ถวิลรักพี่เขย 01
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย AP1240 เมื่อ 2020-8-1 23:52ตอนที่ 01 สมาชิกใหม่ของครอบครัว+เปิดประสบการณ์สวัสดีเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่านทุกคนครับผมมีเรื่องเล่าประสบการณ์ที่ไม่สามารถลืมได้ในชีวิตมาแชร์เพื่อนๆ ครับ ก่อนอื่นผมต้องขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ โดยผมขอใช้ชื่อลับของทุกคนและตัวผม ผมชื่อว่าเบลครอบครัวของผมอาศัยอยู่แถวภาคตะวันออกออกครับยังไม่ค่อยเจริญสักเท่าไรโดยครอบครัวของผมมีสมาชิกทั้งหมด 4 คนครับคือ พ่อ แม่ พี่สาวและผม พ่อกับแม่มีอาชีพชาวนา มีทั้งที่นาที่อยู่ติดกับบ้านและนาที่อยู่อีกจังหวัดครับแต่เป็นจังหวัดใกล้เคียงไม่ไกลกันมาเท่าไรเพราะบ้านผมเป็นเขตรอยต่อของ2จังหวัดพี่สาวผมชื่อ เจน อายุ 24 ปี ส่วนผมอายุ 16 ครับเรียนอยู่ชั้นม.4 โรงเรียนในตัวเมืองทำให้ต้องนั่งรถรับส่งนักเรียนไปเรียนทุกวันผมมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศตั้งแต่เด็กครับแต่พ่อแม่ของผมรับได้ อาจจะเนื่องด้วยผมเองเป็นลูกคนเล็กและพ่อกับแม่ของผมก็ไม่ใช่คนหัวโบราณสักเท่าไร ส่วนพี่เจนเรียนจบจากมหาลัยในกรุงเทพครับหลังพี่เจนเรียนจบก็กลับมาทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศใกล้บ้านและแต่งงานกับพี่เอกซึ่งคบกันตั้งแต่มหาลัยครับ แต่ผมไม่เคยเจอพี่เขาได้มาทำความรู้จักก็ตอนเมื่อพี่เจนบอกกับพ่อแม่ว่าจะแต่งงานแล้วทางผู้ใหญ่บ้านพี่เอกมาสู่ขอพี่สาวผม พี่เอกมีรูปร่างที่ค่อนข้างสมส่วนสูงประมาณ 185 เซนน่าจะได้ครับ พี่เอกจบสาขาวิทย์กีฬา พี่เอกเป็นผู้ชายไม่ค่อยหล่อครับหน้าตาออกผู้ชายบ้านๆ เลยทีเดียว ผิวแทน แต่ดูดีก็เพราะรูปร่างเนี่ยแหละครับแตกต่างจากผมที่สูงแค่ 167 เซนแถมน้ำหนักตัวยังไม่ผ่านเกณฑ์เอาง่ายๆ คือผมค่อนข้างจะผอม ผิวผมไม่ขาวออกไปทางผิวเหลืองหลังจากพี่เจนกับพี่เอกแต่งงานกันพี่เอกก็ย้ายเข้ามาอยู่บ้านผมเพราะว่าพี่เจนได้งานทำที่บ้านจึงไม่อยากย้ายไปทำงานที่กรุงเทพทำให้พี่เอกเป็นฝ่ายย้ายมาทำงานที่จังหวัดบ้านผมแทนเพื่อจะได้อยู่กับพี่เจนพี่เอกได้งานเป็นเทรนเนอร์ของโรงยิมออกกำลังกายในตัวจังหวัด ซึ่งระยะทางห่างจากโรงเรียนที่ผมเรียนไม่มากนักตอนที่พี่เอกย้ายมาอยู่บ้านผมแรก ๆ ผมกับพี่เอกยังไม่ค่อยสนิทกันคุยกันแทบนับคำได้เลยเพราะพี่เอกเป็นคนที่พูดน้อยมากส่วนผมก็รู้สึกอึดอัดด้วยอาจเป็นเพราะว่าผมไม่เคยมีพี่ชายและกลัวพี่เอกมีทัศนคติที่ไม่ดีกับเพศทางเลือกด้วยเลยทำให้ผมไม่ค่อยอยากคุยกับพี่เอกสักเท่าไรแต่พี่เจนก็คงจะเห็นถึงความอึดอัดนี้ถึงพยายามหาเรื่องชวนให้ผมกับพี่เอกได้มีโอกาสพูดคุยกันแต่ก็แค่นั้นแหละครับเพราะผมมักหาเรื่องเดินออกจากการสนทนากับพี่เอกเข้าห้องนอนตลอดทุกวันของผมก็ยังเป็นไปตามปกติครับไปเรียนเสร็จก็รอรถรับส่งกลับถึงบ้าน 5 โมงเย็น เข้าห้องนอนจะออกมาก็ตอนกินข้าวและตอนเข้าห้องน้ำ ส่วนพี่เจนก็ขับรถมอเตอร์ไซด์ไปกลับที่ทำงานเพราะที่ทำงานไม่ไกลบ้านนัก พี่เอกรายนี้สบายสุดเพราะพี่เอกมีรถยนต์ส่วนตัวครอบครัวเรายังคงใช้ชีวิตเรียบง่าย จนเมื่อผมขึ้น ม.4 เทอม 2 ลุงที่ขับรถรับส่งนักเรียนแก่ป่วยเป็นโรคมะเร็งปอด แกจึงเลิกกิจการขับรถรับส่งนักเรียนเพื่อไปรักษาตัวทำให้นักเรียนที่นั่งรถรับส่งของแกต้องหารถรับส่งไปโรงเรียนใหม่รวมถึงตัวผมเองด้วยช่วงเปิดเทอม 2 แรกๆ แม่ผมยังหารถรับส่งนักเรียนใหม่ไม่ได้เนื่องจากรถเต็มกันหมดแล้วทำให้ผมต้องนั่งรถโดยสารที่สภาพพร้อมอะไหล่หลุดตลอดเวลาไปเรียนมันค่อนข้างที่จะลำบากมากครับเพราะว่าถ้าตื่นสายก็จะไปไม่ทันรอบรถโดยสารรอบ 6.00 น.ซึ่งถ้าไปรอบถัดไปผมจะไปถึงโรงเรียนสายแถมรถโดยสารก็ไม่รอผมในวันที่ตื่นสายเหมือนกับรถรับส่งนักเรียนด้วย ผมนี่บ่นกับแม่ไปให้รีบหารถรับส่งให้ได้เร็วๆผ่านไปได้สัปดาห์ระหว่างนั่งกินข้าวเย็นกันอยู่พ่อก็พูดถามแม่ว่าหารถรับส่งนักเรียนให้ผมได้หรือยังแม่ตอบพ่อว่า “ยังหาไม่ได้ยังไม่มีรถรับส่งที่นั่งว่างเลย” แม่พูดต่อว่า “น่าจะยังหาไม่ได้เทอมนี้”ผมได้ยินแม่พูดแล้วเครียดขึ้นมาทันที่เลย แต่อยู่พี่เจนก็พูดขึ้นมาว่า “ทำไมพ่อกับแม่ไม่ให้เบลมันไปกับเอกล่ะเอกก็ไปทำงานในตัวเมืองทุกวันแถมโรงเรียนเบลมันก็เป็นทางผ่านไปที่ทำงานเอกด้วย ไปด้วยกันจะได้ไม่ต้องเสียค่ารถให้เปลืองเงินด้วย” ผมที่ได้ยินพี่เจนพูดรีบหันหน้าไปมองพี่เอกทันทีผมคิดในใจ “มึงจะหาเรื่องให้กูคุยกับไอ้พี่เอกใช่ไหมพี่เจน”พ่อจึงพูดขึ้นว่า “แล้วเอกว่าไงถ้าให้น้องติดรถไปเรียนด้วยสะดวกไหม” “ได้ครับ” เสียงพี่เอกเอยขึ้นทั้งที่ก้มหน้าก้มตาตักข้าวเข้าปากอยู่ผมก็ไม่แปลกใจหรอกครับตามสไตล์เขา ใครพูดอะไรก็เออออตามเขาไปหมดจากนั้นพ่อก็พูดว่า “อย่างงั้นเบลติดรถพี่เขาไปเรียนนะลูก” ผมที่ได้ยินแบบนี้จะไม่ยอมก็ไม่ได้เพราะคำพูดพ่อถือเป็นใหญ่สุด555มีน้ำตาซ่อนอยู่หลังจากนั้นทุกคนก็กินข้าวต่อจนอิ่ม พ่อกับแม่แยกไปนั่งดูทีวีพี่เจนพูดฝากจานข้าวให้ผมล้างก็ลุกรีบเดินกลับเข้าห้องเห็นบอกมีงานค้างจากที่ทำงานทิ้งให้ผมกับพี่เอกเก็บจานข้าวไปล้าง ผมเลยพูดขึ้นว่า “พี่เอกไม่เป็นไรเดี๋ยวเบลเก็บจานไปล้างเองพี่ไปเถอะ” เสียงพี่เอกตอบผมด้วยเสียงนิ่งๆ เหมือนหุ่นยนต์ มาว่า “ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ช่วย” แล้วแต่ละกันผมพูดตอบกลับไปจากนั้นผมก็ยกจานไปอ่างล้างจานหลังบ้านระหว่างทางเดินในหัวผมก็ผุดความคิดขึ้นว่า “จะว่าไปไอ้พี่เอกมันก็น่าสงสารพูดจาก็น้อย กับพ่อแม่ผมมันก็ไม่สนิท จะมีที่มันคุยได้ก็คงจะพี่เจนคนเดียวเพื่อนก็มีแค่ที่ทำงานกับที่กรุงเทพ แถวบ้านก็ไม่เคยเห็นจะไปพูดคุยกับใครเขาเลย” ผมนี่แอบคิดว่าตัวเองโหดกับพี่เขยมากไปหรือเปล่าหรือว่าจะลองชวนพี่เอกแกคุยบ้างเพื่อสนิทกัน ถึงที่ล้างจานผมก็บรรจงลงมือล้างจานสักพักพี่เอกที่ทำความสะอาดตรงโต๊ะกินข้าวเสร็จก็เดินมาข้างหลังผมที่ยืนล้างจานอยู่แบบเงียบผมรู้สึกเหมือนมีเงาอะไรดำ ๆ จองอยู่ด้านหลัง ผมหันไปดูอย่างรวกเร็วผมนี่อย่างตกใจพร้อมเสียงร้อง ”โอ้ย” และรีบถอยหลังออกมาเพราะว่าหน้าของผมมันดันชนเข้ากับหน้าอกของไอ้พี่เอกเต็มๆ เลย หน้าอกพี่เอกกล้ามแน่นมากดีนะจมูกที่มีดั่งอันน้อยนิดของผมไม่หักแต่แปลกที่ผมกับรู้สึกว่าทำไมกลิ่นกายจากพี่เอกมันหอมทั้ง ๆที่กลิ่นกายของผู้ชายที่รูปร่างใหญ่กำยำแบบนี้มันควรจะฉุนสิส่วนพี่เอกเองก็เหมือนจะตกใจที่ผมหันกะทันหันแบบนั้นเหมือนกันผมเลยพูดด้วยน้ำเสียงติดอารมณ์เสียใส่พี่เอกไปหนึ่งดอกว่า “ที่หลังพี่ก็หัดส่งเสียงบ้างนะเดี๋ยวก็เป็นใบ้พอดี” แต่พอผมเงยหน้าไปมองหน้าไอ้พี่เอกเท่านั้นหน้าพี่เอกเหมือนหมาหงอยมาก ผมนี่สำนึกผิดที่อารมณ์เสียใส่พี่มันแทบไม่ทันพี่เอกไม่ได้พูดอะไรจากนั้นก็เดินไปหยิบจานที่ผมล้างน้ำยาแล้วล้างน้ำเปล่าวางบนชั้นวางจานผมก็ทำหน้าที่หยิบจานที่เปื้อนล้างน้ำยาต่อระหว่างล้างบรรยากาศระหว่างผมกับพี่เอกเงียบมากจนได้ยินเสียงสัตว์ที่ส่งเสียงตอนกลางคืนผมจึงแอบมองด้านข้างของพี่เอกที่ยืนล้างจานข้างผมผมแอบเผลอคิดในใจจะว่าพี่เอกดูแรก ๆ ก็เหมือนผู้ชายบ้าน ๆทั่วไปแต่ดูไปดูมาก็แอบมีเสน่ห์เหมือนกัน ผิวแทน กล้ามแขนก็ชัดมากยิ่งใส่เสื้อยืดสีขาวตัวที่ใส่อยู่ยิ่งดูรูปร่างดีแถมสูงจนผมนี่เงยมองจนปวดคอหรือผมจะหาแฟนคล้ายๆ พี่เอกดี ไม่ต้องหล่อมากจะได้ไม่มีใครมาแย่ง แถมพูดน้อยเป็นผู้ตามที่ดี ผมตอนนี้ที่แอบคิดไม่ดีกับพี่เขยตัวเองถึงกับสดุ้งหลุดจากภวังค์เพราะอยู่ดีๆ พี่เอกก็พูดขึ้นว่า “เบลไม่ชอบพี่ขนาดนั้นเลยหรอ พี่ทำอะไรให้เราไม่ชอบหรือเปล่า” พร้อมหันหน้ามามองหน้าผมด้วยสีหน้าเศร้าผมนี่อึ้งเลยครับไม่คิดว่าคนที่ไม่มีปากแบบพี่เอกจะถามผมแบบนี้และสีหน้าพี่เอกก็ปนเศร้าด้วย ผมเลยตอบกลับไปว่า “เบลดูเหมือนไม่ชอบพี่เอกชัดขนาดนั้นเลยหรอ” “เปล่าพี่แค่สงสัยว่าพี่ทำอะไรให้เบลไม่พอใจหรือเปล่าตั้งแต่พี่มาอยู่นี่เบลไม่ค่อยจะอยากคุยกับพี่เลย” เสียงพี่เอกตอบผมผมไม่ได้ตอบอะไรพี่เอกกลับไป หลังจากล้างจานเสร็จเราก็ต่างแยกกันกลับห้องนอน เมื่อผมกลับมาถึงห้องก็ทิ้งตัวลงนอนกับเตียงนอนทันทีแต่ในใจคิดถึงแต่สิ่งที่พี่เอกถามผม “เบลไม่ชอบพี่ขนาดนั้นเลยหรอพี่ทำอะไรให้เราไม่ชอบหรือเปล่า” เสียงพี่เอกดังขึ้นในหัวผมตลอดเวลาหรือว่าเราควรจะลองเปิดใจให้กับพี่เอกดู บางที่พี่เอกอาจจะไม่ได้มีทัศนคติที่ไม่ดีกับเพศทางเลือกแบบเราก็ได้เราอาจจะคิดมากไป ผมจึงตัดสินใจว่าจะลองชวนพี่เอกคุยบ้างนอนคิดไปมาตั้งนานผมหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลาก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว ผมที่รู้สึกปวดฉี่จึงเปิดประตูห้องออกมาทุกอย่างในบ้านมืดมากผมยืนรอให้สายตาชินกับความมืดแล้วจึงเดินตรงไปยังห้องน้ำแต่ระหว่างทางไปห้องน้ำผมต้องเดินผ่านห้องนอนของพี่เจนกับพี่เอกที่ยังมีแสงไฟรอดออกมาเล็กน้อยผมสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติภายในห้องพี่เจนเพราะว่ามันมีเสียงแปลก ๆ “โอ้ยย อ่า อ๊าา อ๊าาาเอ๊กกเอกกก บาว ๆ หน่อยย” รอดออกมาจากประตูห้องพี่เจน ปกติห้องในบ้านของผมจะค่อนข้างเก็บเสียงตอนอยู่ห้องผมเคยเปิดเพลงจากคอมพิวเตอร์แล้วออกจากห้องปิดประตูเสียงแทบจำไม่รอดออกมาเลยผมได้ยินไม่ชัดเจนมากจึงเอาหูแนบกับประตูห้องพี่เจน ผมรู้ทันที่ว่าพี่เอกกำลังจัดหนักพี่เจนอยู่แน่นนอน“เอก เบาา ๆหน่อยได้ไหมมันลึกเกินไปปป เจเจนนจะไม่ไหวแล้ว โอ๊ยยย โอ้ยย อ่าา อ๊าาา ช่ะช่ะ ช้าาาหน่อย ตับ ตับ ตับบ ตับบบ” ผมที่ได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกเหมือนถูกกระตุ้นขึ้นมาทันทีผมจึงลองแอบมองเข้าไปต้องช่องที่แสงรอดออกมาผมจึงรู้สาเหตุว่าที่ห้องพี่เจนไม่เก็บเสียงเป็นเพราะว่าบานประตูห้องพี่เจนมันตกช่องทำให้ปิดไม่สนิทแต่ถือว่าเป็นโชคดีของผมมาก เพราะผมยังไม่เคยเห็นประสบการณ์ทางเพศแบบหนังสดเลยเคยแต่ดูหนังโป้เท่านั้น ผมมองรอดเข้าไปแต่เห็นไม่ชัดมากเพราะช่องมันเล็กมาก แต่ก็พอเห็นว่าคนที่อยู่ในห้องกำลังทำอะไรอยู่ภาพที่เห็นทำให้ผมตลึงตามาก พี่เอกที่กำลังอุ้มพี่เจนในท่าที่พี่เจนหันหน้าเข้าหาอกพี่เอกและหันหลังให้ประตูห้อง ส่วนแขนพี่เอกนั้นสอดยกอยู่ระหว่างขาพับของพี่เจนพร้อมทั้งพี่เจนเอาแขนคล้องคอพี่เอกพี่เอกก็ก้มลงมาจูบปากกับพี่เจนทั้งสองแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มพร้อมเสียงอู้อี้ในลำคอ“อืม อุ่มม อ่าาา”พี่เอกอุ้มพี่เจนอย่างมั่นคงพร้อมกระทุ้งเจ้ามังกรของตัวเองเข้าออกของพี่เจนอย่างเป็นจังหวะแต่ผมเห็นไม่ชัดว่ามังกรของพี่เอกนั้นขนาดเท่าไร เห็นเพียงแต่ส่วนโคนของมันและพวงไข่ของพี่เอกที่ดำเข้มในขณะที่ส่วนหัวควรของพี่เอกนั้นกำลังมุดเข้าออกของพี่เจนอยู่ พี่เจนได้แต่ร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดในขณะที่เสียงพี่เอกที่คราง“อ่ะ อ่ะ อ่าาาเจน หายเจ็บยัง เจนอย่าเกร่งมานซิ โอ้วว โอ้ยย อ่ะ อ๊า ปล่อยมานตามมธามมมาชาติน๊าาอะ อ่ะ อย่างงั้นแหละเจนน เอกกจะถึงครึ่งทางงแล้ววว อ่ะ อ่า” อย่างสุขสม “เจ เจะ เจนนเสียงตะกุกตะกักอีกนิดเดียวทนอีกนิดนะน่าคนดี อ่าา อ่าาา เสี๊ย เสียววว หัวควยจางเมีย เมียเสียวหีไหมเจะ เจะ เจนอย่าเกร่งซิมันรัดหัววควยย โอ้ยย เอกจนเอกเจ็บหัวอีกกล่ะแลแล้ววว”พร้อมกระทุ้งควยเข้าหีพี่เจนแบบเน้น ๆ พี่เอกกระเด้าหีพี่เจนอย่างต่อเนื่องจนผมเห็นฟองที่ขาวข้นที่โคนควยของพี่เอกซึ่งน่าจะเป็นน้ำของพี่เจนที่ถึงจุดสุดยอดไปก่อนหน้านี้ จากนั้นผมกลับได้ยินเสียงพี่เจนที่ร้องขอให้พี่เอกหยุดติดๆขัดๆ เหมือนคนร้องไห้ “โอ้ยยพอเถอะเอะ เอกกก ฮึอ ฮื่ออ ฮือออ เจบบ เจ็บบ จะโท๊ะทนนม้ายไหวแล้ววเอกฮื่ออ เอาออกเลย ยยะ ย๊ะ หยุดเถอะ” ผมได้แต่แปลกใจทำไมพี่เจนถึงร้องแต่จะให้พี่เอกหยุดล่ะแล้วให้เอาควยออกอย่างเดียว ในขณะที่หน้าที่เอกที่หันหน้ามาฝั่งประตูที่ผมแอบดูผ่านช่องอยู่จากที่มีความสุขในตอนแรกเริ่มแสดงสีหน้าวิตกกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัดทำให้ผมแปลกใจเพิ่มขึ้นอีกปกติแล้วเวลาคนเสพสมความสุขทางเพศหรือเย็ดกันมันควรจะครางกันอย่างมีความสุขใบหน้าฟินแสดงออกถึงรสสวาท สัมผัสแห่งความเสียวซ้านไม่ใช่หรอ ? เหมือนในหนังที่ผมดูหรือผมเข้าใจอะไรผิดไปมือพี่เจนที่เคยคล้องคอพี่เอกบัดนี้กับเปลี่ยนเป็นตีกล้ามอกของพี่เอกพร้อมเสียงร้องไห้“ฮึ่ ฮือฮือ เอ๊กเอกกกยยะ ย๊ะ หยุดเดียวนี้นะ โอ้ยย โอ้ยยย ฮือฮื่อ เจบเจ็บหี” สีหน้าของพี่เอกดูตรึงเครียดเพิ่มพร้อมหยุดจังหวะกระเด้าควยใส่หีพี่เจน พี่เอกยืนอุ้มแตงโดยมีควยมุดแช่คาอยู่ในหีของพี่เจนแบบหยุดนึ่งจากนั้นพี่เจนจึงให้มือดันกล้ามอกของพี่เอกแล้วดิ้นจนพี่เอกต้องปล่อยขาของพี่เจนลงเตะพื้นโดยขณะนี้พี่ทั้งสองหันข้างข้างให้กับประตู จังหวะที่เท้าพี่เจนถึงพื้นเหมือนพี่เอกจะกลัวควยตัวเองหลุดออกจากหีพี่เจนและด้วยความสูง 185 เซนของพี่เอกทำให้พี่เอกต้องย่อตัวลงมาแล้วจับบันท้ายของพี่เจนแล้วกดเข้าหาตัวเองอย่าลืมตัวพร้อมดันลำควยของตนเองเข้าหีเหมือนพี่เอกออกแรงมากจนเกินไป ผมได้ยินเสียงพี่เจนร้องอุทานออกมาด้วยความเจ็บ “โอ้ยยยย” พร้อมทั้งดิ้นและพยายามใช้มือออกแรงดันกล้ามหน้าท้องของที่เอกที่ตอนนี้ยืนย่อตัวเกร็งหน้าท้องอยู่ทำให้เห็นกล้ามหน้าที่ท้องที่เรียงตัวอย่างสวยงามและกล้ามเนื้อมัดขาที่ชัดเจนพี่เอกยังคงพยายามเกร็งหน้าท้องย่อตัวกดควยตัวเองไว้ไม่ให้หลุดจากหีพี่เจนเพื่อจะได้เย็ดหีต่อในขณะที่เกร็งตัวกดควยไม่ให้หลุด สายตาพี่เอกก็มองหน้าพี่เจนเหมอย่างอ้อนวอนให้อย่าดันควยออกเลยพี่เอกเอาควยออกมาครึ่งลำ แต่พี่เอกกลับยังคงกดบันท้ายพี่เจนเข้าหาตนพร้อมพยายามดันลำควยให้เข้าหีพี่เจนต่อเสียงพี่เจนร้องไห้เพราะความเจ็บปวดยังคงดังอยู่ แต่แววตาพี่เอกก็ดูเศร้าแปลก ๆพร้อมเอ่ยปากว่า “เจนทนอีกนิดได้ไหมเอกยังไม่เสร็จเลย อีกนิดเดียวนะคนดีของเอกน๊ะน่ะ เอกไม่เคยแตกเลยนะ เอกเบื่อแล้วที่ต้องมาช่วยตัวเองต่อ” แต่พี่เจนกลับเอาแต่ส่ายหน้า“เอกพอเถอะเอาออกเจนไม่ไหวแล้วเจ็บหีไปหมดแล้วควยของเอกมันยาวเกินไป เจนเจ็บ” พอพี่เอกได้ยินที่พี่เจนพูดแววตาพี่เอกดูหม่นหมองได้แต่พยักหน้าขึ้นลงแล้วปล่อยมือที่กดบันท้ายพี่เจนออกจังหวะที่พี่เจนถอยหลังออกห่างจากควยพี่เอกเพื่อให้ควยของพี่เอกหลุด ผมค่อย ๆ เห็นลำควยของพี่เอกที่กำลังจะหลุดออกจากหีของพี่เจนจนในที่สุดมันก็หลุดออกมาและเผยให้ผมเห็นส่วนหัว ผมได้แต่ตลึง และตกใจเพราะว่าควยของพี่เอกตอนแรกที่ผมคิดว่าน่าจะไซส์ปกติของคนเอเชียแต่กลับผิดคาดขนาดควยพี่เอกมันช่างแตกต่างจากควยของชายหนุ่มเอเชียทั่วไปที่ผมเคยดูในอินเตอร์เน็ตมันเทียบได้กับควยของคนยุโรปเลยทีเดียว ส่วนหัวมันบานใหญ่สีม่วง และส่วนลำตัวของมันยาวอวบสีเข้มน่าจะราวราว9นิ้วพี่เจนค่อย ๆ เดินถ่างขาไปที่เตียงนอนแล้วหยิบกระดาษทริชชู่ที่หัวเตียงออกมาซับเช็ดที่อวัยวะเพศผมสังเกตุเห็นว่าอวัยวะเพศของพี่สาวผมนั้นมันแดงและบวมเต่งเหมือนโดนแมลงมีพิษต่อยและที่ทริชชู่ที่ใช้เช็ดนั้นตอนนี้กับมีสีแดงของเลือดเปื้อนออกมาด้วย จากนั้นพี่เจนจึงขึ้นเตียงล้มลงนอนห่มผ้าและหลับตาลงนอนผมเห็นพี่เอกเดินตามพี่เจนขึ้นเตียงเหมือนพี่เอกพยายามจะต่อกิจกรรมนี้ให้สำเร็จ โดยไซร้คอพี่เจนสลับกับใบหูพี่เจนยังคงหลับตาแต่มีเสียงออกจากปากว่า “นอนเถอะเอก เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานสาย”แต่อย่างไรงั้นเสียงพี่เจนเหมือนไม่มีความหมายพี่เอกยังคงระดมดูดไซร้ซอกคอแล้วเลื่อนต่ำลงมายังเนินอกของพี่เจนอย่างเมามันพี่เอกใช้ลิ้นลากเลียวนอยู่ตรงยอดอกสีคล้ำของพี่เจน ทันใดนั้นพี่เอกก็ขึ้นคร่อมพี่เจนพร้อมใช้ลิ้นเล้าโลมจากยอดอกลงมาตามหน้าท้องจากนั้นจึงดึงผ้าห่มที่คลุมกายพี่เจนล้นลงแล้วขึ้นคร่อมพี่เจนแล้วจึงค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปยังบริเวณเนินกว้างใกล้ท้องน้อยพี่เจนพี่เอกยังคงใช้ลิ้นลากเลียอย่างช่ำชองพี่เจนได้แต่ส่งเสียงครางเสียวออกมาแต่ตายังหลับอยู่ พี่เอกใช้ลิ้นเลียเพื่อเล้าโลมที่หีของพี่เจนพร้อมใช้มือจับขาทั้งต้องข้างพี่เจนแยกออกจากกัน แล้วยกพาดบ่าตนเองพี่เอกใช้มือชักรูดควยขึ้นลงสักพักจากนั้นก็ใช้มือเอื้อมไปหยิบหลอดอะไรสักอย่างน่าจะเป็นสารหล่อลื่นที่หัวเตียวข้างม้วนทริชชู่มาบีบไหลลงดงหมอยสีดำดกจนหยดมายังหัวควยและใช้มือทาสารหล่อลื่นรอบลำควยของตนเองจังหวะที่พี่เอกกำลังดันส่วนหัวควยเข้าหีของพี่เจนนั้น พี่เจนลืมตาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงโกรธว่า“เอกบอกให้พอไงพูดไม่รู้เรื่องหรอ เจนเจ็บไม่ไหวถ้าเงื่อนมากก็ไปชักว่าวไป” พี่เอกที่ได้ยินเช่นนั้นหน้าเสียทันที่ทั้งที่ก่อนนี้ได้ทำการเล้าโลมพี่เจนแล้วเหมือนจะได้เย็ดให้แตกดังใจหวังแล้วแท้ๆ จากนั้นพี่เจนจึงผลักให้พี่เอกออกจากตัวเอง แล้วหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมอีกครั้งผมเห็นพี่เอกลุกหยิบกางเกงบ๊อกเซอร์มาใส่แล้วเดินมายังประตู ด้วยความตกใจผมจึงรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำผมตอนนี้ที่ยืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำรู้สึกหน้าร้อนพร่าว ๆ และตื่นเต้นอย่างมากกับประสบการณ์ที่พบเจอเมื่อกี้นี้ในใจได้แต่คิดถึงควย 9 นิ้วของพี่เขยและสงสัยทำไมไม่เหมือนที่เพื่อนผมบอกไว้เลยว่าคนที่เล่นกล้ามมักควยเล็กผมค่อย ๆ รวบรวมสติ แล้วเดินไปยังชักโครกเพื่อจะฉี่ผมใช้มือจับอวัยวะเพศตนเองเพื่อจะฉี่แต่ตอนนี้มังกรน้อยของผมมันกำลังตั้งโด่ดันกางเกงนอนอย่างเห็นได้ชัดจากนั้นผมจึงจัดการช่วยตัวเองโดยใช้มือด้านขวาจับควยน้อยขนาดเบบี๋ ชักรูดขึ้นลงไม่ถึง5นาทีผมเสียวซ้านเกร็งไปทั้งตัวและมีน้ำข้นสีขาวขุ่นปล่อยออกมาจากหัวควยที่ยังไม่เปิดของผมหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จผมก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา ผมพบกับพี่เอกที่ยื่นอยู่หน้าห้องน้ำใส่บ๊อกเซอร์ไม่ใส่เสื้อ ผมมองต่ำไปที่กลางลำตัวของพี่เอกที่ตอนนี้ยังแข็งเป็นลำควยชัดเจนผมพยายามทำตัวไม่ให้พี่เอกรู้ว่าผมเห็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ “ปวดขี้หรอพี่” เสียงผมที่เอ่ยทักพี่เอกอย่างกวนทีนพี่เอกไม่ได้พูดอะไรออกมามากแค่คำว่า “อืม” แต่ผมแอบเงยหน้าสังเกตใบหน้าพี่เขยตนเองที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวลปนเศร้าจากนั้นผมจึงเดินกลับมานอนที่ห้องผมได้แต่คิดว่าพี่เจนน่าสงสารจังที่ต้องมาเจอกับขนาดใหญ่มหึมาของควยพี่เอก ผมไม่แปลกใจว่าทำไมผมได้ยินแต่เสียงร้องของพี่เจนด้วยความเจ็บปวดเพราะความใหญ่ยาวและอวบของพี่เขยถ้าครั้งแรกของผมโดนเย็ดด้วยควย 9 นิ้วแบบของพี่เอกผมคงต้องตายคาควยแน่ ๆแต่อีกใจผมก็สงสารพี่เขยที่คงทรมานกับการที่ไปไม่ถึงฝั่งฝันเพราะควยที่ใหญ่เกินไป จนทำให้พี่สาวผมไม่สามารถพาไปถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดได้จนผมเผลอหลับไปแบบไม่รู้ตัว
ขอบใจ ต่อเลยครับชอบๆ สนุกมากเลยครับ ติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_124:}ขอบคุณครับ{:5_119:}ติดตามผลงาน{:5_120:} ขอบคุณมากครับ น่าสนใจดีครับ
ติดตามครับ รอตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับฃ ขอบคุณครัับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_119:} ตามติด
ติดตามครับ
ลุ้นๆ
พี่เขยที่น่าสงสาร
รีบดูแลพี่เขยเลยครับ
ขอบคุณครับ {:5_120:} รออ่านต่อจ้า