[นิยายแปล] สองพี่น้องฮาร์ดี้กับคดีควยโด่กลางสาธารณะชน ตอนที่ 1 แฟรงค์
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย yongyuthx เมื่อ 2021-1-1 16:33“อย่าบอกนะว่าพี่จะใส่ชุดนี้ไปงานปาร์ตี้อะพี่” โจ น้องชายของผมถามพลางส่ายหน้าใส่ชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้ากับกางเกงแสล็คของผม
“ทำไม มันไม่ดีตรงไหน” ผมถาม พลางยัดชายเสื้อเชิ้ตเข้าไปในกางเกงแสล็ค ติดตะขอแล้วรูดซิปขี้นแล้วเอื้อมไปหยิบเข็มขัดมาใส่
โจเดินมานั่งข้างเตียงผมก่อนจะบ่นออกมา “เสื้อเชิ้ตเนี่ยนะ แล้วเอาเสื้อใส่ในกางเกงอีก พี่ต้องผ่อนคลายกว่านี้ เราไปปาร์ตี้นะ ไม่ใช่ไปประชุม”
“พี่ว่าพี่ก็ดูดีแล้ว” ผมบออพลางมองตัวเองในกระจกอย่างมั่นใจขณะที่กำลังสอดเข็มขัดเข้ากับห่วงที่กางเกง “อีกอย่าง ถ้าไปประชุมจริงๆ พี่จะใส่ชุดสูท ไม่ใช่ชุดแบบนี้”
“แหงล่ะ” โจพูดเหน็บผมพลางส่งสายตาว่าจะใส่ชุดนี้จริงๆ เหรอ “พี่นี่เนิร์ดชิบหายเลย” ผมได้ยินโจพึมพำเบาๆ ก่อนจะหันมาคุยกับผมต่อ “ผมยังไม่อยากเชื่อเลยว่าไมค์ชวนพวกเราไปงานปาร์ตี้ที่บ้านอะ คิดว่าพวกนั้นยังโกรธเราอยู่”
โจกำลังพูดถึงไมค์ หรือไมค์กี้ กริฟฟิน ซึ่งอยู่กลุ่มเดียวกับลุค คอสติแกน เจฟ สตีเฟ่นแล้วก็นีล ‘นีแอนเดอร์ทอล’ บัญยัน ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นของผมและก็เป็นนักกีฬาฟุตบอลประจำโรงเรียนมัธยมปลายเบย์พอร์ท พวกนี้เคยถูกพักการเรียนเมื่อ 6 เดือนก่อนเพราะว่าเคยแกล้งเอาไข่เน่าไปใส่ไว้ในกล่องรับคืนหนังสือของห้องสมุด แล้วก็เอาสีชมพูไปใส่ในสระว่ายน้ำของโรงเรียน และการกลั่นแกล้งในโรงเรียนอื่นๆ อีก ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นผลงานการสืบสวนของพวกผมเอง
“พี่ก็ไม่อยากเชื่อ” ผมเห็นด้วยกับที่โจพูด พลางตรวจดูความเรียบร้อยของผมในกระจก “แต่เหมือนพวกนั้นจะไม่อะไรแล้วนะ มันก็หลายเดือนแล้วด้วย พี่ว่าพวกนั้นคงไม่ได้ติดใจอะไรแล้วล่ะ”
“ก็จริงนะ” โจเห็นด้วย พยักหน้าให้ระหว่างที่กำลังลูบไปตามเส้นผม “ผมตื่นเต้นมากเลย”
“งั้นก็เตรียมตัวให้เรียบร้อย จะได้ไม่ไปสาย”
“ผมเรียบร้อยอยู่แล้ว” เขาบอก โดดออกจากเตียงแล้วดันผมออกจากหน้ากระจกแล้วเช็คตัวเองอีกรอบ “ไปกันเถอะ”
“นายจะใส่ชุดนี้เหรอ” ผมถาม “เสื้อยืดกางเกงยีนส์เนี่ยนะ”
“ทำไมล่ะ”
ผมส่ายหัวให้ “เพราะทุกคนน่าจะแต่งตัวดีกว่านาย”
“ยังไงก็ช่าง” โจไม่สนใจที่ผมพูดเท่าไหร่ “แต่ว่าซิปกางเกงพี่ไม่ได้รูดนะ”
ผมรีบก้มลงดู มือเลื่อนไปจับเป้ากางเกงโดยอัตโนมัติ
“โดนหลอกแล้ว ฮ่าๆ”
“ไม่ตลกนะ” ผมบอก
“ผมว่าก็ตลกดีหรอก”
ผมไม่ได้ตอบอะไร ทำให้โจกลอกตาใส่ผมอีกก่อนจะเดินตามผมออกจากห้องแล้วมาลาพ่อแม่
“ทำตัวสบายๆ หน่อยลูก” แม่บอกผม ส่วนพ่อก็พูดกับเราสองคนสีหน้าจริงจัง
“จำได้ไหมว่าพ่อเคยบอกสอนอะไรเรื่องดื่มเหล้า”
พ่อของเราเป็นนักสืบเอกชนชื่อดัง เฟนต้อน ฮาร์ดี้
“พ่ออออ” โจกับผมครางออกมาพร้อมกัน
“การดื่มเหล้าโดยที่อายุไม่ถึง 20 ปีมันผิดกฎหมาย” ผมบอกซึ่งโจก็พยักหน้าเห็นด้วย “แล้วก็งี่เง่าด้วย”
“ดีแล้ว แล้วก็อย่ากลับบ้านดึกล่ะ” แม่ตะโกนบอกตามหลังตอนที่เราเดินออกจากบ้านมา “พรุ่งนี้ต้องเข้าโบสถ์นะ”
“ไม่ต้องห่วงครับแม่” ผมกับโจตอบรับพร้อมๆ กัน
อ่านแล้วถูกใจมากครับ
ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ ขอบคุณ น่าสนุกดีครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณ {:5_118:}{:5_143:} น่าติดตามครับ ขอบคุณครับ น่าสนใจครับ
ขอบคุณครับ สนุกอีกแล้วนะสิ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ