แฝดคนละฝั่ง 14 เผชิญหน้า
แฝดคนละฝั่ง 14 เผชิญหน้า“เชิญครับคุณไตร”พนักงานเชิญผมเข้าห้องประชุมนี่เป็นประชุมใหญ่ ของผู้ประกอบธุรกิจโรงแรมในจังหวัด ประจำปี ผมไม่คิดว่าโรงแรมพาร์ค จะได้รับเชิญ เพราะมันเป็นโรงแรมขนาดเล็ก พอเข้าห้องประชุมคนในห้องมากันหนาตาแล้ว ผมนั่งฟังประชุมหน้าเวทีไปเรื่อยทักทายคนรู้จักบ้างตามภาษา ผมเคยมาประชุมในฐานะผู้ติดตามมากับพ่อหลายครั้งเลยทำให้รู้จักพี่ ๆ หลายคนที่ทำโรงแรม เรื่องที่ประชุมส่วนมากจะเป็นเรื่องทั่วไปแต่ก็มีพูดถึงเรื่องการฟื้นตัวของโรงแรมพาร์คด้วยซึ่งทุกคนในกลุ่มธุรกิจรู้ข่าวมาเป็นระยะ “ประชุมเสร็จขอเชิญ ร่วมรับประทานอาหาร กันนะครับ”ประธานการประชุมกล่าวหลังปิดประชุมเราเดินไปที่ ลานรินสระน้ำของโรงแรมเจ้าภาพ เรากินข้าวกันเสร็จก็ยังยืนกินกาแฟคุยทักทายกันอยู่ พ่อสอนว่าจุดนี้เป็นเวลาสำคัญกว่าการประชุมเพราะจะได้คุย ประสานอะไรกับเจ้าของโรงแรมโดยตรง “น้องไตรเก่งนะครับที่กลับมาฟื้นโรงแรมของพ่อได้ แต่ก่อนพี่ยังเสียดายเลย เคยขอซื้อจากนายหัวแต่ท่านไม่ขายบอกจะเก็บไว้ให้ลูกชายคนเล็ก”พี่เจ้าของโรงแรม ริมหาด ท่านหนึ่งคุยกับผม ผมได้แต่ยิ้มรับ ผมเดินทักทายอีกหลายคนส่วนมากจะคุยเรื่องสวนน้ำ ที่กำลังจะเปิดสมบูรณ์ บางคนขอดิว ส่วนลด หรือแพคเกจร่วมซึ่งผมก็รับไว้พิจารณา “ผมว่าคุณไตรน่าจะทำการตลาดเพิ่มนะครับ โรงแรมพาร์คยุคใหม่โตได้อีกเยอะแน่”เจ้าของโรงแรมสามดาวแห่งหนึ่ง คุยกับผม “ขอบคุณครับ”ผมได้แต่ยิ้มรับ “ได้ข่าวว่าอีกฝั่งของโรงแรมก็ทำเหรอ”พี่เขายังถามต่อ “ครับก็ทำเป็นที่พักผ่อนเฉพาะทางน่ะครับ”ผมเลี่ยงตอบ “พี่เข้าใจพี่ก็ว่าดีนะ โรงแรมอย่างเรา ถ้าไม่ติดระดับ ประเทศก็ต้องมีข้างหลังบ้านกันบ้างแหละ” “ครับ” “ถ้าแขกพี่ต้องการให้บริการ พี่จะโทรหานะ” “ได้เลยครับ”ผมยิ้มรับ ผมคุยกับหลายคนหลายโรงแรมพาร์คได้รับการต้อนรับอย่างดีจากกลุ่มธุรกิจโรงแรม จนผมคิดว่าถ้าสวนน้ำเปิดจะเปิดดิวพิเศษกับโรงแรมหลายโรง “ยังไง ก็ขอชมนะว่า ไตรเก่งมากที่สามารถ ทำให้แกรนด์ทรีซีซั่นพาร์ค ที่กำลังจะซบฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง”คุณธวัช ประธานกลุ่มธุรกิจโรงแรมของจังหวัด เข้ามาคุยกับผม “ครับ ผมเห็นเป็นสิ่งที่พ่อรัก ผมเลยสู้ อยากให้ฟื้นขึ้นมา เพื่อให้พ่อดีใจครับ”ผมตอบไป “ดีแล้วแต่เออ...”คุณธวัช นิ่ง “แล้วกับ ซีวิวล่ะเป็นยังไงกันบ้าง”คุณธวัชถามตรง ๆ เล่นเอาผมไปไม่ถูก “ก็ยังไม่คุยกันครับ”ผมตอบได้แค่นั้น “ยังไงก็ดู ๆ หน่อยนะได้ข่าว ว่าแย่ลงมาก” “เออมันเหมือนเขาไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งหรอกครับ”ผมตอบไป ได้เท่านั่นจริง ๆ คุณธวัช ไม่พูดอะไรเหมือนหลายคนจะรู้สถานการณ์ของผมสองพี่น้อง ผมคุยสักพักก็ขอตัวกลับโทรสั่งให้ให้ไข่ เตรียมรถ ตอนผมกำลังจะเดินออกมาทางหน้าโรงแรม เดินถึงหน้าโรงแรมคนที่เดินมาอีกฝั่งของบันได ทำให้ผมตัวแข็ง ตรี!!! เรามองสบตากันสายตาตรี ก็ตกใจไม่แพ้ผม ผมพยามจะไม่ทัก กำลังจะเดินผ่านไปที่รถ “ไม่ทักกันหน่อยเหรอพี่ชาย”ตรีพูดตรงหน้าผม “สบายดีนะ”ผมทักไปอย่างนั้น “สบายดีเป็นไงบ้างล่ะ ไอ้โรงแรมเฮงซวยของนาย”ตรีเปิดประเด็นแล้ว “ก็ดี ทำไปเรื่อยๆ”ผมพยามเก็บอารมณ์ “ทำไปก็เท่านั้นมันใกล้จะฉิบหายแล้วแหละ ฮ่า ๆ ๆ”ตรีหัวเราะ ผมพยามไม่ตอบเพราะรู้ว่า ตรีจะยิ่งโวยวาย “ตรีนายจะทำอะไรก็ทำได้นะ แต่ขอให้เล่นในเกมอย่าเล่นสกปรกนักเลย”ผมเหลืออดจากคำถากถางของตรี “สกปรกเหรอแล้วมึงไม่สกปรกเหรอ ที่เอาคนของโรงแรมกูไป”ตรีเสียงดังขึ้น “เขาออกเองแล้วก็มาหางานที่ พาร์ค พี่ก็ต้องรับไว้”ผมอธิบาย “มึงไม่ต้องทำพูดดีไม่ต้องแทนตัวว่าพี่ด้วย มึงไม่ใช่พี่กู”ตรี ยังหัวร้อน “อยากได้โรงแรมก็ได้ไปแล้ว ยังจะเอาอะไรอีก โกรธอะไรหนักหนา”ผมก็เริ่มหมดความอดทนเหมือนกัน “อยากเห็นความฉิบหายพ่ายแพ้ของมึงไงไอ้ไตร”ตรีแผดเสียง “กูไปทำอะไรให้มึงวะมึงถึงไม่เลิกซะที ทุกอย่างมึงก็เอาไปแล้ว ต่างคนต่างอยู่ก็ได้”ผมหมดความอดทน “มึงยังมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าทำอะไร มึงแย่งทุกอย่างไปจากกู มึง มีพ่อ กูไม่มี”ไอ้ตรีเสียงเครือมันคงเป็นความรู้สึก ที่เหมือนไม่มีพ่อ เพราะหลัง ๆ พ่อไม่ค่อยอยากจะพูดกับมันเท่าไหร่ พูดทีไรก็ทะเลาะกันทุกที หลัง ๆ พ่อยิ่งเหนื่อย เพื่อขยายกิจการโรงแรมผมได้ใกล้ชิดพ่อ หลังกลับมาเมืองไทย และช่วยงานพ่อ เรื่องส่วนใหญ่ที่ได้คุยกับพ่อก็เป็นแค่เรื่องงาน แต่ตรี หาไปจากเรา ไปอยู่กับเพื่อน กับกลุ่มที่กรุงเทพยิ่งทำให้ขาดการติดต่อไปกันใหญ่ “ก็มึงทำตัวเองงานอะไรของพ่อมึงก็ไม่ทำ เอาแต่เที่ยวเล่น”ผมด่า “ทำก็เป็นหมาสำหรับพ่อกับมึงอยู่ดี”ตรีสวนผม “ช่างแม่งเหอะจำไว้ กูจะหยุดต่อเมื่อ เห็นมึงฉิบหาย มึงจำไว้”ตรีประกาศลั่น ผมตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อตรี “แกร็ก” เสียงจากด้านหลังผม มันเป็นเสียงขึ้นนกปืน ผมหันไปลูกน้องของตรี กำลังยืนอยู่ข้างหลังผม ผมไม่คุ้นหน้า แต่หน้าตาเหมือนไม่ใช่คนไทยผมหันไปมอง มือมันจับด้ามปืนไว้ พร้อมยิง“ปล่อยกู”ตรีคำรามเบาๆ ผมปล่อยมือ ตาเราสองคนจ้องเขม็งกัน“มีอะไรหรือเปล่าครับนาย”ไอ้ไข่เดินมา“นายหัวตรีสวัสดีครับ”ไอ้ขายกมือไหว้ พนมมือ กับปืนในมือ แล้วหันหน้าไปมอง คนของตรีตรีไม่สนใจหันหลังเดินขึ้นรถรีบออกไป“ไปครับนายกลับกันเถอะ”ไอ้ไข่ชวน ผมยังใจเต้นแรงกับเหตุการณ์ ไม่หาย จนขึ้นรถ“แรงขึ้นทุกวันนะครับนาย”ไอ้ไข่พูดตอนขับรถออกผมไม่รู้จะพูดอะไร“แกพกปืนด้วยเหรอไข่”ผมสงสัยหลังตั้งสติได้“ครับคุณนุสั่งให้พกไว้”ไข่ตอบ มันเป็นคำสั่งพี่นุนี่เอง“ไปไหนดีครับนาย”ไข่ถาม“กลับบ้านเหนื่อยเหลือเกิน ขอกลับไปพักหน่อยแล้วกัน”ผมสั่ง แล้วเอนตัวนอนปล่อยให้ไอ้ไข่ขับรถไปที่บ้าน “คลายเครียดไหมครับนายผมจัดให้”ไอ้ไข่ เลี้ยวรถเข้าประตูบ้าน“เอาสิเรียกมาแล้วกัน ฉันไปนอนรอนะ มาแล้วก็พาไปที่ห้องแล้วกัน”ผมสั่ง ก่อนลงรถแล้วตรงขึ้นไปที่ห้องนอนผมล้มตัวลงนอนไม่นานก็หลับไป จนไอ้ไข่ มาเคาะประตู ผมงัวเงียลุกไปเปิดไอ้ไข่ยืนยิ้ม พร้อมเด็กหนุ่มหน้าตาดี สองคน“มาแล้วครับนาย”ไข่บอกแล้วสั่งให้หนุ่มๆ สองคนเข้าไปในห้อง ผมยังเพลีย ๆ เลยกลับมานอนต่อ “นวดไปบริการไปแล้วกัน”ผมสั่งแล้วนอนคว่ำหลับตา มือสี่มือเริ่มสัมผัสไล้ไปตามตัวผม เสื้อคลุมถูกถอดออก จนเหลือร่างเปลือยเปล่า น้ำมันค่อย ๆชะโลมตัวผม มือกดสัมผัสไปเรื่อยที่ขาทั้งสองข้าง ถึงด้านบนท่อนของเด็กคนหนึ่งเริ่มแข็งแล้วถูอยู่ที่ขาผม อีกคนกำลังนวดหลัง สักพัก ลิ้นอุ่นๆ ก็ก้มลงเลียร่อนก้น ผมจนถึงรูก้น มันเสียว จนเกรง แต่ลิ้นยังไม่หยุด เลยไปต่อที่พวงไข่เด็กอีกคน โอบผมเอามือล้วงไปที่หน้าท้องถึงท่อนผมมันเริ่มแข็งจนคำหน้าท้องผมจนรู้สึกได้ ผมเปลี่ยนท่าเป็นนอนหงาย ปล่อยท่อนให้แข็งโด่เป็นอิสระ “โหพี่ใหญ่เหมือนของฝรั่งเลยนะ” น้องคนหนึ่งพูด ไปชักท่อนผมไป ก่อนให้อีกคนหนึ่งครอบปากลงไปดูดเลียหัวบานๆ ของผมเน้นๆ อีกคนเปลี่ยนจากชักมาดูดเลียพวงไข่หนุ่มสองคนยังใช้ปากวนอยู่ที่ท่อนผม คนนึงดูดท่อน คนนึงเลียพวก สลับกันไปมันเสียวจนตัวเกรง ผ่านไปสักพัก จนผมทนไม่ไหวจับน้องสองคนนอนหงายบนเตียงเด็กสองคนรู้งาน หงายพร้อมกันถ่างขาป้ายเจลรอ ผมจัดการจ่อท่อนกับคนแรกกำลังจะกดเข้าไป แต่......อารมณ์บางอย่างผมหยุดชะงักทำไมผมเห็นหน้าใครคนหนึ่งลอยมา ผมหยุด ทำต่อไม่ได้ ไม่ได้จริง ๆแม้จะอารมณ์ค้างด้วยกันทั้งสามคน “เป็นอะไรพี่”เด็กถาม“เปล่าไม่มีอะไรหรอก พี่คงไม่สบาย”ผมตอยเด็กไป สุดท้าย ผมให้เด็กสองคนกลับไปเลยเพราะไม่อยากมีอะไรด้วยแล้ว หลังเด็กสองคนกลับไป แบบ งง ๆ(ไอ้ไข่จัดการจ่ายค่าตัวเต็มราคา) ผมมองนาฬิกา เพิ่งจะ หกโมงเย็น ผมหยิบโทรศัพท์เปิดปิด อยู่หลายรอบ ก่อนจะกดโทรศัพท์“น้องไตรมีอะไรครับ”เสียงจากปลายสาย“เปล่าครับพอดีเพิ่งตื่น” ผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรเหมือนกัน“ไม่สบายหรือเปล่าไอ้ไข่มันมารายงานพี่แล้วนะ” “ไม่เป็นไรครับเครียดมากเลยเพลียมั้งครับ”ผมตอบไป“เครียดมากินข้าวกับพี่ก็ได้นะ”“ดีเหมือนกันครับที่บ้านพี่เหรอ”ผมถาม“เปล่าที่บ้านเรา.........”คำตอบของพี่นุ ทำให้ผมยิ้มได้ บ้านเราพี่นุหมายถึงบ้านที่ว่างหลังโรงเรียนผมแต่งตัวออกขับรถออกจากบ้านไปเองไม่ให้ไอ้ไข่ไปส่งจุดหมายคือ ตรงไป “บ้านเรา”............................................................................................@ซีวิว ตรียังอารมณ์ค้างด่าไปทั่วทุกคน ทศ ยังเข้าหน้าไม่ติดยิ่งกลับมา มีใบลาออกของคนงานอีกหลายใบ รวมถึงพนักงานในออฟฟิตด้วย ยิ่งทำให้ตรีหัวร้อนไปใหญ่ “เออนายหัวครับ”ทศ รวมความกล้าที่จะแจ้งเรื่องสำคัญ“อะไร”เสียงห้วนดังของตรีทำทศสะดุ้ง“คือตอนนี้ยอดรายได้สุทธิของเราตกเป็นประวัติการณ์เลยครับแล้วถ้าจบไตรมาสนี้ ยังไม่มีแนวโน้มที่ดีขึ้น ผู้ถือหุ้นใหญ่ของเราสองรายจะถอนหุ้นนะครับ” ทศเพิ่งได้ข่าวมา ซึ่งอีกแค่เดือนเดียว จะสิ้นไตรมาสหากถูกถอนหุ้นจริงๆ ซีวิวถึงแข็งแกร่งยังไงก็มีปัญหาแน่นอน“ไอ้สัสพอเกิดปัญหาแล้วเสือกทิ้งกันไป ไหนบอกเป็นเพื่อนรักพ่อยังไง”ตรีด่าเมื่อรู้เรื่องถอนหุ้น ทศ ไม่กล้าตอบอะไรต่อ ได้แต่ออกไปเงียบ ๆตรีหุนหันเดินออกมาจากออฟฟิตโดยไม่รู้จุดหมายเดินมาถึงลานจอดรถ มองหารถของตัวเอง ก็ไม่เจอ ยามมารายงานว่า คนขับรถเอารถไปล้าง“ทำไมมึงต้องล้างเวลานี้ด้วยวะ”ตรีไม่ถูกใจสักอย่างตอนนี้ตรีเหมือนคนพล่าน กำลังจะหันหลังกลับเข้าโรงแรม โดยไม่รู้จะไปไหน“น้องตรีนี่”เสียงรถหรูเปิดกระจก มา“พี่ดล”ตรีมองไปที่รถหรู “เพิ่งเลิกงานเหรอครับ”พี่ดลยิ้มอบอุ่นเหมือนเดิม“เออครับ”ตรีตอบ“ไปกับพี่ไหมพี่ว่าจะไปเที่ยวเล่นแถวนี้หน่อย”พี่ดลชวน ตรีขึ้นรถแต่โดยดี คงไม่มีอะไรได้ก็ได้กันแล้ว คงไม่คิดอะไรมากกว่านี้ รถค่อย ๆ แล่นออกจากโรงแรม “ไปไหนเหรอครับ”ตรีสงสัย“พี่จะไปทำบุญ”พี่ดลตอบเล่นเอาตรีคาดไม่ถึง เพราะปกติ ถ้ามาที่นี่ ควรเที่ยวทะเล แหล่งบันเทิงหรือธรรมชาติ แต่พี่ดล ไปทำบุญรถขับเข้าไปในป่าบนเขาจนถึงวัดกลางป่า ดูสภาพไม่น่าเป็นวัด เพราะ มีแค่โบสถ์เก่า ๆ ศาลาปูนด้านบนศาลาเป็นห้องพักพระสงฆ์ พี่ดลจอดรถ“ไปกันครับ”พี่ดลชวนตรีลงรถแล้วขนของทำบุญเดินขึ้นศาลามีหลวงตาแก่ ๆ รูปหนึ่งกำลังนั่งรออยู่ที่ กลางศาลา“เจ้าดล”หลวงตาคนนั้นทักพี่ดลก้มกราบ ตรีกราบตาม “ครั้งนี้ว่างไวครับเลยมาหาหลวงตา”พี่ดลคุยเหมือนสนิทกับหลวงตา“เออๆ ดีแล้ว” หลวงตาบอก แล้วก็เริ่มทำพิธีถวายสังฆทาน และอาหารเพลที่พี่ดลสั่งมาจากโรงแรม หลังจากทำพิธีเสร็จ“คิดถึงมันนะ”หลวงตาคุยกันพี่ดล โดยตรีนั่งฟังเงียบๆ“ครับคิดถึง ตอนพี่เขาเสีย ผมยังไม่ได้ไปงานเลย”พี่ดลพูดหน้าเศร้า ๆ“มันเป็นอนิจจังน่ะ ดล ไม่มีใครหนีพ้นหรอก”หลวงตาสอน“ครับหลวงตา นี่นะครับ”พี่ดลหยิบซองออกมา“อันนี้ให้หลวงตาใช้ส่วนตัวนะคับเวลาไปหาหมอหรืออะไร”“ส่วนอันนี้ผมสานต่อ ศาลา ที่พี่เขาสร้างไว้ นะครับ”ตรีมองซองหนาออกมาได้ชัด น่าจะเป็นเงินจำนวนมากอยู่ คุยธุระเสร็จ สองคนก็กราบลาหลวงตา“พี่รู้จักวัดนี้ได้ยังไงครับ ผมคนพื้นที่ยังไม่เคยมาเลย”ตรีถาม ตอนเดินกลับมาที่รถ“แต่ก่อนหลวงตาอยู่วัดในตัวเมือง พี่ไปเป็นเด็กวัดให้ท่าน จนหลัง ๆ ได้ข่าวว่าท่านมาช่วยดูแลวัดนี้พี่เลยตามมา”พี่ดลบอก“ผมไม่ได้มาทำบุญนานมากแล้ว”ตรียิ้มมันเป็นความจริง ตั้งแต่กลับมาก็มีแต่เรื่อง เขาไม่ได้พักผ่อนที่เรียกว่าพักผ่อนจริงๆเลยสักที เพราะทั้งหมดมีแต่เรื่องทำลาย พาร์คให้สิ้นแล้วก็มาเรื่องปัญหาที่ซีวิวอีก“ไปไหนกันต่อดี”พี่ดลถาม ตอนขับรถออก“ไม่รู้สิครับ”ตรียิ้ม เพราะมีความรู้สึกว่าอยู่กับพี่ดลแล้วสบายใจ“ไปคลายเครียดแบบวันนั้นไหม”พี่ดลยิ้ม“ได้นะครับจะกลับโรงแรมเหรอ”ตรีงง“ไม่นะ พี่มีที่ดีกว่านั้น” พี่ดลยิ้ม แล้วกลับรถ ขับกลับไปทางวัด แต่เลยวัดขึ้นไปบนภูเขา จนจอดที่ลานสุดทาง“มาสิ”พี่ดลชวนแล้วลงจากรถเดินนำเข้าไปตามทางเดินปูนเก่า ๆ เหมือนป้ายค้างไว้ว่าจุดชมวิวทางเริ่มมีหญ้าขึ้นปกคลุม พี่ดลเดินนำไปสักพัก เข้าไปได้ สองร้อยเมตรแต่เป็นทางโค้งมีพุ่มไม้ ขึ้นสูงมองไม่เห็น จนไปสุด ที่ศาลาเก่า ๆ หลังหนึ่งสภาพยังใช้ได้ แต่เหมือนไม่ค่อยมีคนมาใช้นานแล้ว มองไป เห็นทะเลและวิวเมืองบางส่วน“วิวสวยจังครับ”ตรีบอก“พี่ชอบมาที่นี่นะมันเป็นที่ไม่ค่อยมีคนรู้ เคยมีคนพาพี่มา เลยติดใจ”พี่ดลบอกแล้วเข้ามากอดตรีด้านหลัง“พี่ชอบนายนะ”พี่ดลกระซิบ มันทำความรู้สึกของตรีแปลกจนบอกไม่ถูกใจหนึ่งก็รู้สึกผิดกับมาร์คแต่ใจหนึ่งก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้เคลิ้มไปกับเวลานี้ไม่ได้“เออพี่ดลครับ แต่ผมมีแฟนแล้วนะครับ”ตรีพยามตั้งสติ“เป็นพี่น้องกันได้ตรีเป็นพี่น้องกัน”พี่ดลบอกแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ มันเกินความรู้สึกจะห้ามใจจริง ๆตรีพลิกตัวหันหน้าอยู่ในวงแขนพี่ดล ปากเข้าหากัน แล้วจบลงที่จูบแลกลิ้นกันอยู่เนินนาน บนยอดเขา พี่ดลถอดเสื้อยืดออกไปจากตัวแล้วเริ่มปลกกระดุมเสื้อเชิ้ตของตรีและจัดการกับกางเกงของทั้งสองคน จนสองคนร่างเปลือยเปล่าพี่ดลไซร้ ตรีทุกซอกมุมเหมือนอยากลิ้มรสความรู้สึก ทุกอนุของร่างกายตรี“อ้าพี่”ตรีร้องเบา ๆ เพราะลิ้นพี่ดลกับลำไล่เรื่อยลงไปถึงหน้าท้องและขาอ่อนตรีเอาตัวพิงเขา ศาลา ขายกขึ้นเหยียบแท่นปูนที่นั่งข้างหนึ่งทำให้เน้นท่อนแข็งโด่เด่นชัด ปากพี่ดลไล่งับท่อน ของตรีโดยมือยังโอบเอวตรีอยู่ริมฝีปากถูท่อนบ้าง โดนบ้างจนหัว ค่อยๆ เข้าไปในปากพี่ดล แล้วรูดปากเข้าไปสุดลำ ก่อนรูดปากเข้าออก วนลิ้นในปากพี่ดลบอกเป็นโบทถนัดรุก แต่การดูด ทำให้ตรีเกรง ทั้งตัวสายตามองพี่ดลบ้างมองไปรอบข้าง มันเป็นบรรยากาศเอ้าดอร์ที่สุดยอดมากตรีเริ่มขยับเอว กระแทกปากพี่ดล เป็นจังหวะ ท่อนแข็งพร้อมรบแล้ว พี่ดลชักปากออกแล้วให้ตรีไปนั่งที่ ที่นั่งในศาลา พี่ดลหันหน้าเข้าหาตรี แล้วจับท่อนชุ่มน้ำลายของตรีตรงกับรูค่อย ๆ หย่อนตัวทับลงไป หน้าเหยเก ตรีก้มหน้าดูดหัวนมพี่ดลเป็นการคลายความเจ็บ ท่อนค่อย ๆแทรกตัวพี่ดลตามน้ำหนักตัว จนสุดลำ พอพักพร้อม พี่ดลเริ่มขยับตัวบดท่อนตรีแล้วขย่มอย่างแรง แชนกอดคอตรีไว้แน่น“อ้าแน่นจริง อ้า ตรี พี่เสียวอ้า” พี่ดลร้องดังขึ้น“อ้าผมก็เสียวพี่ อ้า อ้า ๆ ๆ ๆ”ตรีร้องแข่งเหมือนไม่กลัวใครจะมาได้ยินตรีเริ่มจับพี่ดลเปลี่ยนท่า มาให้พี่ดลเกาะเสา แอ่นก้นให้ตรีจับกระแทกตามองวิวเมืองอยู่เบื้องหน้า “อ้า ๆ ๆ ๆโอ้ว ๆ ๆ ๆๆ ซีส อ้า”พี่ดลร้องพร้อม ๆจังหวะกระแทกสุด ลำของตรี ท่านี้ได้อารมณ์มากทั้งเป็นการเห็นภาพบรรยากาศเอ้าดอร์ด้วย ยิ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับตรีผ่านเวลาไปเนินนานตรียังติดใจอยู่ในท่านั้น มือตรี ชักท่อนของพี่ดลไปด้วยตลอดซึ่งมันแข็งแทบระเบิดอยู่แล้ว “อ้าๆ ๆ ๆโอ้ว อ้า พี่ ๆ ผมแตกแล้ว อ้า แตกแล้วอ้า......”ตรีลากเสียงยาวก่อนปล่อยน้ำใส่เต็มรู้พี่ดล พี่ดลก็ปล่อนน้ำพุ่งออกมา สุดทุกหยาดหยดเหมือนกันสงครามกามจบลงสองคนจัดการใส่เสื้อผ้าแล้วเดินกลับมาที่รถ “มีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไรนะพี่เป็น พี่ชาย แบบนี้ก็ได้นะ”พี่ดลขับรถไปยิ้มไป“เออคะครับ”ตรีรับ แต่ ใจยังคิดถึงมาร์คเพราะตัวเองทำผิดกับแฟน“เออพี่ดลครับ ผมมีอะไรจะบอกอย่างนึงครับ ผมไม่อยากปิดบัง”ตรี พูด“อะไรล่ะ”“คือผมไม่ใช่พนักงานโรงแรมครับ”ตรีกำลังจะสารภาพ“แต่เป็นเจ้าของโรงแรมใช่ไหม”พี่ดลต่อคำแล้วหัวเราะ“พี่รู้”“รู้เรื่องของนาย กับพี่นายดังจะตาย แต่นายอยากบอกอย่างนั้น ก็คืออย่างนั้นพี่ไม่ว่าอยู่แล้ว” พี่ดลยิ้ม มันเป็นมุมมองที่ตรีไม่เคยเจอจริง ๆพี่ดลขับรถกลับมาถึงโรงแรม ตอนเย็น ๆ และยังชวนตรีไปกินอาหารที่ห้องพัก ก่อนคืนนั้นตรีจะค้างที่ห้องพี่ดล เช้ามาตรีตื่นขึ้นไม่เห็นพี่ดลแล้ว มีอาหารเข้าและกระดาษวางหัวเตียง“พี่ไปธุระนะสาย ๆ กลับมา รอพี่อยู่ห้องนะ น้องรัก”ตรีอ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ตรีกินกาแฟแล้วนอนนึกถึงบทรักเมื่อคืน ทั้งบนยอดเขา และที่เตียงแห่งนี้ อบอุ่น ชื่นฉ่ำเร่าร้อน เกินกว่าจะลืมจริง ๆ .................................(จบตอน14)....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................“พี่ชาญ ครับ ผมเห็นปัญหาแล้ว ผมจะทำทุกทางเพื่อให้ ทุกอย่างเป็นอย่างที่พี่หวังนะ”“ผมขอโทษที่ไม่ได้มางานพี่นะ”“อ่อพี่ หลวงตา บอกว่าคิดถึงพี่นะ ผมจัดการ เรื่องศาลาต่อให้แล้ว”“แต่พี่....”“ผมขอโทษนะครับที่ผมเผลอใจ ไปกับลูกของพี่ ผมขอโทษจริง ๆ”
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย GGonfire เมื่อ 2020-7-23 13:11
ลูกของพี่....พี่ชาญ.....พี่ดล อะไรอ่ะ พี่ชาญคือพ่อของตรีกะไตรแน่ๆ พี่ดลเป็นอะไรกับพ่อ? แต่พี่ดลคงมาช่วยแน่ๆ ก็ไม่น่าเป็นห่วงแหละ แต่สองพี่น้องคือต่างกันมากๆๆ ไตรคือคิดถึงพี่นุจนหมดอารมณ์จะมีเซ็กส์กับเด็กที่ซื้อมา แล้วก็รีบออกไปเพราะถูกชวนไปกินข้าว แต่ตรีก็คือนอกใจมาร์ค อีกรอบและอีกรอบ รู้สึกผิดแต่ก็ไม่ห้ามและปล่อยไปอีก ถ้ามาร์ครู้ก็คงพังหนักแน่ๆ คิดจะล้างแค้นก็ไม่สำเร็จ โรงแรมฝั่งตัวเองก็แย่ แล้วถ้าะเลาะกับแฟนหรือเลิกกันขึ้นมา ตรีพังแน่ๆ พังจริงๆอ่ะ ไม่รู้จะสงสารยังไงแล้วอ่ะ เอาดีๆ ปล. หายไปนานเลยนะครับ แค่เห็นว่าอัพตอนใหม่นี่ตื่นเต้นมากเลยอ่ะ 55555 ห้าาาาาดลเป็นคนรู้จักของพ่อตรีไตรเหรอ !!!!ขออย่าดราม่ามากนะขอบคุณ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} พี่ดลจะทำให้ตรีกับไตรมาเป็นพี่น้องมี่รักกันได้เหรอ ในเมื่อตรีเจ้าคิดเจ้าแค้นมากขนาดนี้ ไตรคงจะรู้ใจตัวเองแล้วน่ะ อยากให้ไตรกับพี่ณุมีเวลาหวานกันบ้าง เอาจริง ดลจะช่วยแก้ ช่วยแย่ ถ้าตรีรู้เรื่องว่าคนที่รู้สึกดีด้วย มีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับพ่อตัวเอง จะยังดีใจอยู่หรอ
ส่วนมาร์คนี่อืมมม พูดไม่ถูกนะ จะว่าตรีนอกใจก็ไม่เชิงเพร่ะยักรักมาร์คอยู่ แต่นอกกายเนี่ย แน่ๆล่ะ โอ๊ยปวดหัวกะพี่น้องคู่นี้ จับแดกไวอากร้าม้าแล้วขังรวมเลยไป จบ 555 ขอติงนิดหนึ่งนะ อะไรคือตอน “เผชิญหน้า” เนื้อหาหลักของตอน(คหสต.) ผมให้แค่ 20% อ่านไปยังไม่เข้าถึงการเผชิญหน้าหรือชีวิตจริงการเผชิญหน้าของคนที่ไม่ถูกกันมันมีแค่นี้จริงๆ ตัวละครหลักของพาร์ทนี้ยกให้ตรีกับดล ซึ่งดลจะต้องเป็นที่พึ่งให้ตรีและเป็นกาวใจให้ไตรกับตรีหันหน้ามามองกัน ส่วนเรื่องดลกับพี่ชาญ(พ่อไตร&ตรีนั้น)ผมเดา2ทางคือ ไม่คนรักของพี่ชาญก็พี่ชาญเคยช่วยเหลือดลเรื่องใดเรื่องหนึ่งและดลพร้อมจะตอบแทนให้ทุกอย่างลักษณะคล้ายพี่นุที่ดูแลไตร รอติดตามต่อครับ ดอกม่วง ตอบกลับเมื่อ 2020-7-23 15:08
ขอติงนิดหนึ่งนะ อะไรคือตอน “เผชิญหน้า” เนื้อหาหลักข ...
เออ อันนี้จริง คือคำว่าเผชิญหน้า เราคาดหวังที่จะได้เห็นสองพี่น้องฟาดฟันกันมากกว่านี้ แต่อ่านมันเหมือนคนเกลียดกันเดินผ่านกันแล้วแขวะกัน
ปล.พอพูดเรื่องนี้เลยนึกออก คือ เราว่าคนเขียนวางไว้ชัดเลยว่าใครขาวใครดำ ใครเก่งใครกาก มันทำให้เราเดาทาวง่ายๆว่า ปะทะกันแต่ละที ใครจะแพ้ชนะสู้ๆครับ ปกลจห. ตรีมีความเป็นมายังไงครับ ขอบคุณคร้าบบ
ลุ้นมากเลย ขอบคุณครับ รอติดตามตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ อ่าวแกล้งตายเหรอ ยังไงมีปมใหม่มาอีก ดลจะผสานรอยร้าวพี่น้องยังไง รอตอนต่อไปครับ ตรีจะกลับตัวเหรอ คงยากนะ ลุ้นมาก {:7_295:} ขอบคุณนะ ขอบคุณครับ โอ้ เป็นคนรู้จักกับพ่อด้วย