น้องคิมสตอรี่ [21] เพราะรักที่มี...
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย shamanking เมื่อ 2021-2-19 12:16หลังจากที่เจ้าคิมอ้อนผมตามไปที่สระด้วยจะไม่ให้มาด้วยก็ยังไงอยู่ ก็เล่นทำสายตาอ้อนผมซะขนานนั้น...จะไม่ให้มาก็คงไม่ได้...จนไม่นานมากเราทั้งคู่ก็มาถึงที่สระกัน แต่เช้าวันนี้คนที่มาเล่นก็มีแค่เด็กไม่กี่คนในตอนเช้า
'' คิมลงไปก่อนก็ได้..พี่ขอเอาของก่อน'' คิมพยักหน้าให้ก่อนที่น้องจะเดินลงไป หลังจากที่เราเข้ามากันในสระ ผมก็ทักทายพี่ๆที่ทำงานด้วยกัน ก่อนที่ผมจะให้คิมไปรอทีโต๊ะที่มีให้ลูกค้านั่งส่วนผมก็เดินไปดูความเรียบร้อนทั่วไปก่อนที่จะเปลี่ยนชุดและจะมานั่งเล่นกับน้องที่โต๊ะที่น้องนั่งอยู
'' เอาขนมไหมเตี้ย..ฮืมม..'' ผมเอื้อมมือ..ไปลูบหัวคิมพร้อม ๆ กับถามไปน้องด้วย
'' เอิ่มม...แล้วแต่พี่อ่าผมเกรงใจ'' ผมก็เลยเดินไปเอาขนมที่มีขายที่สระอยู่แล้วเอามาให้น้องกินก่อนที่จะเอาเงินส่วนของผมใส่ลงไป..ก่อนที่เอาไปให้น้อง
'' เนี่ย..เตี้ย..น้ำกับขนม'' ผมยื่นขนมที่อยู่ที่มือไปให้เจ้าคิม
'' ขอบคุณครับพี่..'' คิมยกมือขอบคุณผมก่อนที่จะหยิบขนมอยู่ที่มือไป
'' อยากเล่นน้ำป่าว...เตี้ย..อยากเล่นก็ไปเล่นได้นะ..''
'' เล่นได้หรอ...ผมไม่มีเกงว่ายน้ำอ่า..''
'' เอาของที่สระไปใช้ก็ได้...พี่ให้ยืมถ้าจะเล่น...โอเคไหม''
'' ได้ครับ''
ผมเลยบอกให้น้องเดินตามผมมาก่อนที่ผมจะไปพาน้องไปเลือกกางเกงก่อนที่ผมจะค่อยๆหยิบกางเกงมาวัดที่เอวน้องจนได้ขนาดที่คิดว่าน้องจะใส่ได้ก่อนที่จะส่งให้คิมเอาไปเปลี่ยน หลังจากที่เปลี่ยนเสร็จแล้วน้องก็เดินมานั่งกับผม...ก่อนที่จะถามคำถาม
'' พี่วิว....เล่นได้เลยป่ะน้าคนนั้นเขาจะไม่ว่าใช่ไหม ''
'' ไม่ว่าหรอกไป..เล่นเลยพี่จะบอกเขาเองถ้าเขาถาม ''
'' งั้นผมไปเล่นนะ...พี่''ผมก็ปล่อยให้คิมไปเล่น...ระหว่างนั้นผมก็คุยกับป้าไปเกี่ยวกับงานที่ทำที่สระว่ามีอะไรที่ขาดเหลือรึปัญหาที่เจอก่อนที่จะวางสายไปหลังจากที่คิมเล่นน้ำไปได้อยู่พักหนึ่ง คิมก็ปีนสระขึ้นมาก่อนที่จะเดินมาหาผมที่ตอนนี้กำลังนั่งเล่นที่ริมสระ
'' เหนื่อยแล้วหรอ...เตี้ย ''
'' ก็นิด ๆ และ พี่ไม่เล่นน้ำหรอพี่...ลงเลย''
'' เดี๋ยวพี่เล่...'' ผมพูดยังไม่ทันได้จะจบคำเจ้าคิมก็กระโดดโหนตัวผมจนผมตกลงไปในน้ำ เจ้าคิมหัวเราะที่แกล้งผมได้
'' 555+..ไม่เล่นก็ต้องเล่นพี่เปียกแล้ว'' แต่ก็ดีนะที่ก่อนหน้านั้นผมเปลี่ยนชุดมาแล้วด้วยก็เลยไม่ได้โวยวายอะไร
'' ต้องโดนแล้วมั้งแบบนี้ไอ้เตี้ย....มานี่เลยนะ'' เจ้าคิมก็มุมน้ำไปที่กลางสระเพื่อที่จะหนีไปไม่ให้ผมจับและว่ายไปอีกฝั่ง
'' คิดว่าจะไปไหนได้ฮ่ะ...เตี้ย...หนีทันก็หนีไป''และก็เป็นไปตามนั้นเจ้าคิมว่ายหนีไปได้ไม่นานก็โดนผมจับได้
'' ฮั่นแน่...จะหนีไปไหนเตี้ย.... '' ผมโอบกอดคิมจากข้างหลังก่อนที่คิมจะพยายามเอาหัวให้ขึ้นจากน้ำ
'' อ้า...อ้าา..เหนื่อยๆ '' ผมพยายามดันคิมให้คอลอยน้องลอยเหนือน้ำไว้ก่อนที่จะพยายาม พยุงตัวเองกับน้องเข้าริมสระ
'' พี่วิว...ว่ายเก่งอ่า..พี่ทั้งว่ายแล้วก็พาผมลอยกลับมาอีก''
'' ก็พี่อยู่กับน้ำมานานแล้วนิเตี้ย..ไม่แปลกหรอก...แต่พี่ก็จมได้นะถ้าพี่เจอคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นมากดหัวอ่า...'' คิมหันมามองหน้าผมพร้อม ๆกับถามด้วยความสงสัยว่า เมื่อว่ายเป็นทำไมจะต้องจมน้ำล่ะมั้ง
'' พี่ก็ว่าเก่งแล้วพี่จะจมได้ไงอ่า''
'' ถ้าเราไปช่วยคนแล้วเราเข้าผิดทางคนที่เราเข้าไปจะช่วยเขา..เขาจะเป็นคนกดให้เราจมไง'' คิมพยายามที่จะคิดตามไปด้วยก่อนที่จะตอบ
'' เพราะเขาว่ายน้ำไม่เป็นก็เลยไม่อยากจะตายใช่ป่ะ ''
'' ก็ใช่ไง..เมื่อกี้ถ้าเตี้ย...เหนื่อยมาก ๆ เตี้ยอาจจะกดให้พี่จมน้ำได้ 555+ ใครจะรู้ '' ผมพูดไปก็ขำไปให้น้องไม่ได้เครียดตาม
'' บ้าผม...ไม่ฆ่าพี่หรอก..ตลกละ '
'' มันเรื่องจริงนิเตี้ย...คนมันจะตายมันจะเอาตัวเองให้รอดอยู่แล้วเพราะเราเป็น คนไง''
'' ไงเป็นห่วงพี่หรอ...ฮืมม..'' ก่อนที่ผมจะลูบที่หัวน้องเบา ๆคิมเองก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ยิ้ม ๆ ก่อนที่จะเดินไปหยิบขนมมากิน
หลังจากนั้นได้ไม่นาน...คนก็เริ่มที่จะเข้ามากันเรื่อยๆ ส่วนมากก็จะเป็นพ่อแม่ที่จะพาลูกหลานมาเรียนว่ายน้ำที่นี่กัน ผมเองก็ไม่ค่อยจะมีเวลาอยู่กับน้องมากเท่าไหร่เพราะต้องดูแลคนที่สระ แต่ก็ใช่ว่าผมจะปล่อยให้คิมอยู่ลำพัง ก็มีแวะไปเล่นกับน้องบ้างเพราะไม่อยากให้เจ้าคิมเหงา
พอบ่ายกว่าผมเล่นไปพักกินข้าว ก่อนที่จะไปบอกพี่ ๆ ที่ทำงานด้วยกัน...ก่อนที่จะไปกินข้าวกับเจ้าคิม ผมเดินไปเรียกคิมให้ขึ้นก่อนจะให้น้องนั่งรอ
''รอพี่ก่อนเดี๋ยวพี่ไปซื้อข้าวก่อนเดี๋ยวพี่มา ''
'' ครับพี่ ''
หลังจากนั้นผมไปซื้อข้าวกับน้ำมากินกับน้อง...พอเรากินอะไรด้วยกันเสร็จผมก็ต้องกับไปดูแลกลุ่มน้องๆที่มาเล่นน้ำกัน...ส่วนคิมก็พายามไปฝึกลอยตัวบ้างว่ายเล่นบ้าง จนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วตอนนี้ก็ได้เวลาที่ผมต้องเลิกงานวันนี้ผมกลับเป็นคนสุดท้ายเพราะมีหน้าที่จะต้องทำจน 3 ทุ่ม ผมก็เลยพาน้องกลับระหว่างที่กำลังจะกลับบ้านผมขอโทษน้องที่ผมแทบจะไม่ว่างเลยผมเองก็กลัวว่านอนจะเบื่อด้วยแหละเพราะมาที่เนี่ยก็ไม่มีอะไรทำ
'' วันนี้พี่ต้องขอโทษน้า...เตี้ยพี่ต้องทำงานไม่ว่างมาเล่นด้วยเท่าไหร่ อ่า''
'' ไม่เป็นไรหรอกพี่...ไม่เบื่อหรอกผมก็เล่นน้ำอยู่ไงสนุกออกได้ฝึกว่ายน้ำด้วย''
'' สนุกยังไง...พวกเพื่อนเราก็ไม่มีมาเล่นด้วยวันนี้อ่า '' ก่อนที่คิมจะหันมายิ้มให้เล็กน้อย
'' พี่ก็ต้องทำงานนิว่าแต่ผมไปนอนที่บ้านพี่ได้ไหมอ่า...วันนี้''
'' อย่าเล่นเกมส์อ่าสิ...ก็ได้ถ้าอยากจะนอน...ว่าแต่ขอที่บ้านก่อนนะรู้ไหม''
น้องไม่รอรีบจับโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่จะโทรไปขอทางบ้านว่าอยากจะมาค้างบ้านผม แต่ก็ด้วยว่าตากับยายน่าจะเกรงใจผม...ก็เลยไม่จะไม่ให้เพราะเท่าที่จำได้น้องพยายามที่จะอ้อนอยู่พักหนึ่งก่อนที่ตาจะขอคุยกับผม
'' คิมมันอยากจะนอนด้วยเราว่ายังไงเหรอ...'' ตาที่อยู่ปลายสายถามผม
'' ก็แล้วแต่คุณตาเลยครับผม...ว่าจะให้หลานมานอนไหมแต่ผมเองไม่เป็นไรหรอกครับถ้าหลานตาจะนอนผมก็ให้นอน''
'' ตาก็กลัวมันจะไปติดเพื่อนติดฝูงเอา...มันชอบเล่นเกมส์ด้วยตากลัวมันเสียคน''
'' ตาไม่ต้องห่วงครับเรื่องเกมส์ผมให้น้องเล่นเป็นเวลาอยู่ครับ''
'' ไงตาก็ฝากมันด้วยละพ่อแม่มันก็ทำงานต่างจังหวัดกันนานๆก็กลับมาทีไงก็ฝากมันด้วยนะลูกนะ ''
'' ได้ครับคุณตาไม่ต้องห่วงครับผมจะดูแลให้''
'' งั้นตาก็ฝากมันด้วยนะ'' หลังจากที่เราคุณกันเสร็จผมก็วางไป
'' โหวตาให้นอนด้วย...เย้จะได้เล่นเกมส์แล้ว''
'' เดี๋ยวเตี้ยเล่นอ่าเล่นได้แต่ต้องเล่นเป็นเวลานะ...''
'' ก..ก็ได้..คับ'' คิมทำหน้าหงอยอีกตามเคย
'' ก็เล่นเยอะตาจะเสียเอานะ...ไปหาเที่ยวดูหนังฟังเพลงพี่ว่ามันสนุกกกว่าอีกนะเตี้ย''
'' เล่นเกมส์ก็สนุกนะ...อีกอย่างตอนนี้ก็ไม่ได้ไปเรียนอ่าพี่ให้ผมเล่นก็ได้มั้ง''
'' แบบที่พี่ว่านั่นล่ะ...ตกลงตามนั้นนะ ''
'' โด่ววพี่...วิวง้าาาน้าๆ'' เจ้าคิมพยายามที่จะอ้อนอย่างเต็มที่เพราะอุตส่ามีเวลาเล่นเยอะแล้ว
'' เคๆ...ก็ได้แต่..มันต้องมีขอแลกเปลี่ยนน้า...''
'' โหววว...พี่..อีกและ '' พอได้ยินว่ามีอะไรที่จะต้องแลกคิมถึงกะหงอยเลย...
'' สัญญาได้ไหม...ว่าพี่จะให้เล่น''
'' ได้สิพี่สัญญา''ก่อนที่ผมจะหันไปลูบหัวเบา ๆ
หลังจากที่ผมขับรถมาเรื่อยๆก็มาถึงแยกไฟแดงอยู่ ๆ คิมก็ร้องขึ้นมาดื้อ ๆเล่นเอาผมแทบช็อค
'' เห้ยย...พี่วิวเดี๋ยวๆ'' พร้อมกลับทำหน้าเหมือนคนตกใจอะไรบางอย่าง
'' เป็นไรเตี้ย...เป็นอะไร '' ก่อนที่เจ้าคิมจะชี้ไปที่ร้านข้าวมันไก่ที่อยู่เลยมุมไฟแดงอีกฝั่งถนนไป
'' ร้านข้าวมันไก่พี่ผมอยากกิน ''
'' โห...เตี้ยทีหลังไม่เอานะ...พี่ตกใจหมดคิดว่าเตี้ยเป็นอะไร''
'' โทษครับ...ไม่ได้ตั้งใจอ่า'' ก่อนทจะขอโทษผมยกใหญ่
ผมก็เลยไปกลับรถที่ยูเทรินก่อนที่จะตีวนรถกับมาแต่ด้วยว่าคนที่มาซื้อที่ร้านนี้ก็เยอะพอควรทำให้คิวค่อนข้างที่จะนานผมก็เลยให้คิมไปรอก่อนที่ผมจะวนไปหาที่จอด จนได้อีกฝั่งของถนนหลังจากที่จอดรถได้ไม่นานเท่าไหร่..คิมก็ยืนเตรียมที่จะข้ามถนนก่อนที่จะมีช่องว่างแล้ววิ่งข้ามมา...
'' ยืนรอจนเมื่อยเลยพี่วิว...คนเยอะมาก'' เจ้าคิมที่ยืนรออยู่เกือบครึ่งชั่วโมง เริ่มที่จะบ่นให้ผมฟัง
'' แต่อาจจะเป็นเพราะอร่อยอ่ามั้งคนเลยเยอะ...ป่ะเรากลับกันดีกว่า'' ก่อนที่ผมจะรีบขับออกไป แต่ด้วยว่ารถค่อนข้างติดทำเอาน้องหิวแทบแย่
'' โห...วันนี้รถเยอะ...อย่างหิวเลยตอนนี้''ก่อนที่คิมจะเอาข้าวพร้อมกุญแจบ้านผมไปเปิดเพือวิ่งเข้าบ้านทันทีที่รถจอด
หลังจากผม..เอารถจอดเข้าบ้านเสร็จแล้วเดินเข้าไป...เด็กชายตัวเล็กผมกำลังจะตักข้าวเข้าปาก
'' แหมม...หิวมากเลยเหรอไม่รอพี่เลยนะเตี้ย''
'' แฮ่ะๆ...ก็มันหิวนิหน่า''เจ้าคิมยิ้มก่อนที่ที่จะทำหาหยีมาทางที่ผมยืน....แต่ผมก็ต้องมายิ้มกับภาพที่ผมเห็นฝั่งตรงข้ามที่ผมนั่งยังมีจานข้าวมันไก่อีกจานที่วางอยู่...ผมดีใจอยู่นะที่น้องรีบกินแต่อย่างน้อยน้องก็มีน้ำใจที่จะแกะ..ห่อข้าวให้ผมไว้รอ
'' อุ้ย...แกะให้พี่ด้วยน่ารักนะเรา''ก่อนที่เจ้าคิมจะตอบยิ้มใส่ผมแบบกวนๆ
หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จเราก็มาานั่งดูทีวีกัน ดูกันไปเรื่อยๆ เจ้าคิมก็เริ่มที่จะหาวนอนขึ้นมา...ก่อนที่จะลุกขึ้นจากโซฟา
'' อ้าาา....ไปนอนดีกว่าง่วงละ ''
'' นอนได้ไงเตี้ยยังไม่ได้อาบน้ำเลย...ไปอาบก่อนเร็วๆ''
'' นอนเลยไม่ได้เหรอ...ง่วงแล้วอ่า'' คิมพูดพร้อมกับค่อยๆหลับตาลง
'' ไม่ได้ๆ สกปรกไปอาบก่อนแล้วเร็วๆ...ถ้าบอกดื้ออีก...พี่จับเราอาบน้ำอีกนะ'' ด้วยความหมั่นไส้เจ้าคิม...ผมเลยก้มไปไซร้ตามแก้มเล็กๆก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนมาที่ปาก
'' ไม่เอานะ...อึ้ยย..ขนลุก...ไม่อาวว...แล๊ว...อย่.....า''
....
....
โปรดติดตามตอนต่อไป....
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เรื่องดี มีสาระด้วย ขอบคุณครับ น้องคิมอร่อยกว่าข้าวมันไก่แน่นวล 555 สนุกมากครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณมากครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ เมื่อไหร่น้องคิมจะได้ลิ้มรสนมข้นหวานสักทีนะ ย่ารักครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนน่ะ ขอบคุณครับ ถึงเวลาเอาคืนน้องคิมแล้ว ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2