มิติรักต่างภพ ตอนที่ 1 เปิดประตูมิติ
ทิว ผู้กองหนุ่มรูปหล่อ ผู้เก่งกาจในเรื่องการรบและการวางแผนการรบเป็นอย่างดี มีผลงานให้หน่วยอยู่บ่อยๆจนเป็นที่พอใจของผู้บังคับบัญชาหน่วย และในวันนี้ก็เป็นวันที่หน่วยของทิวจะต้องไปทัศนศึกษาประวัติศาตร์
จากแหล่งเรียนรู้ที่โบราณสถาน จ.พระนครศรีอยุธยา เมื่อมาถึงทิวกับเพื่อนสนิท โฟล์ค ไปร์ท และภู ก็เดิน
ศึกษาข้อมูลต้อง โดยเฉพาะเรื่องราวการรบในสมัยอยุธยา ในความสนใจคนอิจฉามันก็มีตู่ วิท นุคู่ปรับที่ไม่
ค่อยลงรอยกับทิวและเพื่อน"อ.ครับอันนี้ดาบอะไรครับ ผมเห็นมันตกอยู่" นุหยิบดาบเล่มหนึ่งมาให้ อ.ภาค
วิชาประวัติศาสตร์ดู ซึ่งเล่นนี้คือ "หือ ไปเจอมาจากไหน นี่มันพระแสงดาบอาญาสิทธิ์ของสำคัญที่ใช้ในการ
พระราชทานอภัยโทษแก่นักโทษประหาร"
"ผมเอาไปเก็บในหอพระนะครับ"
"ได้ แล้วเดี๋ยวเเจ้งเจ้าหน้าที่เขาด้วยนะ เพราะดาบนี้คนโบราณมักเชื่อว่าเป็นดาบที่สามารถพาไปอีกมิติได้
เป็นไปได้ก็อย่าเล่นอะไรไม่เข้าท่าหละ" นุได้ยินดังนั้นก็คิดอะไรพิเรนได้ขึ้น "ยิ้มไรว่ะไอ้นุ"
"เฮ้ยตู่ วิท กูได้วิธีกำจัดดาวเด่นละเว้ย"
"อะไรของมึงว่ะไอ้นุ" ตู่ถามแบบสงสัย นุเลยชูพระแสงดาบอาญาสิทธิ์ขึ้นมา
"นี่ไง"
"อะไร ดาบโบราณนี่นะจะเอาไปฆ่ามันไง"
"เดี๋ยวไอ้วิท ฟังกู นี่เขาเรียกพระแสงดาบอาญาสิทธิ์ที่เขาเชื่อว่าถ่าดึงออกมาอาจพาไปสู่อีกมิติได้"
"เเล้ว" ตู่พูดด้วยความสงสัย
"โธ่ไอ้ควาย มึงก็เอาไปให้ไอ้ทิวลองดึงถ้ามันหลุดไปอีกมิติ วันแข่งจู่โจมพิเศษมึงก็หมดคู่แข่งไง"
"มึงดูลิเกมากไปเปล่าไอ้นุ"
"เฮ้ย เรื่องนี้ไม่ลองไม่รู้เว้ยไอ้ตู่ นั้นไอ้ทิวมานู้นแล้ว" ทั้ง 3 คนก็เริ่มทดลองโดยตู่ส่งพระแสงดาบให้ทิว
"เฮ้ยทิวลองดึงดาบนี่ทีดิ พอดีกูทำกระดาษห่อหมากฝรั่งลงไปแล้วดึงไม่ออกกูกลัวโดนทำโทษมึงช่วยกูทีดิ"
"อย่าไอ้ทิว ไม่ใช่เรื่องของเรา" ภูพูดขึ้น
"กูเห็นด้วย มันโดนทำโทษไม่ใช่พวกเรา" โฟล์คพูดขึ้น ทิวด้วยความที่ไม่อยากมีเรื่องและไม่อยากเห็นพวก
นั้นโดนทำโทษในที่สาธารณะ จึงตอบไปว่า
"ไม่เป็นไร ส่งมากูดึงให้"
"อย่าดึง" ไมค์ เจ้าหน้าที่ส่วนโบราณสถานพูดขึ้นเสียดังแต่แล้วก็สายไปเมื่อทิวดึงพระแสงดาบออกจากฟัก
สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อจู่ๆก็เกิดลมพายุ เมฆดำลอยทมึน ฟ้าผ่าดังสนั่น แสงสว่างจากดาบก็เปร่งรัศมีจ้า
ดึงตัวทิวให้หายเข้าไปในดาบเล่มนั้น โดยที่ไม่มีใครช่วยทิวไว้ได้เลย
"ไอ้ทิวววววววว" ภูร้องเรียกสุดเสียงก่อนแสงนั้นจะหายไปและทุกอย่างกลับเป็นปกติ
"ไอ้ตู่ ไอ้เหี้ยมึงทำไรของมึงเนี่ย"
"เกิดอะไรขึ้น แล้วผู้กองทิว"
"หายไปในดาบเล่มนี้ครับท่าน ผบ."
"อะไรนะ" ผบ.เรียกทั้งหมดมาสอบสวนและก็ช่วยกันหาทางที่จะพาทิวกลับมายังโลกปัจจุบัน ส่วนทิวนั้นก็
กรุงศรีอยุธยา ปีพุทธศักราช ๒๒๗๗ (เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเหตุการณ์สมมติที่เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง
ในการอ่านนิยายเท่านั้น) ในการนั้นกำลังมีการประหารขุนคดีพิทักษ์ธรรมเนื่องด้วยท่านขุน ได้พิจารณา
เอาผิดท่านเสนาบดีฝ่ายทหารที่ประพฤติตนมิชอบด้วยกฎหมายบ้านเมืองติสินบาทคาดสินบน และแอบอ้าง
เบื้องบนในการรีดไถประชาชน แต่ทว่าคนเลวมีอำนาจคนดีดีก็มักอยู่ไม่ได้ ท่านขุนคดีถูกใส่ร้ายและยัดข้อหา
ว่าใช้อำนาจในการพิจารณาคดีด้วยความไม่เป็นธรรมให้เสนาบดีผู้ใหญมีมลทิน จึงโดนพระราชอาญาสั่งให้
ประหารขุนคดีพิทักษ์ธรรม
ณ ลานประหาร
"มีอะไรจะสั่งเสียไหมขุนคดีพิทักษ์ธรรม" เสนาบดีพูดขึ้นด้วยควายเย้ยหยัน
"กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง"
"พระยายมมารออยู่เบื้อหน้าแล้ว ยังจะปากดีอีก ราชมันประหาร" และแล้วม้าเร็วก็นำพระแสงดาบอาญาสิทธิ์
พระราชทานอภัยโทษจากพ่อเจ้าอยู่หัวมาที่ลานประหาร "ช้าก่อนท่านเสนาบดี พ่อเจ้าอยู่หัวทรงมีพระบรมราช
โองการพระราชทานอภัยโทษให้ขุนคดีพิทักษ์ธรรม"
"ข้าขอพระแสงดาบอาญาสิทธิ์"
"นี่ขอรับ" ทหารผู้นั้นมอบพระแสงดาบซึ่งเป็นเล่มเดียวกันกับที่ทิวหลุดเข้ามา ด้วยความเจ้าเล่ห์ของเสนาบดี
"ได้ พระแสงดาบอาญาสิทธิ์อยู่ในมือข้า ถ้าข้าดึงพระแสงดาบแล้วมีคนออกมาถือว่าเจ้ารอด"
"ท่านเสนา จะบ้าไปแล้วกระมัง คนที่ไหนจะอยู่ในดาบ" คุณมาลา มารดาของขุนคดีพูดทั้งน้ำตา แต่แล้วก็
"ได้สิ ถ้ามีคนออกมาลูกข้าต้องรอด" ท่านออกพระโหรราธิบดี บิดาของท่านขุนจึงพูดออกไปเพราะมองเห็นว่า
กำลังมีคนต่างมิติจะมาช่วย แต่คุณหญิงมาลาก็ไม่เชื่อในคำพูดของสามี
"เจ้าคุณพี่ วิปลาสไปแล้วกระนั้นหรือ"
"คอยดูก็แล้วกันแม่มาลา พ่อสิงห์ดวงยังไม่ถึงคาดอย่างไรก็ต้องมีคนต่างภพมาช่วย"
"ขอให้จริงเถอเจ้าค่ะ"
"มา มารอดูกันว่าเจ้าจะตายหรือว่าจะรอด 5 5 5"
ท่านขุนคดีพิทักษ์ธรรมตั้งจิตอธิฐาน "ข้าเเต่สิ่งศักดิ์ทั้งหลาย หากชะตาข้ายังมิถึงคาดขอให้คนที่ข้าปรารถณา
เห็นในนิมิต มาช่วยข้าทีเถิด ข้าพร้อมจะดูแลและอยู่กับเขาไปจนแก่เฒ่าไม่ว่าเขาจะเป็นหญิงงหรือชายก็ตาม"
ทันทีที่จิตสงบ เสนาบดีก็ดึงพระแสงออกจากฝักพร้อมสะบัดปลายพระแสงไปที่ขุนคดีฯ และแล้วบุรุษหนุ่มหน้า
คมผิวสีแทนในชุดทหารลายพรางก็หลุดออกมาจากปลายดาบแล้วกระเด็นไปตกลงที่ตักของท่านขุน ทุกคน
ต่างตกใจและแปลกประหลาด ที่ชายหนุ่มในชุดประหลาดออกมาจากพระแสงดาบอาญาสิทธิ์
"เป็นไปไม่ได้ ท่านโหราท่านเล่นของ"
"ลูกข้าเป็นคนดี เทวาผู้รักษาพระแสงเลยส่งคนมาช่วยเหลือลูกข้ามากกว่า ปล่อยตัวลูดข้าซะท่านเสนาบดี"
"ราชมัน ปล่อยตัว" เสนาบดีกลับวังด้วยอาการหงุดหงิดที่กำจัดเสี้ยนหนามไม่ได้ แต่ว่า...
"ที่นี่ที่ไหน แล้วท่าน เฮ้ยนี่จะโดนประหาหรือ" ทิวพูดขึ้น
"ข้ารอดแล้ว ขอน้ำใจเจ้านักที่มาช่วยข้า" ราชมันแก้มัดและกราบขอขมาท่านขุนก่อนที่ทิวจะช่วยประครอง
ท่านขุนลุกขึ้น และแล้วก็ เพี๊ยะ......
"เฮ้ยท่าน ตบข้าเรื่องอะไร" ทิวพูดขึ้นหลังจากที่แม่มาลาตบเข้าที่หน้า
"เพราะเจ้าทำลูกข้าเกือบตาย ข้าบอกแล้วมิใช่หรือว่าอย่าหาเรื่องให้ลูกข้าเดือดร้อน แล้วดูสินี่ใส่ชุดบ้าบอ
อะไร ประหลาดนักเชียว"
"แม่มาลา"
"เงียบเลยเจ้าคุณพี่ ไปพ่อขุนกลับเรือนอาบน้ำมนต์ล้างซวย" คุณหญิงมาลาพาท่านขุนเดินไปขึ้นเรือ ทิวยัง
ยืนงงอยู่ "ขอบใจนะพ่อหนุ่ม อีกมิติคงส่งเจ้ามาแทนพ่อทิวคนเดิม"
"หือ คุณลุงพูดเรื่องอะไรครับ"
"กลับเรือนกับลุงเถอะหลานแล้วเจ้าจะรู้ทุกอย่างเอง"
เมื่อกลับมาถึง
"นายท่าน นายท่านกลับมาแล้ว ไอ้ชาติ" ทัดร้องเรียกชาติทั้งสองเป็นบ่าวรับใช้คนสนิทของทิวคนก่อน
แต่ทิวคนนี้ก็ยังงงไม่ส่าง "งงอันใด จำคนของตนมิได้หรือพ่อทิว"
"ผม มีลูกน้องหรือครับ"
"อ้าว ก็ใช่ไงตอนมาจากละโว้ ก็มีไอ้ชาติไอ้ทัดตามมาดูแล ก่อแต่เรื่องจนประสาทเสียไปแล้วหรือ" คุณหญิง
มาลายิ่งพูด ทิวก็ยิ่งงง หรือว่าเราจะหลุดมาอย่างแม่การะเกดว่ะ นั้นเขาสลับวิญญาณ นี่เราสลับมาทั้งร่าง
เวรละไอ้ทิว ทิวคิดในใจก่อนท่านขุนจะพูดขึ้นว่า "ชาติ ทัด พานายเอ็งไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จักได้มากิน
ข้าวเย็น พร้อมกัน"
"ขอรับ" ทัดกับชาติพาทิวไปที่ห้องนอนเพื่อเตรียมอาบน้ำ
"พ่อสิงห์ พ่อทำน้ำมนต์มาให้อาบ จะได้ล้างอัปมงคล"
"ขอบคพระคุณขอรับเจ้าคุณพ่อ"
"รีบอาบ แม่จักทำกับข้าวรอ"
เมื่อมาถึงห้องของทิว
"บ่าวคิดว่านายท่านจะไม่กลับมาซะแล้ว"
"ทำไม มีอะไร"
"ก็นายท่านโดนพวกเสนาบดีสั่งฆ่าเพราะไปรู้ความลับเรื่องการเก็บส่วย"
"หือ ข้านี่นะพี่"
"นายท่านเรียกบ่าวว่าอะไรขอรับ"
"พี่ไง พี่ 2 คนอายุเท่าไหร่และชื่ออะไรกัน"
"บ่าวชื่อชาติขอรับ อายุ 30 ขวบปี"
"บ่าวชื่อทัดขอรับ อายุ 30 ขวบปีเท่ากันกับไอ้ชาติขอรับ"
"ผมเรียกพี่ก็ถูกแล้วเพราะผมเองก็เพิ่งอายุ 27 ปี มีผ้าขาวม้าไหมพี่ผมจะผลัดอาบน้ำ"
"นี่ขอรับ ผ้านุ่งอาบน้ำ"
"ขอบคุณครับ"
"ไม่ต้องไหว้บ่าวขอรับนายท่าน ขี้กลากจะกินหัววบ่าว" เออเนอะสมัยนี้มันระบบนาย ทาส
"O.K. ผมขอโทษ" ทิวทำตัวแปลก ๆ ไปจากเดิมลืมทั้งชื่อบ่าวใกล้ชิด ถอดเสื้อผ้าก็ทำเองและปิดมิดชิด
ต่างจากทิวคนก่อนที่แก้แม่งหมดไม่อายบ่าว งานนี้ดูถ้าจะต้องสืบกันยาว........
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อ่า ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ติดตามครับ สุดยอด ขอบคุณ สนุกมากครับ น่าสนุกมากครับ ติดตามอ่านอยู่นะครับ ขอบคุณ ขอบคุณค่ะ สนุกดีครับ
หน้า:
[1]
2