วีระสั่งให้ลูกน้องเข้ามาแก้มัดปอนด์ลงจากเก้าอี้และถูกจับใส่กุญแจมือแทน ถอดเสื้อผ้าของปอนด์ถูกถอดออกจนหมดเผยร่างกายที่เปลือยเปล่า หุ่นแน่นๆของชายหนุ่มทำให้วีระอดใจไม่ไหวยื่นมือเข้าไปลูบไล้ที่ซิกแพคลอนงาม ในยามที่หน้าท้องแข็งเกร็งมีหยดเหงื่อเกาะรอบๆมันช่างดูเซ็กซี่และยั่วยวนสายตาชายรุ่นพ่อเกินทน วีระรีบสั่งให้ลูกน้องออกไปเหมือนกันหลังหมดหน้าที่ ก่อนตามเข้าไปขึ้นคร่อมตัวปอนด์ที่ไม่สามารถขยับร่างกายได้ตามชอบใจ แถมที่คอยังถูกล่ามโซ่เอาไว้ ทำให้ปอนด์ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย
"ปล่อยกูนะไอ้เหี้ย! กูไม่มีทางยอมมึงหรอก!"
เพียะ!!
ปอนด์ถูกตบหน้าเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แต่เขาก็ไม่เคยหลาบจําเลยสักครั้ง
"แด๊ดบอกแล้วใช่ไหมอย่าพูดคำหยาบ น้องวินก็ยืนอยู่ด้วย ช่วยสุภาพหน่อยสิ" วีระบีบปากของปอนด์ให้หันไปมองลูกชายวัยอนุบาลที่กำลังยืนมองอย่างสนใจ ตั้งแต่น้องวินเกิดมาก็เห็นวีระตบตีและสมสู่กับเด็กหนุ่มมารับไม่ถ้วนจนเป็นภาพที่ชินตาไปแล้ว และหนูน้อยออกจะดีใจด้วยซ้ำที่ตนกำลังจะมีพี่ชาย
"ช่างหัวลูกมึงสิ! ถุย!!" ปอนด์ตวาดด่าพร้อมกับถ่มน้ำลายใส่หน้าของวีระเหมือนเป็นการเหยียดหยาม แต่วีระกลับยิ้มมุมปากกลับมาและใช้มือเกลี่ยน้ำลายของปอนด์ที่ติดอยู่ตรงแก้มเข้าปากตัวเอง
"เป็นคนสกปรกจริงๆเลยนะ แต่แด๊ดชอบรู้ไหม? จูบก็จูบมาแล้ว แด๊ดไม่รังเกียจน้ำลายลูกตัวเองหรอก"
"ไอ้สัส! มึงมันวิปริต!"
"แด๊ดจะถือว่าเป็นคนชมแล้วกัน"
วีระเลียริมฝีปากเบาๆและตั้งใจก้มลงไปจูบกับปอนด์ แต่ชายหนุ่มเอาแต่เม้มปากสนิทและเบี่ยงหน้าหนีจนวีระรู้สึกหงุดหงิด เขาพยายามใช้มือง้างปากของปอนด์ออกจากถูกกัดที่นิ้วหนึ่งที
"ทำไมลูกดื้อแบบนี้! แค่จูบกันมันไม่ตายหรอก!" วีระตะโกนใส่
"กูรังเกียจมึง! ได้ยินไหมไอ้สัส!"
"ถ้างั้นแด๊ดจะทำให้ลูกหายรังเกียจแด๊ดเอง"
ปอนด์เบิกตากว้างเมื่อปืนกระบอกเดิมยื่นมาจ่อที่หน้าผาก วีระสั่งให้ปอนด์อ้าปากค้างเอาไว้ ก่อนตนจะคุ้ยน้ำลายถุยลงไปในปายลูกชายคนใหม่ ปอนด์รู้สึกรังเกียจมากกว่าเก่าไม่กล้าแม้จะกลืนมันลงไปด้วยซ้ำ วีระยังคงถ่มน้ำลายลงไปซ้ำๆไม่หยุดจนแทบล้นปากของชายหนุ่ม แต่ความอดทนของมนุษย์ย่อมมีวันสิ้นสุด ปอนด์จำใจต้องกลืนน้ำลายที่ไม่ใช่ของตัวเองลงท้องเหมือนดื่มน้ำหนึ่งอึก
"ดีมากลูก ทีนี้เลิกรังเกียจแด๊ดรึยัง?"
"..." ปอนด์แสร้งพยักหน้าเพราะไม่อยากต้องกินน้ำลายอีก
"ถ้างั้นจูบกับแด๊ด"
ในเมื่อไม่มีอะไรจะเสียปอนด์ก็ต้องประกบปากกับพ่อใหม่อย่างจำนน ปอนด์เป็นผู้ชายที่จูบกับหญิงแท้มานับไม่ถ้วน ยังต้องยอมสยบต่อรสจูบของวีระ เพราะนอกจากจะเล้าโล้มเก่งแล้วยังมีเทคนิคให้ปอนด์คล้อยตามบางจังหวะ
ไม่นานปอนด์ก็เป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีก่อนเพราะหายใจไม่ทัน วีระจึงเปลี่ยนไปไซร้ซอกคอของชายหนุ่ม ขมเม้มที่ต้นคอแรงๆจนเกิดรอยแดงเป็นจุดๆ
--- โปรดติดตามตอนต่อไป ---
แอบผสมแนวโชตะนิดๆเนอะ พาน้องวินไปแจมในเรื่องของน้องบูมดีไหม? 5555 อนุบาลเลยนะ!
สปอย ตอนหน้าปอนด์จะโดนลูกน้องวีระลุม โรคจิตและซาดิสม์แน่นอน แต่ขอพักสัก3-4วัน
ตอนที่ 2 - ลุงยาม (ภู)
ตอนที่ 3 - ลุ่มหลง (ภู)
ตอนที่ 4.1 - ชายแท้ทาสมาเฟีย (ปอนด์)
ตอนที่ 4.2 - ชายแท้ทาสมาเฟีย2 (ปอนด์)
ตอนที่ 5 - ชายแท้โดนชายฉกรรจ์ข่มขืน (ปอนด์)
ตอนที่ 6 - เป็นคนใช้ในชมรมฟุตบอล (เก้า)