เด็กชายลี่ 62 : ไม่เอา ไม่ร้อง โอ๋เสียะเสียะ
62ไม่เอา ไม่ร้อง โอ๋เสียะเสียะ .........หลังจากวันที่มีงานเลี้ยงที่อู่บ้านเจ้าพี..ตอนแรกนึกว่าสงกรานต์ จะได้อยู่เล่นกับเจ้าพี เจ้าพีมันวางแผนซะดิบดีเลย เล่นน้ำ แล้วก็ช่วยกันขนบ่อพลาสติคมาหน้าอู่ มาสาดน้ำคนผ่านไปผ่านมากันสองคนแล้วก็จะขี่จักรยานแข่งกันในอู่ ในวันที่ไม่มีรถ.. มีอะไรให้เล่นด้วยกันเยอะแยะแล้วก็จะไปขอป๊าข้ามไปที่สวนหลังอู่ด้วยถ้าป๊าเจ้าพีให้นะ.. แต่ กลายเป็นว่าอาม่าโทรมาบอกว่าจะไปพาไปหาพ่อที่กทม. ลี่ไปมั้ย.. ลี่จำได้เลยว่า ดีใจมาก รีบบอกเลยว่า ไปไป....ตอนนั้นอยู่กับเจ้าพีมัน พอเจ้าพีมันได้ยินก็จ๋อยๆ มันบอกประมาณว่า " ลี่ไม่อยู่เล่นกับพีเหรอ.. ไหนบอกว่าจะเล่นด้วยกัน นึกว่าจะได้เล่นด้วยกันซะอีก “ “ อยากเล่นด้วยเหมือนกัน แต่ลี่ได้เจอพ่อนะ ไม่ค่อยได้เจอ เดียวกลับมา ลี่ก็มาอยู่กับพีอยู่แล้ว เดวต้องเรียนด้วยกันอีกตั้งหลายอย่าง “ ประมาณนั้นเลยคือลี่หาเหตุผลแก้ตัว บอกเจ้าพีมัน.. เพราะว่า ลี่น่ะดันพูดกับเจ้าพีมันไว้ แต่ดันไม่อยู่เล่นกับเจ้าพีมัน วันถัดมา ลี่ก็เลยเข้า กทม.กับอาม่า.. เป็นครั้งแรกเลยน่ะ ที่ได้ไปดูร้านใหม่ของพ่อลี่กับ แม่เจ้าโรก็ตึกแถว เหมือนบ้านที่ลี่อยู่น่ะแหละ แต่ไปถึงแล้ว ลี่ น่ะอึ้ง เพราะลี่เพิ่งรู้ว่า พ่อลี่เอา เจ้ พี่สาวลี่น่ะมาอยู่ด้วย แม่เจ้าโร ก็เอาโรย้ายมาอยู่ที่กทมด้วย.. ลี่ไม่รู้มาก่อน ลี่นึกว่า ลี่กับเจ้ จะต้องอยู่ที่บ้านกันสองคนกับอาม่ากลายเป็นว่า พ่อลี่ แม่เจ้าโร เจ้าโร แล้วก็พี่สาวลี่ มาอยู่ที่ กทม.กันหมดเลย .. .......สำหรับเจ้เหมือนจะไม่ชอบที่โดนเอาไปอยู่ กทม ด้วย ที่พ่อลี่เอาเจ้ไปด้วยก็เพราะกลัวเรื่องเจ้ หนีออกจากบ้านไปนอนบ้านเพื่อนติดเพื่อน แต่ สำหรับลี่ น่ะ เหมือนโดนทิ้งเลย กลายเป็น มีลี่คนเดียวที่อยู่บ้านกับอาม่า...ลี่ก็เลยโวยเจ้ไปประมาณว่า “ แล้วเจ้ ไม่บอกลี่เลยว่า มาอยู่กทม อ่ะ “ “ ก็ พ่อบอกว่า ไม่ต้องบอกลี่นะ กลัวลี่ เสียใจ เดวหาว่าทิ้งลี่อีก “ “ ก็ทิ้งจริงมั้ยล่ะ มากันหมดเลย ให้ลี่อยู่โน่นคนเดียว “อาม่าน่ะก็ได้ยินแล้ว เลยมาบอกลี่ประมาณว่า “ ลี่อยู่กับ ม่าไง.. ไม่อยากอยู่เป็นเพื่อนม่าเหรอลี่ “ “ ก็ทุกคนมา นี่กันหมดเลย “ ความรู้สึกตอนนั้น มันบอกไม่ถูก เรื่องราวที่ได้อยู่ ได้เล่นกับเจ้าพี .. ได้ไปเรียน ทุกอย่างมันหายไปหมด คิดแค่ว่า แล้วทำไม ลี่ต้องอยู่ที่เดิมคนเดียว...พ่อลี่ แม่เจ้าโร เจ้าโร เจ้พี่สาวลี่ มาอยู่กทม ด้วยกันหมดเลย ... ทุกคนทิ้งลี่ ...น้ำตามันก็ไหลน่ะ อารมณ์โดนทิ้งให้อยู่กับอาม่า .......พ่อลี่ น่าจะเดินมาดูลาดเลาน่ะ..เลยเข้ามาในห้องบอกประมาณว่า “ ลี่ พ่อไม่ได้ทิ้งลี่นะ แล้วถ้าลี่มานี่ ใครจะอยู่เป็นเพื่อนอาม่า คอยช่วยดูอาม่าล่ะ เรียนจบ ป 6 ก่อนจะย้ายค่อยย้ายมา ให้มันอยู่ตัวก่อน ถ้าลี่จะมา เอาอาม่ามาอยู่ทีนี่ด้วยกันจะร้องทำไม“ ประมาณนี้เลยพ่อลี่พยายามปลอบลี่.. ลี่ก็แค่อือๆ... ตอนนั้นจำได้เลยว่า คุยกันบนห้องนอนเจ้.. ....... (ตึกแถวที่ทำเป็นร้าน มันก็มีหลายชั้น พ่อลี่ กับแม่เจ้าโรน่ะนอนด้วยกัน เจ้าโร กับเจ้ มีห้องตัวเอง ).........ด้วยความที่อารมณ์เสียใจ เหมือนโดนทิ้ง.. ... พอคุยบอกเรื่องนี้กันเสร็จ.. ทุกคนก็ลงไปข้างล่าง.. ลี่ก็นอนบนเตียงในห้อง เจ้าพี มันก็เหมือนรู้ บางทีลี่กลัวคำที่พีมันเคยบอกเลย.. “ มันเป็นเพราะดวง เชื่อพีสิ “ -*-........มันจะต้องเป็นแบบนี้ทุกทีพีมันก็โทรเข้ามา“ ฮัลโหล ลี่ถึงยัง “ “ .. อืมมม เพิ่งถึง ““ ทำไมเสียง อย่างงั้นล่ะ “ “ อืมมม ไม่มีอะไร “ “ อย่ามาโกหกเป็นไร เกิดอะไรขึ้น บอกมา “ ประมาณนี้เลย.. เจ้าพี มันเจ้ากี้เจ้าการอย่างที่ม๊าบอก... ลี่ก็เลยเล่าๆ ให้พีมันฟัง.. แล้วอารมณ์ โดนทิ้งมันยังมีมั้ง... ก็เลยมีร้องไห้ จากเสียง เจ้าพีมันก็ได้ยินน่ะ ..พีมันก็เลยบอกประมาณว่า “ ไม่เอา ไม่ร้อง “ตอนที่คุยกัน ตอนแรกลี่ไม่รู้หรอกว่า เจ้าพีน่ะมันคุยกับลี่ที่ส่วนไหนของบ้าน.. ตอนแรกคิดว่าพีมันอยู่บนห้อง แต่มารู้แล้วว่าไม่ได้บนห้อง ก็เพราะม๊าเจ้าพีน่ะ ได้ยินก็น่าจะชั้นล่างละม๊าเจ้าพีเลยถามเจ้าพี ได้ยินมาในมือถือ “ ทำไม ลี่เป็นอะไร “ พีมันก็ตอบม๊าเค้า “ ลี่ร้องไห้อ่ะม๊า “ “ ร้องเรื่องอะไร เอามือถือมาให้ม๊าคุยซิ “ แล้วม๊าก็คุยแบบเปิดให้เจ้าพีมันได้ยินด้วย...ลี่ก็เลยได้คุยกับม๊าเลยเล่าคร่าวให้ม๊าฟัง.. ม๊าเจ้าพี เป็นเหมือนที่ปรึกษา เป็นคนรับฟัง ฟังลี่เล่าคร่าวๆ จนจบ แล้วม๊าก็บอกว่า “ พ่อลี่ อาม่า น่าจะมีเหตุผลของเค้า ผู้ใหญ่จะทำอะไร มันมีเหตุผล ลี่อาจจะเสียใจ แต่ถ้าคิดในมุมมองอาม่าล่ะ ลี่ไม่ห่วงอาม่าเหรอ เท่าที่รู้ ลี่นอนกับอาม่าตลอดเวลาที่ไม่ได้นอนบ้านม๊ากับเจ้าพี ทางโน้นที่ร้าน ก็คงรอให้อยู่ตัวก่อน ทุกอย่างมันมีเหตุผล .. ลี่เข้าใจม๊ามั้ย ม๊ามองได้แบบนี้นะ “ ประมาณนี้เลย เจ้าพีมันก็พูดแทรกเข้ามาตามสไตล์มัน “ ใช่ ไม่เอา ไม่ร้อง แล้วลี่ไปอยู่โน่นแล้ว พีล่ะ ไม่อยากอยู่กับพีเหรอ “.. ….. แล้วที่ทำให้ เหมือนมัน เปลี่ยนอารมณ์ไปเลย เพราะ........ ม๊าเจ้าพี ดันแซวเจ้าพี ลูกตัวเองประมาณว่า “ เดวนะก่อนหน้านี้ไม่เอา ไม่เอารอบนี้ ไม่เอา ไม่ร้อง “พีมันน่าจะอึ้ง.. ลี่เลยบอกประมาณ “ ไม่เอาไม่เอา รอบที่แล้ว.. รอบนี้ไม่เอา ไม่ร้อง “ม๊าเลยหัวเราะๆ... บอกประมาณว่า “ ไม่เอา ไม่เอา.. พีขี้แย ... แต่พอรอบนี้.. พีปลอบน้องเหรอ ไม่เอา ไม่ร้อง.. คำนี้มันเหมือน พี่ดูแลน้องเลยนะ “ลี่ก็แค่ “ โห ม๊าบอกแบบนี้ ลี่เหมือนเป็นน้องเลยสิ “ประมาณนี้เลย... .......พีมันรีบเลย ประมาณ “ ใช่ๆ ม๊า.. พีปลอบน้อง อยู่ .. ไม่เอา ไม่ร้องนะ น้องลี่ของพี่พี “ “ ไอ่พี “ “ ไม่เอา ไม่ร้องนะ โอ๋ เสียะ เสียะ มาให้พี่พี ตบก้นหน่อยเร็ว...” ม๊าเจ้าพี หัวเราะใหญ่ .......ลี่น่ะ อึ้ง.. ถามม๊าประมาณว่า “ ไม่เอา ไม่ร้อง โอ๋ เสียะ เสียะ อะไรอ่ะ “ ม๊า บอกประมาณว่า “ พี ลี่ไม่เด็กน้อย ขนาดนั้นนะ “ แล้วมาก็อธิบายว่า .. พีมันเอามาจาก อี๊ เวลา เลี้ยงลูกเค้าน่ะ... จะพูดประมาณ “ ไม่เอา ไม่ร้อง โอ๋ เสียะ เสียะ “ แล้วก็จะเอามากอด ตบก้นเบาเบา ..... พีมันหัวเราะใหญ่ ... ลี่ก็ “ โห พี ลี่ไม่ได้เด็กน้อย ขนาดนั้นนะ““ ไม่รู้ล่ะ ... ไม่เอา ไม่ร้องนะ โอ๋ เสียะ เสียะ “จากที่ตอนแรก ร้องไห้น้ำตาซึมอยู่ เจอ เจ้าพี แบบนี้เข้าไป อารมณ์มันก็เปลี่ยนเลย ... …….แล้วมันเป็นเหมือน ไดอารี่ของลี่เลย .. เพราะมันไปอยู่หน้า เฟซ ม๊าเจ้าพีเวลาจะหาอะไร เล่าอะไรในนี้ ก็ไปไล่ดูเรื่องราว แล้วพิมพ์นี่แหละ >>>ได้ยินเจ้าพีคุยกับเพื่อน “ ไม่เอา ไม่ร้องนะ โอ๋ เสียะ เสียะ “ ... นี่มันปลอบเพื่อน หรือเลี้ยงน้อง !!!.........แล้วม๊าก็ให้เจ้าพีคุยกับลี่ต่อ...ม๊าไปทำงานของม๊า ...ลี่เลยถามพี “ ทำไมไม่คุยในห้อง จะให้ม๊าได้ยินทำไม “ “ โอย ลี่ไม่ต้องอายหรอก ป๊าม๊าอาม่า มองลี่เป็นเด็กบ้านพีแล้ว.. แล้วอีกอย่าง ทุกคนก็เห็นลี่หมดละนะ ทั้งตัวเลย "" ไอ่พี “ “ เห็นมะ ลี่น่ะต้องมีพี .. ลี่ไม่ร้องแล้ว“ “ เบื่อ ไอ่พี “ ประมาณนี้เลย .. เจ้าพีมันจะมีช่วงเวลาแบบนี้ เวลาลี่อารมณ์ไม่โอเค มันจะเข้ามาปรับอารมณ์เปลี่ยนจังหวะความคิด เปลี่ยนโมเม้นท์...ก็คุยๆ แล้วสักพัก พีมันก็บอกว่า สงกรานต์นี้ พีต้องไปแจมกับวงน้าชัยทุกคืนเลอ..เคยไปแจมแล้ว เจ้าของร้านอาหาร ถามว่า เด็กคู่นั้นไม่ได้มาเหรอ ... .......ลี่ก็เลยบอก “ ก็ดีดิ พีจะได้เก่งๆ พีไปสิ “ “ เปล่า ไม่ได้ถามถึง พีคนเดียว ถามถึงไอ่ กระจึ๋ง ลี่ ด้วย“ “มั่ว ลี่ไปกี่ครั้งเอง “ “ นั่นแหละ มีคนถามถึงด้วยนะ “ “ เว่อละ ใครจะมาถามถึง “ “ โห ไม่เชื่อ เดวไว้ถามน้าชัยเองเลยนะ ถามม๊าพี ก็ได้““ ลี่ ลี่ “ “ ว่าไง “ “ อยากรู้ ตอนลี่เศร้าๆ เหี่ยวๆ .. เจี๊ยวลี่เหี่ยวด้วยมั้ยอะ“.........ลี่ก็แค่ “ ไอ่พี แม่ม กวน เกี่ยวมั้ยเนี่ย เจี๊ยวเหี่ยวตอนเศร้าเนี่ยอะเหรอ “มันก็หัวเราะใหญ่ๆ......สะใจพีมัน เรื่องกวนลี่.. แล้วก็เลยวางสายกันไป.. ……..ลี่จำได้เลย.. เวลาเศร้า หรือร้องไห้ เจ้าพีมันจะต้องกวน ถามคำประมาณนี้ “ ลี่ ลี่ ... อยากรู้อ่ะ ตอนลี่เศร้า เหี่ยวๆ แบบนี้ เจี๊ยวลี่เหี่ยวด้วยมั้ยอ่ะ “ ........ช่วงสงกรานต์ 2-3 วันนั้น ลี่ก็อยู่กับพ่อลี่ แม่เจ้าโร อาม่า เจ้โร ล่ะ... ตอนเย็นๆ ปิดร้าน พ่อลี่ขับรถพาออกไปกินอะไรกัน.. กลางวันไม่ได้ปิดร้าน ก็อยู่ที่ร้าน.. มีเล่นน้ำกันหน้าร้านกับเจ้ เจ้าโร ...........ส่วนเจ้าพีน่ะเหรอ... ตั้งแต่เรื่อง ที่ นน ดึงตัวลี่ออกมาดูเจี๊ยว ลี่ดันไปเล่าให้เจ้าพีมันรู้... พีมันก็เลยเหมือนตั้งกฎ สมฉายาพีมันเลย พี เจ้ากี้เจ้าการ...จะไปไหนต้องบอกพีด้วย ห้ามโกหก มีอะไรต้องบอกพีมัน... ........พีมันบอกด้วยนะประมาณว่า “ นีพีเหนื่อยนะเนี่ย ต้องมาตามฟัง ตามดูเรื่องของลี่ แต่ก็นะ ลี่เดวโดนแกล้งอีกพีต้องมาตามดูเอาตามนี้แหละ จะไปไหนยังไง ต้องบอกพีก่อน อย่าให้พีมารู้ทีหลังนะ อย่าให้โกรธ “ ........เช้า สาย บ่าย เย็น ก็เลยจะมีโทรคุยกับพีมันบ้างแล้วแต่วัน.. เอาที่เจ้าพีมันสบายใจ แต่ลี่ก็ยอมรับ ถึงพีมันจะเจ้ากี้เจ้าการ กับลี่ แต่ก็เพราะพีมันเป็นแบบที่เล่ามา จนถึงตอนนี้เนี่ย.. มันเป็นคนแบบเนี้ย .. ลี่ก็ แค่ เหมือนมี ป๊า มีพี่ เพิ่มอีกคน !!!เวลาพีมันไปแจมกับวง ช่วงนั่งในรถระหว่างเดินทางถ้ามีคุยโทรกับลี่... ม๊าก็จะได้ยินคุยกัน จนบอกประมาณว่า “ พี .. นี่พี เป็นพี่ดูแลเจ้าลี่ หรือว่าเป็นเพื่อนลี่ กันแน่เนี่ย “ พีมันก็จะกวน ต้องเปิดให้ม๊าได้ยินด้วย ... “ พี เป็นพี่ คับม๊า ดูแลน้อง “ลี่ก็จะกวนพีมัน “ เหมือนไมใช่ แค่พี่เลยครับ ม๊า .. พีมันเหมือนจะเป็น พ่อลี่ แล้วคับ พ่อลี่ยังไม่ถามขนาดนี้เลย“ “ อ้าววว ลูกม๊า ไปเป็น พี่ เป็น ป๊า ของลี่เลยเหรอเนี่ย “ … พีมันก็อารมณ์ถูกใจหัวเราะชอบใจใหญ่ ... .........จำได้ประมาณแค่ว่า ช่วงสงกรานต์ ลี่อยู่กับ พ่อ ได้ประมาณ แค่ 3 วันมั้ง.. แล้วอาม่า ก็พากลับก่อนจะหมดสงกรานต์เพราะว่า รถจะได้คนไม่เยอะ ประมาณนั้น... .........ลี่ก็กลับมาบ้านที่ ตจว กับอาม่า...ออกมาจากร้านช่วงเช้าถึงบ้านแค่ บ่ายๆ .. .........เจ้าพีมันก็รู้ความเคลื่อนไหวของลี่น่ะแหละ..บ้านพี เค้าจะมีเอาพวงมาลัยไหว้อาม่า กันตั้งแต่ช่วงต้นสงกรานต์ละ แต่บ้านลี่ไม่เคยนะ.. พอมาถึงบ้าน.. อาม่าก็เหนื่อยๆ เดินทาง เลยขึ้นไปนอน + ร้านบ้านลี่ ไม่ได้เปิดช่วงสงกรานต์ เจ้าพีมันโทรมาหาลี่ก่อน...นัดแนะเสร็จสรรพว่า.. พีน่ะ ซื้อพวงมาลัยมาเผื่อลี่ด้วย ลี่จะได้ไหว้อาม่า ให้อาม่าให้พร ... ลี่ก็แค่อือๆ... ..........พอมาถึงช่วงบ่ายเย็นๆ เจ้าพี มาถึงพร้อมกับม๊าเจ้าพี.. ลี่ก็ลงไปเปิดประตูตอนนั้นจำได้เลยว่าอาม่าน่ะอยู่ข้างบน.. พอลี่ลงมาเปิดประตูเสร็จเจ้าพี เข้ามาในบ้านจังหวะอยู่สองคนรอม๊าเจ้าพี...พีมันก็รีบบอกเลยว่า “ ลี่ไปนอนบ้านพี มั้ยวันนี้ไปเล่นเกมส์กัน “ “อยากไป แต่จะขอยังไงอ่ะ เพิ่งกลับมาเอง “ “ เดวพีจัดการเอง ต้องมีข้อแลกเปลียน เดวพีขออะไรต้องให้ด้วย“ “ “ ไรล่ะ “ “ เดวนึกออกบอก “ “ อืออ “ลี่น่ะ ยอมรับนะ เวลาไปบ้านเจ้าพี.. คือมันได้เล่นเกมส์ มันได้เล่นน้ำ มันมีอะไรทำไปเรื่อยเปื่อย ไม่เบื่อ เพราะมีเพื่อนด้วยมั้ง.. ตอนนั้นก็ยอมรับนะว่า ลี่อยากไปบ้านเจ้าพี อยู่เล่นกับเจ้าพีมัน.. ถึงแม้จะต้องมีทำให้เจ้าพีมันจี๊ดด้วย.. แต่ลี่ก็ไม่ได้คิดอะไร..... พอม๊าเจ้าพีมาถึงลี่ก็ขึ้นไปตามอาม่าลงมา..อาม่าก็ลงมา สวัสดีกัน... ..........ม๊าพี กับอาม่านั่งตรงโต๊ะรับแขก...พีมันนัดแนะกับลี่ก่อนแล้ว พีมันก็ยื่นพวงมาลัยให้ บอกว่า นี่พีซื้อให้ ลี่ต้องจ่ายตังด้วย ลี่จะได้เป็นคนซื้อให้อาม่าลี่ด้วยตัวเอง ....ลี่ยอมรับเลยนะโมเม้นท์แบบนี้ ไม่เคยเกิดกับลี่.. เป็นโมเม้นท์แรก ครั้งแรกเลยจริงๆ .. จนกระทั่งปัจจุบัน พอถึงสงรานต์ ลี่ก็ต้องหาซื้อพวงมาลัย มาให้อาม่าลีเลยล่ะ ... ก็เดินกันเข้าไปสองคน.. พีมัน เดินเข่า เข้าไปหาอาม่าลี่ก่อน (ภาพจำของลี่ไม่เคยลืมเรื่องนี้เลยเพราะว่าเป็นเหมือนครั้งแรก และ เป็นครั้งแรกที่ .... )........ พีมันก็ยื่นพวงมาลัยให้อาม่าลี่ ... อาม่ารับไว้..แล้วก็ยิ้มๆ ลูบหัวเจ้าพี ให้พรเจ้าพีมัน.. ต่อไปก็เป็นตาลี่พอลี่ยื่นให้อาม่าเท่านั้นแหละ อาม่าน้ำตาไหล บอกประมาณว่า “ ลี่ทำตัวดีดีนะ ลี่มีเพื่อนดี อย่างอาพี ... อามารักลี่ที่สุดเลยนะรู้มั้ย อยู่กับม่า ไม่ต้องน้อยใจ มีอาม่า “ แล้วอาม่าก็ดึงลี่เข้าไปกอด.. อยู่กับอาม่ามานานนะ อาม่า ไม่เคยร้องไห้ แต่ดันมี โมเม้นท์แบบนี้ ที่เจ้าพีมันเหมือนเป็นตัวนำ ให้ลี่ทำพร้อมมัน.. อาม่าลี่น้ำตาไหลซะงั้น....... อาม่าน้ำตาไหล.. ลี่ก็เลยร้องไห้ด้วย สะอึกสะอื้น.. พีมันก็นั่งข้างๆ ม๊าข้างกันตรงนั้นน่ะแหละ... แล้วคำเดิม คำกวน คำจากปากเจ้าพี คำเหมือนไม่มีอะไรก็มา หลังจากลี่เริ่มมีน้ำตาไหล สะอึกสะอื้นได้ พักนึง ... .......พี มันบอกว่า “ ไม่เอา ไม่ร้อง โอ๋ เสียะ เสียะ “ ... อาม่ากับลี่ หันไป... อาม่ายิ้ม ลี่ก็ยิ้มทั้งน้ำตาเลยม๊าเจ้าพี ก็บ่นๆ พีมัน “ พีเนี่ยอะนะ กำลังซึ้งเลย ทำให้ขำซะได้ “ ประมาณนี้เลย แล้วด้วยความฉอเลาะ ของเจ้าพีมัน.. ก็บอกเสร็จสรรพ.. อาม่า พวงมาลัยนี่ ลี่ออกเงินเองด้วยนะ.. ลี่ฝากพีซื้อมาเอง ... อาม่าก็ยิ้มๆ.. บอกลี่ ไม่ใช่แค่บอกสิ.. สั่งลี่เลยประมาณว่า “ ลี่ โชคดีแล้ว ที่ได้เพื่อนดี อย่างอาพี ... อาพี บอกอะไร ต้องฟังอาพีด้วยนะ ลี่ “ลี่อึ้ง.. ได้ทีเจ้าพีมันเลยล่ะ “ เห็นมั้ย อาม่าบอกแล้ว ลี่ต้องฟังพีด้วย “........ แล้วเจ้าพี มันก็บอกอาม่า ว่า ไปเล่นดนตรีแจมกับวงน้าชัย ทีร้านมีคนถามถึงลี่ด้วยนะ.. อย่างโง้นอย่างงี้.. พีเห็นว่าดีนะคับม่า อย่างค่ำนี้ ก็มีโชว์ .. พีว่าจะมาขออาม่าพาลี่ไปเล่นด้วย..ลี่จะได้มีเงินเก็บ เราไม่ได้เล่นกันดึก แค่ช่วง สองช่วง เราก็กลับแล้ว ไม่ได้ตามวงไปเล่นต่อทีร้านอื่นดึกๆ....พีมันก็พูดยาวไป ด้วยความฉอเลาะของเจ้าพี ประมาณนี้เลย... สรุปที่.. พีมันบอกประมาณว่า “ วันนี้ ที่ร้านอาหารมีขึ้นเล่น เร็วขึ้นด้วย ช่วงสงกรานต์ขึ้นเล่นเร็วขึ้น .. พีกะว่าจะมาขออาม่า พาลี่ไปด้วยได้มั้ยคับ “อาม่าลี่ ก็หลงคำเจ้าพีมัน “ ได้สิ “ลี่เลยถามม๊าเจ้าพี.. “ พีบอกมีคนถามถึงลี่ด้วยเหรอ ครับม๊า “ ม๊าบอกว่า “ ใช่ๆ เค้าถามว่า เด็กสองคน ไม่มาแจมเล่นเหรอ เห็นเจ้าของร้านบอกนะลี่ “ พีมันก็บอกประมาณ “ เห็นมั้ยล่ะ พี ไม่ได้โกหกนะ “อาม่าก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “ อาพี ดูลี่ด้วยนะ.. ม่าฝากพีด้วยล่ะ “ ลี่ก็ “ หืมม อาม่าอ่ะ ฝากเจ้าพี ม่าไม่ต้องฝาก พีมันก็ยิ่งกว่าเป็นพี่ลี่ ยิ่งกว่าเจ้ลี่ละ“พี กับม๊าก็หัวเราะ ... ..........ม่าเลยบอก ให้ลี่ขึ้นไปอาบน้ำสิ .. ลี่ก็เลยขึ้นมาข้างบนอาบน้ำ.. พีมันก็ รีบขออาม่าขึ้นไปข้างบนด้วยอาม่าอนุญาต.. เลยขึ้นมาข้างบนกันสองคน... รีบอาบๆ พอเสร็จก่อนออกจากห้องนอน.. พีน่ะ มันขอลี่ “ ลี่ ขอหอมหน่อย “ “ ไม่เอา เดียวใครเห็น “ “ ไหนบอกสัญญว่า ขออะไรจะให้ไง “ “ ..... “ “ ไม่เคยทำตามสัญญา“ “ เอออ เร็วๆ กลัวมีคนเห็น “… แล้วเจ้าพีน่ะ มันไม่แค่หอมหรอกเวลาเจ้าพีมันขอหอม.. หอมเสร็จก็เหมือนเดิม.. พีมันก็มาจุ๊บปากลี่.. หน้าห้องลี่เองเลยลี่เลยให้มันจุ๊บปากมันจูบ ตอนนั้นคิดแค่ว่าจะได้เสร็จๆ .... แล้วเจ้าพีน่ะอาจจะไม่ได้เจอกันหลายวัน มันหื่นมั้ง.. มันบอกขอจับไข่จับเจี๊ยวหน่อย .. ลี่ไม่ทันได้ท้วง.. เจ้าพีมันก็ล้วงผ่านกางเกงเข้ามาคลำ มากำที่เจี๊ยวลี่ กับไข่ลี่แล้ว.. ลี่ก็เลยตามเลยยืนให้มันจับเจ้าพีมันก็เอามือล้วงเข้ามา คลำ จับเจี๊ยว จับไข่ลี่เบาๆ ..ถามว่าทำไมจำได้.. ก็เพราะ พอมันจับเสร็จ พีมันก็ยิ้มๆ สบายใจเจ้าพีมันแล่วน่ะ พีมันก็เดินลงไปก่อน.. แต่ ลี่น่ะดันได้ยินเสียงตรงบันไดขึ้นไปอีกชั้น ซึ่งจะเป็นห้องลุงพี่ชายพ่อลี่ กับครอบครัว (ทีผ่านมาลี่ตัดออกหมดเลย ลุงพี่ชายพ่อลี่ .. ส่งลูก 2 คนไปเรียนในกทม. ไปอยู่กับ บ้านของแฟนลุง ซึ่งเป็นคนกทม. ลุงไปๆ กลับๆ บางทีก็อยู่บางทีก็ไม่อยู่ ) ........พอลี่มองขึ้นไปเป็น เฮียเจม สิ่งที่ลี่กลัวตอนแรก ว่าจะมีใครเห็น.. ก็ตกใจ เพราะตอนลี่กลับมาก็ไม่รู้ว่า เฮียเจม มาที่ร้านและอยู่ข้างบน... เฮียเจม ก็ยิ้มๆ ทักประมาณ “ ลี่ ป อะไรแล้ว ตัวเท่าเดิมเลยมั้ยเนี่ย “ “ คับเฮีย “... “ แล้วเมื่อกี๊ใครน่ะ ทำอะไรกัน “ “ ไม่มีอะไรคับเฮีย ลี่ไปก่อนนะ ไว้คุยกันวันหลัง “ ลี่ก็เลยรีบลงมาข้างล่างเลย แล้วก็ออกไปทีร้านไปแจมกับวงน้าชัยเลย ........และที่ทำให้จำได้แม่นเลยเพราะ ป๊าม๊าเจ้าพีออกรถใหม่ เป็นรถตู้ มีแค่ไม่กี่ที่นั่ง เอาไว้รับส่ง พีกับม๊า บางทีมันดึก มีจ้างคนงานที่อู่ที่ป๊าไว้ใจเป็นคนขับให้ ม๊ากับเจ้าพีจะได้นั่งไปกลับ ไปไหนต่อไหนสบายหน่อย...ลี่ก็เลยได้นั่งรถใหม่ด้วยพอขึ้นบนรถ.. พีมันก็ชวนไปนั่งอีกแถวนึงให้ม๊า นั่งเบาะตรงประตูไปคนเดียว..ก็สไตล์เจ้าพีมัน.. “ ลี่นอนแบบนี้สิ เห็นป่ะ สบายมากเลย ข้างหลัง วางกีต้าร์ได้ ของอย่างอื่นได้ด้วยเห็นมะ “ ลี่ก็เลยดูๆ.. “ มีกระเป๋าด้วยพี “ “ อืออ ม๊าเผื่อเสื้อพี ไว้ในรถ “ “ ซนอะเนอะ ก็จะเปื้อนบ่อย““ไอ่ลี่ “ ประมาณนี้เลยจะกวนกันไปกวนกันมา.. ม๊าเจ้าพีก็หัวเราะๆ...ในรถของครบเลยล่ะ พอลี่ได้เห็นมันเป็นเหมือนรถในฝันเลย.. นั่งแค่ไม่กี่คน ข้างหลังมีกระเป๋าใส่เสื้อผ้าเจ้าพี กีต้าร์ ขนมเหมือนบ้านเคลื่อนที่เลยล่ะ... ....... ในรถ..ม๊าเจ้าพี ก็ยื่นสมุดที่เป็น calendar ให้ลี่.. บอกประมาณว่า “ ม๊าได้มา.. เผื่อลี่อยากจะจด ว่าวันไหนทำอะไร มีนัดอะไรมั้ย มันมีที่ลง ค่าใช้จ่ายด้วยนะ เป็นรายวันเลย ฝึกทำไว้ ลี่จะได้มีวินัย นี่ม๊าบังคับให้เจ้าพีมันทำแล้ว เริ่มพร้อมกันเลยนะ สองคน “พีกับลี่ ก็ “ คับม๊า “แล้วเจ้าพีน่ะมันก็รีบเลย “ แบบนี้ ... ลี่ต้องจดอันนี้ วันนี้เจอใคร นัดใครลงเงินตรงนี้ก็ได้....... “ แล้ว เจ้าพีมันก็ตามประสาเค้าน่ะ... เขียนชื่อ ตรงปกด้านในเสร็จสรรพXXXXXXXXXXXXX ชื่อลี่ แต่เป็นลายมือเจ้าพีมัน ม๊าหันมามองๆ เห็นก็เลยขำ บอกแค่ประมาณ “แล้วพีไปยุ่งอะไร กับของลี่เนี่ย ม๊าก็ให้พีแล้ว เล่มนึง .. “พีมันก็หัวเราะๆ .. ……. ก็นั่งรถ ไปเจอวงทีร้าน ไปถึงก็ไปเจอน้าชัย เจ้าพีมันก็บอกน้าชัย .. น้าต้า จารกลอง ... ว่าลี่มาด้วยวันนี้... น้าชัยก็บอก “ ลี่ อยากเล่นเพลงไหนมั้ย.. มีคนถามถึงด้วยนะ เด็กตัวน่อย ไม่มาเหรอ “ลี่ก็แค่ยิ้มๆ...พีมันก็บอก ให้เล่นสองคนได้มั้ยน้าชัย.. น้าชัยบอกได้สิ ทำไมไม่ได้... ลี่ก็งงๆ...พีมันจะทำอะไร..พีมันบอก โชว์ เพลงเอกของพีกับลี่เหมือนเดิมนะ... “ ไม่ต้องกลัว.. ลี่เล่นกีต้าร์ พีเล่นคีย์บอร์ด “... จำได้เลยว่า ตอนนั้นแค่ช่วงเย็นๆ เอง แต่ด้วยที่เป็นช่วงหยุดสงกรานต์มั้ง มีคนมานั่งกินกันหลายโต๊ะแล้ว.. พีกับลี่ เลยขึ้นเล่นกันก่อนเลย... ทั้งๆที่ยังไม่ใช่ช่วงวงขึ้นเล่นเลย ........ ตั้งแต่ได้เจอกับเจ้าพี.. แล้วก็มีมาแจมวง.. แต่ก่อนลี่น่ะเป็นคนขี้อาย พูดน้อย .. พอมันได้ขึ้น ได้มองลงมาจากบนเวที เห็นคนมองมา มันก็กล้าขึ้นด้วยน่ะ... ความกลัว สตั๊นท์ มันก็น้อยลง.. (มั้ง) .... ก็ขึ้นไปเล่น กับเจ้าพีสองคนก่อนเวลา ไม่นานหรอกสัก20 นาที... ก็เหมือนเดิม อาจจะเป็นเพราะว่า คนมานั่งกินข้าว มองว่าเป็นเด็กด้วยมั้ง ยิ่งลี่ตัวเล็ก เม่อเทียบกับอายุเท่ากัน.. เจ้าพียังตัวใหญ่กว่าก็จะมีลูกค้านั่งกินข้าว ให้ติ๊บฝากเด็กเอามาให้ พีกับลี่.. ก็ยิ้ม แล้วก็ ขอบคุณคับไป ... ลี่ก็รู้สึกเลยนะ.. เวลาเจ้าพีมันเล่นดนตรี มันดูหล่ออย่างที่บอก ก็จะมี อารมณ์แม่ยก.. ผู้หญิงรุ่นอา รุ่นน้า .. มาขอถ่ายรูป จับมือ... พีมันยิ้มแฉ่งเลยล่ะ.. โดยเฉพาะตอนได้แบงก์ 55555+ลี่จะมีแซวพีมัน.. “ ดีใจ คนขอถ่ายรูป หรือว่า ดีใจได้แบงก์ โถ่ไอ่พีหน้าบาน “ “ ไอ่ลี่ เดวเหอะ กวนพีก่อนตลอด “ ประมาณนี้เลย...ก็เล่นได้ไม่กี่เพลงหรอก.. แล้ววงก็ขึ้นมาเล่น... ........สิ่งที่ลี่ไม่เชื่อ เลย.. ว่าจะมีคนจำได้ว่า ลี่น่ะร้องเพลงนึง....จนมีคนส่งกระดาษ ขอเพลง พื้นที่เล็กๆจำได้ว่า เด็กคนนั้นร้อง “จากคนที่มากินข้าวทีร้านนี้กัน...น้าชัย กับวงก็ยิ้มๆ.. แล้วน้านักร้องก็กวนเหมือนเดิม บอกประมาณว่า “ ทีหลัง จะเอาเจ้าอะไรนะ พี “ พีมันก็พร้อมกวนลี่ บอกประมาณ “ กระจึ๋งลี่ “ “ ทีหลัง ไม่กล้าเอากระจึ๋งลี่มาละ เดววงน้าตกงานมีคนขอเพลงด้วยวุ้ยมาๆ คับ มาฟังเพลงนี้ ทีร้องโดย กระจึ๋งลี่กัน “ม๊าเจ้าพี ถ่ายคลิปไว้.. มันเป็นความทรงจำดีดี ของลี่เลยนะ... ... ลี่ก็เลยได้ร้องเพลงนี้ อีกครั้งพอร้องเพลงเสร็จ ลี่ก็ลงไปนั่งรอ กับม๊าที่นั่งอยู่ข้างล่าง.. ม๊าก็ชวนคุยโน่นนี่ไป จังหวะรอ เจ้าพีเล่นแจมกับวง ... ........จังหวะนั่งฟังไปเรื่อยๆ ก็มีคนขอเพลง ..... จนกระทั่งมีคนขอเพลงนึง ลี่ เคยได้ยิน แหละ เหมือนเรารู้จักเพลง แต่ไม่รู้ชื่อเพลงอะไร.. คืนนั้น มีคนขอเพลงนี้..“ สัญญาจะไม่ไปไหน “ ลี่มองไปบนเวที ก็เห็นเจ้าพี มันเล่นได้นะ.... พอเล่นเพลงนี้จบ มันเป็นช่วง พักพอดี... เจ้าพีมันก็เลยลงมา.. จังหวะ ม๊าเจ้าพีเดินไปคุยกับพวกน้าชัย..........พีมันก็บอกกับลี่ว่า “ ลี่.. “ “ หืมมม ว่า “ “ ได้ยินเพลงเมื่อกี๊ปะ “ “ เพลงไหนอ่ะ“ “ โถ่ไอ่กระจึ๋ง “ “ เพลงไหนล่ะ ตั้งเยอะแยะ “ “ ลี่จำได้มะ ม๊าพีบอกว่า ทุกคนต้องการกำลังใจ ที่ป๊าชอบหาเพลงให้ม๊า “ “ อืออ ทำไม “ “ เพลงนี้ พีให้ลี่ นะ...เดวพีเล่นให้ฟัง.. “ ตอนนั้นอยู่สองคน เจ้าพีมันก็เลย เอากีต้าร์ออกมา เล่นให้ฟัง.. “ ฉันไม่เคยยอมให้ใครทั้งนั้น ฉันไม่เคยทำอะไรให้ใคร มาแพ้ให้เธอทั้งหัวใจเหตุผลมันคืออะไร .... . . . . . ..ขอเพียงแค่เธอบอก เพียงเธอบอกฉันสัญญา ถ้าฉันยังมีลมหายใจฉันจะไม่ยอม ให้ใครมาทำน้ำตาเธอรินหลั่งไหลฉันสัญญา ว่าฉันจะไม่ไปไกลไกลที่ไหน ฉันจะรักเธอ รักเธอคนเดียวเรื่อยไปจนวันสุดท้าย ด้วยหัวใจ “ …….แล้วพีมันก็ กวนๆ สไตล์มัน... ร้องประมาณ”สัญญา ....จะไม่ยอมให้ใครมาทำ... น้ำตาเธอรินหลังไหล ... พีจะไม่ไปไกลไกลที่ไหนนนน “ “ จริงหรอ สัญญาจะไม่ไปไหน““ จริงดิ “ “ งั้นถ้า ลี่เข้าไปอึ๊ พีก็ต้องเข้าไป ด้วยนะ จะอึ๊ให้เหม็นๆไปเลย “ “ โถ่ หน้าห้องน้ำเฝ้ามาแล้ว ลืมล่ะเซะ “ “ พีแม่ม “ลี่ลืมจริงๆ น่ะแหละ... ประมาณนั้นเลย... แล้วม๊าเจ้าพี เดินกลับมา ที่โต๊ะ ...ได้ยิน อะไร ประมาณ อึ๊ ๆเหม็นๆ ... ม๊าเลยถามประมาณ “ อะไร อึ เหม็น “ลี่ก็เลยหัวเราะ ๆ บอกม๊าไปประมาณ “ ร้องเพลงเล่นกีต้าร์.. สัญญาจะไม่ไปไหน..พีบอกว่า สัญญาจะไม่ไปไหน.. ลี่เลยบอกว่า ถ้างั้น ถ้าลี่อึเหม็นๆ พีต้องเข้าไปดมด้วยนะ “ม๊าหัวเราะขำพีกับลี่มากๆเลยล่ะ แล้วก็บอกประมาณว่า “ อะไรกันเนี่ย สองคนเลย ไม่ไปไหนคือเข้าไปเฝ้าในห้องน้ำเลยเหรอ ..ถ้าโตมา แล้วเกิดชอบ ผู้หญิงคนเดียวกัน จะทำไง “ลี่ก็บอกแค่ว่า “ ยังไม่คิดอะไรเรื่องแฟนเลยม๊า “พีมันก็ “ ใช่ๆๆมีแค่ลี่ พีก็เหนื่อยจะแย่อยู่ละ “ประมาณนี้เลย .. ...........แล้วพีมันก็กวนแหย่ๆ .. ลี่ ด้วยคำทีว่า “ ไม่เอา ไม่ร้องนะ โอ๋เสียะเสียะ “แล้วก็จะมาดึงลี่เข้าไปแล้วก็ตบก้นลี่ เหมือนเด็กน่ะ ... ลี่ก็เลยแหย่กลับไปคำที่ว่า “ ไม่เอา ไม่เอา “ พร้อมทำทั้งมือกำๆ ที่ตา .. .......... ม๊าก็ยิ้มๆ เพราะเจ้าพีมันแหย่ลี่ก่อน ..”ไม่เอา ไม่ร้อง. “ลี่ก็ แหย่มันกลับ “ ไม่เอา ไม่เอา...” แหย่ๆกันอยู่ตรงโต๊ะนั่นแหละ...ม๊าก็เลยขำๆ ขอถ่ายภาพ กับท่าทาง ไม่เอา ไม่ร้องของเจ้าพีมัน พีมันก็ ทำท่าอุ้มเด็ก ทำมือตบๆ กวัก เหมือนตบก้น...ส่วนของลี่ ทำท่าเอามือกำหลวมๆขยี้ตา..ไม่เอา ไม่เอา...แล้วม๊าก็ขึ้นเฟซ แท็กสามคนเลย……….พอครบเวลาพัก. เจ้าพีมันก็ขึ้นไปเล่นแจมกับวงต่อ... ลี่ก็นั่งข้างล่างกับม๊า... ม๊าเจ้าพีบอกประมาณว่า “ เบื่อพี มันมั้ยลี่ “ “ ไม่คับม๊า ก็เหมือนสมญานามอยู่แล้วนี่ม๊า .. พีเจ้ากี้เจ้าการ ศิษย์อู่ xxxxx “....แล้วม๊าก็บอกว่า “ ลี่ ลี่ไม่ต้องเสียใจอะไรไปนะ..พ่อลี่ น่าจะมีเหตุผลของเค้า แต่อยู่ตรงนี้ ที่นี่ ก็มีอาม่า.. มี บ้านม๊า เจ้าพี.. ถ้าลี่มีอะไร ปรึกษาม๊าได้ทุกเรื่องเลยนะม๊าถือว่าเราก็เหมือนลูกเหมือนหลานม๊า รู้มั้ย “ “ คับม๊า “ประมาณนี้เลย ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณ ขอบคุณครับ หายไปนานนนนเลยเวลารู้สึกแย่ๆ ชอบมาอ่านเรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกอิ่มเอมใจ เปลี่ยนความรู้สึกแย่ๆให้ดีขึ้นได้เลย
สะดวกเมื่อไหร่ก็มาต่ออีกนะครับ.....FC 555 ขอบคุณครับ เย้ได้อ่านแล้ว ขอบคุณครับได้พลังบวกเต็มที่เลย อยากจะบอกลี่ว่า อ่านแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกพอลี่หายเงียบไปก็ คิดถึง คิดว่าลี่ต้องไปเที่ยวกับพี่แน่นอน หายไปซะนานเลยนะครับ คิดถึงมากกกก อ่านทีไรก็ยิ้มทุกที ขอบคุณสำหรับพลังบวกในช่วง quarantine นะครับ อาม่าลี่น้ำตาไหลเพราะปลื้มและดีใจที่ลี่มีเพื่อนที่ดีอย่างพีพีเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆแหละแม้จะมีด้านหน้ามืดบ้างอยากมีเพื่อนดีดีแบบนี้บ้างจัง
ขอยคุณคับ
น่ารักมากทั้งคู่เลย ขอบคุณครับ ชอบเรื่องนี้มาเลยครับ รู้สึกเหมือนจะต้องมีอะไรเกิดขึ้น เพราะเฮียเจมเเน่ๆเลย ขอบคุณครับ {:5_146:} คิดถึงเลย น่ารัก ไม่เอา ไม่ร้อง เสียะ เสียะ 555555 หยอกขำๆนาาา ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2