เพลิงรักสลับร่าง ตอนที่ 2
เช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันแรกที่ธาราต้องมารายงานตัวเข้ารับราชการที่กระทรวง ในตำแหน่งธุรการ
ฝ่ายอำนวยการ ธารามีพี่น้องฝาแฝดที่หน้าเหมือนกันมาก เหมือนกันทุกอย่างต่างแค่
นิสัย พี่ชายฝาแฝดของธาราก็คือธานิน หนุ่มโปรแกรมเมอร์นักเรียนนอก ดรีกรีเกียรติ
นิยมอันดับ 1 ตอนนี้เรียนจบและทำงานอยู่ที่อเมริกา รอสาขาที่ไทยเปิดจึงย้ายกลับมา
พูดถึงธารา เด็หนุ่มที่ดูเงียบๆใสๆซื่อๆไม่มีพิษภัยอะไรทั้งนั้นฐานะทางบ้านก็จัดว่าอยู่ใน
เกณฑ์ดีมีกิน พ่อกับแม่ธาราทำสวนมะพร้าวน้ำหอมอยู่ที่สามพราน นอกจากมะพร้าว
น้ำหอมแล้วก็ยังมีส้มโอ ชมพู่ และมะม่วง แต่ทว่าธาราอยากพิสูจน์ลบคำสบประมาท
ที่แม่ชอบดูถูกว่าธาราโง่ เก่งสู่พี่ไม่ได้ จึงสอบเข้าราชการ และหลังจากนี้ชีวิตธาราก็
เริ่มเปลี่ยนไป
"สวัสดีครับ ผมธาราพงษ์สวัสดิ์ มารายงานตัวตามหมายครับ"
"สวัสดีจ่ะ พี่เตือนจิตนะ เดี๋ยวนั่งรอสักครู่พี่เรียนท่าน ผ.อ.ก่อน สวัสดีค่ะท่าน ผ.อ.
พอดีน้องที่รายงานตัวมาถึงแล้ว ท่าน ผ.อ. ให้พบเลยไหมค่ะ อ่อได้ค่ะOKค่ะ" หลัง
วางสาย "เดี๋ยวพบท่านผ.อ.เพื่อสัมภาษณ์นะค่ะ"
"ขอบคุณครับ" เด็กหนุ่มหน้าตาซื่อๆกำลังจะต้องเข้าไปเจอเสือร้าอย่างภพแล้วสิ เมื่อ
เข้ามาถึง ภพก็มองดูธาราด้วยสายตาเจ้าชู้ตั้งแต่หัวจรดเท้า "เชิญนั่งสิ"
"ขอบคุณครับ"
"ชื่ออะไรครับเรา"
"ผมชื่อธาราครับ"
"ชื่อเล่นหละ"
"จะเรียกธาราหรือธา ก็ได้ครับ"
"อือ น่ารักดีนะเรา มีแฟนเเล้วหรือยัง"
"ยังไม่มีครับ"
"ดี อย่าเพิ่งรีบมีหละ ทำงานแผนกนี้ไม่ต้องกดดัน ทำตัวตามสบาย สงสัยอะไรก็ถามพี่พี่เขา"
"ครับท่าน"
"ดี พูดดง่ายๆ ว่าง่ายๆ " ภพเอื้อมมือมาจับที่มือธาราก่อนพูดว่า "ไปทำงานป่ะ" ธารา
ดึงมือออกแล้วตอบว่า
"ครับ"
เมื่อออกมาจากห้องตา ผ.อ.หื่น ธาราก็ดุกลัวๆจนทุกคนมองออก เตือนจิตเลยเดินมาหา
"เป็นอะไรหรือเปล่าหนู"
"เปล่าครับ"
"นั่นโต๊ะทำงานหนูนะ คนที่นั่งด้านข้างหนู ชื่อดนู ธุรการเหมือนกัน"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดี"
"ด้านหลังนี่ มนัส กับ พิสิฐ บัญชีและการเงิน"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดี สวัสดีจ่ะ"
"นี่ปวี ผู้ช่วยพี่"
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีจ่ะหนุ่ม"
"ดูท่าอายุเราน่าจะใกล้กันเรียกเราดนูก็ได้นะ"
"อือเราด้วยเรียกนัทเฉยๆก็ได้ ที่เหลือดูท่าน่าจะลุงๆกับป้าใหญ่ อ่ะ"
"นี่คุณมนัสขา รายงานตกเบิกเสร็จยังค่ะ คุณพิสิฐจัดการ"
"ว่าฉันแก เสียใจไปช่วย"
"พี่สิฐใครว่าถึงจะแกแต่ก็ใจดีช่วยน้องแน"
"บ่ซอยแน่"
"มา ธาราเดี๋ยวนูช่วยสอนงาน พี่เตือนสบายใจได้"
"ขอบใจ อย่าพาน้องเล่นแต่โซเชียลหละให้เป็นแค่แผนกไอทีพอนะ"
ดนู ช่วยสอนงานให้ธาราอย่างเป็นมิตรทุกคนในนี้มักรักและเอ็นดูธารามาก เพราะธารา
ดูไม่ทันคนและคิดบวกไม่มีพิษภัย โดยเฉพาะเตือนจิต ปวี และพิสิฐที่เอ็นดูธาราเหมือน
กับลูก "เสร็จเเล้วตกเบิก ป่ะธาราทานข้าวกันมื้อนี้พี่เตือนเลี้ยงรับน้อง"
"หือ ทำไมต้องพี่เลี้ยง"
"อายุเยอะสุด555"
"นางนี่ เดี๋ยวตกเบิกแกจะมีแก้ ปะปะกินข้าวกินข้าว"
เมื่อมาถึงโรงอาหาร
"พี่เตือน..."
"อ้าวว่าไง คุณอร" อรเพื่อนสนิทของพี่เตือนจิต ทำงานอยู่ฝ่ายการเงินและการคลัง
"เป็นไงพี่เรื่องตกเบิกเสร็จยัง นู่นถามนางนู้น"
"เสร็จเเล้วครับพี่อร รอพี่เตือนตรวจ"
"ให้ไวเลยได้อนุมัติทีเดียว ว่าแต่นี่น้องใหม่เหรอ"
"ใช่พี่อร นี่ธารา ธุรการคนใหม่สอบได้" ดนูพูดขึ้น"เก่งอะ สอบได้"
"ต๊าย....สอบได้หรือว่าใช้อย่างอื่นแลกมา"
เนสและพวกโผล่มาพอดีพร้อมกับเริ่มกัดก่อน ดนูจึงตอกกลับให้ว่า
"นี่มีประสบการณ์ตรงเหรอถึงรู้ดีจัง"
"นี่แก ..."
"ทำไมหะ มีอะไร เมื่อเช้าไม่มีใครกรวดน้ำให้หรือไงถึงได้เห่าหอนไม่หยุด" นัทพูดขึ้น
"อย่ามีเรื่องกันเลยนะ ไปกินข้าวกันเถอะ" ธาราพูดขึ้น
"จริงนะนัท เกิดเป็นคนลดตนไปกัดกับหมา น่าอายจะตาย" ดนูพูดย้ำ
"ชาติชาย"
"ว่าไงครับเจ๊"
"เจ๊อยากกินน้ำแดง ขอน้ำแดงหน่อยสิ"
"นี่ครับ" เนสหยิบแก้วน้ำแดงมาแล้วสาดใส่ไปที่ธารา "อุยตายหลุดมือ ขอโทษนะ"
"พี่เนสครับ ทำกับพี่เขาแบบนั้นได้ไงครับ ดูสิพี่เขาเปียกหมดเลย"
"เงียบไปเลยไอ้ฟ้า อย่ายุ่ง" ถึงแม้จะพูดดีแต่ในใจฟ้าก็แอบสะใจเหมือนกัน
"เฮ้ย นี่มันจงใจแล้งกันนี่"
"แกล้งอะไรหะดนู แกก็เห็นว่ามันหลุดมือ"
"อะนั้นฉันก็ขอโทษที่หลุดมือ" นัทสาดน้ำส้มที่พี่อรถือมาด้วยใส่ที่เนส
"อ๊ายยยยย อี....มนัส แก"
"ลองสาดไอ้นัท คราวนี้แกเจอน้ำส้มตำปูปลาร้าแน่ จะลองไหม" ดนูหยิบจานส้มตำ
ขึ้นมา เนสกับพวกถึงกับถอย "ฝากไว้ก่อนเถอะพวกแก" เนสและพวกเดินออกไปจาก
โรงอาหาร ดนูกับมนัสเลยพาธาราไปล้างตัวที่ห้องน้ำในโรงอาหารก่อนออกมาทานข้าว
"ธารา แกต้องหัดป้องกันตัวบ้างไม่ใช่ยอมไปซะทุกอย่าง"
"ธาราไม่อยากให้มีเรื่องครับ ไม่เป็นไรธาราทนได้"
"อ่อนโยนกับอ่อนแอมันต่างกันนะน้อง"
"จริงอย่างที่พี่อรว่านะ พวกเราก็ใช่ว่าจะป้องกันนายได้ตลอดเวลา"
"ขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นห่วง ทานข้าวเถอะครับเที่ยงครึ่งแล้ว"
หลังจากทานข้าวเสร็จ ทุกคนก็เข้าทำงานกันตามปกติ ภพเดินเข้ามาเห็นว่าธารา
เสื้อเปียกจึงเอ่ยขึ้นว่า "ไปทำอะไรมาธารา ทำไมเสื้อเปียกแบบนี้" ทุกคนลืมนึกไปเลย
ว่าเสื้อเปียกที่เห็นข้างในชัด ดนูเลยพูดขึ้นว่า "อ่อธาราเดินไปชนแก้วน้ำอะครับเลย
หกใส่ พี่เตือนครับ"
"ว่า"
"ลืมแล้วเหรอ น้องขอเบิกเเจ็กเก็ตตัวนึง" เตือนจิตรู้แล้วว่าดนูหมายถึงอะไร
"อ่อ เออพี่ลืม ผอ.ค่ะเบิกได้ใช่ไหม"
"เปลี่ยนเสื้อดีกว่าเดี๋ยวจะไม่สบาย เสื้อที่ห้องผมก็มีไปเปลี่ยนดีกว่า"
"แจ็กเก็ตดีกว่าค่ะ ผ.อ." เตือนจิตพูดดัก ผอ.เลยเหมือนจะไม่ดอเคจึงพูดไปว่า
"แล้วแต่นะ ถ้าธาราไม่สบายคุณจ่ายค่ายานะ"
"ได้ค่ะ" ผ.อ.เดินหน้าบึ้งเข้าห้องทำงานไป เตือนจิตเลยเอาเสื้อเเจ็กเก็ตมาให้
"จำไว้นะธารา อย่ายุ่งกับเขาผู้นั้นเด็ดขาด"
"ครับพี่"
"อะอะทำงานค่ะ ทำงาน" และแล้วสายอันไม่พึงประสงค์ก็โทรหาเตือนจิต
"สวัสดีค่ะ"
"เตือนจิต มีเด็กใหม่มาทำไมไม่บอกฉัน"
"คือ..."
"หรือต้องรอให้มันงาบไปกินกันก่อนแกจึงจะบอกฉันได้"
"ขอโทษค่ะ"
"จำไว้นะ มีอะไรต้องรายงานฉันเข้าใจไหม"
"ค่ะ ทราบค่ะ"
หลังจากวางสายไป เตือนจิตก็ถึงกับถอนหายใจ
"เฮ้อ........"
"ไงเพื่อน ถอนรากถอนโคนเลย" ปวีพูดขึ้น
"ถ้าเดาไม่ผิด ผปค.ของ ผอ.ใช่ไหม" พิสิฐถามต่อ
"อือ สงสัยมีเผือกโทรรายงาน ระวังตัวด้วยละกันนะธารา ห่างได้ห่าง เอกสารอะไรก็ตาม
ที่ต้องเซนต์ให้มาส่งที่โต๊ะพี่ หรือถ้าด่วนให้ดนูไปเสนอเซนต์"
"ครับพี่เตือน ขอบคุณพี่นะครับ"
เย็นวันนี้หลังเลิกงานธาราก็กลับอพาร์ตเม้นท์โดยไม่รู้ตัวเลยว่าโดยภพ แอบสะกดรอย
"หือ พักอยู่แถวนี้เอง ยังเด็ก เชฟดี ดูท่าจะซิงอยู่ด้วย" ภพพูดพร้อมขับรถไป ดูท่าธารา
จะรอดไหมเนี่ย.....
หลายวันต่อมา เมื่อมีโอกาสฟ้าก็เข้ามาตีสนิทกับธาราเพื่อปูทางให้แผนของหินสำเร็จ
"สวัสดีครับพี่"
"สวัสดีครับ"
"ผมฟ้านะครับพี่"
"เรา ธาราครับ"
"พี่นี่เรียบร้อยและน่ารักมาเลยนะครับ"
"น้องฟ้ามีอะไรกับพี่หรือเปล่าครับ"
"เรื่องแบบชาวเราหนะครับพี่ คือ ผ.อ.เขาชอบพี่นะครับ และก็อยากทานข้าวเย็นกับพี่
พี่จะไม่...."
"อย่าดีกว่าครับพี่ไม่อยากมีปัญหา"
"มีปัญหาอะไรหละครับพี่ พี่ไม่พูด ฟ้าไม่พูด ผ.อ.ไม่พูด ใคร่เล่าจะกล้าพูด ฟ้ารู้นะว่าลึกๆ
พี่เองก็ชอบ ผ.อ.เหมือนกัน" ธาราหน้าแดงทันทีที่ฟ้าพูดถูกจุด งานนี้ธาณาดูจะรอดยาก
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} น้องนก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ติดตามครับ ขอบคุณครับ
สนุกดีครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2