น้องคิมสตอรี่ [7] ก็แค่รูบิด [No18-20+]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย shamanking เมื่อ 2021-2-2 01:38จากวันนั้นที่ผมไปส่งน้องที่น้องที่บ้าน..ผมก็ได้แต่กลับมานั่งคิดว่าผมทำอะไรลงไป...ผมเหมือนฝืนใจคิมเพื่อสนองความต้องการตัวเองมากกกว่าที่จะให้ความรักมากกว่า ผมเองแทบจะไม่กล้าจะทักน้องไปเลย...เพราะผมคิดว่าน้องน่าจะเอาโอเคกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองเหมือนกัน..ผมก็ปล่อยเวลาจนผ่านไปร่วม 2 วัน ก็เลยรวมความกล้าที่มีทักน้องไปเพราะไม่อยากให้ความสัมพันธ์ผมและน้องจบลง เย็นวันนั้นผมเลยทักน้องไป
''ไงเตี้ยเป็นไงบ้างทำอะไรอยู่''แต่ก็ไร้ขอความตอบกลับผมก็ได้แต่คิดว่าคิมยังโกรธที่ผมทำแบบนั้นกับน้อง หลังจากที่ผมเก็บของแล้วเตรียมที่จะปิดสระป้าผมก็เข้ามาที่สระเพื่อเก็บเงิน
''ไงวิววันนี้เป็นยังไง..บ้างคนเยอะไหม''
''ก็พอได้ครับป้าไม่เยอะเท่าไหร่ป้าส่วนที่ผมหยุดไปเพิ่มไปให้พี่ชัยด้วยนะครับ''
''อ้าว...ทำไมละ''
''ก็ 3 วันนั้นผมไม่ได้มาทำงานป้าก็เอาให้พี่เขาก็ได้ไม่ก็แชร์ให้พวกครูสอนว่ายน้ำด้วยก็ได้ป้า'' ผมบอกเหตุผลให้ป้าฟัง
''เอาอย่างงั้นใช่มั้ยป้าจะได้ทำรายการถูก''
''ครับป้า''
ระหว่างที่ผมเตรียมตัวที่จะกลับบ้านก็มีข้อความส่งมา
''ผมไม่ค่อยได้เล่นโทรศัพท์อ่าพี่วิว..ช่วงนี้การบ้านผมเยอะด้วยเลยไม่ได้ตอบ''น้องคิมตอบกลับมาหาผมตอนนั้นผมบอกเลยว่าทันทีที่ได้เห็นข้อความทำผมเองดีใจเอามากๆที่น้องตอบผม...แค่นั้นก็ทำให้ผมดีใจเอามากๆ
''อ๋อ...พี่ก็คิดว่า...เรา...เออ..ชั่งมันเหอะว่าแต่เรียนเป็นยังไงบ้างละห๊ะ''
''ก็ ok นะพี่ก็พอได้''
''งั้นก็ตั้งใจทำด้วยละอย่าลืมอ่านหนังสือด้วยนะ''
''แล้วอังกฤษอ่าเป็นไงบ้างติวด้วยนะหมั่นอ่านแล้วก็ท่องศัพท์ด้วยนะ''
''เคพี่วิว...เดี๋ยวพี่ค่อยติวให้ผมก็ได้'' แว๊บแรกที่ได้เห็นข้อความนั้นผมโครตจะดีใจเลยเพราะที่น้องพิมมานั้นเหมือนคิมเองไม่ได้คิดถึงเรื่องราวพวกนั้นอยู่เลย
''งั้นศุกร์นี้พี่ไปหาที่บ้านเราแล้วกัน''
''ศุกร์ผมมีเรียนพี่ต้องเป็นตอนเย็นๆ''
"พี่รู้ว่าเรามีเรียนพี่ไม่ได้บอกจะไปตอนเช้าซะหน่อย"
" 555+ "
''เดี๋ยวพี่ต้องกลับบ้านละ...ไว้คุยกันนะเตี้ย''
''ง่าา...เตี้ยอีกละ''ดูเหมือนเจ้าคิมไม่ได้อยากให้ผมเรียกแบบนี้ซะเท่าไหร่ อ่านะแต่ผมก็เรียกเขาแบบนั้นอยู่เหมือนเคยแหละนะ 555+นั่นเป็นข้อความสุดท้ายที่น้องส่งหาผม
หลังจากที่ผม และ น้องไมได้เจอกันจริงๆก็น่าจะนานอยู่จนเมื่อผ่านไปเกือบๆ 2 อาทิต จนวันพฤหัสเกือบๆ 4โมงเย็น และ แน่นอนผมก็ได้เจอกับพวกแก๊งเด็กๆกลุ่มเพื่อนเจ้าคิมและผมก็ได้เดินไปทักเอฟเพื่อนสนิทคิม
''ไงเอฟ..คิมไม่ได้หรอ''ผมหันไปถามเจ้าเอฟที่เดินนำมาก่อน
''โน้นไงพี่...กำลังเดินมา'' ผมเลยรีบเดินไปหาคิมทันที
'' ไงเจ้าเตี้ย'' ผมเดินไปหาเจ้าคิม ที่ยังอยู่ในชุดนักเรียน คิมหันมาพยักหน้ารับผม
''ไงพี่''
''แล้วเนี้ยยังไม่กลับบ้านเปลี่ยนชุดหรอ''
''ยังอ่าพี่ผมมาเป็นเพื่อนพวกมันก่อนเดี๋ยวค่อยกลับ'''
''อ้าววว..แล้วไม่เล่นน้ำกับเพื่อนเหรอ''ผมถามเจ้าคิม
''ไม่เล่นอ่าพี่ผมไม่ได้เกงในมา''
''ละจะเล่นไหมละงั้นไม่ต้องเช่าก็ได้''ผมถามน้องก่อนจะลูบที่หัวเจ้าคิม
'' งั้นก็ได้พี่...แล้วค่าเข้าละ '' ผมเลยให้เจ้าคิมเข้าไปเล่นแบบฟรี พร้อมบอกว่าไม่เป็นไรก่อนจะบอกว่าเจ้าคิมว่าไม่เป็นไร
'' ผมเกรงใจพี่อ่า..''
'' อย่าไปคิดมากเตี้ยไปเล่นกับเพื่อน เหอะ''ก่อนที่คิมจะหันมาขอบคุณและยิ้มที่มุมปากเบาๆ ระหว่างที่ผมสอนเด็กว่ายน้ำอยู่ที่พ่อแม่เขาส่งมาเรียนผมก็ได้ยินเจ้าเอฟถามคิม
'' ไหนบอกไม่มีตัง...เชี่ยคิมแม่งชอบมกเม็ดนะมึง'' เจ้าเอฟโวยวายใส่เพื่อนที่อาจจะเหมือนกับว่าก่อนนั้นที่มันชวนแล้วเพือนบอกว่าไม่มีเงิน
'' ก็กูไม่เงินพี่วิวเขาให้กูเขามาเล่น'' เจ้าเอฟเหมือนจะไม่เชื่อเท่าไหร่ก็เลยลอยคอมาหาผม
'' พี่วิวให้มันเข้าฟรีเหรอ''
'' พี่เห็นว่าเพื่อนเราไม่มีเงินเลยก็ให้เข้าฟรีไปก่อนแล้วมาให้วันหลังก็ได้'' เอฟเหมือนจะเชื่อในสิ่งที่ผมบอกไปก่อนจะว่ายน้ำไปหาเพื่อนๆเด็กๆเล่นกันจนเกือบ1 ทุ่มเด็กๆพากันขึ้นจากสระกันก่อนจะขึ้นมารวมตัวกันที่บนสระ เพื่อนที่มาด้วยกัน 2-3คนที่มาด้วยกันกับเอฟต่างรีบกลับบ้านเพราะมันยังอยู่ในคาบชุดนักเรียน หลังจากที่เพื่อนๆเขากลับกันหมดแล้วก็เลยเหลือแค่ผม...คิม...แล้วก็เอฟ ผมเลยหันไปถามเด็กๆ
'' ไงพวกเราสอนคนกลับยังไง'' เอฟหันไปมองคิมก่อนจะหันมาบอกผม
'' พวกผมไมมีเงินกันแล้วว่าจะเดินกลับ''
'' งั้นพี่ไปส่งไหมมืดแล้วอันตราย'' ผมหันไปบอกน้องๆ
'' ผมกลับด้วยนะพี่...'' คิมหันมาบอก
'' เราละเอฟให้พี่ไปส่งที่ไหน?'' แล้วเอฟก็บอกผมไปส่งของเขา
'' แต่เราต้องนั่งรอพี่ก่อนนะพี่ยังไม่เลิกงาน''
'' ได้พี่ ''พอขึ้นเวลาเรา 3 คนก็พากันเตรียมตัวที่จะกลับ
'' ไงกินอะไรกันไหมก่อนจะกลับ '' ผมหันไปคุยกลับน้องๆ
'' ไม่เป็นไรพี่...เด๊ะไปหาไรกินที่บ้าน ''คิมหันมาตอบผมก่อนที่เจ้าเอฟจะตอบว่าผมก็เหมือนกัน
หลังจากที่ผมไปส่งนอนๆกันแล้วผมก็ซื้อไรกินก่อนที่จะเข้าบ้านผมพยายามคิดว่าเหมือนวันนี้น้องจะไม่เหมือนเดิมไม่ค่อยจะคุยกับผมเท่าไหร่ ก็คิดแหละว่าเราอาจจะไปคิดมากไป ก็เลยแต่บอกตัวเองว่าไม่มีอะไรหน่า
'' เช้าวันต่อมา ''
มันเป็นวันศุกร์ที่เหมือนผมไม่ได้มีความสุขมากนัก เพราะผมอยากจะใช้เวลาอยู่กะน้องด้วยแหละมันก็เลยทำให้เหงาผมก็เลยนั่งเล่นเกมส์เพื่อฆ่าเวลาไป จนเมื่อเวลาผ่านไปเกือบ บ่าย 3 น้องก็ทักมาหาผมให้ไปรับระหว่างที่น้องอยู่ที่โรงเรียน
'' พี่วิวพี่เก็บเวลให้ผมบ้างป่ะ''
'' พี่จะเก็บให้ยังไงพี่ไม่มีรหัสเรา''
'' งั้นพี่เก็บเลเวลผมหน่อยดิ''แล้วน้องก็ส่งรหัสให้
'' เคๆเดี๋ยวพี่เล่นให้''
'' เดี๋ยวผมกลับไอ้เอฟจะเข้าไปนะ''
'' เข้าไปไหน''
'' ไปที่สระไงพี่'' คิมบอกผม
'' ไปทำไมละวันนี้พี่ไมได้ไปทำงานนะวันนี้พี่หยุด'' ก่อนที่คิมจะพิมมาบอกผมว่า เดี๋ยวผมจะเข้าไปหาผมที่บ้าน
'' ได้ๆพี่ก็ไม่ได้ไปไหนก็อยู่บ้านเนี่ยละ '' และเมื่อถึงเวลาเด็กทั้งสองก็มาที่บ้านผม
'' หวัดดีพี่วิว ''เด็กทั้งสองยกมือหวัดดีผม
'' กินไรกันมาแล้วยัง '' ผมถามเด็กทั้งสองที่พึ่งจะมาถึงที่บ้าน
'' งั้นเอางี้ไหมเราไปหาไรกินกินก่อน '' ผมบอกกับเด็กๆ
'' ได้เลยพี่ '' เอฟตอบ
หลังจากที่ผมให้เด็กๆเอากระเป๋าไปวางไว้ที่ในบ้าน เสร็จแล้วพวกเราก็พาไปเดินมาที่ร้านข้าวที่อยู่ใกล้ๆกับบ้านผมที่ไม่ได้อยู่ไกลมากนัก
'' พวกเราจะกินไรกินกันก็สั่งเลยนะ '' ผมหันไปพูดกับเด็กๆ
'' ไอ้เอฟแล้วมึงจะเอาอะไรมึงก็สั่งเลยกูเอาเหมือนมึงนั่นแหละ ''
'' พี่วิวพี่จะกินไรอ่า ''
'' เอฟกินไรก็สั่งไปเลยพี่ยังไงก็ได้เหมือนกันๆจะได้ไวๆ '' ผมหันไปบอกเจ้าเอฟหลังจากที่ให้เจ้าเอฟไปสั่งของมากินผมเลยถือจังหวะนี้ถามน้อง
'' คิมเป็นไรดูซีมๆนะ...เป็นไรไหม ''
'' เปล่าพี่ไม่มีไรผมไม่ได้เป็นไร ''
'' คิมไม่ได้โกรธพี่ใช่ไหม ''
'' ป่าวพี่ผมไม่เป็นไร...ผมจะโกรธพี่เรื่องไรละ ''
'' ก็ทั้งหมดและที่พี่ทำไมดีกับเราไว้แหละพี่ขอโทษนะ '' สีหน้าคิมยังคงนิ่งๆและพยักหน้า
หลังจากที่เรากินอะไรกันเสร็จแล้วระหว่างที่เราเดินกลับกัน
'' พี่วิวไอ้คิมบอกว่าเล่นเกมส์นี้ด้วยหรอไอ้คิมบอก ''
'' ใช่พี่เล่นอยู่...แล้วเราเวลเท่าไหร่แล้ว ''
'' ไม่เยอะหรอกพี่...พี่ดิเวลเยอะแล้วเดี๋ยวพี่ก็ 99 แล้วนิ ''
'' เดี๋ยวนี้พี่ไม่ค่อยได้เล่นหรอกไม่ค่อยมีเวลาเล่นเท่าไหร่ ''
'' พี่วิว...ผมขอตัวพี่เล่นได้ป่ะ '' ไอ้เอฟพยายามพูดเพื่อที่อยากจะได้ตัวละครผมไปเล่น
'' ไอ้เชี้ย...เอฟกูรู้จักพี่เขาก่อนนะ...พี่วิวคิมขอนะถ้าพี่ไม่เล่นแล้วอะ '' ทันทีที่ผมได้ยินผมก็ขำๆ
'' พี่ยังไม่เลิกง่ายๆหรอก....ถ้าจะรอพี่เลิกเล่นสงสัยต้องรอเกมส์เจ๊งก่อนอ่ามั้ง ''ผมหันไปขำกับเจ้าคิม
'' อดไปดิไอ้ควาย ''คิมขำให้เอฟที่ต่างคนต่างก็ไม่ได้ตัวผมไปเป็นของตัวเอง ใจก็อยากจะให้คิมอ่านะแต่ผมให้ไปผมก็ไม่มีอะไรจะเล่นเวลาเบื่อๆ
หลังจากที่เราทั้งหมดเดินกลับมาถึงที่บ้านเจ้าเอฟที่พึ่งเคยมาเล่นที่บ้านผมครั้งแรก สายตาเจ้าเอฟก็ดันไปเห็นคอมของผม
'' เห้ยพี่วิวพี่มีคอมด้วยเหรอ...ถึงว่าไอ้คิมมันอยากมา '' สายตาเจ้าเอฟตอนนี้ตื่นตาตื่นใจกะคอมผมเป็นเอามาก
'' กูเล่นก่อนไอ้เอฟมึงอย่าแย่งกู ''
'' มึงไปนั่งเล่นเกมส์โทรศัพท์ก่อนดิให้กูเล่นก่อน ''
'' หยุดดเลยทั้งคู่นั่นละ...เถียงกันพี่ไม่ให้เล่นเลยนะหยุดเลยทั้งคู่ ''ทั้งคู่เหมือนจะยังไม่หยุดเหมือนจะโทษกันไปมา
'' ไม่ต้องโทษกันไปกันมาหรอก...ถ้าไม่เงียบก็ไม่ต้องเล่น ''ผมเลยบอกให้เล่นคนละ 2 ช.ม.ทั้งสองคนเลยหยุดเถียงกันส่วนผมเองก็มานั่งดูหนังปล่อยให้เด็กๆเล่นเกมส์ไป หลังจากที่เด็กๆเล่นเกมส์กันเพลินๆ อยู่ๆเจ้าคิมก็ทำเสียงตกใจ
'' เชี้ยเอฟจะ 3 ทุ่มแล้วอ่ากลับกันป่ะ'' คิมหันไปบอกเอฟ
'' จะกลับยังกันยังไงเนี่ยรถจะหมดแล้วนะ ''
'' เชี้ยกูบอกแล้วแปปหนึ่งๆเป็นไงละจะกลับไงละที่นี้ '' คิมหันไปโวยวายใส่เอฟ
'' งั้นพี่ไปส่งแล้วกันไม่ว่ากันๆ '' ผมพยายามพูดให้เด็กๆหยุดเถียงกันเด็กสองคนนี้เป็นซี้กันนะ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ลงลอยกันเท่าไหร่ หลังจากนั้นไม่นานเท่าไหร่นักเด็กๆก็ออกเกมส์แล้วปิดคอม แล้วก็เอาเป๋ามาขึ้นรถ
'' จะกลับกันเลยใช่ไหมจะกินไรเปล่า '' เด็กๆก็บอกไม่เป็นไรเดี๋ยวกลับไปกินข้าวที่บ้านเอา
หลังจากที่ไปส่งเจ้าเอฟผมก็ไปส่งน้องที่บ้านเจ้าคิมต่อ....หลังจากที่มาถึงเจ้าคิมระหว่างน้องไขประตูแล้วเดินเข้าไปในบ้านคิมก็เจอทีเด็ดเลย..
'' ไปไหนมากี่โมงแล้ว..ไมพึ่งจะกลับบ้าน'' หลังจากที่ผมเดินตามน้องเข้ามา เห็นว่าน้องกำลังเจอดุ ก็เลยเข้าไปแก้ตัวให้
'' อ๋อคิมให้ผมช่วยทำการบ้านครับก็เลยกลับช้า..พอดีการบ้านน้องมีเยอะก็เลยให้ผมช่วย'' เท่านั้นละเจ้าคิมก็ยิ้มให้ผมทันที
'' อ๋อก็คิดว่ามันไปเที่ยวไหนแล้วไม่เข้าบ้าน ''
'' ยังไงก็ฝากๆมันด้วยแล้วกันนะ...แล้วการบ้านเสร็จยังห๊ะลูก''
'' สะ..เสร็จแล้วคับ''
'' กินข้าวกันกันมายัง ''พ่อคิมหันมาถามผม
'' ยังเลยครับผมกวนจะมาส่งน้องไม่ทันเลยไม่ได้กินครับ ''
'' ไปกินข้าวกับน้องไปๆ ''พ่อคิมให้มาบอกผม
'' ไม่เป็นไรครับผมเดี๋ยวผมไปหากินกินที่บ้านเอาครับไม่เป็นไรขอบคุณครับ '' หลังจากนั้นผมก็เดินกลับเดินทางกลับมาบ้านหลังจากที่ผมกลับมาจนถึงบ้านก็มีข้อความที่น้องทักมาบอกผมว่าถ้าไม่ได้พี่แก้ตัวให้ผมคงจะแย่เลยขอบคุณพี่มากแต่ผมก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรน้องไป
และหลังจากนั้นผมก็อาบน้ำแล้วก็นอน
'' เช้าวันต่อมา ''
ตอนนั้นเป็นเวลาเกือบ 8 โมง ซึ่งมันก็ยันเช้าอยู่สำหรับใครบางคน แต่ผมก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะมีเสียงเจ้าเด็กคนนี้มันเรียกผมอยู่หน้าบ้านอีกเหมือนเคย
'' พี่วิวตื่นๆเปิดประตูให้หน่อย '' ผมชะโงกหน้าไปดูว่าใครเป็นคนมาเรียกแต่เช้า...เป็นเจ้าคิมเองผมเลยรีบลุกจากที่นอนแล้วลงไปเปิดให้น้อง
'' ไงมาไงเนี่ยมาแต่เช้าเลย '' ผมบอกน้องด้วยเสียงที่ยังงัวเงียอยู่
'' ก็เมื่อวานไงพี่ผมไปหลงตอบว่าการบ้านเสร็จแล้ว...แต่ยังไม่ได้ทำเลยอ่าแล้วเยอะด้วย ''
'' แล้วยังไงละ...เราก็ทำสิ '' ตอนนั้นก็ตอบไปเพราะแค่อยากจะนอนต่อมากกว่า ^_^
'' มันเยอะอ่า...พี่ช่วยสอนหน่อย '' และคิมมันก็ยิ้มแห้งๆก่อนที่คิมจะทำเสียงอ้อนๆให้ผมช่วย...เจอลูกเล่นแบบนี้ทีไรก็เหมือนผมจะแพ้อยู่ตลอด
'' ก็ได้ๆ...มาๆ '' ผมเรียกคิมเข้ามาบ้านทันทีที่คิมเข้ามาในบ้านก็รีบจัดแจงสมุดปากกาหนังสือออกมา
'' โหเยอะขนาดนี้เลยหรอเตี้ย ''
'' แฮ่ะๆ '' คิมฉีกยิ้มแทนจะถึงหู
'' ยังจะมายิ้มอีกนี่เยอะไปมั้งเนี้ยให้พี่ไปเรียนด้วยเลยดีกว่ามั้งแบบนี้ '' ผมพูดเชิงกวนๆแต่จริงๆก็เต็มใจที่จะสอนน้องอยู่แล้วแหละ
'' น้าาาพี่...สอนผผมหน่อยช่วยทำด้วยก็ดี ''
'' จะบ้า...ช่วยได้ที่ไหนละ...งานใครงานมันเตี้ย..ลายมือก็ไม่ได้จะเหมือนกัน'' ก่อนผมจะหมั่นไส้มันผมเลยเอื้อมมือไปบี้ที่แก้มน้อง
'' ผมแหย่เล่นผมให้พี่สอนแค่นี้ก็ดีใจแหละ''
'' ปากหวานนนะเรา...อ่าหืมม '' ก่อนที่จะหยิกแก้มมันอีกรอบหลังจากนั้นคิมก็รีบทำการบ้าน..ผมก็ปล่อยให้น้องทำการบ้านไป...ผมก็ไมได้บอกแทบจะ ทุกอย่างหรอกนะก็มีให้น้องทำเองปล่อยให้น้องได้คิดได้ทำเองบ้างจะมีก็แค่อังกฤษที่ต้องเข้มหน่อย
หลังจากที่ใช้เวลา สอนน้องลากยาวเกือบบ่าย 2 และแล้วการบ้านน้องก็เสร็จ
'' อ้าาาา....เสร็จะทีเมื่อยเป็นบ้าเลย '' คิมยิ้มด้วยความสบายใจที่งานตัวเองเสร็จหมดแล้ว
'' พี่วิวคิมเล่นเกมส์ได้ไหมการบ้านเสร็จแล้ว ''
'' ยังเล่นไม่ได้ๆเช็คงานอะไรให้มันเสร็จก่อนแล้วค่อยเล่น ...แล้วนั่นกะเป๋าอะไรอีกใบอ่า''ผมมองไปเห็นไเป๋าอีกใบที่วางอยู่
'' ก็ผมว่าจะไปค้างบ้านเพื่อนอ่าพี่''
'' จะไปทำไรกัน ''ผมถามเจ้าคิม
'' ก็ไม่มีไรพี่ก็เล่นเกมส์กัน ''
'' ถ้าจะเล่นเกมส์ก็เล่นที่บ้านพี่ก็ได้เอฟไม่อยู่ที่คนแย่งเราหรอก จะนอนค้างที่นี่ไหมละ'' ผมหันไปยิ้มให้เจ้าคิมก่อนที่จะลููบที่หัวเบาๆ
'' นอนได้จริงหรอพี่ ''
'' ได้สิทำไมจะไม่ได้ละ ''
'' งั้นผมค้างกับพี่เลยก็ได้ '' ก่อนที่คิมจะทักไปบอกเพือนๆเขาว่าไม่ได้ไปแล้ว
'' เออ..ถ้าหิวอยากกินไรก็กินนะในตู้เย็นกินได้เลยนะ '' ผมตะโกนบอกคิมก่อนที่จะเดินไปเอาผ้าขนหนูเตรียมอาบน้ำ หลังจากที่ผมอาบน้ำล้างหน้าเสร็จพอ ออกมาก็เห็นเจ้าคิมกำลังกินแซนวิชกับน้ำอัดลมอยู่บนโซฟาในสภาพที่นั่งชันขาแล้วก็โยกขาไปมา
'' แล้วไม่ใส่เสื้อดีๆ ''
'' ก็มันร้อนอ่า ''
'' แล้วทำไมไม่เปิดแอร์ละ '' ผมบอกเจ้าคิมก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆสายตาก็อดที่จะมองไม่ได้
'' แล้วทำไมไม่ใส่กางเกงในล่ะเตี้ย ''
'' อ่าา...พี่วิวแอบดูออ ''
'' แอบดูทำไมไข่แล๊บออกมาขนาดนั้น...ไม่ต้องแอบก็ได้มั้ง '' ก่อนนที่คิมจะก้มไปดูที่ไข่ที่แล๊บอออกมาก็จะรีบหุบขาตัวเอง
'' ถ้าผมนอนกะพี่...พี่ห้ามทำอะไรผมอีกนะ ''คิมหันมาบอกผมและสายตาบ่งบอกถึงความไม่ไว้ใจ
'' ถ้าเตี้ยดื้อพี่ก็จะทำอีก '' ผมขู่เจ้าคิม
๋ '' ก็....พี่ ''
'' ป่ะๆ...ไปหาอะไรกินกันดีกว่า...วันนี้ไปกินเตี๋ยวกันไหม ''ผรีบเปลี่ยนเรื่อง
'' ก็ดี..พี่ป่ะไปกินกัน '' หลังจากนั้นเราก็ไปกินข้าวกันหลังจากที่กินกันเสร็จผมและคิมก็เดินกลับมาบ้าน ส่วนเจ้าคิมก็ขอกุญแจเพื่อจะได้เข้าบ้านไปเล่นเกมส์ก่อน
'' มาถึงก็จะเล่นเลยนะ '' เจ้าคิมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆอยู่เหมือนเคย ผมเลยคิดออกอยู่อย่าง อยากให้น้องไม่ติดเกมส์ด้วยจะทำไง ดีก็เลยคิดแผนออกผมเลยไปเอารูบิดมาจะเล่นกับน้อง
'' มาเตี้ยเล่นนี่กัน '' คิมหันมามองก่อนจะตอบแบบเสียงดัง
'' ไม่เอาอ่าไม่อยากเล่น...อยากเล่นเกมส์ '' ก่อนจะหันหน้าเข้าคอม
'' มาเล่นด้ัวยกันสิมีของรางวัลด้วยนะ ''
'' จริงดิอะไรอ่าบอกหน่อย''
''งั้นกฏมีอยู่ว่าถ้าชนะจะขออะไรก็ได้นะจากคนที่แพ้จะขออะไรก็ได้ จะให้พาเที่ยว ไปที่ไหนก็ได้เลยนะเอาเปล่า'' ผมยื่นหน้าเข้าไปถามเจ้าคิมที่แสนใจดึงดูด
''้อ๊าา...ด๊ายยย! ก็แค่รูบิด''คิมทำหน้าเหมือนคนมีแผน
'' จะขออะไรที่แพงๆ เกินไปพี่ให้ไม่ได้นะโว้ย''
'' ไม่รู๊ ''
'' งั้นให้พี่บิดก่อนหันไปๆ'' ผมบอกให้เจ้าคิมหันหน้าไป
'' ไม่ต้องหันหรอกผมไม่ได้เล่นเก่งแค่เคยเล่น'' ผมเลยไม่ได้หันไป ระหว่างที่บิดๆ คิมก็เหมือนคิดอะไรไปด้วย
'' ยิ้มอะไรเตี้ย''
'' เปล่าๆไม่ได้เป็นไรบิดไปดิพอยัง'' คิมมองมาที่ผมที่กะลังบิดอยู่
'' ใครหมุนได้มี เวลาให้ 5 นาที หมุนได้ก็ชนะ เคนะ''
'' โอเค ''
'ิ'อ่าคิมเล่นก่อนแล้วกัน'' ผมยื่นรูบิดไปให้คิมหลังจากที่เจ้าคิมเล่นไปได้ไม่นาน เจ้าคิมก็แก้ได้
'' ไหนบอกเล่นไม่เก่งไง''ผมทำเสียงดุคิม
'' มันฟลุ๊คๆ ''ก่อนจะยิ้มให้ผม
'' ผมแก้ได้แล้วขอได้เลยใช่ป่ะ ''
'' ให้พี่เล่นก่อนสิพี่ยังไม่ได้เล่นเลย''
'' ก็ขอก่อนไงพี่ชนะก่อนก็ค่อยหายกัน''
'' ก็ได้ๆขอไรพี่ว่ามา''
'' งั้นพี่พาไปดูหนังหน่อยนะ แล้วก็....เลี้ยงพิซซ่าด้วย''
'' เดี๋ยวๆมันสองอย่างแล้วนะ ได้ทีละอย่างสิให้อย่างเดียวๆ ''
'' เคๆก็ได้ๆ ตาพี่บิดแล้ว '' ละแล้วก็ถึงตาผม แต่ผมบิดไม่ได้ตามเวลา
'' ก็บอกแล้วไงพี่ก็แพ้ ''ก่อนทำหน้าตาใส่
'' ผมได้แล้วนะ 1 อย่าง งั้นเอาดูหนัง ''
'' แล้วรอบนี้ผมจะเอาพิซซ่า''เจ้าคิมเล็งของที่ยังได้แต่ฝันว่าจะชนะผมก็เล่นมาเยอะแล้วแต่ผมคิดว่าผมไม่ได้อ่อยให้เจ้าเด็กคนนี้ละต้องตั้งใจเล่นแล้วละเพื่อที่จะได้เอาคืน เจ้าคิม
''ตาพี่แล้วหมุนๆ ''เจ้าคิมดูรีบๆอยากจะได้รู้ ผลไวๆหลังจากนั้นไม่ถึง 3 นาทีผมก็แก้ได้เสร็จ
'' โหยยไรเนี้ย ''
'' แล้วพี่จะขออะไรอ่าเงินเหรอผมไมมีหรอกนะ เลี้ยงพี่ไม่ได้หรอกผมมีเงิน ''คิมดักทางเอาไว้คงคิดว่าผมจะขออะไรที่เหมือนตัวเอง
'' งั้นพี่ขอให้เตี้ย....จูบพี่ ''
'' โหยไม่เอาอ่าๆ '' คิมโวยวายแต่ก็ได้แต่โวย
'' แพ้ก็แพ้สิค้าบบบ ''
โด่ก็พี่ขี้โกงอะ....ถ้าจะของี้ผมไม่ผมเล่นหรอกเราก็..ไว้ใจงะ ''
'' พี ไม่ได้จะให้เราจูบตอนนี้หรอก เอาเป็นว่าอีกรอบไหมละ ถ้าเราชนะพี่ก็หายกัน ''
'' ก็ได้ๆ เด๊ะดูเหอะ '' เจ้าคิมรับปากผม
เจ้าคิมดูเอาเป็นเอาตายมากหลังจากที่แพ้ไปหลังจากตาที่แล้วผมยังไม่ได้ยกเลิกนาฬิกาผมก็เลย ตีเนียนด้วยการจับต่อไปเรื่อยๆ
'' คิมมหมดแล้วเวลาไม่ทันแล้วเนี้ย '' ก่อนที่จะให้คิมดูว่าเลย 5 นาทีมาแล้ว
'' ป่ะๆไปหาไรกินดีกว่าแล้วค่อยมาเล่นเกมส์ '' ผมบอกเจ้าคิม
'' เล่นต่อดิพี่ ''เหมือนเจ้าคิมอยากเล่นต่อเพราะไม่อยากจะโดนผมจูบ
''ไว้ค่อยเล่นไปหาไรกินก่อนแล้วค่อยกลับมาเล่น''
'' โหยพี่อ่ะ.....เล่นอีกรอบก่อนดิ''
'' มาๆขึ้นรถเร็วๆคิม'''' โหยย...ไรเนี่ย..''ก่อนจะเดินหงอยมาขึ้นรถหลังจากนั้นผมกับน้องเราก็ไปหาอะไรกินกัน
โปรดติดตามตอนต่อไป...
จบแบบมีลุ้น รีบมาต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ หลอกเด็กอีกแล้วนะ ขอบคุนครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก น้องคิมน่ารักดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ดูก็รู้ว่าคิมน่ารัก มิน่าวิวถึงหลง แล้วเพื่อนเอฟล่ะ..กินแพคคู่ละมั้ง555 น่ารักจังเลย น่ารักกกก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ