รัตติกาลแห่งรัก ตอนที่ 3 หนี
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-3-8 03:18ระหว่างที่ไมเคิลกำลังชักว่าตัวเองอยู่พร้อมกับจินตนาการถึงเรือนร่างของไมค์ จนซีส......โอ๊วว....ซ๊าด.........
ไบอัล หมาป่าหนุ่มที่แอบรักแอบหมายปองไมเคิลมานานก็ได้แอบซุ่มดูพร้อมกับถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ดูท่า
ไบอัลจะพร้อมมากกับเหยื่อที่อยู่ข้างหน้า ไบอัลเป็นทหารองครักษ์ของไมค์ ไบอัลย่อมรู้ดีว่าไมค์ไม่มีใจที่จะ
รักไมเคิลแน่นอน เพื่อให้เจ้านายสมหวัง ไบอัลจึงเริ่มปฏิบัตเพื่อไม่ให้ไมเคิลตกเป็นเหยื่อของเจฟฟี่ได้
"เสียวมากไหมครับ"
"โอ๊วววว เสียวสิ โอ๊วววไมค์ ไมค์ ไมค์ มาให้ข้าอมของนายทีโอ๊ววว โอ๊วววว"
ไบอัลได้ยินอย่างนั้นก็สวมบทบาทเดินเข้าไปในสภาพที่ควยพร้อมทำงานเต็มที่ ไมเคิลซึ่งยยังหลับตาอยู่นั้น
ก็ไม่รู้เลยว่า หมาป่าที่สวมกอดนั้นคือ ไบอัล ไม่ใช่ ไมค์
ไบอัลเข้าไปลูบไล้ที่ตัวของไมเคิลจนเสียวซ่าน ทั้งเลียกกหู จูบคอ ขยำนม ก่อนที่จะจับดุ้น 7.5 ยัดเข้าปาก
"เฮ้ย.... ไบอัล นายมาที่นี่ทำไม" ไมเคิลรู้สึกตัวและลืมตาขึ้นมาเห็นว่าไบอัลกำลังจะเอาควยยัดปาก จึงผลักตัว
ลงน้ำ
ไบอัล> ข้าก็จะสนองความต้องการให้เจ้าไงไมเคิล
ไมเคิล> เจ้าไม่รู้หรือว่า ข้ากับไมค์เป็นอะไรกัน
ไบอัล> รู้สิ รู้ว่าเจ้าไม่ใช่คนที่รัชทายาทจะเลือก
ไมเคิล> ปากดี เป็นแค่องครักษ์ อย่าริอาจเอื้อม
ไบอัล> เตือนตนดีกว่าไหม พระสหาย อย่าได้หมายเป็นพระคู่หมั้นแห่งรัชทายาทอาณาจักรมนุษย์หมาป่า
ไมเคิล> แก แกคิดเหรอว่าจะได้เห็นขาอ่อน
ไบอัล> 555 ตอนนี้เห็นมากกว่าขาอ่อนด้วยซ้ำไป จะหนี้ไปไหน
ไมเคิล> อย่าตามลงมา
ไบอัลกระโจนลงน้ำไปหาไมเคิลซึ่งกำลังจะว่ายหนี แต่ในที่สุดไมเคิลก็หนีไม่พ้นตกอยู่ในอ้อมกอดขององครักษ์
หนุ่มรูปหล่อกลางลำธาร
ไบอัล> จะหนีไปไหน บอกเเล้วไงว่าหนี้อย่างไรก็ไม่พ้น
ไมเคิล> ปล่อย ปล่อยข้า ข้าจะฟ้องไมค์
ไบอัล> คงไม่ทันแล้วหละ
ไมเคิล> อะไร ไม่ทันคืออะไร
ไบอัล> ไมค์ตอนนี้กำลังไปเมืองแวมไพร์เพื่อช่วยว่าที่คนรัก
ไมเคิล> อะไรนะ ไมค์รักกับแวมไพร์
ไบอัล> ใช่ รู้อย่างนี้แล้วเปลี่ยนใจก็ยังทันนะ
ไมเคิล> ไม่ ข้ารักของข้า อย่างไรก็ไม่มีใครแย่งไมค์ไปจากข้าได้ข้าจะไปขัดขวาง ปล่อยข้านะ
ไบอัล> ไม่ปล่อย หน้าที่ขององครักษ์คือคุ้มกันเจ้านาย ส่วนหน้าที่ของใจคือป้องกันไม่ให้คนรักเป็นของคนอื่น
ไมเคิล> นี่เจ้า
ไบอัล> ข้ารักเจ้า
ไมเคิล> อะไรนะ
ไบอัล> กูรักมึง
ไมเคิล> ไอ้บ้า ปล่อย ข้าไม่ได้รักเจ้า
ไบอัล> นั้นข้าจะทำให้เจ้ารักข้าเอง
ไมเคิล> อย่านะ ปล่อย ไบอัล ปล่อย อย่า
ไบอัลปลุกปล้ำไมเคิลทางลำธาร ทั้งกอดรัดฟัดเหวี่ยง จูบปาก จูบคอ จนไมเคิลชักจะอ่อนระทวยให้เเล้วสิ
ทั้งคู่ กำลังจะแลกลิ้นจูบปากกันนั้น มารพจญก็มาถึงพอดี "พวกแกหยุดเดี๋ยวนี้นะ" เจฟฟี่ ลุงของไมเคิล
ออกคำสั่งห้ามทั้งคู่
เจฟฟี่> แกทำอะไรหลานฉันไอ้สวะ
ไบอัล> ข้าก็ทำตามใจข้ากับไมเคิลต้องการ
เจฟฟี่> ไอ้หลานไม่รักดี อุตส่าห์เอามาเลี้ยงให้ใฝ่ดีกลับใฝ่ต่ำ แกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ อย่าให้ข้าต้องโมโห
ไบอัล> ไม่ ข้าจะไม่ปล่อยให้ไมเคิลไปเป็นเครื่องมือของใคร
ไมเคิล> เครื่องมืออะไร
ไบอัล> ก็เครื่องมือในการแย่งชิงตำแหน่งมหารานีไง หากไมเคิลได้เสกสมรสกับรัชทายาท บทบาทและ
อำนาจของไมเคิลก็จะเป็นเพียงหุ่นเชิดให้ท่านเจฟฟี่เท่านั้น
เจฟฟี่> แกเพ้ออะไรของแก ไมเคิลขึ้นมา ไม่มีใครหวังดีกับหลานเท่ากับลุง
ไบอัล> ไมเคิล รักคนที่เขารักเรา ดีที่สุด
ไมเคิล> ท่านลุงบอกข้าได้ไหมว่าที่ท่านมาที่นี่เพราะอะไร
เจฟฟี่> รัชทายาทกำลังไปเมืองแวมไพร์ เจ้าจงไปขัดขวางอย่าให้ไปถึง
ไมเคิล> ได้ เเต่องครักษ์ต้องตามไปด้วย ไม่งั้นหลานไม่ไป
เจฟฟี่> แกคิดจะหนี้ไปด้วยกันเหรอ
ไมเคิล> ท่านลุง
เจฟฟี่> มุกตื้นๆแบบนี้อย่าเอามาใช้กับข้า
ไบอัล> ท่านมากกว่า ที่คิดตื้นๆ
ไบอัลพาไมเคิลหนีไปทางน้ำเพราะรู้ดีว่าไม่มีใครสามารถสั่งปิดธารน้ำนี้ได้นอกจากบอลตัล เจฟฟี่ตอนนี้
เลือดขึ้นหน้าถึงขั้นส่งคนออกตามล่าหลานชายและไบอัล
ในยามราตรีกาลที่คลืบคลานเข้ามาทางฝ่ายแวมไพร์ก็ได้เวลาออกหากิน ไมค์ซึ่งต้องฝ่าดงแวมไพร์ไปยัง
ปราสาทที่กักตัวของไบร์ทไว้ แต่ด้วยสิ่งของที่บอลตัลให้มาแวมไพร์จึงไม่กล้าทำร้ายไมค์ได้ ได้เเต่บอกทาง
และปล่อยผ่านไปเมื่อมาถึงที่ปราสาท ไมค์ได้ลักลอบเข้าไปจนถึงห้องของไบร์ท
ไมค์> ไบร์ท ไบร์ท ไบร์ท
ไบร์ท> ไมค์ พี่มาได้ไง แล้วรอดจากการล่าเหยื่อของเหล่าแวมไพร์ได้อย่างไร
ไมค์> พี่รู้เเล้วว่าแวมไพร์ยอดรักคือใคร และเขาก็ให้สิ่งหนึ่งมาไว้ป้องกันตัว
ไบร์ท> นี่มัน ตราประจำตัวของท่านลุงบอลตัลนี่ ท่านลุง เออ....ใช่ ไบร์ทลืมคิดไปเลยเรื่องนี้
ไมค์รีบไขกุญแจ ห้องที่ขังตัวไบร์ทไว้ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็โผกอดกันด้วยความรักและคิดถึง "ไป ไปกับพี่ พี่
จะพาไบร์ทหนีไปเอง"
ไบร์ท> แต่....
ไมค์> แต่อะไร ไม่มีแต่หากรักพี่ให้คิดหนีพ่อ
ไบร์ท> ไบร์ทรักพ่อมากกว่าพี่ พี่ทำอย่างนี้ก็ไม่เป็นไปตามที่ตกลงกับแด๊ดสิ
ไมค์> สัจจะของเจ้านี่ มันชั่งมั่นคงยิ่งนัก เอาหละพี่จะพาเจ้ากลับมาขอท่านแวมไพร์ แต่ตอนนี้เราต้องรีบไป
ช่วยหมาป่าคู่หนึ่งก่อน เขากำลังมีภัย
ไบร์ท> ...
ไมค์> ไม่ต้องถาม ไปกับพี่
ไบร์ท> ครับ
ไมค์รีบพาไบร์ทหนี้ออกไปทางด้านหลัง ถึงแม้จะหนีไปได้แต่บิทก็รู้เรื่องราวทุกอย่างอยู่ดีไม่มีอะไรในเมืองที่บิท
จะไม่รู้ หลังจากทั้งคู่หนี้รอดมาได้ ก็มาถึงยังจุดบรรจบของธารน้ำของเมืองแวมไพร์และเมืองหมาป่าที่ไหลมา
บรรจบกัน "นี่มันแม่น้ำแห่งสันตินี่" ไบร์ทพูดขึ้นด้วยแววตาสงสัยว่าไมค์พามาที่นี่ทำไม
ไมค์> ใช่จุดเริ่มแห่งความสันติของแม่น้ำแวมไพร์และหมาป่า นั้นไงหมาป่าที่เราต้องช่วย
ไบร์ท> นั้นก็รีบไปเถิด
ไมค์> ไบอัล ไมเคิล
ไบอัล> เจ้าชาย ท่านพาคนรักออกมาได้
ไมค์> ข้าขอบใจเจ้ามากที่ช่วยถ้วงเวลาไม่ให้ท่านลุงเจฟฟี่ตามมาทัน
ไบร์ท> นี่เสื้อผ้า ไม่รู้ว่าท่านทั้ง 2 จะใส่ได้ไหม ขึ้นมาใส่เสื้อผ้าก่อนเถอะ
ไมเคิล> ขอบใจท่านมาก
ไบร์ท> เรียกข้าว่าไบร์ทเถอะ คนกันเอง
ทั้งคู่รับเสื้อผ้าจากไบร์ทก็รีบขึ้นมาใส่ ค่ำคืนนี้แสนทรมารนักด้วยความหนาวเย็นของอากาศที่แวมไพร์มักจะ
สู้ดไม่ไหว ต่างจากหมาป่าที่ปรับตัวได้ดี "หนาวหรือ" ไมค์ถามขึ้น
ไบร์ท> ใช่ ข้ายังไม่ได้กินเลือดอุ่นๆของมนุษย์เลย
ไมค์> เออหว่ะ เเล้วเลือดก็ไม่มีด้วย ไบร์ท
ไบร์ท> ครับ
ไมค์> ดูดคอพี่ซะ อย่างน้อยๆเลือดหมาป่าก็อุ่นพอให้เจ้าคลายหนาว
ไบร์ท> ไม่ ท่านคือคนรักของข้า ข้าทำไม่ได้
ไมค์> ไม่งั้นเจ้าจะตายนะ
ไบร์ท> ข้าทนได้
ไมค์ดึงตัวไบร์ทมากอดไว้อย่างแน่นหนา ไมเคิลกับไบอัลเร่งสุมไฟเพื่อเพิ่มไออุ่นแต่คืนนี้มันช่างหนาวแบบผิด
ปกติราวกับว่ามีเวทมนต์อะไรบางอย่างที่ทำให้อากาศหนาวเย็นแบบลดลง "ไบร์ท ไบร์ท ไบร์ท" ไมค์ร้องเรียก
ไบร์ทสุดเสียงหลังไบร์ทสั่ยและสลบไป
ไมค์> ใครพอหาเลืดได้บ้าง ไบร์ท อย่าหลับลืมตา ลืมตาดูพี่ ไบร์ท
ไบอัล> มีอย่างหนึ่งที่อุ่นและแทนเลือดได้
ไมค์> อะไร
ไบอัล> น้ำรักของท่าน
ไมค์> เฮ้ย มันกินได้เหรอ
ไมเคิล> ได้สิ แต่ความคาวปนเลี่ยนไบร์ท จะกลืนลงไหม
ไบร์ท> ขอแค่ไม่ใช่เลือดของท่านทั้ง 3 อะไรข้าก็กินได้
ไมค์> ไบร์ท
ไบร์ท> อย่างไรข้าก็คงหนีน้ำท่านไม่พ้น
ว๊าววว เอาหละสิงานนี้ แวมไพร์หนุ่มต้องกินน้ำรักของหมาป่าแทนเลือดงานนี้จะเสียวซ่านขนาดไหน
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ.......
ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ว๊าววว เอาหละสิงานนี้ แวมไพร์หนุ่มต้องกินน้ำรักของหมาป่าแทนเลือดงานนี้จะเสียวซ่านขนาด ขอบคุณครับ รสชาติจะเป็นยังไงน้าา {:5_137:} ขอบคุณครับ สนุกดีนะครับ มาต่อไวๆนะครับผม ขอบคุณมากครับ. ลุ้นๆๆๆ ขอบคุณมากครับ เรื่องเสียวต้องไว้ใจเขาละ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ
ติดตาม ขอบคุณครับ ขอบคุณ ดีจังครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณ
หน้า:
[1]
2