ตาชาติ 2
นับตั้งแต่วันนั้นมาเจ้าไวไฟก็ไม่ได้แวะมาบ้านเลยจะมาก็แต่ขอเงินตาชาติเท่านั้น หลังจากได้เงินก็จะไปกินอยู่หลับนอนกับหญิงแม่ม่ายลีลาเด็ดท้ายหมู่บ้านโดยไม่สนใจเมียสาวร่างอวบอย่างนางอรเลยเวลาผ่านไปนานนับเดือนตาชาติได้แต่เฝ้ามองและสงสารลูกสะใภ้ยิ่งนักแต่ไม่รู้จะช่วยยังไงจนกระทั่งวันหนึ่งเจ้าไวไฟก็กลับมาบ้านแล้วเรียกนาง อร ไปคุยด้วยและเมื่อมันก็กลับไป นางอรก็มานั่งร้องไห้ที่หลังบ้านตาชาติเดินตามมาสอบถามด้วยอยากรู้ว่าเจ้าไวไฟมาคุยอะไรด้วย...
เมื่อคล้อยหลังเจ้าไวไฟไปแล้วตาชาติเดินเลียบๆ เคียงๆมาหาสาวอรเพื่อถามไถ่ว่าคุยอะไรกัน
ขณะนั้นสาวอรกำลังนั่งซาวน้ำหุงข้าวอยู่ข้างโอ่งตั้งใจจะเอ่ยปากถามแต่ตาชาติก็ต้องชะงักเมื่อมองลูกสะใภ้กำลังก้มๆเงยๆเทน้ำในหม้อข้าวเสื้อคอกระเช้ามันช่างกว้างเหลือเกินและลูกสะใภ้ตัวดีก็ดันไม่ใส่ชั้นในเสียอีกแกเลยได้เห็นของดีๆเต็มตา เต้านมใหญ่ๆขนาดลูกมะพร้าวย่อมๆที่ปลูกอยู่ข้างรั้ว ติดหัวสีน้ำตาลไหม้มันแกว่งไกวอยู่ภายในเสื้อ ช่างขาวนวลเนียนชวนมองยิ่งนักแกยืนดูอยู่พักใหญ่จนอาการปั่นป่วนท้องน้อยก่อกำเริบขึ้นมาแต่ก่อนจะคิดเลยเถิดไปกว่านั้นลูกสะใภ้ก็เงยหน้ามามองแล้วร้องทัก
“อ้าวพ่อ...มายืนทำอะไรตรงนั้นหล่ะ?”
ตาชาติได้สติ ก็ยืนตัวตรงแต่รู้สึกคับแน่นที่ตรงเป้ายิ่งนัก ทว่าพยายามฝืนตอบไป “เอ่อ.อ.อ..จะมาถามว่าไอ้ไวไฟมันมาคุยอะไรด้วยหล่ะ?”
“คือว่า......” แล้วสาวอรก็เอียงหน้าทำท่าสะอื้น
ตาชาติเห็นลูกสะใภ้หลั่งน้ำตาก็ให้เวทนายิ่งนักคาดว่าคงเป็นเรื่องไม่ดีอีกเป็นแน่แท้“เออๆๆ...อย่าร้องเลย...เรื่องเศร้าๆอีกหล่ะสิ...ข้าไม่ถามแล้ว.....รีบๆหุงข้าวเถอะ...”
“พ่อจ๋า...คือว่า....” สาวอรยังสะอึกสะอื้น
ตาชาติถอนหายใจ “คือว่าอะไรหล่ะ?”
“พี่ไวไฟเค้ามาบอกว่าเขาจะพานังหญิงเข้ามาอยู่ที่นี่เป็นเมียแทนส่วนฉันเค้าบอกให้เก็บเสื้อผ้าออกไปอยู่ที่อื่นเร็วๆเสียที เค้าไม่อยากให้อยู่ร่วมชายคาด้วยแล้ว...”
“หา!!! ..” ตาชาติอุทานเสียงลั่น“นี่มันจะเปลี่ยนเมียแล้วไม่ยอมบอกข้าสักคำเลยหรอ?”
“พ่อจ๋า...ฉันจะทำอย่างไงดีฉันเองก็ไร้ญาติขาดมิตร ตัวคนเดียวไปไหนไม่ได้มีผัวก็หวังจะพึ่งพิงก็ดันมาขับไล่ไสส่งนี่ก็ไม่รู้วันไหนพี่ไวไฟเค้าจะพาเมียใหม่มาไล่...”
ตาชาติฟังคำอ้อนของลูกสะใภ้ให้รัดทดใจในชะตากรรมยิ่งนัก แกจึงเอ่ยขึ้น “เอ็งไม่ต้องไปไหนหรอกนังอรอยู่ที่นี่ไปก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าจะไปคุยกับไอ้ไวไฟเองข้าจะคุยให้มันรู้เรื่องไปเลย ไม่ต้องห่วงหากมันไม่เอาเอ็งจริงๆข้าจะช่วยเหลือเรื่องเงินทองให้เอ็ง รับรองว่าถ้าเกิดเอ็งต้องเลิกกับมันไปจริงๆแล้วเอ็งไม่ลำบากแน่ๆ..”
สาวอรค่อยมีสีหน้าแช่มชื่นขึ้นมาบ้างนางเดินมาใกล้ๆยกมือไหว้ไปที่อกของตาชาติ “ขอบคุณจ๊ะพ่อที่ไม่ใจร้ายกับฉันอย่างที่พี่ไวไฟทำพระคุณที่พ่อเวทนานี้ฉันจะไม่ลืมเลยหากมีโอกาสตอบแทนวันใดฉันจะรีบทำทันที..”
“เออๆๆ ไปทำงานต่อเถอะ...อื่ออ..อ...” ตาชาติร้องครางเพราะระหว่างสาวอรมาไหว้นั้นหน้าอกอวบนุ่มของนางถูไถแผ่นอกของตนและสะโพกก็ถูไถส่วนท่อนเนื้อด้านล่างด้วย ทำเอาแกปั่นป่วนใจสั่นไปพักใหญ่ๆ
คนสองคนต่างเพศต่างวัยกันก็จริง แต่เมื่อมาอยู่ใกล้ชิดติดเรือนเดียวกันก็รู้สึกเห็นอกเห็นใจกัน แรกๆก็เจตนาบริสุทธิ์แต่พอนานๆไปใจมันชักจะยังไงๆแล้วสิ ตาขาติแกเฝ้ามองลูกสะใภ้ด้วยสายตาเวทนาแรกๆก็สงสารไปตามประสาพ่อผัวลูกสะใภ้แต่หลังจากเจ้าไวไฟมันเตลิดไปติดเมียใหม่ที่เป็นแม่ม่ายร้อยลีลาเข้าความใกล้ชิดสนิทสนมที่ต้องเจอหน้ากันทุกวัน ค่ำ - เช้า ทำเอาพ่อผัว – ลูกสะใภ้ ชักรู้สึกผูกพันกันด้วยความรู้สึกแปลกๆตาชาติเอามือไพล่หลังเดินหนีไปหน้าบ้านส่วนสาวอรมองตามแล้วก็ก้มหน้าทำงานต่อไป
ตาชาติเป็นม่ายเปล่าเปลี่ยวมานานหลายปีแล้วแม้ว่าแกจะอยู่ในวัยต้นๆห้าสิบแล้วแต่ก็ยังแข็งแรงกระฉับกระเฉงและที่สำคัญถึงแกจะชอบไปวัดไปวาทำบุญก็จริงแต่แกก็ยังตัดเรื่องใต้สะดือนั้นได้ไม่ขาดเรื่องที่แกยังไม่มีเมียใหม่หรือหาใครมาร่วมเรียงเคียงข้างไม่ได้ไม่ใช่เพราะไม่มีปัญญาเนื่องจากฐานะอย่างแกนี้จะมีเมียใหม่สวยขนาดไหนหรือเด็กเท่าไรจะกี่คนก็ได้อยู่แล้วแต่สาเหตุจริงๆเป็นเพราะไอ้อาวุธของแกนี่แหละที่มันใหญ่โตโอฬารเกินมนุษย์มนาธรรมดาทั่วไป
ความใหญ่ยาวของแกเป็นที่เลื่องลือมานานแม้แกจะไม่เคยวัดเป็นเรื่องเป็นราวแต่ว่ากันว่าขนาดของมันใหญ่ถึงกับเคยท้าทายเพื่อนๆสมัยตอนหนุ่มๆว่าให้เอาซองบุหรี่เปล่ามาครอบแล้วให้แกเบ่งเต็มแรงปรากฏว่าซองบุหรี่ยังฉีกขาดกระจุยในทีเดียวดังนั้นจึงยากจะหาผู้หญิงคนไหนมาทานทนอาวุธของแกไม่ได้ขนาดแม่ของเจ้าไวไฟนั้นตอนคืนแรกที่ส่งตัวเข้าหอเจอเข้าไปทีเดียวถึงกับขี้แตกจับไข้เกือบเดือนเลยทีเดียวเชียว
วันนี้เวลาบ่ายสามกว่าๆตาชาตินั่งเล่นอยู่ที่ระเบียงบ้านพลันจิตใจก็คิดถึงทรวดทรงของนางอรลูกสะใภ้อาวุธของแกก็โด่เด่ตั้งลำชูขึ้นมาตาชาติล้วงไปในกางเกงแพรควักมันออกมาพาดที่ราวระเบียงพลางกำมันแล้วขยำรูดเพื่อให้มันสงบลง แต่วันนี้มันกลับใหญ่พองตัวไม่ยอมยุบ และทางที่จะสยบมันได้คือต้องรีดพิษด้วยมือตนเอง....
มือของตาชาติกำลำอาวุธตัวเองแล้วรูดเบาๆตรงส่วนหัวถอก แต่ขณะแกจินตนาการไปนั้นผู้หญิงในมโนภาพของแกดันเห็นแต่หน้าของลูกสะใภ้ไม่ว่าแกจะพยายามคิดถึงดาราหรือใครคนอื่นมันก็วนเวียนกลับมาที่เดิมแกจึงจำต้องใช้รูปกายของลูกสะใภ้ช่วย แล้วใจแกก็จินตนาการว่ากำลังสอดใส่กระหน่ำอยู่ในร่องสวาทของลูกสะใภ้อย่างหนักหน่วง
ตาชาติรัวมือไปเพื่อให้อาวุธของแกมันคายพิษ อาวุธท่อนดำมะเมื่องขรุขระด้วยเส้นเอ็นรอบๆ ส่วนหัวหยักบานใหญ่มีสีม่วงคล้ำเพราะผ่านกาลเวลามากับเจ้าของย่อมเปลี่ยนสีร่วมไปกับวัยและสังขารร่างกาย แต่ที่ไม่เสื่อมฤทธิ์เสื่อมเดชก็ตรงที่แข็ง แรงมีพร้อมทิ่มทะลวงได้ตลอดเวลาหากคิดอยากใช้มันซึ่งตาชาติก็ใช้วิธีจัดการแบบ โลกสวยด้วยมือของเราเสมอ หากมันอยากจริงๆ
ภาพหน้าของลูกสะใภ้ทรวดทรงองเอวที่เคยเห็นมันวูบๆหลั่งไหลเข้ามาในสมองจนเด่นชัด แกใช้จินตนาการว่ากำลังได้ร่วมรักด้วยสองมือที่กำแทบไม่รอบรอบอาวุธตนรัวชักจนมันเสียววูบๆไม่หยุดภาพของลูกสะใภ้ที่ถูกแกกระหน่ำกระแทกดุ้นใส่ช่องสวาทไม่ยั้งกำลังบิดกายร้องเสียวซ่านลั่นห้องมันแจ่มชัดระดับ HD.และเห็นได้ใกล้ชิดยิ่งกว่าจอหนังในระบบ 3 D.ฉายอยู่ในสมองของแกเสียอีกแกรัวสองมือใส่ๆๆๆๆเร็วๆๆๆๆ แรงๆๆๆๆ แรงขึ้น....จนกระทั่งความรู้สึกมันคับแน่นและกำลัง จะ..อะ......
“พ่อ...พ่อจ๋า...พ่อ...อยู่ไหน?....” เสียงลูกสะใภ้ร้องเรียกมา
ตาชาติเองกำลังรัวมือจะถึงจุดหมายอยู่แล้วเป็นอันชะงักหยุดลงมือทันที “ฮะ..ฮ้า.....ซี้ดดดดด…”
“พ่อจ๋า...อ้าวอยู่ตรงระเบียงเองหรอ..ว้าย!!!พ่อทำอะไรหน่ะ!?...” ลูกสะใภ้ของแกเดินมาตรงระเบียงพอดีและได้เห็นภาพที่แกกำลังเอาอาวุธยาวใหญ่พาดระเบียงชักเล่นอยู่..
“อะ..เอ่อ.อ.อ.อ...คะ...คือ.อ.อ.....” ตาชาติพูดไม่ออก รู้สึกอายจนหดในฉับพลัน แต่ขนาดหดๆมันยังเท่าท่อนแขนเด็กอ่อน
ลูกสะใภ้ได้เห็นเข้าก็หน้าแดงซ่าน “เอ่อ.อ.อ..พะ..พ่อ...คือว่า....เอ่อ...ไม่มีอะไร...”
พูดจบนางก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินหลบไป ตาชาติหายตะลึงรีบเก็บอาวุธของตนเข้าที่เข้าทางรู้สึกอายๆอย่างบอกไม่ถูก
ก่อนค่ำวันนั้น ตาชาติและนางอรนั่งร่วมสำรับกินข้าวเย็นกันตามปรกติแต่วันนี้ทั้งสองไม่พูดคุยกันเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมาเนื่องจากเหตุการณ์เมื่อบ่ายที่ตาชาติแอบทำแล้วนางอรไปเห็นเข้านั้นทำให้ทั้งสองรู้สึกเขินๆแม้นแต่จะสบตากันทั้งสองก็ยังไม่ค่อยกล้านั่งกินเงียบๆบรรยากาศน่าอึดอัดต่างหลบสายตากันและกันความรู้สึกต่างคนต่างบอกไม่ถูก
ผ่านมื้อเย็นไปทั้งสองแยกย้ายกันไปตาชาติเดินมาที่ระเบียงต้นเหตุแกยืนถอนหายใจพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นลูกสะใภ้นุ่งกระโจมอกเดินผ่านไปที่โอ่งน้ำหลังบ้านซึ่งมองจากตรงนี้ก็จะเห็นพอได้ทีนางก็ยืนอาบน้ำตรงนั้นตาชาติยืนมองด้วยใจระทึกหวิวๆอารมณ์กระหายอย่างบอกไม่ถูกแต่ก่อนไม่เคยรู้สึกอย่างนี้ ทำไมตอนนี้ถึงห้ามใจตัวเองไม่ได้
มองๆดูยามนางอรลูกสะใภ้คนอวบอึ๋มราดรดน้ำลงบนกาย หยาดน้ำชโลมไล้ชุ่มให้ผ้าถุงเปียกมันรัดรึงร่างกายเน้นสัดส่วนชัดเจน สองเต้านั่นใหญ่อร่ามแนบผ้าจนดูโดดเด่นยิ่งตรงหว่างขามันช่างเน้นเห็นโหนกอูมใหญ่โตเสียจริงๆนึกๆแล้วสงสัยไอ้ไวไฟลูกชายตัวเองทำไมมันมองข้ามเมียคนนี้ไปได้
ตาชาติยืนท่อนดุ้นโด่เด่หายใจขัดๆมองลูกสะใภ้ตักน้ำราดกายซู่ๆยามนางดึงผ้าถุงออกมาล้วงล้างไปในส่วนลึกบางส่วนแลบโผล่ยั่วยวนชวนให้คิดว่าตรงนั้นเป็นอย่างไงยิ่งดูตาชาติยิ่งเตลิดความอดอยากมานานกำลังรุมเร้าทำให้แกไม่อาจหักห้ามใจได้อีกตาชาติพยายามกุมดุ้นเนื้อของตนให้สงบแต่มันก็ผงาดโด่ออกมาตามวิสัยของมันอย่างไม่ปิดบังความรู้สึกที่แท้จริงเจ้าของตาชาติฝืนข่มใจเดินขาถ่างกุมเป้าเข้าห้องตนตอนนี้ความรู้สึกสงสารและเอ็นดูลูกสะใภ้กำลังละลายหายไปในทุกทีที่ได้เห็นทรวดทรงสัดส่วนของนางกลายเป็นอยากจะให้ดูเอ็นขึ้นมาแทนเสียแล้ว...
ตาชาติเดินกลับเข้าห้องมามาล้มกายลงนอน แล้วเอามือก่ายหน้าผาก ถอนหายใจหนักๆสักครู่แกก็ได้ยินเสียงลูกสะใภ้เดินเข้าบ้านมาเสียงเปิดปิดประตูดังแว่วๆมาแกนอนหายใจขัดๆและพยายามข่มความรู้สึกจนดุ้นของแกเองจะสงบอยู่แล้วแต่จู่ๆแกก็สะดุ้งเมื่อประตูเปิดออกลูกสะใภ้แสนอึ๋มคนสวยของแกเดินยิ้มเข้ามายามนี้นางอรอยู่ในชุดผ้าถุงเสื้อคอกระเช้าตาชาติแม้นจะชินตา แต่ว่าวันนี้ทำไมแกถึงรู้สึกว่านางอรมันดูดีน่าหลงใหลผิดหูผิดตาเหลือเกิน
“พ่อจ๋า...ฉันมาปูเสื่อกางมุงให้จ๊ะ..” เป็นกิจวัตรที่ต้องทำประจำของนางอยู่แล้ว
ตาชาติรีบผุดลุก ขึ้นนั่งแล้วขยับหลบ “เอ่อ.อ.อ..เอาเลย....”
ลูกสะใภ้ปูเสื่อกางมุ้งให้ตาชาติแกเดินมาอยู่หน้าต่างมองดูห่างๆแต่ใจกลับเต้นแรงโครมครามกลิ่นแป้งราคาถูกโชยมาเข้าจมูกเร่งเร้าอารมณ์แกยิ่งนักยิ่งนางก้มๆเงยไม่ระวังตัวทำให้ส่วนสงวนผลุบโผล่ยั่วล้อสายตาของแกไม่หยุดแกตัดใจจะไม่มองหลายหนแต่ก็อดไม่ได้ต้องหันกลับมามองทุกที
“เสร็จแล้วจ๊ะพ่อ..จะนอนเลยไหม?” ลูกสะใภ้ถามแต่ยังไม่กล้าสบตา
ตาชาติหายใจหนักๆ มองอกอวบตรงร่องขาวๆที่โผล่พ้นคอเสื้ออกมา “เอ่อ.อ.อ.อ..ข้าจะนอนแล้วเอ็งเสร็จงานแล้วก็ไปนอนเหอะนะไม่ต้องห่วงขะ..ข้า..หรอก...”
“งั้นฉันไปละนะ...” บอกแล้วนางก็ลุกขึ้นเดินออกไป
ตาชาติมองตามหลังไปนางเปิดประตูแล้วหันมาปิดก็สบสายตากับตาชาติในความรู้สึกของตาชาติรู้สึกว่าในแววตานั่นมันแฝงอะไรบางอย่างไว้ภายในสบตาเพียงวูบนางก็ปิดประตูตาชาติถอนหายออกมาเฮือก ละมือจากท่อนดุ้นที่กดมันไว้เพราะแกใส่ผ้าขะม้าผืนเดียวมันโด่ดึ๋งทันทีที่ลูกสะใภ้เข้ามาแกจึงต้องใช้มือควบคุมบังคับมันเอาไว้ ยามนี้แกยอมรับแล้วว่าใจจริงของแกคิดอยากจะล่อลูกสะใภ้คนนี้สักดอกหนึ่งแล้ว
ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ชอบมากครับ สุดยอด ชอบมาก ขอบคุณครับ สงสารตาชาติ ขอบคุณครับ ขอบคุนคึบ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_146:}
ขอบคุณครับ