[บ้านแสนสุข ss2 ตอน6] เพื่อน...ตอนแรก
เรื่องย่อของตอนที่ผ่านๆมากาลครั้งหนึ่ง มีเด็กหนุ่ม 4 คน เป็นเพื่อนสนิทกัน รักกันมากกก แต่เมื่อ โก้ 1 ในกลุ่มเลือกเดินทางสายนักเลง ประกอบกับเป็นช่วงขึ้นม.ปลาย ทำให้กลุ่มเพื่อนที่รักกันมากต่างแยกย้ายไปทางใครทางมัน วันหนึ่งโก้ถูกนักเลงรุ่นพี่ส่งตัวไปขาย โก้จึงลาขาดจากสายนักเลง แล้วหวนคืนความสำพันธ์กับ ต้า เพื่อนสนิทสุดรักของเค้าอีกครั้ง แต่เมื่อต้าบังเอิญมาเห็นตอนที่โก้มีอะไรกับครูที่พึ่งย้ายมา เรื่องก็เลวร้ายลงอีก เรื่องจะเป็นยังไงต่อไป มาอ่านกันได้เลยคร้าบบบ
หลังจากการแก้ 0 ของโก้ผ่านไป ช่วงปิดเทอมก็เข้ามาเยือน ปิดเทอมครั้งที่แล้ว ต้า โก้ นัท อิ้ง ยังไปทะเล เล่นน้ำทะเลด้วยกันอย่างสนุกสนานด้วยกัน แต่แค่ไม่กี่เดือนก็จำกันแทบไม่ได้
วันหนึ่งในช่วงปิดเทอม โก้ มาหาต้าที่บ้าน กดริ่งที่หน้าประตู ตะโกนเรียกต้า แต่คนที่ลงมากลับเป็นเต้
เต้:อ้าวโก้ มาหาต้าเหรอ เข้ามาสิ โก้เล่นเกมอยู่ในห้อง
โก้เดินเข้ามาในบ้าน เดินตามเต้ขึ้นไปบนชั้น 2 ไปถึงห้องของโก้
เต้:ตามสบายนะ ไม่ต้องเกรงใจ ได้ยินว่าทะเลาะกันเหรอ ต้ามันเอาแต่เล่นเกมตั้งแต่เช้าจนเย็น ลงมากินข้าว แล้วก็ขึ้นห้อง แบบนี้หลายวันแล้ว พูดอะไรก็ไม่ฟัง ถ้าช่วยได้ก็เอามันออกไปเดินเล่นบ้างก็ยังดี
เต้เปิดประตูห้องเข้าไป ท่ามกลางห้องมืด มีเพียงแสงเล็กๆจากจอมือถือ และต้าที่นอนเล่นเกมอยู่บนเตียง
เต้:ต้า เพื่อนมาหา เลิกทะเลาะกันแล้วสนใจคนรอบข้างบ้าง
ต้า:ทะเลาะอะไร ไม่ได้ทะเลาะเล้ยยย แล้วทำไมผมต้องสนใจคนแบบนั้น
ต้าพูดเชิงถากถาง ถ้าเป็นโก้สมัยเป็นนักเลงก็คงเดินไปต่อยแล้วล่ะ
เต้:พูดกับเพื่อนดีๆสิ โก้ก็อย่าไปใส่ใจนะ ต้าเวลางอนก็แบบนี้แหล่ะ พี่นั่งทำงานอยู่ห้องข้างๆนะ มีอะไรก็เรียกละกัน
เต้เดินออกจากห้องของต้าไป ให้ต้ากับโก้อยู่กันลำพัง ต้าก็บรรจงเล่นเกมในมือถือ ราวกับระบายความหงุดหงิดลงไป
.
.
.
.
.
โก้:เล่นแบบนั้นเดี๋ยวก็สายตาเสียหรอก
ต้า:สนด้วยเหรอ?
โก้:โห่ อะไรวะ ยังไม่หายอีกเหรอ
ต้า:หายอะไร? หายเป็นเกย์เหรอ? งั้นคงไม่หรอก เพราะกูก็เป็นแบบนี้แหล่ะ
โก้:เป็นเกย์แล้วไง ไม่เห็นเกี่ยวเลย มึงเป็นเพื่อนกูนะ กูยังอยากมีเพื่อนแบบมึง อยากไปกินข้าวด้วยกัน ทำการบ้านด้วยกัน โดนครูด่าพร้อมกัน กูคิดถึงมึง!! กลับมาหากูนะ///โก้เริ่มสะอื้น
ต้าลุกขึ้นนั่ง หันมามองโก้ด้วยใบหน้าที่มีน้ำตาคลอ
ต้า:ขี้โกงว่ะ..... จู่ก็เข้ามา ให้กูดีใจ แล้วจู่ๆก็ไป ให้กูเสียใจ.... แล้วตอนนี้ก็กลับมา..... กูเป็นแค่ของเล่นเหรอวะ.......
โก้:กูขอโทษ..... ขอโทษที่ทิ้งให้อยู่คนเดียว
ต้า:ถึงจะมาคืนดีกันตอนนี้ มันก็คงไม่เหมือนเดิม หลายเดือนมานี้ อะไรๆมันเปลี่ยนไปแล้ว.... (ต้าเริ่มลดเสียงลง เหมือนเริ่มเปิดใจขึ้นบ้างแล้ว)โก้เริ่มใจชื้นขึ้น ปาดน้ำตาตัวเอง
โก้:มึงก็คือมึงไง ไม่มีอะไรเปลี่ยน ไม่ต้องเปลี่ยนอะไร///โก้ลงไปนั่งข้างๆต้า กอดไหล่ต้า ต้าใจเต้นรัว ไม่รู้เป็นเพราะกำลังตื่นเต้นที่จะได้โก้กลับมาเหมือนที่แอบหวัง หรือเป็นเพราะคนที่แอบชอบมานั่งอยู่ข้างๆอีกครั้ง
ต้าเงยหน้าหันไปมองโก้ แค่เพียงสบตา ก็เหมือนได้รับรู้ว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาต่างฝ่ายต่างต้องเผชิญอะไรมาบ้าง โก้ตัดสินใจ ใช้จังหวะที่ต้าเผลอ ใช้แขนข้างที่โอบใหล่ต้าอยู่ ดึงตัวต้าเข้ามาหา แล้วหอมแก้มต้าไปหนึ่งที ต้าตกใจรีนดันตัวของโก้ออก
ต้า:ทะ.... ทำอะไรแบบนี้วะ......
โก้:หายโกรธกูแล้วใช่ม้า ปะ ไปกินข้าวกันนน
ต้า:มึงนี่.... เอาแต่ใจจริงๆ
โก้:กูก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนี่ ไปเหอะ....
สุดท้ายต้าก็ใจอ่อน ยอมให้กับความดื้อด้านของโก้ แล้วต้ากับโก้ก็กลับมาเป็นเพื่อนสนิท ที่สนิทกันมากขึ้นไปอีก จนเมื่อเปิดเทอม ใครๆก็แซวว่าเป็นแฟนกัน ต้าก็แอบดีใจ ก็นะ ก็คนมันชอบจริง ส่วนโก้ ตอนนี้โก้ไม่แคร์สายตาใครแล้ว แซวก็แซวไป ขอแค่ยังมีเพื่อนคนนี้อยู่ จะที่ใหนก็ไปได้ทั้งนั้น!
แต่ท่ามคนที่มีความสุขมักมีคนที่อมทุกข์อยู่เสมอ ในขณะที่ต้ากับโก้กลับมาคืนดีกัน นัท กับรู้สึกเหมือนยิ่งห่างเหินกับทั้ง 2 คนมากขึ้น ในขณะเดียวกันทางบ้านก็ประสบปัญหาเศรษฐกิจ แม่ก็ล้มป่วย ทำให้ผู้เป็นพ่อต้องแบกรับค่าใช้จ่ายทุกอย่าง นัทก็ต้องขาดเรียนมาดูแลแม่เป็นระยะๆ ไม่นาน แม่ของนัทก็เสีย ทำให้ทั้งบ้านเหลือแค่พ่อกับนัท 2 คน พ่อนัทก็ทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อส่งนัทเรียน งานเล็กงานใหญ่ขนาดใหนก็รับ นัทก็พยายามใช้เงินอย่างประหยัดเพื่อให้พ่อไม่ต้องลำบากมาก
จนกระทั้ง ครูเอรู้เรื่องที่บ้านของนัท ครูเอจึงใช้โอกาสช่วงที่พักเที่ยงที่นัทอยู่คนเดียว เสนองานให้นัท
ครูเอ:นัท ครูได้ยินว่าที่บ้านเธอไม่ค่อยสู้ดี สนใจมาทำงานกับครูใหม ครูต้องการคนมาช่วยงานที่บ้าน พวกดูแลสวน รดน้ำต้นไม้ กวาดบ้านถูบ้าน
เมื่อนัทได้ยินก็สนใจจึงตอบตกลงไป โดยที่ไม่ปรึกษาต้ากับโก้ก่อน งานส่วนใหญ่จะเป็นงานดูแลบ้าน กวาดบ้าน ถูบ้านให้ครู แล้วพอเย็นๆครูเอก็จะพานัทมาส่ง ถึงนัทจะสงสัยอยู่บ้าง ว่าคนอะไร ขี้เกียจดูแลบ้านแต่ขยันขับรถมาส่ง แต่ถ้ามันช่วยให้นัทมีรายได้ นัทก็จะทำ โดยตลอดเวลาที่อยู่กับนัท ครูเอไม่เคยลวนลาม ไม่เคยทำอะไรนัทเลย
กว่าต้ากับโก้จะรู้เรื่องก็หลังจากนั้นเกือบ 2 สัปดาห์
โก้:เห้ย มึงเลิกไปทำงานกับครูเอเลยนะ มึงยังไม่เห็นธาตุแท้ของแม่*
นัท:ทำไมอ่ะเขาก็ดูเป็นคนดีนะคอยดูแลเราตลอดไม่เคยทำร้ายเราเลย
ต้า:เขาไม่ทำร้ายมึงหรอก แต่เขาจะหลอ...
ครูเอ:อ้าว มาอยู่นี่กันนี่เอง///ครูเอเดินเข้าห้องมาพอดี โก้กับต้าก็พยายามหลบหน้าครูเอ
ครูเอ:นัท เดี๋ยวไปรอครูที่รถเลยนะ ใกล้เลิกเรียนแล้ว เดี๋ยวเราจะได้ไปกันเลย วันนี้ครูจะให้เธอขุดดินให้หน่อย
นัท:ครับครู กูไปก่อนนะ แล้วเจอกัน///นัทบอกลาเพื่อนทั้ง 2 คน แล้วก็เดินจากไป
ครูเอ:หึ! เปล่าประโยชน์ ไม่ว่าพวกแก 2 คนจะทำอะไร แกก็ช่วยมันให้พ้นจาก*ูไม่ได้หรอก แกก็อย่าพึ่งชะล่าไป คนต่อไปก็คือแกนั่นแหล่ะ ต้า ฮรี่ๆๆ(หัวเราะแบบสะใจปนวิปริต)
ต้ากับโก้ก็ไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่นอน รีบโทรไปบอกพี่เต้(ที่ว่างอยู่เนื่องจากปิดเทอม)แล้วรีบขับรถตามไป
ช่วงที่ครูเอกำลังขับรถกลับพร้อมกับนัท ครูเอก็สังเกตุเห็นรถมอเตอไซแปลกๆขับตามหลังมา จึงกดโทรศัพท์กดโทรไปที่ใหนสักแห่ง
"ฮัลโหล ขนคนไปรอที่บ้านใหญ่เลย"
นัท:ใครเหรอครับ?
ครูเอ:อ๋อ คนงานต่อเติมบ้านน่ะ ครูจะให้เขาทำห้องน้ำใหม่
ระหว่างขับรถครูเอก็แกล้งทำเป็นคว้าคันเกียผิดจนไปแตะต้นขาของนัทบ้าง นัทก็ฝืนๆยิ้มตอบแล้วไม่ได้ใส่ใจอะไร
จนถึงช่วงที่รถกำลังติดไฟแดง ครูเอก็เริ่มเอามือมาวางที่หน้าขาของนัทแล้วลูบเบาๆ
ครูเอ:เธอนี่ผิวเนียนดีนะ
นัท:แหะๆ ครับ
หลังจากนั้นไม่นานรถก็เลี้ยวเข้าประตูบ้านครูเอมาจอดที่โรงจอดรถ ดับเครื่อง
ครูเอ:เดี๋ยวครูขอหยิบเอกสารในลิ้นชักข้างหน้าเธอนิดหนึ่งนะ///ครูเอื้อมตัวไปเปิดลั้นชัก แกล้งหยิบเอกสารอะไรสักอย่าง แล้วก็ใช้มือดันขาของนัทในการดันตัวขึ้นมา แล้วก็ลูบไล้ขาของนัทต่อ
นัทก็ไม่โต้ตอบอะไร ทำเพียงแค่ยื้มเฝื่อนๆตอบ จนครูเอเริ่มรุกล้ำเข้าไปในขากางเกง
นัท:ครูครับ ผมว่าเรารีบลงไปทำงานกันเถอะครับ ผมต้องรีบกลับ(นัทพยายามเปลี่ยนเรื่อง)
ครูเอ:นี่แหล่ะ งานที่เราจะทำวันนี้
ชะตากรรมของนัทจะเป็นอย่างไร โก้ ต้า และเต้ จะมาช่วยทันใหม นัทจะพ้นเงื้อมมือไปได้ใหม ติดตามต่อวันพรุ่งนี้ครับ~~~
รู้สึกมีปัญหากับการตั้งชื่อแต่ละตอน =_= ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สับสนนิด ๆ แต่ก็ขอบใจจ้า ชอบ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ รอลุ้นครับอิอิ {:5_149:}{:5_146:}{:5_149:} ขอบคุณครับ ความจนทำให้ตกเป็นเหยื่ออีกแล้ว ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ