เรื่องแต่ง พี่อ้น คุณตำรวจตรวจหัวใจ EP. 2: Knock knock… Open your heart please?
เรื่องแต่ง พี่อ้น คุณตำรวจตรวจหัวใจ EP. 2: Knock knock…Open your heart please?“บี...บี...บีอ้าวบี เป็นอะไรทำไมไม่หันมาคุยกับพี่ดีๆหละ”ป่าวครับพี่ผมรีบตอบออกไปอย่างละล่ำละลัก เอาหละกู จะหาทางออกให้ตัวเองยังไงดีวะเนี่ยชิบหายแล้ว จะให้บอกว่าจ้องกล้ามพี่อ้นอยู่ ได้ยังไง เขินดิบี: “คือผมกำลังนึกอยู่พี่ว่าจะต้องเตรียมจานชามกี่ใบอะครับ”อ้น: “อะไรบี ห้าใบไงครับ กับข้าวสามอย่างจานสามใบ อีกสองใบใส่ข้าว เดี๋ยวพี่ไปหยิบเอง”บี: “ไม่เป็นไรครับพี่เดี๋ยวบีไปหยิบเอง พี่อุตส่าห์ซื้อมาแล้ว เดี๋ยวผมบริการให้นะครับ”อ้น: “น่ารักที่สุด”บี: “พี่ว่าอะไรนะครับผมไม่ค่อยได้ยิน”อ้น: “พี่บอกว่ากับข้าวน่ากินสุดๆเลยครับ เจ้านี้อร่อยมาก เสียดายหมดเร็วไปหน่อย”บี: “ลาภปากผมอะดิวันนี้”อ้น: “ลองชิมดูอันนี้ดู ต้มยำปลากะพงรสจัด แต่พี่ให้เค้าทำไม่เผ็ดมาก พี่ไม่รู้ว่าบีกินเผ็ดมั้ย”บี: “หืมมม โคตรอร่อยอะ ร้านอยู่ตรงไหนอะพี่อ้น”อ้น: “อร่อยก็กินเยอะๆ ครับเดี๋ยวพี่ซื้อมาให้กินอีก” พี่อ้นเอื้อมมือมาขยี้หัวผมครับผมมองคนตรงหน้า รอยยิ้มนี่มัน...เทพบุตรชัด ๆ เอาอีกแล้ว อีหัวใจ...อีห่า มึงเต้นแรงขนาดนี้กูว่าชัดเลย อีใจ...อีไม่รักดี ไม่ได้การแล้ว กูต้องเปลี่ยนเรื่องบี: “พี่อ้นเลี้ยงบีไม่ไหวหรอก บีกินจุจะตายไอ้พี่เอมันยังบ่นเลยว่าพาผมไปกินข้าวด้วยเมื่อไหร่กระเป๋าแฟ่บเมื่อนั้นอะ” ผมเป็นคนที่คุยไปด้วยกินไปด้วยครับไม่มีมารยาทเท่าไหร่ แม่สอนไม่เคยจะทำหรอกอ้น: “พี่เลี้ยงได้ให้เลี้ยงทั้งชีวิตก็เลี้ยงได้”บี: “ฮึ?? พี่ว่าอะไรนะพอดีผมได้ยินไม่ถนัด”อ้น: “เปล่า ๆ ไม่มีอะไรกินจุทำไมตัวนิดเดียวเอง”บี: “ก็ดีนะบีว่า บีอ้วนบีก็ไม่หล่อดิ”อ้น: “คร้าบบบ คนหล่อ” เรากินข้าวกันไป พูดคุยกันอย่างสนุกสนานจนผมเกือบจะลืมไปว่าผมเพิ่งรู้จักพี่อ้นเมื่อวานนี้เองทำไมถึงสนิทกันเร็วขนาดมานั่งกินข้าวด้วยกันได้ไวขนาดนี้นะ สงสัยจัง เราทานข้าวกันเสร็จผมก็อาสาเอาไปล้างเพราะพี่อ้นเป็นคนซื้อเข้ามาแล้ว ผมให้พี่อ้นนั่งเอกเขนกหน้าทีวีเล่นไปก่อนระหว่างที่ผมไปล้างจานตอนที่ล้างก็พลางคิดไปว่าคนอย่างพี่อ้นก็มีน้ำใจ ใครได้เป็นแฟนต้องโชคดีมากแน่ ๆ สงสัยต้องมีสาวติดตรึมแน่ๆ เลย หล่อขนาดนี้ ไม่ต้องสงสัยหรอกอ้น: “บีครับบี เดี๋ยวพี่จะไปแล้วครับไว้คราวหน้าพี่ซื้อกับข้าวเข้ามาอีก กินข้าวกับบีไม่เหงาดีด้วย”บี: “ได้เลยพี่อ้น จะมาก็มาได้เลยครับปกติบีกลับถึงห้องไม่เกินทุ่มนึงอยู่แล้ว ที่ทำงานไม่ได้ไกลมากครับ”อ้น: “โอเคครับ งั้นพี่ไปแล้วนะ”บี: “คร้าบ แล้วพี่อ้นไปยังไง”อ้น: “พี่ขับมอไซค์มาครับ”บี: “งั้นก็ขับรถดี ๆ นะครับคุณตำรวจ”อ้น: “รับทราบครับ” พี่อ้นตะเบ๊ะทำทีเล่นทีจริง ก่อนจะโบกมือแล้วทำหน้าหล่อๆ เดินไปทางบันได ผมปิดประตูลงก่อนจะล็อคห้อง เป็นอีกครั้งที่กลับมาคิดทบทวนตัวเองดีๆ ครับ ผมยอมสารภาพว่า ทุกครั้งที่ผมได้อยู่ใกล้พี่เขา ผมรู้สึกโลกมันสดใสสว่างไปหมด ผมคงชอบพี่เขาแล้วจริง ๆ แหละ หลาย ๆ อย่างที่ผมสังเกตมันค่อนข้างจะชัดเจนแต่ขอแหละ แค่ชอบ แอบปลื้มก็พอ พี่เขาเป็นผู้ชาย ผมก็เป็นผู้ชาย ... อาชีพแบบนี้ด้วยผมว่า มันคงไม่เหมาะเท่าไหร่ วันศุกร์17:55น. เสียงแอพลิเคชั่นสื่อสารทางข้อความสีเขียวๆ เด้งเตือนมาจากพี่ชายตัวดีของผมครับ มันบอกว่าโน้ตบุ๊คมันเป็นอะไรไม่รู้ อืดชิบหายไหน ๆ น้องชายก็ทำงานทางด้านนี้ ช่วยมาเอาไปทำให้ที ดูมันครับ เงิน ๆ ทอง ๆไม่เคยให้กระเด็นมาหรอกเรื่องไม่เป็นเรื่องนี่ ใช้กูจัง มันนัดผมให้ไปเอาโน้ตบุ๊คจากมันที่ร้านเหล้าครับเลิกงานแล้วมันก็จะไปกินเหล้ากับเพื่อนเลย อยู่ถัดจากออฟฟิศผมไปไม่ไกลให้ผมไปเอาโน้ตบุ๊คที่ร้านเหล้าเลย ผมก็ตอบตกลงไป แต่ผมบอกกับมันว่าจะช้าหน่อยเพราะว่างานยังไม่เสร็จ น่าจะไม่เกินสองทุ่ม คือถ้ามันทำคาไว้แล้วต้องมาทำต่อมันจะคนละฟีลครับสู้ทำให้เสร็จ ๆ ไปเลยดีกว่า งานนี้ก็ด่วน เดี๋ยวไปเขียนขอโอทีเอา 20:10 น.ผมจอดมอเตอร์ไซต์หน้าร้านเหล้าที่ว่าครับ โทรหาพี่ชายตัวดีให้มันเอาโน้ตบุ๊คออกมาให้เลยผมไม่อยากเข้าไปครับ ไม่ค่อยชอบสถานที่แบบนี้เท่าไหร่ ผมรำคาญเสียง คนก็เยอะรำคาญครับ บี: “พี่เอ อยู่ตรงไหนอะเอาคอมออกให้หน่อยดิ ไม่อยากเข้าไป”เอ: “กูเข้าห้องน้ำอยู่เนี่ย ท่าจะนานอะมึงเข้ามาเอาเลย ผ่านบาร์เข้ามาจะมีโซนโซฟา พวกเพื่อนกูนั่งกันอยู่ โน้ตบุ๊คก็อยู่ตรงนั้นแหละมีอยู่เครื่องเดียวกระเป๋าสีเทา ๆ อะ” ผมเดินเข้าไปในร้าน ไอ้พี่เอบอกว่าผ่านบาร์ไปแล้วก็จะเจอโซนโซฟาโอเค เห็นแล้ว มีคนอยู่สามสี่คน มีกระเป๋าคอมสีเทาวางอยู่ แล้วก็ พี่อ้น แต่ข้าง ๆพี่อ้น หืมมม แจ่มว้าวมากครับ ผมยืนสังเกตดูแล้ว ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆพี่อ้นนี่ อีกนิดเดียวก็จะนั่งตักกันแล้วครับ ก็สวยนะสำหรับผม แต่ว่าทำไมผมถึงรู้สึกแปล๊บ ๆ ก็ไม่รู้ เป็นความรู้สึกที่ชัดเจนเลยว่ากูไม่โอเคแต่กูจะไม่โอเคเพราะอะไร ผมพยายามสะบัดหัวไล่ความรู้สึกนี้ออกไปแค่มาเอาโน้ตบุ๊ค แล้วก็ออกจากร้าน จบ ผมเดินหน้าไปที่โต๊ะตัวนั้น แล้วก็ยกมือไหว้สวัสดีพี่อ้นสวัสดีพี่ ๆ ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทุกคนครับ พี่ ๆ ชวนให้ผมนั่งด้วยกันก่อน พลางเขยิบที่ให้แต่ผมโกหกไปว่าวันนี้ต้องทำโอที ยังไม่เลิกงาน แค่ออกมาทานข้าวต้องรีบเข้าออฟฟิศแล้ว ไม่งั้นคงปลีกตัวออกมาไม่ได้แน่ ๆ คว้ากระเป๋าโน้ตบุ๊คได้ก็รีบยกมือไหว้ร่ำลาทุกคนครับ เสียงพี่อ้นเรียกชื่อผม แต่ผมทำเป็นไม่ได้ยินรีบเดินออกจากร้านดีกว่า 20:30 ผมไขกุญแจเข้ามาในห้อง วางของลงบนโต๊ะ ทิ้งตัวลงบนโซฟาหน้าทีวี ทำไมผมรู้สึกผิดหวังเมื่อสำรวจความรู้สึกลึก ๆ ในใจ แล้ว ผมว่าผมผิดหวังพี่อ้นแหละ แต่คำถามคือผมจะผิดหวังได้ยังไงในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน นึกย้อนไปกับความรู้สึกเมื่อวันนั้นที่ถามตัวเองว่าเราชอบพี่อ้นเหรอแต่เมื่อทบทวนดี ๆ แล้ว ผมว่าผมตอบได้แล้วว่าผมชอบพี่อ้นครับ ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันไปถึงขั้นไหนแต่ไม่ว่ามันจะไปถึงไหน ผมต้องหยุดมันแล้ว ไม่งั้นผมได้เป็นบ้าแน่ ๆ ครับ วันเสาร์17:00น. ผมไม่โอเค ไม่โอเคมาก ๆ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ก็ตีหนึ่งดีที่ว่าวันนี้ไม่ต้องไปทำงาน ผมรู้แค่ว่าผมต้องรีบจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ให้ถลำลึกไปมากกว่านี้เมื่อเช้าลงวินโดวส์ใหม่ให้พี่เอแล้วก็คิดได้ว่า ต้องไปวิ่ง ไปออกกำลังกายมันจะได้นอนหลับง่าย ๆ ตอนนี้ผมอยู่ที่สวนสาธารณะแห่งนึงครับมาในชุดวิ่งกางเกงขาสั้น ตั้งใจว่าจะวิ่งไม่เกินชั่วโมง ให้เหงื่อมันออกมันจะได้เหนื่อย เหนื่อยแล้วจะได้หลับง่าย ๆ ครบชั่วโมงก็เปลี่ยนเป็นเดินยังไม่อยากกลับบ้านครับ แต่ฝนตั้งเค้ามาโน่นแล้ว กลับก็ได้วะ 18:45 น. ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอะไรเรียบร้อย ตั้งใจว่าดูซีรี่ส์แล้วจะนอนเลยไม่หิวข้าวเท่าไหร่ ก็เลยเปิดซีรี่ส์ดูไปเรื่อย ๆ ครับ ก๊อก ก๊อก ก๊อก... เสียงเคาะประตู ใครเคาะ ห้องกูเหรอวะก๊อก ก๊อก ก๊อก... โอเค ชัดเจน ผมเดินไปที่ประตูเปิดประตูออก เป็นพี่อ้นครับ ยืนเปียกฝนอยู่หน้าประตูในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสีดำ รองเท้าวิ่ง เปียกตั้งหัวยันเล็บตีน ถึงจะเปียกยันเล็บตีน แต่ก็ยังหล่อเหมือนเดิมแหละ เพิ่มเติมคือกล้ามอกนั่น ... พอก่อนอีหัวใจ...มึงให้กูพักบ้าง To be continuedสวัสดีครับPPกลับมาต่อเรื่องนี้ให้แล้ว กว่าจะมีเวลามาต่อให้ได้ เสียดายเรื่องนี้ถ้ามันจะร้างครับแต่บอกตามตรง ทั้งเรื่องงาน ทั้งเรื่องเรียนต่อ ผมมาเขียนให้ไม่ไหวครับได้อ่านคอมเม้นท์ที่บอกว่าจะรอ ก็เลยมีแรงฮึดมาเขียนให้ หวังว่าทุกคนจะยังสบายดีนะครับผมกำลังจะย้ายเรื่องนี้ไปที่ห้องนิยายหลายตอนครับยังไงก็ยังติดตามได้เหมือนเดิมครับ รัก PP
สนุกมากครับ น่ารัก เอาใจช่วยครับ ทั้งงานทั้งโควิด รักษาตัวด้วย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_137:} ขอบคุณมากครับ EP 3 อยู่นี่นะครับ http://www.g4guys.com/thread-149751-1-1.html ผมก็เคยเป็นนะแบบนี้ หวงเขา หึงเขา แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน
จุกไปเลยแบบนี้ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุรครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคคุณครับ สบายตัวเลย ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ สนุก
หน้า:
[1]
2