เพื่อนเดือนคณะ ตอนพิเศษ โย@ปารีส
ช่วย กดไลก์ กดแชร์เพจ พี่หมีไบstory ด้วยนะครับhttps://www.facebook.com/%E0%B8% ... ry-110069177374977/**** อ่านทุกเมนต์นะครับ ชอบอย่างไร คิดอย่างไรเมนต์ได้ มากกว่าคำว่าขอบคุณนะครับ****
ตั้งใจ จะแต่งนานแล้วนะครับ ตั้งแต่หลังจบเรื่องใหม่ ๆเพิ่งว่างแต่งเสร็จ ครับ
เพื่อนเดือนคณะ ตอนพิเศษ โย@ปารีส “เป็นไงล่ะ ผลของการรับคนไม่ดู”พ่อโยหัวเสีย เพราะรู้เรื่องคนของบริษัท ที่โดนบ่อนเถื่อนเขมร จับตัวไป เรื่องนี้ ดูเหมือนมันจะไม่มีปัญหาอะไรกับบริษัท แต่จริง ๆ แล้ว เมื่อข่าวกระจายออกไป คู่ค้าที่ เขมร และประเทศอื่นเกิดความสงสัยในบริษัท แถมยังมีข่าววงในว่า ลูกชายคนเล็กของเจ้าของบริษัท มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย “แกต้องไปฝรั่งเศส”พ่อยื่นคำขาด “แต่ ผมไม่อยากไป พี่โอ ก็ไปอยู่ที่สวิสแล้ว ทำไมผมต้องไปอีก”โยเถียง “ไปซะ ไปเรียน ไปชุบตัว ไปทำธุรกิจ ไปอยู่เลย เรื่องข่าวฉาว ๆ มันจะได้จบซะที”พ่อยังเสียงดัง “พ่อรังเกียจเหรอ ที่ผมเป็นแบบนี้”โยน้ำตาคลอ “พ่อไม่ได้รังเกียจหรอก พ่อรู้ตั้งนานแล้วด้วย ทั้งโย ทั้งโอ”พ่อเข้ามาตบไหลโย “แต่ มันก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะยอมรับได้ ถ้าอยู่ที่นี่ โยจะต้องเจอสายตา แบบที่ไม่อยากเจอไปอีกนาน”พ่อให้เหตุผล “ไปซะ ไปตั้งต้นชีวิตใหม่ คิดถึงไทยเมื่อไหร่ก็กลับมาเยี่ยมก็ได้”พ่อลูบหัว เป็นอันว่า โยจะอยากไปหรือไม่ ก็ต้องไปอยู่ดี มันกระทันหันมาก มีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจ หนึ่งสัปดาห์ แต่เรื่องเอกสารทุกอย่างพ่อ กับพี่โอเตรียมไว้ก่อนหน้านั้นนานแล้ว ก็คงตั้งแต่เกิดเรื่อง ...................................................................................... โยหันมายิ้มให้วอน จิ๊บ โบ และคิว ก่อนหันหน้าเดินเข้าเกตไป พ้นสายตาเพื่อนทุกคน น้ำตามันไหลออกมาเอง โยพยามปาดน้ำตา ไม่ให้ใครเห็น จนขึ้นเครื่อง ก็พยามข่มตาหลับไป ทั้ง ๆ ที่ใจไม่หลับ เมื่อไปถึง โยต้องเรียนทั้งภาษา อังกฤษ และฝรั่งเศส ไปพร้อมกัน เวลากำหนดมีแค่สามเดือน ก่อนจะ เข้าเรียน ปริญญาโท จริงจัง ตามทุกอย่างที่พ่อจัดการไว้ล่วงหน้าโยอยู่กับพ่อแม่ที่ปารีส ได้แค่เดือนกว่า ๆ พ่อแม่โยย้ายไปเปิดตลาดใหม่ ที่อเมริกาทิ้งให้โยอยู่คนเดียวที่อพาทเมนต์ นาน ๆ ที พี่โอจะมาเยี่ยมจากสวิส ภาษาอังกฤษ น่ะโยพอได้ ไม่ยาก แต่ภาษาฝรั่งเศสนี่ มันเหมือนเริ่มใหม่จริง ๆ แต่มันไม่มีทางเลือก การใช้ชีวิตอยู่คนเดียว มันไม่มีอะไรทำ ไปไหนก็ลำบากเรื่องภาษา “คุณเข้าใจไหม” ครูสอนภาษาฝรั่งเศส ในคลาสโย เรียกโย ตอนกำลังเหม่อออกนอกหน้าต่าง “ขะเข้าใจ”โยตอบเป็นภาษาอังกฤษ อ้ำอึ้ง “ไม่ ๆ ตอบเป็นฝรั่งเศส”ครูสอนภาษาสั่ง ทำให้โยพยามเรียบเรียงคำ จนตอบไป สำเนียงทำเอาทั้งห้องหัวเราะ โยก็หัวเราะเพราะความเขินไปด้วย “เธอชื่ออะไร”ครูถามโย “โย” “ยอน” “โย” “ยอง” “โย” “ยอง” “ยองก็ยอง” ในคลาสนั้นมีคนเรียนอยู่ 6 คน รวมโย เป็นคลาสเร่งรัด เพื่อสื่อสารได้ เวลาผ่านไปได้เกือบสองเดือน โยเริ่มพอจะสนทนา ภาษาฝรั่งเศสได้บ้าง “คุณเก่งขึ้นนะ หัวไวดี”ครูสอนภาษาชม ตอนที่โยกำลังเก็บของออกจากห้องเรียนเป็นคนสุดท้าย “ผมคาร์ซอง” ครูยื่นมือให้จับ โยเงยหน้าจับมือตามมารยาท คาร์ซองเป็นลูกครึ่ง ฝรั่งเศส สวีเดน ผมทอง ตาสีฟ้า อายุแก่กว่าโย 3 ปี หุ่นสมสวนแบบฝรั่ง “ครู พอจะมีอะไรให้ติดต่อส่วนตัวไหมครับ”โยถาม “อ่อได้”คาร์ซอง หยิบโทรศัพท์จากโยไป แล้วแอดเฟสบุค คืนนั้น โยไม่ได้นอน เพราะคุยโทรศัพท์กับ คาร์ซอง ถึงเช้า สารพัดเรื่องแลกเปลี่ยน ไทยอย่างนั้น ฝรั่งเศสอย่างนี้ “คุณเรียนโทที่xxx เหรอ”คาร์ซองถาม “ใช่ พ่อจัดการทุกอย่างไว้แล้ว”โยเสียงอ่อย ๆ หลังคุยเรื่องเรียน “ผมก็ลงเรียนไว้เหมือนกัน”เสียงคาร์ซองตกใจ “จริงเหรอดีจัง คนไทยเขาเรียกว่าโลกกลม” “โลกกลม มันก็กลมอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”คาซอง งง โยหัวเราะ มันคงเป็นครั้งแรก ที่ได้หัวเราะ แบบสบายใจอย่างนี้ ตั้งแต่มาจากเมืองไทย หลังจากนั้นมา โยเริ่มมีคาซองเป็นเพื่อน เรื่อยมา ปารีสเริ่มมีชีวิต ชีวามากขึ้น คาซอง เป็นลูกเจ้าของธุรกิจ ด้านการศึกษา ขนาดกลางในฝรั่งเศส กำลังจะสานงานต่อจากพ่อ ที่อยากพักเต็มที เลยมาเรียนบริหารธุรกิจ ที่เดียวกับโย และเปิดเผยตัวเองว่า เป็น เกย์โบท โยได้เพื่อนกิน เที่ยว สอนภาษา และเพื่อนเรียนปริญญาโท ไปด้วยในตัว “เราซื้อให้”โยยื่นถุง ให้คาซอง คาซองเปิดถุง เป็นนาฬิกา rolex ที่โยเพิ่งซื้อจาก shop ราคา หลักแสน “ให้เราทำไม”คาซองถาม “ให้เพราะอยากให้ คุณชอบไหม”โยยิ้ม “เป็นแฟนกับเรานะ”โยขอ คาซอง คาซองมองหน้า แล้วก้มลงมองนาฬิกา “การเป็นแฟนของคุณ มันมีค่าแค่นาฬิกาเหรอ”คาซองหน้านิ่ง “มันมากกว่านั้น คุณอยากได้อะไรล่ะ เราพร้อม”โย ยิ้มด้วยความหวัง “ความรักมัน ตีราคาไม่ได้หรอกนะ”คาซอง คือของให้โย แล้วลุกออกมากม้านั่งริมทะเลสาบ “ผมชอบคุณจริง ๆ นะ”โยลุกตาม จับมือคาซองไว้ “ผมก็ชอบคุณ แต่ผมไม่ชอบความรักของคุณ” คาซองหันมามองหน้าโย สายตา โกรธ บนความผิดหวัง “ผมขอตัวนะ” คาซองลุกจากเก้าอี้ริมทะเลสาบแล้วเดินหายไป ไม่แม้หันหลังกลับมามองโย มันเป็นครั้งแรกที่โย โดนปฏิเสธอย่างไม่ใยดี ถึงแม้นวอนจะบอกเลิก แต่โยก็ยังรู้สึกว่า วอน ฝืนใจปฏิเสธ แต่คาซอง ไม่ใช่เลย คืนนั้นโยจบลงที่ร้านเหล้า ละแวกที่พัก ข้อความมากมายส่งไปให้ คาซอง แต่แค่อ่าน ไม่ตอบ โย บอกความรู้สึกของตัวเองไม่ถูก เสียหน้าเสียใจ อกหัก มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริง ๆ คืนนั้น ความจำสุดท้ายของโย คือกลับเข้ามาในห้องตัวเองได้ เท่านั้นเอง เย็นของอีกวัน โยถึงจะฟื้น โยอาบน้ำกินอะไรง่าย ๆ นั่งคิดถึงเรื่อยเปื่อย แล้วเรื่องคาซอง ก็กลับเข้ามาในหัวอีกครั้ง “เป็นไงเป็นกันวะ”โยคิด พร้อมคว้าเสื้อคลุม ออกจากห้อง ทันที “ก๊อก ๆ ๆ” โยเคาะประตูห้องด้วยใจระส่ำ มันเป็นห้องของคาซอง โยไม่เคยเข้าไป เคยมากสุดแค่มาหน้าอพาร์ทเมนต์ “โย มีอะไร”เจ้าของห้องเปิดประตูมา หน้านิ่ง “ให้เราเข้าไปได้ไหม”โยถาม “เชิญสิ เรากำลังจะดู บอล ดูดัวยกันสิ”คาซองเปิดประตู ค้างไว้แล้วหันหลังไปที่โซฟาบอลลีกเอิง กำลังเริ่มไปได้ 15 นาที PSG ไปเยือน มากเซย โยทิ้งตัวนั่งบนโซฟาข้าง ๆ คาซอง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า คาซอง แฟน PSG ก็เล่นเสื้อทีมเต็มซะขนาดนั้น ตอนแรกโยก็ดูบอลอังกฤษ แต่พอมาอยู่ที่นี่ ก็ต้องหันมาดูบอลฝรั่งเศส ซึ่งก็สนุกไปอีกแบบ โยกับคาซอง ดูบอลเชียร์บอลกันไปอย่างสนุก จนพักครึ่ง ความเงียบก็กลับเข้ามาอีกครั้ง คาซองเดินไปในครัว หยิบเบียร์มาส่งให้ “ขอบคุณ”โยรับเบียร์ยิ้มแห้ง ๆ คาซองก็ยิ้มตอบแห้งไม่แพ้กัน บอลเริ่มครึ่งหลังได้ไม่นาน ประตูที่ต้องการของ PSG ก็มา สองคน ดีใจกอดกัน เฮลั่น เมื่อสองคนคลายวงแขน ก็เผลอสบตากัน เหมือนความขุ่นเคือง มันหายไปชั่วขณะโยกับคาซองนั่งดูจนเกมจบ ผลเป็นไปอย่างที่แฟนบอลอย่างเขาพอใจ “ได้ไปดูที่สนามคนสุดยอดเลยนะ”โยบอก “ใช่ แต่ตั๋วหายากมาก ยิ่งแมชใหญ่ ไม่ต้องหาเลย มีตังยังซื้อไม่ได้เลย”คาซองพูด ตอนที่นั่งกินเบียร์กันหลังจบ “คาซอง” โยเรียก “ผมชอบคุณจริง ๆ นะ ผมอยากเป็นแฟนกับคุณ”โยพูดตรง ๆ เขาไม่เคยบอกชอบใครแบบนี้มาก่อนจริง ๆ “ผมยอมมอบทุกอย่างให้คุณนะ คาซอง”โยพยามทุกอย่าง เพื่อความต้องการของตัวเองครั้งนี้ โยลุกขึ้นถอดเสื้อ กางเกง ต่อหน้า คาซอง เหลือเพียงกางเกงใน แบบบีกินนี่สีขาวตัวเดียว “ผมมองให้คุณได้ทุกอย่างแม้แต่ตัวผมเอง”โยบอก แล้วเดินเข้ามาใกล้คาซอง คาซองยืนขึ้น มือโอบเอวโย ก้มลงจูบปากโยอย่างแผ่วเบา ริมฝีปาก สัมผัสกันอย่างนุ่มนวล แผวเบา มันเป็นรสจูบที่โยเพิ่งเคยสัมผัส ถึงแม้กับใครหลายคน แต่ความรู้สึกนี้มันไม่เหมือนคนอื่นจริง ๆ โยเคลิ้ม ใจพร้อมสำหรับทุกอย่างแม้กระทั่ง “รับ” จูบอยู่เนินนาน คาซองถอนปากออก จากปากโยแล้วจูบหน้าฝากอีกที “ผมเชื่อว่าคุณให้ผมได้ทุกอย่างแต่เหลืออีกอย่าง คุณยังให้ผมไม่ได้”คาซองบอก “อะไร ผมให้ได้หมดแหละ” “หัวใจ และความรักไง คุณยังไม่รู้จักมันเลย คุณจะให้คนอื่นได้ยังไง”คาซองสบตา สายตามันเต็มไปด้วยความหมาย และความรู้สึก ที่โย บอกไม่ถูก “เรารู้จักความรักกันก่อน แล้วค่อยคุยกัน มันก็ไม่สายนะ”คาซอง ยิ้มละมัย โยไม่เข้าใจมันทุกอย่าง แต่ก็ไม่ขัดอะไร คาซอง วันนั้น จบที่การนั่งกินเบียร์ มิตรภาพ ที่กลับมาเหมือนเดิม และ จูบที่ประทับใจที่สุดในชีวิตโย....................................................................... “เป็นอย่างไรบ้าง”โยถามด้วยความตื่นเต้น “ผ่านแล้ว จบแล้ว”คาซองยิ้ม สองคนเฮกันลั่น วิทยานิพนธ์ สองเล่มทำคู่กันมา คาซองกับโย ช่วยกันทำ กว่าจะแก้ผ่านมาเป็นสิบรอบ ถึงขั้นโยเลิกล้มความตั้งใจ จะทิ้งเอาดื้อ ๆ จนคาซอง ต้องด่า ระคนปลอบ จนกลับมาทำจนสำเร็จ 1 ปี กับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสองคน มันเกินกว่า การให้ การรับ มันเป็นการแชร์ชีวิต แชร์เวลา ห่วงใย ดูแล ไม่ใช่เรื่องเงินหรือเรื่องเซ็กส์ แต่เป็นเรื่องของชีวิต “ผมอยากได้คู่ชีวิต ไม่ได้อยากได้แค่คู่เซ็กส์”คาซอง เคยบอกกับโย หลังจากการกินข้าวกันมื้อเย็นมื้อหนึ่ง “คู่ชีวิตที่คุณต้องการเป็นแบบไหนล่ะ”โยถาม เพราะตั้งแต่จูบนั้น ความชอบ มันเปลี่ยนเป็นความรักไปซะแล้ว โยพยามทำทุกอย่าง เพื่อคาซอง โดยไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เขาทำ มันคือความรัก โยเรียนรู้ที่จะครองคู่ มันไม่ใช่ความสนุกจากเซ็กส์ มันไม่ใช่การให้เพิ่งสิ่งของ แต่มันเป็นการส่งความรู้สึก ความปรารถนาดีถึงกันและกัน .................... “โย”คาซองเรียกชื่อโยถูกแล้ว “เราไปฉลองกันไหม” คาซองชวน “ได้สิ ที่ไหนดี” “แล้วแต่คุณเลย มันเป็นความสำเร็จของเราสองคน”คาซองบอก “ห้องผมดีไหม เงียบ ๆ คุยกันสองคน แค่ผมได้อยู่กับคุณก็โอเคแล้ว”โยเสนอ เป็นอันว่า สองคน ซื้อของไปฉลองกันที่ห้อง “เหมือนครอบครัวมาซื้อของกันเลยนะ”คาซอง ยิ้ม ตอนที่โยกำลังเลือกซื้ออาหารสดไปทำกินที่ห้อง โยได้แต่ยิ้มตอบ เพราะเขิน “ฉลองให้ความสำเร็จของเรา”โยยกแก้ว ชนกับคาซอง “ขอบคุณนะ”คาซอง วางแก้วหลังดื่ม แล้วยิ้มให้โย “ผมก็ต้องขอบคุณ”โยตอบ “ขอบคุณทุกเรื่อง ของคุณทุกอย่าง ที่สำคัญ......”โยหยุด สบตาคาซอง “ขอบคุณที่ทำให้รู้จักความรัก”โยยิ้ม “ปีหนึ่งที่ผ่านมา ผมเชื่อแล้ว ว่าคุณรู้จักความรัก”คาซองบอก ทำเอาโยหน้าแดง “เดี๋ยวนะ”คาซอง ลุกขึ้นไป ที่วางกระเป๋าตัง หยิบกระดาษโน๊ตแผ่นเล็ก ๆ ออกมา แล้วกลับมาหาโย คาซองนั่งคุกเขาตรงหน้าโย ก้มลงมองกระดาษ แล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อ “โย โผม ราก คุ่น เป๋น แฝน โผม นะ”คาซองพูดภาษาไทย เหมือนฝึกมาบ้าง แต่ก็ต้องพยามฟังอยู่ดีโยยิ้มรับ ผู้ชายที่คุกเข่าอยู่ต่อหน้า แล้วเข้ามากอดคาซอง สองคนประคองกันยืน ปากสองคนประกบกัน จูบพาอารมณ์ทั้งคู่กระเจิงไปอีกแล้ว คราวนี้เริ่มจากแผ่วเบา แล้วเพิ่มดรีกรีความร้อนแรง ลิ้นกระหวัดพันกันในปากทั้งสองคน เสื้อผ้า ค่อย ๆ ถูกปลดเปลื้องออกจนเหลือแต่ตัวแนบตัว ท่อนของโยและคาซองใหญ่ไม่แพ้กัน มันบดถูกัน แนบแน่น แผ่นอกประสานเหมือนเป็นเนื้อเดียวกัน สองคนเคลื่อนตัวไปถึงเตียงนอนของโย กลิ้งอยู่ในวงแขนของกันและกันบนที่นอนแล้วโยก็ อยู่ที่ท่านอนหงาย คาซองอยู่ชนตัว “คุณตกลงแล้วใช่ไหม ที่รัก”คาซองอยู่บนตัวโย ถามไปอีกครั้ง โยได้แต่พยักหน้า คาซองก้มลงจูบอีกครั้ง หอมแก้มซ้ายขวา แล้วกระซิบ “ผมจะทำให้คุณเป็นคนที่มีความสุขที่สุด” โยหลับตาพริ้ม ลิ้นของคาซอง ไล่ไล้ไปทั่ว ร่างกายของโย มันเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่โยมีอะไรกับ คนอื่น เพราะยุ่งเรื่องวิทยานิพนธ์ และไม่อยากทำอะไรกับใคร ที่ไม่ใช่คาซอง ลิ้นคาซอง ไล้มาถึงเนินขนหของโยท่อนของโยแข็งชี้ตั้งแทบระเบิด คาซองบรรจงเลียลำจนทั่ว ชุ่มค่อยไล่ไปที่รอยหยัก ลิ้นตวัดวนอยู่จนโยเอวไม่ติดที่นอน “อ้า ซีส”โยลากเสียงยาว ผ่อนคลายความเสียว ปากคาซองครอบไปที่หัวแล้วค่อย ๆ รูดลงไปถึงลำของโย รูดขึ้นลง จากช้า ๆ เนิบ ๆ แล้วเร่งจังหวะไปเร็ว “โอ้ย อ้า ๆ ๆ ๆซีสอ้า โอ้ยย อ้า ที่รัก อ้า”โยร้องลั่น เอวกระเด้งตามแรงปาก คาซองยังไม่หยุดเหมือนต้องการทำให้โยคลั่งมากกว่านี้ด้วยปาก ลิ้นในปากคาซองตวัดเลียไปทั่วลำ “อ้า ๆๆๆ ไม่ไหวแล้ว อ้า ๆ ๆ”โย แทบอยากลุกจับ คาซองเย็ดซะเดี๋ยวนั้น แต่คาซองไม่ยอมปล่อย ให้โยลุก เวลาสำหรับท่อนโยกับปากคาซองผ่านไป คาซอง ถอนปาก เอาตัวมานั่งคล่อมโยจับท่อนน้ำลายเยิ้ม ๆ อยู่ตรงรู แล้วค่อย ๆ หย่อนตัวทิ้งลงไปท่อนค่อย ๆ แทรกรูคาซองลงไปช้า ๆ ทั้งคู่เสียวเกินบรรยาย การห่างจากเซ็กส์นาน ไม่ได้แค่โย แต่คาซองก็เหมือนกัน มันยิ่งสร้างความเสียวให้ทั้งคู่เกินบรรยาย “อ้าแน่นมาก อ้าซีสสสส”รูคาซองตอดท่อนโยจนแทบแตก “โอ้ว โย ผมรักคุณ ผมรักคุณ อ้า”คาซอง กดจนสุดลำ แล้วเริ่มขย่ม บด ส่าย “อ้า ๆ ๆ ๆ ผมก็รักคุณ คาซอง ผมก็รักคุณอ้าๆ ๆๆ ๆ”เสียงคราง บอกรักระงมทั่วห้อง มันเป็นเซ็กส์ที่ออกมาจากหัวใจ ไม่ใช่ความใคร่ “อ้า ๆ ๆ ๆผมจะแตกแล้วอ้า จะแตกแล้ว แตกแล้วววววว”โยร้องลั่น ก่อนปล่อยน้ำออกมาเต็มรูคาซอง คาซองล้มตัวมากอดโย ท่อนยังคาอยู่ที่เดิม มันทำให้รสสัมผัสเหมือนเป็นคน ๆ เดียวกัน “ผมรักคุณ”คาซองกระซิบข้างหูอีกครั้ง “ผมก็รักคุณ”โย ยิ้มตอบรับ แล้วจบที่จูบ “คุณยังไม่เสร็จนี่”โยปลอยปากจากจูบ “ไม่เป็นไร ผมเห็นคุณมีความสุขผมก็มีความสุขแล้ว”คาซองยิ้ม “ผมให้คุณได้นะ ให้ได้ถ้าคุณต้องการ”โยมองสบตาคาซอง คาซอง บรรจง ถอดท่อนออกจากตัวเอง ทำความสะอาดท่อนของโยด้วยทิชชูเปียกจนสะอาด โยยังนอนอยู่ท่าเดิม ท่อนของคาซอง เลื่อนไปป้อนถึงปากโย โยอ้าปากรับ มันเป็นท่อนที่ 3 ในชีวิต ที่โยได้ส่งเข้าปาก มีพี่โอ วอน และคนนี้ โยหวังว่ามันจะเป็นท่อนสุดท้าย มันอมไม่ถนัด โดนฟันบ้าง จนคาซองสะดุ้ง โยก็เริ่มใหม่ พักเดียว คาซองก็เปลี่ยนจากปาก มาจับขาโยแยกกว้าง แล้วก้มลงเลียประตูหลังโยจนชุ่ม “อ้า ๆ ๆ ๆ”โยร้อง เพราะมันเป็นครั้งแรกที่โดนแบบนี้ เมื่อพร้อม คาซอง จ่อท่อนแล้วค่อย ๆ กดลงไปช้า ๆ โยกัดฟันแน่น เสียงบอกรักลอดออกมา จากลำคอ “ฮืออออ อ้า”คาซองกดช้า ๆ จนสุด แล้วค้างไว้ “ผมโอเค ที่รัก ผมโอเค”โยบอก คาซองเริ่มขยับเอว เริ่มกระแทก เร็วขึ้น เป็นจังหวะ คาซองร้องลั่น พร้อมกับโย ครางแข่งกัน เวลาผ่านไปเนินนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่มันเป็นการมีเซ็กส์กัน ในอ้อมกอดของกันและกัน “โอ้วอ้า ๆ ๆๆ ๆ โอ้ววววว ผมแตกแล้ว ที่รัก ผมแตกแล้ว อ้า” คาซองร้องลั่น ก่อนจะปล่อยน้ำใส่โยเต็มรู สองคนกอดกันอยู่จนอิ่มหัวใจ แล้วไปอาบน้ำด้วยกัน “คืนนี้นอนนี้นะ”โยชวนคาซอง “อยู่ตลอดเลยก็ได้นะ”คาซองยิ้ม “อยากให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้วงั้นมาอยู่ด้วยกันนะ”โยกอดซุกหน้ากับอกของคาซองเวลาผ่านไป โยรู้สึกถึงครอบครัว มีโย กับคาซอง หลังจบ สองคนเริ่มทำธุรกิจ การดูแลนักเรียน จากต่างประเทศ สอนภาษา และนักเรียนแลกเปลี่ยน ธุรกิจไปได้ด้วยดี พ่อแม่โย ให้เงินสนับสนุนขยายกิจการของทั้งคู่ และซื้อบ้าน ให้อยู่ที่ ชานเมือง กับคาซอง ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ และดูจะรักทั้งคู่ อย่างไม่มีข้อแม้ “ที่รัก ดูสินี่อะไร”คาซองกลับมาจาก ข้างนอก แล้วเดินมาหาโย “อะไรล่ะ” “ตั๋วPSG กับ ลียง ที่ สตาร์เดอร์แปรง 2 ใบ”คาซองอวด “โห หามาได้ยังไง มันหาไม่ได้แล้วไม่ใช่เหรอ”โยตาโต “บริษัทของเรา รับหน้าที่สอนภาษาฝรั่งเศสให้กับนักบอลต่างชาติใน PSG ผมเอาส่วนลดไปแลกมาเลยนะ”คาซองยิ้มอย่างภูมิใจ “ไปดูบอลกันนะ”คาซองเข้ามากอดจากด้านหลัง แล้วหอมแก้มซ้ายขวา ........................................ บิ๊กแมช เล่นกันอย่างสมราคา แล้วจบลงที่ ชัยชนะของ PSG คนเริ่มทยอยเดินออก บรรยากาศแห่งความวุ่นวาย โย กับคาซอง นั่งอยู่กับที่ รอคนเดินออกไปสักพักก่อน “สนุกมากเลยนะ น่าประทับใจจริง ๆ”โยพูด “ใช่ มันน่าประทับใจมาก”คาซองยิ้ม คนรอบ ๆ ข้าง ยังมีอยู่บ้าง แต่ก็ เริ่ม มีที่พอหลวม ๆ สำหรับเดินแล้ว “กลับกันเถอะ” โยชวน พร้อมลุกขึ้นจากเก้าอี้ พร้อมกำลังกลับหลังเพื่อ จะเดินออก “เดี๋ยวโย” คาซองคว้ามือ จอสกอร์บอร์ด ดับลง พร้อมเสียงเพลง “อะไรเนี่ย”โยงง คาซองคุกเข่า ตรงหน้า มือล้วงกางเกง หยิบกล่องหนังกล่องเล็ก ถือในมือ สกอร์บอร์ด เปลี่ยนรูปภาพ ไป เป็นข้อความ “แต่งงานกับ ฉันนะ”เป็นภาษาไทย “โยแต่งงานกับผมนะ”คาซองเปิดกล่องแหวนเพชร วงกระทัดรัด ยืนตรงหน้า คนรอบข้างที่ยังไม่ออกจากสนามหันมามองโยเป็นตาเดียว “เล่นบ้าอะไร”โยเขิน “ไม่เล่น จริง ผมอยากให้คุณมาเป็นคู่ชีวิตผม”คาซองสายตาจริงจัง “แต่งงานกับผมนะ” คาซองไม่ได้ลุ้นคนเดียว คนอื่นที่เหลือ กำลังลุ้น เหมือนกัน หน้าจอเปลี่ยนเป็นรูปถ่ายทอดสด โยกับคาซอง “ตกลง แต่ง ผมรักคุณ ผมรักคุณกว่าอะไรทั้งสิ้น”โยน้ำตาไหลออกมาเอง เสียงเครือ หลังสิ้นคำพูดโย มีเสียงเฮ และปรบมือลั่นสนาม คาซอง สวมแหวนให้ โย แล้วจูบอีกครั้ง มันจะเป็นอีกจูบหนึ่งที่ โยจะจำไปตลอดชีวิต..............................................................(จบตอน).............................................................................
โยกับวอน โยมีแต่เอาแต่ฝ่ายเดียว โดยไม่มีคำว่าให้ แต่กับคาซอง โยไม่มีอะไรจะเสีย เพราะว่าการอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแล้วภาษาไม่ดี ทำให้โยอยู่ยาก ในขณะเมืองไทย โยทำอะไรก็ได้โดยไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น แล้ววอนกับจิ๊บล่ะ วอนคือเสือไบ ไม่มีไบคนไหนที่จะไม่มีอะไรกับผู้ชายอื่นแม้ว่าจะมีเมีย จิ๊บทำใจยอมรับได้ไหม ลงตัวเเล้วนะโย รู้จักความรักเสียที ขอบคุณครับ อื้มมมมมมมม มันไม่ใช่อะไรที่ยอมทุกอย่าง ทำให้ตลอดๆเหมือนวอน คาซองดูเป็นอะไรที่มากกว่านั้น โยดูเปลี่ยนไปจริงๆ คาซองน่าร้ากกกกกก รักคาซอง 55555555 ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ สนุกมากครับ.. ขอบคุณมากครับ
ก็ยังเสียดายอยู่ดี ขอบคุณครับ เป็นบรรยากาศที่น่ารักมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดแสนโปนเสียววว สุดท้ายเรือทุกลำก็ไปถึงฝั่งทุกลำ ไม่ล่มกลางทาง จขกท.รอดตัวไป (มิฉะนั้นอาจมีการเหมาเรือล่องแม่นำไปวางเพลิงแน่ๆ555555) ขอบคุณครับ {:5_146:} ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_146:} ขอบคุนคับ