นักเรียนสุดซ่า กับ คุณครูน่ารัก ตอนที่ 10
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย StoryGay เมื่อ 2021-5-18 11:34หลังจากประชุมหมู่บ้าานเรื่องอาชีพชุมชนเสร็จก็กลับมาบ้านพร้อมหยิบกระเป๋าเสื้อผ้า
"แกจะไปไหน ตาปื๊ด"
"หนียายคุณหญิงจามรีไง"
"นี่ ไม่ต้องเลย เอาไปเก็บ"
"แม่ผะเนีย พี่สาวแม่นี่ร้ายอย่างกะเสือกัดพ่อตั้งแต่หนุ่มจนแก่ บอกตรงไม่อยากเจอ"
"แล้วพ่อจะทิ้งแม่รับมือคนเดียว จะปล่อยให้แซมกับครูพีทจบกันงั้นหรือ"
"เออ เพื่อลูก ปื๊ดต้องอยู่"
มาดูคู่แซมกันบ้าง
"เป็นไรหงอยเลยนะเรา" พีทเดินมาหาแซมที่ท่าน้ำริมสระ
"ผมกลัวจังพี่ กลัวพี่จะ...."
"กลัวทำไม ขับรถเป็นนี่พาพี่หนีก็จบ วางมัดจำให้นายไปแล้วคนเดียวที่พี่จะเเต่งงานด้วย
คือเรานะแซม"
"พี่พีท ผมรักพี่"
"พี่ก็รักเรา กวนเข้าไปไม่ต้องอะไรมากพี่ชอบที่แซมเป็นตัวของแซม"
"ครับพี่พีท"
"ปะเตรียมตัวตามแผนนัดเรียนพิเศษ นักเรียนสุดซ่า"
"จัดไปครับคุณครูน่ารัก"
"โอ้โห.....นัดมาเรียนหรือนัดมาให้ดูคนสวีทกันค่ะเนี่ย มีหนุนตัก" ออยเเละเพื่อนๆมาถึง
"เออได้ข่าวว่าเมื่อเช้าเทอนาโดถล่มบ้านมึงเหรอไอ้แซม" ปังปอนพูดขึ้น
"อือ โลกกลมชะมัด คุณหญิงป้าแท้ๆ ของพี่พีท เป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่กู"
"เวร แล้วแบบนี้ เฮ้ยมึงกูว่าพาครูหนีเหอะหวะ"
"ปิงคิดเหมือนครูเลย"
"ไม่ได้เว้ย เดี๋ยวครูพีทโดนคนนินทา"
"รักครู..." โอ๊คแซว
"มึงมาด้วยเหรอไอ้โอ๊ค"
"ไอ้โก้ ไอ้ฟลุ๊ค ไอ้ท็อป บอกให้มาช่วยมึงกวนตีนคน เพื่อมึงกูเลยมา"
"รักกูมาก.... ขอบใจพวกมึง"
"เออ ๆ ก็พักผ่อนตามสบายเดี๋ยวคุณหญิงป้ามาค่อยสมบทบาท" เจ๊ออยพูดขึ้น
"อือ ดี อ่ะนั้นนั่งกันเป็นคู่ๆ ไอ้ฟลุ๊คนางชะนีเหมย ไอ้โก้ไอ้ปิง ครูพีทไอ้แซมคู่ละมุม อีเจ๊"
"อะไรอีปังปอน"
"เหลือมึง กู ไอ้โอ๊ค ไอ้ท็อป ไพ่ไหมไพ่ไหม"
"อีนี่ บ้านนายกมึงจะมาเล่นไพ่อะไร บาคาร่า เว็บบาคาร่า ด่วนๆ"
"จัดไปอีเจ๊สุดที่รัก"
"รักพ่อมึงสิไอ้ท็อป เดี๊ยะ"ระหว่างนั้น โอ๊คก็เหลือบตาหันไปเห็นว่ามีรถเบนซ์คันหรูขับมา
"เฮ้ย ๆ สร้างภาพด่วน"
ทั้งหมดนั่งรวมกลุ่มตีเนียนว่ามีเรียนพิเศษกันนจริงๆ และแล้วคุณหญิงป้ากับคุณชายก้อง
ก็ลงรถแล้วเดินมาที่ท่าน้ำตรงที่พีท แซมและเพื่อนๆเขานั่งเรียนกันอยู่
"นี่เหรอพืท นักเรียนที่แกสอนพิเศษ"
"คุณหญิงป้า สวัสดีครับ ใช่ครับนี่นักเรียยนผมเอง"
"อือ ดูหน้าแล้วก็คงฉลาดอยู่ไม่กี่คน สอนเสร็จยังจะได้มาทำความรู้จักกับคุณชายก้อง"
"ยังครับ" แซมพูดขึ้นอย่างไว
"ใครถามแกไม่ทราบ"
"ไอ้แซมกูบอกเเล้วอย่าสอด คุณหญิงป้าคนสวย" โอ๊คพูดขึ้น คุณหญิงป้าก็บ้ายอ
"นี่เธอเป็นไปได้ก็เลือกคบเพื่อนบ้างนะ"
"ครับคุณหญิงป้า นี่ยื่นข้างป้าผะเนียคุณหญิงป้าสวยกว่าเยอะเลยนะครับ"
"บ้า ชมอะไรฉัน ฉันแายุมากแล้ว"
"ใช่ครับ สวยแบบคนแก่ แก่แล้วก็ยังสวย" แซมกับพีทสะกิดโอ๊คอย่างไว
"ไอ้เด็กปากปีจอ ต่ำ ต่ำ แมลงสาบในป่าเขา สมบัติผู้ดีหัดหามาอ่านซะบ้างนะจะได้รู้ว่า
อะไรสูงอะไรต่ำ" ท็อปเลยพูดต่อว่า
"ไฮโลเหรอครับป้า" ทั้งกลุ่มถึงกับแอบขำ แซมเลยบอกว่า
"ท็อป มุกนี้กูเล่นเเล้วเมื่อเช้าไม่แจ่มหว่ะ"
"นี่ตาพีท ว่างๆก็ติวมารยาทและสมบัติผู้ดีให้เด็กพวกนี้บ้างนะ"
"คุณหญิงป้าค่ะ ชายว่าอย่ามาเสียเวลากับพวกเด้กเหลือขอที่เลยค่ะ"
"คุณชายค่ะ ใช่ ใช่ไหม" ปังปอนเอ่ยถาม
"ไม่ใช่ ชายชอบลงค่ะ มันน่ารักดี"
"ขัดแย้งกับหนังหน้าชิบ" แซมพูดขึ้น
"ว่าอะไรชายค่ะเด็กน้อย"
"เปล่าครับ บอกว่าดีนะครับที่คุณชายมีหู"
"ทำไม ถ้าไม่มีหูแล้วทำไม"
"ก็คงปลาไหลเดินได้อะครับ"
"หึย คุณหญิงป้าค่ะ หยาบคายมาเลยค่ะชายปวดหัว"
"โอ๋โอ๋โอ๋ เดี่ยวป้าเคลียร์ให้ พีท ไปข้างในกับป้าเดียวนี้"
"แต่...."
"ไม่มีแต่ ไปกับป้าเดี๋ยวนี้" แซมสะกิดที่เอวพีทเพื่อบอกว่าไปเถอะ พีทพอจะรู้เเล้วว่าแซม
ต้องมีแผนอะไรไว้แน่ "ก็ได้ครับ" เมื่อคุณหญิงป้ากำลังจะเดินไป เจ๊ออยเลยสั่งการ
"พวกเราทำความเคารพ"
"ถวายบังเกอร์พะย่ะคะ" ทั้งหมดต่างหมอบกราบเป็นการประชดพีทเองก็แอบขำ
เมื่อทั้งหมดเข้าไปในบ้านที่แม่ผะเนีย พ่อปื๊ด ซัน และภูมิรออยู่ข้างใน ออยเลยถามแซมไปว่า
"ไอ้เเซมมึงปล่อยครูพี่พีทไปได้ไงว่ะ"
"นั่นดิ ศรัตรูหัวใจมาถึงบ้านขนาดนี้" ปิงพูดขึ้น
"คิดว่าเข้าบ้านกูแล้วจะไม่บรรเทิงเหรอ5555"
"เดี๋ยวนะนายแซม อย่าบอกนะว่านายมีแผน" เหมยพูดขึ้น แซมได้แต่ยิ้ม โก้เลยพูดว่า
"ยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนี้กูว่าทำการเเล้วชัวร์"
"ไปดูผลงานกูดีกว่า555" แก๊งเด็กสุดซ่าก็เดินเข้ามาในบ้าน
"ผะเนีย"
"ค่ะคุณหญิงพี่"
"นี่บ้านเธอเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กจรจัดแล้วหรือ"
"อ้าวป้า" ฟลุ๊คพูดขึ้น
"เฮ้ยๆฟลุ๊ค งานนี้ลุงขอ ปะปะนั่งๆ"
"อะไรเด็กพวกนี้จะมาร่วมโต๊ะด้วยนี่นะ"
"มีปัญหาอะไรครับคุณจามรี เด็กพวกนี้ก็หลานๆ ผม คุณจามรีมีอะไรหนักหนาครับ"
พ่อปื๊ดพูดขึ้น เด็ก ๆ ปรบมือ "สมัยหน้ากูเลือกอีกคนนี้ลุงปื๊ด" ออยพูดขึ้น
"นั่งครับคุณชายตูดระบมเหรอถึงไม่นั่ง" พ่อปื๊ดพูดขึ้น
"ชายไม่นั่งหรอกครับตัวนี้ ชายรู้ว่านั่งแล้วมันต้องพัง" คุณชายก้องลองผลักเก้าอี้ปรากฎว่า
เก่าอี้พังออกจากกัน "ไอ้แซมนี่โคตรเเสบเลยหว่ะ" ปังปอนพูดขึ้น แซมแอบไขน็อตเก้าอี้ตัว
นี้ไว้แต่ก็ใช่ว่าจะรอดมือแซม "ชายนั่งตัวนี่น่าจะปลอดภัยกว่า"
"เชิญตามสบายครับคุณชาย" แซมพูดขึ้น ทันทีที่นั่งลงคุณชายก้องก็ถึงกับเย็นวาบ
"เก้าอี้เปียกน้ำอะไรค่ะเนี่ยคุณหญิงป้า คุณป้าผะเนีย"
"หือ คุณชายลองลุกก่อนค่ะ"
"หือ คุณหญิงป้าชายลุกไม่ได้อะค่ะเหมือนกางเกงชายจะติดเก้าอี้"
"นี่ไอ้แซม แกแกล้งอะไรคุณชาย"
"อ้าวๆ นางคุณหญิงเรียกลูกผมให้ดีดี"
"ทำไม ลูกแกแสบขนาดนี้ นี่อย่าบอกนะว่า"
"อ่อครับ ผมเอาเก้าอีกตัวนี้ไปรองงานศิลป์แล้วทำกาวน้ำหกไว้ ลืมเช็ดออกหนะครับ"
"แล้วชายจะลุกออกได้ไงเนี่ย"
"คุณชายคงต้องถอดกางเกงแล้วหละครับ"
"นี่ผู้กอง ชายไม่ได้เอากางเกงมาด้วยนะ ชายไม่แก้ผ้าเด็ดขาด"
"นั้นคุณชายก็ต้องยกเก้าอี้ตัวนี้ติดก้นไปด้วยอะครับ"
"เก้าอี้เหลือตัวเดียว ตาพีทต้องนั่งตักคุณชายแล้วหละ"
"ไม่ได้ครับคุณหญิงป้า"
"ทำไมตาภูมิ"
"ทับมากๆกาวซึมถึงเนื้องานใหญ่นะครับ"
"ใช่ค่ะคุณหญิงป้า ตอนนี้ไม่ซึมถึงเกงในถ้าน้องพีทมานั่งถึงขนแน่ค่ะคุณหญิงป้า"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพีทไปนั่งทานที่ในครัวก็ได้ คุณหญิงป้า กับคุณลุงคุยเรื่องงาน
ของพี่ภูมิเถอะครับ"
"ไม่ได้ เธอต้องอยู่ เพราะเธอกับคุณชายก้องต้องคุยเรื่องหมั้นด้วยเช่นกัน"
"แต่ผมไม่ได้รักคุณชาย"
"แต่คุณชายรักเธอ"
"คุณหญิงป้าครับ ความรักมันบังคับกันไม่ได้นะครับ"
"ได้สิ เธออย่าลืมนะว่าตอนที่เเม่เธอเสียฉันเป็นคนเลี้ยงดูเธอมาจนโต ตาภูมิจะคบใคร
ป้าไม่ว่า แต่เธอ.....พิชยพล คนที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยคือคุณชายก้องภพเท่านั้น"
"ไม่มีทาง อย่างไรผมก็ไม่ยอมแต่งงานกับคุณชายเด็ดขาด"
"ได้ถ้าแกไม่หมั้นกับคุณชายฉันจะสั่งย้ายแกกลับกรุงเทพทันที อย่าลืมนะว่าฉันทำได้
ทุกอย่าง"
"คุณหญิงพี่ค่ะ"
"เงียบซะผะเนีย เรื่องของสายตรง เธอไม่เกี่ยว"
"ไม่เกี่ยวคงไม่ได้หรอกมั้งยายจามรี"
"แกพูดอะไร ไอ้แมลงสาบ"
"ไอ้แซมบอกไปสิลูกพ่อ พูดแบบลูกผู้ชาย ไม่ต้องกลัวอะไร"
"พี่พีท เป็นของผมเเล้ว" แซมพูดอย่างกล้าหาญและไม่กลัวอะไรทั้ง
"แกว่าอะไรนะ"
"พี่พีท เป็นของผมเเล้ว"
"ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหมตาพีทแกบอกป้ามา"
"จริงครับคุณหญิงป้า พีทกับแซมเราสองคนเกินคำว่าพี่น้องหรือครูนักเรียนไปแล้วครับ"
"ใฝ่ต่ำ ใฝ่ทำที่สุด ฉันเลือกคนดีดีไว้ให้ ทำไมแกถึงไม่รักดีแบบนี้"
"ครับพีทยอมใฝ่ต่ำเลือกคนที่พีทรักและเขารักพีท คุณป้าครับอย่าว่างั้นงี้เลยนะครับ
คุณป้าไม่เคยผ่านการมีสามี คุณป้ายังใช้นางสาว คุณป้าไม่รู้หรอกครับว่าความรักที่เกิด
จากคนสองคนรักกัน มันเป็นอย่างไร"
"นี่แกกล้าย้อนป้าหรือตาพีท ยังไงแกก็ต้องหมั้นกับคุณชายพร้อมคู่ตาภูมิ"
"คุณหญิงป้าครับ นี่น้องผมนะครับที่นี่ผมคือผู้ดูแลน้องชายผม คุณหญิงป้าจะมาบังคับ
พีทแบบนี้ไม่ได้นะครับ"
"เสียเวลาคุยกับพวกแก ฉันกลับโรงแรมดีกว่า อาทิตย์หน้างานหมั้นแก ฉันจะเอาตัวตาพีท
ไปด้วย ถ้าไม่มีปัญญาก็อย่าฝืน"
"ไม่พีทไม่ไป"
"ไปเถอะครับพี่พีท"
"อะไรนะแซม"
"ไปเถอะครับพี่ แล้วเจ้าบ่าวตัวจริงของพี่จะต้องตามไปช่วย"
"555มั่นหน้าไปไหมค่ะน้องแซม น้องพีทต้องหมั้นกับเจ้าบ่าวจัวจริงอย่างพี่เท่านั้น"
"ก่อนพูดอะไรหาทางลุกออกจากเก้าอี้ให้ได้ก่อนไหม"
"คุณป้าขาชาวยชายด้วย"
หลังจากที่ลูกน้องต้องยกคุณชายไปพร้อมเก้าอี้ พีทก็ถูกพรากตัวไปด้วยเช่นกันแซมที่แสบๆ
ก็ซึมเป็นเรวะตะถูกพรากลีลาวดีกันเลยทีเดียว
หลายวันต่อมาและใกล้วันงาน
"แซม...มึงต้องสู้ดิว่ะ นั้นเมียมึงเลยนะนั่น" เจ๊ออยพูดขึ้น
"เออนั้นดิ ปกติมึงลุยได้ทุกปัญหาแล้วปัญหาแค่นี้มึงจะยอมเหรอ" ปังปอนย้ำ
"วางแผนชิงตัวในงานดิ พวกกูพร้อมช่วย" โอ๊คพูดขึ้น
"เออ ใช่ใช่ กูว่าแผนนนี้ดี"
"เอาไงเอากันเพื่อมึงกูเต็มที่" ปิง โก้ พูดขึ้น
"เฮ้ยๆ ใจเย็นก่อนวัยรุ่น"
"พี่ภูมิ"
"ไงลูกเสือปื๊ดมานั่งเศร้าแบบนี้ไม่ได้ พี่รู้ละว่าจะให้ใครช่วย"
"ใครว่ะไอ้ลูกเขย" นายกปื๊ดถาม
"พ่อตา น้ำตาจะไหล พ่อตาจำเกลอเก่าคนนี้ได้ไหม เสือศักดิ์"
"เสือศักดิ์ ไอ้พี่เกรียงศักดิ์ ลุงเอ็งดิ เฮ้ยแกถูกยิงตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ"
"ใครว่าข้าตายว่ะไอ้ปื๊ดเพื่อนรัก"
"เฮ้ยพี่ศักดิ์ พี่เยาว์ โหพี่มาได้ไง แม่ผะเนีย พี่ศักดิ์พี่เยาว์มา"
"หือ พี่ศักดิ์ พี่เยาว์ พี่ศักดิ์ยังไม่ตาย" แม่ผะเนียโผกอดแม่เยาว์ด้วยความคิดถึง
"555ตายแล้วจะมาได้ไง ลูกเอ็งกับไอ้เจ้าภูมิไปรับข้ามาจากหัวหิน เล่าเรื่องให้ฟังหมดแล้ว"
"มีแค่ลุงศักดิ์เท่านั้นที่จะปรามคุณหญิงป้าได้ ช่วยน้องผมด้วยนะลุง"
"เอ็งสองพี่น้องก็เปรียบเหมือนลูกลุง เรื่องแค่นี้ทำไมลุงจะช่วยไม่ได้ จามรีงานนี้มีหน้าแตก"
เอาหละสิครับตัวช่วยสำคัญมาแล้วงานนี้เจ้าบ่าวตัวจริงในงานหมั้นก็คงต้องแซมสินะเนี่ย.....
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณค่า ขอบคุณคับ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณคับ ขอบคุณคับ ขอบคุณคับ เอาใจช่วยครูนะคะ อย่าให้อีป้าจามรีเอาตัวครูไปได้!! ขอบคุณคับ ขอบคุณมากเลยครับ น่ารัก ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2