เมฆ...สีทอง ตอนที่ 12
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-5-11 08:52เช้าวันต่อมา
เพชรลงมานั่งดื่มกาแฟยามเช้า แต่พอร์ชเมื่อเห็นหน้าเพชรก็โวยวายใส่ทันที
"นี่มันอะไรกันอะเพชร ทำไมบัตรเครดิผมใช้ไม่ได้สักใบ มีเงินใช้ได้เเค่ 4,000"
"ไม่รู้ ไปถามคุณพ่อดู"
"ไม่ถาม ถามคุณนี่แหละ คุณบอกคุณพ่อใช่ไหมว่าให้ทำแบบนี้"
"เปล่า เพชรไม่รู้เรื่อง"
"เพชร คุณจะอะไรนักหนา ผมก็แค่เล่นเล่นตามประสา ไม่จริงจัง "
"แต่กูจริงจัง" เพี๊ยะ เชนเดินมาตบหน้าพอร์ชจนล้มลงไปกองกับพื้น
"คุณพ่อ"
"มึงทำลูกกูเจ็บทั้งใจ เจ็บทั้งตัว มึงยังมีหน้ามาโวยวายอีกเหรอ เเล้วนี้ยังไงเกิดเรื่องเมื่อวานเพิ่งโผล่หัวกลับมาบ้านเช้า"
"ผมไปค้างบ้านเพื่อนมา ผมขอตัว"
"อาบน้ำแล้วไปทำงานซะ อย่าให้ฉันต้องออกเเรง เพชร พั้นซ์ เดี๋ยวไปบ้านนู้นกับพ่อ"
ตัดมาที่เมฆ ตอนนี้เมฆได้มาอยู่ที่คอนโดใหม่โดยที่กัสกับก็อตก็เริ่มรู้เรื่องนี้แล้ว วันนี้เมฆกลับมาที่คอนโด
และตามกัสมาด้วย ทั้ง 3 จึงได้......
"เป็นไงบ้าเมฆ ช่วงนี้เหนื่อยไหม"
"เหนื่อยสิกัส เอ่อ แล้วกัสกับก็อตเป็นไงบ้าง"
"กัสสบายดี"
"ก็อตก็สบายดีครับ"
"ไช่วงนี้แม่ไม่ค่อยสบายนะเมฆน่าหาเวลาไปเยี่ยมแม่บ้าง" กัสพูดขึ้น
"กัสก็ดูแล แม่ไปสิ เมฆก็ฝากเงินไว้ให้เเล้วนี่"
"แต่พี่เมฆครับ แม่พี่อยากได้การดูแลจากพี่มากกว่านะครับ" ก็อตพูดขึ้น เมฆก็ถึงกับโกรธ
"เงียบไปก็อต กล้านะมาสอนพี่"
"เดี๋ยวเมฆ ใจเย็นก่อน น้องมันก็พูดเพราะหวังดี"
"พอเเละไม่ต้องหวังดี รำคาญ เมฆมาก็อยากพักผ่อน แต่ถ้ามาเเล้วเป็นแบบนี้ก็อย่าเจอกันเลยดีกว่า"
"เมฆ เมฆ"
เมฆเดินออกไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกของกัส ก็อตถึงกับน้ำตาซึมที่ทำให้เมฆโกรธ กัสเลยเข้ามาปลอบ
"เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม"
"ผมไม่น่าไปกวนอารมย์พี่เขาเลย"
"เมฆเขาก็เป็นแบบนี้แหละ"
"พี่ ผมไม่อยากทนแบบนี้อีกแล้ว พี่เมฆเขารักเราแบบไหนกัน"
"ไม่ต้องคิดมากเมฆเขาก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร เมฆเป็นคนมีปมชีวิตเขาไม่ได้สวยหรู"
"แต่เขาเอาความรักที่เรามีให้มาทำแบบนี้ แล้วเราจะมีค่าอะไร"
"ใจเย็นนะน้อง"
"พี่กัส เราคบกันได้ไหม"
"เราจะหักหลังเมฆเหรอ"
"ทีพี่เมฆยังหักเรา 2 คนได้เลย พี่คิดเหรอว่าพี่เมฆจะไม่มีคนอื่นอีก"
"แต่...พี่รักเมฆ"
"แต่พี่เมฆเห็นพี่กับผมเป็นแค่ตัวระบายน้ำเชื้อ ที่เวลาเขาอยากเขาก็มาน้ำแตกเขาก็ไป"
"แต่......"
"ไม่ต้องเเต่เเล้วครับ ผมชอบพี่" ก็อตดึงกัสเข้ามาจูบพร้อมกับกอดกัสไว้แน่นจนในที่สุดทั้งสองก็ได้มีอะไร
กัน เป็นที่เรียบร้อยโดยที่เขาทั้งคู่เริ่มมีใจให้กันมาได้สักพักหลังจากคืนนั้นที่เมฆสวิง 3 คน ก็อตเองก็ได้สัมผัส
กับดุ้นของกัส ความรู้สึกก็เริ่มเปลี่ยนไปในทันที "ก็อต พี่ว่า"
"พี่กัสไม่ต้องกังวลครับ เรื่องนี้จะมีเพียงพี่กับผมที่รู้"
"ไว้วันที่เมฆเขาพร้อมที่จะไปเริ่มต้นกับใคร พี่...."
"ครับ ผมรอพี่ได้ ได้กันเเล้วนี้กลัวอะไรหละ"
ตัดมาที่เมฆ เมฆพยายามโทรหาน้ำมนต์หลายสายแต่ก็ไม่รับสักสาย เมฆเลยจัดการส่งกางเกงในของน้ำมนต์
ที่มีน้ำเชื้อของเมฆเลอะอยู่มาส่งให้ที่บ้าน งานนี้บ้านจะเเตกไหมเนี่ย...
"คุณผู้ชายครับ มีพัสดุมาส่งชื่อคุณผู้ชายครับ"
"ขอบคุณมากบาส" ต้นกล้าเปิดดูก็ถึงกับตกใจ
"เฮ้ย นี่มันอะไรกันอะ"
"คุณผู้ชาย นี่มันกางเกงในเจ้าสัวนี่ครับ"
"มันมากเกินไปแล้วนะ เจ้าสัวอยู่บนห้องใช่ไหม"
"ใข่ครับ" ต้นกล้ากำลังจะหันขึ้นไปที่ห้องน้ำมนต์ก็ลงมาพอดี
"มีอะไรเปล่าครับ"
"คุณก็ดูผลการกระทำของคุณสิ นี่เหรอติดงาน กลับดึก มีประชุม ประชุมจนลืมเกงในแบบนี้เหรอ" ต้นกล้าพูด
พร้อมกับปากล่องที่มีกางเกงในใส่น้ำมนต์ "กล้าเดี๋ยว ผมอธิบายได้ กล้า กล้า"
"ไม่ ผมไม่ฟัง ผมจะขอหย่ากับคุณ"
"เดี๋ยวกล้า ไม่ไม่ ผมไม่หย่า กล้าฟังผมก่อน ผมออธิบายได้" น้ำมนต์ดึงกล้ามากอดไว้แน่น ต้นกล้าเลยกระทืบ
เข้าที่เท้าของน้ำมนต์ ก่อนวิ่งไปที่รถแล้วขับออกไป น้ำมนต์จึงขับรถตามแต่ก็ตามไม่ทัน ต้นกล้าขับเร็วและหลบ
ได้ไวมากระดับนักเเข่งมือโปรกันเลย น้ำมนต์เลยหลบไปตั้งตัวที่บริษัทเพื่อปรึกษาหาทางแก้กับซิกและไม้
ต้นกล้าขับรถมาที่บ้านเจ้าสัวแม็กทันทีที่ลงรถ ก็เข้ามาหาบอลที่ห้องพระทันที เมื่อมาถึงต้นกล้าก็ถึงกับเดินเซ
"อาหนูกล้า อาหนูกล้า เป็นอะไรไปลูก"
"ป๊า" ต้นกล้าสวมกอดบอลพร้อมร้องไห้ออกมา
"ต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน บอกป๊ามาลูกว่าเกิดอะไรขึ้น"
"กล้าจะขอลาไปพักสมองและไปเยี่ยมคุณพ่อที่เชียงใหม่ และจะกลับมาขอหย่ากับเจ้าสัวน้อยครับ"
"อั๊ยหย่า นี่มันเกิดอะไรขึ้น อย่าบอกนะว่าที่สงสัย"
"ใช่ครับป๊า เจ้าสัวมีเมียน้อยและวันนี้เขาก็ส่งกางเกงในของเจ้าสัวที่เลอะน้ำอสุจิมาให้กล้าโดยตรง กล้าต้อง
เข้มแข็งแค่ไหนครับป๊า ถึงจะอดทนได้เท่าป๊า"
"โธ่อาหนูกล้า" บอลพูดพร้อมโอบกอดและลูบหลังปลอบใจต้นกล้าก่อนพูดต่อว่า "อาใหญ่ ไอ้ตัวดี วันก่อน
อาเตี่ยไปถามถึงบริษัทมันปฏิเสธว่าไม่มี ได้นั้นป๊าจะไปเอง อากล้าจะร้องเพียงครั้งสุดท้ายหลังจากนี้ไปจะได้
ไม่ต้องเสียใจแบบป๊าอีก"
"ป๊า กล้ารักเเละเคารพเตี่ยกับป๊ามากนะครับ แต่กล้าก็รับไม่ได้กับสิ่งที่เจ้าสัวทำจริงๆ ก่อนหน้านี้กล้าพยายาม
ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ต่างคนก็ต่างอยู่และรอวันจบ แต่ถ้ามาก่อกวนกันแบบนี้มันเกินไปจริงๆครับป๊า"
"เดี๋ยวป๊าจัดการให้ หากอีสารภาพและจะรับผผิดชอบอีคนนั้นป๊าจะไม่ขัดลื้ออาหนูกล้า"
"ขอบคุณนะครับอาป๊า"
"ป๊าบอกแล้วไงว่าจะไม่มีบอลสองในตำนานหน้าใหม่ ทุกข์เพื่อให้คนอื่นสุขก็ไม่ต่างจากการตกนรกทั้งเป็น"
บอลพูดจบต้นกล้าก็ขอตัวกลับบ้าน บอลจึงให้คนขับพาไปที่บริษัทหาน้ำมนต์
"อาโก้ รถพร้อมหรือยัง"
"พร้อมแล้วครับนายท่าน"
"ไป ลื้อไปกับอั๊วด้วย"
"ครับ"
"อ้าว นี่จะไปไหนกันอาบอล" แม้กเดินมาถาม
"ไปบริษัท"
"ไปไมอ่ะ ถ้าเรื่องนั้นอั๊วเคลียร์จบแล้วนะ"
"จบ แต่ไม่เรียบร้อยหนะสิ รู้ไหมว่าทำงามหน้าจนอากล้าอีจะขอหย่า"
"อั๊ยหย่า นี่มันไม่ใช่เล่นๆเเล้วนะ"
"ก็ใช่ไง อั๊วเลยต้องไปเอง แล้วถ้าอะไรจะเกิด เฮียก็เตรียมรับมือไว้ด้วยละกัน"
"เดี๋ยว ๆนั้นอั๊วไปด้วย"
ที่บริษัท เมื่อแม็กกับบอลมาถึง
"สวัสดีครับท่านเจ้าสัว นายท่าน"
"หวัดดีอาบีม อาตั่วตี๋อยู่ห้องไหม"
"อยู่ครับนายท่าน ให้ผมเรียนแจ้งไหมครับ"
"ไม่ต้อง อั๊วเเจ้งเอง ลื้อไม่ต้องเสิร์ฟอะไรทั้งนั้น นั่งคุยกับอาโก้อีที่หน้าห้องและห้ามไม่ให้ใครเข้าไปกวน
เด็ดขาด"
"ครับนายท่าน" บีม เลขาของน้ำมนต์ทำอะไรไม่ถูกกันเลยทีเดียว "ดื่มไรไหมโก้...."
"ไม่เป็นไร ขอบคุณครับคุณบีม" ระหว่างนั้น น้ำมนต์กับเพื่อนๆก็คุยกันอยู่ในห้องทำงาน หมิวถึงกับอุทาน
ออกมา
"แหก..... มึงว่าไงนะน้ำมนต์ หรือหูกูเสีย" หมิวพูดขึ้นทันที่ได้ฟังความจากปากน้ำมนต์
"เจ๊ฟังไม่ผิดหรอก ผมกับไม้รู้ทีแรกก็ตกใจแบบเจ๊นี่แหละ" ซิกพูดขึ้น
"แล้วเตี่ยกับป๊ารู้เรื่องยัง" มดถามต่อ
"ยังหว่ะ แต่ก็คงไม่นาน ยังไงป๊ากับเตี่ยก็ต้องรู้"
"ดูถ้า น่าจะปวดตามๆกัน แล้วนี่จะเอาไงต่ออะ ไม้..คิดออกไหมเพื่อน"
"ตรึบ เมียน้อยเป็นอีเมฆสีทองด้วย เล่นเพชรไปตั้ง 10 ล้าน แถมคอนโดคุณพอร์ชอีก 10 ล้าน แล้วคิดว่า
กล้าจะยอมเสีย 20 ล้านเพื่อเอ็งเหรอว่ะน้ำมนต์"
"มันก็จริงอย่างที่ไม้ว่านะ ต้นกล้าเห็นนิ่งๆ แต่ถ้าไม่เอาก็คือไม่เอา โอ๊ย..เก้งปวดหัว" มดพูดขึ้นพร้อมกับ
เดินไปนั่งข้างหมิว และแล้วสายฟ้าก็ฟาดลงกลางห้องทันที
"อาตั่วตี๋" เสียงบอลตังขึ้นพร้อมเดินเข้ามาอย่างฉุนเฉียว
"เตี่ย ป๊า สวัสดีครับ"
"กองไว้ แล้วพูความจริงกับอั๊วมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น"
"ไม่มีอะไรครับป๊า"
"ลื้ออย่าโกหก ลื้อหลบสายตาอาป๊าลื้อไม่ได้ วันนั้นเตี่ยถามลื้อ ลื้อบอกไม่มี แต่วันนี้อากล้าอีมาที่บ้าน มาหา
ป๊าลื้อ ลื้อจะพูดอะไรไหม"
"กล้าเข้าใจผิดหนะครับเตี่ย คือไม่มี" เพี๊ยะ บอลตบหน้าน้ำมนต์ ครั้งแรกในชีวิตตั้งเเต่เลี้ยงมาบอลไม่เคยตี
น้ำมนต์เลยสักนิด ทุกคนในห้องทำงานต่างพากันตกใจ และลุกมาหาน้ำมนต์
"นั่งลง พวกลื้อนั่งลงเรียงหน้ากระดาน น้ำมนต์ป๊าให้ดอกาสแกพูดอีกครั้ง"
"ผม ผม คือ..ผม"
"มึงจะผมอะไรของมึงนักหนาว่ะ พูดมาว่าเกิดอะไร ลื้อไปเอาจีจัญไรที่ไหนมากกเป็นเมีย ลื้อรู้ไหมว่าอากล้า
อีมาขอลาไปอยู่เชียงใหม่กับอานุอาฟิวส์ และจะกลับมาขอหย่ากับลื้อ ลื้อจะเอาไง"
"อะไรนะป๊า"
"อะไรนะป๊า มึงพูดได้แค่นี้เหรอว่ะ ลื้อจะเอาไง จะเก็บมันไว้หรือจะเขี่ยมันไป"
"ป๊า เตี่ย ผมไม่อยากเสียกล้า แต่ผมก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ"
"ไอ้ใหญ่ สะใภ้ที่อั๊วแต่งให้คืออาต้นกล้าเท่านั้น คนอื่นอั๊วไม่เเต่ง ไม่เเต่งแน่นอน" แม็กพูดขึ้น
"ถ้าอากล้าเซนต์ใบหย่า ลื้อกับอั๊วไม่ต้องฝั่งศพกัน"
"ใจเย็นก่อนครับ ป๊าใหญ่ อาเตีย"
"หมินเต๋อ ลื้อเข้ามาทำไม เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับลื้อ"
"เกี่ยวครับเตี่ย ทั้งหมดมันคือแผนที่ผมกับพั้นซ์จัดขึ้นเพื่อดัดหลังคนชื่อเมฆ"
"ลื้อว่าอะไรนะ"
"เฮียกับเมฆไม่ได้มีอะไรกันครับ นี่ครับคลิปทั้งหมด เมฆเริ่มเข้ารุกหาเฮียแต่เฮียไม่เคยเล่นด้วยสักครั้ง"
"แล้วเรื่องกางเกงในที่ส่งมาหาพี่สะใภ้ลื้อวันนี้คืออะไร"
"เฮียกางเกงยังไม่ซักใช่ไหมครับ"
"น่าจะยัง น้องตี๋เล็กจะทำอะไร"
"ตรวจคราบอสุจิไงครับ ผมเชื่อว่าพี่ไม่ใฝ่ต่ำ เห็นเศษสนิมดีกว่าทองคำแน่นอนครับ"
"พวกเราขอยืนยันด้วยครับคุณลุง น้ำมนต์พยายามหาทางออกทุกอย่าง แต่ทางนั้นแรงมากครับ" ไม้ช่วย
พูดเสริมให้บอลใจเย็นลง
"ขอเวลาหน่อยนะครับอาเตีย อาป๊าใหญ่ คนคนนี้ต้องได้รับบทเรียนอีกไม่นานครับ"
"ได้ อั๊วให้เวลา แต่ถ้าลื้อมีใจให้ไอ้คนนี้ลื้อกับอั๊วขาดกัน"
"ครับป๊า"
"ป๊าขอโทษ ที่ตบหน้าลื้อ หมิว"
"ค่ะน้าบอล"
"ฝากใส่ยาให้อีด้วย ส่วนอากล้าเดี๋ยวอั๊วจะไปเคลียร์ให้"
"ป๊าครับ ผมขอโทษเตี่ยกับป๊านะครับที่ทำให้เดือดร้อน" น้ำมนต์ก้มลงกราบที่เท้าบอลกับแม็ก แม็กจึงเอามือรับ
ไว้และบอลก็ลูบที่หัว "ดี ที่น้องลื้อฉลาด ตามไปช่วยไว้ทัน ไม่งั้นลื้อเสียอากล้าแน่นอน...."
บอลพูดจบก็เดินออกไปพร้อมกับเเม็ก เพื่อไปหาต้นกล้าที่บ้านงานนี้ต้นกล้าจะว่าอย่างไร ติดตามตอนต่อไปนะครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} สนุกมากกครับ ต่อๆๆๆ ขอบคุณครับ สนุกมากๆครับ อยากรู้ว่าเมฆจะได้รับบทเรียนยังงัย ดีนะน้องมาทัน ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ สนุกคับ ขอบคุณครับ ปักหมุดรอทุกวันเลย ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ตามต่อ
หน้า:
[1]