ลูกหนี้...ที่รัก ตอนที่ 14 ว่าที่พ่อตา
หลังจากที่มีข่าวออกไปไม่นานเรื่องที่เต้กับบอมเป็นแฟนกันความรู้ถึงหูตาต๋อง พ่อของเต้งานนี้พ่อจึงไม่ยอมให้เต้คบบอมเด็ดขาด เพราะพื้นหลังบอมไม่ค่อยดีและมีข่าวเสียบ่อยๆ ที่สำคัญ
พ่อมีคนที่พ่อเลือกไว้เเล้ว นั้นคือ นะ ลูกชาย อบต.เพื่อนของพ่อต๋อง งานนี้จะเป็นอย่างไรตามต่อ
ได้เลยครับ
บอม> บีม พี่ตื่นสายไปเหรอว่ะ
บีม> ก็ไม่นะเฮีย เพิ่ง 7 โมงเช้า เฮียมากกว่าที่ไม่ปกติตื่นเร็วจัด
บอม> เห็นเต้ลงมาป่ะ พี่เคาะประตูเรียกก็ไม่เห็นออกมา
บีม> พี่เต้ ออกไปข้างนอกกับพวกพี่ลูกหว้าเเต่เช้าละเฮีย อะมาพอดี
บอม> ตื่นเช้าก็ไม่ปลุกกันเลยนะคุณ
เต้> ถ้าพี่ลูกหว้าไหม
ลูกหว้า> กูกับอีท็อปเคาะประตูเรียกจนเขาตื่นกันทั้งชั้นมีมึงนี่เเหละไม่ตื่น
เต้> นายเป็นอะไรเปล่า
บอม> อ่อผมใส่แอร์พอตฟังเพลงแล้วหลับอะคุณ
เต้> หือ นายนี่นะ อะนี่มื้อเช้าของนาย สปายฝากมาให้
บอม> เฮ้ย ไม่เอาเอาของคุณ
ท็อปฟี่> เอ้าๆเกรงใจคนไม่มีผัวอย่างกูกับอีเจ๊ด้วยค่ะ
บีม> 555
ลูกหว้า> ไม่ต้องขำเลยค่ะคุณน้อง เดี๋ยวก็โฉบหนุ่มแบงค์ซะเลยนี่ ของพวกพี่ยิ่งขาดอยู่
บีม> พี่ทำได้ลงเหรอ
ลูกหว้า> หลับหูหลับตาก็เอาๆไปเถอะ
บอม> อีเจ๊ กุลสตรีหน่อยมึง อะรถใครมาจอดดีแม็ก 4 ประตูตัวใหม่ราคาแพงด้วยด้วยนี้
เต้> รถพ่อฉันเอง ว่าเเต่พ่อมาทำไมก็วันเสาร์นี้ก็จะขึ้นไปนครสวรรค์เเล้วนี่
บอม> เขาอยากเจอว่าที่ลูกเขยมั้งคุณ
พ่อต๋อง> ใครบอกเอ็งว่าข้าอยากเจอน้ำหน้าอย่างแก
ทันใดนั้นพ่อต๋องก็เดินเข้ามาจัดด้วยน้ำเสียงเหน่อๆไป 1 ประโยค ทุกคนยกมือหวัดดีพ่อ
(สำเนียงพ่อออกเหน่อๆหน่อยนะครับคนอ่าน)
เต้> พ่อมาได้ไง
พ่อต๋อง> เอ้าก็ขับรถมาสิ เอ็งเห็นพ่อเหาะมาหรือไงไอ้หนู
เต้> พี่ๆคับ นี่พ่อต๋องพ่อเต้เอง
พ่อต๋อง> กลับนครสวรรค์กับพ่อเดี๋ยวนี้
เต้> ก็วันเสาร์นี้จะขึ้นไปหา
พ่อต๋อง> ไม่ลงไม่รออ่ะกลับบ้านกับพ่อวันนี้ตอนนี้เดี๋ยวนี้
บอม> เออพ่อครับผมว่าพ่อใจเย็นก่อนนะครับค่อยๆพูดกันมีอะไรถึงต้องเอาตัวเต้กลับวันนี้
ตอนนี้เดี๋ยวนี้ด้วยครับ
พ่อต๋อง> เอ็งไม่ต้องเรียกข้าพ่อ ข้ายังไม่เคยได้แม่เอ็งเป็นเมีย ไอ้หนูกลับบ้านกับพ่อด่วน
และไม่ต้องลงมากรุงเทพอีกแล้ว งานไม่มีทำก็กลับบ้านไปอยู่กับพ่อ มีคนรอแต่งงานกับเอ็งอยู่
เต้> พ่อ พ่อไม่มีเหตุผลอะ เต้เป็นเกย์พ่อก็รู้ แล้วพ่อจะให้เต้เเต่งงานกับใคร อีกอย่างเต้ก็กำลัง
ลงหลักปักฐาน เริ่มต้นงานใหม่ พ่อจะให้เต้ทิ้งงานไปอย่างนี้เหรอ
พ่อต๋อง> ก็เพราะพ่อรู้ไงว่าเอ็งเป็นเกย์ พ่อเลยจะยกเอ็งให้กับปลัดนะ ลูกชายท่านรองนายก อบต.
เพื่อนพ่อไง
เต้> แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่นะเกินพี่น้องนะพ่อ อีกอย่างเต้ก็เจอคนที่เต้รักเเละพร้อมจะฝากชีวิตไว้
ด้วยแล้ว เต้ว่าพ่อล้มเลิกความคิดนี้เถอะ
พ่อต๋อง> เอ็งหน่ะสิที่ต้องล้มเลิกความคิด
.....จังหวะนั้น ปลัดนะก็ลงจากรถมาพอดี ความหล่อที่สูสีกับบอมทำเอาสาวและเก้ง
ต่างมองตาเป็นมัน
เต้> พ่อพาพี่นะมาด้วยเหรอ
พ่อต๋อง> อ้าวก็รู้ไงว่าเอ็งดื้อพ่อก็ 50 ละเอาแรงไหนมาดึงเอ็งกลับบ้านหละหะ
ลูกหว้า> มึงไอ้บอม งานดีพอๆกับมึงเลยอะ เขาผิวแทน มึงผิวขาว
ท็อปฟี่> มึงมังการปากน้ำโพเจอมังกรเยาวราช
บอม> งูดินมากกว่าดำขนาดนี้
บีม> มันใจนะเฮีย เขาอาจจะยิ่งใหญ่กว่าเฮียก็ได้
ลูกหว้า> หนะบีมพูดถูก
พ่อต๋อง> เอ้าคนกรุงเทพนี่มารยาทไม่มีเนาะ นินทากาเร ขืนพ่อปล่อยเอ็งไว้นี่นิสัยเอ็งคง
เปลี่ยนแน่ๆ
เต้> พ่อคับ พ่อมีเหตุผลกับเต้นิดนึงสิครับ
พ่อต๋อง> นี่พ่อเป็นพ่อเอ็งนะไอ้หนู กลับบ้าน ปลัดอุ้มได้ลุงอนุญาต
บอม> อย่านะเว้ย คนนี้เเฟนกู ถ้ากูไม่ให้มึงก็เอาไปไม่ได้ (บอมดึงเเขนเต้มาไว้ด้านหลัง
เเล้วเอาตัวกัน)
พ่อต๋อง> โธ่...ไอ้หมอนี่มึงขึ้นมึงขึ้นกูกับกูเหรอหะ ไอ้ตี๋
บอม> ผมไม่ได้หมายถึงพ่อครับ
พ่อต๋อง> เอ็งไม่ต้องมาเรียกข้าพ่อ บอกเเล้วไงข้าไม่เคยได้กับแม่เอ็ง ปลัดคำสั่งลุง ไปพา
ตัวไอ้หนูออกมา
บอม> เฮ้ยอย่านะโว้ย เข้ามากูชกจริงๆนะมึง
นะ> คิดว่ามีหมัดคนเดียวไงหว่ะมึง
สงครามกำลังจะเกิดทันใดนั้นเจ๊บานบุรีก็เข้ามาพอดี บีมไลน์ไปตามแม่ให้มาด่วน
เจ๊บาน> หยุดนะ ใครจะเอาเจ้าเต้ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
พ่อต๋อง> ทำไม นี่มันลูกผม
เจ๊บาน>นายเต้ติดหนี้้ฉันอยู่ ต้องอยู่ทำงานใช้หนี้ จะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
พ่อต๋อง> มันจะเท่าไหร่กันเชียว เป็นล้านปมก็มีจ่าย
เจ๊บาน> ก็บอกไม่ได้ไงค่ะ
พ่อต๋อง> คุณมันจะมัดมือชกกันหรื
เจ๊บาน> ก็ดีกว่าคลุมถุงชน
พ่อต๋อง> คุณนาย ยังไงผมก็จะเอาลูกผมกลับ
เจ๊บาน> ไม่ได้ เต้ต้องอยู่ต่อในฐานะสะใภ้ของฉันต้องช่วยฉันดูแลกิจการจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น
คุณอย่าลืมนะว่าลูกคุณกับลูกดิฉันหึ หรือคุณจะใส่ตะกร้าล้างน้ำใหม่
พ่อต๋อง> ใช่ ล้างใหม่มันก็ยังดีกว่าให้อยู่กับลูกของคุณนาย วันๆเดือนๆปีๆมีแต่ข่าวเสียๆ ปลัด
นะ> ครับลุง
พ่อต๋อง> พาตัวเจ้าเต้ไปขึ้นรถ
เจ๊บาน> นี่ มันจะมากไปแล้วนะ
พ่อต๋อง> กลับบ้านไปกับพ่อเดี๋ยวนี้
เต้> แต่พ่อ
พ่อต๋อง> ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น นี่เช็คเงินสด 1 ล้าน ล้างหนี้ทั้งที่ไม่รู้ว่าเท่าไหร่ แต่คงไม่เกินล้านเเน่ๆ
เจ๊บาน> คุณจะมาวิธีนี้ไม่ได้นะ
เต้> พ่อเต้ไม่กลับ (พ่อเดินมาจับข้อมือเต้ไว้เเล้วดึงออกมาจากบอม บอมเองก็ไม่ยอมปล่อยมือจากเต้)
พ่อต๋อง> ถ้าแกไม่กลับ แกกับฉันขาดกัน ฉันตายแกก็ไม่ต้องมาเผาผี
เจ๊บาน> นี่
พ่อต๋อง> หยุดเลยพวกคุณ เงินก็จ่ายไปแล้วยังจะมาอะไรอีกหะ ไปเต้ขึ้นรถ
เป็นภาพที่สะเทือนใจเมื่อเต้กับบอมไม่ปล่อยมืออกจากกัน พ่อออกแรงดึงตัวเต้โดยที่มีปลัดนะ
ค่อยประครองเป็นเเรงให้ แขนเต้ที่อยู่กับมือบอมมันตึงมาก บอมเดินตามเต้ไปจนถึงที่รถก่อนที่มือบอม
จะหลุดออกจากแขนเต้เพราะโดนพ่อเต้บีมมืออย่างแรง
เจ๊บาน> ลูกแม่
พ่อต๋อง> นับจากนี้แกเลิกยุ่งกับลูกชายฉันโดยเด็ดขาด เดือนหน้าเต้จะต้องเเต่งงานกับปลัดนะ
ตามที่พ่อกับท่านรอง ตกลงกันไว้ ไปกลับนครสวรรค์
เจ๊บาน> ป่าเถือนที่สุด นี่มันยุคไหนแล้วยังมาคลุมถุงชน
บอม> ม๊าอั๊วไม่อยากเสียเต้ไป
เจ๊บาน> แล้วลื้อคิดว่าม๊าอยากเสียไปไหม น้องแกไลน์ไปตามม๊าเสียไพ่ม๊ารับได้ม๊าเสียสะใภ้แบบ
อาเต้มายอมไม่ได้
ลูกหว้า> ม๊ากำลังสับใช่ไหม
เจ๊บาน> ก็ช่ายสิ
ลูกหว้า> แต่เช่านะม๊าเนี่ย
เจ๊บาน> เขาเรียกฝึกสมองยามเช้า เอ่อสมองอั๊วมาพอดี อาหว้าอาท็อปลื้อ 2 คนพาอาใหญ่อีไปบ้านอาเต้
บอม> ใช่อั๊วต้องพาเต้หนี
เจ๊บาน> บกจะโง่ก็โง่นะไอ้ลูกชาย พ่อเขามาเพื่อต้องการพิสูจน์ลื้อว่าลื้อจริงใจกับลูกเขาแค่ไหน
หากเป็นเรื่องหรอกเพื่อลองใจแกก็เสียคะแนน หากเป็นเรื่องจริงม๊ากับเตี่ยมีแผงสำรอง
บอม> อั๊วรักม๊า
เจ๊บาน> ไปไปเก็บของ เเล้วเอาของไปให้อาเต้อีด้วย ดูสิไปเเต่ตัวกับโทรศัพท์
.....ระหว่างที่มาเก็บของห้องเต้นั้น
ท็อปฟี่> เออหว่ะกระเป๋าตังค์เเต่อยู่กับเรา บัตร ปชช.เต้ มึงเต้ไม่ได้ย้ายมาที่อยู่เป็นนครสวรรค์
เต้ชื่อนายพีรภัทร ที่อยู่ ต.ปากน้ำโพ อ.เมือง จ.นครสวรรค์ มึงง่ายละงานนี้
ลูกหว้า> เออเต้ใช้iPhoneนี่มีกลุ่มครอบครัว ไอ้บอมมึงเช็คเลยว่าพิกัดเต้อยู่ตรงไหน
เจ๊บาน> เป็นไงลูกเจอพิกัดไหม
บอม> ออกไปทางเส้นบางบัวทอง-สุพรรณบุรี ครับม๊า
เจ๊บาน> ไปลูกตามไป ได้เรื่องส่งข่าวมาเดี๋ยวม๊าไปจัดการให้
บอม> ป่ะกูขับรถเอง
ลูกหว้า> ไม่ต้องเลยมึงกูยังไม่อยากตาย อารมย์ร้อนๆแบบมึงด้วย ขับรถคงไม่ต่ำกว่า 120
ท็อปฟี่> กูขับเอง
ลูกหว้า> พอเลยมึงพึงหัดขับพอดีแหละกว่าจะถึงเสร็จมังกรปากน้ำโพแน่ๆ กูขับเอง บอกลูกน้อง
มึงตามมาด้วยเผื่อมีอะไรได้ช่วยเหลือทัน
บอม> ขอบใจมึง 2 คนด้วยนะที่ไม่ทิ้งกู
ท็อปฟี่> เปล่ากูว่าจะลงปากน้ำโพหามังกรกินสักตัว 2 ตัว
ลูกหว้า> มึงความคิดแบบเดียวกันกับกูเลย
บอม> โอ๊ยยยย ช่วยเรื่องกูก่อนไหม
เจ๊บาน> หนูดูลูกแม่ด้วย หัวร้อนละว่าที่พ่อตาไม่ปลื้ม
ลูกหว้า> อะหยอก ไปไป เดี๋ยวแวะกินโม๊ะจิ๊
ท็อปฟี่> โมจิไหมอีนี่
เอาหละสิครับงานนี้ว่าที่พ่อตาจะมีแผนการอะไรหรือทั้งหมดจะเป็นเรื่องจริง แล้วบอมจะเอาเต้กลับมา
ครอบครองได้หรือไม่นั้น ตามต่อตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณทุกการติดตามและกำลังใจครับ
ขอบคุณครับ พล๊อตน่าทำหนังทำละคร สงสารบอมจัง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ go so big 5555 ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ สนุกครับ ลุ้นดี ขอบคุณครับ. พ่อตาใจร้าย น่าสงสาร ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2