รัตติกาลแห่งรัก ตอนที่ 2 แวมไพร์ยอดรัก
รุ่งเช้า แสงแดดอ่อนๆเริ่มทอแสงขึ้นไบร์ทรับรู้โดยสัญชาตญาณตัวเองไบร์ท> โอ๊ย...ไมค์> เป็นอะไร ร้องทำไม เมื่อคืนไม่ได้ลักหลับสักหน่อย
ไบร์ท> แสบตาจากแสงแดด
ไมค์> แสบน้อยกว่าเวลานั้นนะแวมไพร์น้อย แต่....
ไบร์ท> เเต่อะไร
ไมค์> ดูท่าไม่น่าจะน้อยนะเรา
ไบร์ท> ไอ้หมาบ้า
ไมค์> จะไปไหน
ไบร์ท> กลับเมืองสิ ป่านนี้แด๊ดรู้เรื่องเเล้วมั้ง
ไมค์> พี่ไปส่ง ตามกฎการล่า เจ้าคือเหยื่อของพี่ พี่จะขอเจ้าไปนั่งเคียงคู่ปกครองเมืองมนุษย์หมาป่าในอนาคต
ไบร์ท> แด๊ดคงไม่ยอมแน่ๆ อย่าลืมสิว่าเรา 2 คน ต่างเผ่าต่างพันธุ์ มันคงเป็นไปไม่ได้แน่
ไมค์> เป็นไปได้ขอแค่เจ้ารักพี่จริง
ไบร์ท> ข้ารักพี่
ไมค์> ดี นั้นเราไปด้วยกัน
ไมค์ป้องกันร่างของไบร์ทไม่ให้โดนแดดไปกระทั้งจนถึงเมือง เมื่อเหล่าทหารเเวมไพร์เห็นต่างก็เตรียมกำลัง
ที่จะพร้อมสังหารทันที แต่แล้วก็
ไบร์ท> หยุด
บิท> ไบร์ท นี่ลูกออกไปข้างนอกมาหรือไง แด๊ดบอกเเล้วใช่ไหมว่า ห้ามออกนอกเมืองในคืนเดือนมืด
ไบร์ท> ลูก...
ไมค์> ข้า ไมค์ บุตรชายของท่านแม็กนั่ม เจ้าแห่งดินแดนมนุษย์หมาป่าบิท> ต้องการอะไร
ไมค์> ต้องการเหยื่อที่ผมจับได้
บิท> ไม่ ไม่มีทาง ปล่อยลูกข้ามา ไมค์
ไมค์> ตามกฎการล่า หากคืนไหนที่อีกฝ่ายออกล่าแล้วอีกฝฝ่ายดันออกมาเเล้วโดนจับได้ เหยื่อนั้นก็จะต้อง
เป็นของผู้ล่าตามที่ตกลง
บิท> แล้วถ้าข้าไม่ตกลง
ไมค์> สงคราม สงครามเกิดแน่
บิท> เจ้า
ไมค์> 555 ไม่ต้องกังวลไปข้าไม่ได้คิดจะฆ่าลูกท่าน เพียงแค่ข้าต้องการลูกท่านไปเป็นคู่ชีวิต
บิท> ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาดเจ้าก็รู้ว่าสองสายพันธุ์เป็นปรปรักกันมาแต่ไหนแต่ไร หากเจ้ามั่นคงในกฎการล่า
ฉะนั้น กำแห่งสายสัมพันธ์เจ้าก็ต้องมั่นคง
ไบร์ท> แด๊ด ลูกรักเขา เขาปกป้องลูกให้รอดพ้นจากการล่าเมื่อคืน แล้วเขาก็ยังป้องกันลูกจากแสงจนมาถึง
เมือง แด๊ด แด๊ดดี๋ ได้โปรดอนุญาตให้เราทั้งคู่ใช้ชีวิตร่วมกันได้ไหม
บิท> ไม่ได้
คริส> ได้
บิท> คริส.... เจ้าเป็นบ้าไปแล้วหรือไรจะให้ลูก
คริส> ฟังก่อนท่านประมุข อย่าลืมสิว่ายังงมีแวมไพร์อีกตนที่ต้องไปเป็นคู่ชีวิตในเมืองมนุษย์หมาป่า เเต่เจ้า
ไมค์> ครับ
คริส> เจ้าต้องไปหาให้ได้ว่าแวมไพร์ตนนั้นคือใคร อยู่ไม่ไกลจากตัวเจ้า หากเจ้าหาเจอให้พาแวมไพร์ตนนั้น
มาขอลูกข้า แล้วข้าจะยอม
ไมค์> ได้ ข้าจะทำตามที่ท่านบอก แต่ข้าจะขอเอาตัวไบร์ทไปที่เมืองข้าด้วยจะได้หรือไม่
บิท> ไม่ได้ หากเจ้ายังหาตัวแวมไพร์ยอดรักไม่เจอเจ้าไม่มีสิทธิ์ วินเนทพาตัวลูกข้ากลับไปที่ห้องล็อคห้องไม่
มีกำหนดปล่อย จนกว่าไมค์จะมาขอ
คริส> ท่านพี่
บิท> หากเจ้ารักลูกค้าจริง เจ้าคงไม่ปล่อยให้ลูกข้าตายคาห้องนะไอ้หมาหนุ่ม
ไมค์> ได้ ข้ารับปาก ไบร์ท พี่ให้สัญญาว่าจะมารับปล่อยเจ้าให้พ้นโทษ
ไบร์ท> ข้าจะรอวันนั้น
"แวมไพร์ยอดรัก คือ ใครกันนะ" ไมค์ครุ่นคิดตลอดทางกลับเมืองหรือว่าจะมีใคร 1 ใน 5 ที่เป็นเมียของพ่อ
แม็กนั่มที่มีเชื้อสายแวมไพร์ เมื่อมาถึงเมือง ไมเคิล หมาป่าหนุ่มที่หลงรักไมค์มาตั้งแต่วัยเด็ก เพราะเขาทั้งคู่
เติบและโตมาด้วยกัน ไมเคิล เป็นหลานของ เจฟฟี่ เมียเกย์คนที่ 3 ของหมาป่าแม็กนั่ม เจฟต้องการทวง
อำนาจการเป็นเมียใหญ่คืนจากบอลตัล ที่แม็กนั่มรักและยกย่องให้เป็นรานีของอาณาจักรมนุษย์หมาป่า
ไมเคิล> ไมค์ กลับมาสายเลย เหนื่อยไหม ไปอาบน้ำที่น้ำตกกันดีกว่า
ไมค์> ไม่อะ ข้ามีเรื่องด่วน เอ่อ... เจ้าเห็นพ่อข้าไหม
ไมเคิล> อยู่ห้องโถงว่าการอยู่
ไมค์> ดี ข้าไปพบท่านพ่อก่อน
ไมเคิล> เดี๋ยว ไมค์ ไมค์ ไมค์ เฮ้ยอะไรเนี่ย อุตส่าห์รอไปแก้ผ้าอาบน้ำด้วยสักหน่อย โว๊ย.....
เมื่อถึงห้องว่าการแม็กนั่มและเมียทั้ง 5 ก็อยู่กันพร้อม ไมค์เป็นลูกของเมียคนที่ 2 ซึ่งเป็นหญิงชื่อว่าเจนี่
ลำดับเมีย บอลตัล เจนี่ เจฟฟี่ บริ้งค์ และหลิวเต๋อ(หมาป่าลูกครึ่งผสมจีน)
ไมค์> ท่านพ่อ ท่านแม่ อยู่กันครบเลย
แม็กนั่ม> มีอะไรหรือ เจ้าลูกชายของพ่อ หรือว่าหาเหยื่อมาให้พ่อเพิ่ม
5 นาง> ท่านพี่ (พูดพร้อมหันหน้าไปหาแม็กนั่มพร้อมๆกัน)
แม็กนั่ม> อุ๊ย..... เออมีอะไรว่ามา
ไมค์> ข้าเจอคนที่ข้ารัก
เจนี่> เจ้าว่าอะไรนะไมค์
ไมค์> ข้าเจอคนที่ข้ารักแล้ว ข้าต้องการให้พวกท่านไปขอเขาคนนั้นให้ข้า
แม็กนั่ม> เดี๋ยวๆ ใครกันที่เจ้าเจอ มนุษย์หมาป่าตนใด
เจฟฟี่> นี่อย่าบอกนะว่า เจ้ากับไมเคิลตกลงรักกันเเล้ว OMG พระเจ้าเมตตา ให้เผ่าพันธุ์เราสมบูรณ์
ทางสายเลือดสักที
แม็กนั่ม> เงียบปากเดี๋ยวนี้เจฟฟี่
ไมค์> ท่านลุงพูดหมายถึงอะไร
เจฟฟี่> สายเลือดของมหารานีเเห่งอาณาจักรมนุษย์หมาป่าจะได้เป็นมนุษย์หมาป่าเช่นเดียวกันกับเจ้าไง
หลานรัก
ไมค์> แล้วท่านลุงบอลตัล
แม็กนั่ม> ข้าบอกให้หยุด
ไมค์> ท่านพ่อ มีอะไร ท่านแม่ ท่านน้าทั้ง 2
บอลตัล> ข้าไม่ใช่มนุษย์หมาป่า ลายเลือดข้าคือแวมไพร์ ข้าถูกพ่อท่านจับมาในคืนวันที่หมาป่าออกหากิน
แล้วข้าเลือดไม่พอเลยออกมาเพิ่ม เลยโดนพ่อท่านจับตัวมา
ไมค์> ท่านลุง ท่านคือแวมไพร์ยอดรักใช่ไหม
แม็กนั่ม> ไมค์ ใครบอกเจ้า
ไมค์> คนที่ข้ารักเป็นเเวมไพร์ลูกชายของท่านบิทและท่านคริส
บอลตัล> ไบร์ท หลานชายข้านี่
ไมค์> ไชโย ข้าหาเจอเเล้ว
เจฟฟี่> ไม่ ไม่นะ ข้าไม่ยอม หลานข้ารักเจ้าด้วยใจจริง พวกนั้นไม่เคยจริงใจกับเผ่าเรา
แม็กนั่ม> เจ้าพูดอย่างไนั้นได้อย่างไร
บอลตัล > ก็ไม่แปลกข้าเองก็เลือดแวมไพร์เต็มตัว เจนี่ก็ก็เลือดหมาป่าครึ่งมนุษย์ครึ่ง บริ้งค์และหลิวเต๋อ
2 หนุ่มนี่ก็เลือดแวมไพร์ผสมหมาป่า
เจฟฟี่> ใช่ มีแต่พวกเลือดผสมไม่มีใครที่เป็นเลือดหมาป่าโดยสมบูรณืนอกจาากหลานข้า ฉะนั้น หลานข้า
เท่านั้น ที่มีสิทธิ์แต่งกับลูกท่านพี่
ไมค์> ไม่ ข้าคิดกับไมเคิลแค่เพื่อนเท่านั้นไม่คิดเป็นอื่น
แม็กนั่ม> เรื่องนี้พ่อตามใจลูก อยู่ที่แม่ของเจ้าจะว่าอย่างไร
เจนี่> แม่แล้วเเต่เจ้า หากเจ้ารักในตัวแวมไพร์ แม่ก็ไม่ห้าม บางทีเลือดเเวมไพร์ก็ยังเห็นหัวเลือดผสมอย่างแม่
ต่างจากตัวที่มีสายเลือดตรง
เจฟฟี่> เจนี่ แกว่าข้าหรือ
บริ้งค์> ก็ไม่น่าถามนะ เพราะเมียท่านเเม็กนั่มมีเลือดหมาป่าเต็มตัวแค่ตัวเดียว
หลิวเต๋อ> ใช่ น่าสังเวชนะเนี่ย อยากเป็นมหารานีแห่งอาณาจักรแต่ไม่ดูสายเลือดที่แท้ทรู
เจฟฟี่> ทำไม ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์
บอลตัล> ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งแล้วให้อ่านบ้างตำรากฎอาณาจักร ไม่ใช่อ่านแต่กามาสูตราเอาใจท่านประมุข
อย่างเดียว กฎอาณาจักรก็บัญญัติโดยสภามนุษย์หมาป่าไว้ว่า หมวดที่ 2 ข้อที่ 1มหารานีแห่งอาณาจักร
ต้องเป็นผู้มีสายเลือดมนุษย์หมาป่าโดยสายเลือดจะเป็นสายเลือดอื่นไม่ได้
เจฟฟี่> ข้าไงข้ามีสิทธิ์โดยชอบเจ้าสิมาแย่งชิงข้าทุกอย่าง ถ้าไม่มีเจ้าข้าก็ได้เป็นใหญ่ เจ้าด้อยกว่าข้านัก
บอลตัล> ข้าไม่เถียง แต่..ข้อ 2 มหารานีแห่งอาณาจักรต้องมีสายเลือดจากมนุษย์หมาป่าชั้นสูงเท่านั้น
กำพืดเจ้า คงไม่ต้องบอกนะว่ามาจากไหน หมาป่าโลเมืองที่ท่านประมุขเก็บมาชุบเลี้ยงอย่าเผยอมาเทียบ
ดูสิเจนี่ก็ลูกสาวของเจ้าเมืองมนุษย์ที่ส่งมาเพื่อสานไมตรีไม่ให้หมาป่าทำร้ายมนุษย์ บริ้งค์ก็เป็นลูกเจ้าเมือง
หัวเมืองตะวันออกที่ท่านประมุขไปเจริญไมตรีเพื่อขยายอาณาจักร ส่วนหลิวเต๋อก็เป็นถึงลูกขุนนางชั้นสูง
ที่ส่งมาเจริญไมตรี แล้วเจ้ามีเชื้อสายอะไรไหมถ้ายังหาไม่ได้ก็นั่งเงียบๆ
เจฟฟี่> ทำไปเป็นรู้กำพืดคนอื่นแล้วกำพืดตัวท่านเองหละมหารานี
แม็กนั่ม> บอลตัล เป็นลูกชายของประมุกแวมไพร์องค์ก่อน เป็นพี่ชายของมหารานีแห่งอาณาจักรแวมไพร์
องค์ปัจจุบัน สายเลือดนั้นสูงพอที่จะเคียงงบัลลังค์ข้าได้ไหม เจฟฟี่
ไมค์> ท่านลุง ท่านไปสู่ขอหลานท่านให้ข้าได้ไหม
แม็กนั่ม> ไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ ยิ่งของมีค่ายิ่งยาก
ไมค์> ท่านพ่อ ตอนนี้ไบร์ทถูกท่านบิทขังตัวเอาไว้ ลูกเป็นห่วง
แม็กนั่ม> คืนนี้พวกแวมไพร์จะออกหากิน เจ้ากล้าฝ่าดงแวมไพร์ไปหาคนรักเจ้าไหม
บอลตัล> ท่านพี่ ท่านก็รู้ว่าการรุกล้ำเวลาหากินมันอันตรายเพียงใด
แม็กนั่ม> เจ้ากล้าไปไหม
ไมค์> ได้ ลูกจะไป
แม็กนั่ม> ดี นั้นคืนนี้ก็เตรียมตัว
ที่ห้องนอนของไมค์ บอลตัล เจนี่ บริ้งค์ และหลิวเต๋อก็แวะมาหา
ไมค์> ท่านลุง ท่านแม่ ท่านน้าทั้ง 2
บอลตัล> แม่เจ้าเป็นห่วงเจ้ามาก ลุงเลยเอาของสิ่งหนึ่งมาให้เจ้าเอาไว้ป้องกันตัว
ไมค์> อะไรหรือท่านลุง
บอลตัล> จี้ประจำพระวงศ์ของแวมไพร์ หากเจ้าจะโดนทำร้ายจากพวกแวมไพร์ให้แสดงจี้นี้ แล้วบอกว่าเจ้า
คือคนของข้าที่ข้าส่งมา จะไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้
ไมค์> ขอบคุณท่านลุงมากครับ ท่านใจดีจัง
เจนี่> ใช่แล้ว ท่านพี่จึงได้เป็นแวมไพร์ยอดรักในใจของท่านประมุขไง ขอบคุณท่านพี่มากๆ
บอลตัล> ลูกท่านก็เหมือนลูกข้า ถ้าข้าไม่ช่วยลูกแล้วลูกจะสมหวังได้อย่างไร
หลิวเต๋อ> พักผ่อนเถอะหลานน้า คืนนี้ต้องเดินทาง ขอให้สมหวัง
ไมค์> ขอบคุณครับ
ไมค์นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มที่เพื่อเตรียมมุ่งหน้าเดินทางในคืนนี้ ย้อนมาที่ไมเคิลซึ่งตอนนี้ออกมาที่น้ำตก
หลังเมืองเป็นที่ที่เขามักมาเล่นน้ำกับไมค์บ่อยๆ แต่วันนี้ไมเคิลมาคนเดียวไม่มีไมค์มาด้วย ไมเคิลถอดเสื้อผ้า
ตนเองออกจนหมดเหลือเพียงตัวเปล่าเหล่าเปลือยเดินลงน้ำและแวกว่ายเล่นอย่างสนุกสนาน ไมเคิลว่ายเล่น
สักพักก็มานอนพิงที่รากไม้ใหญ่ เขานึกถึงเรือนร่างกำยำของไมค์ มือสองข้างก็เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายของตน มือซ้ายเล่นที่หัวนม มือขวาเริ่มกำที่ลำควยแล้วก็รูดขึ้นลงอย่างเคลิบเคลิ้ม "โอ๊ววไมค์ ไมค์ ไมค์ โอ๊วววว
ข้าเสียวเหลือเกิน ไมค์โอ๊วววว" ไมเคิลชักว่าวอย่างเพลิดเพลิน และแสดงความเสียวซ่านออกมาอย่างเต็มที่
โดยไมเคิลไม่คิดเลยว่ามีใครกันที่แอบดูอยู่
ว่าแต่.....เขาคนนั้นจะเป็นใครกัน แล้วมาแอบดูไมเคิลอย่างนี้ ไมเคิลจะจัดการอย่างไรติดตามตอนต่อไปนะครับ
ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ สนุก ขอบคุณครับ เขาคนนั้นจะเป็นใครกัน แล้วมาแอบดูไมเคิลอย่างนี้ ไมเคิลจะจัดการอย่างไรติดตามตอนต่อไปนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} {:5_119:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ เรื่องเสียวต้องไว้ใจเขาละ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ต่อคับ เจฟฟี่ชั่วทุกเรื่องเลยจริงๆ
หน้า:
[1]
2