[EP10] บันทึกโลกด้านมืดของน้องนักศึกษาแพทย์ปี 4 (บทที่3.3)
3.3. ครั้งที่สอง...หลังจากที่ประสบการณ์สวิงครั้งแรกของน้องน้ำจบลงได้อย่างสวยงามและผมเห็นว่าน้องน้ำแม้ว่าจะยังดูไม่ค่อยสบายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่แต่เธอเองก็ยังพอจะยิ้มได้บ้างกับเรื่องราวดีๆบางโมเม้นที่เกิดกับเธอในวันนั้นแถมเธอยังเป็นคนพูดออกมาเองว่าเธอก็แอบรู้สึกเผลอฟินอยู่เหมือนกันเวลาที่มีคนมารุมเธอผมก็เลยยิ่งได้ใจและภูมิใจในตัวเองมากที่สามารถพานักศึกษาแพทย์ที่แสนเรียบร้อยออกมาสวิงได้ไม่นานนักผมจึงได้ถือโอกาสชวนเธอออกไปหาประสบการณ์สวิงร่วมกันเป็นครั้งที่2แม้ว่าเธอจะพยายามปฎิเสธ และบอกว่าเธอยังไม่ค่อยอยากที่จะทำมันแต่สุดท้ายแล้วหลังจากโดนผมขยั้นขยอและล่อลวงด้วยคำพูดหวานๆ และคำว่ารักอยู่บ่อยๆสุดท้ายเธอก็ยอมตอบตกลง ให้ผมพาเธอไปให้ชายเดี่ยวที่ผมจัดหาไว้2คนได้เชยชมวันนั้นเธอใส่ชุดเดรสที่ดูน่ารักแต่ก็แอบซ่อนไว้ด้วยความเซ็กซี่เนื่องจากคอและหลังที่เว้าลึกกับความสั้นของมันจนผมรู้สึกหวั่นไหวเล็กๆขณะที่เธอนั่งอยู่ข้างคนขับมุ่งหน้าไปยังที่ๆผมตั้งใจจะให้เป็นสรวงสวรรค์ของพวกเราในคืนนี้น้องน้ำในวันนี้แม้จะดูน่ารักเช่นเคย แต่ก็ชอบทำหน้าบู่บี่ใส่ผมที่กึ่งชวนกึ่งบังคับเธอออกมาเพราะอยู่ๆเธอก็มางอแงเอาตอนที่จะออกจากคอนโดกันแล้วว่าวันนี้เธอไม่ค่อยมีอารมณ์ไม่ค่อยอยากออกมาตามนัดคืนนี้แล้วจนสุดท้ายก็โดนผมล้วงควักเช็คของว่าเธอไม่มีอารมณ์จริงๆตามที่พูดไหมและผลลัพท์ก็คือการที่เธอยังต้องมานั่งอยู่ข้างๆผมตอนนี้แต่ในระหว่างทางนั้นเธอก็พูดขึ้นมาอีกว่าถ้าวันนี้เธอไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมกับพวกเขาก็อย่าโทษเธอนะผมที่แอบหงุดหงิดในใจเล็กๆที่อยู่ๆเธอก็มางอแงเอาตอนที่แทบจะเริ่มกิจกรรมกันแล้วแต่ก็ไม่อยากให้เสียบรรยากาศ และคิดว่าถึงปากเธอจะพูดออกมาอย่างงั้น แต่ผู้หญิงอ่อนไหวแบบเธอถ้าได้โดนสัมผัสลูบไล้เข้าสักหน่อยเดี๋ยวก็คงตัวอ่อนไปเองพอคิดได้แบบนั้นผมก็เลยเอ่ยปากบอกเธอว่าถ้าอย่างงั้นคงต้องอุ่นเครื่องกันหน่อยแล้วหละผมใช้มือซ้ายที่ว่างจากพวกมาลัยลูบไล้ลงบนต้นขาของเธอตอนแรกเธอเอามือมาจับเหมือนจะห้ามผมไว้ แต่ก็ไม่ได้ออกแรงอะไรสักพักเมื่อผมเห็นว่าเชื้อไฟในตัวเธอประทุขึ้นเล็กน้อยแล้วก็เปลี่ยนมาลูบไล้ผ่านไปบนกางเกงในลากผ่านไปบนเนินสวรรค์ของเธอจนเธอเริ่มหายใจแรงและเบือนหน้าหนีอีกครั้ง จากนั้นผมจึงออกคำสั่งให้น้องน้ำใช้นิ้วมือของเธอเอง กระตุ้นปุ่มกระสันของเธอไปเรื่อยๆแบบที่ผมเคยได้ฝึกให้เธอทำให้ผมดูน้องน้ำเธอมองหน้าผมแบบงอนๆ แต่สุดท้ายก็ยอมทำตามที่ผมบอกแต่โดยดีน้องน้ำถกชายชุดเดรสขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวสะอาดตาของเธอและใช่นิ้วมือรูปคลำไปตามเนินที่โหนกนูนก่อนที่จะสอดมือเข้าไปบรรจงเล่นกับหัวเต่าทองน้อยๆของเธอเองน้องน้ำค่อยๆหายใจแรงขึ้นๆ ผมที่กำลังขับรถก็คอยแอบละสายตาจากถนนมามองเธอเป็นระยะๆแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข โดยที่...ไม่ได้เข้าใจความรู้สึกอะไรของน้องน้ำ ณขณะนั้นเลย....เมื่อรถของผมใกล้จะถึงสถานที่นัดปลายทางของเราในวันนี้เสียงหายใจของน้องน้ำก็เริ่มดังขึ้นและติดๆขัดขัดแวบแรกผมก็ดีใจที่เธอมีอารมณ์รุนแรงขึ้นมาอีกแล้วแต่แล้วก็รู้สึกถึงความแปลกไปจากเดิมในเสียงลมหายใจของเธอ ผมหันไปมองดูเธอและค้นพบความจริงว่าสีหน้าของเธอตอนนี้มันไม่ใช่สีหน้าของหญิงสาวที่กำลังเสียวซ่านแต่มันกลับถูกกลืนกินด้วยสีหน้าแห่งความเศร้าหมองหดหู่ที่ไม่เข้ากับท่าทางที่เธอกำลังจับเล่นกับเครื่องเพศของเธอเลยสักนิดผมที่ตกใจจึงได้ถามน้องน้ำไปว่า เป็นอะไรคะ? และทันทีที่เธอได้ยินเสียงของผมเธอก็ปล่อยโฮออกมาพร้อมกับหยุดการช่วยตัวเองของเธอลง เธอเอามือทั้ง2ข้างมาปาดน้ำตาที่อยู่ๆก็พรั่งพรูออกมาโดยแทบจะไม่มีสัญญาณเตือนให้ผมรู้มาก่อน...ไม่ใช่สิ..อันที่จริงแล้วมันเป็นผมเองตะหากที่เลือกที่จะมองข้ามสัญญาณเตือนมากมายเหล่านั้นมาด้วยตัวเองผมรีบเลี้ยวรถเข้าจอดที่ไหล่ทางทันที ผมถามน้องน้ำว่า เป็นอะไรไปคะ? อีกครั้งแต่เธอก็เอาแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่นาน ก่อนจะบอกว่าเธอขอโทษแต่เธอไม่อยากทำแบบนี้แล้วจริงๆดูเหมือนว่าผมจะมัวแต่หลงคิดไปเองว่าการที่เธอมีอารมณ์ร่วมอย่างมากไปกับชายอื่นในครั้งที่แล้วมันจะแปลว่าเธอจะพร้อมแล้วสำหรับโลกแห่งการสวิงของผม และที่ผมลืมไปอย่างมากก็คือครั้งนี้มันต่างจากครั้งก่อนอย่างสิ้นเชิงเพราะครั้งนี้เธอต้องรับความกดดันที่เธอเป็นผู้ตัดสินใจ“เลือก”ว่าจะยอมให้ชายอื่นมามีอะไรกับเธอด้วยตนเองผมพยายามจะเอื้อมมือไปโอมกอดเธอที่กำลังร้องไห้แต่ทว่า เธอกลับรีบถอยตัวหนีไปชิดติดกับประตูรถอีกฝั่งทันทีเธอขอร้องว่าอย่าเพิ่งจับตัวเธอในตอนนี้เธอขอให้ผมปล่อยให้เธอได้อยู่กับตัวเองสักพักหนึ่งก่อนผมที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลยในตอนนั้นก็ได้แต่มองดูเธอแล้วก็จัดการโทรขอยกเลิกนัดกับเดี่ยวทั้งสองคนซึ่งก็แน่นอนว่าต้องโดนด่ากลับมาอย่างรุนแรงไปตามระเบียบโชคยังดีว่าอีกคนหนึ่งมันเป็นเพื่อนของผมเอง มันจึงเข้าใจและไม่ได้ว่าอะไรผมหลังจากนั้นน้องน้ำขอให้ผมไปส่งที่หอพักนักศึกษาแพทย์ของเธอเธอบอกว่าเธอต้องการเวลาคิดอะไรเพียงคนเดียวก่อนและผมเองที่แอบตกใจจนไม่ทันคิดให้ดีก็ยอมตามใจเธอ พาเธอไปส่งที่หอทว่าหลังจากนั้นตลอดวันหยุดเสาร์อาทิตย์ผมก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้อีกเลยมีเพียงข้อความในLineเท่านั้นที่อย่างน้อยนานๆที่ก็จะถูกReadโดยไร้การตอบกลับแต่อย่างน้อยมันก็ช่วยทำให้ผมรู้ว่าเธอยังปลอดภัยดีอยู่ ผมรู้สึกว่าตัวเองงี่เง่ามากจริงๆที่รีบร้อนมากเกินไปจนเช้าวันจันทร์เธอคงรู้ดีว่าผมเฝ้ารอโอกาสที่เธอต้องกลับมาเรียนในตัวโรงพยาบาลอยู่เพื่อจะมาพบเธอเธอจึงทิ้งขอความตอบกลับเอาไว้ในLine ว่าขอให้ผมรอจนกว่าจะถึงเย็นก่อนแล้วค่อยนัดเจอกันที่จุดสงบๆแห่งหนึ่งในรพ.เย็นวันนั้นเธอทั้งระบายความรู้สึกในใจเธอออกมาและถามผมหลายๆเรื่อง ทั้งเรื่องที่ว่า มันจะเป็นไปได้ไหมถ้าเราจะคบกันแบบปกติเหมือนคนอื่นแล้วถ้าเธอไม่สามารถเป็นผู้หญิงที่ตอบสนองรสนิยมของผมได้ผมจะยังมีความสุขที่ได้อยู่กับเธอไหม เธอบอกว่าตอนนี้เธอกลัวผมมาก เธอบอกว่าถึงแม้ว่าปกติผมจะสุภาพอ่อนโยนและดูแลเธอดีมากแต่พอเป็นเรื่องบนเตียง ยิ่งนับวันผมก็ยิ่งน่ากลัวราวกับว่าเป็นคนละคนเธอบอกว่ามันเริ่มจะมากเกินไปแล้วสำหรับเธอจากที่ความกลัวนี้มันแค่ทำให้เธอใจเต้นไปกับมันแต่ตอนนี้เธอกลายเป็นกลัวมันมากจริงๆแล้ว... ผมสารภาพกับเธอไปตามตรงว่า ผมเป็นผู้ชายประเภทที่มีด้านมืดที่มันดำมืดมากๆอยู่ในตัวน้องน้ำจึงขอให้ผมเล่าให้เธอฟังให้หมดว่าสิ่งที่ด้านมืดของผมคาดหวังไว้ว่าอยากจะทำกับเธอมันมีอะไรอีกบ้าง แต่ผมปฎิเสธผมบอกเธอว่าผมอยากจะค่อยๆแสดงให้เธอได้เห็นแล้วอยากให้เธอค่อยๆรู้จักกับอีกตัวตนของผมไปด้วยกันทีละขั้นๆเพราะถ้าผมบอกเธอไปทีเดียวตอนนี้เธอจะไม่มีวันรับมันได้แน่ๆ และผมก็ยังไม่พร้อมที่จะเสียเธอไปในตอนนี้แต่น้องน้ำก็มีเหตุผลของเธอเช่นกันเธอคิดว่าแบบนั่นมันไม่แฟร์สำหรับเธอเลยเธอควรจะต้องรู้มันทั้งหมดที่นี่ตอนนี้เพื่อที่เธอจะได้รู้ว่าเธอยังควรจะคบกับผมต่อไปไหมเพราะยิ่งนานไปเธอก็มีแต่จะทำใจได้ลำบากยิ่งขึ้นไปอีกเหตุผลของเธอนั้นถูกต้องและผมก็รู้ดีอยู่แล้วว่ามันเป็นความเห็นแก่ตัวของผมเองที่อยากจะยื้อเธอไว้ให้นานที่สุด ให้เธอจะค่อยๆรู้จักตัวตนอีกด้านของผมทีละนิดๆจนกว่าจะถึงวันที่เธอรับมันไม่ได้แล้วค่อยไปบรรยากาศตอนนั้นมันแย่มากจริงๆแล้วผมก็ไม่รู้ด้วยว่าจะทำให้มันดีขึ้นได้อย่างไร จนสุดท้ายเธอก็ขอผมว่าถ้าผมไม่สามารถพูดออกมาทั้งหมดได้อย่างน้อยก็ช่วยบอกเธอถึงสิ่งที่แย่ที่สุดที่อยู่ในหัวของผม ที่ผมกลัวว่าเธอจะรับมันไม่ได้แต่ผมก็ยังอยากให้มันเกินขึ้นจริงกับเธออีกในอนาคตอยู่ดีว่ามันคืออะไรกันแน่...ซึ่งนั่นเป็นคำถามที่ผมลำบากใจที่จะตอบกับเธอที่สุดแต่สุดท้ายแล้วด้วยความที่ไม่มีทางเลือกและผมไม่อยากให้บรรยากาศแย่ๆระหว่างเราตอนนี้มันดำเนินต่อไปอีกแล้วแล้วผมก็ไม่สามารถโกหกเธอที่จ้องมองตรงมาที่ผมเพื่อพยายามค้นหาความจริงด้วยดวงตาที่ซื่อตรงคู่นั้นได้เลยผมจึงตัดสินใจตอบเธอไปตามสิ่งที่ผมคิดจริงๆคำตอบของผมก็คือการที่ผมอยากเห็นผู้ชายจำนวน“มาก”รุมโทรมเธอนั่นเองเธอถามผมต่อทันทีว่ามากของผมหมายถึงเท่าไหร่ผมรู้ดีว่าสิ่งที่อยู่ในหัวผมนั้นมันหลุดจากสามัญสำนึกปกติไปมากแค่ไหนแต่ตอนนี้ผมคงทำได้เพียงพูดความจริงออกไปเท่านั้นถึงแม้ว่านั่นจะทำให้ผมต้องเสียเธอไปก็ตาม“20…”น้องน้ำเธอนิ่งไปถึงจะไม่ได้ร้องไห้ออกมา แต่สายตาที่จ้องมองมาที่ผมก็คลอไปด้วยน้ำตาแล้วเธอก็ถามว่า แล้วถ้าหากว่าเธอไม่ยอม ผมก็จะไม่บังคับ แต่ก็ยังอยากจะทำมันแล้วก็อาจจะหาผู้หญิงคนอื่น มาเติมเต็มรสนิยมของผมแทนใช่ไหม?... ผมไม่ได้ตอบอะไรออกไปกับคำถามนี้ซึ่งนั่นก็คงมากเพียงพอแล้วกับผู้หญิงที่ฉลาดอย่างน้องน้ำหลังจากวันนั้นผมกับน้องน้ำก็เหมือนกลายเป็นคนไม่รู้จักกันไปโดยสมบูรณ์เธอไม่แม้แต่จะทักทายหรือมองหน้าผมเมื่อเราเดินสวนกันในรพ.ผมในช่วงแรกๆก็ยังพยายามตามง้อเธออยู่ แต่สุดท้ายเมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำตัวเป็นแมลงวันที่น่ารำคาญผมก็จึงหยุดและตัดสินใจที่จะปล่อยเธอไปจริงๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่เสียใจแต่ผมแค่ทำใจได้ค่อนข้างเร็วก็เท่านั้นเพราะยังไงนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกของผมที่ต้องเสียคนที่ผมเริ่มจะมีใจให้ไปเพราะรสนิยมด้านมืดของผมจนผมเลิกเชื่อในความรักไปแล้วและคิดว่าผมคงเกิดมาในแบบที่ไม่เหมาะที่จะลงหลักปักฐานไว้กับใครเราไม่ได้ติดต่อพูดคุยกันอีกเลยทว่านานๆทีที่ผมเผลอคิดถึงน้องน้ำ ก็จะคอยซื้อน้ำหวานบ้าง ขนมบ้างมาวางทิ้งไว้ให้เธอในห้องพักแพทย์เวรโดยเฉพาะในวันที่เธอต้องอยู่ทำงานดึกดื่นที่หอผู้ป่วยเพื่อให้เธอรู้ว่าผมยังแคร์เธออยู่เท่านั้นและเพื่อไม่ให้ตนเองต้องฟุ้งซ่านผมจึงถือโอกาสเอาเวลากลับมาโฟกัสกับงานส่วนเรื่องผู้หญิงก็มีได้คุยกับบรรดากิ๊กเก่าๆที่มีรสนิยมเดียวกันบ้างแต่ก็ไม่ได้คิดเรื่องที่จะจีบใครใหม่อีกแล้วบอกตามตรงว่าการต้องเสียน้องน้ำไปมันมีอิทธิพลกับผมมากจริงๆและเอาจริงๆผมก็ไม่อยากปล่อยให้ผู้หญิงที่น่ารักมากๆแบบเธอหลุดมือไปเลยแต่ทั้งหมดนั้นมันก็เป็นแค่ความเห็นแก่ตัวของผมล้วนๆและถึงแม้ว่าผมจะเลือกยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วกดรสนิยมบ้าๆของผมเอาไว้เพื่อให้ได้เธอกลับมาผมก็ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นผมจะมอบความสุขให้เธออย่างไรจากตัวตนที่ไม่ใช่สิ่งที่ผมเป็นจริงๆแต่แล้วจนเวลาผ่านไปประมาณเดือนเศษเหตุการณ์ที่เหนือความคาดฝันของผมก็เกิดขึ้นวันนั้นผมบังเอิญได้ทราบข่าวว่าน้องน้ำถูกอาจารย์แพทย์ท่านหนึ่งดุด่าจนร้องไห้(ซึ่งนั่นแทบจะเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นในวงการเรียนการสอนของนศพ.)ช่วงบ่ายผมจึงได้เปิดLineของเธอที่นิ่งสนิทมานานส่งรูปสติกเกอร์ลายการ์ตูนน่ารักๆที่เป็นตัวละครตัวหนึ่งกำลังลูบหัวปลอบใจอีกตัวหนึ่งที่นั่งร้องไห้อยู่ส่งให้เธอไปไม่นานนักข้อความนั้นก็ถูกRead แต่ก็ไม่ได้มีข้อความใดๆตอบกลับมาเช่นเคยถึงอย่างนั้นผมก็พอใจแล้วที่ได้ส่งความรู้สึกห่วงใยให้เธอทว่าตกดึกราวๆสี่ทุ่มของวันนั้นในขณะที่ผมอยู่ที่คอนโดอยู่ๆน้องน้ำก็เป็นฝ่ายโทรเข้ามาหาผมเอง เธอถามผมว่าให้เธอไปหาที่ห้องได้ไหมผมตกใจมากไม่นึกว่าเธอจะยังอยากมาเหยียบที่ห้องของผมอยู่อีก และแล้วเมื่อเธอมาถึงหน้าห้องผมก็เปิดประตูแล้วยิ้มทักทายเธอเธอมองผมก่อนที่จะก้มหลบสายตาไปอีกครั้งโดยที่ไม่ยอมพูดอะไรกลับออกมาเลยสักคำแล้วเธอจึงเดินผ่านผมเข้าไปในห้องนอน แล้วไปนั่งลงบนขอบข้างเตียงของผมผมที่เดินตามเธอเข้ามาพยายามที่จะชวนเธอคุยอีกครั้งแต่เธอยังคงไม่ยอมพูดอะไรก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยตาละห้อยพร้อมสายตาที่ดูเศร้าสร้อยอีกครั้ง ตอนนั้นถึงผมจะยังไม่เข้าใจความคิดที่อยู่ในหัวเธอเลยสักนิดแต่อย่างน้อยผมก็รู้ว่าสิ่งเดียวที่ผมกับเธอต้องการร่วมกันตอนนี้มันคืออะไรผมกดร่างอันบอบบางของเธอลงบนเตียงคืนนั้นเรามีอะไรกันอยู่หลายรอบ ราวกับเป็นคู่เด็กมัธยมไฟแรงที่พลังล้นเหลือหรือต้องการจะชดเชยเวลาที่เสียไปเดือนกว่าๆกลับคืนมาจนถึงรอบหลังๆในขณะที่เธอนอนอยู่บนอกของผมในที่สุดน้องน้ำเธอก็ยอมเปิดปากพูดออกมาเธอบอกว่ามันไม่ถูกต้องเลยสักนิดเธอรู้ว่าสิ่งเดียวที่เธอควรทำตอนนี้คือเลิกกับผมแต่เธอก็ห้ามความรู้สึกตัวเองที่อยากมาเจอผมไม่ได้เลยแล้วบอกว่าผมใจร้ายมากที่เหมือนจะปล่อยเธอไปแต่ก็ยังเอาแต่คอยมาทำดีกับเธอเธอบอกว่าเธอไม่กินขนมหรือน้ำที่ผมวางไว้ให้เธอเลย หลังจากที่เธอเคยต้องดื่มไปร้องไห้ไปอยู่ครั้งหนึ่ง เธอเลยเอามันไปให้คนไข้หรือเพื่อนของเธอกินแทนตลอดจนวันนี้ที่เธอคิดว่าเธอทำใจได้แล้วข้อความของผมก็มาทำให้เธอต้องมานั่งร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังอีกเธอบอกว่าความฝันของเธอ คืออยากแต่งงานกับผู้ชายที่ซื่อสัตย์นิสัยดีสักคนเป็นคนเดียวของกันและกัน มีลูก มีครอบครัวที่อบอุ่น แต่ตอนนี้ถึงจะยังมีอนาคตแบบนั้นรอเธออยู่เธอก็ไม่แน่ใจแล้วว่าเธอจะยังมีความสุขกับมันอยู่หรือเปล่าจากนั้นเธอก็พูดสิ่งที่ไม่น่าเชื่อออกมาเธอบอกผมว่า“ให้ช่วยพาเธอไปโดนรุมโทรม20คน ในแบบที่ผมต้องการที”ผมอึ้งไปเลยกับสิ่งที่เธอพูดออกมา น้องน้ำมักมีอะไรที่ทำให้ผมต้องแปลกใจอยู่เสมอแต่ไม่เคยมีครั้งไหมมากเท่าครั้งนี้ เธอบอกว่าเธอต้องการจะรู้ว่าถ้าเธอยังจะคบกับผมต่อไปเธอจะสามารถเป็นคนที่ตอบสนองความต้องการของผมได้ไหมหรือถ้าเธอไม่ไหวเธอจะได้เลิกกับผมซะตั้งแต่วันที่เธอยังพอจะทำใจได้วันนั้นผมเกลียดตัวเองมากเลยทีเดียวเพราะแม้ว่าคำพูดของเธอจะฟังดูน่าเศร้าและน่าสงสารมากขนาดนั้นแต่ด้านมืดในตัวผมมันกลับตอบสนองกับสิ่งที่เธอพูดออกมาอย่างมากจนน้องชายผมกลับมาตั้งชูชันขึ้นทันทีทั้งๆที่มันควรจะหมดแรงไปได้แล้วแท้ๆจนแม้แต่น้องน้ำเองที่นอนอยู่บนตัวผมก็สัมผัสได้ถึงมันที่แข็งตัวขึ้นจนไปชนถูกต้นขาที่พาดเกี่ยวตัวผมไว้เข้าจนเธอต้องทำหน้าปูเลี่ยนๆออกมา นั่นทำให้ผมไม่สามารถปฎิเสธเธอได้เลยว่าจริงๆแล้วผมต้องการให้เรื่องบ้าๆแบบนั้นมันเกิดขึ้นมากขนาดไหนแต่ครั้งนี้ผมจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นตอนนี้เด็ดขาด ผมบอกเธอว่ามันยังเร็วเกินไปสำหรับเธอยังไงผู้หญิงที่เพิ่งจะรู้จักเรื่องเซ็กซ์ได้ไม่นานอย่างเธอก็ไม่มีทางรับมันไหวแน่แล้วมันก็อาจจะเป็นอันตรายทั้งกับร่างกายและจิตใจของเธอด้วย แต่เธอก็บอกว่ายังไงซะเธอก็ยังมีRed codeอยู่ขอแค่ให้ผมหยุดมันให้เธอหากว่าเธอไม่ไหวแล้วจริงๆก็พอแต่ผมก็ยังยืนกรานว่าผมจะยังไม่ทำแบบนั้นกับเธอแน่นอน ผมบอกเธอว่า“ผมยอมทิ้งความคิดเรื่อง20คนนี้ไปดีกว่าที่จะยอมเสียเธอไปอีกครั้ง”และดูเหมือนว่าคำพูดนี้ของผมจะทำให้เธอมีความสุขมากขึ้นเพราะในที่สุดเธอก็ยิ้มออกมาให้กับผมได้สักทีจากนั้นผมที่ถูกคำพูดของเธอปลุกเร้าขึ้นมาแล้ว จึงตัดบทเรื่อง20คนของเธอนี้ซะด้วยการจัดการกระทำชำเราเธอไปอีก1ยกก่อนที่จะนอนหมดแรงพูดคุยแล้วหลับกันไปหลังจากนั้นเราก็กลับมาคบกันอีกครั้ง และเมื่อทุกอย่างเริ่มกลับมาเข้าที่เข้าทางผมที่เคยมองข้ามความสำคัญของ “รหัสเหลือง(Yellow code)” ซึ่งหมายถึงว่าเธอกำลังเข้าใกล้ขีดจำกัดที่เธอจะรับได้แล้ว(ซึ่งเป็นหนึ่งในรหัสที่มักถูกใช้ในเกมรักแบบBDSMแต่ผมนำมันมาประยุกษ์ใช้) ผมจึงได้กลับมาตั้งรหัสกับเธอกันใหม่อีกครั้งและยังขยายขอบเขตการใช้งานให้เธอสามารถใช้มันได้นอกเหนือจากขณะที่มีเซ็กซ์แต่ยังสามารถใช้มันเวลาที่เราคุยกันเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ได้ด้วยเพื่อให้เธอเตือนผมได้ว่าเมื่อไหร่ที่เธอเริ่มจะไม่สบายใจกับสิ่งที่มันกำลังดำเนินอยู่และที่สำคัญผมสัญญากับตัวเองว่าจะต้องคอยสังเกตุและอ่านอวัจนภาษาทุกอย่างที่น้องน้ำส่งออกมาให้ละเอียดมากขึ้นไม่ว่าจะเป็นใบหน้า กิริยาท่าทางของเธอ ตลอดจนน้ำเสียงของเธอเพราะหากว่าถ้าผมแบบนี้ตั้งแต่แรก วันนั้นเธอก็อาจจะส่งสัญญาณให้ผมหรือผมควรจะสังเกตุเห็นได้ตั้งแต่ก่อนที่เธอจะระเบิดออกมาจนเกือบจะต้องเลิกกันไปแบบนี้แล้วขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ยังติดตามอยู่เรื่อย ๆ นะครับ สุดยอด ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}
หน้า:
[1]