เพลิงรักสลับร่าง ตอนที่ 4
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-5-14 11:37และในที่สุด วันแห่งความหม่นหมองครั้งใหญ่ในชีวิตธาราก็มาถึง เช้านี้ที่ตั้งใจจะมาทำงาน
เป็นวันสุดท้ายและขอลาออกแต่ใครจะรู้ว่านี่ก็คือวันส่งท้ายธาราด้วยเช่นกัน ธาราเดินมา
ที่แผนกพร้อมด้วยดนู มนัส ปวี พิสิฐ และเตือนจิต
"เสนอหน้ามาทำงานแล้วเหรอ"
"คุณเพชร"
"ใช่ ฉันเพชรเมียภพ ขึ้นมานี่ฉันอยากจะคุยกับแก"
"เอ่อคุณเพชรค่ะดิฉันว่า"
"ไม่เกี่ยวกับแกเงียบไปเตือนจิต" ดนูรีบไลน์หาพันให้รับมาช่วย
"จับตัวมันไว้ตาหิน"
"ได้เลยครับพี่ มานี่จะไปไหน"
"ปล่อยธารานะครับ"
"ปล่อยเหรอได้ ขอฉันตบให้สะใจก่อนนะเเล้วจะปล่อย นี่" เพี๊ยะ ว๊ายยยเสียงพนักงาน
ที่มามุงดูต่างร้องตกใจ คุณเพชรตบธาราไม่ยั้งมือโดยมีหินจับล็อคตัว และแแล้วพันกับ
ภพก็เข้ามาห้าม "หยุดนะเพชร คุณทำบ้าอะไร"
"ปล่อยธารานะครับอา ธาราไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับอาภพอีกแล้วนะครับ" พันพูดขึ้นแต่ก็ถูกคนของเพชรจับตัวล็อกคไว้
"ใช่คุณ ผมกับธาราเราไม่มีอะไรกัน คุณปล่อยธารานะเพชร"
"แหม่.... ห่วงกันทั้งอาทั้งหลาน ทำไมของมันดีติดใจหรือไงถึงได้หลงกันจัง ดู ดูนี่ ไอ้นี่มัน
หน้าด้านไม่มียาง ชอบแย่งผัวชาวบ้านเขาไปทั่วดูเอาไว้"
"คุณเพชรครับธาราขอโทษ ธารากลัวแล้วครับ ธาราจะขอเลิกกับผ.อ.และลาออกจากงาน"
"ถุย ตอนไปเอากับผัวฉันไม่ยักกลัว ที่นี้ทำมาเป็นกลัว น้ำหน้าเมียเก็บอย่างแกมีเหรอจะทำได้"
"ธาราพูดจริงครับอา ธาราตั้งใจจะมาลาออกวันนี้จริงๆครับ อาเพชรปล่อยธาราเถอะนะครับ"
"ปล่อยเหรอได้สิ" เพชรดึงขอเสื้อธาราขึ้นมาก็เห็นว่าธาราใส่เข็มขัดราคาเเพง "คุณซื้อให้
มันเหรอภพ" เพชรถามภพด้วยน้ำเสียงดุดัน "ใช่ ผมซื้อให้ธาราเอง คุณอย่าทำอะไรธารานะ"
"ฉันเป็นประเภทยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุด้วยสิ จับมันหิน"
"ครับพี่" หินจับธาราล็อคแขน เพชรก็กระชากเสื้อเชิ้ตธาราจนกระดุมขาดและจับถอดออก
จากนั้นก็ปลดเข็มขัดธาราออกมา พร้อมกับดึกและฉีกกางเกงสแลคธาราจนขาด เหลือเพียง
บ็อกเซอร์กับกางเกงในเท่านั้น ธาราพยายามดิ้นหนีแต่ก็สู้แรงหินไม่ได้ น่าสงสารเด็กหนุ่ม
ร่างกายบอบบางถูกจับแก้ผ้าต่อหน้าสาธารณชน ร่างกายที่ขาวสะอาด หัวนมธาราที่ยังมี
ความชมพูอยู่ทุกคนถึงกับร้องว๊าวว "แหม่...สดแบบนี้สิไอ้แก่ถึงหลงหัวปักหัวปำร่างเล็กปล้ำ
ง่ายแบบนี้นี่เอง" และแล้วเพชรก็กระชากแขนธารามาแล้วตบด้วยหลังมือจนธาราเซตก
บันใด นับ 10 ขั้น ร่างกายที่ปราศจากเสื้อผ้าปกปิด ถูกกระแทกจนแดง ช้ำไปทั้งตัว
พันกับภพถูกจับล็อคตัวไว ธารา...........เสียงภพร้องขึ้นเมื่อเห็นธารานอนฟลุบอยู่กับพื้น
"โอ๋กันจังทั้งอาทั้งหลาน ดูสิถ้าหน้าหล่อๆของมันพังยังจะรักมันอยู่ไหม" เพชรเอาหัวเข็มขัดมา
หมายฟาดเข้าที่ใบหน้าของธาราแต่เมื่อชะตายังไม่ถึงฆาต คุณอรหัวหน้าบัญชีและการคลังพร้อม
ด้วยท่านอธิบดีเข้ามาห้ามพอดี "หยุดนะนี่มันอะไรกัน ทำไมข้าราชการที่ผมดูแลจึงโดนกระทำ
แบบนี้" พันสะบัดตัวออกจากคนที่จับแล้วประครองธาราขึ้นมาจากพื้น ดนูถอดเสื้อสูทส่งให้พัน
"คุณพันเอาสูทคลุมตัวธาราก่อนครับ นัทมาช่วยกัน"
"ธารา ธารา เฮ้ยธาราหมดสติ" นัทพูดขึ้น
"เตือน โทรตามรถพยาบาลเร็ว" คุณอรพูดขึ้น ทันทีที่รถพยายาลมาถึง พันก็อุ้มธาราขึ้นรถ
โยมีดนูและมนัส เพื่อนสนิทของธารานั่งรถไปด้วย ท่านอธิบดีจึงพูดขึ้นทันทีว่า
"คุณภิภพ ผมขอทำทัณบนคุณทันทีโดยไม่รอสอบสวน ส่วนคุณเพชร ธาราเป็นข้าราชการ
ที่สอบบรรจุได้ผมจะเเจ้งความคุณข้อหาทำร้ายเจ้าหน้าที่รัฐ ส่วนเรื่องส่วนตัวผมจะให้คุณอร
เป็นกรรมการสอบสวน"
"ท่านครับ ท่านก็รู้นะครับว่าผมเป็นใคร" เพชรพูดขึ้นเชิงข่มขู่
"พอเถอะเพชร เรื่องราวเป็นแบบนี้ก็เพราะความบ้าของคุณ คุณแหกตาดูนี่ซะ"
"อะไร หือ...ใบลาออก"
"ใช่ค่ะ ธาราจะมาทำงานวันนี้วันสุดท้าย คุณเพชรน่ามีสติสักนิดนะค่ะ" เตือนจิตพูด
"เตือนจิต"
"ค่ะท่านอธิบดี"
"ผมให้เด็กคนนี้ลาพักร้อนไม่ต้องลาออก ส่วนคุณเพชรถ้าไม่อยากให้เรื่องยืดเยื้อกรุณาจ่าย
ค่ารักษาพยาบาลของเด็กผมทั้งหมด"
เพชรเดินออกไปแบบไม่สนใจอะไร ส่วนหินก็ได้ความสะใจที่พี่ชายทำอะไรแบบขาดสติจน
เป็นข่าวภายในเวลา 5 นาทีคลิปตบน้อยหน้ากระทรวงทลวงเสื้อผ้าก็ลงโซเชียล ยอดชมทะลุ
1 ล้านวิวภายในครึ่งวัน
ที่โรงพยาบาล ธาราย้ายออกมาที่ห้องพักฟื้นโดยมีพัน ดนู และมนัสอยู่เฝ้า ธารายังไม่รู้สึกตัว
"เฮ้ออ ธาราเอ๊ยยย ไม่น่าเลือกทางนี้เลย"
"ดนู พูดไรเกรงใจคุณพันด้วย"
"ไม่เป็นไรครับ อาเพชรก็ทำเกินไปจริงๆ แทนที่จะลงมือทั้งคู่แต่กลับทำแค่ธาราคนเดียว"
"ธาราเป็นไงบ้างตาพัน" แม่ภา(สุภา)แม่ของพันแวะเยี่ยมเพราะเห็นคลิปที่เพชรบุกไปตกธารา
"ยังไม่ฟื้นเลยครับแม่ แล้วนี่แม่รู้ข่าวได้ไงครับ"
"ก็คลิปทะลุล้านวิวขนาดนี้ แล้วนี้ตัวต้นเหตุเขามายัง"
"ยังคับแม่ แต่ไม่มาดีที่สุดครับ"
"โธ่ ทำไมต้องรุนแรงถึงขนาดนี้ด้วย ถ้าธาราเขาเป็นคนแรงๆ สู้คนก็ไปอย่าง ดูในคลิปแม่สงสาร
อะบอกตรงๆ"
"หือลงคลิปไวขนาดนี้ต้องเป็นนาง 3 ตัวออนไลน์แน่นอน" ดนูพูดขึ้น
"ชัวร์เลยดนู ดีนะฉันเอาไอแพดมาด้วย มาช่วยกันรายงานแจ้งลบเหอะ" มนัสกับดนูช่วยกัน
รายงานคลิป แต่ลบได้ไม่นานก็มีคนลงใหม่อีก แม่ภาจึงพูดขึ้นว่า
"เฮ้อ....คนพวกนี้ เห็นความเดือดร้อนนคนอื่นเป็นเรื่องสนุกไปได้" และแล้วธาราก็เริ่มรู้สึกตัว
"ธารา ธารา" พันเรียกธารา ธาราจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาดู พบว่ามีพีน แม่ภา และเพื่อนสนิทอย่าง
ดนูและมนัสอยู่เฝ้า
"สวัสดีครับคุณสุภา"
"นอนพักเถอะไม่เป็นไร ไม่ต้องลุกขึ้นไหว้"
"ธายังไม่ตายใช่ไหมครับ"
"เฮ้ย...เพื่อน ไงพูดแบบนี้"
"ธาปวดหัวอะครับ"
"นอนพักซะ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ร่างกายได้พักฟื้น"
"ขอบคุณนะพัน ที่ดีกับธา ทั้งๆที่ธาเป็นต้นเหตุ"
"อย่าคิดมากเลยหนู บทเรียน คิดว่ามันคือบทเรียน เราย้อนไปแก้อดีตไม่ได้แต่เราทำปัจจุบัน
ให้ดีขึ้นได้นะธารา"
"ขอบคุณคุณสุภานะครับ ที่ไม่รังเกียจธา ยังมาเยี่ยม คนที่เป็นเมียน้อยน้องชายคุณ"
"พี่เองก็มีศักดิ์เป็นแค่สะใภ้ เข้าใจนะลูกว่าไม่มีใครอยากเป็นเมียน้อยหรอก พักผ่อนซะนะ
อย่าคิดมาก"
ธาราพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลอยู่ 1 สัปดาห์ ก็กลับมาพักฟื้นต่อที่อพาร์ทเม้นท์ ธาราเก็บ
กระเป๋าเสื้อผ้าและลงมาลาเจ๊ดาวและแจ็คกี๊ เหมือนกับว่าธาราจะไม่มาอีกแล้ว หลังจากนั้น
ธาราก็ไปที่กระทรวงอีกครั้งเพื่อกราบลาพี่เตือนจิต พี่ปวี และพี่พิสิฐ
"ธารา แค่ลาพักร้อนมากราบลาพี่ทำไม" พี่ปวีพูด
"ธาไม่รู้ว่าจะได้มาที่นี่อีกไหม ธาขอโทษพี่พี่นะครับที่ทำให้แผนกหม่นหมอง"
"ธารา พี่เตือนและพี่ๆหลายคนรักหนูนะ อย่าคิดมาก กลับสามพรานไปพักผ่อน 3 เดือนนี้
ที่ท่านอธิบดีให้ เธอใช้ให้คุ้ม แล้วกลับมาเริ่มต้นต่อชีวิตคนเราต้องเดินต่อนะธารา"
"ธา ลาก่อนนะครับทุกคน ขอบคุณดนูกับมนัสมากๆนะที่ยังคบเราเป็นเพื่อน"
"นี่ ทำไมพูดแบบนี้ อย่าลืมสิว่าเราเพื่อนกันนะ" ดนูพูดขึ้น
"ป่ะเดี๋ยวเราเดินไปส่งขึ้นแท็กซี่" มนัสพูดขึ้น พร้อมพาธาราเดินออกมาที่หน้าตึก พันก็ขับรถ
มาพอดี "ขึ้นรถมาเดี๋ยวผมไปส่ง"
"ไม่อะครับธาราไปแท็กซี่ก็ได้เกรงใจครับ"
"นี่เวลาเลิกงานแล้วนะธารา ป่ะขึ้นรถที่ไหนหน้าเซ็นปื่นหรือสายใต้ใหม่"
"สายใต้ใหม่ครับ"
"มาผมไปส่ง" ดนูกับมนัสดันตัวธาราขึ้นรถ พร้อมบอกว่า "รีบหายนะได้กลับมาลุยงานกัน"
"ขอบใจนะ ธาจะไม่ลืมพวกเธอเลยเพื่อน" ดนูกับมนัสรู้สึกสังหรใจน้ำตาไหลออกมาเหมือนว่า
จะไม่เจอธาราอีกต่อไปแล้ว พันขับรถพาธารามาขึ้นรถตู้ที่จะไปสามพราน ทันทีที่ธาราก้าวขึ้นรถ
ธาราหันมาสบตากับพัน พันรู้สึกเหมือนว่าเป็นการบอกลาครั้งสุดท้าย น้ำตาทั้งคู่ไหลนองหน้า
เสียดายเนอะธาราน่าจะเลือกคบพันแต่แรก พันมองรถตู้ขับออกไปจนลับตา จึงขับรถกลับบ้าน
เย็นวันเดียวกันนี้ แซมลูกชายคนเล็กของเพชรก็มาเดินเล่นกับเพื่อนที่สวนสาธารณะก่อนจะ
กลับบ้าน ระหว่างนั้นมีกลุ่มเด็กช่างเข้ามาก่อกวนเนื่องด้วยความหล่อแบบเกย์รับเป็นเหตุ
"ไงจ๊ะเก้งน้อย รอผัวมารับเหรอ"
"หลีกไป"
"อะอะ ถามดีดีจะหนีพี่ไปไหนหละครับ"
"ใครน้องแก ผมมีพี่คนเดียว"
"พี่หรือผัว เอาดีดี"
"หลีก ไป"
"ให้พี่ไปส่งนะคนสวย" หนึ่งในกลุ่มเด็กช่างเดินมาบีบเข้าที่ก้นนุ่มๆแน่นๆของแซม บ้างก็จับนม
บ้างก็ดึงชายเสื้อ แซมจึงดิ้นหนีและพยายามหาทางหนีแต่ก็โดนล็อคตัว
"เฮ้ยทำไรว่ะ"
"จับนิดจับหน่อยไม่ได้ไง ตูดซิงอยู่ป่ะ"
"ไปลองจับตูดพ่อมึงดูสิว่ะ ปล่อยน้องกูเดี๋ยวนี้" ซอลมาเห็นพอดีเลยเข้ามาช่วยน้องชาย
"อ้าวน้องมึงเหรอไอ้ซอล"
"เออ น้องกู แซมมาหาพี่" แซมวิ่งมาหลบหลังพี่ชาย
"ดูแลอย่างเมียเลยนะมึง เคยเย็ดน้องมึงว่ะ"
"ปากดีละไอ้เหี้ย"
"อ้าวพูดงี้อย่างมีเรื่องเหรอว่ะ"
"ก็มาดิว่ะ"
"พี่ซอล เรามีกันแค่ 2 คนนะ" ทันใดนั้นพันก็ขับรถมาเจอพอดี พวกนั้นก็หลบไปเพราะมีคนมา
ช่วย 2 คนนี้ "ซอล แซม ขึ้นรถมาพี่ไปกับพี่"
เมื่อมาถึงบ้าน
"อ้าวตาแซม ไงมากับตาพันได้ แล้วตาซอลแกไม่ได้ไปรับน้องเหรอ"
"ไปครับพ่อ"
"ไปแล้วทำไมน้องดูสภาพเหมือนโดนแกล้ง อย่าบอกนะแกไม่ดูแลน้อง"
"พ่อครับ ผมหิวน้ำพี่แซมเลยไปซื้อน้ำให้พอดีมีพวกเด็กช่างมากวนพี่ซอลก็รีบมาช่วย"
"ฉันไม่เชื่อ"
"พ่อเคยเชื่ออะไผมบ้างครับ" ซอลพูดพร้อมกับเดินกระทืบเท้าขึ้นห้องไป
"พี่ซอล พี่ซอล" แซมวิ่งตามขึ้นไป
"ดูดู ดูมันนะพี่ภา สันดารพ่อมันไม่มีผิด"
"คุณเพชร อย่าหาว่าพี่สอนนะค่ะ คุณเพชรควรฟังตาซอลบ้างนะ เดี๋ยวแกจะเป็นเด็กมีปัญหา"
"โอ๊ย พี่ภาสนใจไม่สนใจปัญหามันก็เยอะอยู่ดีแหละพี่ เอ่อแล้วนี่หกโมงกว่าละภพยังไม่กลับบ้านเลย
ไม่ได้เรื่องทั้งลูกทั้งผัว"
ที่ในห้องซอล
"แกตามข้ามาทำไม"
"ขอบคุณพี่นะที่ช่วย"
"ไม่ต้องมาพูดดี ขนาดช่วยยังโดนด่า"
"พี่ก็รู้ว่าพ่อเพชรเป็นคนอย่างไร คิดมากตามไปก็ปวดหัว ไงก็ขอบคุณพี่นะ"
"อือ ๆ แล้วไม่เป็นอะไรใช่ไหม"
"หึไม่เป็นไร นั้นแซมกลับห้องก่อนนะ"
"อือ.."
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบพี่น้องคู่นี้จัง ซอลแซม {:5_135:} ขอบคุณครับ ำสนุกมากๆครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มาต่อเร้ว ๆ น้าาาาา ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวๆ แซมกับซอลจะกินกันเองป่าว อิอิ
ลุ้นๆ สนุกคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากเลยครับ ขอบคุณ โอ้ว ซี๊ด อ้า ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2