เมฆ...สีทอง ตอนที่ 3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-4-22 08:55ที่บ้านของเมฆ
เมฆขับรถมาถึงบ้านก็โวยวายลั่น "แม่ ทำไมไม่มาเปิดประตูรู้ไหนหนูขับรถเข้าบ้านไม่ได้"
"แม่ขอโทษลูกแม่ไม่สบาย เดี๋ยวแม่ไปเปิดให้นะ"
"ไม่ต้องแม่ เดี๋ยวหนูออกไปข้างนอกต่อ แล้วเเม่เป็นไงบ้างหาหมอยัง"
"เมื่อวานเจ้ากัสพาแม่ไปแล้วลูก"
"กัสเหรอแม่"
"ใช่ เราเองเป็นไงบ้างเมฆ ทำงานเหนื่อยไหม"กัสเอ่ยถาม
กัสเพื่อเมฆตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปลาย กัสแอบชอบเมฆแต่เมฆคิดกับกัสแค่เพื่อนเท่านั้น เพราะอะไร
นั่นเหรอ เพราะกัสจนไง กัสจนมีฐานะที่ไม่รวยมากทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านเหล้า เมฆเลยไม่สนใจ ถึงแม้กัส
จะทำดีแค่ไหน สุดท้ายกัสก็เป็นได้แค่เพื่อน
"เหนื่อยอะเพื่อน นี่ฝากแม่ด้วยแล้วกัน เมฆจะออกไปพักสมองสักหน่อย"
"ได้ดิ กัสเข้างานดึก เดี๋ยวกัสอย่เป็นเพื่อนป้าสาเอง"
"ขอบใจนะกัส เดี่ยวเมฆขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเเล้วกัน"
"ฝากเเม่ด้วยนะ แม่กินไรไหม เมฆซื้อมาเผื่อ"
"ไม่ต้องหรอกลูก เปลืองเงินเปล่าๆ แม่กินง่ายๆ แบบบ้านๆนี่แหละ"
"แม่นี่ก็นะ กินแต่น้ำพริกผักต้ม อะไรก็ไม่รู้ เดี๋ยวหนูซื้อมาให้ก็เเล้วกัน"
เมฆพูดจบก็ขับรถออกไปเดินที่ศูนย์การค้าดังใจกลางเมือง เมฆเดินช็อปปิ้งซื้อของนู้นนี่นั่นแบบไม่สนเลยว่า
ชอบหรือไม่ ราคาเท่าไหร่ เมฆเดินซื้อของสนองตันหาตัวเองจนมาถึงร้านกระเป๋ายี่ห้อดังซึ่งเมฆเห็นแล้วว่า
เพชรกำลังเดินดูกระเป๋าสตางค์อยู่ เมฆเลยเดินเข้าไป
"คุณเพชรสนใจใบไหนบอกได้นะครับ นี่เป็นตัวท็อปมีเหลือแค่ใบเดียวครับ คุณต้นกล้าเพิ่งซื้อให้คุณน้ำมนต์
เมื่อสัปดาห์ก่อน"
"หือ 28,000 ดีไซต์ก็สวยอยู่นะ หนังเเท้เกรดพรีเมี่ยม กล้าสมชื่อจริง เดี๋ยวฉันเดินดูใบอื่นก่อนแล้วกัน"
เพชรกำลังเดินดูใบอื่นอยู่ และเเล้วเมฆก็เข้ามาปาดหน้าเค้กอย่างไว เป็นเมียหลวงสุดไฮโซ 28,000 กลัวหมอย
ร่วงหรือไง เมฆคิดในใจก่อนพูดกับพนักงานขาย "น้องพี่เอาใบนี้ 28,000 นี่บัตรเครดิต" เพชรหันมาอย่างไว
"ทานโทษ คุณกำลังเอาสินค้าที่ฉันเลือกไว้ไป กรุณาขอคืนด้วย" (นึกถึงเรยากับเด่นจันทร์รับรองมันส์)
"นี่คุณ ประสาทเสียหรือไง หรือว่าฉีดโจนตาบอดก็เห็นอยู่ว่าฉันส่งของพร้อมบัตรเครดิต คุณเองก็เถอะหยิบๆจับๆ
จะซื้อก็ไม่ซื้อ พอคนอื่นจะซื้อ ต่อมอยากจ่ายเงินมันทำงานขึ้นมาหรือไง"
"อีปากนรกแตก แกกล้าดียังมาตีฝีปากกับฉัน หนูเอาสินค้านี้ใส่ถุงให้ฉันแล้วให้คุณอ๊อฟส่งใบแจ้งยอดไปที่บ้าน
หนูก็น่าจะรู้นะว่าคุณอ๊อฟจะขายใคร"
"ไม่ได้ ฉันหยิบเเล้ว หนูร้านนี้มีไหมนโยบายการขาย ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังจะจ่ายเงิน"
"กำลังจะจ่ายแต่ยังไม่จ่าย"
"แล้วคุณหละรวยซะเปล่าซื้อของใช้ส่งใบวางบิล"
"ฉันไม่อยากจะเสวนากับชนชั้นต่ำแล้วเพิ่งมีอย่างแก สภาพเเบบนี้ไม่อยู่ตู้ก็คงเป็นเมียน้อยใครแน่นอน
หน้าชา หน้าซีด ทำไมฉันด่าถูกจุดหรือไง หนู.."
"ครับคุณเพชร
"ไปตามคุณอ๊อฟฟมา"
"สวัสดีครับคุณเพชร มีอะไรให้ทางร้านรับใช้หรือครับ"
"คุณอ๊อฟกระเป๋าใบนั้นบอกไปสิว่ามันยังไง"
"ขอโทษคุณด้วยนะครับพอดีว่ากระเป๋าใบนี้ คุณเพชรจองผ่านออนไลน์ไว้แล้ว ทางร้านต้องขอโทษด้วย
นะครับ ที่ไม่ได้นำสินค้าออก"
"นี่คุณ คุณเป็นเจ้าของประสาอะไร ก็รู้อยู่ว่าอำนาจเงินของคุณคนนี้มันกดดันคุณอยู่ ถ้าคุณไม่ขายให้ผม
ผมจะฟ้อง"
"เอาเลยฟ้องเลย ดูสิใครจะชนะคุณอ๊อฟ เงินสด 30,000 ไม่ต้องทอน ให้น้อง 2 คน แพ็คของแล้วส่งไปที่
บ้านเพชร"
"ได้ครับคุณเพชร" เพชรเดินออกไปจากร้านด้วยความสะใจที่เหนือกว่า อำนาจเงินนี่ทำได้ทุกอย่างจริงๆ
"คุณครับ ทางร้านยินดีลดให้คุณ 40% แทนคำขอโทษคุณเชิญเลือกได้ตามสบายเลยนะครับ"
"นั้นผมเอาใบนี้"
"ตาถึงนะครับ กระเป๋าเป้ใบนี้ราคา 32,000 ลด 40% ก็จะเหลือ 12,800 ผมยอดขาดทุนกับใบนี้ครับ"
"ก็ได้ ขอบใจ นี่บัตร"
"เอาไปรูดแล้วแพ็คของใส่ถุงให้ลูกค้า"
"เรียบร้อยครับพี่ รบกวนเซนต์สลิปครับ"
"อือ ..." เมฆเดินออกจากร้านไปพร้อมกับสินค้าราคาส่วนลด
"หือ คุณเพชรแกนี่ก็แรงเนอะแกหยิบแตแกไม่ซื้อ"
"ก็รูว่าคุณเพชรเป็นคนยังไง"
"แกสองคนเงียบได้ไหม นินทาเขาอะสำนึกไหมทิปคนละ 1,000เดี๊ยะ ๆฉันยิ่งขาดทุนอยู่ ไหนเอาสลิปมาดูสิ"
"นี่ครับพี่อ๊อฟ"
"ชื่อ เมฆา วงษ์เลิศพรรณ นามสกุลเธอหรือจะไปสู่ วรประเสริฐสกุลชัยโรจน์ นามสกุลเจ้าของสายการบิน"
ที่ห้องน้ำห้างหน้ากระจก
"โอ๊ยกล้า นึกแล้วก็โมโหไม่หาย"
"ปล่อยและวาง คิดว่าเขาคืออากาศสิเพชร แกร้อนตามเขามันก็ยิ่งเข้าทาง แล้วนี้คุณอ๊อฟคงต้องขาดทุน
แน่เลย"
"เออ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอ ร้านนี้เขามีแหล่งนำเข้า กล้า"
"หือ"
"ฉันสังหรใจอะว่าจะต้องเจอออีผีนี่อีกแน่"
"ก็คิดว่าเขาตายจากเราไปสิจะได้ไม่ต้องไปคิดมาก ต่างคนต่างอยู่ เจอหน้าก็คิดว่าอากาศธาตุ"
"แหม่.......ปากดีจังนะพวกผู้ดี นี่ก็เพิ่งรู้นะว่าส้วมคือที่นินทาของคนรวย" เมฆเดินเข้ามาได้ยินพอดีจึงเอ่ยกัด
"นี่แก ปากให้มันน้อยๆหน่อยนะเดี๋ยวอายุมันจะไม่ยืน"
"ไปเถอะเพชร อย่าไปมีเรื่องเลยน้องเขายังเด็ก"
"อะไรคุณ เมื่อกี๊ยังแช่งชักหักกระดูกให้ฉันตาย แล้วนี้มาบอกฉันยังเด็ก สมองคุณหรือเปล่าที่เด็ก"
"ถ้าจะมีเรื่องมามีกับฉัน อย่าลามมาที่เพื่อนฉัน"
"ต๊าย กล้าคบกันเป็นเพื่อน"
"เอ้าอีนี่"
"พอหละเพชร เอาเป็นว่าถ้าคำพูดไหนที่ทำให้คุณไม่พอใจผมขอโทษ หลีกทางให้ด้วย"
"แหม่....เทพบุตรเทวดาจำแลงมาหรือน้ำเสียงอ่อนหวาน จะด่าก็ด่ามาตรงไม่ต้องเล่นเเง่"
"ได้ครับ ขอโทษนะครับ ไม่รู้ว่าเธอเรียนมาน้อยจนเซลล์สมองไม่แตกขยาย เลยพูดภาษาคนปกติไม่เข้าใจ
เอาเป็นว่า ฉันพุดได้เเรงเท่านี้ ถ้าคุณอยากได้แรงกว่านี้ ผมคงลดตัวลงต่ำไปทะเลาะกับคุณคงเสียเวลาเปล่า
หลีก...... " โอ๊วววกล้าขนาดไม่แรงนะเนี่ย เพชรคิดในใจก่อนเดินออกจากห้องน้ำไป
"ป๊า...เมฆโดนกลั่นแกล้งอ่ะครับ" เมฆแกล้งทำเป็นโทรหาพอร์ชแต่ไม่ได้โทรจริง
"นี่ไงฉันว่าแล้ว มันต้องมีคนเลี้ยง"
"เพชรไปร้านข้าวได้เเล้ว โอปอล์ แชมป์รออยู่"
"ป๊าพอร์ช ป๊าพอร์ชต้องมาปลอบใจหนูคืนนี้นะไม่งั้นหนู่ไม่ยอมจริงๆด้วย"
"เดี๋ยวนะพอร์ช"
"เพชร ประเทศไทยคนชื่อพอร์ชมีเป็นแสน เป็นล้าน โลกคงไม่กลมขนาดนั้นไปเถอะ"
เมฆยั่วประสาทให้เพชรโมโห แต่เมฆหารู้ไม่ว่ากำลังเล่นผิดคนซะแล้ว............
ที่ร้านอาหาร
"เพชร แกจะทำอะไร"
"โทรหาพ่อส่งคนไปสือดูไงว่าอีบ้านี่มันเป็นใคร"
"ไม่เอาหนะเพชร จบได้ก็จบ ต้องคนต่างอยู่ ถือว่ากล้าขอ"
"นั่นดิ แกยิ่งตีโพยตีพายมันก็ยิ่งได้ใจ" แชมป์เอ่ยขึ้น
"โอ๊ย...ทำไมนางร้ายอย่างฉันต้องมาเจอเพื่อนเทพบุตรอย่างแกด้วยกล้า ก็ได้อะกินๆ"
"ฉันเล็งกุ้งไว้นานมาก"
"ตลอดนางโอปอล์" 3 เก้ง กับ 1 ชะนีนั่งทานอาหารกันอย่างสบายใจตามประสาเพื่อนๆ เพชร ต้นกล้า
แชมป์ และโอปอล์
ตัดมาที่บ้านของเมฆ เมฆเดินเข้าบ้านด้วยความหงุดหงิด แม่สาจึงเอ่ยถาม
"เป็นอะไรไปลูก"
"แม่ ทำไมอีพวกผู้ดีนี่เวลามันด่านิ่งๆทำไมมันเจ็บจัง"
"เมฆ หนูไปมีเรื่องกับใครมาลูก"
"แม่ หนูถามแม่ไม่ใช่ให้แม่ถามกลับหนู น่ารำคาญ อะนี่อาหารเย็น"
"เอ่อเมฆ เดี๋ยวแม่ไปซื้อของร้านป้าใจแปปนะลูก"
"หายดีเเล้วไงแม่ จะออกนอกบ้าน หนูไม่มีเวลาไปเฝ้าแม่นะ"
"แม่หายดีลูก ได้กัสช่วยดูแล ขอบใจนะกัส"
"ไม่เป็นไรครับป้า มีอะไรก็โทรหาผมได้ เอ่อ...นั้นผมกลับก่อนนะครับ" เมฆพอจะมองออกว่ากัสคิดอะไรกับเขา
แต่ด้วยความเจียมตัวของเขาเลยข่มใจตัวเองไว้ เมฆรู้สึกอยากสนองคุณที่กัสดูแลแม่แทน "เดี๋ยวกัส โน๊ตบุ๊ค
เมฆเสีย กัสช่วยขึ้นไปดูให้หน่อยสิ"
"จะดีเหรอเมฆ เมฆไม่ชอบให้ใครเข้าห้องนอน"
"จะมาไหมไม่มากัสก็กลับไปป่ะ"
"ได้ๆกัสตามขึ้นไป" กัสเดินตามเมฆขึ้นมาที่ห้องนอนตอนนี้ในบ้านก็เหลือแค่เขาสองคน เมื่อเข้าถึงห้อง
"มันเป็นอะไรเหรอ"
"มันปกติไม่เป็นอะไร กัส เมฆรู้นะว่ากัสคิดอะไรกับเมฆ"
"แต่เมฆก็คิดกับกัสแค่เพื่อนนี่"
"แล้วถ้าวันนี้เมฆอยากได้กับเพื่อนหละ"
"เมฆ......." เมฆพูดจบพร้อมกับถอดเสื้อและกางเกงออกจนเหลือแต่กางเกงในสีขาวบางๆทรงบิกินีสุดเซ็กซี่
ขึ้นไปนอนอ้าขาอยู่บนเตียงอย่างไม่อายสายตากัส "เมฆ เมฆทำอะไรครับ"กัสเอ่ยขึ้น
"จะเอาไหมกัส จะเอาก็แก้ผ้าแล้วขึ้นมาบนเตียงซะ"
"เมฆ ถ้าเมฆคิดกับกัสแค่เพื่อน เมฆไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้ เราเข้าใจเมฆ"
"โอ๊ยกัสเมฆรำคาญ" เมฆดึงเเขนกัสลงมาที่เตียงก่อนจะจับกัสถอดเสื้อผ้าออกจนหมด จากนั้นเมฆก็จับลำ
ควยของกัสที่แข็งเต็มที่และมีน้ำเยิ้มขึ้นมา "เงี่ยนจนน้ำเยิ้มขนาดนี้ยังจะยืนทื่ออยู่อีก" เมฆพูดจบพร้อมกับ
อมลำควยของกัสอย่างเอาเป็นเอาตาย โอ๊ยยเมฆกัสเสียวเสียวครับเมฆ เมฆ เมฆ กัสร้องครางด้วยความเสียว
เมฆนึกในใจ หือ..ควยกัสนี่ก็ใช้ได้เลยนะแข็งและดีกว่าไอ้พอร์ชอีก เมฆอมควยกัสจนชุ่มและหนำใจจากนั้น
เมฆก็ถอดเกงในตัวเองออกแล้วหย่อนตูดลงนั่งสวนลำควยกัส กัสถึงกับไปไม่เป็น
"ไม่ต้องทำอะไรนอนเฉย ๆ เมฆทำเอง"
"เมฆ โอ๊วววโอ๊วววเมฆ เมฆโอ๊วววว" เมฆขย่มควยกัสพร้อมกับก้มลงไปเลียนมให้กัสแบบที่กัสไม่เคยโดยใคร
ทำมาก่อน หือ....กัสยังซิงนี่หว่า ควยซิงๆแบบนี้เสียวชะมัด เมฆนึกในใจก่อนครางออกมา "โอ๊ววโอ๊วววโอ๊วววว
กัสเมฆจะแตกเเล้วกัสโอ๊วววว"
"กัส ก็จะเเตกเหมือนกัน โอ๊ววเมฆ ตูดเมฆรัดดีจังโอ๊วววเมฆ เมฆ..........."
ในที่สุดทั้งคู่ก็แตกพร้อมกันโดยที่กัสเเตกสดใสรูตูดเมฆและเมฆก็เเตกเต็มหน้าท้อง กัสอุ้มเมฆไปอาบน้ำก่อนที่
ทั้งคู่จะมานอนกอดกันอยู่บนเตียง
"กัส...."
"หือ"
"กัสรับได้ใช่ไหมที่เราเย็ดกันในฐานะเพื่อน"
"กัสรักเมฆนะ กัสเคารพการตัดสินใจเมฆ วันไหนเมฆเหงา หรือคนที่เมฆรักเขาไม่ใส่ใจเมฆทักหากัสได้นะ"
"กัสน่ารักที่สุดในโลกเลย ว่าเเต่ควยกัสมันซิงจัง"
"ก็เมฆคือคนเเรกของกัสนี้ครับ รู้ไหมเมฆเปิดซิงควยกัสเลยนะ"
"บ้า พูดไป เอ่อ...ว่างๆก็มาดูเเลแม่ให้เมฆด้วย เป็นไปได้ก็ออกจากผับซะเมฆยินดีดูกัส"
"เมฆ กัสไม่อยากเอาเปรียบ"
"นั้นกัสก็ห้ามเอาควยใหญ่ๆของกัสไปเอากับใครนะนอกจากเมฆ อะนี่เกงในเมฆซื้อมาให้กัสใส่ ใส่แต่เก่าๆขาดขอบหมดเเล้ว "
"ครับเมฆ ขอบใจนะครับดูท่าน่าจะเเพง กัสสัญญา ถึงแม้ว่าเมฆจะไม่รักกัส แต่กัสก็จะรอวันนั้น วันที่เมฆ
รักกัส............."
เอาหละสิเมฆ ตอนนี้เมฆก็มีผัวด้วยกันถึง 2 คน คนเเรกเมฆเป็นเมียน้อย คนที่สองเมฆเป็นเมียเดียว
แต่ก็สงสารกัสนะ กัสยอมปิดโอกาสตัวเองเพื่อมีเเค่เมฆ แต่เมฆนี่สิดูท่าจะไม่จบแค่นี้แน่ๆ ไม่งั้นเมฆ
จะเป็นเมฆ...สีทองไม่ได้ ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุก ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ สงสารกัส เป็นได้แค่ที่ระบาย
เศร้า มันต่อ ชอบๆๆๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ
ขอบคถณครับ ชอบมากครับ nuangnut1996 ตอบกลับเมื่อ 2021-4-22 09:43
สนุกมากครับ
ขอบคุณนะครับ
ติดตามทุกๆตอนด้วยน๊า pron ตอบกลับเมื่อ 2021-4-23 10:18
มาเขียนต่ออีกนะ
ครับผมติดตามได้เลย
เหมือนดูดอกส้มเวอร์ชั่นเกย์555 มาเขียนต่ออีกนะ ขอบคุณมากครับ สนุกคับ
หน้า:
[1]
2