ลูกหนี้...ที่รัก ตอนที่ 1 กูชอบมึง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย StoryGay เมื่อ 2020-10-17 01:14ในยุคปัจจุบันที่ปัญหาต่างๆนานาได้โถมทวีเข้ามาจนผู้คนต่างย่ำแย่และยากลำบากไปตามๆกัน
ไม่ว่าคุณจะทำอาชีพไหน รายได้ดีเเค่ไหน ก็ล้วนกับต้องเจอปัญหาการเงินเหมือนกันทั้งนั้น"เต้" หนุ่มน้อย
ลูกชาวนามาจากจังหวัดนครสวรรค์ หลังจบ ม.6 เขาได้มาเรียนต่อมหาลัยในกรุงเทพและทำงานอยู่ที่กรุงเทพ
ต่อ เดือนนึงเต้ก็จะกลับบ้านบ้าง 2 - 3 ครั้ง ชีวิตเต้ทำงานออฟฟิศในแผนกธุรการเงินเดือนเขาก็พอประทังไป
ได้ในเเต่ละเดือน เต้เลือกเช่าห้องอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งในราคาปานกลางเดือนละ 5,500 บาท โดยช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาเต้จ่ายค่าห้องตรงเวลาตลอด แต่เมื่อมีไวรัสผีบ้าเข้ามาบริษัทที่เต้ทำงานก็เกิด
ปัญหาทางการเงิน เต้ถูกลดเงินเดือน จาก 17,000 เหลือ แค่ 13,500 แน่นอนครับว่ามันไม่พอใช้แน่นอน
เจอค่าเช่าห้องไปก็แทบครึ่งนึงของเงินเดือนแล้ว จนในที่สุดปัญหาก็เกิดขึ้นตามมา เต้ค้างค่าเช่าห้องอยู่ 3 เดือน
เย็นนี้หลังจากเลิกงานมาเหนื่อย ๆ ปัญหาใหญ่ก็มารออยู่ตรงหน้าเมื่อเจ๊บานบุรี เจ้าของห้องเช่า
มายื่นรอเต้ที่หน้าล็อบบี้ เพื่อทวงค่าเช่าที่ค้าง
เจ๊บานบุรี> นี่เธอตกลงจะยังไงยะเรื่องค่าเช่าที่ค้าง เดือนนี้ก็ 3 เดือนแล้วนะ เจ๊ทำธุรกิจนะไม่ใช่การกุศล
เต้> เจ๊ครับ รบกวนช่วยผมนิดเถอะนะครับ ตอนนี้ผมกำลังหาให้อยู่ บริษัทที่ผมทำงานก็กำลังจะแย่
เจ๊บานบุรี> โอ๊ยเธอ มันก็เจอปัญหาเหมือนกันทั้งนั้นแหละเธออย่ามาแก้ตัว ฉันให้เวลาเธอถึง
กลางเดือนนี้ฉันต้องได้ค่าเช่าอย่างน้อย 2 เดือน ถ้าไม่ได้สิ้นเดือนนี้เธอไปจากที่นี่ได้เลย
เต้> เจ๊ครับ
เจ๊บานบุรี> ไม่จงไม่เจ๊ ฉันให้ช่วยเธอเเล้วนะ 15 นี้ 2 เดือน ของเดือนนี้จ่ายสิ้นเดือน และเดือนหน้า
วันที่ 5 ของเดือนปัจจุบัน
เต้ทำอะไรไม่ถูกได้เเต่เดินก้มหน้าขึ้นห้องไปอย่างคนที่ร่างไร้วิญญาณ ตอนนี้เต้เจอมรสุม
หลายอย่างทั้งเสี่ยงตกงาน เสี่ยงไม่มีที่อยู่ จะกลับบ้านเงินเก็บตอนนี้ก็มีอยู่น้อยนิเต้ไม่อยากกลับไป
เป็นภาระของพ่อ คืนนี้หลังจากอาบน้ำเสร็จ เจ๊บานบุรีก็ทักไลน์มาที่เต้.....ไลน์......
เจ๊บานบุรี> ฉันจะไม่อยู่ที่นี่ ตั้งแต่พรุ่งนี้ - 15 ลูกชายฉันจะมาดูแลงานและคุมเรื่องของเธอ
เธอก็น่าจะรู้นะว่าลูกชายฉันปล่อยเงินกู้ เรื่องการทวงเงินเธอไม่ต้องกังวล จ่ายให้ฉันตรงเวลาด้วย
เต้> ครับ ....คืนนี้เต้นอนหลับๆตื่นๆ เขามีเรื่องกลุ้มใจหลายๆอย่างเต้คิดว่า "เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน"
เช้าวันรุ่งขึ้นเต้ก็ออกไปทำงานปกติแต่ก็.... น่าเศร้าเพราะที่หน้าออฟฟิศติดป้ายประกาศ
ปิดกิจการเต้และพวกเพื่อนๆถึงกับเข่าอ่อนกอดคอร้องไห้ไปตามๆกัน SMSแจ้งเตือนเงินเดือนงวด
สุดท้ายและค่าจ้างออกรวมทั้งเงินประกันที่ทำกับบริษัทถูกโอนเข้าบัญชีของพนักงานทุกคน เต้จึง
ตัดสินใจที่จะเลือกกลับบ้านที่นครสวรรค์ เขาจึงไลน์ไปหาเจ๊บานบุรีเพื่อนจ่ายค่าห้องส่วนที่ค้างและ
ขอย้ายออก
เต้> เจ๊ครับผมขอย้ายออกสิ้นเดือนนี้นะครับ ส่วนเงินค่าเช่าวันที่ 15 ผมจัดการให้ครับ
เจ๊บานบุรี> ผมไม่ให้คุณย้ายออก ผมรอเจอคุณที่ล็อบบี้ ผมบอมลูกแม่บานบุรี
เต้> ครับ จะดักทวงดักกระทืบก็แล้วแต่ครับ ยังไงก็วันที่ 15
เจ๊บานบุรี> เตรียมเกร็งตัวไว้ให้ดีดีเลยละกัน .....บอมใช้ไลน์ในคอมพิวเตอร์ที่เป็นชื่อเจ๊บานในการ
คุยกับเต้ โดยบอมเเข้าดูโปรไฟล์ของเต้และเห็นว่าเต้ยังโสด บอมเป็นเสือไบชนิดที่ว่าหญิงก็ได้เกย์ก็ไม่เว้น
เมื่อเต้มาถึง บอมก็ดึงเต้เข้ามาคุย
เต้> ปล่อยนะเว้ย
บอม> กลัวไง
เต้> อือ ก็นายมันพวกทวงหนี้โหดแบบนี้ใครก็ไม่อยากมีเรื่อง ก็บอกอยู่ไงว่าวันที่ 15 หรือความจำใน
สมองมันเต็มเลยเก็บคำตอบผมเข้าไปในสมองไม่ได้
บอม> นี่ขนาดไม่อยากมีเรื่องปากยังดีซะขนาดนี้ อย่างนี้มันต้อง .....บอมเดินเข้ามาที่ตัวเต้พร้อมกับ
ดึงตัวเต้เข้ามาในห้องทำงานหลังล็อบบี้
บอม> ไอ้เจมส์ มึงคุมล็อบบี้เเทนกูด้วย กูขอจัดการผู้เช่าห้องปากดีคนนี้ก่อน
เจมส์> ได้เลยลูกพี่ ปากดีดี แบบนี้เฮียบอมจัดหนักแน่5555 ....ไอ้เจมส์พูดเป็นนัยๆเหมือรู้ว่าเจ้านายจะ
ถูกใจลูกหนี้รายนี้ซะเเล้ว
เต้> ปล่อยนะเว้ย จะทำอะไรว่ะ
บอม> เสกเด็กเข้าท้องมั้ง 5 5 5
เต้> นายลากผมเข้ามาในนี้ทำไม ปล่อยผมไปนะก็บอกเเล้วไงเรื่องเงิน
บอม> เราชอบนาย
เต้> อะไรนะ (เต้ถึงกับงงว่าอีตานี่มันจะมาไม้ไหนของมัน)
บอม> เราชอบนาย
เต้> อะ..ไร..ของนาย (เต้ทบทวนอีกครั้งเพราะยังงงๆ)
บอม> กู ชอบ มึง หายงงยัง
เต้> แล้วมึงมาชอบกูเรื่องไร ทั้งๆที่ก็ไม่เคยรู้จัก
บอม> ก็มึงน่ารักดี อีกอย่างก็ขยันทำงานด้วย แอบส่องเฟสเห็นนายทำงานที่เพื่อนๆนายชอบแอบถ่าย
แล้วแท็กหานายบ่อยๆ เราอยากแอดเฟสนายแต่...ไม่กล้าหว่ะ
เต้> นี่นายพูดบ้าอะไรของนาย ผมไม่ตลกกับนายนะ
บอม> เฮ้ยผมอาจจะเล่นๆกับคนอื่นแต่กับนายผมจริงจังมาก ม๊าอยากให้ผมหาเมียที่ขยันทำงานผมว่า
ผมเจอแล้วหละ
เต้> นายอย่าเลอะเทอะแม่นายคงรับได้หรอกนะ
บอม> อ๊ะพูดแบบนี้ถ้าม๊าผมรับได้นายจะยอมเป็นเมียเราใช่ป่ะ
เต้> เสียใจ ผมจะย้ายกลับบ้านผมสิ้นเดือนนี้ เชิญนายไปหาเป้าหมายนายใหม่เถอะ
บอม> คุณไปไม่ได้หรอกเพราะใจคุณมันต้องอยู่ที่ผม
เต้> นายดูซีรีย์เกย์มากไปไหม หลีกผมจะกลับห้อง เลิกเพ้อเจ้อซะเพราะมันเป็นไปไม่ได้ ยังไงผมก็ไม่ชอบคุณ
บอม> คุณมั่นใจเหรอ
เต้> ใช่ผมมั่นใจ .....สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อบอมจูบเข้าที่ปากเต้ เต้ถึงกับใจเต้นรัว หน้าชาร้อนผ่าว
มันเป็นจูบแรกที่เขาโดน "เต้ เต้เป็นไรไป"เต้ถามใจตัวเอง ก่อนที่จะผลักตัวบอมออกแล้วชกเข้าที่มุมปากบอม
ไปหนึ่งหมัดก่อนวิ่งออกไปจากห้อง
บอม> นาย นาย นาย เดี๋ยวก่อนนาย นาย ....บอมวิ่งตามออกมาแต่ก็ไม่ทันเต้วิ่งเข้าลิฟท์ขึ้นห้องไปแล้ว
เจมส์>ลูกพี่เป็นไรไป เฮ้ย...โดนชกเหรอลูกพี่ให้พวกผมตามไปไหม ไปไอ้โก้ ไอ้ภู
บอม> อย่าไม่ต้อง ไอ้เจมส์ ไอ้โก้ ไอ้ภู ห้ามใครเเตะต้องคนนี้เด็ดขาด .....บีมน้องชายที่นั่งอยู่ตรงนั้นจึงพูดขึ้น
บีม> อย่าบอกนะเฮียว่าเฮียชอบพี่คนนี้
บอม> เออ เฮียแอบส่องเฟสมานานละตั้งเเต่เขาเริ่มมาเช่าห้องกับอพาร์ตเม้นท์เรา บอกตรงหว่ะไม่เคยรู้สึกคับใคร
เหมือนกับคนนี้
บีม> แล้วม๊าจะยอมเหรอเฮีย อั๊วดูประวัติพี่เขาค้างค่าเช่าเราอยู่ 2 เดือนจะเข้าเดือนที่ 3 เเล้ว เฮียก็น่าจะรู้นิสัยม๊านะ
บอม> 5 5 5 คนอย่างเฮียอยากได้อะไรก็ต้องได้โดยเฉพาะของที่อยากได้มานานแล้วด้วย
บีม> อั๊วเอาใจช่วยนะเฮีย ดูท่าพี่เขาก็นิสัยดีอยู่นะจ่ายค่าเช่าตรงเวลาทุกเดือนบางเดือนก็จ่ายก่อน เออว่าเเต่เฮีย
ไปทำอะไพี่เขาอะ ถึงโดนชกปากมาแบบนี้
บอม> เออ...เฮีย... เฮียกวนประสาทเขานิดหน่อยอะและก็ไปดึงเขามาจูบปาก คงเป็นจูบแรกแหละถึงชกเฮียซะ
บีม> OMG นี่เฮียดูซีรีย์เกย์มากไปใช่ไหม
เจมส์> นับถือเลยลูกพี่ปกติไม่เคยจูบใครก่อน
โก้> รักจริงหวังเเต่งเลยเปล่าลูกพี่
บอม> ถ้ามีมดลูกก็แม่ของลูกกูในอนาคตเลยเเหละ
??> ขอโทษนะค่ะมาติดต่อพบคุณเต้ ห้อง 509 ค่ะ
บีม> จากไหนครับ
??> ดิฉันเป็นหัวหน้างานของคุณเต้ค่ะ พอดีเอาค่าจ้างส่วนที่ค้างมาให้คุณเต้ตอนนี้กิจการปิดตัวลงเเล้วนี่ก็
เงินออมก้อนสุดท้ายที่เต้ทำไว้กับบริษัท ทีแรกว่าจะให้ที่บริษัทแต่เต้ออกมาก่อนเลยเอามาให้ที่นี่ค่ะ
บอม>(คิดในใจ โหเต้เจอเรื่องเลวร้ายขนาดนี้เลยเหรอว่ะ ถึงว่าทำไมจึงขอย้ายออกสิ้นเดือนน่าสงสารจัง)
บีม> สักครู่นะครับผมต่อสายหาคุณเต้สักครู่ ......สวัสดีครับคุณเต้ พอดีมีบุคคลที่ทำงานมาขอพบที่ล็อบบี้
รบกวนคุณเต้ลงมาที่ล็อบบี้ทีนะครับ
เต้> แจ้งรอสักครู่นะคับผมกำลังจะลงไป ขอบคุณครับผม
บีม> ได้ครับผม /// รบกวนพี่รอตรงโซฟาสักครู่นะครับ .....เต้ลงมาถึงก็เห็นบอมกับพวกนั่งยิ้มๆอยู่ที่ล็อบบี้
เต้> อ้าวพี่ฝนมีธุรอะไรหรือเปล่าครับ
ฝน> พี่เอาซองเงินออมที่เราออมกับบริษัทไว้มาให้ เอาไว้เป็นทุนนะเงินก้อนนี้บริษัทไม่ได้เข้าบัญชีให้เลย
ต้องจ่ายเป็นเงินสด เอออย่าลืมทานไรบ้างนะเรามีเรื่องอะไรก็คุยกันนะเห็นเพื่อนๆบอกเราไม่กินข้าวมา 2 3 วันละ
เต้> ขอบคุณครับพี่ ช่วงนี้ต้องใช้หนี้เยอะครับ เลยไม่ค่อยมีแรงจะหิวอะไร เต้ขอบคุณพี่มากนะครับ
ฝน> ไม่เป็นไร พวกเรายังเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้องกันเหมือนเดิมนะ
เมื่อฝนเดินออกไปเต้จึงหยิบเงินในซองออกมา 11,000 บาทแล้วยื่นให้บีมที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์
เต้> คุณบีมครับผมชำระค่าเช่าที่ค้างครับ เอ่อแล้วสิ้นเดือนนี้ผมจะย้ายออกนะครับ ฝากคุณบีบเช็คทีนะครับ
ว่าผมยังมีอะไรค้างอยู่หรือเปล่า
บอม> มี
เต้> จะเอาอีกหมัดใช่ไหม
บอม> เห็นเจ้านายคุณบอกว่าคุณยังไม่กินข้าว
เต้> เรื่องของผม รับเงินไปเดี๋ยวเจ๊จะตามทวงผมอีก
บอม> เก็บเงินคุณไป แล้วไปกินข้าวกับผม
เต้> ห๊ะ
บอม> งง งง ไอ้โก้ขึ้นไปเช็คว่าห้อง509ล็อคยัง เจ้าของห้องเขาออไปกินข้าวด่วน
โก้> ครับลูกพี่
เต้> นี่นายมันจะ เฮ้ย เฮ้ย .....บอมจับเต้อุ้มพาดที่ไหล่เพราะรู้ดีว่าเต้ไม่ยอมไปด้วยง่ายๆแน่นอน
เต้ใส่เพียงเสื้อยืดเกงยีนส์ขาสั้น และมีแค่โทรศัพท์ติดตัวเพียงเท่านั้น
บอม> บีม เก็บเงินใส่ซองแล้วส่งมาให้เฮีย
เต้> นี่นายจะทำอะไร ค่าเช่าที่ค้างแม่นายอยู่นะ
บอม> เอาเงินคุณไปเข้าบัญชีไว้ แล้วไปกินข้าวกับผม
เต้> นี่ปล่อยนะ ปล่อย
บอม> อย่าดิ้นดิ (บอมพูดพร้อมตีไปที่ก้นนุ่มๆแน่นๆของเต้)
เต้> ไอ้โรคจิต ปล่อยนะ
บีม> นี่ครับเฮีย 11,000 ใส่คืนซองครบครับ
เต้> คุณบีมครับ
บอม> ดีมากน้องรัก เฮ้ยพวกมึงเฮียไปกินข้าวก่อน ดูแลน้องชายเฮียด้วย เฮ้ยไปหละ
ลูกน้อง> ครับเฮีย
บอม> เฮียกับใคร
ลูกน้อง> เถ่าแก่เนี้ย
บอม> เยี่ยมมาก
เต้> โอ๊ยปล่อยนะพวกนายเล่นบ้าไรเนี่ย
บอม> ดิ้นมาเดี๋ยวร่วงนะคุณ 5555
และเเล้วบอมก็อุ้มเต้ขึ้นรถอย่างทุลักทุเล ทั้งคู่ยังเถียงกันไม่เลิกดูท่าเสือบอมเราจะจริงจังกับหนุ่มเต้
ซะเเล้วสิเนี่ย ฝากตามต่อในตอนที่ 2 ด้วยนะครับ แนะนำติชมได้นะ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุนนะครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ชอบครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดยอดชอบมาก ข่อมคับ ขอบคุนนะครับ มาร่วมจิ้น ขอบคุณครับ เจ้มันร้ายนักใช่ไหม ขอบคุณมากครับ {:6_192:}{:6_192:}{:6_192:} ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณมากครับ