ช่วยด้วย! ผมได้แฟน ไอ้เด็กช่างยนต์ ตอนที่ 8 ง้อแนวใหม่
ตอนที่ 8 ...ง้อแนวใหม่เช้าวันใหม่ วันนี้เป็นวันที่ 3แล้วที่ผมไม่ได้เจอหน้าไอ้ปอ ผมไม่เห็นหน้ามัน โทรไปก็ไม่รับสาย(มึงโกรธกูเหรอเนี้ยมึงยังไม่เคยโกรธกูเลยนะ)ผมทำภารกิจส่วนตัวเสร็จ ก็นั่งรอมันที่หน้าบ้านเหมือนเดิม7 โมงก็แล้ว 8โมงก็แล้ว (มึงไม่มากูไปหามึงเอง) ในตอนเที่ยงผมไปหามันที่อู่เห็นมันแว๊บๆครับ มันก็ไปกินข้าวข้างนอกกับเพื่อน มันก็เห็นผมนะ แต่มันทำเฉยๆ ผมนั่งรอไอ้ปออยู่หน้าอู่ (โอ้ยสงสารตัวเองเหมือนกันทำไมกูต้องมาง้อมึงด้วย กูผิดนิดเดียวเองที่ไม่ได้บอกมึง) นั่งรอจนบ่ายครับเห็นไอ้ปอเดินมาในอู่แล้วเข้ามาทักผม(จะไม่ทักก็เกินไป ผมนั่งหน้าอู่ทางเข้าจริงๆ) “มึงมาทำอะไร”ผมไม่ทันได้พูดอะไร มันเดินเข้าไปในอู่ (ไอ้เหี้ยงอนยังกะผู้หญิงเลยนะ)ผมกลับสิครับจะอยู่ทำไมล่ะ เสียใจนะที่มันพูดแบบนั้นในเมื่อไม่ยอมคุยกันให้รู้เรื่องงั้นก็ไม่ต้องคุยกันเลย 5โมงเย็น เสียงข้อความเข้า “มึงมาหากูที่บ้าน”ไอ้ปอส่งมาครับ (อืม คงจะได้คุยกันดีๆแล้วมั้ง) ผมก็เริ่มใจเย็นลงแล้วครับผมขับรถไปที่บ้านมัน เดินเข้าไปหาถึงในห้องแต่มันทำตัวเฉยๆเหมือนผมไม่มีตัวตน “ปอมึงโกรธกูเหรอ”ผมถามอย่างเจียมตัว (ไอ้เหี้ยกูมาง้อถึงในบ้าน เล่นตัวฉิบหาย) “ใครอนุญาตให้มึงพูด”(ห๊า มึงเป็นใครเอาใหญ่แล้วนะมึง) “กูไอ้ทีขออนุญาตไอ้ปอพูดครับ”ผมพูดเสียงดัง หวังว่ามันจะคลายเครียดบ้างนะ “กูไม่อนุญาต”(อ้าว) “............”เงียบกันพักใหญ่ “มึงไปหยิบเสื้อกะกางเกงมาให้กู กูจะไปเตะบอล” ผมต้องทำตามอย่างว่าง่าย ก็ง้อมันอยู่หนิ “มึงใส่ให้กูด้วย”(มากไปแล้ว) ผมนิ่งครู่นึง แต่ก็ต้องทำตาม ถอดซ๊อปให้มันแล้วก็ใส่ให้มันด้วย “กูหิวน้ำ” “อืม”ผมเฉยๆพยักหน้าเล็กน้อย “มึงไปเอามาให้กูสิยืนอยู่ทำไม”(ทำไมกูต้องทำตามที่มึงบอก กูยังไม่ได้คุยกับมึงเลย) แต่ก็ต้องไป เอามามันก็ไม่กินหรอกครับ(กวนตีนกูฉิบหาย เข้าภาวะปกติก่อนเหอะมึง) “มึงไปส่งกูเตะบอลนั่งรอกูด้วย แล้วมาส่งกู ” ทั้งๆที่รถมันก็อยู่ “อืม”ผมทำตามที่มันสั่งทุกอย่าง ทั้งไปส่ง นั่งดู มาส่งมันกลับบ้านอย่างปลอดภัยคุยกันบ้างเล็กน้อย แต่ยังไม่เข้าประเด็น ส่วนใหญ่มันให้ผมพูด “อืม” อย่างเดียวและผมก็ส่งมันถึงในห้อง “มึงไปคิดดูไปร่างเป็นหนังสือมาให้กูดู เขียนเป็นข้อๆว่า มึงจะง้อกูยังไง ” (อ้าวไอ้เหี้ย กูยังไม่ได้คุยเลยมึงหาว่ากูผิดมากเหรอ กูต้องง้อมึงด้วย โอ้ยยย..) ผมก้มหน้า ไม่ได้มองมัน ถ้ามองเดี๋ยวอารมณ์ขึ้น(โกรธนะ) “เก่งนักไม่ใช่เหรอมึงดูสิว่ามึงจะทำถูกใจกูรึป่าวถ้ากูบอกไม่ผ่าน มึงก็ต้องไปทำมาใหม่ ”(เป็นอาจารย์กูเมื่อไหร่ว่ะ) แต่ผมก็จะลองทำดู มันจะได้สบายใจ ผมกลับบ้าน คืนนั้นผมก็พยายามคิดในสิ่งที่ทำให้มันไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่เพื่อนมาบ้าน เขียนใส่กระดาษ 4 ข้อดังนี้1. กูไอ้ทีจะบอกไอ้ปอทุกครั้งเมื่อเพื่อนมาเที่ยว2. เพื่อนที่มาค้างที่บ้านต้องมีมากกว่า 2 คน หาก 1 คน จะให้ไปนอนที่อื่น3. เมื่อไปที่ไหนกูไอ้ทีจะบอกไอ้ปอทุกครั้ง4. กูไอ้ทีจะไปออกกำลังกายกับไอ้ปอทุกวัน (แรกๆไปบ่อยครับหลังๆเริ่มเบี้ยว)วันนี้ตื่นเช้าเหมือนทุกวันแต่ผมไปหาไอ้ปอตอนเย็นหลังเลิกเรียน กะว่าจะได้คุยกันนานหน่อยเอาการบ้าน 4 ข้อไปส่งศาลพิพากษาที่เดิม ครับ ห้องไอ้ปอ มันพิจารณากระดาษแผ่นเดียวของผม “มึงคิดได้แค่นี้เหรอ”(อ้าวกูก็ว่ากูบ้าแล้วนะที่กูคิด) “มึงโง่หรือแกล้งโง่จดหมายทางการน่ะมึงทำเป็นไหม มึงจะส่งให้ใคร เรียนใคร จากใคร”(ทำไมมันเว่อร์จังว่ะ เห็นกูยอมแล้วยิ่งมากดขี่) ถ้าอยู่ในสภาวะปกติผมพูดได้หมดครับในสิ่งที่ผมคิด แต่นี้ตึงเครียดนิดหน่อย เลยยอมๆมันไปก่อนมันก็พูดไปบ่นไป ติข้อนั้นเปลี่ยนข้อนี้ ผมก็นั่งจดยิกๆเหมือนฟังอาจารย์พูดเสร็จแล้วก็ต้องส่งมันไปเตะบอลเหมือนเดิม “ไอ้เหี้ยทีเรื่องแบบนี้เก่งนักนะมึง เหมือนรู้วิชาการมาก มาบอกกูให้เขียนตามหลักมีวรรคมีย่อหน้า” ผมด่ามันข้างๆสนามขณะดูมันเตะบอล “ไอ้เหี้ยๆๆๆๆๆ”ผมบ่นคนเดียว เตะเสร็จผมก็ต้องมาส่งมันกลับบ้าน “พรุ่งนี้เอามาให้กูดู” “เออ”(ไอ้เหี้ยๆๆๆๆๆ ) ผมทำหน้าเฉยๆ แต่ด่ามันในใจผมกลับมาถึงบ้าน เปิดคอมทำการบ้านเลยครับสรุปจากที่มันพูด คือ (ตั้งใจอ่านให้ดีนะ) สถานที่เขียน บ้านไอ้ที ที่อยู่............................. .................................... อ. เมือง จ.ชลบุรี 2 0 00 0 วันที่20สิงหาคม2552เรียน..........คุณปอ.........ตามที่ข้าพเจ้า..............ไอ้ที............ได้กระทำผิดต่อ......คุณปอ.........อย่างร้ายแรง ฐานคบชู้สู่ชายกับไอ้ปาล์มซึ่งตกเป็นจำเลยที่ 1บัดนี้ไอ้ปาล์มได้หลบหนีออกนอกจังหวัดแล้วข้าพเจ้ายินดีรับผิดคนเดียวและข้าพเจ้าได้สำนึกผิดแล้วจะปฏิบัติตามมาตรการของคุณปอ ดังนี้1. ข้าพเจ้าจะไปหาคุณปอทุกเช้า(ที่บ้าน) กลางวัน(อู่หรือวิทยาลัย)เย็น(ที่บ้าน) แล้วจะไปส่งคุณปอเล่น ฟุตบอลทุกวัน นั่งรออย่างเป็นระเบียบพร้อมมาส่งอย่างปลอดภัย2. ข้าพเจ้าจะนวดให้คุณปอทุกครั้งในตอนเย็น3. ข้าพเจ้าจะไปหาคุณปอทุกครั้งที่โทรมา4. ข้าพเจ้าจะบอกรักและหอมแก้มคุณปอทุกวัน5. ข้าพเจ้าจะเรียกคุณปอว่าพี่ (บังคับกูมากๆๆ เรียกพี่หรือผีว่ะ)6. ข้าพเจ้าจะไม่โต้แย้งคุณปอใดๆทั้งสิ้น คุณปอต้องถูกเสมอกฏข้อนี้มีผล 7 วันบังคับใช้21-27สิงหาคม 2552 จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบและโปรดพิจารณา ลงชื่อ.........ไอ้ที..................(ผู้ขออนุมัติ) ลงชื่อ.........คุณปอ................(ผู้อนุมัติ) ก่อนที่จะลงวันที่ได้ผมอ้อนวอนมันเกือบตายครับ “มึงต้องทำสัญญาทั้งหมดครึ่งเดือน” สีหน้าเย็นชา “ปอกูขออาทิตย์นึงนะกูจะทำให้ดีที่สุดเลย” น้ำเสียงอ้อนวอน “มึงอ้อนวอนกูมึงใช้คำว่ากูเนี้ยนะ” มองมาที่ผม “ทีขอโทษทีสำนึกผิดแล้วทีสมควรตาย” ดูมาจากหนังจีน “เออๆ1 อาทิตย์ก็ 1 อาทิตย์ถ้ามึงผิดสัญญาแม้แต่ข้อเดียว กูจะให้มึงทำ 1 เดือน ”หนังจีนก็ยังได้ผล (มึงน่ะศาลเตี้ย กูยื่นอุทธรณ์เปลี่ยนคำตัดสินเลย)ในที่สุดก็ลงวันที่ได้ เป็น 1 อาทิตย์เห็นไหมล่ะครับว่า ความคิดของมันเห็นแล้วแทบอึ้ง(เรียนในหลักสูตรตกแล้วตกอีก แต่ไอ้เรื่องความคิดทุเรศ ปากหมาๆ ได้เกียรตินิยมเหรียญทอง) กฏบ้าอะไรว่ะไม่เห็นเกี่ยวกับที่เพื่อนมาเลย . .ผมตื่นเช้ากว่าทุกวัน เพื่อที่จะไปทำตามกฏ มาถึงบ้านไอ้ปอแต่เช้า เอาสัญญาให้มันดูมันหยิบกระดาษมาอ่านอย่างละเอียดก่อนที่จะลงชื่อหน้าตาเฉย “วันนี้มึงทำข้อ1 แล้ว ต่อไปมึงทำข้อ 4 ตอนนี้” มันทำสีหน้าเคร่งเครียด(ไอ้ห่ามึงยังจะมาเก๊กหน้าอีกเหรอ) “ข้อ 4 อะไรว่ะ” กระดาษไม่ได้อยู่ในมือผม “มึงยังไม่ได้ท่องมาอีกเหรอว่ะ” “อ้าวกูต้องท่องด้วยเหรอ ” “ไม่ท่องแล้วมันจะขึ้นใจมึงได้ไงพรุ่งนี้มึงต้องจำให้ได้ ” “มึงจะมากไปแล้วนะปอ” เริ่มเก็บอารมณ์ไม่อยู่แล้ว “มึงไม่ทำตามข้อ 6” มันมองกระดาษ ( 6 บ้า 6 บอ อะไรอีกว่ะ กูจำไม่ได้ไอ้สาดด) “ข้อ 4 อะไร” “บอกรักกู”แล้วมันชี้ที่แก้ม “กูรักมึง”ผมพูดกระด้างๆ “มึงไม่ทำตามข้อ5เรียกกูว่าพี่ ”อะไรอีกว่ะ “พี่ปอกูรักมึง” ผมพูดเบาๆ เห็นมันยิ้มๆผมต้องปรับตัวทั้งวัน ไม่ชินมากๆ แต่ก็พยายามทำเพราะเห็นไอ้ปอก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เริ่มพูดมากขึ้นผมจะพูดนิดหน่อยก็เอามือปิดปากเป็นใบ้ทั้งอาทิตย์เลยครับ เป็นคนใช้มันด้วยและแล้ว 1อาทิตย์ที่โหดร้ายก็ผ่านไป (ทีกูมั้งไอ้ปอ) หลังจากนั้นมันก็ทำตัวเหมือนเดิมแต่ผมไม่เหมือนเดิมครับ มันทำผิดใจผมนิดหน่อยผมด่าไม่ยั้ง มันคงรู้ว่าทำผิดต่อผมทั้งอาทิตย์(คราวนี้แหละถึงเวลาที่มึงจะรู้สึกบ้างไอ้ปอ กูขอ 1 อาทิตย์เหมือนกัน). .เมื่อผมป่วยต้องเข้าโรงพยาบาล ไอ้เด็กช่างมันจะดูแลผมยังไง (ทำไรเป็นมั้งนอกจากเรื่องเครื่องยนต์และปากที่อวดเก่ง) จะเห็นใจรึเลิกกันก็ตอนดูแลกันเมื่อยามเจ็บป่วยนี่แหละครับ ..... บาย....บาย...... ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ{:5_129:} ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากคับ ชอบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ยังจะมีหน้าไปเอาคืน! บ้าบอ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2