เจ้าสัวน้อย ตอนที่ 13 ไม่สบอารมย์
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-3-20 11:32"เฮ้ยซิก ทำไรว่ะเปลี่ยนชุดนานจังมึง" น้ำมนต์เอ่ยถาม"จัดระเบียบสังคมเว้ย"
"ยิ่งใหญ่ว่างั้น"
"กำลังดี ว่าเเต่มึงชกด้วยเหรอ"
"เออ ออกกำลังหน่อยเดี๋ยวพุงออก"
"พร้อมยังไอ้ 2หนุ่ม"
"พร้อมครับอาเบส ปะซิกสังเวียนพร้อมแต่ยังไม่ขึ้น"
"ทำไมว่ะ"
"วอร์มอัพ ซ้อมท่ากับกระสอบทรายไปก่อนไอ้ทิด"
"55ผมคงเป็นทิดไม่ได้"
"ทำไมว่ะ"
"อ่อไอ้ซิกมันอิสลามครับอา บ้านมันโคตรดุ"
"แล้วงี้มาจีบลูกข้าได้ไง ไอ้หนุ่ม" ระหว่างที่ฝึกเตะ ฝึกชกกันอยู่นั้น พอพูดเรื่องนี้มาก็ถึง
กับหยุด ซิกรู้สึกหน้าเสียเหมือนกันที่เบสพูดออกมา
"ผมจะพยายามทำให้ที่บ้านยอมรับให้ได้ครับพ่อ"
"แน่ใจ"
"ครับ หากเขาไม่รับผมก็พร้อมออกจากศาสนาเพื่อคนที่ผมรัก"
"ไม่กลัวพระเจ้าลงโทษหรือ"
"ผมกลัวพ่อกับพ่อของแชมป์มากกว่าครับ ผมก็ไม่รู้นะครับว่าอย่างไรแต่ผมเกิดในยุคสมัย
ที่อะไรมันเปลี่ยนแปลงแล้ว ผมว่าถ้ามันจะบาปผมก็ขอรับบาปนั้นไว้เองครับ"
"หล่อมากเพื่อน"
"แล้วเอ็งเป็นคนที่ไหน"
"ลูกครึ่งครับ พ่อเชียงใหม่ แม่ปัตตานีครับ"
"หือ แม่เอ็งเป็นคนปัตตานีเหรอ"
"ใช่ครับมะห์เป็นคนปัตตานี แต่มาอยู่กับป๋าก็ใช้ชีวิตปกติป๋าเป็นพุทธก็มีเข้าวัดบ้าง มะห์
ก็มีไปบ้างแต่เเค่ไม่ได้ทำศาสนกิจของพุทธครับ"
เบสได้ฟังมันก็ยิ่งคุ้น ๆ หรือว่าซิกจะเป็นลูกของเซียร่ากับผู้กองภูทหารรุ่นพี่ของเบส "ไม่นะ
ถ้าไอ้หนุ่มนี้เป็นลูกของเซียร่าจริง บูมพังบ้านและค่ายมวยแน่นอน" เบสคิดไปคิดมา
"พ่อ พ่อ พ่อ.."
"อะไรแชมป์ เรียกซะดังเชียว"
"คิดอะไรเหม่อเชียว เย็นนี้อยากทานอะไรไหมครับได้โทรให้พ่อบูมซื้อมาให้"
"อะไรก็ได้เรากับพ่อบูมทำทุกคนในค่ากินได้หมด"
"เอ่อพ่อวันนี้พี่ชัชจะกลับบ้านนะ พ่อบูมน่าจะไปรอรับที่สนามบิน"
"แชมป์มีพี่ชายด้วยเหรอ"
"ทำไมจะจีบเหรอ"
"จีบได้ไงเล็งคนน้องไว้อยู่"
"เหรอ แล้วเย็นนี้จะอยู่ทานข้าวด้วยไหมครับ"
"อยู่"
"ถามพวกพี่น้ำมนต์ ไม่ได้ถามพี่ครับ"
"หือ พี่ว่าคงต้องฝากแชมป์ทานมื้อเย็นที่นี่แล้วหละ พอดีคืนนี้ที่โรงแรมมีงานพี่กับต้นกล้า
ต้องออกงานเดี๋ยวไปเตรียมตัวก่อน ป่ะ กล้า อีเจ้ ไอ้มด ไม้"
"เอ้าเทกันซะงั้นเพื่อน"
"หรือคุณมึงจะไปกับพวกกู" มดพูดขึ้นเป็นเชิงว่าทุกคนเปิดทางให้
"ย้ำขนาดนี้ไม่ไปก็ได้ว่ะ"
"นั้นพวกผมกลับก่อนนะครับอาเบส สวัสดีครับ"
"ไปก่อนนะแชมป์พรุ่งนี้เจอกันเพื่อน"
"โอเคกล้า โอปอ"
"ยิ้มอะไรครับอยากออกกำลังก็ออกสิครับคุณซิก"
"มาเป็นคู่ซ้อมให้พี่หน่อยดิ"
"อะไรนะ ไม่ว่าง"
"มาเร็วไม่งั้น เมื่อเช้า....."
"เออครับ ก็ได้"
ทั้งคู่กระหนุงกระหนิงกันอย่างน่ารัก ซึ่งภายใต้ความน่ารักนั้นจะรู้ไหมว่าเบสโคตรหนักใจ
และเเล้วบูมก็กลับบมาถึงที่บ้านพร้อมกับอารมย์วีนเต็มแรง ...โครม... เสียงโยนกระเป๋า
ดังลั้นแบบนี้ ต้องไปมีเรื่องมาแน่นอน
"เป็นไรไปคุณ"
"อารรมย์ไง ถามแปลกๆ"
"สวัสดีครับพ่อ"
"สวัสดีชัช เป็นไงลูกดูซูบไหม"
"ก็นิดหน่อยครับพ่อ หมอทหารงานออกสนามเยอะมากนี่กะมาพักร้อนสัก 1 สัปดาห์"
"อือ ดีดี"
"อะพี่ แล้วเจ้าแชมป์ไปไหนหรือว่าค้างบ้านเพื่อนอีก"
"ซ้อมมวยกับรุ่นพี่ที่มหาลัย พอดีรุ่นพี่เขาอยากมาออกกำลังที่นี่"
"ฟรีหรือเก็บตังค์"
"ฟรี" เบสพูดพร้อมอุดหู
"อืม แล้วแต่พี่"
"ชัช"
"ครับพ่อ"
"พ่อเขาเป็นอะไรปกติถ้าฟรีนี่พ่อถึงขั้นนอนนอกบ้านเลยนะ"
"ไปเจอคู่ปรับมาพ่อที่ตลาด เกือบเปลือกทุเรียนลอย"
"อย่าบอกนะว่า"
"ใช่ นางเซียร่า อดีตคนที่รักคุณไง แหม่อวดจังลูกชายเป็นหมอ จบหมออายุยังน้อย โถ่เอ๊ย
ลูกกูก็หมอ แถมมียศทหารยังไม่อวด พูดเเล้วโมโหไปอาบน้ำเตรียมไปงานเย็นนี้ดีกว่า"
"อ้าวพ่อครับ สวัสดี กลับหน้ามุ้ยจัง พี่ชัชสวัสดี"
"สวัสดีน้องชายแฟนเหรอ"
"บ้า..."
"ตาแชมป์ ไปเตรียมตัวพ่อจะพาเราออกงานคืนนี้ที่โรงแรมเจ้าสัวเสือ"
"เอ่อพ่อครับ นี่พี่ซิกรุ่นพี่ที่มหาลัย"
"สวัสดีครับ"
"หน้าเธอนี่มันคุ้นๆ เดี๋ยวค่อยนึก ไปอาบน้ำก่อนหงุดหงิด"
"พ่อเป็นไรอะพี่"
"ทะเลาะกับโจทย์เก่าดีนะที่ลุงดิวอยู่ด้วย ไม่งั้นตลาดพัง"
"พ่อว่าเราก็รีบไปปเตรียมตัวเถอะนะด้วยองค์ลง เอ่อไอ้หนุ่มก็ไปเตรียมตัวนะเดี๋ยวได้ออกไป
งานพร้อมกัน"
หลังจากที่ทุกคนเตรียมตัวเสร็จก็ออกเดินทางไปที่โรงเเรม คืนนี้เป็นงานเลี้ยงตอนรับคุณหมอ
คนใหม่ที่จะมาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเป็นหมอที่เก่งเเละเชียวชาญมากใน
ทุกด้าน แต่ว่าจะเป็นใครกันนะ ที่โรงเเเรมสถานที่พร้อมคนพร้อม งานนี้เป็นงานเเรกที่เจ้าสัวน้อย
จะต้อนรับแขกแทนเจ้าสัวเสือ "เป็นไรครับเจ้าน้อย" ต้นกล้าเดินมาจับไหล่พร้อมพูดกับน้ำมนต์
"ตื่นเต้นจังครับ ซ้อ"
"บ้า ยังไม่ได้เเต่งเลย เอาหน่าไม่ต้องตื่นเต้นนะครับเดี๋ยวกล้าเป็นกำลังใจให้"
"ก่อนเข้าสู่การต้อนรับท่านผอ.คุณหมอคนใหม่ อย่างเป็นทางการขอเรียนเชิญท่านเจ้าสัวน้อย
ขึ้นกล่าวต้อนรับทุกคนในงานในฐานะเจ้าของสถานที่ครับ" เสียงปรบมือดังก้องทุกคนดูตื่นเต้น
มากที่เจ้าสัวน้อยจะออกงานครั้งแรก
"สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมศรัญกร รุ่งเรืองทรัพย์ขจร ในฐานะตัวแทนของทาง
โรงแรมขอต้อนรับแขกผู้มีเกียรติทุกท่านสู่งานต้อนรับท่าน ผ.อ. คุณหมอ คนใหม่ที่จะมาดำรง
ตำแหน่งในท้องที่เรา ขอขอบคุณทางโรงพยาบาลนะครับที่ไว้วางใจให้ทางโรงแรมและทีมงานเรา
ดำเนินการให้ในทุกด้าน หากมีสิ่งใดบกพร่องผมในฐานะเจ้าของสถานที่ต้องขออภัยทุกท่านด้วย
ครับ"
"พี่ดิว หลานเด่งนะนี่รู้จักพูด"
"บอลเขาสอนมาดีหนะบูม ไง 2 หนุ่ม"
"สวัสดีครับลุงดิว เจ้าสัว"
"โตไวมาก นี่เจ้าชัชใช่ไหม สมาร์ทเลยคุณหมอทหาร"
"เสียดายนะครับพี่เสือนี่ถ้าน้ำมนต์ไม่เล็งหนูกล้าไว้ คงได้เกี่ยวดอง555"
"555 เออเเล้วไซิกมานั่งไรนี่เรา"
"แคร็ก แคร็ก"
"เป็นไรคุณ ไอไม่ดูสถานที่ "
"คันคอหนะครับ"
"แล้วก็ชอบดื่มน้ำเย็นคุณนี่"
เบสส่งซิกแบบนี้เสือรู้เลยว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ
"ครับทุกท่านและเวลาที่รอคอยก็มาถึงผมในฐานะเจ้าของสถานที่และเจ้าสัวน้อยรองกรรมการ
บริหารกลุ่มบริษัทสิงโต กรุ๊ป ขอต้อนรับ รศ.นพ.สันติสุข โรจนชัยยศ ผู้อำนวยการโรงพยาบาล
คนใหม่ครับ และขอเรียนเชิญพลโทสันติ และคุณเซียร่า โรจนชัยยศ คุณพ่อคุณแม่ของคุณหมอ
ขึ้นด้านบนเวทีพร้อมกันเลยครับ ขอเสียงปรบมือเป็นเกียรติให้กับคุณหมอและครอบครัวด้วยครับ"
เอาละสิงานนี้บูมมางานอริเก่าแบบนี้โรงแรมจะระเบิดไหมเนี่ย ว่าเเต่ซิกกับแชมป์หายไปไหนละเนี่ย
"นี่คุณ คุณเบส ทำไมไม่บอกว่างานต้อนรับลูกอีนี่ฉันจะได้ไม่มา"
"เอ้าคุณก็มาเป็นเกียรติ ไม่เห็นเหรอคนใหญ่คนโตมากันมากมาย เจ้าสัวน้อยยังมาเลย"
"กระดากมาก ต้องไปอาบน้ำมนต์ล้างสิ่งชั่วร้าย"
"พ่อครับ ไม่เอาหน่า ไหนไหนก็มาเเล้ว"
"หลานพูดถูกนะบูมน้ำขุ่นไว้ใน ถึงไม่ชอบแต่ก็ต้องมา"
"อะ แล้วไอ้เจ้าแชมป์มันไปไหน รุ่นพี่มันด้วย"
"คงหาไรทานมั้งครับพ่อ ทั้ง 2 ยังไม่ได้ทานอะไรเลย"
"ขอเชิญคุณหมอ เรียกแบบกันเองได้ใช่ไหมครับเนี่ย"
"ยินดีครับเจ้าสัวน้อย น้องชายพี่"
"ขอเชิญพี่หมอซัน กล่าวอะไรกับแขกที่มาร่วมงานในวันนี้หน่อยครับ"
"ก่อนอื่นก็ต้องขอกราบขอบคุณพ่อแม่พี่น้องทุกท่าน และเพื่อนๆพี่ๆน้องๆร่วมสายวิชาชีพด้วย
นะครับที่มมาต้อนรับผมในวันนี้ ขอฝากตัวเป็นลูกหลานชาวเชียงใหม่ด้วยนะครับขอบคุณครับ"
"สั้นๆได้ใจความ คุณลุงภูมีอะไรจะกล่าวไหมครับ ไม่ค่อยพูด นั้นคงต้องให้คุณหญิงป้าแล้วหละครับ"
"อู๊ยย เกรงใจและตื่นเต้นมากนะค่ะที่เจ้าสัวน้อยมาเป็นพิธีกรให้ ขอบคุณทุกท่านที่ได้รับเกียรติ
และไม่ได้รับเกียรติแต่ก็ยังมา อย่างว่าแหละค่ะคนเราวาสนามันต่างกันยังไงก็ฝากลูกซันไว้ใน
อ้อมอกอ้อมใจทุกท่านด้วยนะค่ะ ลูกซันลูกชายคนโตของดิฉันเอง เสียดายลูกชายคนเล็กไปไหนไม่
ทราบ"
"โอ๊ย.... คุณหญิงครับ โปรโมทขนาดนี่มาเป็นหมอหรือลงสมัคร ส.ส.หละครับ"
"อุ๊ยตาย นายท่านค่ายมวย บอพยัฆค์หมัดมังกรก็มาด้วยเป็นเกียรติเป็นศรีจังเลยนะคะ"
"ไม่ทราบครับว่างานคุณหญิง ถ้าทราบได้มาสีดำ"
"บูม ไม่เอาเห็นแกหมอ"
"นั้นสิครับพ่อ ลุงดิวพูดถูก"
"เอ่อ ปรบมือครับปรบมือ การทักทายแบบเป็นกันเองของคุณหญิงป้ากับนายท่านน่ารักครับ"
น้ำมนต์รีบแก้สถานการณ์ตัดบทก่อนยิงคำถามใหม่ "เรามาสัมภาษณ์พี่หมอต่อดีกว่าครับ
เหตุผลอะไรครับที่พี่หมอตั้งใจเรียนหมอจนเชียวชาญในทุกด้านจนถึงขั้นรองศาสตราจารย์"
ซันหันไปสบตากับชัชพี่ชายของเเชมป์โดยที่บูมและเซียร่ามองออกถึงแววตานั้น
"คงเป็นเพราะว่าครั้งนั้นผมได้ร่วมงานกับทีมแพทย์ทหารซึ่งเขามียศเป็น ร.อ.นพ. เขาเก่งมาก
ครับในด้านงานปฐมพยาบาลและงานตรวจวินิจฉัย ในสนามรบที่มีคนเจ็บมากมายเขาคนนั้น
เคยบอกผมว่าเป็นไปได้ผมอยากเชียวชาญในทุกๆด้าน หมอควรทำได้ทุกทางไม่ใช่รอหมอ
เฉพาะทางจนคนไข้รอไม่ไหว นี่แหละครับแรงผลักดันของผมที่ทำให้ผมมาจุดนี้ได้ เขาอยาก
เรียนต่อแต่ด้วยงานเขาจึงไปได้ไม่ถึงจุดนั้น ผมเลยอยากจะสานฝันให้เขาคนนั้นเป็นจริงครับ"
"หวานซึ่งขนาดนี้คนคนนั้นอยู่ในนี้ไหมครับพี่หมอ"
"อยู่ครับ แรงบัลดาลใจของผมก็คือ ร้อยเอกนายแพทย์ชัชรินทร หรือคุณหมอชัช ลูกชาย
คนโตของท่านผู้กองเบสครับ"
"ตาหมอ พอ....งดสัมภาษณ์"
"กลับบ้านตาชัช พ่อง่วงนอนละ ขอโทษด้วยนะครับท่านนายพลท่านเจ้าสัว"
"เดี๋ยวสิคุณ"
"คุณพ่อครับ"
"เรียกอาจะเหมาะกว่าครับคุณหมอ"
"ผมชอบชัช ผมจะขอชัชมาเป็นคู่ชีวิต"
"ไม่ได้นะตาซันมันขัดต่อหลักปฏิบัติของเรามะห์ไม่ยอมเด็ดขาด"
"ทำอย่างกับฉันจะยอม ตาชัชเเกเป็นเกย์พ่อรับได้ แต่แกคบลูกบ้านนี้พ่อรับไม่ได้ จบนะกลับบ้าน"
"คุณ"
"หุบปาก กับบ้าน แล้วนี้ตาแชมป์ไปไหน"
"นั่นสิตาซิกเมื่อหัวค่ำยังเห็นอยู่เลย อย่าบอกนะว่าโดนคาบไปกิน"
และเเล้วแชมป์ก็มาในสภาพยับเยินโดยมีซิกล็อคตัวไว้
"อยู่นี่ครับมะ"
"นี่มันอะไรตาแชมป์ทำไมแกถึงอยู่สภาพนี้เสื้อขาดตัวเลอะ"
"ลูกชายคุณพ่อตกเป็นของผมเเล้วครับ ถ้าคุณพ่อกับมะไม่ยอมให้เราทั้ง 2 คู่คบกับผม
กับแชมป์ จะฆ่าตัวตายพร้อมกัน"
"ไอ้ชั่ว แกทำลูกฉันไม่พอแกยังจะมาฆ่าลูกฉันอีกเหรอ"
"ลูกแกให้ท่าลูกชายฉันมากกว่ามั้งต้นแบบพ่อมันคงแรง"
"ให้ท่า คงเป็นคุณมากกว่านะต้นแบบในการอ่อยเหยื่อ"
ปัง..... เสียงปืนดังสนันซิกยิงขู่ขึ้นฝ้าเพดาน
"ซิกใจเย็นลูก ค่อยๆพูดกันป๊ะยินดีฟังลูก"
"พ่อด้วยแชมป์ บูม มีสติเห็นแกลูกก่อนอคติเอาไว้ทีหลัง"
"จริงคุณหญิงผมเป็นพุทธคุณอิสลามผมกับคุณก็ยังแต่งานกันได้"
"แต่...นี่มันไม่ใช่ พระเจ้าคงไม่เมตตาเเน่นอน"
"หรือมะอยากให้ผมตาย ตายโลงคู่ด้วยนะมะ"
"ซิก ลูกอย่าทำอะไรบ้าบ้าอย่างนั้นนะ ป๊ะพร้อมฟังและให้อิสระเรานะวางปืนลง"
"ผมต้องการคำตอบของทั้ง 2 ครอบครัวครับ"
"บูม ผมขอหละเห็นแกลูกเถอะนะ"
"พี่ขอนะบูม ถ้ายังนับพี่เสือเป็นพี่เราอยู่ฟังหลานมันสักหน่อยนะน้อง"
"ก็ได้เพื่อรักษาชีวิตลูกบูมอนุญาตให้ทั้ง 2 คู่คบกันได้ เพราะถ้าลูกบูมต้องตายบูมก็คง
รับสภาพไม่ได้ที่บีบคั้นให้ลูกตาย ซิกวางปืนแล้วปล่อยแชมป์ฉันยอมเธอแล้ว"
"คุณหญิง ทางนั้นเขายอมเพื่อลูกแล้วคุณหญิง คุณหญิงจะยอมเห็นลูกตายงั้นหรือ"
"มะครับ ผมขอได้ไหมครับ ถ้าพลาดจนสูญเสียมะจะเรียกอะไรคืนไม่ได้เลยนะครับ"
"นะครับคุณหญิงป้า คุณหญิงป้าทั้งสวยและใจเป็นสตรีชาวยาวีที่งามไม่ต่างจากสาวเหนือ
คุณหญิงป้าเปิดโอกาศให้ทั้ง 2 คู่เถอะนะครับ"
"คุณหญิง เจ้าสัวน้อยไม่เคยชมสตรีไหนเลยนะ นะป๊ะไม่อยากเสียลูก"
"ก็ได้ ฉันยอมก็ได้ เห็นแก่ความฉลาดพูดของเจ้าสัวน้อยนะป้ายอมก็ได้ แต่อย่าหมายว่า
ฉันอยากจะเกี่ยวดองด้วย"
"ฝันกลางวันไปหรือเปล่าจ๊ะนางคุณหญิง ไม่เห็นแกลูกฉันไมายอมหรอก"
"คุณอาครับ คุณหญิงป้าครับ สามัคคีครับ รู้ไหมครับว่าความอ่อนหวานของทางเหนือ
กับความเข้มแข็งและจริงใจของทางใต้พอมาอยู่รวมกันมันเป็นภาพที่สวยงามมากครับ"
"คารมดีนะเราเจ้าสัวน้ำมนต์"
"ปากหวานรู้จักพูดแบบนี้ก็น่าฟังอยู่"
"ยิ้มอะไรกันกลับบ้านทั้งพี่ทั้งน้องเลยตาชัชตาแชมป์"
"ไม่ได้ครับ แชมป์มีงานค้างต้องพิมพ์รายงาานแทนผมเพราะเมื่อคืนทำโน๊ตบุคผมพัง
ผมขอตัวพาแชมป์กลับเรือนรับรองของท่านเจ้าสัวเสือนะครับ"
"ไม่สบอารมย์พ่อมากๆ ตาชัช"
"ชัชก็กลับไม่ได้ครับ เพราะก่อนแยกที่สนามบินชัชจะไปทานข้าวกับผมที่โรงแรมนี้
นั้นผมขอตัวพาพาชัชไปก่อนนะครับ ป่ะเร็ว" หมอซันดึงมือชัชออกไปอย่างไวทางกลาง
เสียงปรบมือของคนในงาน เจ้าสัวน้อยวันนี้พลิกแพลงได้ดีมากๆ
"อะไรกัน ตาซัน ตาซัน กลับมาเดี๋ยวนี้นะตาซัน โอ๊ย ไม่สบอารมย์"
"ชัชรินทร ชัชรินทร ตาชัชรินทร"
"คุณเรียกชื่อเล่นลูกก็พอ ลูก 25 เเล้วนะ"
"ไหนเอาปืนมานี่สิ"
"ครับ"
"ตาซิก เอาให้เขาทำไมถ้าเขายิงแกขึ้นมาหละหะ"
"ปืนปลอมนี่"
"ใช่ครับปืนปลอม สถานการจัดฉาก เพราะผมรู้ว่ามะกับพ่อไม่ลงรอยกันตั้งแต่สมัยยัง
ไม่มีผม"
"ขอโทษครับพ่อแชมป์แค่อยากช่วยพี่"
"แล้วที่แกสะบัดสะบอมนี่คืออะไร"
"คือแชมป์ลื่นที่หน้าห้องน้ำครับพอดีไม่ทันระวัง แล้วต้นกล้าไลน์มาบอกว่าข้างในเกิดเรื่อง
พี่หมิว พี่มด พี่ไม้ โอปอ ก็ออกมาพอดีเลยวางแผนการจากท่านน้ำมนต์ครับ"
"เเล้วเสียงปืนเมื่อกี๊คืออะไรบอกมะมาซิ"
"แอฟจากไอโฟนที่ส่งต่อเข้าฝ่ายเทคนิคเองคะคุณหญิงป้า"
"มะครับพวกพี่ๆเขาไม่ได้ผิดอะไรมะอย่าว่าพวกเขาเลยนะครับ ผมแค่อยากช่วยบังซัน"
"รักกันดีนะพี่น้องคู่นี่ สรุปช่วยพี่แล้วนี่คือผลพลอยได้"
"พวกเรา"
"พร้อม"
" 3 4 ขอโทษค่ะ/ครับท่านนายพลคุณหญิง ขอโทษค่ะ/ครับอาเบสอาบูม ขอโทษค่ะ/ครับ
เจ้าสัวเสือ/นายท่าน"
"มาเป็นหลีดเลยนะ เรื่องตาชัชพ่อไม่ว่าแต่เรื่องเราชัชวาลกลับบ้านกับพ่อเดี๋ยวนี้ตัวแสบ"
"คุณ ก็ลูกต้องไปรับผิดชอบงานให้ซิกเขาไง"
"ฉันไม่ไว้ใจ"
"มะก็ไม่ไว้ใจ กลับบ้านคะคุณสันติภาพและท่านนายพลสันติ"
ระหว่างนั้นทั้งคู่ได้เดินชนกันด้วยความไม่ตั้งใจ
"อุ๊ย ขอโทษ"
"ชิ ขอโทษหยะ"
"พี่เสือครับฝากลูกชายด้วยนะครับ"
"ฝากด้วยนะคะเจ้าสัว"
"ฝากอะได้ แต่ห้ามไม่รู้ได้เปล่านะ"
"ไม่เป็นไรพี่เตรียมตังค์พร้อม 2 คนไม่ต่ำกว่าหลักล้าน"
"ท่านนายพลภูก็พูดไป เพื่อนเก่ากันทั้งนั้น"
2 เมีย " กลับบ้าน"
"ครับ แม่"
"ครับ มะ"
เมื่อกลับถึงเรือนรับรอง
"ยิ้มอะไร แล้วโน็ตบุคพังจริงเหรอ"
"เปล่าอยากนอนกอด เลยหาข้ออ้าง"
"ไอ้ปลาไหล"
"กินไหมหละปลาไหลพี่ขลิบแล้วสะอาดชัวร์"
"ไม่ ไอ้พี่ทะลึ่ง ไปอาบน้ำเเล้ว ชิ"
"อาบด้วยดิ"
"ไม่ได้อาบทีหลัง" หลังเข้าห้องน้ำแชมป์ก็ถึงกลับร้องลั่น "เฮ้ยยยยตุ๊กแก อึ้ยยยยย"
แชมป์วิ่งออกมาอย่างไว พร้อมกระโดดกอดซิก"เป็นไรครับ"
"ตุ๊กแก ตุ๊กแกในห้องน้ำไปเอาออกที"
"เฮ้ย ตุกแก กลัวกลัวตุ๊กแก" ทั้งคู่กอดกันแน่นซิกแอบขำและยิ้มอย่างสบายใจ "ขอบใจนะ
ไอ้มนต์เพื่อนรักสำหรับตุ๊กแกปลอม" คืนนี้ทั้งคู่เลยได้อาบน้ำด้วยกัน แต่ก็หันหลังให้กัน
ด้วยความเขินเเละกลัว .....
เฮ้อ...นึกว่าจะโศกนาฏกรรมซะละ เเต่ 2 แม่ จะยอมสามัคคีกันได้ไหมหละเนี่ย แต่เจ้าสัวน้อย
ก็ทำหน้าที่ช่วยเพื่อนได้เต็มที่โดยมีทีมเวิร์คซัพพอต เเล้วงานรับน้องจะเป็นอย่างไรตามต่อได้
ตอนถัดไปนะครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_127:}{:5_127:}{:5_127:} แอบขำกับรุ่นใหญ่ coooooooool ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณนะคับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากครับ สนุกดีครับ ขอบคุณคร้าบบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ใจสั่นจริงๆครับ เจ้าสัวน้อย และเพื่อนๆ เจ้าเล่ห์ทุกคนเลย 5555
แต่น่ารัก ชอบบบบบบบบบบบบบ
♥♥♥♥
หน้า:
[1]
2