ลูกหนี้...ที่รัก ตอนที่ 3 ขอยืนข้างๆ อย่างคนรักคุณ
เช้าวันรุ่งขึ้นในวันที่อากาศสดใส เต้ตื่นเช้าลงมาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะตรงหลังอพาร์ทเม้นท์ เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสทั้งคนและสภาพอากาศ บอมตื่นเช้ามาก็เดินออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ตรงระเบียงหลังห้อง เต้ซึ่งกำลังวิ่งออกกำลังกายอยู่นั่นก็ไม่ทันได้สังเกตว่ากำลังมีคนแอบ
ยื่นมองดูอยู่ด้านบน "เวลายิ้มนี่ก็น่ารักดีเนอะ เซฟตัวเองมากใส่เกงขายาวเสื้อยืดคอกลม ไม่มีแวบ
แวบ แวมแวมเลยอ่ะ" บอมยื่นมองและคิดอยู่ด้านบนห้องจากนั้นเขาก็เข้าห้องเตรียมอาบน้ำ เต้ก็
วิ่งเสร็จและกลับขึ้นห้องมาอาบน้ำเช่นกัน บอมเเต่งตัวเสร็จจึงไลน์มาทักทายและกวนประสาทเต้
นิดหน่อย
บอม> ตื่นยังครับคุณ อย่าลืมนัดผมนะ
เต้> อย่าเรียกว่านัดเรียกว่าคำสั่งจากนายมากกว่านายบอม
บอม> 5 5 5 ทำไรอยู่ครับ ผมเเต่งตัวเสร็จเเล้ว
เต้> ห๊า.. ขอโทษทีเพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังจะเเต่งตัวนายรอแปปนะ
บอม> ไม่เปิดไรคุณเปิดกล้องให้ผมดูระหว่างรอก็ได้นะผมพร้อมดู
เต้> เหรอ น้อยๆหน่อยนายบอม
บอม> น๊าคุณ น๊าๆ อ้อนวอน
.....บอมอยากลองใจดูว่าเงียบๆอย่างเต้จะง่าย หรือจะไม่ง่ายจึงพยายามตื้อเต้โดยที่เต้ก็พอจะ
รู้ทันบอมจึงเตรียมพร้อมในการรับมือ
เต้> นายบอมนายอยากเห็นจริงๆเหรอ
.....บอมถึงกับอึ้งและคิดในใจ "เฮ้ยหรือว่าเต้จะง่ายว่ะ เเต่ไม่เป็นไรในเมื่อเราชอบเขาแล้วนี่หว่า"
บอม> จริงนะคุณ
เต้> จริงสินายเปิดกล้องมา ฉันพร้อมเสิร์ฟในสิ่งที่นายต้องการให้ละ
บอม>(รีบเปิดอย่างไว) โหคุณ คุณใส่เเค่เสื้อคลุมอาบน้ำเองเหรอ
เต้> ก็นายอยากเห็นไม่ใช่เหรอ ตั้งใจดูดีดีน๊าาา
บอม> ครับ ถอดเลย
.....บอมทั้งลุ้น ทั้งเเข็ง ตื่นเต้น ที่จะได้เห็นเรือนร่างที่เปล่าเปลือยภายในผ้าคลุมอาบน้ำ
เต้> เซอไพร์ นายบอม
.....เต้เปิดผ้าคลุมอาบน้ำออกบอมถึงกับ....เอ่อนะ
บอม> โห้คุณ ผมก็นึกว่าจะได้เห็นอะไรดีดี คุณใส่เสื้อผ้าตั้งแต่แรก
เต้> อ้าวก็นายอยากอชดูแต่นายไม่บอกนี่ว่าอยากดูอะไร
บอม> แล้วถ้าผมบอกว่าอยากดูอะไรคุณจะ
เต้> เสียใจนายคงต้องรออีกน๊านนาน จะไปไหมทำแผลอะ
บอม> ไปครับ เจอกันที่หน้าห้องนะ อย่าลืมล็อคห้องให้ดีนะคุณโดยเฉพาะ
เต้> ห้องหัวใจ
บอม> ใจร้ายนะคุณหนะ
.....หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไปที่โรงพยาบาลเพื่อล้างแผล เสร็จจากนั้นบอมก็ชวนเต้ไปหาไรกิน
บอม> คุณ ไปหาไรกินก่อนไหม
เต้> นายหิวเหรอ
บอม> ก็นิดนึง คุณเหอะหิวยัง
เต้> ยังไม่ค่อยหิวอ่ะนาย นั้นนายก็ไปหาไรกินก่อนเถอะ เดี๋ยวเต้ว่าจะไปหาพื้นที่เปิดร้านขาย
ของสักหน่อย
บอม> ไปกับผมนี่แหละเมื่อเช้าเห็นคุณออกวิ่งที่สวนหลังอพาร์ทเม้นท์ แล้วยังไปลุยหางานต่ออีก
เดี๋ยวจะเป็นลมเอาได้
เต้> ไม่ต้องหวงหรอกหน่า อดข้าวมา 2 3 วัน เต้ยังอยู่ได้
บอม> แต่นานเข้ามันจะไม่ดีนะคุณ ป่ะผมเลี้ยงเอง
เต้> นาย เราเกรงใจนายอะ ยิ่งนายทำดีกับเรา เราก็...
บอม> มีใจก็บอกมา 555 ผมชอบคุณจริงๆนะ
เต้> ขอเวลาให้หน่อยได้ไหม
บอม> ได้ดิก็ผมมัดจำคุณไปเเล้วนี้ 5 5 5 ไปครับผมหิวข้าวแล้ว
.....ที่ร้านอาหาร วันนี้ขอเป็นแบบเรียบง่ายร้านข้างทาง เต้รู้สึกเกรงใจบอมมากเวลาที่พาออก
มาหาอะไรกิน ถึงฐานะทางการเงินของเขาทั้งคู่จะต่างกันแต่ฐานะความรักของนั้นมันมีมูลค่าเท่ากัน
เสมอ
เต้> ขอบใจนะนายบอมที่พามาเลี้ยงข้าวทุกมือเลย
บอม> ก็บอกเเล้วไงว่าไม่เป็นไร กับข้าวเยอะเลยทั้งมัสมั่นไก่ เขียวหวานลูกชิ้นปลากราย ทอดมันกุ้ง
และนี่ยำปลาดุกฟูของชอบคุณทั้งนั้นกินให้อิ่มนะคุณ
เต้> นายรู้ได้ไงว่าฉันชอ
บอม> เออ ...ผมแอบส่องเฟสสคุณอะมีโพตส์นึงที่คุณเคยลงไว้ว่ามือ้เย็นกับเมนูโปรด
เต้> นายนี่ขยันเสาะหาข้อมูลจริงๆนะ
บอม> ก็จะเดินหน้าจีบคุณ ผมก็ต้องรู้ข้อมูลคุณดิ
เต้> นั้นขอเพิ่มต้มยำทะเลน้ำข้น ทะเลลวกจิ้ม และก็ปูม้าผัดผงกะหรี่เผ็ดกลางๆให้นายด้วยนะ
ของชอบนายนี่
บอม> คุณก็รู้เหรอคับว่าผมชอบทานอะไร
เต้> ก็ดูจากไทม์ไลน์ของนายนั้นแหละ
บอม> เอ่อ...คุณอยากเปิดร้านขายของเหรอ
เต้> ก็คิดอยู่นะ ว่าจะเปิดร้านขายกางเกง
บอม> แล้วทุนคุณมีพอเหรอ ค่าเช่าร้าน ค่าตกแต่ง ค่าลงของ
เต้> ก็เงินเก็บกับเงินออมนี่แหละที่ว่าจะลงทุน ส่วนเงินเดือนกับเงินจ้างออกก็เก็บไว้ยามฉุกเฉิน
บอม> คุณนี่ก็สู้เหมือนกันนะ
เต้> ก็เราไม่ได้รวยอย่างนายนี่ทั้งมีห้องเช่า ปล่อยเงินกู้ ไหนจะธุรกิจฟาร์มปลาคาร์ฟ ส่งขายเดือนนึง
ก็มีเงินได้หลายหลักอยู่
บอม> คุณไม่คิดเปลี่ยนใจมาเป็นคนช่วยดูแลกิจการให้ผมเหรอ
เต้> นี่นาย นายจะจีบเราจริงป่ะเนี่ย
บอม> เอ้าก็จริงดิ
เต้> เเล้วถ้าเรามีแต่ตัวเเม่นายคงอยากรับเราหรอกนะ
บอม> คุณก็เลยเตรียมพร้อมในการทำธุรกิจเล็กๆใช่ไหม
เต้> คงงั้นมั้ง
บอม> ไชโย 555คุณเปิดใจแล้ว
เต้> เบาๆสินายบอมอายคนเขา ดูดิมองกันทั้งร้านแล้ว
บอม> 555 อายทำไม นี่รับแฟนผมในอนาคต ขยันและเก่งมาก (บอมพูดเสียงดังๆจนคนหันมอง)
เต้> นายบอม อายเขา
บอม> เอ่อคุณนั้นเอางี้ไหม คุณเอาเงินผมไปลงทุนก่อนส่วนเงินคุณก็เก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินดีกว่า
เศรษฐกิจเเบบนี้ผมเป็นห่วงคุณ
เต้> นี่นายเท่าที่รู้มาก นายคิดร้อยละ 3 เกินกฎหมายเลยนะ
บอม> เฮ้ยสำหรับคุณผมฟรีดอก ขอเเค่คุณอยู่ต่อไปกลับนครสวรรค์ผมก็ถือว่าได้ดอกเบี้ย
จากคุณเเล้วหละ
เต้> นี่นายพ่อเรายังอยู่นะจะไม่ให้กลับไปเลยก็คงไม่ใช่ป่ะ
บอม> ก้ไปเยี่ยมได้ ไปค้างได้ แต่ถ้าจะไปอยู่เลยก็ต้องหลังแต่งงานนะ
เต้> ใครจะแต่งกับนาย
บอม> ก็คุณไง 555
เต้> กินไป
.....เต้ได้แต่ยิ้มออกมาให้บอมก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งกินข้าวกันแบบเขินๆ เต้เริ่มเปิดใจบอมก็เดินหน้า
เต็มที่ในการดูเเลเต้ หลังกินข้าวเสร็จ บอมก็พาเต้มาดูพื้นที่ในตลาดที่เตี่ยของเต้เป็นเจ้าของ
บอม> ตลาดนี้แหละคุณราคาเบาๆ เดี๋ยวผมพาไปดูโซนขายเสื้อผ้า
เต้> นี่มันตลาดของพ่อนายนี่
บอม> ใช่ครับ ตลาดของเตี่ยผมเองก่อนเตี่ยกับม๊าก็ช่วยกันคุมแต่พอเตี่ยมีม๊ารองเข้ามา ม๊าผมก็เลย
ไปทำธุรกิจอพาร์ทเม้นท์แทน แต่คุณไม่ต้องกังวลนะ ไม่มีใครกล้าทำอะไรคุณได้ เพราะตลาดนี้ผมถือ
หุ้น 60 เตี่ย 30 และม๊ารอง 10
เต้> นายให้เราเช่าในฐานะพ่อค้าเหมือนกับพ่อค้าแม่ค้าคนอื่นๆเถอะนะ เราไม่อยากสร้างศัตรู
บอม> ชั่งดิใครกล้ามมีปัญหากับเฮียบอม
เต้> นายคิดดีดีนะถ้านายเลือกเรานายจะได้เเค่ค่าเช่าร้านเราร้านเดียว แต่ถ้านายเลือกคนหมู่มากนายก็
จะได้ค่าเช่าทั้งตลาดเลยนะ
เตี่ย> ช่าย ๆ อาตี๋นี่พูกถูก อาใหญ่ลื้อนี่ใจร้อนพอๆกับม๊าลื้อเลยนะ
บอม> อ้าวเตี่ย หวัดดีคับ ไหนว่าไปทำบุญกฐินกับม๊าและม๊ารอง ไหนกลับมาเร็ว
เตี่ย> ลื้อกลับไปถามม๊าลื้อดู อั๊วเกือบซี๊แหงแก๋ อ้าวเเล้วนี้ใครอาใหญ่ ดูท่าฉลาดดีมีความคิด โหงวเฮงดี
เมียลื้อเหรอ
บอม> 5 5 5 นี่เต้ครับเตี่ย คบๆอยู่อนาคตใช่คับ (เต้ยกมือไหว้สวัสดีเตี่ย)
เตี่ย> เออดีดีลื้อคบใครอั๊วไม่ว่า ขอแค่มาช่วยทำให้ลื้อรุ่งเรืองไม่ช่ายมาเป็นภาระให้ลื้อเลี้ยงดู
บอม> รับรองเตี่ย
เต้> นี่นาย ตกลงเองพูดเองหมดเลยนะ
เตี่ย> เอ้าๆไม่ต้องอายคนกันเอง ถ้าลื้อเป็นคนที่ลูกอั๊วรักลื้อก็คือคนที่อั๊วรักเช่นกัน อาใหญ่ถึงลื้อจะไม่มี
หลานให้เตี่ยอย่างอากีตาร์ลูกมารอง เเต่อั๊วก็รักเเละให้เกียรติลื้อในฐานนะลูกคนโต และลูกของเมมียหลวง
มีอะไรปรึกษาเตี่ย ส่วนเรื่องอาตี๋นี่เจ้าบีมได้เล่าให้เตี่ยฟังบ้างแล้ว ลื้อก็ไม่ต้องกังวลไป ซ้อใหญ่อีก็แบบนี้
ปากร้ายแต่ใจดี แต่ดูท่าลื้อกับอีน่าจะมีเคมีตรงกันอนาคตอาจไปได้สวย ตามสยาบนะเตี่ยไปบ้านก่อน
บอม> ขอบคุณครับเตี่ย
เต้> นายจะไปกันใหญ่ไหมเนี่ยดูพ่อนายจะจริงจังมากเลยนะ
บอม> คุณในวันที่คุณล้มแล้วคุณก็กำลังจะลุกขึ้นยืน ให้ผมเป็นคนที่ขอยืนข้างๆ อย่างคนที่รักคุณได้ไหม
เต้> นาย
บอม> ตกลงตามนี้นะคับ เดี๋ยวไปคุยรายละเอียดกัน
เต้> ขอบใจนายนะ
บอม> ผมยินดีช่วยเหลือคุณนะเต้ ผม...ขอให้คุณเป็นอีกคนที่สำคัญในชีวิตผมได้ไหม
เต้> นายมัดจำไปเเล้วนี้จะคืนมัดจำก็แล้วแต่นายนะ
.....เต้ยอมเปิดใจคบกับบอมในวันที่ทำสัญญาเช่าร้านค้า เต้ได้โซนในส่วนที่เป็นห้อง มีแอร์และห้อง
ให้ลองเสื้อผ้า ราคาค่าเช่า 8,500 บาทต่อเดือน บอมจัดการทุกอย่างให้เต้เบ็ดเสร็จโดยที่เต้ขอวางเงินมัดจำ
ล่วงหน้าเองเพื่อไม่ให้ใครมองว่าเต้เป็นเด็กของลูกเจ้าของตลาด บอมก็ยินดีทำตามเพียงแต่ว่าเงินที่โอนมา
นั้นจะเข้าอีกบัญชีที่บอมเปิดไว้ให้กับเต้โดยเฉพาะ ทุกเดือนที่เต้โอนเงินค่าเช่ามาให้เงินนี้จะถูกเก็บเป็นเงินออม
โดยบอมจะจ่ายค่าเช่าให้เต้ทุกเดือนและก็กำชับลูกน้องทุกคนห้ามบอกให้เต้รู้เด็ดขาด
งานนี้นายบอมเดินหน้าเต็มที่แน่นอน แล้วคุณแม่บานบุรีหละจะรับกับสิ่งหล่านี้ได้ไหม เต้จะเจอศึกหนักอะไร
ต่อหรือเปล่า ต้องรอติดตามตอนต่อไปนะครับ แนะนำติชมได้นะ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุนนะครับ รักที่มีพื้นฐานจากผลประโยชน์ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ
ขอบคุณครับ เตี่ยนี้ง่ายไปไหมนั้น จอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากๆครับ น่ารักครับ ขอบคุฯคร๊าฟ น่าติดตามจริง ๆ ครับ สบายตัวไปเลย ขอบคุณนะครับ น่ารักอ่ะ รออ่านตอนต่อไปครับ ติดตามครับ ขอบคุณมากครับ