รัตติกาลแห่งรัก ตอนที่ 4 น้ำรัก
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-3-10 16:44ไมค์ ก้มลงจูบที่มุมปากของไบร์ทก่อนที่จะสอดมือของตนลงไปปลุกเร้าอารมย์ช่วงล่างให้ของไบร์ทตื่นตัว
ไมเคิลและไบอัลออกจากพื้นที่เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยตามหน้าที่ขององครักษ์ ถึงแม้ในใจไมเคิลจะรัก
ไมค์เพียงใดแต่สุดท้ายคนที่ใช่ของไมค์ก็คือไบร์ทเท่านั้น
ไมค์ตอนนี้ อารมย์พุ่งพล่านเต็มที่หลังจากได้ชิมริมฝีปากบางๆของแวมไพร์หนุ่มที่แสนนุ่มละมุล จากนั้น
ไมค์ก็ค่อยๆปลดกางงเกงตัวเองลง แล้วจับเอาควยขนาด 7.5 จ่อเข้าที่ปากของไบร์ท ไบร์ทอยู่ในความคิด
ที่ยังกล้าๆ กลัวๆ ก็อย่างว่าครั้งแรกนี่เนอะ
"ไม่กล้าเหรอ"
"ครับ ของพี่มัน.... ใหญ่จัง"
"ลองดู คิดว่ากินไอติม อุ่น ๆ อ้าปากครับ"
ไบร์ทอ้าปากออกพร้อมกับอมดุ้น 7.5 ที่ไมค์ ยัดเข้าไป มันยาวมากถึงกับชนพนังคอจนแวมไพร์หนุ่ม
เกิดการอ๊อก อ๊อก "โอ๊วววซีสสส ไบร์ทคับ ลองดูดสิครับ" ไมค์ครางออกมาเบาๆพร้อมกับให้ไบร์ทดูด
ไบร์ทเริ่มดูดจากตรงหัวควยของไมค์พร้อมกับวลลิ้นที่รูจนน้ำเมือกใสๆไหลออกมา ไมค์ร้องครางด้วยความเสียว
แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน "โอ๊วว โอ๊ววว โอ๊วววว ซีสสส โอ๊วววว โอ๊วววว ไบร์ท ไบร์ทครับ ไบร์ท เป็นงานไวจัง"
ไมค์จับหัวไบร์ทพร้อมกระเด้าปากอย่างมันส์ ไบร์ทเองก็เริ่มที่รับแรงกระเด้าเย็ดทางปากของไมค์ได้ อย่างได้อารมย์
และตอนนี้ทั้งคู่ต่างอยู่ในท่า 69 ไร้ซึ่งเสื้อผ้าปกปิดกาย แสงสว่างจากกองไฟและไฟกามแห่งรักในตัวทั้งคู่ต่างร้อน
ระอุประหนึ่งภูเขาไฟที่พร้อมระเบิดเต็มที่ ไมค์และไบร์ทต่างผลัดกันอม เลีย ดูด ให้กันและกันอย่างเมามันส์
จนในที่สุดภูเขาไฟก็ถึงจุดปะทุทั้งคู่ต่างก็พ่นลาวาขาวข้นใส่ปากของกันและกัน ไมค์กลืนกินของไบร์ทอย่างอร่อย
และไม่รังเกลียด ไบร์ท ถึงแม้รสชาติมันจะไม่น่ากลืนแต่เขาก็ต้องกลืนมันลงไป "น้ำรักของหมาป่านี่มันรสสชาติ
แปลกจัง ทั้งคาว ทั้งเลี่ยน แต่พวกมนุษย์ก็ชอบกินไม่เว้นแม้แต่พี่ไมค์ก็กินของเราเกลี้ยงเลย" ไบร์ทครุ่นคิดหลัง
จากที่เลียทำความสะอาดให้ไมค์จนเสร็จ ทั้งคู่ใส่เพียงกางเกงแล้วเอนหลังพิงต้นไม้ใหญ่ส่วนไบร์ทก็พิงตัวของไมค์
"คิดอะไรอยู่"
"เปล่าครับ แค่รู้สึกคลื่นไส้"
"น้ำคาวอะดิ พี่กินเเต่เลือด ของคาวๆ น้ำก็คงไม่อร่อยอย่างของเราหรอก"
"หือ มันก็ไม่ต่างกันหรอกมั้งครับ ไบร์ทเองก็ดื่มเลือดเหมือนกัน"
"แต่น้ำไบร์ทอร่อยอยู่นะไม่คาว อย่าบอกนะว่าค้างคาวน้อยกินผลไม้ด้วย"
"ก็มีบ้างนะที่กิน ช่วงที่ไม่ได้ออกหาเลือด"
"แบบนี้พี่ต้องกินน้ำเราทุกวันแล้วหละ"
"บ้า สายพันธ์ุพวกเราเลือดคืออาหารหลักนะครับ"
"น้ำรัก คืออาหารเสริม หน้าแดงแบบนี้ เขินเหรอ"
"ไม่รู้ อยากนอนแล้วอะ"
"เพลียเหรอ555"
"บ้า ง่วง"
"ง่วงอะไรนี่เวลากลางคืน"
"ก็อยากง่วงตอนกลางคืนบ้างไม่ได้เหรอ"
ไบร์ททั้งเขินและทั้งเพลียในการเสียน้ำแรกและไม่ได้ดื่มเลือดเข้าไป จึงนอนซบพิงกายภายใต้อ้อมกอดของ
หมาป่าหนุ่มอย่างฟิน ไมค์สังเกตเรือนร่างของไบร์ทที่ไม่ได้ใส่เสื้อมันช่างน่าจัดเย็ดเสียจริง"หือ...แวมไพร์
งานดีแบบนี้นี่เองท่านพ่อจึงยกท่านลุงเป็นมหารานีแห่งอาณาจักรหมาป่า ผิวขาว เนียน กว่าผู้หญิงอีก คอ
คอไบร์ทน่าดูดมาก" ไมค์คิดในใจก่อนที่จะก้มลงไม่จูบและหอมที่ซอกคอขาวๆของแวมไพร์หนุ่ม...
ตัดมาที่คู่ของไมเคิลกับไบอัล ตอนนี้ทั้งคู่ได้หาเลือดไว้เพียบเพื่อเจ้านายของเขาทั้ง 2 "ท่านเก็บแอปเปิ้ล
พวกนี้ไปด้วยทำไม" ไมเคิลถามไบอัลแบบงง
"ก็... เมียของนายเราไง"
"หือ แวมไพร์ก็ดื่มเลือดเหมือนพวกเราไม่ใช่เหรอ"
"แต่ถ้าหาเลือดไม่ได้เขาก็ต้องกินผลไม้ปะทัง อย่าลืมสิเผ่าเขาก็เหมือนค้างคาว เช่นกันกับเราหากไม่มีเลือด
ก็ต้องกินเนื้อ เหมือนหมาป่า"
"นายนี่ เข้าถึงชีวิตดีนะ"
"ก็ต้องใส่ใจไว้สิ เอาไว้ดูแลคนที่เรารักไง" ไบอัลพูดหยอดแบบนี้ ไมเคิลก็เขินสิครับ
"ป่านนี้ทางนั้นคงเสร็จกิจแล้วหละ เรารีบเอาเลือดกับผลไม้นี้ไปเถอะ เดี๋ยวไบร์ทจะแย่ได้"
"ได้น้ำชั้นดีผสมคาวเลือดอย่างไรก็อยู่ได้ยันสว่าง"
"นายจะทำอะไร"
"ทำแบบนี้ไง"
ไมเคิลถึงกับทึ้งเมื่อไบอัลดึงตัวเข้าไปจนปากทั้งคู่ปะกบกัน สายตาจ้องตากันและกัน ลิ้นทั้งคู่แลกกันไปมา
ภายในปากที่ปะกบอยู่ ไบอัลโน้มตัวลงทับร่างของไมเคิลก่อนที่จะบดขยี้ริมฝีปากของไมเคิล "ลองกินน้ำเราไหม"
"ถ้านายให้เราก็กิน แต่นายห้ามให้ใครกินนะ"
"ได้ดิ เราจะให้ไมเคิลกินน้ำเราแค่คนเดียว"
ไบอัลงัดควยออกมาจากกางเกง ไมเคิลก็คว้ามาอมอย่างไว ดูท่าไมเคิลจะอืม....สุดกว่าไบร์ทนะเนี่ย ไมเคิลโยก
หัวอมควยไบอัลจากหัวจรดปลายโคน และเลียจากโคนขึ้นมาถึงหัว จนไบอัลครางไม่เป็นภาษา(คนอ่านคิดเอง
ครับว่าอยากได้แบบไหน) ไบอัลจับควยตีที่แก้มของไมเคิลจนน้ำเมือกเลอะแก้มจากนั้นก็ยัดเข้าปากต่อพร้อมกับ
กระเด้าปากราวกับว่าได้เย็ดตูดของไมเคิล อ๊อก อ๊อก อ๊อก อุก อ๊อก ไมเคิลตอนนี้โดนซอยปากอย่างบอกไม่ถูก
ถึงอารมย์ โอ้คู่พระรองนี่ แซ่บกว่าคู่พระเอกอีก หรือคู่พระเอกเขายังปล่อยออกมาไม่สุด
"โอ๊ยย ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว ไมเคิล เราไม่ไหวเเล้ว ไมเคิล โอ๊ยยยยยยยยย" ไบอัลกดหัวไมเคิลจนปากติดโคนควย
แล้วปล่อยน้ำรักลงคอไมเคิลอย่างไม่ยั้ง ไมเคิลตั้งสติและกลืนเป็นจังหวะตามที่ไบอัลพ่นลงคอจนหมดเกลี้ยงจากนั้น
ก็เลียทำความสะอาดให้กับไบอัลทั้งคู่กลับมาถึงที่พักก็เห็นว่าไมค์กอดไบร์ทที่หลับคาอกอยู่
"ถึงกลับหมดแรงเลยเหรอนายท่าน" ไบอัลถามแกมอมยิ้ม
"เฮ้ย แค่ผลัดกันอมยังไม่ทำอะไร "
"อะไรเนี่ย ไปทั้งนาน แค่อมเองเหรอนายท่าน แวมไพร์เชียวชาญการดูด ผมก็นึกว่าจะ....."
"ไอ้ไบอัลมึงไม่รู้อะไร เห็นแวมไพร์หล่อร้ายๆ ดูดเลือดมนุษย์เก่งแบบนี้ แต่ความเป็นจริงบอบบางมาก"
"นี่ นายไบอัล แวมไพร์เขาเน้นดูดคอ ไม่ดูดควยอย่างนาย เอ้ย....อุ๊บ..." ไมเคิลเผลอหลุดพูดออกมา
"อ่อ..หายไปนาน ไปดูดกันมาหรือไง ไมเคิล ไบอัล"
"เอ่อ ใกล้เช้า เริ่มง่วงละ อะนายท่านเลือดมนุษย์กับผลไม้ ข้าขอตัวนอนก่อนนะ"
"ข้าก็ง่วงเเล้วเช่นกัน นอนละ"
ไมเคิลและไบอัลต่างตีเนียนไปนอนข้างกัน "นี่ก็ใกล้สว่างละพรุ่งนี้ 2 เมืองต้องออกตามหาพวกเราแน่ ๆ
เอาว่ะ เป็นไงก็เป็นกัน ข้าจะขอท่านบิทและท่านคริสเอง ขอพระเจ้าเมตตาให้ความรักของ 2 เผ่าพันธุ์
สมหวังด้วยเถิด" ไมค์ ครุ่นคิดและขอพระต่อพระเจ้า ก่อนที่จะกกตัวไบร์ทและหลับไป
เจฟฟี่แอบสะกดรอยตามมาจนเจอรังรักของทั้ง 2 คู่ "รักกันมาก ดูสิถ้าแวมไพร์หนุ่มถูกสาบให้เป็นหญิงสาว
แกยังจะรักกันอยู่ไหม ไมเคิลนังหลานไม่รักดี ดูสิถ้าแกต้องเเก่ เหยียวย่น ไอ้ไบอัลมันยังจะรักแกอยู่ไหม"
เอาหละสิครับงานนี้เจฟฟี่จะทำสำเร็จไหมเรามาติดตามต่อตอนต่อไปนะครับ
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานของผมกับพี่Maxนะครับ ช่วงนี้อาจลงช้าหน่อยเนื่องจากงานรุม
ส่วนแฟนคลับพี่Maxรออีกสักพักใหญ่ๆนะครับ ไว้พี่Maxพร้อมจะกลับมาเขียนต่อ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก สนุกๆครับ ลุ้นมาก นางเจฟฟี่มันร้ายทุกภาคจริงๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ
ขอบคุณครับ ขอบคุณ {:5_119:}
หน้า:
[1]
2