ซีรี่ย์ อสงไขย กาลเวลาแห่งรักนิรันดร์ Ep3
***ซีรี่ย์เรื่องนี้เป็นภาคต่อจากมิติแห่งรัก บทรักข้ามกาลเวลา ซึ่งเขียนขึ้นจากจินตนาการเท่านั้น***
เรื่องราวเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่มีการดร่าม่าน๊าาคับ อ่อนเพื่อสนุกผ่อนคลายนะคับ
เมื่อถึงเรือนท่านเสนา เจ็บมาหรือเปล่าพนาขึ้นเรือนก่อนเถิดข้าจักทำแผลให้ มนตราพูดกับพนาดูเหมือนว่า
จะเป็นห่วง เมื่อถึงขึ้นบนเรือนมนคราก็ให้ลูกน้องเอาสำรับยามาให้ ถอดเสือดเเถบที่มีแผลออกให้ข้าทีพี่ท่าน
ข้าจักได้ทำแผลให้ ขอรับ...พนาตอบ แล้วก็ถอดเสื้อข้างที่เป็นแผลออกให้มนตราทำแผลให้ พนาแอบชำเลือง
มองมนตราอยู่บ่อยๆ หน้าลูกข้ามีไรผิดเเปลกรึพนาจึงมองอยู่บ่อยๆ ท่านเสนาพูดขึ้นแบบเสียงเข้มๆ พนาสะดุ้ง
แล้วตอบไปว่า มิมีขอรับ ขอโทษขอรับ มนตราแอบขำในใจ ทั้งคู่รู้สึกผูกพันเหมือนเคยพบพากันมาแต่ก่อน
สิงห์ได้แต่มองละก็ไม่ค่อยสบอารมย์นักที่มนตราทำแผลให้พนา มนตราไม่เคยทำอย่างนี้ให้ใครมาก่อน หลังจาก
ที่ทำแผลเสร็จ เจ้าอยู่บนเรือนนี้กับข้านี่เเหละข้าจักรับเองไว้เป็นหลานของข้าละกันพนาห้องเองจักอยู่ตรงข้าม
ของเจ้ามนตรา ท่านเสนาพูด เอ่อ...ให้กระผมอยู่ใต้เรือนก็ได้ขอรับกระผมไม่กล้าที่จะอยู่บนเรือนร่วมกันกับท่าน
เสนากรอกขอรับ พนาพูดขึ้นด้วยคำเกรงใจที่ตนเป็นคนต่ำต้อยมิคู่ควรขึ้นเรือนใหญ่เลยสักนิด มิต้องเกรงใจ
ข้ารู้สึกถูกชะตากับเอง ทำตามที่ข้าบอกเถิด ท่านเสนาพูดขึ้น ผ่านมา 2 วัน เเผลของพนาเริ่มดีขึ้นและแห้งลง
วันนี้มนตราตื่นเช้ามารอใส่บาตรพร้อมท่านเสนาที่ท่าน้ำ พนาเหลือบมองเห็นกริชที่เหน็บตรงเอวมนตรา เขาก็
นึกได้ว่ากริชนี้คือกริชสุริยะอาวุธคู่กายของเจ้าชายจันทรุคนรักของเขาในอดีตชาติ เขารู้เเล้วว่าชายที่ชื่อมนตรา
ก็คือเจ้าชายจันทรุในชาติก่อน เขารู้สึกดีใจมากที่ได้เจอคนรักของเขา แต่เขาก็ไม่ได้อะไรออกไปเพราะคิดว่ายัง
ไงมนตราก็จำเขาไม่ได้ตราบใดที่เขายังไม่เห็นปานแดงกลางหลังรอยสายฟ้า มองไรว่ะพนา เสียงเข้มๆของสิงห์เอ่ย
ทักขึ้น เอ่อ.....ข้า...... ไม่ต้องพูดหรอกข้าก็เป็นแบบเจ้านี่แหละที่ได้แค่มอง แต่เองดีกว่าข้าที่นายท่านเมตตาให้
เองได้อยู่ใกล้ สิงห์พูดขึ้นแบบน้อยใจ ป่ะออกไปช่วยรับส่งของที่ท่าน้ำท่านเสนากับนายท่านกำลังจะใส่บาตร สิงห์เอ่ย
ชวนพนาทั้งที่ใจก็ไม่อยากให้พนาไปด้วย อ้าวมาพอดีมา..ใส่บาตรกับพวกข้าสิไอ้สิงห์ พนา สิงห์ได้ยินก็คิดจะขัด
ไม่ให้พนาอยู่ใกล้มนตรา สิงห์จึงเลือกเดินมานั่งใกล้มนตรา พนาจึงต้องไปนั่งข้างท่านเสนา แต่เเล้วแผนของสิงห์
ก็พังเพราะการที่พนานั่งตรงนั่นจะทำให้หันมาสบตามนตราได้พอดี พนานึกขอบใจมนตาในใจทั้งที่ในใจสิงห์รู้สึก
แค้น ทั้งหมดก็ร่วมกันตักบาตรพนาแอบสบตามนตราบ่อยๆ มนตราเป็นคนยิ้มง่ายและยิ้มสวยจึงทำให้พนาแอบ
มองอยู่บ่อยๆ ใส่บาตรเสร็จแล้ววันนี้ท่านพ่อจักไปที่ใดรือหรือจักอยู่เรือนขอรับ วันนี้พ่อไม่มีงานอะไรว่าจักอยู่เรือน
ฝึกสอนเพลงดาบให้กับพนา ไอ้สิงห์ // ขอรับ // เอ็งเตรียมาสถานที่ฝึกวันนี้ใช้ดาบไม้แทนดาบจริง ขอรับ...สิงห์
ตอบรับและไปเตรียมการ พนาจึงได้ช่วยมนตราถือของขึ้นเรือน ณ สถานฝึกอาวุธ ท่านเสนาก็สอนวิชาเพลงดาบ
ให้กับพนา อดีตชาติของพนาเคยเป็นองครักษ์ของมนตรามาก่อนสันชาตญานการใช้ดาบจึงมีในตัว สามารถเรียน
รู้จากท่านเสนาได้เร็ว เออ..ไอ้นี่ฝีมือใช้ได้ฝึกสอนเพียงชั่วพักใหญ่ก็เป็นดีฝึกให้คล่องมือ พรุ่งนี้จักได้ลองดาบจริง
มนตรา // ขอรับท่านพ่อ // เดี๋ยวพรุ่งนี้ลูกลองฝึกดาบจริงกับพนานะ พ่ออายุมากออกทั้งแรงฝึกออกทั้งแรงดาบ
จะเป็นลมเอาได้ ขอรับท่านพ่อ มนตราหันไปยิ้มให้กับพนา พนายิ่งแอบดีใจที่มนตรายิ้มให้ตน และแล้ววันที่พนา
รอคอยก็มาถึง วันนี้พนาจะได้ฝึกดาบจริงกับมนตราพนาตื่นเต้นมาก เป็นไรไปพี่ท่านดูเกร็งๆไม่ต้องขืนวางตนเป็น
ตามธรรมชาติ มนตราพูดกับพนาจากนั้นมนตราจึเปลี่ยนจากนุ่งโจงเป็นนุ่งเตี่ยวตอนนั้นทุกคนก้มหน้าลงหมด
มีแค่ท่านเสนาเท่านั้นจะเห็นมนตราเปลี่ยนชุดแแต่งตัวและเข้าไปช่วยจับผ้าให้มนตราได้ แต่ร่างกายของมนตรา
ก็ถูกสิงห์แอบดูอยู่บ่อยครั้ง มนตราเปลี่ยนผ้าเสร็จ เอ้า...พนาลุกขึ้นวันนี้เองฝึกกับลูกค้าให้เต็มที่ข้าอนุญาติ พนา
พนาเห็นเพียงหน้าขาของมนตราก็ทำให้รู้สึกอยากร่วมรักแบบที่เคยทำในอดีตชาติแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ทั้งคู่ฝึก
ซ้อมกันอย่างจริงจัง จนท่านเสนาลองให้ทั้งคู่ประลองกัน แน่นอนคับว่าสันชาตญาณของเจ้าชายกับองครักษ์
อย่างไรก็ปะมือกันได้สบายเเละไม่มีเหตุอันตรายอะไรกับคนทั้งสอง เยี่ยม...ไอ้หนุ่มพนานี่เองฝีมือดีจริงๆ ไม่มีคน
แพ้คนชนะ ดีข้าจะได้ส่งเจ้าเข้าฝึกเพิ่มในหน่วยองครักษ์ของพ่ออยู่หัว มนตราได้ยินก็ดีใจที่พนาจะได้มีความ
เจริญก้าวหน้าในชีวิต ข้าดีใจกับพี่ท่านด้วยนะต่อไปพี่ท่านอาจกินตำแหน่งราชองครักษ์ในพระองค์พ่ออยู่หัวก็ได้
ขอรับนายท่าน พนาคิดในใจข้าอยากเป็นองครักษ์ให้ท่านดังก่อนมากกว่า พี่ท่านเรีกข้าว่ามนตราก็ได้มิต้องนายท่าน
ท่านพ่อรับพี่ท่านเป็นหลานก็หาใช่คนอื่น เออ..นั้นสิพ่อก็ว่าใช่ เอ้าๆนั้น่อจักไปปรึกษาเรื่องฝากพนาเข้าฝึกหน่วย
องครักษ์กับท่านเสนาพระยากลาโหมที่เรือนท่าน พนาเองดูแลมนตราด้วย สิงห์รู้สึกแปลกใจที่ทำไม่ท่านเสนาจึง
ให้พนาดูแลมนตราทั้งที่กลัวว่ามนตราจะมีความรักและต้องตายเพราะความรัก หรือท่านเสนาหลอกเราว่ะ...
เวลาพลบค่ำท่านเสนายังไม่กลับ มนตราได้ลงมาที่ท่าน้ำเพื่อจักอาบน้ำ แต่เห็นว่ามีคนเล่นอยู่ เอ๊ะใครกันมาเล่นน้ำดึกๆ
เช่นนี้ปกติก็จะเป็นเวลาของเรานี่นา มนตราเดินลงไปดูพบว่าเป็นพนาที่ลงเล่นน้ำอยู่ที่ท่าน้ำ พนาว่ายน้ำอยู่และเหลือบ
มาเห็นมนตราจึงว่ายมาฝั่ง จักอาบน้ำหรือขอรับนายท่าน ใช่แต่...พี่ท่านอาบให้เสร็จก่อนเถอะข้าค่อยอาบ เกรงใจ
ใยเล่ามาอาบด้วยกันเถิด พนาเอ่ยชวนมนตราถอดเสื้อออกวางไว้กับผ้าแห้ง แล้วนั่งห้อยขาที่ท่าน้ำ ไม่ลงมาหรือขอรับ
ไม่อ่ะพี่ท่านตามสบาย และเเล้วพนาก็ดึงแขนมนตราลงมาในน้ำ จนมนตราตกลงมาในอ้อมกอดพนา พี่ท่านเล่นอันใด
นี่ ก็มนตราจะอาบน้ำอยู่แล้วนี้ก็ลงอาบด้วยกันเลยสิพนาได้ถูหลังให้เจ้าชายจันทรุ มนตราได้ยินก็รู้เลยว่าชายคนที่ตัวเอง
คิดมาตลอดก็คือพนาองครักษ์ของเขาจริงๆทั้งคู่โผกอดกันในน้ำมนตราก้มลงเห็นรอยปานแดง ใช่นายจริงๆด้วยพนา
เรามาลื้อฟื้นกันดีกว่าไหม บ้าเหรอเดี๋ยวมีคนเห็น ใครจักเห็นเราหละมืดขนาดนี้ พนาพยุงมนตรานั่งที่ขอบสะพานท่าน้ำ
จากนั้นก็เปิดผ้ามนตราหยิบของลับมนตราออกมาอมอย่างหื่นหระหาย ตัวพนายังอยู่ในน้ำ มนตราเสียวซ่านมากไปหมด
ทั้งตัวจนเผลอจิกผมพนา ซีสสสสข่าไม่เคยได้ลองอะไรแบบนี้มาก่อนเลย โอ้ววววจะนานเเค่ไหนเจ้าก็ไม้่เปลี่ยนเลยนะพนา
พนาไม่ตอบอะไรได้แต่อมให้กับมนตราอย่างเดียว พนาพอก่อนข้าเหมือนปวดฉี พนาอย่า พนาโอ๊ยยยพนาฉี่ข้าออกเเล้ว
พนาอมอย่างไม่ฟังอะไรจนมนตราน้ำแตกเข้าปากพนา พนากลืนกินจนหมด หือ....น้ำเยอะจังนะขอรับท่านมนตรา พนาพูด
แล้วดึงมนตราลงมาตัวเปล่าเพราะผ้าหลุดอยู่ที่สะพาน เจ้านี่เจ้าเล่นักนะ แล้วยังรักคนเจ้าเล่ห์คนนี้อยู่เปล่า มนตราจูบปาก
แทนคำตอบ จากนั้นทั้งคู่ก็อาบน้ำกันจนเสร็จโดยไม่รู้ว่าสิงห์แอบซุ่มดูแบบทรมารใจที่คนรักของตนมอบของสงวนที่เขา
อยากได้ให้ชายอื่นอมอย่างเต็มใจทั้งที่เขาเองก็รักมนตราไม่น้อยกว่าพนา..............ตามต่อในEp.4 นะคับ
รอตอนต่อไปนะคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติดตามครับ ขอบคุณมากนะครับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติดตามครับ ชอบครับ รอตอนต่อไป มาเขียนต่ออีกนะ ขอบคุณมากเลยครับ น่าสงสารสิงห์ แต่ไม่รักก็คือไม่รักนะสิงห์ ยอมรับความจริงเถอะ ขอบคุณ ขอบคุณครับ {:5_128:}{:5_125:}{:5_124:} ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]