ศักดินารัก (เรวัตตะฮักชลนที) ตอนที่ 2
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-4-18 05:10เมื่อกลับมาถึงบ้าน แม่ย้อยก็ดุชลนทีเป็นการใหญ่
"จำใส่หัวเจ้าไว้เด้อชลนที ห้ามเจ้าไปคบหากับบักสวะนั้นอีกไม่เช่นนั้นอย่าว่าแม่ใจร้าย"
"แม่ เราเลี้ยงลูกได้แค่ตัวนะแม่นะ" พ่อกำนันเอ่ยขึ้น
"เงียบไปเลยพี่กำนัน เออแล้วเย็นวันพรุ่งนี้แม่จะไปรับไปงานเลี้ยงต้อนรับท่านปลัดอำเภอคนใหม่ ห้ามกลับ
กับใครโดยนั้นเด็ดขาด ไม่ต้องมีแต่นี่คือคำสั่ง"
"แล้วแต่แม่สิบัญชา ข่อยมันก็แค่หุ่นตัวนึงของแม่"
"อย่ามาเถียงแม่นะ แม่ทำก็เพื่อลูกแม่คุณปลัดกับแม่เป็นหมู่กันมาดน ฐานะเพิ่นก็ดีมีอันจะกิน รับรองถ้าลูก
แต่งงานไปลูกกับบ้านเราก็จะมีกินไม่ขาด" ชลนทีเดินเข้าห้องไปโดยไม่สนใจฟังสิ่งที่แม่ย้อยพูด ม่านฟ้าจึงพูด
ขึ้นว่า "อีเเม่ ความฮักกับเงินทองมันบ่คือกันเด้ เจ้าสิเอามาโยงกันบ่ได้"
"เงียบม่านฟ้า แม่บ่ได้ให้ออกความคิดเห็น ดีนะที่หลวงพี่โจ้ฐานะรวยลูกเจ้าของโรงสี ไหนจะกิจการร้านค้าปลีกค้าส่ง ไม่งั้นอย่าหวังว่าฉันจะได้ให้แกทั้งคู่คบกัน เอ่อแล้วกำหนดสึกเมื่อใด สึกแล้วจะเเต่งเลยเปล่า"
"แม่ วกมานี่ได้ไง นี่ข่อยวางแผนเเล้วเดะ" ม่านฟ้าเอ่ยขึ้น
"แผนอิหยัง" แม่ย้อยถามกลับด้วยความดีใจ ม่านฟ้าจึงตอบด้วยความกวน "สึกปุ๊บก็หนีปั๊บไงแม่ 555
ไปอาบน้ำละ" ม่านฟ้ารีบวิ่งไปห้องอย่างไว แม่ย้อนจึงดุตามหลัง
"นี่แก แกอย่าทำอย่างนั้นนะฉันต้องได้สินสอดจากแกสองคนนะ ม่านฟ้า ชลนที ฮ้วยบัก 2 โตนี่ พี่กำนัน
แหละชอบให้ท้าลูก"
เช้าวันรุ่งขึ้น แม่ย้อยกับพ่อกำนันก็ลงมารอใส่บาตรตามปกติแต่เอ๊..... "พี่กำนัน ม่านฟ้า กับชลนทียังบ่ตื่น
ตี๊นี่ ปกติจะลงมารอในบาตรนำกัน"
"ม่านฟ้าคงออกไปส่งน้องที่โรงบาลหละแม่ หลวงพ่อมาแล้ว นิมนต์ครับหลวงพ่อ" พ่อกำนันเอ่ยขึ้นพร้อมกับ
นิมนตืหลวงพ่อเพื่อใส่บาตร เช้านี้หลวงพ่อมาบิณฑบาตรพร้อมกับหลวงพี่โจ้และมีเรวัตตะเดินมามาเพื่อช่วย
ถือของทุกเช้า ระหว่าวที่ใส่บาตรนั้นแม่ย้อยก็พูดกับหลวงพ่อ "เช้านี้มีผัดเผ็ดปลาดุกทอดกรอบและก็ต้มแซ่บ
กระดูกอ่อนเจ้าคะหลวงพ่อ เช้าๆฉันอะไรอุ่นๆสิได้สดชื่น" แม่ย้อยเอ่ยขึ้น หลวงพ่อจึงเอ่ยตอบ "โยมย้อย
พระหนะเลือกฉันบ่ได้หรอก โยมทำอะไรมาใส่บาตรหากบ่แม่นอาหารต้องห้ามตามพระวินัย อาตมาก็ฉันได้
แม้เเต่โยมจะใส่เพียงข้าวเปล่าก็ตาม อายุ วัณโณ สุขัง พลัง"
"สาธุเด้อเจ้าคะหลวงพ่อ"
"เรวัตตะเอาต้มนี้ไปแยกไว้ให้หลวงพี่โจ้ฉันและเอ็งก็แบ่งไว้กิน หลวงปู่แข่วบ่ดี" แม่ย้อนยเพิ่งใส่บาตรเสร็จก็
ถึงกับองค์ลง "หลวงพ่อเจ้าคะ ข่อยเฮ้ดกับข้าวใส่บาตรถวายพระเด้นี่ บ่แม่นทำให้หมาวัดกิน"
"โยม โยมใส่บาตรเพื่อละความตระหนี่ แล้วโยมสิคิดเล็กคิดน้อยไปเฮ็ดหยั่ง"
"นั่นสิแม่ เฮ็ดบุญแล้วมีอคติเดี๋ยวลูกหนี้แม่บ่คืนเงินเดะ"
"เซาเว้า ขึ้นเรือนโลดอ้ายเย็นนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับคุณปลัดอำเภอ ข่อยสิไปเตรียมชุดงามๆให้เจ้าชลนทีมัน"
แม่ย้อยตั้งใจพูดให้เรวัตตะได้ยินแล้วเดินขึ้นเรือนไป พ่อกำนันดินจึงได้เดินตามเเละเรียฏเรวัตตะ
"เรวัตตะ เรวัตตะ"
"อีหยังครับลุง"
"ม่านฟ้าพาชลนทีไปรอที่วัดเดี๋ยวเอ็งไปรับชลนทีไปส่งที่โรงบาล และคืนนี้ให้เอ็งไปรอที่หน้างานแล้วพาชลนที
ไปไหนก็ได้ ไม่ต้องงง ทำตามที่บอก"
"ครับลุงกำนัน"
เมื่อหลวงปู่กับหลวงพี่บิณฑบาตรเสร็จก็กลับมาถึงวัด ม่านฟ้าและชลนทีก็มารอใส่บาตรอยู่ที่หน้าอุโบสถ
"เรวัตตะ" ม่านฟ้าเอ่ยเรียก
"ครับอ้าย"
"มาใส่บาตรนำ ใส่ร่วมกับชลนทีนั้น"
"ขอบใจอ้ายหลาย" เรวัตตะเอ่ยขึ้นก่อนที่จะมาร่วมใส่บาตรกับชลนทีจากนั้นก็ไปขับรถมาที่ชลนที
"อะนี่เสื้อกับกระเป๋าของชลนที อ้ายเก็บกลับมาเมื่อคืน"
"ขอบใจหลายอ้าย รีดให้ด้วยแม่นบ่นี่คือสิเรียบแท้"
"ก็....นอนกอดเสื้อเจ้าของจนยับทั้งคนเลยรีบตื่นมารีดให้ตั้งแต่ตี 4"
"โอ้ย...เสื้อแฉะบ่น้อนี่" ม่านฟ้าเอ่ยเเซวก่อนพูดกลับไปว่า "คืนนี้ไปรอที่หลังสนามบอลที่จัดงานเลี้ยงนะ
อ้าสิพาชลนทีออกมาแล้วเจ้าก็สิพาไปไสก็แล้วแต่มื้ออื่นเสาร์อาทิตย์ชลนทีหยุดงาน"
"เตรียมแผนอิหยั่งกันนี้ คู่หมั้นจอมวางแผน" หลวงพี่โจ้เดินมาพอดี
"หลวงพี่ เรื่องทางโลกบ่แม่นทางธรรม แล้วนี้ฉันเสร็จแล้วบ่ครับ"
"ยังทำศาสนกิจก่อนค่อยฉัน โยมเรวัตตะกับโยมชลนทีรีบไปโลดเดี๋ยวโยมแม่ย้อยรู้จะส่งส่งคนตาม"
"ครับหลวงพี่" เรวัตตะขับรถพาชลนทีไปส่งที่โรงพบยาบาล
"ส่วนโยม มาซอยอาตมากวาดลานวัด"
"หือ...อะไรนะหลวงพี่"
"บาปนะโกหกพระอะ"
"กะได้ช่วยกวาดก็ได้ หลวงพี่จะได้ไปฉันเช้า"
ชลนทีทำงานไปยิ้มไปอย่างมีความสุขเเละใส่เเจ็คเก็ตตลอดเวลา จนเพื่อร่วมงานสงสัย
"โอ๊ยยอากาศมื้อนี้คือสิฮ้อนแท้นอ" ก้องเอ่ยขึ้น
"บ่นอิหยังว่ะสู อยู่ในห้องแอร์ยังบ่นอีก" เรณูจึงถามกลับและพูดต่อ "เบิ่งแน ชลนทีใส่เเจ็คเก็ตทั้งวันคือสิบ่
เห็นบ่นจักเทือ" ก้องเห็นดังนั้นจึงเอ่ยถามชล "เอ่อว่าไปแล้วต่อมเผือกระอุ ชลมื้อนี้เสื้อเจ้าคือสิเรียบแท้รีด
ได้เนียบมาก"
"เฮ็ดงานไปหน่าอย่าถามมาก คนไข้หมายเลข XXX เชิญที่ห้องทำแผลครับ"
"อยู่นี้จ้า"
"เดี๋ยวชลช่วยเข็นให้ครับ" ชลนทีช่วยญาติคนไข้เข็นรถเข็นเข้าห้องทำแผล 2 เจ้จึงเม้าต่อ
"ข่อยว่ามันต้องมีอิหยังแน่เสื้อโตนี่"
"มีแน่นอนค่ะคุณแม่....."
"อะอีมิกิโผล่มาเฮ็ดหยังแล้วนางสินีน้อยอะให้ไปเผือกแอบดูไลน์ชลมัน เป็นหยังเจ้าจึงมาแทน"
"พวกมึงนี่ก็ฟ้าวสอดเรื่องเพิ่นเนาะ"
"หรือมึงบ่อยากฮู้อิเจ้"
"อยากสิ เว่ามามิกิ"
"นางมะปรางติดงานเจาะเลือด หนูเลยสอดมาเอ๊ยแอบดูมา เห็นไลน์ชลนทีคุยกับเรวัตตะว่า ขอบใจหลายอ้าย
ที่เรีดเสื้อให้" มิกิเอ่ยขึ้น สองเจ้ถึงกับตกใจ
"ฮะ....เรวัตตะรีดเสื้อให้ เนียบว่ากูผู้เป็นแม่หญิงอีก แล้วไงต่อมิกิ"
"อ้ายเรวัตตะจึงตอบกลับว่า...." มิกิพูดไปบิดไป
"ว่าหยัง....." ก้องถามย้ำ
"ว่า....."
"ว่าอิหยัง...."
"ก็ว่า...."
"โอ๊ยย..." โคลม........เจ้เรณูถีบมิกิติดผนัง
"อีนี่ว่าอยู่นั้นแล้วเจ้าสิบิดเฮ็ดหยัง เป็นผ้าคงบ่ต้องตากป่านนี้คงแห้งดนแล้ว"
"คุณแม่ ก็มันเขินเนาะ เรวัตตะตอบว่า ก็นอนกอดทั้งจนเสื้อยับนี่"
"ว๊ายยยยยเริด กอดเสือแทนเจ้าของอ๊ายยยยยยย" ทั้ง 3 ฟินกันจนคนตกใจ แจงจิตหัวหน้าพยาบาลเคาเตอร์
จึงเดินมา "ฮึ้ม..........อิหยังกันสูทั้งชะนีและเก้งอุตส่าแยกมะปรางไปห้องเจาะเลือด ชลนทีไปห้องทำแผล นางมิกิ
หล่อนต้องช่วยเวชปฏิบัติทั่วไปนี่ ยังแวะมาร่วมหัวกันได้"
"เอื้อยแจงจิต มันคือฟินจนฟิโรโมนพุ่งพร่าน"
"ฟินก็เอาแต่พองาม บ่แม่นกระ.......ดี่ได้น้ำจังซี่"
"พี่แจงก็เว้นนานไปแล้วนี่มีอิหยังเอื้อย" ก้องพูดขึ้น
"เย็นนี้เลิกงานแล้วให้ไปงานเลี้ยงต้อนรับปลัดอำเภอคนใหม่คำสั่งท่าน ผ.อ."
"ว๊าย...คืนนี้อยู่เวร"ก้องพูดขึ้น
"หนู หนูเป็นแก้งหรือแรดลุก พวกหนูนางหน้าเคาน์เตอร์ทำงาน 8.00 - 17.30 คะลูกขาเตรียมพร้อมนะคะ
เลิกงานได้ไปพร้อมกัน"
"พี่แจงคะ"
"อะไรจ๊ะมิกิ"
"เราโรงบาลเอกชนนะคะ ต้องไปด้วยหรือ"
"ปลัดอำเภอนะเธอ เอกชนหรือรัฐก็ต้องไปร่วมงานโอเคบ่" และแล้วคุณนายทองย้อยก็มาถึงพอดีทุกคนยื่น
เรียงหน้ากระดานแล้วพูดพร้อมกัน "สวสัดีค่ะพ่อกำนันดอกดินและคุณนายทองย้อย"
"หยะ สวัสดี แล้วชลนทีหละ"
"อยู่ห้องทำแผลคะแม่" เรณูเอ่ยขึ้น
"อุ๊ยตาย นี่จะ 5 โมงครึ่งละยังไม่เตรียมตัวอีกหรือไง Costome"
"คะคุณนาย"
"ไปพาตาชลออกมาเตรียมตัวและเปลี่ยนชุดไปงานเดี๋ยวนี้"
"ใด๋ค่ะ"
"อีนี่น่าตบมาก" ก้องกระซิบกับเรณู
"หัวหน้าคอสตูม" เรณูเอ่ย จังหวะนั้นชลนทีเข็นคนไข้ออกมาพอดี "มีอิหยังครับแม่ ยกโขยงอะไรกันมาทำไม"
"ต๊าย ตาหนูเว้าอิหยังจังสั้น แม่ก็จะให้พวกเขาแปลงโฉมลูกไงคืนนี้ลูกแม่ต้องเด่นที่สุดเพราะต้องขึ้นร้องเพลง
คู่กับคุณปลัด 555"
"แม่ขึ้นร้องเถาะ ข่อยบ่ฮ้อง ไปชุดนี้แหละถ้าไปชุดนี้แล้วทำให้ตำแหน่งท่านลดเป็น รปภ.เดี๋ยวลูกจะไปสอบปลัด
เป็นให้แทน" ชลนทีเข็นคนไข้ไปห้องรับยาโดยไม่สนใจแม่ พ่อกำนันและเพื่อนพยาบาลก็ยืนแอบบขำแม้แต่
คอสตูมก็ยังขำ "ขำอิหยังกัน เดี๊ยะๆ"
ที่งานเลี้ยงตอนรับปลัดธนู ปลัดอำเภอคนใหม่ของที่นี่ เมื่อลงรถมา 2 แม่สหายรักก็ทักทายกันแบบสนามกีฬา
แทบระเบิด
"อ๊าย........คุณนายทองย้อย หมู่รักของข่อย"
"ว๊าย.........สวัสดีคะคุณนายนัยนา คืองามหลายปกติก็งามอยู่แล้ว"
สองแม่ทักทายกันทุกคนถึงกับอุดหูคุณนายนัยนาเลยคุยกับแม่ย้อยต่อ
"คืนนี้ก็ต้องงามสิคะแม่ปลัดเชียวนะบ่งามได้จังใด๋ ปลัดธนูนี่แม่ย้อยหมู่แม่"
"สวัสดีครับคุณน้า สวัสดีครับลุงกำนัน"
"โอ๊ย...เรียกห่างเหินเชียว เรียกพ่อเรียกแม่กะได้คุณปลัดคนกันเอง ชลนที ชลนทีลูกมานี่มา" ชลนทียังไม่ทัน
จะเดินมาแม่ย้อยก็ดึงแขนมาอย่างไว "ชลนทีนี่พี่ปลัดธนูรู้จักกันไว้สิลูก" ปลัดธนูเห็นชลก็รู้สึกชอบและหลงรักทันใด
บุรุษพยาบาลหนุ่มรูปหล่อร่างบาง ในชุดบุรุษพยาบาลสีขาวที่น่าค้นหาภายใน
"สวัสดีครับผมธนู" ปลัดธนูกล่าวทักทายด้วยสายตาเจ้าชู้
"อ่านป้ายชื่อออกครับไม่ต้องบอกก็ทราบชื่อ" ชลนทีตอบกลับด้วยกิริยานิ่งๆ
"ชลนที 555สงสัยน้องกำลังเหนื่อยงานหละคะคุณปลัด"
"โอ๊ยแม่ย้อย เอาไว้กินดองกันมื้อใด๋หนูซลก็คงบ่เหนื่อยเฮ้ดงานพยาบาลแล้ว คงสิเหนื่อยเฮ้ดงานอื่นมากกว่า55"
"แม่นคะคุณพี่555"
"คุณนายนัยนา จะเว้าหยังถามลูกเเล้วหรือยัง"
"ลูกชอบเลยครับคุณพ่อคนนี้"
"แล้วเราถามหรือยังว่าน้องมีแฟนเเล้วหรือยัง"
"มีแล้วครับ" ชลนทีรีบตอบแต่แม่ย้อยก็สวนกลับอย่างไว
"ยัง ยังบ่มี ชลนทีเว้าหยังจังสั้น"
"อะอะ เข้างานดีกว่าเนาะ ไปไป"
เรวัตตะมาตามแผนการที่พ่อกำนันและม่านฟ้าบอกไว้ ม่านฟ้าสะกิดน้อง"เร...มาเเล้ว" ชลนทีเตรียมลุกออกไป
"สิฟ้าวไปไส นั่งลง เดี๋ยวต้องฮ้องเพลงกับคุณปลัดอย่าทำแม่เสียหน้า"
"แม่น้องจะไปห้องน้ำห้องท่าบ่ได้ติ๊"
"ใช่ ห้ามไปไหนจนกว่าจะเลิกงานแล้วคุณปลัดพาไปส่งเฮือน"
แม่ย้อยดักคอเอาไว้ แต่ก็ใช่ว่าจะมีแค่แผนแรก ม่านฟ้าไลน์หาเพื่อนพยาบาลของชลที่นั่งร่วมโต๊ะ
"ใครมียาที่ทำให้เสียงแห้งติดมาบ้าง"
"มีมาอ้าย มะปรางเตรียมพร้อมแผนสอง"
"เยี่ยม เดี๋ยวมิกิกับก้องเตรียมชงให้เรวัตตะขึ้นฮ้องเพลงกับชลนที"
"OK อ้าย" แผนสองเริ่มขึ้นมะปรางแอบใส่ยาในแก้วน้ำดื่มปลัดธนูงานนี้ดูถ้าปลัดจะแห้วสินะ.........
ขอบคุรคับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณครับ gaybin ตอบกลับเมื่อ 2021-4-16 07:46
สนุกมากเลยครับ
ขอบคุณนะครับ
แนะนำติชมแบบนี้ดีมากเลย
ได้รู้ว่าคนอ่านรู้สึกอย่างไร
ฝากติดตามด้วยนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุุณมากครับ สนุกมากเลยครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]