รักต่างเผ่าพันธุ์ นายและเรา
**เรื่องนี้เเต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่มีเจตนาที่หลบหลู่ความเชื่อของคนอ่าน เพื่อความบรรเทิงเท่านั้นนะคับ**โลกของเรามีหลายหลายเเห่งมิติที่อาจซับซ้อนกันอยู่ หากย้อนเวลากลับไปในอดีตหลลายพันปียังมีเมืองๆหนึ่งที่อุดมสมบูรณ์
ไปด้วยพืชพรรณธัญญาหารทีอุดมสมบูรณ์ เจ้าเมืองรูปงามให้นามว่าทัศกร มีอัครเทวีหนึ่งพระองค์นามว่ามณฑาสวรรค์ ทั้งสอง
ปกครองอาณาจักรด้วยความเป็นธรรมจึงทำให้เหล่านาคาที่อาศัยในบึงน้ำขนาดใหญ่ใจกลางเมืองที่พวกเขาอยู่ซ้อนอีกมิติดล
บรรดาลให้เมืองนี้มีแต่ความอุดมสมบูรณ์เเละเกลื้อหนุนบุญบารมีให้ทั้งเมืองนาคและเมืองมนุษย์ ต่างมีสุขร่วมกัน เวลาผ่านไป
พระอครเทวีทรงมีประสูติกาลพระโอรสรูปงามให้นาม "นนทะ" พระโอรสองค์นี้มีผิวพรรณวรรณะงามสมกับบุรุษผู้มีบุญบารมี ท่าน
ปุโรหิตได้ให้ทำทายไว้ว่า พระโอรสจะมีอำนาจบารมีมากล้นในกาลข้างหน้าบ้านเมืองจะรุ่งเรืองมากขึ้นกว่า แต่คู่ครองของพระองค์
จะไม่ใช่สตรี ท่านเจ้าเมืองได้ฟังก็ใใคร่แปลกใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรอาจเป็นเพราะท่านปุโรหิตอายุมากอาจดูอะไรคลาดเคลื่อนไป
ท่านเจ้าเมืองกับพระอัครเทวีก็ให้การดูแลพระโอรสอย่างดีไม่มีขาดตกบกพร่อง จนพระชนได้ 18 ปี เป็นหนุ่มงามที่เก่งทั้งการต่อ
สู้ การปกครอง และเมตตาธรรมต่อเหล่าประชา ทำให้แม่หญิงทั้งในเมืองเเละต่างเมืองก็อยากร่วมเรียงเคียงหมอน
ย้อนกลับมาที่เมืองนาคทีอาศัยอยู่ในเมืองบาดาลใต้บึงน้ำขนาดใหญ่องค์พญานาคาโกมน ราชาผู้ปกครองเมืองบาดาลมี
มเหสีหนึ่งพระองค์นามว่าพระนางจันทรี(จัน-ซี) ทั้งคู่ก็มีโอรสหนึ่งพระองค์นามว่า โกเมศ เพราะพระมเหสีจันทรีนิยมนำดอกบัวจาก
เมืองบาดาลนำไปสักการะพระพุทธรูปที่วัดกลางเมืองเเห่งองค์ทัศกรอยู่บ่อยๆ จึงตั้งชื่อพระโอรสอันมีความหมายว่าดอกบัว เมื่อพระโอรส
เจริญวัย 17 ปี ก็มีรูปร่างสง่างามผิวพรรณผุดผ่องดุจแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ เก่งในการต่อสู่และเชียวชาญการเมืองสามารถออกช่วย
พระบิดาว่าราชการบ้างในบางโอกาศ อีกทังโกเมศยังมีรอยิ้มที่งดงามทำให้ใครเห็นก็ต่างหลงชอบ โกเมศมันจะขึ้นมาเล่นน้ำกับสหาย
ทุกคืนวันเพ็ญขึ้น 14 ค่ำก่อนวันพระ
เเละแล้วเหตุบังเอิญหรือเพราะบุญกรรมที่ทำร่วมกันมาวันนี้เป็นวันเพ็ญ 14 ค่ำก่อนวันพระ เจ้าชายนนทะ พร้อมด้วยสหายคือ
ธสิทธิ์ ครรชิต มานพ และปิ่นผกา ได้ขอราชานุญาติท่านเจ้าเมืองออกแจกทานให้กับอาณาประชาราษฎร์ ซึ่งพระบิดาก็ไม่ได้ขัดประสงค์
เจ้าชายเเละสหายแจกทานกันไปจนถึงบึงน้ำใหญ่ที่ชาวเมืองเชื่อว่าเป็นบึงน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่คู่เมืองเเละมีเหล่านาคปกปักรักษา "เอ่อ..
สหายข้า ข้าว่าเราหยุดพักอาบน้ำอาบท่ากันก่อนดีกว่านี่ก็ค่ำละ ได้พักผ่อนแถวนี้ก่อนเช้าค่อยกลับเมือง" เจ้าชายนนทะตรัสสั่ง
"พะเจ้าข้า ทูลเชิญเจ้าชายไปด้านนู้นดีกว่าเป็นธารน้ำที่ไหลเเยกไปให้ชาวเมือหากอาบน้ำตรงนี้เกรงจะมิบังควร" มานพกล่าวทัก
"อืม..ข้าก็ว่าเช่นนั้นเดี๋ยวเหล่านาคจะไมพอใจที่เรามาทำบริเวณท่านสกปรก" เจ้าชายน้ำทุกคนเดินทางไปที่ลำธารสาขา "ปิ่นผกา
เจ้าเป็นนารีเพียงคนเดียวในกลุ่มสหายเจ้าอย่าไปไกลจากตรงนี้จักเกิดอันตรายเดี๋ยวพวกข้าจะไปทางนั้นเจ้าจะได้ตามสบาย" เพคะ
เจ้าชาย ปิ่นผกาตอบ จากนั้นเจ้าชายกับสหายผู้ชายทั้ง 3 ก็ไปที่ด้านนึ่งไม่ไกลจากที่ปิ่นผกาเท่าไหร่ ทั้งหมดก็แก้ผ้าลงเล่นน้ำกัน
อย่างสนุกสนาน เจ้าชายอยากว่ายไปไกลพะเจ้าข้า สหายร้องเตือน 55ไม่ต้องห่วงข้าว่ายน้ำเป็นหนา ระหว่างที่น้ำกันอยู่เจ้าชายรู้สึก
เหมือนมีอะไรมาจับต้องที่ของสงวน เฮ๊ยยครรชิตเจ้า 55ไม่เบานะพะเจ้าข้าองค์ชายเคยรีดบ้างหรือยัง เฮ้ยยยอะไรของเจ้าข้าไม่รู้ไม่
เคยลอง 55ลองดูไหมหละเจ้าชาย ธสิทธิ์พูดขึ้น ไม่เสียหายหรอกเจ้าชายมีเเต่พวกเราเอง ครรชิตเสริมขึ้นมาจากนั้นก็พาเจ้าชาย
ไปที่ตลิ่งทั้งหมดก็สอนเจ้าชายนนทะอิอิเล่นว่าว รูดขึ้นรูดลงตามหม่อนฉันนะองค์ชาย อืมมฮืมมโอ๊ยยมันเสียวแบบบอกไม่ถูกเลย
ข้าไม่คิดเลยว่าไอ้เจ้านี้จะช่วยข้าเละเป็นของเล่นให้ข้าเล่นได้ 55เจ้าชายเล่นได้ทุกเมื่อหากรู้สึกกำหนัดมันเป็นทางปลดอารมย์ของ
ชายอย่างเรา ธสิทธิ์พูดขึ้น ไม่ช้า 4 หนุ่มก็แตกพร้อมกันโอ๊ยยยโอ๊ยยยมันเสียวดีจังนี่ข้ามีน้ำอะไรออกมา อ่อเขาเรียกน้ำกาม
พะเจ้าข้า มันจะถูกขับออกหลังจากที่เจ้าชายเสร็จความกำหนัด มานพพูดขึ้น ทั้งหมดล้างตัวอีกรอบจากนั้นก็ขึ้นมาแต่งตัวมาที่
รถเกวียนปิ่นผาอาบน้ำเสร็จเเล้วขึ้นไปรออยู่ข้างบนทั้งหมดมาถึงก็ต่างเอนตัวล้มนอนเพราะยามนี้ดึกมากเเล้ว ในขณะที่ทุกคน
หลับไหลเหมือนมีคนเป่ายานอนหลับ เจ้าชายนนทะซึ่งนั่งทำสมธิอยู่ในเกวียนก็รู้สึกเหมือนว่ามีเสียงคนเล่นน้ำอยู่ที่บึงน้ำใหญ่เจ้าชาย
เห็นสหายหลับสนิทจึงลุกออกไปเพียงคนเดียว เขาเดินมาเสียงนั้นไปจนถึงจุดเเรกที่พวกเขาจอดเกวียน เจ้าชายแอบดูอยู่หลัง
ต้นไม้ใหญ่ริมบึงน้ำเขาแอบเห็นชายหนุ่มรูปงามราวกับเทพบุตรกำลังแวกว่ายน้ำอยู่กลางบึงเพียงลำพังคนเดียว เอ๊นั้นใครกันไม่รู้
ลือว่าบึงน้ำนี้มนุษย์ไม่ควรลงเล่น เเล้วกลางบึงลึกมากคนานับซึ่งหยั่งไม่ถึงหากจมน้ำไปอันตรายแน่ เจ้าชายครุนคิดอยู่นานจน
ตอนนี้ก็ใกล้เที่ยงคืน เจ้าชายเห็นหน้าของชายหนุ่มมคนนั้นก็รู้สึกแปลกทำไมเขามีรอยยิ้มที่สวยงามจังรูปร่างสมส่วนและเเล้วเจ้าชาย
ก็เผลอเหยีบกิ่งไม้นั้นทำให้เกิดเสียงดัง นาคน้อยที่กลายร่างเป็นมนุษย์มาเล่นน้ำก็หันมาเห็นหน้าเจ้าชายก็พลันตกใจดำลงใต้น้ำ
กลับเมืองบาดาลไปซึ่งเป็นเวลาเที่ยงคืนพอดี เจ้าชายเมื่อเห็นดังนั้นก็ร้องเรียก เจ้า เจ้า เป็นไรหรือเปล่า เจ้า เจ้า แต่เเล้วก็ไม่มี
เสียงตอบรับอะไรมานอกจากสายน้ำที่เริ่มนิ่งเงียบ เจ้าชายครุ่นคิดทั้งคืนว่าหนุ่มคนนั้นเป็นใคร
วันวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันพระ 15 ค่ำ องค์โกมน พระนางจันทรี โกเมศเเละบริวารบางส่วนได้เเปลงกายเป็นมนุษย์ขึ้นมาทำบุญ
ที่วัดเป็นปกติแต่ทุกครั้งจะมาในกายทิพย์ืไม่ใช่กายหยาบ เป็นไรไปลูกโกเมศ พระนางจันทรีตรัสถามลูกชาย ไม่เป็นไรพะยะข้า
สงสัยเมื่อคืนลูกจักเล่นน้ำดึกไป พ่อบอกเเล้วไงว่าคืนวันเพ็ญอย่าออกมาเล่นน้ำนานไหวหรือเปล่าถ้ากลายร่างเป็นนาคเหล่ามนุษย์
จะแตกตื่นเอา ไหวพะยะข้าทูลกระหม่อมพ่อ ไม่ต้องราชาศัพท์เดี๋ยวชาวเมืองสงสัย คับท่านพ่อ เมื่อมาถึงวัด ทหารก็ร้องบอกให้
ทุกคนรู้ "ท่านเจ้าเมืองทัศกร พระอัครเทวี และเจ้าชาย เสด็จมา" ทุกคนหลบทางพร้อมก้มกราบให้ความเคารพ เหล่านาคที่เเปลง
กายมาเป็นชาวบ้านก็ต้องก้มกราบทั้งที่บารมีพวกเขาสูงกว่า เเต่เพื่อไม่ให้เป็นข้อสงสัยจึงต้องตามน้ำเมื่อฟังธรรมเสร็จก็เเยกย้าย
กันกลับบ้าน เจ้าอยู่ในเมืองข้านานหรือยังทำไมข้าจึงไม่คุ้นพวกเจ้า ท่านเจ้าเมืองทัศกรถามกลุ่มนาคเเปลงกายด้วยความแปลกใจ
กระหม่อมชื่อมน นี่แม่จัน และเมศ เมียและลูกของข้ากระหม่อม พะเจ้าข้า ครอบครัวกระหม่อมตั้งบ้านอยู่ที่ริมบึงน้ำใหญ่ นานทีจะ
เข้ามาในเขตเมือง พญานาคโกมนตรัสตอบอย่าสุภาพอ่อนน้อม ไม่น่าเชื่อพวกท่านอากับกิริยางดงามราวชาวเมืองต่างจากชาว
บ้านทั่วไป พวกท่านเงยหน้าขึ้นเถิดเราเองไม่ถือตัว พระอัครเทวีตรัสถาม ทั้งสามก็เงยหน้าขึ้นเจ้าชายกับโกเมศได้สบตากันแบบ
ซึ่งหน้า นี่ท่านที่ข้าเจอกลางบึงเมื่อคืนนี่ เหตุใดจึงดำน้ำหนี้หายไป เจ้าชายตรัสถาม กระหม่อมตกใจพะเจ้าข้าอีกอย่างกระหม่อม
ก็เเต่งกายไม่เรียบร้อยด้วยเกรงจะไม่งามนักหากขึ้นมาให้ระองค์เห็น โกเมศตอบเจ้าชายโดยหลบสายตาแบบเขินอาย
เจ้าชาย.. เหตุใดเจ้าจึงหลบตาข้าเล่าเจ้าหนุ่ม ..นนทะจับที่ปลายคางให้หน้าโกเมศเงยขึ้นมาสบมาตอนนี้เขาชักหลงรักนาคตนนี้
เข้าแล้วสิ
โกเมศ.. มิบังควรพะย่ะข้าที่หม่อฉันจะสบพระเนตรเจ้าชาย ..โกเมศเผลอใช้ราชาศัพท์แบบเต็มที่
เจ้าชาย.. ข้าว่าเจ้าไม่ใช่ชาวบ้านทั่วไปเเล้วหละ นัยตาสีเขียวมรกตสดใจ ของเจ้ามัน.....
โกเมศ.. ปล่อยกระหม่อมเถิดพะย่ะข้า ..เจ้าชายปล่อยมือออกเเล้วยิ้มให้เเบมีจิตเสน่ห์หา
เจ้าชาย.. เจ้าจักว่าอย่างไรหากข้ามีจิสิเหน่หาต่อเจ้า ข้าอยากได้เจ้า
โกเมศ.. พระองค์เป็นชายกระหม่อมเองก็เป็นชาติเหตุใดพระองค์จึงตรัสแบบนั้นพะย่ะข้า กระหม่อมเกรงมันจะผิดธรรมเนียมแห่ง
ธรรมชาติ กระหม่อมไม่สามารถรักเจ้าชายได้ กระหม่อมขอทูลลาพะย่ะข้า ...โกเมศกราบลาพร้อมดึงพ่อกับแม่รวมทั้งเหล่านาค
กลับเมือง หยุดนะเมศ เมศ เมศ ข้าบอกให้เจ้าหยุด เจ้าชายวิ่งตามออกไปแต่ก็ไม่ทันมันดูเหนื่อยมากทั้งๆที่ทั้งหมดเดินกันปกติ
ไม่ได้วิ่งหนี เป็นไรไปโกเมศ เจ้าถึงรีบกลับออกมา ลูก...... เจ้ามีใจต่อเจ้าชายเช่นกันใช่ไหม ทูลกระหม่อมพ่อ..สมเด็จแม่ ท่าน...
พ่อกับแม่อ่านแววตาและอาการเจ้าออกหากเจ้ามีใจพ่อกับแม่ไม่ห้ามปรามแต่เจ้าจงรู้เถิดว่ามนุษย์กับนาคไม่สามารถครองรัก
อยู่ร่วมกันได้ ไม่มีนาคและมนุษย์คู่ไหนจักอยู่ร่วมกันได้ลูกเอ๋ย เช่นนั้นไงพะย่ะข้าลูกถึงไม่สามารถรับรักของเจ้าชายได้ลูกขอ
ไม่มีคู่ดีกว่าลูกต้องทนทุกข์เพราะความไม่สมหวังระหว่างเผ่าพันธุ์ ทั้งหมดก็ลงสู่เมืองบาดาล
เจ้าชายกลับมาที่ศาลาวัดเขาเห็นตะกร้าสานลายวิจิตรพร้อมขันข้าวทองคำที่พญานาคสองผัวเมียได้วางไว้ให้เพื่อถวายเเด่
เจ้าเมืองและพระอัครเทวี เจ้าชายจึงหยิบขึ้นมาดูเเเละพบว่าในนั้นมีแหวนพญานาคที่โกเมศถอดใส่ตะกร้าไว้ นนทะหยิบแหวนวง
นั้นออกมา พระองค์ทรงชอบเจ้าหนุ่มนั้นจริงหรือเพคะ ปิ่นผกาถามขึ้น ข้ารู้สึกแปลกแปลกแบบที่ไม่เคยมีให้ใคร ข้าอยากได้
เขามาครอบครอง ข้าคิดว่านี่เเหละคู่แท้ที่ข้ารอคอย ข้าฝากเจ้าน้ำตะกร้ากับขันทองให้เจ้าพ่อเจ้าแม่ด้วยสหายข้าจักไปที่บึงนั่น
แต่มนุษย์กับนาคไม่สามารถรักกันได้นะลูก เจ้าพ่อเจ้าเเม่ท่านรู้เรื่องนี้ ใช่ลูกพ่อได้เข้าไปคุยกับพระอาจารย์ท่านสมภารเจ้าอาวาส
ท่านบอกว่านาคครอบครัวนี้เป็นผู้อุปถัมป์ดูแลบ้านเมืองเรา บารมีของเขากับเราเกื้อกูลกันอยู่ แต่ลิขิตฟ้าใครเลยจะขัดได้
ลูกตัดใจเสียเถอดนนทะ ท่านเจ้าเมืองพูดขึ้น แต่ลูกรักเขาสวรค์ส่วนสวรรค์อย่าลิขิตชีวิตของมนุษย์ แล้วลูกรับได้ไหมหากวันนึง
เขาต้องกลับร่างเป็นนาคไม่ใช่มนุษย์ ลูกรักในความเป็นเขาหาใช่ที่ร่างกายสังขารทั้งหลายไม่เที่ยงแท้ นาคตนนั้นคือผู้ที่ลูกรัก
และอยากใช้ชีวิตด้วยหากเผ่าพันธุ์เป็นตัวกั้นลูกจักขอตายเเล้วเกิดในเผ่าพันธุ์เดียวกับเขาคนนั้นและเกิดมาพบกันทุกชาติไป
เจ้าชายหยิบดาบออกมาหมายปริดชีพ ช้าก่อนมหาบพิตรเจ้าชายนนทะ หากบุญและกรรมที่ท่านกับโกเมศได้ทำร่วมกันมาอย่าง
ไรปัญหาและทางออกย่อมมี อีกอย่างนาคก็บำเพ็ญตนเพื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์มหาบพิตรจักไม่สร้างบุญให้นาคตนนั้นได้เกิดในภพ
มนุษย์เลยฤๅ ท่านเจ้าอาวาสออกมาพูด โกเมศกลับมาที่วัดอีกครั้งเพื่อนำเเหวนนาคกลับคืน นั่นไงพะเจ้าข้านาคตนนั้นมาเเล้ว
มานพร้องทักเจ้าชายรีบลงไปหาด้วยความดีใจ ทุกคนตามลงมาดู
โกเมศ.. ข้าจักขอเเหวนข้าคืนพี่ท่านโปรดคืนข้าเถิด
นนทะ.. ได้สิยืนมือมาพี่จักคืนให้เจ้า ..โกเมศยื่นมือมาให้เพื่อขอแหวนแต่นนทะกลับพลิกมือแล้วสวมให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย
โกเมศ.. นี่พี่ท่าน ท่านทำอันใด
นนทะ.. พี่ก็จักหมายหมั่นเจ้าไงว่าเจ้าเถิดเป็นคู่หมั่นพี่แล้วนะ
โกเมศ.. พี่ท่านไม่รู้ฤๅว่าน้องคือใคร // รู้สิว่าเจ้าคือโอรสแห่งองค์พญานาคาโกมนและพระอัครมเหสีนาคินีจันทรีแห่งเมืองบาดาล//
แล้วพี่ท่านจักรักน้องได้อย่างไรในเมื่อพี่ก็ชายน้องก็ชายอีกอย่างมนุษย์กับบนาครักกันไม่ได้ฉันใด เรื่องของพี่กับข้าก็หาเป็นได้ฉันนั้น
นนทะ.. สวรรค์อยู่ส่วนสวรรค์ ชีวิตข้าข้าลิขิตเอง สังขารทั้งหลายไม่ใช่ของเราจิตเรารักกันเท่านั้นคือคำตอบ เสียงฟ้าคำรามก้อง
เหล่านาคบาดาลก็รับทราบถึงความกล้าของนนทะที่กล้าขอรักโกเมศต่อฟ้าดิน
โกเมศ.. แล้วหากพี่ท่านเห็นร่างข้าที่ไม่ใช่มนุษย์ท่านจะ
นนทะ.. พี่จักจูบเจ้าให้ทุกคนเห็น ..และเเล้วโกเมศก็กลายร่างเป็นพญาลำตัวสีเขียวมรกตแกลมทอง แววตาคมเข้มสีแดงกล่ำ
ปล้องนาภีเป็นสีชมพูกลีบบัวงดงาม ชาวเมืองรวมทั้งทั้งเจ้าเมืองเเละทุกคนต่างพาก็นตกใจที่ได้เห็น บ้างก็ยกมือไหว้ บ้างก็ร้องกลัว
เพราะไม่เคยเห็น เพื่อพิสูจน์รักแท้ที่มนุษย์จะมีต่อนาค เจ้าชายนนทะเดินไปหาพญานาคโกเมศอย่างไม่เกรงกลัว เขากอดเข้าที่ลำ
ตัวพญาแล้วจูบลงที่ผิวเกร็ดดังคำพูด ทำให้เมืองมนุษย์ต่างตื้นตันที่เข้าทั้งคู่ได้ครองรัก โกเมศกลายร่างกลับคืนเป็นมนุษย์ นนทะ
จึงหอมเข้าที่เเก้มของโกเมศ
โกเมศ.. ตะกร้าสานในมือของเเม่นางผู้ท่านนั้น สมเด็จท่านขอถวายเเด่พระอัครเทวีเพื่อใช้ใส่ของมาทำบุญ นาคไม่สามารถเข้าใน
เขตพัทธสีมาได้บ่อยๆ เพราะจักเสียพลังในตัวเเละกลายร่างกลับคนเป็นนาค ...ปิ่นผกาจึงนำถวาย
นนทะ.. เพราะเหตุใดเล่าเจ้าจึง....
โกเมศ.. ข้าไม่ใช่มนุษย์ไงเล่าท่านพี่
นนทะ.. นั้นวันนี้พี่จักขอให้เจ้า
โกเมศ.. มิได้ขอรับคืนนี้วันพระเหล่านาคต้องบำเพ็ญศีล สวดมนต์ถวายพุทธบูชา หาควรมีคาวกิเลสไม่ข้าเองก็ต้องลงเมืองบาดาล
ชำระกายแล้ว หากมีโอกาศข้าคงได้ขึ้นมายังเมืองของท่านพี่อีก ..โกเมศก็พลันหายตัวลับไป
นนทะ.. พี่จักรอเจ้านะ
7 วันผ่านไป เจ้าชายก็ได้ถือศิลบำเพ็ญเียรเพื่อสร้างกุศลให้เขาและโกเมศได้เกิดเป็นมนุษย์และครองรักกันตลอดไป วันที่เขา
รอคอยก็มาถึง โกเมศปากฎกายขึ้นที่หน้าหอพระในกายมนุษย์แต่ไปสามารถเข้าข้างในได้ นนทะจึงออกมาพบ ทั้งคู่โผกอดกันอย่าง
หวานซึ้ง นนทะพาโกเมศไปเข้าเฝ้าท่าเจ้าเมืองจากนั้นก็พาโกเมศไปที่ตำหนักของตน ท่าเจ้าเมืองยอมให้ทั้งคู่คบกับเพราะบารมีของ
โกเมศสามารถคุ้มครองนนทะเเละเสริมให้นนทะมีพลังอำนาจมากขึ้นในการขยายอานาเขต ตอนนี้ทั้งคู่ก็อยู่ในห้องบรรทม นนทะ
ค่อยๆเปลื้องผ้าทั้งเขาเเละโกเมศออก พี่ใคร่รู่จังว่ารสรักแห่งพี่กับเจ้าจะเข้ากันได้ไหม 555ก็น้องกลายเป็นมนุษย์แบบพี่ท่านเเล้วนี่
พี่ท่านก็ไม่น่าถาม นนทะบรรจงจูบ ลูก ไซร้ไปตามตัวโกเมศจนโกเมศตัวร้อนผ่าว นนทะค่อยๆสอดสิ่งที่ก่อความสุขเข้าไปในตัว
ของโกเมศ โอ๊ยยยพี่ท่านข้าเจ็บเหลือเกินพี่ท่าน โอ๊ยยย จุ๊จุ๊แปปเดียวนะก็หายละ นนทะบรรเลงเพลงรักกับโกเมศจนเพลียพลับถึง 3ยก
ทั้งคู่นอนกอดกันโกเมศหลังจากเสพสมกับนนทะก็ต้องกลับร่างกลายเป็นนาคตามเดิมเพราะนาคย่อมมีพลังกามร้อนแรง นนทะตื่น
มาก็ไม่ได้ตกใจอะไรเพราะเขารักของเขาจริงๆ ไม่นานสองเมืองก็ไม่รวมกันเป็นเมืองเดียวกัน นนทะขยายอาณาเขตไปกว้าง บารมี
เกรียงไกรไปทั่ว และได้คู่ชีวิตที่เก่งกล้าสามารถทั้งรบ ทั้งการปกครอง และทั้งบทรักในห้องนอน นับว่าเป็นโชคดีของนนทะจริงๆ....
**ย้ำนะคับเรื่องนี้เขียนจากจินตนาการทั้งหมด เขียนเพื่อความบรรเทิงผ่อนคลาย ไม่มีเจตนาล่วงอื่นสิ่งใดทั้งสิ้น**
เเละะชาติต่อมาทั้งคู่ก็ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เจ้าชายนนทะกับโกเมศ ก็มาเกิดเป็น เเม็กกับบอล ในเรื่องมังกรเหนือมังกร
ส่วน ปิ่นผกา ก็คือ ลูกตาล , มานพ = ออฟฟี่ , ครรชิต = ปาร์ค และ ธสิทธิ์ = ฝุ่น เพื่อนของพวกเขาในซีรีย์มังกรเหนือมังกร
ถ้าไม่สนุกอย่างไรต้องขออภัยด้วยนะคับผม ขอบคุณทุกการติดตาม กำลังใจ และคำแนะนำนะคับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เยี่ยม เป็นความรักที่สวยงาม ขอบคุณครับ {:5_135:} สนุกดี ขอบคุณครับ {:5_119:}{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณครับ ดีงามค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ