ค่ายอาสา ตอน 1 (จะฟินแค่ไหน เมื่อคุณได้ไปค่ายกับคนที่ปลื้ม) by Jayzaza22
ค่ายอาสา(มี)"น้าาาาา อีเมษ ..ไปเป็นเพื่อนกูนะมึง"
"เออๆ ปล่อยแขนกูได้แล้วอีดอก จะหลุดอยู่ละ" ผมสะบัดแขนออกจากเพื่อนฝ้าย ชะนีหน้าขาว มันเพิ่งอ้อนให้ผมไปค่ายอาสาเป็นเพื่อนมัน แล้วเหตุผลมันอะนะ ตามผู้ชายจ้า เลิศไปอีกเพื่อนกู แต่ก็ว่าไม่ได้หรอก เพราะไม่ว่าจะเรื่องอันใด เรื่องผู้ชายก็ต้องมาเป็นที่หนึ่งอยู่แล้วๆ ฮ่าาา
"เย้!!! รักมึงที่สุดเลยอีเมษ !!" ว่าแล้วมันก็จุ๊บแก้มผมไปหนึ่ง อี๋ ขนลุก!
ทุกท่านอย่าเพิ่งงงกันนะครับ คืองี้ เพื่อนฝ้าย หรือ อีฝ้ายน่ะ มันปลื้ม 'พี่ปืน' ปลื้มมากถึงมากที่สุด แล้วพี่ปืนเนี่ยแกอยู่ชมรมจิตอาสาของมหาลัย เขาจัดกิจกรรมจะไปปางช้างแล้วก็ไปทำห้องสมุดให้น้องๆบนดอยแถวภาคเหนือ แล้วนางก็คืออยากไปด้วย แอบไปลงชื่อไม่ถามหีแตดผมสักคำ แล้วไงล่ะ ? ก็ต้องเลยตามเลยอะงานนี้
เอิ่ม..อะไรนะ ? ทุกคนอยากรู้จักพี่ปืนเหรอ ?
ก็ไม่ได้หน้าตาดีอะไรมากหรอกนะ ฮ่าๆๆ พี่เค้าก็แค่เป็นเดือนวิศวะพ่วงด้วยเดือนมหาลัยปี2 แถมหุ่นนี้แซ่บมากเพราะพี่แกเข้าฟิตเนสแทบทุกวัน ความสูงเหรอ? ก็น่าจะพอๆกับนายแบบสมัยนี้แหละ เกือบๆ 190 มั้งนะ รวมๆแล้วก็พอกินได้แหละ ไม่เหมาะสมกับพวกคุณๆ กันหรอกเนอะ นี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพื่อนฝ้ายชอบได้ไง ?...
..หึหึ ที่พูดมา คงไม่มีใครเชื่อเนอะ ผมประชดเองแหละ ความจริงพี่แกออร่ามาก เดินไปทางไหนก็เป็นเป้าสายตาแถมวันไหนที่แกแต่งชุดนักศึกษาเต็มยศนะ ... แม่เจ้าเอ้ย !! กางเกงสแลคแทบปริ ! อูมมาก ก็ไม่แปลกใจ เพราะพี่แกตัวสูงชะลูดตูดปอดขนาดนั้น อาวุธคู่กายก็คงไม่ธรรมดาหรอก...
...ว่าแต่ พูดแล้วก็น่าอนาถใจตัวเอง ชนชั้นแบบเราๆ จะมีวันหรือที่จะได้เข้าใกล้หนุ่มฮอตของมหาลัย เห็นจะมีก็แต่วิธีนี้นี่แหละ...ไปเข้าค่ายอาสา ใจจริงผมไม่อยากไป มันดูลำบากอะ แต่เพื่อได้เข้าใกล้ผู้ชาย..ก็ต้องยอม เอ่อ..บอกไว้ก่อนว่า ผมแสดงออกว่าปลื้มพี่แกมากไม่ได้ เพราะเพื่อนฝ่ายมันขี้น้อยใจ เราเคยคุยกันว่าจะไม่ทับไลน์กัน เพราะงั้นเพื่อนชอบผู้ชายคนไหน เราต้องผ่อนแรง ชอบผู้ชายคนเดียวกันไม่ดี เดี๋ยวจิมีปัญหา..
.........
และแล้ว..วันเดินทางก็มาถึงจ๊ะ
เมื่อคืนไอ้ฝ้ายมานอนที่หอผม เพราะรถบัสมหาลัยล้อหมุนตี2 ก็คือเช้ามาก แล้วเมื่อคืนแทบไม่ได้นอนกันเลยจ๊ะ มัวแต่เก็บของ มาร์คหน้า เม้ามอย รู้ตัวอีกทีก็คือเที่ยงคืนแล้ว เลยตัดสินใจไม่นอนกัน ใต้ตานี่คล้ำเหมือนหีหมาเลยจ้า...
"อะ..น้องๆ ที่มาแล้ว เอาสัมภาระไปยัดไว้ใต้รถได้เลยครับ เสร็จแล้วก็นั่งรอตรงลานนี้นะ เดี๋ยวพวกพี่ๆจะแตกป้ายชื่อ" เสียงประกาศจากโทรโข่ง พวกผมรีบทำตาม ก่อนจะพากันมานั่งแหมะตรงลานกว้างหน้าตึกวิศวะ
"พี่ปืนอยู่ไหนวะมึง?!" นั่งตูดยังไม่ทันถึงพื้น เพื่อนสาวก็ถามหาผู้ชายละ อีดอก.. เออ ว่าแต่ไม่เห็นเลยแฮะ ..
"เออว่ะ ..กูก็ไม่เห็.."
..พูดยังไม่ทันจบ คนที่เพิ่งกล่าวถึงก็เดินออกมาจากท้ายรสบัส เกิดเสียงซุบซิบดังอื้ออึง แม่มึงเอ้ย แค่เสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนสีซีดมีรอยขาดตรงเข่า แต่งตัวชิลๆแค่นึ้ แต่ดูดีชิบหาย...
"เทพบุตรของกู...."หันไปมองอีเพื่อนรักข้างๆ ก็คือเป็นเอ๋อไปแล้ว...น้ำลายหก กูเห็นนะเว้ย!!
'โอ้ยยยย กูอยากขัดลำปืน'
..เสียงคนข้างหลังลอยตามลมมา อีดอก ! คิดว่าอยากขัดคนเดียวเหรอ กูนี่อยากอมปลายกระบอกปืนเลยแหละ...ฮรื้ยยย หล่อไม่ไหว เห็นแล้วน้ำเดิน ...หลังจากนั้นพวกรุ่นพี่ก็แจกป้ายให้เราเขียนชื่อเล่นลงไป ผมหันไปมองของไอ้ฝ้าย.. อีดอกมันแอบเขียนหัวใจเล็กๆมุมหนึ่ง แล้วก็วาดรูปปืน ร้ายใช่เล่นเพื่อนกู ฮ่าๆ ....
...................
รสบัสออกตัวตามเวลาเป๊ะๆ ใครมาสายก็คือตกรถ อดไปค่ายกับพี่ปืนสุดหล่อจ้า... ที่นั่งท้ายรถ เต็ม..ผมกับเพื่อนสาวเลยระเห็ดระเหเร่ร่อนมานั่งหน้าสุด แผนการจะได้นั่งใกล้พี่ปืนเป็นอันล่ม..นั่นเพราะว่าใครหลายๆคนที่มา ต่างก็ปลื้มพี่ปืนกันทั้งนั้น..เป็นเศร้า นั่งหน้ากินลมดมหีไอ้ฝ้าย แล้วก็ผล็อยหลับกันทั้งคู่ เนื่องจากไม่ได้นอนกันจ้าเมื่อคืน...
......
".....แชะ ! แชะ !"
เสียงแฟลชใช่ปะ ? ผมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา ถึงแล้วเหรอ? ขยี้ตาก่อนจะใช้ศอกสะกิดเพื่อนฝ้าย...
"มึง ตื่นๆ ถึงแล้ว" ผมบอกมัน ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น.....
...ภาพที่ปรากฏตรงหน้า คือพวกรุ่นพี่ยืนขำท้องแข็ง มีคนนึงถือกล้องอยู่ เสียงแชะๆเมื่อกี้ มาจากคนนี้สินะ!
"มาหลับหรือมาเป็นจิตอาสาครับน้องๆ คนอื่นลงไปเป็นชาติแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ" ยัง ยังไม่หยุดขำ ก็คือตอนนี้อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไหนแล้ว อีดอก...แล้วคือ สภาพตอนหลับต้องทุเรศแน่ๆ พวกพี่มันถึงได้ขำขนาดนี้ ... ขนาดพี่ปืนยังอมยิ้มเลยอะ..แงๆๆๆๆๆๆ กูไม่นาหลับเลย...
...หันไปมองเพื่อนรัก อีดอก !! ยังไม่ตื่นแถมกรนอีก หมดแล้วมึง อีฝ้าย!! พี่ปืนเค้าเห็นมึงนอนกรนแบบนี้ มึงตกรอบแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
"รีบๆปลุกเพื่อน แล้วก็ลงไปรวมกับคนอื่นได้แล้วจ้า"
อืม..ค่ะ ตามนั้น ผมสะกิดยิกๆ กว่าอีเพื่อนรักจะตื่น
"อืมมม ถึงแล้วเหรอว่ะ?"
"ค่ะ..รีบไปรวมกับคนอื่นได้แล้วมึง" ผมลากมันทั้งที่ยังตื่นไม่เต็มตา ไม่อยากอยู่นาน เพราะหน้าด้านไม่พอ...เฮ้อ
...ค่ายอาสาวันแรก พวกกูก็พากันโป๊ะแตกแล้วค่า
..จะรอดไหม
...................
ที่แรกที่พวกเรามา คือปางช้าง ก็ไม่มีไรมาก จับกลุ่มป้อนช้าง ดูน้องอาบน้ำ แล้วก็มอบเงินบริจาคแค่นั้นเอง
จนถึงตอนนี้ ดวกพี่มันก็ยังพากันขำเวลาที่พวกเราสองคนเดินผ่าน ไอ้ฝ้ายแปลกใจ แต่ผมก็ไม่ได้บอกเหตุผล ปล่อยให้มันงงไป ถ้ามันรู้ได้อกแตกตายแน่ กรนใส่คนที่ปลื้มดังซะขนาดนั้น ฮ่าๆ...
"ทุกคนฟัง...หลังจากนี้ พวกพี่จะแจกข้าวกลางวันนะครับ น้องๆพักกันตามอัธยาศัยได้เลย แล้วค่อยมาพบกันอีกทีตอนเที่ยงครึ่ง ขอให้รักษาเวลาด้วยนะครับ เพราะเราจะรีบขึ้นดอย ไปทำห้องสมุดให้น้องๆกัน โอเค! พักได้!"
สิ้นเสียงทุกคนก็รีบตรงไปหาพี่สตาฟที่ยืนรอแจกข้าวกล่อง
"มึง...พี่ปืนนั่งตรงไหนวะ!?"
"เพลาๆบ้างนะเรื่องผู้ชายน่ะ" เตือนเพื่อน แต่ก็เหมือนเตือนตัวเองด้วย ยังไงก็ไม่รู้ "โน่นๆ กูเห็นเดินไปทางโน้น!" ผมบุ้ยปากไปทางลำธารใสที่ไหลผ่านปางช้าง ลำธารที่ช้างลงไปอาบน้ำเมื่อกี้นั่นแหละ
"ไปดิ รอเหี้ยไรล่ะ" แล้วมันก็ลากผมไปด้วย ทำเป็นขัดขืนไปงั้นแหละ ความจริงก็อยากไปนั่งดูคนหล่อให้หัวใจมันฟูฟ่องแหละค่า...
..หาตัวไม่นานหรอก เสื้อขาวเกงยีน นั่งกินข้าวกับเพื่อนตรงลำธารนั่นไง...
"ไอ้เหี้ยเอ้ยย..กินข้าวยังหล่อ" ไอ้ฝนเริ่มเพ้อ "กูอยากตื่นมาทำกับข้าวให้เขากินทุกวันเลยอีเมษ ฮรื้มมม"
"พี่เขาแดกไม่ได้หรอก มึงไม่เคยเข้าครัว"
"อีดอก..กับฝันกู...อร้ายยยย!!! พี่เขามองมาด้วยมรึง อีเมษ!!! อร้ายย" อีเพื่อนรักตีขาผมพั่บๆ ข้าวที่อยู่ในมือกระเด็นไปไหนต่อไหน "เค้ามองกู !"
"จ๊ะ..ก็มึงสวยไง เพื่อนรัก" เอาใจมันหน่อย ว่าแต่มองมาจริงดิ..ผมเหล่ตามองบ้าง เหล่แบบเนียนๆ ไม่ให้พี่เขารู้ตัว...
"พร่วดดดด!! /อร้ายยยยย อีเมษ!!"
..จังหวะที่ผมหันพี่ปืนยกชายเสื้อขึ้นเช็ดเหงื่อพอดี โอ้ยยยยย เห็นกล้ามหน้าท้องแซ่บๆ แวบนึงอะอีดอก..แล้วคือไม่ทันตั้งตัวไง ข้าวในปากเลยพุ่งไปหาไอ้ฝนเต็มๆ
...แล้วกลุ่มพี่เขาก็หัวเราะ
...ปล่อยโป๊ะอีกหนึ่งดอก ตอนนี้หน้าหดเหลือครึ่งนิ้วแล้ว อีควายยยย...
.........:.......:.........
หลังจากนั้น พี่สตาฟก็เรียกรวมพลขึ้นรถบัส จุดหมายปลายทางคือโรงเรียนบนดอยที่พวกเราจะไปทำห้องสมุดให้..
ระหว่างทางผมตาแข็ง ไม่กล้าหลับ กลัวจะปล่อยโป๊ะอีก...
........
คณะเดินทางของพวกเรามาถึงจุดหมายปลายทางตอน บ่าย 2 กว่าๆ แล้วคือทางโรงเรียนจัดงานเล็กๆต้อนรับพวกเราด้วย น้องๆที่นี่น่ารักมาก พวกเขาเอาดอกไม้แถวนั้นมาร้อยเป็นพวงมาลัยคล้องคอให้ทุกคนแถมกล่าวขอบคุณพวกเราที่มาสร้างฝันให้ด้วย...อีดอก น้ำตาซึมไปหนึ่งแมทช์
"น้องๆ เอาของไปเก็บในเรือนนอน เสร็จแล้ว เปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมพร้อมสำหรับการทำห้องสมุดด้วยนะครับ แยกหญิงแยกชายนะ ไม่มีนอนรวมกัน ทราบ!"
"ทราบ!" พวกเราตะโกนตอบรับ หลังจากนั้นก็ยกขโยงกันไปเก็บของ ผมแยกกับไอ้ฝนตรงหน้าเรือนนอนฝั่งผู้หญิง
"มึง กูฝากดูพี่ปืนด้วยนะอีดอก อย่าให้ใครมาเกาะแกะ"
"ได้คร่าคุณเพื่อน ไปเก็บของได้แล้วค่า" โบกมือลา ทำหน้าเศร้าๆแบบตอแหลๆ ใส่กัน...จะดูแลพี่ปืนให้อย่างดีเลยค่า อิอิ
ผมเดินเข้ามาในเรือนนอน เตียงส่วนใหญ่ถูกจับจองไปเกือบหมด เหลือใกล้ห้องน้ำสองสามเตียง อีดอก...มาช้านอนดมขี้ไปสิกู
..วางกระเป๋าเสร็จก็เปลี่ยนเป็นชุดลำลอง พร้อมเป็นกรรมกรคร่า...
........
"น้องๆ ..."
"หืม.." เรียกผมปะ ? ผมชี้นิ้วมาที่ตัวเอง พี่คนที่เรียกพยักหน้า
"ไปจับบันไดลิงแทนพี่หน่อย เดี๋ยวพี่ต้องไปดูฝั่งโน้น" ว่าแล้วพี่แกก็เดินนำผมไปยังพื้นที่ที่สร้างห้องสมุด เพื่อนบางคนขนอิฐทราย บางคนกวาดพื้น และมีอีกหลายคนที่กำลังผสมปูนอยู่
"เฮ้ย ปืน ! กูหาคนมาแทนได้ละ เดี๋ยวกูต้องไปดูเพื่อนผู้หญิงขนน้ำ ! น้อง...เอ่อ น้องเมษ" พี่เขาก้มอ่านป้ายชื่อผม " มาจับบันไดให้เพื่อนพี่หน่อย! ฝากด้วย เดี๋ยวพี่รีบมาเปลี่ยน"
"คะ..ครับ" ผมแหงนหน้ามองคนที่ปีนบันไดอยู่..พี่ปืนนนนนน!!!!! แล้วกางเกงสั้นอะไรขนาดนั้นอะ..อีเหี้ยยย เห็นแล้วคิดดีไม่ได้เลย กางเกงทหารสีกรมท่าขาบานๆ บวกกับต้นขาแน่นขาว ทำให้หีฟูได้ทันทีเลยจ๊ะ...บอกอย่างไม่อายเลยว่า เห็นแล้วน้ำเดิน...
"จับดีๆ อย่าให้กูตกล่ะ" พี่ปืนสั่ง หลังจากที่พี่มันก้มมามองผม ในมือคนหล่อถือค้อนอีกมือถือตะปู
"คะ...ครับ" แล้วผมก็พูดได้แต่ครับๆ เท่านั้นแหละ อีมึงเอ้ยยย..ไม่เคยเข้าใกล้พี่ปืนขนาดนี้มาก่อน แลเวคือตอนนี้ผมจับบันไดลิงให้อยู่ชะ ผมอยู่ข้างล่าง พี่ปืนยืนปีนบันไดลิงอยู่ข้างบน..สาบานให้ฟ้าผ่า ผมไม่ได้ตั้งใจจะแอบมองนะเพราะแค่แหงนหน้าขึ้นไปก็เห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว...
..ผมนิ่งอึ้ง มือสั่น หัวใจเต้นระรัว เป้าอวบอูมที่ห่อหุ้มด้วยกางเกงในสีขาวสะอาดลอยอยู่บนหัวแค่มือเอื้อม...กางเกงในตัวจิ๋วรัดไข่แน่นจนเห็นชัดเป็นลูกๆ โอววววว...พ่อเทพบุตร อยากจะเอื้อมไปขยำ คงเต็มไม้เต็มมือน่าดู...
"มองไร? " คนข้างบนใช้เท้าสะกิดผม "แอบดูเป้ากูเหรอ?" พร้อมกับยิงคำถามที่ทำให้ผมหน้าแดง..โป๊ะแล้วโป๊อีกอีเหี้ยยเอ้ยยย!!!
"ปะ..ป่าวนะครับ" ผมรีบหันไปทางอื่น แม้ในใจอยากจะแหงนหน้าขึ้นมองเพื่อเก็บรายละเอียดต่อ..แต่ก็นั่นแหละ...ยังไม่อยากโดนตีน ภาพเมื่อกี้เก็บไว้ติ้วหีได้นานหลายวันอยู่...
"ป่าวเหี้ยไร !? กูเห็นนะ มึงจ้องจนตาจะถลนออกมาละ..!" ไอ้แม่เย็ด..ยังไง? ผมจะทำยังไงดี โดนตีนแน่เลย "หยิบตะปูให้หน่อย.." อะ...อ้าว เปลี่ยนเรื่องเฉยยยย
...ผมงงๆ แต่ก็ก้มลงหยิบตะปูจากถุงที่วางบนพื้นให้เพื่อจะยื่นให้พี่แก...คำพูดพี่ปืนแม้จะดูเกรี้ยวกราด แต่ก็แอบใจดีเหมือนกันนะเนี่ย...
"นี่ครับ!" ผมยื่นตะปูให้ พี่ปืนก็รับไปปกติ ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจหรือท่าทีที่อยากจะลงมาถีบผมเลย...เฮ้ยยยยย ผิดคาดมาก...ส่งเสร็จ ผมรีบก้มหน้าหันไปทางอื่น เดี๋ยวพี่แกจะหาว่าแอบดูเป้าแกอีก..
"หึหึ...อยากดูก็ดู กูไม่ได้ว่าอะไรหนิ!"
...หืมม เป็นกับดักหรือเปล่า หลอกให้ผมตายใจ แหงนหน้าขึ้นดูแล้วเอาตีนถีบหน้างี้..ชัวร์ๆเลย ผมไม่หลงกลหรอกน่า...
"ตอนกูให้ดูไม่ดู....แล้วชอบมาแอบดูกันนะพวกนี้" คนข้างบนยังบ่นหงุงหงิง แต่ผมไม่หลงกลหรอก พอใจแล้วกับภาพที่ได้เห็นเมื่อครู่..ไข่ตุงที่รัดแน่นด้วยเกงในสีขาว...จินตนาการเอาก็ได้วะ... " มึง...เอาค้อนไปดิ๊ กูปีนลงไม่ถนัด"
"คะ..ครับ" เป็นเพราะสถานการณ์บีบบังคับหรอกนะ ผมถึงได้ถือวิสาสะ แหงนหน้าขึ้นมอง....จะมาโทษกันไม่ได้เด้อ...แน่นอนว่าแหงนขึ้นไปมอง ก็ต้องเจอกับไข่ตุงๆ ที่มันลอดออกมาจากขากางเกง...เสียวท้องน้อยเลยอีดอก...ไข่ใหญ่ขนาดนี้ ควยจะขนาดไหนวะ!? ผมหรี่ตา...พี่ปืนจะได้รู้ว่าผมไม่ได้อยากมองปืนน้อย ก่อนจะยื่นมือไปจับค้อนที่พี่แกยื่นมา...ประเด็นมันอยู่ที่ ผมออกแรงดึงค้อนแต่คนข้างบนกลับจับค้อนไว้แน่น ดึงอีก พี่แกก็กระชากกลับไปอีก อะไรกันเนี่ย...เดี๋ยวก็แอบดูควยซะหรอก คนยิ่งเงี่ยนๆอยู่ !! ปัดโถ่ว...
"ไม่อยากดูจริงดิ?" ว่าแล้วพี่แกก็กระตุกยิ้มหล่อ ไอ้บ้าไอ้บอ...กูจะทนได้อีกนานไหมหนอ? " มีแต่คนอยากดูของกูนะเว้ย !! มึงคนแรกเลยที่กล้าปฏิเสธ!..." ไอ้อยากมันก็อยาก อีกใจนึงก็กลัวโดนตีนค่า..พี่ตัวใหญ่ขนาดนี้ หนูสู้แรงไม่ไหวเด้อ!
"ผะ..ผม คือ เอ่อ.." ไปต่อไม่เป็นเลยกู? ความแรดความร่านที่มามากับตัว หายไปไหนหมด !?
"ฮ่าๆ แปลกดี?" คนข้างบนปีนลงมาจากบันไดลิงแล้ว พอยืนประจันหน้าใกล้ๆกันแบบนี้ ถึงได้รู้ว่าผมสูงแค่ไหล่พี่ปืนเท่านั้นเอง แล้วมายืนยิ้มหล่ออะไรตรงนี้..!? เดี๋ยวแม่ก็จับปล้ำซะหรอก
"เสร็จแล้วใช่ไหมครับ? เดี๋ยวผมไปช่วยเพื่อนทางโน้นก่อน" ผมรีบหมุนตัว ต้องหนีออกไปจากสถานการณ์นี้ อยู่ไม่ได้ กลัวตัวเองห้ามใจไม่อยู่ เผลอไปแต๊ะอั๋งพี่แก กลัวจะได้แดกตีน...
"เมษ! ชื่อเมษใช่ปะ!" เสียงตะโกนถามดังมาจากคนข้างหลัง นั่นทำให้ผมหยุดกึก... "รับไป!" ผมหันกลับมา ก่อนที่จะยกมือรับสิ่งที่พี่แกโยนมาให้ มันเป็นปฏิกริยาที่ไม่ได้ผ่านสมอง มือยกรับขึ้นเอง และสิ่งที่อยู่ในมือก็คือเสื้อตัวที่พี่ปืนใส่เมื่อกี้ นั่นหมายความว่า ตอนนี้หนุ่มหล่อที่อยู่ตรงหน้าผม ท่อนบนเปลือยเปล่า..แล้วคือ อีดอก อยู่ใกล้แค่นี้ ซิกแพ็คเอย กล้ามหน้าอกเอย อีด๊อกกกกกก !!!!!! กำเดาจะไหล ... "ฝากซักให้หน่อย ...แล้วก็อีกอย่าง ถ้าคิดว่าต้านทานเสน่ห์กูไหว ก็ลองดู กูจะยั่วให้มึงต้องคลานเข่าเข้ามาสยบต่อหน้ากู.. คอยดู หึหึ.." ว่าแล้วพี่แกก็เดินไปอีกทาง ทิ้งให้ผมยืนเอ๋อกับคำพูดของพี่แก
เหี้ยไรวะเนี่ย..แค่พี่ปืนอยู่เฉยๆ ผมก็ต้านทานดาเมจไม่ไหวอยู่แล้ว
แล้วจะยั่ว..ยั่วยังไง ยั่วแบบไหน .....!!!!
พี่ปืน!!!!
มาเคลียร์กันชัดๆก่อนพรี๊ !!!!!!
....................
แอบมาแต่งเรื่องใหม่จ้า วางไว้ 2 ตอน
ไม่ค่อยมีเวลาเลย ทำงานแล้วจ้าาา
คิดถึงคนอ่าน ไม่รู้ว่า ลืมกันหมดรึยางงงน้า
ยั่วให้สุดไปเลย พี่ปืน สนุกมากเลยครับ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณ ติดตามผลงานนะครับ เนื้อเรื่องน่ารักเหมือนเดิม
แต่ เพื่อนชื่อ ฝน หรือ ฝ้ายแน่
คิดถึง เนื้อหาน่ารักน่าลุ้นนะครับ ทำไรก็สงสารเพื่อนชะนีบ้างงงงงง น่าติดตาม จะสดใสน่ารัก หรือ แบบบังคับsm นิดๆครับ ขอบคุณครับ Joechin ตอบกลับเมื่อ 2021-1-5 13:43
ขอบคุณครับ
{:1_1:}
ขอบคุณครับ สนุกมาก มารอตอนต่อไป เรื่องใหม่มาแล้ววว คนนี้เขียนได้เสียวถึงอารมณ์ตลอด
อัพตอนใหม่ไวๆนะ รอติดตามครับ มารอตอนต่อไป ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ รอตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ