เด็กช่าง...รักจริง ตอนที่ 2 ตลาดน้ำ ดำเนินรัก
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-5-23 11:20เช้าวันต่อมา ม่อนรีบตื่นเช้าอาบน้ำแต่งตัวในแบบเสื้อยืดคอวีสีน้ำตาลและกางเกงวอล์ม
ผ้าร่มเตรียมพร้อมกับกิจกรรมที่ต้องไปร่วม โดยมี เปเปิ้ลกับโดโด้ไปด้วย
"ป๊าด ตื่นเช้าแท้น้องชายเจ๊"
"มีไรทานบ้างอะพี่หมวยใหญ่"
"ข้าวต้มกุ้ย ผัดผักบุ้ง ยำสารพัด"
"เอ่อนี่อาตี๋เล็ก"
"ครับม๊า..."
"ม๊ากับอาหนูบอลทำข้าวเหนียวหมูทอดให้พวกลื้อไปกินรองท้องช่วงเดินทาง"
"ขอบคุณครับม๊า ขอบคุณครับพี่บอล"
"ไม่เป็นไรครับน้องม่อน"
"นั่นม่อนกินเหนียวหมูดีกว่า"
"ม่อน ตื่นยัง" เสียงเมเปิ้ลร้องเรียกจากหน้าบ้าน
"มาช่วยยกข้าวเหนียวหมูทอดอย่างด่วนเลย""มาครับพวกพี่ช่วย สวัสดีครับอาอี๊"
"ซาหวักลีอาไผ่ โตเป็นหนุ่มขึ้นเยอะเลยนะเรา จะจบหรือยัง"
"ปีสุดท้ายละครับอาอี๊"
"อือ ๆ ลีลี ถ้าอาสมศรีม๊าลื้อยังอยู่คงดีใจ ที่อีกไม่นานก็จะได้บวชลูกชาย ปะปะเดี๋ยวสาย"
"ครับ" ในระหว่างนั้นเจ้าสัวมังกรก็ลงมาพอดี "เดี๋ยว....อาไผ่""ครับเตี่ย"
"กู๋"
"ครับกู๋"
"ดูแลลูกข้าให้ดี หาบอบช้ำแม้แต่น้อยเอ็งตาย"
"ครับกู๋ ผมจะดูแลน้องให้ดีที่สุดครับ"
"อะนี่"
"อะไรครับ"
"ตังค์ไง เห็นเป็นกงเต็กหรือไง เอาไปค่ารถถือว่าอั๊วช่วย แล้วนี้เอาไว้ซื้อกินดูแลลูกอั๊วดีดี"
"ขอบคุณครับกู๋"
"OMG เฮอริเคนจะเข้าไทยไหมเนี่ย"
"เงียบไปอาตี๋ พูดมาก"
เมื่อออกเดินทางจากกรุงเทพฯมาจนถึง อ.ดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี ไผ่เเละเพื่อนๆก็ตรงไปต่อ
ที่สวนมะพร้าวชื่อดัง ในการมาครั้งนี้ไผ่เเละเพื่อนมาทำนวัตกรรมชิ้นงานเพื่อเตรียมจบหลัก
สูตร โดยผลงานนี้นี้คือเครื่องปลอกมะพร้าวน้ำหอมพลังงานแสงอาทิตย์ที่ประหยัดทั้งเเรงคน
และพลังงานไฟฟ้า เมื่อมาถึงไผ่กับเพื่อนๆ ก็เตรียมการสาธิตและทดสอบการใช้งาน โดยมี
ม่อนเป็นตากล้องช่วยถ่ายภาพให้ ผลงานนี้ได้รับการตอบรับที่ดีจากชาวสวนจนถึงขั้นสั่ง
ผลิตจริงไว้ใช้งาน เก่งเหมือนกันนะเนี่ยเด็กช่างแก๊งนี้ "เอ้า ๆ ลุงในฐานะผู้ใหญ่บ้านและเป็น
เจ้าของสวนมะพร้าว ต้องขอขอบใจพวกไอ้หนุ่มเป็นอย่างมากที่คิดค้นเครื่องทุ่นแรงดีดีแบบนี้
มาให้ เพื่อตอบแทนน้ำใจ ลุงให้พวกเราพักผ่อนที่สวนได้เต็มที่"
"ขอบคุณครับผม" และเเล้วเวลาพักผ่อนก็มาถึง บรรยากกาศในสวนที่ร่มรื่นและเย็นสบาย
ม่อน เมเปิ้ล โดโด้ ที่ปูเสื่อนั่งกันอยู่ที่ชายตลิ่ง ไผ่ก็พายเรือมาเทียบ
"ม่อนครับ พายเรือกัน"
"ไม่อะครับ ฒีาไม่ให้คบผู้ชายพายเรือ"
"โอ๊ะ นั้นสบายใจได้ม่อน ไอ้ไผ่เป็นเกยืไม่ใช่ผู้ชาย คบได้แน่นอน555" บิวพูดขึ้น เพื่อน ๆ
ก็ต่างหัวเราะ
"ไปไหม" ไผ่ถามม่อนอีกครั้งพร้อมส่งรอยยิ้มหวานๆ
"ไปก็ได้ ว่าแต่พายเป็นนะ"
"เป็นดิ หายห่วง มาส่งมือมา"
"ดีดีนะ" ม่อนส่งมือให้ไผ่ไกล์ ไมค์ช่วยจับเรือให้จนม่อนลงนั่งอย่างปลอดภัย จากนั้นไผ่ก็
พายเรือพาม่อนชมสวน อย่างชำนาญ "โอ้ดำเนิน.... เธอสวยเหลือเกินดำเนินของพี่"
"ร้องเพลงรุ่นเตี่ยเลยนะ"
"ก็ยุครักอมตะไง เวลาม่อนไม่แสบนี่ก็น่ารักดีนะ"
"บ้า พูดไรไม่รู้ ดีใจด้วยนะครับ ผลงานพี่คนชอบและชมเยอะเลย"
"ขอบคุณครับ เปลี่ยนจากคำชมเป็น....ทีดิ"
"ไอ้พี่ไผ่ ทะลึ่งละ"
"อะไร หมายถึงหอมแก้มพี่ทีนึง คิดอะไรเหรอเจ้าโปเกม่อน555"
"ไอ้พี่บ้า ไม่คุยด้วยแล้ว"
"โอ๋ ๆ อย่างอลน๊าดำเนินจ๋า"
"เหรอ ใครชื่อดำเนิน ดำเนินคือใคร"
"ดำเนินคือเพลง 555"
หลังจากที่ทั้งหมดพักผ่อนกันพอสมควรก็ลาลุงผู้ใหญ่กลับเเละไปเที่ยวกันต่อที่ตลาด
ดำเนินสะดวก ที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อ เมื่อมาถึงก้ไปกันเป็นกลุ่มพี่ดูแลน้อง แต่น้องโปเกม่อน
พี่ไผ่เเย่งไปดูเเลคนเดียวเลยนะ
"หิวไหม"
"นิดนึงครับ"
"เตี๋ยวไหม"
"ได้ดิ"
ทั้งคู่นั่งกินเตี๋ยวที่ริมน้ำอย่างสบายใจ ไผ่คีบหมู ลูกชิ้น ให้ม่อน ส่วนน้องม่อน ผักทุกชนิด
ในชาม
"อ่ะพี่ไผ่แลกกัน อิอิ"
"ไม่กินผักเหรอ"
"ไม่ ม่อนรักโลก"
"คนละรักกันละตัวแสบ น้ำตาลสดไหม"
"เอาครับ"
" 2 แก้วครับ ขอบคุณครับ เคยปฏิเสธอะไรบ้างไหมเรา"
"อะถ้าปฏิเสธวันนี้จะได้มาเหรอ พี่ไผ่ บ้าบิ่นมะพร้าวอ่อนม่อนอยากกิน"
"นั่งรอนี่เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้"
"ขอบคุณครับ" ระหว่างนั้นก็มีนักเลงเจ้าถิ่นเข้ามาก่อนกวน เนื่องด้วยความตี๋ที่แสนน่ารัก
ของม่อนเป็นเหตุ "นั่งด้วยได้ไหมครับสุดหล่อ"
"ไม่ได้ครับมีคนนั่งแล้ว"
"ไหนอะครับ พี่เป้สุดหล่อเห็นสุดสวยนั่งอยู่คนเดียว มาเที่ยวกับใครหรือครับ"
"มากับผัว จบไหม ลุกไป"
"ว้าว มีผัวเเล้ว แต่ไม่เป็นไรพี่ขอเป็นชู้"
"ไอ้หน้าด้าน"
"เฮ้ยลูกพี่ไอ้เด็กนี่มันปากดีใส่ลูกพี่"
"อย่า เดี่ยวกูสั่งสอนเอง ตะเอง ตะเองพูดแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ"
"เพื่อนเล่นเหรอก ลุกไป"
"มาให้พี่จูบสักทีสองทีซิจ๊ะ ตี๋น้อย"
"จูบตีนกูก่อนไหม" ไผ่กับพวกเดินมาถึงที่พอดี
"มึงเป็นใครว่ะ"
"ผัวกูเอง " ม่อนพูดขึ้น ทั้งหมดถึงกับตกใจ ม่อนส่งซิกให้ไผ่เล่นตามเนื้อเรื่อง
"เอ่อ เมียกูมึงมายุ่งอะไรด้วยว่ะ"
"โธ่ ไอ้ขี้เหร่ กูจะจัดให้กลับกรุงเทพไม่ทันเลยมึง"
"มึงเเน่ก็เข้ามา"
"อ๊าาา" เป้กำหมัดและวิ่งเข้ามาหมายจะซัดไผ่ให้หงายแต่ทว่า ไผ่ซัดหน้าแข้งเข้าที่ท้อง
ทีเดียว เป้ถึงกับตัวงอและฟลุบลงกองกับพื้น ชาวบ้านแถวนั้นต่างชื่นชอบเพราะเป้ชอบมา
ก่อกวน "เฮ้ยพวกมึงซัดมันดิว่ะ" เป้เอ่ยปปากสั่งลูกน้องแต่ก็ไม่มีใครกล้า
"เหอะ ไม่เอาอะลูกพี่ ผมเคยดูทีวี ไอ้นี่มันเคยแข่งชกมวยชนะ"
"ห๊าาา แล้วทำไมพวกมึงไม่บอกกูว่ะ"
"กลังพี่เสียศูนย์"
"จำไว้ อย่าหาเรื่องใครเขาไปทั่ว ที่นี่แหล่งทำมาหากินคนอื่นเขาเดือดร้อน เป็นไรหรือ
เปล่าครับที่รัก" ไผ่เดินเข้ามมาโอบม่อน "ตีเนียนเลยนะพี่ไผ่"
"เพื่อความสมจริง"
"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะครับที่มาช่วย"
"ป่ะ เราเตรียมตัวกลับกรุงเทพกันดีกว่า"
เมื่อกลับมาถึงบ้าน
"ขอบคุณนะพี่ไผ่ที่ช่วยม่อนไว้"
"55 ไม่ช่วยก็โดนกู๋ฆ่าดิ หวงลูกชายคนเล็กซะขนาดนี้ เอ่อนั้นพี่กลับก่อนนะฝากขนมให้
กู๋กับอี๊ด้วยนะครับ"
"ครับพี่ไผ่ เอ่อ...พี่ไผ่ครับ"
"ครับม่อน"
"นี่ครับ ถึงบ้านค่อยเปิดนะ"
"อะไรอะ ในนี้มีโมราเหรอ"
"ใช้เปิดกลางทางนี่โดนฆ่าตายเลยนะ ตลกพอยัง"
"555 ครับขอบคุณนะครับไว้พรุ่งนี้พี่เเวะมาหานะ"
"ครับ บาย" หลังจากทั้งคู่แยกกันค่ำคืนนี้ทุกคนก็ลงมานั่งดูทีวีกินของฝากกันอร่อยเลย
โดยเฉพาะเจ้าสัวมังกรที่กินไม่หยุด ขนมบ้าบิ่นมะพร้าวอ่อนกับน้ำตาลสดเย็นๆ
"เออ อากิมฮวยอาใหญ่มันยังไม่กลับบ้านกลับช่องอีกเหรอ"
"น่าจะค้างที่คองโดอาหนูบอลอีหนะ"
"อือ ยังไมทันตกทันแต่งไปอยู่กังเเล้ว อั๊วละปวดหัวกะเด็กซาหมัยนี้"
"เตี่ยค่ะ น้องตี๋ใหญ่ก็เป็นผู้ชายนะค่ะ ถ้าเป็นตาตี๋เล็กก็ไปอย่าง"
"หนีเลยไม่ต้องเปลืองสินสอด ช่วยพ่อหลัวประหยัดเงิน"
"มะเหงกสิ ลื้อกับอาหมวยใหญ่อั๊วต้องได้คืน อาใหญ่ อารอง ดูท่าอั๊วต้องเสียตังค์ขอเมียให้มัน
ส่วนอาก๊วยเจ็ง(ดิว) อั๊วยังก้ำกึ่งว่ามันจะรุกหรือรับ"
"อะเฮีย เจี๊ยะของหวานเยอะเเล้วเดี๋ยวก็เบาหวางขึ้น"
"อร่อยจริงๆ อากิมฮวยลื้อลองกินยัง เอ่ออาโซ่ยตี๋ลื้อนี่ก็เข้าใจซื้อขนมมาฝากเตี่ยนะ"
"ใครบอกของอั๊ว ของพี่ไผ่ซื้อมาฝากอากู๋กับอาอี๊" เตี่ยถึงกับค้างแทบคายออก
"เฮียซ๊กม๊กกลื่นลงไปเมื่อกี๊ลื้อยังชมไม่หยุดปาก"
"ทีหลังบอกอั๊วก่อนถ้ารู้ว่าเป็นของมังอั๊วจาด๊ายม่ายกิน"
"นี่แหละหนาเกลียดตัวกินไข่ เกลียดน้องไผ่แต่ก็กินทั้งบ้าบิ้นทั้งน้ำตาลสด" หมวยใหญ่พูดขึ้น
"จริงด้วยเจ้ ปากไม่ตรงกับใจ ดูดูนอกจากปากไม่ตรงกับใจแล้วปากก็ยังกินไม่หยุด"
"อาโซ่ยตี๋ เดี๋ยวอาไผ่มันจะเสียน้ำใจ" เตี่ยกินไปอีก 2 3 ชิ้นก็ขึ้นไปแปรงฟันนอน ถึงปากจะ
บอกไม่ชอบ แต่ใจก็แอบขอบคุณที่ไผ่ซื้อของอร่อยมาฝาก
ที่ห้องนอนโปเกม่อน ทั้งคู่ก็กำลังวีดีโอคลอหากันอยู่
"เปิดของขวัญยังครับพี่ไผ่"
"เปิดเเล้วจ่ะเมียจ๋า ขอบคุณนะครับที่ซื้อเข็มขัดใหม่ให้พี่"
"ก็เห็นเส้นที่ใช้อยู่จะขาดแล้วนี่"
"อากู๋กับอาอี๊ทานขนมไหม"
"ทานครับ เตี่ยชมด้วยว่าอร่อย"
"ครับ เเล้วลูกชายคนเล็กของเตี่ยหละชอบเปล่า"
"ชอบดิครับ"
"555 ชอบแล้วห้ามเปลี่ยนใจนะครับ"
"ครับ หาวววววพี่ไผ่ ม่อนง่วงแล้วอะ"
"ง่วงก็นอนครับ ฝันดีดีนะเจ้าโปเกม่อน"
"เช่นกันครับพี่ไผ่ ฝันดีนะครับ"
ทั้งวางสายจากกันต่างก็หลับท่ามกลางรอยยิ้ม หนุ่มเด็กช่างจน ๆ เซอ ๆ กับคุณหนูว่าที่
คุณหมอในอนาคต ทั้งคู่จะลงเอยกันอย่างไรหนอ................
ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณ สนุกดี สนุกมากครับ ขอบคุณครับ รักเด็กช่างมันเร้าใจ
ชอบบ ใจสั่นไปหมดแล้ว งื้ออออออ ไอ้ต้าวม่อน จอมแก่น
ไม่เคยกลัวใคร น่ารักจริงๆ
❤️❤️ ขอบคุณครับ ขอบคุณเน้อ ขอบคุณครับที่เขียนให้อ่าน ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ รออ่านตอนต่อไปอยู่ครับ ขอบคุณครับ คู่นี้น่ารัก ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2