นิทานพันคาว Ep.03
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย wuna เมื่อ 2021-3-21 21:20โทษทีนะครับ หายไปนาน คอมพัง (ข้ออ้าง)ตอนนี้แก้หลายรอบไปหน่อย
อ่านแล้ว ชอบไม่ชอบยังไง ก็รบกวนติชมกันมาได้นะครับ
ยิ่งเม้นเยอะ ยิ่งมาต่อเร็วนะ
นิทานพันคาว Ep.03
ความเดิมจากตอนที่แล้วคุณชายเธียรแพ้พนันนายน้อยคินเลยต้องไปเป็นครูอาสาที่ผาพันคาวหลังจากชักว่าวโชว์ชาวบ้าน เขาก็ถูกหมีเลียควยจนสลบไป
บนเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของนายน้อยคินเขากำลังนั่งดูจอมอนิเตอร์ซึ่งถ่ายทอดสดเหตุการณ์ที่เกิดกับเธียรจากผาพันคาวด้วยโดรนที่มีไอ้เล้งคนสนิทของเขาเป็นคนยืนบังคับอยู่ข้างๆ
“น่าเสียดายนะครับนายน้อย ถ้าหัวหน้าภูผาเข้าไปช่วยช้ากว่านี้อีกหน่อย เราอาจจะได้เห็นไอ้คุณชายเธียรโดนหมีเย็ดก็ได้”
“แค่นี้ก็เกินความคาดหมายแล้ว ผาพันคาวแม่งเถื่อนกว่าที่กูคิดไว้อีก....” นายน้อยคินคิดในใจว่าถ้ามีเวลาว่างน่าจะไปจับไอ้หมีลามกตัวนั้นมาเลี้ยงท่าจะดี
“จริงๆถ้าอยากทรมานมัน พวกเราทำกันเองก็ได้นะครับนายน้อย ไม่เห็นต้องวุ่นวายขนาดนี้”
“พ่อไอ้เธียรกับพ่อกูสนิทกันไง ถ้าไปทำอะไรมันแล้วแม่งเกิดตายห่าขึ้นมา พวกมึงนี่แหล่ะจะลำบาก กูอ่ะอย่างมากก็โดนตัดค่าขนม แต่พวกมึงอาจจะต้องโดนตัดหัว”
“.......งั้นแบบนี้ก็ดีแล้วครับ”_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
เธียรตื่นขึ้นมาบนเตียงในห้องพยาบาลสิ่งแรกที่เขาทำคือเลิกผ้าห่มดูว่าเธียรน้อยยังอยู่ดี ไม่โดนหมีกัดขาดไป เมื่อเห็นน้องชายนอนสงบเรียบร้อยไม่มีร่องรอยขีดข่วนเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่เดี๋ยวนะ กางเกงในของเขาหายไปไหนแล้วล่ะ สงสัยจะโดนทิ้งไว้ในป่า แย่จริงนั่นเป็นทรัพย์สินอย่างเดียวที่เขามีเลยนะ เอาเถอะอย่างน้อยตอนนี้ก็ยังมีผ้าห่มคลุมตัว ดูอุจาดน้อยกว่าตอนแรกเยอะเลย
ประตูห้องพยาบาลเปิดออก มีชายในชุดเสื้อกาวน์เดินเข้ามา พอเห็นเธียรลุกขึ้นนั่งก็ทักว่า “ตื่นแล้วเหรอคุณครูคนใหม่ พี่ชื่อน้ำนะ เป็นหมอประจำค่าย รู้สึกยังไงบ้างตอนนี้”
“ก็โอเคครับพี่ มีปวดเมื่อยบ้าง แต่ไม่ได้บาดเจ็บตรงไหน ขอบคุณที่ช่วยผมนะครับ”
“โอย พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย ถ้าจะขอบคุณต้องไปบอกไอ้ภูผาโน่น มันแบกน้องวิ่งมาเกือบสิบกิโลเลยนะ”
หมอน้ำตรวจร่างกายเธียรคร่าวๆรอบนึงแล้วก็ลงความเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติ “ผลเลือดเราก็ใช้ได้อยู่นะ คิดว่าเช้านี้จะไปสอนไหวไหม”
“เช้า?นี่ตอนเช้าแล้วเหรอครับ”
“เจ็ดโมงละ เมื่อวานน้องสลบไปทั้งคืนเลย”
เธียรไม่ได้สงสัยอะไรหรอก เขาแค่คิดว่าทำไมเช้านี้เธียรน้อยไม่ยอมเคารพธงชาติ ท่าทางมันจะเหนื่อยจริงๆ
“พี่หมอครับ ช่วยเล่าเรื่องผาพันคาวกับค่ายพระยมให้ผมฟังหน่อยได้ไหม ไม่มีใครบอกอะไรผมเลย”
“ค่ายพระยมเป็นหน่วยทหารรับจ้างที่มีภารกิจป้องกันพื้นที่ผาพันคาวน่ะ สนธิกำลังในระดับกองร้อย มีหัวหน้าภูผาเป็นผู้บังคับบัญชา ขึ้นตรงกับนายใหญ่พ่อของนายน้อยคิน
ส่วนหมู่บ้านผาพันคาวตั้งอยู่บนที่ราบสูงในหุบเขาผาพันคาวใจกลางเขตแดนสามเหลี่ยมทองคำเหนือจากระดับน้ำทะเลสองพันแปดร้อยเมตร ทางบกมีทางเข้าออกเดียวก็คือจุดที่เราตั้งค่ายอยู่ตอนนี้ ส่วนทางอากาศก็คือสนามบินกลางป่าที่น้องเห็นแล้ว”
“ที่เหลือให้ผมเล่าระหว่างทางก็ได้ครับ พอดีพ่อให้ผมมารับครูไปโรงเรียน” เด็กหนุ่มในชุดชาวเขาคนนึงเดินเข้ามาร่วมวง หมอน้ำก็แนะนำว่าเป็นลูกชายผู้ใหญ่บ้านชื่อลองเท หนึ่งในนักเรียนของเธียร
“พ่อฝากชุดมาให้ครูด้วยครับ”เธียรรับเสื้อผ้ามาใส่ด้วยความยินดี มันเป็นชุดพื้นเมืองผ้าฝ้ายบางๆสีขาว พอไม่มีกางเกงในแล้วก็รู้สึกโล่งๆหน่อย
ลองเทพาเธียรเดินไปทางลานฝึกที่พวกพลทหารของกองร้อยค่ายพระยมยืนเข้าแถวรับการอบรมจากหัวหน้าภูผา เขากำลังสั่งทำโทษให้พวกลูกน้องวิ่งรอบสนามร้อยรอบ เสร็จแล้วก็กลับหลังหันเดินสวนทางมา หนุ่มใหญ่เหลือบมองหน้าเธียรแว่บนึงก่อนจะเดินผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ได้พูดอะไร
“ลองเท รอตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวพี่มา” เธียรบอกเด็กหนุ่มก่อนจะวิ่งตามหัวหน้าภูผาไป ตั้งใจจะขอบคุณเรื่องเมื่อวาน
“เร็วชะมัด” พอเลี้ยวตรงมุมตึกเขาก็เห็นหัวหน้าภูผาเปิดประตูเข้าไปในห้องซึ่งอยู่ที่สุดทางเดิน เรียกยังไงก็คงไม่ทันเขาเหนื่อยเลยเปลี่ยนเป็นเดินตามไปแทน
“ห้องน้ำเหรอ ?” เมื่อเดินมาถึง ชายหนุ่มลังเลพักนึงว่าควรจะรอหน้าห้องหรือเข้าไปดี เขาคิดว่าทำเป็นบังเอิญเจอในห้องน้ำน่าจะดูดีกว่าดักรอ เลยผลักประตูเข้าไป
ภายในเป็นห้องน้ำรวมที่สะอาดดี ฝากนึงเป็นฝักบัวอาบน้ำกับอ่างน้ำกลาง อีกฝากเป็นโถปัสสาวะและห้องสุขาเรียงราย แต่มองไปแล้วว่างเปล่าไม่เจอใคร
เธียรแน่ใจว่าหัวหน้าภูผาเข้ามาในนี้ เลยเดินไปดูทางฝั่งห้องสุขา แล้วเขาก็ได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากห้องหนึ่ง...
“อ้า ซื้ด อ่าห์...”
ชิบหายละ นี่มัน...เสียงครางของหัวหน้าภูผา ขณะที่เธียรกำลังจะย่องหนีไปนั้นเอง
“อ้า.. เธียร รอผมด้วย จะเสร็จแล้ว อ่าห์”
“เอ่อ..ครับ หัวหน้าภูผา ?...” เธียรเผลอส่งเสียงตอบไปตามสัญชาตญาณ เขายกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเมื่อคิดได้ว่านั่นมันเป็นการครางชื่อ ไม่ใช่เสียงเรียกหรือคำสั่งใดๆ แต่ไม่ทันแล้ว ประตูห้องสุขาเปิดออก ร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของหัวหน้าภูผาพุ่งออกมา โดยยังไม่ทันได้เก็บควยสีคล้ำที่แข็งใหญ่ยาวราวกับกระบองเหล็กของเขาด้วยซ้ำ
เธียรพยายามวิ่งหนีไปที่ประตู แต่หัวหน้าภูผากระโดดครั้งเดียวก็ตระครุบตัวเขาเอาไว้ได้ด้วยท่อนแขนที่แข็งแกร่งดุจคีมเหล็ก ก่อนจะใช้ผ้าในมืออีกข้างปิดปากจนครูคนใหม่ไม่สามารถส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือได้ จากนั้นก็ลากเข้าไปในห้องสุขา
เสียงคลิกดังเมื่อประตูถูกล็อค บรรยากาศในห้องนั่นค่อนข้างกระอักกระอ่วนไม่น้อย เธียรเพิ่งสังเกตเห็นว่าผ้าที่อีกฝ่ายใช้ปิดปากตัวเองก็คือกางเกงในของเขาที่หายไป นี่หัวหน้าภูผาเก็บเอากางเกงในเขามาใช้ตอนชักว่าวเหรอ ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่ภายนอกดูเย็นชาจะคิดอะไรแบบนี้กับเขา
“ม.. มันไม่ใช่อย่างที่ครูคิดนะ” หัวหน้าภูผาพยายามอธิบายด้วยใบหน้าแดงก่ำ เธียรก็อยากฟังเหมือนกันว่าจะมีอะไรแก้ตัวได้อีก ในเมื่อควยอีกฝ่ายก็ยังแข็งทิ่มหลังเขาอยู่ตอนนี้
“....”
เมื่อภูผาเงียบ เธียรก็แกะมือและกางเกงในที่ปิดปากเขาออก “คุณคงแค่บังเอิญเก็บกางเกงในผมได้เลยเก็บไว้บังเอิญหยิบมันออกมาตอนจับควยในห้องน้ำ แล้วก็บังเอิญเรียกชื่อผมแต่ไม่ได้คิดอะไรกับผมเลยใช่ไหม...ครับหัวหน้าภูผา”
“...”
“ไม่พูดอะไรก็ตามใจ หัวหน้านี่ นอกจากควยจะแข็งแล้ว ปากก็ยังแข็งอีกด้วยนะครับ แต่ไม่ต้องกลัวว่าผมจะเอาเรื่องวันนี้ไปบอกใครนะ ผมแค่จะมาขอบคุณที่เมื่อวานหัวหน้าช่วยผมเอาไว้ดังนั้นช่วยปล่อยผมได้ไหมครับ หัวหน้าภูผาผมต้องไปสอน” เธียรแกะมือของภูผาออก โดยที่อีกฝ่ายไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด
ครูอาสาที่หลุดพ้นจากพันธนาการหันมาเผชิญหน้ากับนายทหารหนุ่มที่กำลังมองเขาด้วยสายตาที่เปี่ยมล้นไปด้วยความรัก ความห่วงใย ความโหยหา และแน่นอน ความเงี่ยนอันหาที่สุดมิได้
“งั้นผมไปก่อนนะครับ หัวหน้าภูผา” เธียรกำลังจะเปิดประตูออกไป แต่แล้วก็หันกลับมาเหมือนกับจะเปลี่ยนใจ นิสัยชอบเอาชนะของเขาเกิดกำเริบขึ้นมา เขารู้แล้วว่าภูผาคิดยังไงกับเขา ถึงจะไม่พูดอะไรสักคำแต่ทั้งสายตาและการกระทำมันก็สื่อออกมาชัดเจนซะขนาดนั้น วันนี้เขาจะต้องทำให้ภูผาสารภาพมันออกมาให้ได้ อีกอย่างใครมันจะใจร้ายทิ้งให้อีกฝ่ายต้องค้างเติ่งได้ลงคอ
เธียรสงสัยว่าถ้าหากหัวหน้าภูผาผู้เป็นเหมือนนายใหญ่ของผาพันคาวตกอยู่ในกำมือของเขา ชีวิตในหนึ่งเดือนข้างหน้าจะสบายแค่ไหน
ไวเท่าความคิด เขายื่นมือออกไปกำลำควยของหัวหน้าภูผาเอาไว้ มันทั้งใหญ่ทั้งยาวจนกำไม่รอบแถมยังแข็งสู้มือของเขาอีก
“ให้ผมช่วยนะครับ หัวหน้าภูผา ตอบแทนที่คุณช่วยผมจากหมี” เธียรแกล้งบีบลำควยในมือเบาๆพอให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าถูกสัมผัส ไม่มากไปกว่านั้น แต่ยังรู้สึกได้ว่าตอนนี้ส่วนหัวของมันบวมเป่งจนเส้นเลือดปูดโปนผงกขึ้นลงและหลั่งน้ำหล่อลื่นออกมามากมาย
“ดูเหมือนหัวล่างของหัวหน้าจะซื่อสัตย์ยิ่งหว่าหัวบนนะ ไหนลองบอกหน่อยสิครับ ว่าหัวหน้าคิดยังไงกับผม” เธียรปล่อยมือ มองหน้าอีกฝ่ายคาดคั้นเอาคำตอบ
หัวหน้าภูผาที่ใบหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่าน พยายามหักห้ามใจตัวเอง แววตาของเขาที่มองมาเต็มไปด้วยไฟปราถนา “ไหนบอกว่าจะช่วยผมไง ได้โปรด อย่าทรมานผมเลย เธียร” ภูผาอ้อนวอน
“ก็ถ้าไม่บอกผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ว่าหัวหน้าอยากให้ช่วยอะไร จะช่วยยังไงดีน้า...” เธียรพูดเหมือนบ่นกับตัวเองพลางใช้ปลายนิ้วปาดเฉี่ยวผ่านปลายควยของหัวหน้าภูผาไปมา ทำให้หนุ่มใหญ่เสียวจนร่างล่ำสั่นสะท้าน
“สารภาพมาเถอะครับหัวหน้า ศักดิ์ศรีมันค้ำควยคุณอยู่หรือไง บอกความรู้สึกและความต้องการของคุณออกมา แล้วผมจะช่วยคุณเอง”
ภูผาพังทลายแล้ว เขาเหมือนกับคนที่หลงทางกลางทะเลทราย มองเห็นน้ำอยู่ตรงหน้าแม้จะรู้ว่ามันมีพิษแต่ก็ยังต้องการดื่มมันลงไป
“ผมชอบคุณ ผมรักคุณ ผมเงี่ยนคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ผมอยากได้ทุกอย่างที่เป็นคุณ อยากสัมผัสคุณ อยากกลืนกินคุณเข้าไปทั้งตัว” ภูผาไม่พูดเปล่าแต่ระดมจูบไปทั่วตั้งแต่ติ่งหูลำคอไปจนถึงหน้าอก มือก็โลมไล้ไปทุกส่วนสัดของอีกฝ่าย “เป็นของผมนะเธียร”
ฉิบหายแล้วไง ครูหนุ่มร้องตะโกนในใจ เขาถึงบอกกันว่าอย่าแหย่เสือหลับ ใครจะไปคิดว่าไอ้ถึกนี่มันจะคลั่งรักเขาขนาดนี้ ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างสงสัยจะต้องตกเป็นเมียมันในห้องน้ำนี้แน่
“หัว..” เธียรพยายามจะเจรจาแต่โดนภูผาปิดปากด้วยจุมพิตที่บดควานลิ้นเข้ามาจนชายหนุ่มเริ่มจะเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมไปด้วย
ไม่ได้ๆ สติๆ ครูหนุ่มคิด พยายามสูดหายใจเข้าออกลึกๆในขณะที่ร่างกายของเขาโดนภูผารุกล้ำก้ำเกินไปทุกสัดส่วนจนหัวโล่งไปหมด โชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ แต่เธียรน้อยของเขายังนอนสงบนิ่งอยู่ เลือดเลยยังพอมาเลี้ยงสมองได้บ้างในที่สุดเขาก็รู้ว่าต้องแก้ปัญหาด้วยการรีบดับไฟตัณหาของหัวหน้าภูผาเสียตั้งแต่ต้นลม
เธียรยื่นมือไปเกาะกุมท่อนเอ็นมหึมาของหัวหน้าภูผาอีกครั้ง เขารู้สึกว่ามันทั้งใหญ่และแข็งมากกว่าตอนก่อนหน้านี้เสียอีก เขาเริ่มรูดมันขึ้นลง น้ำหล่อลื่นที่ชุ่มไปทั้งท่อนลำทำให้งานของเขาง่ายขึ้นก็จริง แต่ยิ่งรูดก็เหมือนยิ่งเป็นการทำให้มันพร้อมรบยิ่งกว่าเดิม ชายหนุ่มรู้ดีว่าตนเองต้องกระตุ้นภูผามากกว่านี้ ถ้าอยากให้อีกฝ่ายน้ำแตกคามือ
ครูคนใหม่รุกกลับด้วยการจูบตอบหัวหน้าภูผา เขามั่นใจเทคนิคการใช้ลิ้นของตัวเองไม่น้อย นายทหารเองก็รู้สึกได้ถึงลิ้นของอีกฝ่ายที่เข้ามาพัวพันและสัมผัสทั่วทั้งโพรงปาก มือข้างที่รูดท่อนเอ็นก็ไม่รูดเฉยๆแล้วแต่ใช้นิ้วโป้งถูไถรอบๆหัวเงี่ยงไปด้วย มืออีกข้างก็ไม่อยู่นิ่งค่อยๆไล่ปูพรมเขี่ยไปตามส่วนต่างๆเพื่อหาจุดอ่อนของภูผา ตั้งแต่หลังหู ลำคอรักแร้ แผงอก หัวนม หน้าท้อง หัวหน้าเองก็ทำเช่นเดียวกัน มันจึงราวกับเป็นสงครามที่มีเรือนร่างเป็นสมรภูมิ
แต่แล้วหัวหน้าภูผาก็สัมผัสได้ว่าส่วนนั้นของเธียร ยังคงนิ่งเฉย มันทำให้เขาต้องถอนปากออกจากการจูบ “เธียรคุณ...”
“มันแค่เหนื่อยนะครับ หัวหน้าอย่าสนใจเลย” ถึงอย่างนั้น ควยของภูผากลับอ่อนตัวลงเล็กน้อย แต่เธียรก็ลืมจุดประสงค์แรกของเขาไปแล้ว เป้าหมายของเขาเปลี่ยนเป็นการทำให้ภูผาน้ำแตกตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เขาเลยใช้เทคนิคที่เรียนรู้มาจากหมีด้วยการก้มตัวลงไปใช้ริมฝีปากของตัวเองกับท่อนควยของนายทหาร
คราวนี้ภูผาไม่อาจสนใจเรื่องอื่นอีก เมื่อได้รับการปรนเปรอความเสียวด้วยปากของคนที่รัก เขาได้แต่ประคองลำคอและลูบผมของอีกฝ่ายอย่างอ่อนโยน ในขณะที่เธียรใช้ลิ้นเลียไปรอบๆก่อนจะอ้าอมท่อนเอ็นเข้าไปทั้งลำ แต่มันใหญ่เต็มปากจนเขาทำได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น ทว่าแค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ภูผาซึ่งโดนกระตุ้นตลอดครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาพ่ายแพ้ แค่เธียรขยับริมฝีปากเข้าออกไม่กี่ครั้ง นายทหารหนุ่มก็ทนไม่ไหว ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นเอาไว้ภายในออกมา บางส่วนพุ่งเข้าไปในปากของเธียร บางส่วนก็ไหลเยิ้มอยู่ที่ปลายควย
หัวหน้าภูผาทรุดตัวลงนั่งพักบนชักโครก แต่ท่อนลำนั้นกลับดูไม่ได้อ่อนตัวลงเท่าไหร่ คล้ายจะสามารถออกศึกได้ต่อ สายตาที่เขามองมามันบอกแบบนั่น
ในขณะที่เธียรคิดว่าจะเอาตัวรอดยังไงดี เหมือนมีระฆังช่วยชีวิต เมื่อประตูห้องน้ำรวมเปิดออก พร้อมกับเสียงพูดคุยของพวกทหารค่ายพระยมกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาอาบน้ำหลังจากวิ่งรอบสนามเสร็จ เทียนเลยอาศัยจังหวะนั้นโบกมือลาหัวหน้าภูผาแล้วรีบเปิดประตูออกไป ภูผากลัวว่าจะมีเสียงดังจนคนอื่นผิดสังเกต เลยได้แต่ปล่อยให้อีกฝ่ายหนีรอดจากเงื้อมมือของเขา
แต่ก็แค่ครั้งนี้เท่านั้น ภูผาคิด เขาคือผู้ปกครองผาพันคาว หนึ่งเดือนที่เธียรต้องอยู่ที่นี่ จะให้เขาน้ำแตกสักพันครั้งก็ยังไหว
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ แซ่บมาก ชอบมาก ขอบคุณ ขอบคุณ ดีงามมม
รอตอนต่อไปเลยครับ สุดยอดครับ รอติดตามๆ แต่งดีจริงครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ตื่นเต้น และสนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกครับ ขอบคุณครับ
RE: นิทานพันคาว Ep.03
ขอบคุณครับ รอเรื่องนี้อยู่นะขอบคุณครับ