เมฆ...สีทอง ตอนที่ 10
หลายวันต่อมา ช่วงนี้น้ำมนต์มีงานต้องไปที่คอนโดที่เปิดตัวอยู่บ่อยๆ ด้วยผลงานที่ตอบโจทย์และความเป็นหนุ่มหล่อไฟแรง ทำให้มีคนมากมายแวะเวียนเข้ามาซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเมฆ และดูท่าวันนี้น้ำมนต์คงไม่รอดมือ
"เฮ้ยมนต์ เดี๋ยวข้ากับไม้จะไปซื้อข้าวเอ็งเอาอะไรไหมว่ะ" ซิกพูดขึ้น
"อะไรก็ได้หว่ะบัง ข้ากินได้หมดไม่เลือก"
"เลือกบ้างก็ดีเน้อ กินด่ะระวังงานจะเข้า" ไม้พูดขึ้น
"นั้นเอา เอา เอา เอาไรดีว่ะ 555" น้ำมนต์พูดขึ้นพร้อมหัวเราะ
"ข้าวผัดต้มยำทะเล เผ็ดกลาง เปรี้ยวนำ"
"เฮ้ยบัง เพื่อนรัก รู้ใจ"
"ก็คุณมึงสั่งแบบนี้ทุกวัน เออๆ เดี๋ยวซื้อมาให้"
หลังจากที่ซิกกับไม้ออกไปซื้อข้าว เมฆก็โผล่เข้ามาทันที
"สวัสดีครับคุณน้ำมนต์"
"มาดูห้องหรือครับ เดี๋ยวรอนิติคอนโดสักครู่นะครับ" น้ำมนต์พยายามปลีกตัวออกห่างแต่เมฆแผนการสูง
"โอ๊ยย"เมฆแกล้งเซและเป็นลม น้ำมนต์เลยเข้ามาประครองตัวไว้ "เป็นอะไรครับคุณ"
"ผมรู้สึกเวียนหัวหนะครับ คุณช่วยพาผมขึ้นไปส่งที่ห้องได้ไหม ห้อง 704" เมฆจัดการซื้อคอนโดไว้เรียบร้อย
ที่ชั้น 7 พูดจบเมฆก็เเกล้งหลับไป ที่แผงอกแน่นๆ พร้อมกลิ่นกายและกลิ่นน้ำหอมที่ชวนให้แข็ง
"คุณ คุณครับ คุณ คุณ" น้ำมนต์พาเมฆขึ้นไปที่ห้อง
"เฮ้อ เฮียนะเฮีย แค่นี้ก็ดูไม่ออก"
"เอาไงดีนาย พลาดมานนี่ 20 ล้านเลยนะ"
"ไปคุณตามไป เตียเล่นเฮียตายแน่ถ้าพลาด" หมินเต๋อกับพั้นซ์ สะกดรอยตามรถเมฆมา และแอบตามขึ้นไป
ที่ห้อง ว่าแต่ 2 หนุ่มนี้มาด้วยกันได้ไงเนี่ย
เมื่อมาถึงห้อง 704 น้ำมนต์พาเมฆเข้ามาในห้องเเล้วพามานอนที่โซฟา เมฆก็กอดและล็อคคอน้ำมนต์ไว้แน่น
"คุณแกล้งเหรอ"
"ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะไก่อ่อนขนาดนี้ อย่างอื่นคุณจะอ่อนหรือจะเเข็ง" เมฆ จับเข้าไปที่เป้าน้ำมนต์พร้อมบีบ
ขยำเพื่อปลุกอารมย์
"อย่า ปล่อยคุณ ปล่อยผม" น้ำมนต์พูดพร้อมผลักตัวเมฆออกแล้วหันหลังเดินออกแต่แล้วก็ ตุบ เมฆ ทุบเข้า
ที่ท้ายทอยน้ำมนต์จนสลบไปจากนั้นก็ "คิดเหรอว่าผมจะปล่อยคุณไปง่ายๆ แทงของคุณจะให้เเต่อีเมียผู้ดีกิน
อยู่คนเดียวเหรอ" เมฆพูดขึ้นพร้อมกับเอาเหล้ามาพรมที่เสื้อและตัวของน้ำมนต์ ระหว่างนั้นก็มีเสียงเคาะประตู
ดังขึ้น ก๊อก ก๊อก ก๊อก "โอ๊ย ใครมาขัดจังหวะว่ะ" เมฆเดินมาพร้อมด้วยความหงุดหงิดพอเปิดประตูออกเท่านั้น
เมฆก็โดนไอ้โม่งชกเข้าที่ท้องแบบไม่ทันตั้งตัวและสลบไป เมฆถูกลากตัวเข้ามาในห้องนอนและถูกจัดฉากให้ดู
เหมือนมีอะไรกับน้ำมนต์เพิ่งเสร็จ
"นี่นาย เอาแบบนี้จริงเหรอ"
"จริงดิคุณ คิดจะทำร้ายครอบครัวผม อย่าหวังว่าจะได้ตามที่ต้องการ"
"นายนี่ก็ร้ายเหมือนกันนะนายหมินเต๋อ"
"พี่สะใภ้ผมมีแค่พี่ต้นกล้าคนเดียวเท่านั้น"
"คุณเก็บหลักฐานทุกอย่างไว้หมดใช่ไหม"
"เรียบร้อย"
"ป่ะคุณ ให้นางมีความสุขไปก่อนเดี๋ยวความสาหัสจะมาเยือนอีกไม่นาน ขอโทษนะเฮีย เปลืองตัวนิดนะครับ"
และแล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามแผนที่เมฆอยากให้เป็น เมฆฟื้นขึ้นมาโดยไม่รู้ว่าตัวเองโดนจัดฉากเอาคืน
"นี่มันอะไรอะ ผม เฮ้ย...คุณ"
"เมฆผิดเองแหละครับ คุณรีบกลับบ้านหาเมียคุณเถอะ" เมฆพูดไปร้องไห้ไป น้ำมนต์ตอนนี้ทั้งงงทั้งมึนไปหมด
โดยที่จำได้ว่าเขาโดนทุบจนสลบไป เเต่ตัวเขากลับมีกลิ่นเหล้า แถมยังนอนบนเตียงไม่ใส่เสื้อผ้ากับเมฆอีก
น้ำมนต์ตอนนี้คือต้องรีบแต่งตัวกลับบ้านเพราะนี่จะเที่ยงคืนเเล้ว
เมื่อมาถึงบ้านกับข้าวบนโต๊ะที่ต้นกล้าทำรอไว้พร้อมจานข้าว 2 ใบที่รอทานข้าวพร้อมกันสุดท้ายก็ไม่ได้กิน
ต้นกล้าขึ้นนอนก่อนเพราะไม่รู้ว่าน้ำมนต์จะกลับมาตอนไหน "เจ้าสัวน้อย" คนรับใช่เอ่ยขึ้น
"คุณผู้ชายขึ้นนอนแล้วหรือ"
"ใช่ครับ ยังไม่ได้ทานข้าวด้วย"
"ขอบใจนะ เดี๋ยวเก็บโต๊ะเลย"
"ครับเจ้าสัวน้อย"
น้ำมนต์เดินขึ้นมาและเข้าในห้องพบว่าต้นกล้านอนหลับอยู่ จึงหยิบผ้าเช็ดตัวและเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะออก
มานอนข้างๆ โดยที่ต้นกล้ารับรู้เหตุการณ์ตั้งแต่รถเข้ามาถึงบ้าน แปลกใจที่สุดก็คือไปไหนทำไมไม่บอก โทร
ไปติดแต่ก็ไม่รับสาย ไลน์หาก็ไม่อ่าน ทุกคำถามมันวิ่งอยู่ในหัวจนต้นกล้านอนไม่หลับ
"ลุกไปไหนครับกล้า"
"อ้าวกลับมาตอนไหนครับเฮีย"
"สักพักครับ ว่าแต่กล้าจะไปไหน"
"ปวดหัวครับ จะลงไปกินยา"
"ผมลงไปเอาให้"
"ไม่เป็นไรครับ เฮียพักผ่อนเถอะครับเช้ามีประชุมตอน 9 โมง เดี๋ยวตื่นไม่ไหว"
ต้นกล้าลงมากินยาแก้ปวดแล้วขึ้นไปนอนต่อ
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ทานข้าวครับเฮีย เช้านี้มีข้าวต้มกุ้ย ผัดผักบุ้ง ยำไข่เค็ม ครับ"
"น่าทานมากเลยครับกล้า" น้ำมนต์คิดในใจว่าต้นกล้าจะถามเรื่องเมื่อคืนไหม แต่สุดท้ายก็......
"เหนื่อยไหมครับเมื่อวาน"
"นิกหน่อยครับ" น้ำมนต์พูดพร้อมหลบตาเหมือนคนมีความผิด
"บาสครับ รบกวนชาอุ่นๆให้เจ้าสัวน้อยหน่อย จะได้สดชื่น"
"ครับคุณผู้ชาย"
"ขอบคุณครับ"
ทั้งคู่ทานข้าวกันปกติแต่ดูท่าสิ่งในใจมันไม่ปกติกันเลย โดยเฉพาะน้ำมนต์ที่ดูไม่กล้าจะสบตาต้นกล้าเหมือน
เมื่อก่อน หลังจากน้ำมนต์ขับรถออกไปทำงาน ต้นกล้าเลยโทรหาซิกกับไม้ น้ำมนต์ลืมบอก 2 คนนั้นไป
จึงทำให้รู้ว่าเมื่อคืนน้ำมนต์ไม่ได้ไปกินเหล้ากับเพื่อน ต้นกล้าพอจะเดาออกแล้วหละว่าน้ำมนต์คงไปทำอะไร
อย่างนั้นมาแน่นอน
บ่ายวันเดียวกันนั้น เมฆโทรหาน้ำมนต์เพื่อให้มาหา
"ฮัลโหลป๊า"
"มีอะไร"
"พูดเพราะกับเมียหน่อยสิครับหรือจะให้ผมโทรรายงานคุณพี่"
"อย่าไปก่อกวนต้นกล้านะ"
"วันนี้เมฆไปได้ไปทำงานเพราะเจ็บด้านหลัง ป๊าช่วยโอนค่ารักษาให้เมฆสัก 50,000 สิครับ"
"ทำไมผมต้องโอน 5,000 ก็น่าจะพอนะ"
"หรือจะให้ผมโทรหาคุณพี่"
"เอาเลขที่บัญชีมา"
"พูดง่ายแบบนี้สิครับป๊า เมฆรักป๊าน๊าา...."
"วางสายซะผมจะได้โอนเงินให้"
โธ่โว๊ยยย.............. น้ำมนต์หงุดหงิดพร้อมปัดของบนโต๊ะกระจายในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซิกกับไม้ก็เข้ามา
พอดี "เฮ้ยเป็นไรว่ะ เสียงดังไปถึงข้างนอก" ซิกพูดขึ้น
"ปวดหัวหว่ะ"
"เมื่อคืนมึงไปไหนมา เมื่อเช้าต้นกล้าทักมาถามว่ากูกับซิกไปกินเหล้ากับมึงเปล่า"
"คือ กู .... กูพลาดหว่ะ"
"เฮ้ย.... อะไรว่ะ ไอ้มนต์ เล่ามา" ไม้พูดขึ้น น้ำมนต์เลยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังทั้งหมด ซิกจึงพูดขึ้นว่า
"เวรละไง มึงพลาดให้เมฆได้ไงว่ะ ชื่อนี้โคตรโชกโชน คุณพอร์ชเพิ่งโดนไป 20 ล้าน"
"20 ล้านกูก็ยอมขอแค่กล้าไม่ขอกูหย่า มึงก็รู้ว่ากล้ารับเรื่องนี้ไม่ได้แน่นอน"
"ใช่ กล้านะ ไม่ใช่เพชร"
"อย่าเพิ่งให้ใครรู้เรื่องนี้นะกูขอ ขอจัดการทุกอย่างให้จบด้วยตัวกูเอง"
"นานไหม"
"ด่วน ที่สุด" น้ำมนต์พูดขึ้นพร้อมเดินออกไปจากห้องทำงาน เมฆเองก็ก็คอยก่อกวนน้ำมนต์อยู่เรื่อยๆ
ระหว่างที่กำลังขับรถ เมฆก็โทรหาน้ำมนต์อีกครั้ง
"ต้องการอะไรอีก"
"พูดเพราะๆสิครับผัว"
"ต้องการอะไรครับเมฆ"
"ป๊าจะไปไหนครับ"
"กลับบ้านครับ"
"ดีเลยเมฆได้แวะไปหา ไปกินข้าวฝีมือคุณพี่"
"อย่าไปนะเมฆ อยู่ในส่วนของคุณอย่าไปวุ่นวายกับกล้า"
"นั้นป๊าก็มาหาผมที่คอนโดสิครับ"
"ไม่"
"นั้นผมก็คงต้องไปหาที่บ้านสินะ ผมให้เวลา 30 นาทีถ้าคุณไม่มาผมไปหาแน่" น้ำมนต์จำยอมต้องไปหา
เพราะไม่อยากให้ต้นกล้ารู้เรื่อง เมื่อมาถึง เมฆก็ทั้งกอดทั้งหอมน้ำมนต์แต่น้ำมนต์ไม่เล่นด้วย เมฆเลยใช้
การถ่วงเวลาให้น้ำมนต์กลับบ้านดึก ไม่รับสายต้นกล้า "จะรีบกลับไปไหนหละครับอาบน้ำด้วยกันก่อนสิ"
"เมฆ ผมไม่ชอบนะที่คุณทำแบบนี้"
"ป๊า ...."
"ถ้าดื้อ ป๊าจะไม่มาหาเราอีกนะ"
"ป๊าอะ ก็ได้ครับ นั้นถอดเกงในออกมาให้เมฆได้ไหมครับ"
"แต่...."
"แค่เกงในเอง น๊าานะนะนะ" น้ำมนต์ยอมถอดเกงในออกให้เมฆและเมฆก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากหอมเกงใน
ที่น้ำมนต์ถอดให้ "หอมจัง"
"กลับก่อนนะครับ"
"ครับ อย่าลืมโทรมาเมื่อถึงบ้านนะครับ"
น้ำมนต์กลับบ้านดึกแทบทุกคืน จนผิดปกติ ตอนนี้ความรักของทั้งคู่เริ่มไม่เป็นปกติซะเเล้วสิ ตามลุ้นกันต่อ
นะครับ ว่าหมินเต๋อกับพั้นซ์จะเฉลยตอนไหน และเมฆจะทำให้ต้นกล้าขอหย่าจากน้ำมนต์สำเร็จหรือไม่.......
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} มันต่อ สนุกทุกๆตอนเลยครับ อีเมฆ สนุกคับ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ
สนุกคับ เล่นกันพิลึกนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอขคุณครับ มาต่อนะครับ
หน้า:
[1]