ประธานเสียว 5
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย gutoon เมื่อ 2022-3-17 06:10ตอนท่ี5
พายุพยายามที่จะมีสมาธิกับงาน กับครอบครัวมากกว่านี้ แต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่ารสชาติของเซ็กในคำ่คืนนั้นมันยังคงตราตึงอยู่ในใจเขาเสมอมา ความเสียวในรูปแบบใหม่ที่ไม่เคยได้รับมากก่อนในชีวติของประธานหนุ่ม ทำให้เซ็กของพายุไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ช่วงหลัง ๆ มานี้ พายุขอน้ำฝนมีอะไรด้วย แต่อีกฝ่ายก็มักจะปฏิเสธ เพราะหลังจากวันที่พายุกลับมาจากรีสอร์ทในวันนั้น พายุก็กระโจนเข้าใส่น้ำฝน หวังให้อีกฝ่ายทำให้เขารู้สึกดีกว่าที่เลขาหนุ่มทำให้เขา แต่น้ำฝนก็ไม่สามารถตอบสนองพายุได้ที่ต้องการ แถมยังขอให้ประธานหนุ่มหยุดกลางทางเสียด้วย เพราะความรุนแรงที่พายุโหมกระหน่ำใส่อีกฝ่ายทำให้น้ำฝนเจ็บจนทนไม่ไหว แต่ถึงอย่างนั้นน้ำฝนก็ไม่ได้มีท่าทีแปลกใจกับเซ็กของสามีที่เปลี่ยนไป น้ำฝนคิดเพียงว่าสามีของตนอาจจะเครียดกับงานแล้วอยากปลดปล่อยออกมา
พายุนั่งทำงานมองเอกสารเซ็นสัญญากับคุณเปรมชัย เรื่องการร่วมธุรกิจที่เลขาหนุ่มเอามาให้เขา หลังจากวันนั้น เลขาหนุ่มมักจะมองเขาด้วยสายตาที่แปลกออกไป แต่พายุก็ยังเบาใจได้หน่อย ที่กานยังคงไม่ทำอะไรประเจิดประเจ้อมากนัก
“เย็นแล้วนะครับ คุณพายุยังไม่กลับบ้านหรอครับ” กานเดินเข้ามายังห้องทำงานผู้เป็นเจ้านายของตน เมื่อเห็นว่าประธานบริษัทยังไม่ลุกจากเก้าอี้ทำงาน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลานี้พายุน่าจะถึงบ้านแล้วเสียด้วยซ้ำ แต่พักหลัง ๆ มานี้กานกลับเห็นว่าพายุกลับบ้านช้ากว่าเดิม ทั้ง ๆ ที่งานก็ไม่ได้ยุ่ง เอกสารการเซ็นสัญญาก็ไม่จำเป็นต้องรีบอ่านขนาดนั้นก็ได้
“ยังน่ะ ผมอยากเคลียเอกสารให้เสร็จก่อน คุณกลับก่อนได้เลยนะ” พายุตอบออกไป โดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากเอกสารตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ว่าเลขาของตนมีท่าทีตอบรับ หรืออะไรอย่างไร รู้อีกทีก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินหายออกไปจากห้องทำงานของตนเสียแล้ว
ความเงียบปกคลุมห้องทำงานของประธานบริษัทได้ไม่นานพายุก็เดินยินเสียงคนเปิดประตูห้องทำงานของตนเองอีกครั้ง ทำให้เขาต้องละจากเอกสารตรงหน้ามองผู้มาเยือน เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงถามคนที่เดินเข้ามาว่ามีธุระอะไรหรือเปล่า
“ผมชงชามาให้คุณพายุน่ะครับ ผมเห็นเวลาคุณพายุเครียด ๆ จะชอบทานชา” เลขาหนุ่มวางถ้วยชาที่มีกลิ่นหอมประจำตัวของมัน เป็นกลิ่นหอมที่พายุชอบมาก เขาไม่คิดว่าอีกคนจะรู้ว่าเขาชอบดื่มชาเวลาเครียด ๆ
“ขอบใจมาก” พายุกล่าวขอบคุณออกไปจากใจ เพราะกลิ่นชาที่เขาชอบทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง มือแกร่งเอื้อมไปหยิบถ้วยชาที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมาจะดื่ม แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเหตการณ์ต่างๆ ในวันวานห้วนเข้ามาให้เขานึกถึง ทุกครั้งที่กินเครื่องดื่มที่อีกคนให้มา มักจะลงเอ่ยด้วยเหตการณ์ที่ไม่เหมาะสมเสมอ
“รอบนี้ผมไมได้ใส่อะไรลงไปหรอกครับ ที่ทำงานแบบนี้ใครจะกล้า” กานที่เห็นอีกคนไม่ยอมดื่มเข้าไป ก็พอจะรู้ได้ว่าเจ้านายของตนกำลังคิดอะไรอยู่
“ผมไม่ได้ว่าอะไร แค่หยุดดมกลิ่นชาเฉย ๆ ” พายุยังคงพยายามแก้ต่างออกไป ไม่อยากให้อีกคนจับพฤติกรรมของเขาได้ เขายกชาขึ้นดื่ม เมื่อน้ำร้อนผ่านเข้าไปในลำคอ ทำให้พายุรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเยอะ สมกับเป็นชาที่เขาชอบกินเวลาเครียดจริง ๆ
“ทำไมช่วงนี้คุณพายุกลับบ้านดึกจังละครับ” เลขาหนุ่มถามออกไปด้วยความสงสัย พร้อมกับเดินมาทางด้านหลังเก้าอี้เจ้านายของตัวเอง พายุมองการกระทำของอีกคนด้วยความสงสัย ว่าวันนี้อีกคนคนจะมาไม้ไหนกันแน่ พอเห็นว่าอีกคนไม่ได้มีท่าทีอะไร พายุก็กลับมาอ่านเอกสารต่อพร้อมกับจิบชาไปด้วย
“คุณยังไม่ตอบคำถามผมเลยนะครับ” พายุสะดุ้งเอกสารสำคัญแทบจะหลุดออกจากมือ เมื่อเลขาของตัวเองก้มมากระซิบพูดอยู่ข้างหู เสียงของอีกคนทำให้เขารู้สึกสยิวแปลก ๆ
“นี่คุณทำอะไร ผมว่าคุณกลับไปดีก่อนดีกว่า” พายุพยายามทำเสียงแข็ง เพราะคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะฟังตนบ้าง ถ้าเป็นในสถานการณ์อื่น ๆ กานจะเชื่อฟังพายุทันทีเมื่อได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ แต่พออยู่กันสองคนกานกลับไม่ได้รู้สึกกลัว และไม่ได้รู้สึกว่าพายุดุตนจริง ๆ “ผมจะกลับก็ต่อเมื่อคุณกลับ เลขาจะกลับก่อนประธานได้ไงละครับ” รอบนี้กานไม่พูดเปล่า มือบางขยับมานวดไหล่ให้กับอีกคน พายุรีบหันไปมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ดุดันหวังให้อีกฝ่ายละมือออกเดี๋ยวนี้ แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่มีท่าทีเกรงกลัวสายตานั้นเลยแม้แต่น้อย มือบางยังคงขยับนวด ลูบไล้ไหล่แกร่งของอีกคนที่ผ่านการออกกำลังกาย และดูแลมาเป็นอย่างดี
“ผมว่าจะกลับแล้วดีกว่า” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่มีท่าทีว่าจะหยุด พายุก็เลยต้องเป็นฝ่ายที่ยอมแพ้ วางเอกสารลงทำท่าจะลุก แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ เพราะกานดันกดตัวพายุให้นั่งบนเก้าอี้เหมือมเดิม
“ให้ผมนวดให้ผ่อนคลายก่อนสิครับ คุณพายุค่อยกลับ กลับเหนื่อย ๆ ก็ไม่มีใครทำให้ผ่อนคลายใช่มั้ยละครับ” กานหูกระซิบใส่หูของเจ้านายตัวเอง หลังพูดจบไม่วายเลียใบหูขาวของอีกคน จนพายุต้องหันหน้าหนี มือบางที่จากตอนแรกนวดไหล่ผ่านเสื้อเชิตหรู ตอนนี้กลับกลายมาวนเวียนอยู่ตรงหน้าอกแกร่ง
“ผมว่าคุณพอเถอะ ถ้าไม่อยากถูกไล่ออก” พายุใช้ไม้เด็ด หวังให้อีกคนหยุดการกระทำนี้ลง ซึ่งเหมือนมันจะได้ผล ทันทีที่กานได้ยิน มือบางหยุดลงโดยทันที พายุคิดว่าเหตการณ์นี้กำลังจบลงแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าคำพูดของตนไม่ได้ทำให้เลขาตัวเองรู้สึกกลัวแม้แต่น้อย
“ถึงกลับต้องไล่ผมเลยหรอครับ ผมก็แค่อยากผ่อนคลายให้คุณพายุก็เท่านั้น” กานพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอย่างออดอ้อน
“เหมือนกับคืนนั้น……...คุณพายุรู้สึกดี และผ่อนคลายใช่มั้ยละครับ” กานยังคงรุกต่อไป หวังให้อีกฝ่ายติดกับตนให้ได้
“คืนนั้นผมโดนคุณวางยา” พายุปฎิเสธออกไปให้ดูเหมือนว่าเหตการณ์ในครั้งนั้น เขาไม่ได้ตั้งใจ แค่เผลอตัวจากการโดนวางยาก็เท่านั้น
“แต่ผมก็หยุดให้คุณเลือกแล้วน้าาาาา คุณพายุก็ยังเลือกที่จะทำต่อเองนะครับ” พายุสะอึกกับคำพูดของอีกคน เพราะมันเป็นความจริงดั่งที่อีกคนพูดออกมา เขามีโอกาสที่จะหยุด แต่เขากลับไม่หยุด ยังคงดั้นด้นทำต่อไป เพราะความต้องการของตัวเองล้วน ๆ
“ถ้ากลับบ้านไปแล้วจะไม่ได้ผ่อนคลาย ให้ผมช่วยที่นี้ก็นี่ครับ” ประโยคสุดท้ายเหมือนเป็นมนต์สะกด เหมือนมีคาถาอะไรบ้างอย่าง เพราะพายุนิ่งไปเมื่อได้ยินประโยคเมื่อสักครู่นี้
นั่นนะสิ เราไม่ได้ปลดปล่อยออกมาหลายวันแล้วด้วย ถ้าจะขอน้ำฝน เธอไม่มีทางยอมแน่ ๆ แล้วถ้ายอมให้กานทำให้
จิตใต้สำนึกของประธานหนุ่มกำลังตีกันอยู่ภายใน ทำให้เหมือนกับว่าสติของพายุล่องลอยหายไปกับตัว โดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังถูกปลดกระดุมเสื้อเชิตหรู ที่ภรรยาของตัวเองเสื้อมาให้เป็นของขวัญวันเกิดด้วยมือคนอื่นที่ไม่ใช่มือของตัวเอง และภรรยา
กระดุมถูกปลดจนหมด หุ่นแกร่งที่กานไม่ไ้ด้เห็นมานานร่วมอาทิตย์ ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายอีกครั้ง แม้จะเห็นมาแล้วถึงสองครั้ง แต่ยังรู้สึกว่ามันช่างดูงดงามยิ่งนัก กล้ามท้อง กล้ามหน้าอกแน่น ๆ ของคนเป็นพ่อลูกหนึ่ง
“อื้อออออออ” ความเสียวทำให้พายุรู้สึกตัวอีกครั้ง เมื่อถูกมือบางสะกิดหัวนมสีคล้ำของตัวเอง พายุที่มองเลขาส่วนตัวด้วยสายตาที่ต่างออกไปจากตอนแรก ทำให้กานรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร กานเดินมานั่งลุกเข่าตรงหน้าประธานบริษัท เขาสังเกตเห็นได้ว่ากางเกงทำงานของเจ้านายตัวเองตุงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มือบางลูบไปตามท่อนลำที่นูนออกมาจากกางเกงหรู
”ซี๊ดดดดดดด” เสียงครางดังออกมาจากลำคอ แกร่งเมื่อถูกสะกิดที่ส่วนหัวหยักของตัวเอง แม้จะถูกสะกิดที่ภายนอก แต่ก็ทำให้เจ้าของหัวหยักนี้กลั้นเสียงไว้ไม่อยู่
“แข็งจังเลยนะครับ อยากให้ผมเอามันออกมามั้ย” กานลูบไล้ท่อนลำที่ผ่องนูนเล่น พร้อมกับเงยหน้าถามเจ้าของลำที่ผองนูนอยู่ในกางเกง
ความเงียบเข้าปกคลุมห้องทำงานของประธานบริษัทอีกครั้ง พายุกำลังจะใช้ความคิดว่าเขาจะเลือกแบบไหนดี แต่ก็ไม่ได้ทีท่าทีขัดขืนเจ้าของมือบางที่กำลังลูบไล้แท่งลำของเขาเล่นผ่านกางเกง
“เอามันออกมาให้หน่อย” ในที่สุดพายุก็เลือกทางเดินให้กับตัวเองได้เสียทีหลังจากที่นิ่งเงียบครุนคิดเกือบหลายนาที พายุเลือกเดินทางที่จะนอกกายภรรยาของตัวเอง เขาอดยอมรับไม่ได้ว่าความรู้สึกที่ได้รับจากภรรยามันไม่เพียงพอต่อความต้องการของเขาแล้ว ต่างกับอีกคนที่นั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นตอนนี้ แค่เพียงสัมผัสจากมือบาง ก็ทำให้ท่อนลำของเขาตื่นตัวได้อย่างเต็มที่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในหลายวันที่ผ่านมา
กานที่ได้ยินอีกฝ่ายตอบออกมาก็ต้องยิ้มให้กับคำตอบนั้น เพราะมันเป็นคำตอบที่เขาต้องการจะฟังมากที่สุด มือบางค่อย ๆ ปลดกระดุมกางเกงสีดำที่อีกคนใส่มาทำงาน ซิบที่ถูกรูดลงอย่างช้า ๆ ยิ่งทำให้พายุตื่นเต้นจนเผลอกระดกควยใส่มืออีกคน
“ใจเย็นสิครับ เดี๋ยวก็ได้ออกมาแล้ว” กานอดไม่ได้ที่จะแซวอีกคน
“ก็นายลีลา” พายุพูดออกมาพร้อมกับหันหน้าหนี เพราะเมื่อกี้เขาก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะกระดกควยใส่มืออีกฝ่าย แต่เพราะความเสียว ที่อีกคนกำลังทำอยู่มันทำให้เขารู้สึกเสียวจนทนไม่ไหว
ในที่สุดกางเกงทำงานตัวโปรดของพายุก็ถูกรูดลงมากองอยู่ที่ข้อเท้าหนา กางเกงในทรงบ้อกเซอร์สีขาว ปรากฎอยู่ตรงหน้าเลขาหนุ่ม พร้อมกับมีแท่งควยที่พองนูนเอียงไปทางขวา ปลายยอดมีน้ำใส ๆ เปียกอยู่ที่กางเกง ยิ่งทำให้กานรู้ว่าอีกฝ่ายมีความต้องการมากแค่ไหน
“คุณพายุไม่ได้ปล่อยออกมากี่วันแล้วครับเนี่ย” มือบางยังคนลูบเล่นผ่านกางเกงในต่อไป มีบางจังหวะมือบางก็เอื้อมไปสะกิดหัวนมให้อีกคนรู้เสียวมากยิ่งขึ้น
“หะ ห้าา ซี๊ดดดดดดดด อย่าแกล้งฉัน ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว” พายุตอบออกมาด้วยความตะกุกตะกัก เพราะความเสียว เขาต้องการที่ปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ แต่อีกคนกับอ้อยอิ่งไม่ยอมจับของเขาออกมารูดเล่นเสียที
“ถ้าเสียวก็ร้องออกมาดัง ๆ นะครับ” เสียงจากร่างบางพูดจบก็จับขอบกางเกงในดึงลงไปรวมกับกางเกงทำงานที่ถูกออกไปก่อนหน้านี้ พายุยกตัวขึ้นให้อีกฝ่ายดึงกางเกงในลงไปกองที่ข้อเท้าได้อย่างถนัด
“อ๊าาาา มือนายทำไมมันนุ่มแบบนี้” พายุพูดครางออกมาด้วยความจริง เขาไม่คิดว่ามือผู้ชายจะนุ่มได้ขนาดนี้
มือขาวที่ดูจะนุ่มเกินกว่าจะเป็นมือของผู้ชาย กำลังรูดท่อนลำที่ตั้งแข็งจนเห็นเส้นเลือด สีของมันตัดกับสีผิวของมือจนเห็นได้อย่างชัดเจน
“ซี๊ดดดดดดดดด ขยี้แบบนั้นฉันก็เสียวสิ” กานที่เห็นหัวควยเยิ้มไปด้วยน้ำใส ก็อดไม่ได้ที่จะใช้มือขยี้เล่น จนทำให้อีกคนเสียวจนต้องยกก้นลอยขึ้น
“อยากให้ผมทำอะไรกับมันหรือเปล่าครับ” กานยังคนทีเล่นทีจริง แกล้งอีกคนให้คลั่งด้วยความเสียว เขายิ้มออกมาด้วยความดีใจที่ทำให้อีกฝ่ายทรมานด้วยความเสียวได้ขนาดนี้
“อม อมให้หน่อยยยย อู้ยยยยยยย” เพียงสิ้นเสียงของประธานบริษัท กานก็น้อมรับทำหน้าที่ทันที ลิ้นสีแดงชมพู ตวัดเลียส่วนหัวที่ออกแดงคล้ำ เพราะถูกใช้งานมาอย่างหนัก แต่กานกลับชอบมันเสียด้วยซ้ำ
“โอ้วววววววววว” เสียงครางคำรามออกมาด้วยความเสียว พายุมั่นใจว่าตอนนี้ต้องไม่มีใครอยู่ในบริษัทแล้ว เพราะไม่งั้นเลขาของตัวเองไม่กล้ารุกเขาขนาดนี้หรอก
มือใหญ่ลูบผมหนุ่มของคนที่นั่งอยู่กับพื้น กานที่เห็นอีกคนลูบผมเขาเล่นก็เงยหน้าขึ้นมามองโดยที่ลิ้นยังคงตวัดเลียส่วนหัวเล่น บ้างก็ไปเลียสองแฝดที่ตอนนี้ตึงจนเป็นก้อนเล็ก ๆ หน้าตาที่เจ้านายส่งมาให้ มันเป็นสีหน้าที่แสดงถึงความต้องการ เขารู้ดีว่าผู้ชายที่จับหัวอีกฝ่ายแบบนี้แล้วต้องการอะไร
“ซี๊ดดดดดดดดด อ๊าาาาาาาา” พายุเงยหน้าร้องครางออกมา เมื่อปากเล็กอ้าออกจนกว้าง แล้วครอบเอาแท่งควยเขาหายเข้าไปในปาก ลิ้นร้อนยังคงตวัดเลียเล่น สลับกับปากที่ห่อขึ้นลงเป็นจังหวะ โดยที่มีมือใหญ่คอยนำจังหวะการอมในครั้งนี้
“ดี แบบนั้นนนนน ซี๊ดดดดดด ปากนายแม่งงงงงงงง” ความเสียวที่พายุคิดถึง ความเสียวที่ไม่ได้สัมผัสมาร่วมอาทิตย์ พอมาโดนวันนี้มันยิ่งทำให้เขาต้องการมากยิ่งขึ้น
‘อ๊อก อ๊อก อือออออ’
“ซี๊ดดดดดด ทนหน่อย ขอฉันกระแทกหน่อยยยย โอ้วววววว” เสียงร้องอู้อี้ ดังสลับกับเสียงร้องคำราม เมื่อพายุจับหัวเลขาตัวเองให้อยู่นิ่ง ๆแล้วกระแทกท่อนลำเข้าไปโดยที่ไม่รู้เลยว่าท่อนที่มีขนาดใหญ่มันจะกระแทกเข้าไปสุดลำคอ จนร่างบางที่นั่งอยู่กับพื้นต้องคอยเอามือดันหน้าขาเอาไว้
‘อื้ออออออออออ’
“อ๊าาาาาาาาาาาาาาา” พายุดึงอีกฝ่ายให้ผละออกจากท่อนลำของตน เพราะคิดว่าจังหวะเมื่อสักครู่ที่เขากระแทกไปนั้น น่าจะทำให้อีกคนสำอักได้ กานได้แต่นั่งเช็ดน้ำลายที่ไหลออกมาตามมุมปาก ส่วนพายุก็นั่งพิงเก้าทำงานปล่อยให้แท่งควยที่หัวถอกเยิ้มไปด้วยน้ำลาย กระดกเชิญชวนให้อีกคนมาชิมมันอีกครั้ง
ซึ่งพายุก็ไม่ได้ปล่อยให้อีกคนพักหายใจนาน มือหนากดหัวเลขาตัวเองก้มเข้าหาแท่งควยของตัวเอง กานที่รู้หน้าที่ดีอยู่แล้วว่าต้องทำอย่างไร ก็อ้าปากเอาแท่งควยสุดโปรดของเขาเข้าไปในปากตัวเอง
“ซี๊ดดดดดดด มันเสียวจนฉันจะทนไม่ไหววแล้วววววว” ความเสียวที่ไม่ได้เจอมานาน บวกกับความเงี่ยนที่สะสมมาหลายวัน ทำให้พายุใกล้ถึงฝั่งฝันเร็วกว่าทุกครั้ง มือหนาควบคุมจังหวะหัวของอีกคนให้เร็วขึ้นเมื่อเขารู้สึกว่าต้องการจะปลดปล่อยออกมา
“โอ้ววววว ฉันนนนนจะแตกกกกกกกกก ” พายุพยายามจะดึงอีกฝ่ายให้ออก เพราะน้ำมันมาจ่อที่หัวควยของเขา แต่กานกับกดหน้าตัวเองลงตั้งใจดูดเม้มควยของอีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย พายุที่ว่าอีกฝ่ายไม่ยอมผละออกจากควยเขา เขาก็จะปล่อยน้ำในปากอีกคนเอง
“ซี๊ดดดดดดดดด แตกกกกกก อ๊าาาาาาาาาาาาา ซี๊ดดดดดดดดด” พายุกดหัวกานไว้แน่นจนจมูกของร่างบางซุกอยู่ตรงดงหมอยของอีกฝ่าย
พายุกระตุกปล่อยน้ำลงคออีกฝ่าย เขารู้ได้เลยว่าน้ำที่ออกมาในรอบนี้ เยอะมาก เขากระตุกอยู่หลายที จนรู้สึกว่าปล่อยน้ำออกมาหมดท่อนลำแล้ว จึงดึงอีกฝ่ายออก
กานเมื่อปากเป็นอิสระก็รีบหายใจเข้าปอด โดยที่ปากยังคงอมน้ำของพายุไว้อยู่ พายุที่เห็นเลขาตัวเองเหมือนอมอะไรไว้ ก็ก้มตัวจะลงมาถาม เพราะกลัวว่าเมื่อกี้จะทำให้อีกคนเจ็บ แต่พอเปิดปากพูดคำแรก ปากของเขาก็ถูกอีกคนประกบเข้าอย่างไม่ทันตั้งตัว
‘อื้ออออออออ’ ‘อื้มมมมมมม’ พายุไม่ได้มีท่าทีขัดขืน เขาแค่ตกใจ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะอมน้ำของตัวเองไว้ ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม กานที่ส่งน้ำกามของพายุให้เจ้าตัวได้ชิมรสชาติ พอส่งน้ำไปหมด ก็เริ่มตวัดลิ้นกันไปมา โดยที่ไม่มีใครยอมใคร สันชาติญาณทำให้พายุค่อย ๆดึงตัวกานขึ้นมา กานที่เห็นว่าอีกคนเคลิ้มกับรสจูบของเขา ก็ขึ้นไปนั่งคร่อมร่างแกร่ง บดสะโพกกับแท่งควยที่เปียกเยิ้มไปทำน้ำกาม และน้ำลายของเขา
‘อื้มมมมมมม” ในที่สุดทั้งคู่ก็ผละออกจากกัน พายุที่หอบเพราะพึ่งเสียน้ำแรกไปก็ซุกตัวเข้ากับหน้าอกของคนที่นั่งอยู่บนตัวเขา พายุหอบหายใจเหนื่อยทั้งเหนื่อยจากการที่พึ่งเสียน้ำไป และเหนื่อยจากการที่จูบกับอีกคน
“แค่นี้ก็หอบแล้วหรอครับ” กานถามคนที่ซุกอยู่กับหน้าอกของเขา มือบางลูบไปตามไร้ผมที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ
“ฉันไม่ได้อายุน้อย ๆ แล้วนะ” พายุผละจากอกของคนที่นั่งทับเขาอยู่ ปล่อยให้อีกฝ่ายลูบผมเขาเล่นไปเรื่อย เขาชอบเสียด้วยซ้ำ ปกติก็ให้ภรรยาทำให้เป็นประจำ
“รู้สึกผ่อนคลายมั้ยครับ” กานถามออกมาด้วยน้ำเสียงทะเล้น สงสัยนี่จะเป็นสาเหตที่ทำให้ประธานบริษัทอารมณ์เสียมาทั้งอาทิตย์สินะ เลขาหนุ่มได้แต่คิดอยู่ในใจ
“อื้ม” พายุพอน้ำแตกก็เริ่มกลับมาคิดอะไรได้มากขึ้น แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าครั้งนี้เขายอมเอง กานไม่ได้ใส่ยา ไม่ได้คับบัง มีแต่เขาที่เรียกร้องให้อีกฝ่ายทำด้วยซ้ำ
“ถ้าคุณพายุอยากผ่อนคลาย…..ก็มาหากานได้ตลอดนะครับ” มือบางพูดพร้อมกับไปลูบไปตามอกแกร่งที่มีเหงื่อไหล่ออกมานิดหน่อย
“คุณก็รู้ว่าผมทำให้คุณผ่อนคลายได้” กานยังคงพูดต่อไป ส่วนพายุก็ปล่อยให้อีกคนลูบไล้ร่างกายของเขาได้อย่างตามใจชอบ
แต่ก่อนที่พายุจะพูดอะไรออกไปเสียงไลน์จากโทรศัพท์หรูก็ดังขึ้นมาเสียก่อน พายุหยิบขึ้นมาดูเห็นว่าเป็นลูกชายทักมาถามว่าจะกลับมาทานข้าวเย็นด้วยกันมั้ย เขารู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อย เพราะความสุขของตัวเองทำให้เขาไม่ได้ใช้เวลากับครอบครัวดั่งแต่ก่อน พายุขยับตัวทำท่าจะลุก ทำให้กานต้องยอมจำนนลุกขึ้นจากตัวร่างหนา พายุหยิบทิชชูจากโต๊ะทำงานมาเช็ดทำความสะอาดแท่งลำของตัวเอง โดยมีกานคอยช่วยอยู่ห่าง ๆ
“ฉันต้องขอตัวกลับก่อน” พายุพูดขึ้นเมื่อแต่งตัวเสร็จ
“ครับ แต่อย่าลืมนะว่า ถ้าเครียด หรือกังวลอะไรมาหาผมได้เสมอ” กานยังคงย้ำอีกฝ่าย พายุไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไปแค่ พยักหน้าเดินหายไปจากห้องทำงานของตัวเอง .....โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่า มุมตรงข้ามของห้องทำงานเขามีคนแอบอยู่
ขอบคุณครับ รอมาตลอดเลยครับ ชอบ ใครแอบดูหรือแอบถ่ายกันหนอ ในที่สุดก็มา ขอบคุณมากนะครับ ลุ้น ๆ ขอบคุณครับ สนุกมากครับบบ รอลุ้นตอนต่อไปป รอติดตามๆ คุณพายุนี่เด็ดจริงๆ ใครกันนะที่มาแอบดู ลุ้นให้ท่านประธานมีช็อตเด็ดในที่ทำงานอีกเยอะๆจังเลยครับ ชอบมากๆ ขอบคุณที่มาต่อครับคอยติดตามเสมอ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ติดตามตอนต่อไปครับ
ขอบคุณครับ สงสัยคุณพายุได้เสียประตูหลังแหงๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ