ของขวัญคริสมาสต์ 1
สวัสดีครับจะปีใหม่หรือเข้าช่วงเทศกาลคริสมาสแล้วเลยแต่งเรื่องสั้นมาให้อ่านกัน หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะครับ...เรื่อง ของขวัญคริสมาส
ถ้าพูดถึงช่วงปีใหม่ก็คงเป็นเทศกาลที่หลายคนรอคอยบ้างคนอาจใช่เวลาไปกับการเที่ยวกับครอบครัวคนรักหรือเพื่อนฝูงหรือไม่ก็ใช้ไปกับการพักผ่อนอยู่บ้านเฉยๆจนผ่านพ้นสิ้นปีไป... แต่หากพูดถึงปีใหม่ก็คงต้องกล่าวถึงเทศกาลคริสมาสกันก่อนเพราะในช่วงนี้เป็นช่วงที่กระตุ้นให้รู้ตัวว่าใกล้สิ้นปีและบ้างคนก็เฝ้ารอของขวัญจากคนใกล้ตัว ผมเองก็เช่นกัน...ผมได้รับของขวัญที่สุดแสนจะพิเศษ มันเกินกว่าที่ผมจะคาดเดาว่าจะได้รับมัน มันมาอย่างไม่ทันตั้งตัว และเป็นของขวัญที่จะเปลี่ยนชีวิตผมจากที่เคยเป็นมาตลอดไป!!
ผมชื่อจักรหรือจักรกฤษ หรืออีกชื่อที่ทุกคนจะเรียกแทนชื่อไปเสียแล้ว คือบอสจักรหรือท่านประธาน ใช่ผมเป็นเจ้าของบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง มีอายุ36ผมมีรูปร่างหน้าตาที่โคตรจะมั่นใจเลยว่าหล่อเหลาถึงขนาดที่แค่กระดิกนิ้วที่เดียวพวกผญ.ก็แทบมานอนรอให้ผมได้ขย้ำถึงที่ ผมมีใบหน้าที่แสนจะคมคายผิวสีขาวคล้ำแดดเล็กน้อย ไง้เคราให้ดูเข้มหน่อย ดวงตาก็กลมโตชวนมองน่าค้นหา ริมฝีปากก็อมชมพู แต่หัวนมดำซะงั้น... รูปร่างผมก็ตามฉบับคนเล่นยิมเล่นกล้ามล่ำได้ที่แต่ก็ไม่มากเกินไปซิกแพคก็มาครบ6ลูก และสิ่งที่ผมภูมิใจที่สุดในร่างกายผมคงไม่พ้นท่อนกายประจำตัวที่มันใหญ่ยาวเต็มสิบนิ้วทุกด้าน ผมละอยากก้มลงไปกราบคุณพ่องามซักทีที่มอบความเป็นชายที่อลังการงานสร้างให้แก่ผม จะว่าไปใครๆก็บอกว่าผมกับพ่อตอนหนุ่มๆคล้ายกัน แต่ช่างมันเถอะ!! ผมมักชอบใส่แว่นตาอยู่เสมอแต่ไม่ใช่แว่นสายตาหรอกนะก็แค่แว่นทั่วไปใส่เพิ่มบุคลิกให้ดูดีดูฉลาดก็แค่นั้น ส่วนนิสัยเป็นยังไงทุกคนคิดเอาเองละกันแต่ผมจะบอกให้ฟัง ผมค่อนข้างที่จะถือตัวครับ แต่กับลูกน้องหรือเพื่อนและลูกค้าผมต้องทำตัวให้ดูเข้าหาง่ายอยู่ประจำเพื่อซื้อใจคน แต่ก็โคตรอึดอัดครับที่ต้องมาฝืนตัวทำอะไรแบบนี้แต่งานก็ต้องมาก่อนจริงมั้ยครับ?? กับลูกน้องผมจะจริงจังมากถ้าต้องทำงานจนทุกคนรู้ดี แต่ยามว่างพวกลูกน้องก็จะมีเข้ามาชวนคุยหรือชวนกินข้าวบ้างแต่ส่วนใหญ่ก็ได้แค่คุยแหละครับ เพราะผมไม่ยอมลดตัวลงไปนั้งกินอาหารข้างทางกับพวกมันแน่นอนแต่ก็ทำได้แค่ปฎิเสธด้วยรอยิ้มไปงั้นๆ พ่อผมสอนเสมอว่าเรามันคนละระดับกับพวกนั้นต้องรู้จักวางตัวอย่าให้มันมาเล่นหัวเราได้ ผมเองก็เห็นด้วยและทำตามที่พ่อท่านสั่งไว้ เอาละพูดถึงตัวผมเยอะแหละขอพูดถึงสิ่งที่จะเกิดกับผมดีกว่า...
วันนี้ผมก็ตื่นนอนซะหัวค่ำประมาณ19.00น.วันนี้เป็นวันที่25ธ.ค. ซึ่งผมประกาศกับพนักงานไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันหยุดไม่ต้องมาทำงานกันก็ได้ จริงๆผมก็จะหยุดพักผ่อนแต่ดันลืมว่ายังมีเอกสารอีกนิดหน่อยที่ยังเคลียร์ไม่เสร็จจึงต้องแหกขี้ตาอาบน้ำแต่งตัวขับรถไปบริษัทเพื่อเอางานที่ลืมไว้ พอมาถึงที่จอดรถก็มียามอายุจะ50แล้ววิ่งมาเปิดประตูรถให้ผมดังเช่นทุกวันที่มันทำ ยามแก่คนนี้เห็นคนในบริษัทเรียกแกว่า"ตาม้า" คือผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงเรียกแกแบบนั้น ตาม้าแกเป็นชายแก่ที่ผิวกล้านดำแดง ใบหน้าดูซูดผอมนิดหน่อย ผมกระดากที่จะพูดนิดหน่อยแต่ผมคิดว่าสมัยแกหนุ่มกว่านี้คงหล่อไม่เบา แถมหุ่นแกก็ไม่ใช่ย่อยๆแม้จะผอมแต่กล้ามเนื้อแขนก็เห็นได้ชัดแถมผมเคยเห็นรูปร่างแกมาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อประมาณต้นปีนี้เองที่แกมาขอสมัครเป็นยามซึ่งตอนแรกผมได้ปฎิเสธไปแล้ว แต่จู่ๆแกก็ลุกยืนถอดเสื้อที่สวมอยู่แล้วอวดว่าแกถึงจะ50แล้วก็ยังแข็งแรงทำงานไหว ผมยอมรับเลยครับว่าร่างกายผอมสูงของแกมันฟิตจนเห็นกล้ามอกกล้ามเนื้อท้องได้ชัดเจนแม้จะมีผิวที่มีรอยย่นมาเพิ่มก็เติม แต่ผมก็ปฏิเสธแกอยู่ดี แกเลยก้มกราบขอร้องว่าให้รับแกเข้าทำงานเถอะ สุดท้ายพวกผมก็ใจอ่อนรับแก่เป็นยาม ตอนแรกก็รับไปงั้นๆเพราะก็ไม่ได้ลำบากอะไรกะอีแค่เศษเงินของค่าเงินเดือนยามถือว่าทำบุญกัยคนแก่ละกัน แต่ไม่คิดเลยว่าจะมีเรื่องน่าเรื่องเชื่อเกิดขึ้นมีอยู่ครั้งมีวัยรุ่นที่ริเป็นโจรเข้ามาจะขโมยของในบริษัทตาม้าแกมาเจอแกเลยจัดการซะอยู่หมัดที่ทำเอาผมอึ้งคือวัยรุ่นมีกันตั้ง4คนแต่ทำอะไรแกไม่ได้เลย ผมกับพวกพนักงานเลยขอบคุณแกไปพร้อมแถมเงินให้อีก แต่แกก็มีนิสัยติดเหล้า เห็นแกเอามากินไปเฝ้ายามไปทุกวันผมก็เคยเตือนแกแล้วเหมือนกันแต่แกบอกว่าถ้าไม่กินจะไม่มีแรงทำงาน แต่แก่คอแข็งไม่เคยเมาให้เห็รเลยแถมยังทำงานดีไม่เคยอู้หลับอีกผมเลยเก็บแกไว้ ตาม้าเป็นคนขี้ประจบไม่น้อยถึงมาคอยเปิดปิดประตูรถรับส่งผมตลอด "ตาม้าดื่มอีกแล้วนะ เหม็นเหล้าผมไม่ชอบ" ตาม้าทำท่าดมตัวเอง "ขอโทษครับ พอดีผมอยู่กะตั้งแต่เมื่อค่ำวานแล้วครับ ยังไม่ได้กลับไปอาบน้ำเลยครับ" "ช่างเถอะๆ.. เดียวฉันจะเข้าไปเอางานซะหน่อย ตาก็ทำงานดีๆละ" "ครับท่าน" ผมจัดการล็อกรถแล้วเดินเข้าตึกพอถึงชั้นทำงานก็พบกับพนักงานประมาณ15คนกำลังตั้งโต๊ะกินขนมกินน้ำสีน้ำเมากันอยู่ "ทำไมพวกคุณมาอยู่ที่นี้กันแล้วนี้อะไรทำไมมาสุ่มหัวกันอีก" พอทุกคนได้ยินเสียงผมและหันมามองก็ตกใจรีบลุกขึ้นมาสวัสดีผมกันใหญ่พลางบอกขอโทษที่เอาขนมอาหารขึ้นมากินแถมยังจัดการตกแต่งชั้นทำงานให้มีธีมคริสมาสอีกตะหาก "ขอโทษครับบอสพอดีพวกผมไม่มีเงินไปเที่ยวฉลองที่ไหนกันแถมเห็นว่าบริษัทหยุดเลยเข้ามาใช้สถานที่นะครับ ขอโทษด้วยครับ/คะ" ผมไม่ได้โกรธอะไรเลยปล่อยๆไปเห็นแก่ที่ทำงานดีมาตลอดทั้งปี ยอมให้ซักวันก็ได้ ผมปล่อยให้พวกนั้นสนุกกันต่อแล้วเข้าไปนั้งทำงานประมาณ30นาที
ก็ออกมาก็เห็นพวกนั้นเริ่มเมาแล้วกำลังเล่นเกมเสี่ยงทายอะไรกันอยู่ด้วยการหมุนขวดเหล้าให้ตรงกับปากขวดผู้ที่ถูกเลือกจะแพ้แล้วจะถูกคนอื่นสั่งให้ทำอะไรก็ได้1อย่าง... ผมสนใจไม่น้อยผมเป็นคนชอบเสี่ยงดวงมากๆ เลยขอเข้าไปเล่นด้วย แต่พวกนั้นบอกว่านี้เป็นเกมส่งท้ายแล้วเหลือของอย่างเดียวที่เอาไว้ลงโทษคือคนที่แพ้จะต้องใส่ชุดซานต้าครอสไปยืนแจกขนมที่หน้าบริษัทให้คนที่ผ่านไปมาซึ่งดูแล้วก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรทุกคนจึงเล่นกันต่อ พอขวดเริ่มหมุนต่างคนก็ต่างลุ้นว่าใครจะโดน สรุปแล้วขวดกลับมาหยุดชี้ที่ผมตรงๆเลย ทุกคนเงียบไม่พูดอะไรจนมีตุ๊ดคนหนึ่งพูดขึ้น"บอสไม่ต้องทำก็ได้นะคะ" แต่มีหรือที่ผมจะไม่ยอมทำผมไม่คิดจะเป็นคนที่ไม่ยอมรับความจริงอยู่แล้วจึงบอกทุกคนไปว่าผมจะทำ ผมเดินไปหยิบเสื้อผ้าชุดซานต้าครอสแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำส่วนพนักงานก็ต่างช่วยกันเก็บของเตรียมกลับบ้าน ตอนแรกคิดว่าคงไม่แย่อะไรแต่ที่ไหนได้กลับพลิกพันซะงั้น ก็ไอ้ชุดที่จะใส่เสือกเล็กเกินกว่าที่จะใส่ได้นะสิมันไม่ใช่ไซร์ที่ผมจะยัดร่างกายใส่ได้เลย ผมลืมไปว่าพวกที่เล่นกันมีแต่คนตัวเล็กๆเตี้ยๆ แค่ผมยัดแขนให้เข้าแขนเสื้อก็ทำเอาแขนเสื้อแทบปริมันรัดกล้ามแขนผมจนแน่น
แถมพอใส่แขนสองข้างเสร็จก็ทำให้รู้เลยว่าชะตาขาดแน่แล้ว ผมติดกระดุมเสื้อไม่ได้ มันรั้งให้มาติดกันไม่ได้จริงๆ แถมเสื้อยังถกจนเตอแค่ช่วงเหนือเอวหน่อยๆอีก ผมจึงตะโกนถามพวกลูกน้องว่ามีชุดอื่นอีกไม แต่พวกเขาบอกว่าไม่มี ถ้าบอสใส่ไม่ได้ก็พอเถอะไม่ต้องทำก็ได้ แต่ผมไม่ยอมเสียหน้าหรอกจึงหยิบกางเกงมายัดๆเข้าไปก็พบว่าไม่ต่างอะไรจากเสื้อที่ผิดขนาด แม้จะเอารอบเอวเข้ามาได้แต่ก็สั้นเกินไปกางเกงมันยาวแค่หัวเข่าแถมยังรัดแน่นอีกตะหาก ผมส่องกระจกแล้วตลกตัวเองฉิบหาย เหมือนหลุดมาจากหนังโป๊เกย์ซักเรื่องเลยวะ ผมเริ่มลังเลว่าจะเอาอย่างไรต่อดี แต่ก็ตัดสินใจว่าเอาวะตายเป็นตาย ผมก้าวเดินออกจากห้องน้ำก็พบสายตาของทุกคนที่จ้องมองมา จนตุ๊ดคนหนึ่งทำท่าจะเป็นลมพวกผญ.ก็ปิดหน้าปิดตาหน้าแดง แน่ละสภาพผม ใส่เสื้อที่รั้งจนติดกระดุมไม่ได้อวดซิกแพคเป็นลูกๆแถมกล้ามนมเต็มลูกพร้อมหัวนมดำๆให้คนได้อิจฉากัน กางเกงก็รัดฟิตจนแถบจะแนบกับลูกชายลูกช้างของผมให้เห็นเด่นชัดเป็นท่อนๆ พอเห็นพวกผญ.กรี๊ดกร๊าดก็ชื่นใจที่พวกนั้นอดชมผมว่าแซ่บเวอร์ไม่ได้บ้างละ หล่อบ้างละ ไอ้ความรู้สึกไม่หมั่นใจเหมือนกี้หายไปทันที นี้อาจเป็นในไม่กี่ครั้งที่ผมจะมาอวดหุ่นของผมให้ใครได้เห็น ปกติมีแต่สาวบนเตียงเท่านั้นละที่จะได้เคยเห็น ผมที่หมดความกังวลเรื่องชุดที่แสนธรรมดาแต่พอหยิบมาใส่ดันน่าอาย ก็ไม่รอช้าที่จะทำตามบทลงโทษที่เตรียมไว้ ผมบอกให้พวกพนักงานส่งขนมที่จะไปให้ยืนแจก แต่พวกนั้นยังคงลังเลที่จะส่งให้ผมทั้งยังบอกทักท้วงที่จะไม่ต้องให้ผมเล่นเกมลงโทษก็ได้... แต่ผมไม่สนแค่ไปยืนแจกขนมมันจะอะไรนักหนาผมที่รับขนมมาถือรีบตรงดิ่งไปที่หน้าบริษัท พาก้าวมายืนที่จุดนี้ด้วยความมั่นใจเต็มร้อยก็ต้องพบว่าไอ้ความมั่นใจเมื้อกี้มันได้หนีหายจากผมไปแล้ว แม้จะย่างเข้าสามทุ่มแล้วแต่ผู้คนใช่ว่าจะบางตาลงเลยคงเพราะเป็นวันหยุดของหลายๆที่ ทุกคนที่เห็นผมในสภาพนี้ต่างหัวเราะคิกคักหรือชี้มือชี้ไม้มาทางผม บ้างก็กยิบมือถือมาถ่ายรูปของผม ผมที่เริ่มรู้สึกอายก็เริ่มทำอะไรไม่ถูกหันหลังไปมองพวกลูกน้องบ้างคนก็แสดงสีหน้ากังวลแทนผมแต่บ้างคนก็เริ่มหัวเราะเบาๆกับเพื่อนของตนเอง ผมที่เริ่มคิดว่าเอาแล้วไงมึงจะทำไงต่อวะ นี้กูคิดอะไรของกูวะเนี้ยถึงยอมทำอะไรทุเรศๆแบบนี้ลงไปได้ แต่มาถึงขนาดนี้แล้วก็ทำให้มันจบๆซะเดียวไอ้พวกลูกน้องจะหาว่าผมไม่แน่จริง ผมที่ตั้งใจแน่วแน่ก็พูดเสียงดังให้คนรอบตัวได้ยินว่าผมเป็นซานต้ามาแจกขนมครับ ผู้คนที่เข้าใจก็เข้ามารับขนมที่ผมแจก แต่บ้างคนไม่เข้ามาเอาป่าวยังส่งมือไม้มาลูบไล้ตามแขนขาหนักหน่อยก็คงเป็นก้นและเป้าที่แอบถูกลูบคล้ำขย้ำช่วงชุลมุนแจกขนม แค่ผมมายืนอวดหุ่นที่ใส่ชุดซานต้าที่ฟิตจนแทบปริก็อายพออยู่แล้วยังถูกลวนลามอีกโคตรจะแย่....มั้งครับ ไม่รู้สิครับ มันก็ไม่แย่ซะทีเดียวยอมรับเลยครับว่าเสียวไม่น้อยเลยแน่ละโดนลูบควยขย้ำเป้าแบบนี้ใครจะทนไหวแต่จะแหกปากด่าตะโกนก็ใช่เรื่องก็ปล่อยๆไปถือว่าทำบุญกับพวกของขาด เห็นหล่อล่ำหำตุงหน่อยละชอบฉวยโอกาศพวกนี้ แต่ระหว่างที่แจกพลันสายตาผมก็หันไปทางป้อมยามที่ตาม้าแก่นั่งเฝ้าอยู่ ผมเห็นแกจ้องมองผมไม่วางตาแต่ที่แปลกจนทำเอาผมขนลุกซู่คือสายตาแกมันต่างจากคนอื่นๆ มันราวกับจ้องจิกผมปานจะกลืนกินยังไงยังงั้น ผมไม่เคยถูกใครมองด้วยสายตาแบบนั้น ผมพยายามไม่สนใจแจกต่อไปแต่ก็อดจะหันกลับมามองให้แน่ใจไม่ได้ผมหันไปมองแกอีกครั้งก็ดันประสานสายตาเข้ากับแกพอดี แกที่คงรู้ตัวเหมือนกันก็เปลียนสีหน้าท่าทางทันทีจากที่มองราวกับจะกินผมก็แปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่แสดงถึงความเวทนาราวกับผมทำอะไรที่น่าสังเวทใจอะไรแบบนั้น ผมที่เห็นแกทำหน้าแบบนั้นถึงกับใจเต้นไม่เป็นจังหวะจนควยที่อ่อนตัวอยู่เริ่มมีปฎิกริยาตอบโต้มันเริ่มแข็งตัว ผมที่รู้สึกตัวเริ่มอายจนหน้าแดงกลัวผู้คนจะรู้ว่าผมมายืนควยโด่แจกขนม ผมไม่เข้าใจว่าผมเป็นแบบนี้เพราะอะไรกับอีแค่ไอ้แก่คนหนึ่งจ้องมองผมแค่นั้นแต่กลับทำให้ผมเสียววาบไปทั้งตัว ผมไม่เข้าใจจริงๆ ผมที่แจกจ่ายของจนหมดก็หันไปบอกลูกน้องพวกลูกน้องก็พากันชื่มชมในตัวผมว่าบอสแน่จริงบ้างละที่กล้าใส่ชุดแบบนั้นมายืนแจกขนม แทนที่จะภูมิใจผมยิ่งกระดากใจเข้าไปอีก เพราะคำพูดพวกนั้นมันแสดงว่าผมกำลังใส่ชุดที่ดูน่าขับขันเพียงใด... ขณะที่กำลังคุยกับลูกน้องตาม้าก็เดินเข้ามาร่วมวงสนทนา "นั้นสิครับ ท่านประธานแน่จริงๆครับที่กล้าใส่เสื้อผ้าที่แทบจะปิดอะไรไม่มิดมายืนโชว์คนแบบนี้ เป็นผมคงไม่กล้าทำอะไรน่าอายแบบนี้หรอกครับ" ตาม้าพูดด้วยน้ำเสียงที่ยังคงความเหมือนเดิมแลดูประจบไม่เปลี่ยนแต่ถ้อยคำที่พูดออกมากลับสวนทาง และยิ่งสีหน้าแววตาที่แค่มองก็รู้ว่าคิดอย่างไรกันแน่ มันฉายแววว่าดูถูกและสมเพชตัวของผมมองแค่ไหน จนพนักงานคนอื่นๆต้องทักตักเตือนแก"โอ้ย!! ท่านไม่โกรธหรอกพูดแค่นี้ ท่านไม่ใช่พวกชอบโชว์เสียหน่อย ท่าไม่ใช่ก็ต้องไม่โกรธจริงมั้ยครับท่าน" ยามเฒ่ายังพูดต่อ"ใช่... ฉันไม่ว่าหรอก นี้ก็จะเย็นแล้วพวกคุณกลับกันได้แล้วเดียวผมขอตัวไปเปลี่ยยชุดก่อนละกัน" ว่าจบพวกพนักงานต่างพากันล่ำลาแล้วแยกย้ายกันไปทิ้งไว้แต่ท่านประธานหนุ่มและยามแก่ขี้เหล้าที่ยังยืนท่อมกลางความมือของยามค่ำคืน ผมที่จะกำลังไปเปลี่ยนเสื้อก็เดินเข้ามาในบริษัทและมุ่งตรงไปยั้งห้องน้ำแต่ตาม้าแกกลับเดินตามมาผมที่ข้องใจจึงหันกลับไปพูดกับแก "นี้ตาจะตามผมมาทำไมกัน?"
ตาม้ายิ้มเหี้ยม"กูจะมาบอกมึงว่าไม่ต้องเปลี่ยนชุดหรอกชุดนี้มันเหมาะกับมึงแล้ว"
สุดยอดมากเลยครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามสนุกดีครับ สุดยอดเลยครับ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ อ่านแล้วเสียวตามเลลย ขอบคุณมากครับ โดนยามเย็ดแน่ ๆ ขอบคุณ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ