ผมกับเพื่อน ป.1 : EP.1 “ต้า”
สวัสดีครับ ผมชื่อ ยู ครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม เห็นเพื่อนสมาชิกเขียนเรื่องสนุกๆ ไว้มากมายก็เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ของตัวเองบ้าง ถ้าอ่านแล้วไม่สนุกยังไงต้องขออภัยไว้ด้วยแต่จะพยายามพัฒนาฝีมือขึ้นเรื่อยๆ ครับ :Dเรื่องที่จะเล่าต่อจากนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นหลายปีก่อน (เกิน 20+ ปี) เป็นเรื่องของเพื่อนซี้คนแรกที่ผมคงจำจนวันตาย ความทรงจำบางอย่างอาจจะเลือนหายไปบ้างแต่ผมจำอารมณ์ ความรู้สึกในช่วงเวลานั้นได้เป็นอย่างดี ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล่าอาจไม่ใช่เรื่องเสียวอะไรมากมายครับเป็นประสบการณ์ชีวิตในวัยเด็กที่ผมพบเจอมา (ถ้าต้องการแนวนั้นผ่านกระทู้นี้ไปก็ได้นะครับ)
...
เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่ผมเรียนอยู่ ป.1 อายุ 7 ขวบ ผมเป็นเด็กตัวเล็กๆผอมๆ ก้างๆ หน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ ผมเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาคนนึงที่ชอบผู้หญิง ชอบดูการ์ตูนชอบเล่นเกม เล่นกีฬา เล่นกันตามสไตล์เด็กยุคอนาล็อคที่เค้าฮิตกัน
ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่ง ชื่อ “ต้า” เรียนอยู่ห้องเดียวกันแต่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เพราะนั่งอยู่ห่างกัน และเพื่อนๆ ทุกคนเข้า ป.1มาพร้อมกัน ยังทำความรู้จักกันไม่ครบทุกคน ต้าเป็นลูกคนจีน ตี๋ๆ ขาวๆแห้งๆ ใส่แว่น หน้าตาดีใช้ได้ บุคลิกคือเป็นเด็กเนิร์ดเลย ต้าตัวสูงกว่าผมนิดนึง กับผมต้าไม่ค่อยคุยเล่นเท่าไหร่จะเป็นคนเงียบๆ พูดน้อย ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่ชอบมองผมอยู่ห่างๆ เหมือนอยากคุยด้วย
เหตุการณ์แรกที่ผมสนิทกับต้ามากขึ้น เกิดในวิชาว่ายน้ำหลังจากเรียนเสร็จครูจะปล่อยให้นักเรียนเล่นน้ำกัน เนื่องจากเป็นวิชาสุดท้ายของวันเลยปล่อยฟรีเต็มที่ผมก็เล่นกับเพื่อนอย่างเมามัน แกล้งกันบ้าง แข่งดำน้ำบ้างตามประสาเด็ก ในขณะที่ต้าไม่เล่น แต่นั่งอยู่ขอบสระคนเดียวดูเพื่อนๆ เล่นน้ำกัน ผมก็ว่ายไปใกล้ๆแล้วถามต้าว่าไม่ลงมาเล่น ต้าก็ตอบประมาณว่าขี้เกียจเล่น ขอนั่งพักก่อน (ความจริงต้ายังว่ายน้ำไม่แข็งครับแต่ผมมีพื้นฐานว่ายน้ำตั้งแต่อนุบาลแล้วเลยว่ายได้สบายๆ) แล้วผมก็ไปเล่นต่อ ไม่ได้สนใจอะไรต้าก็มองเพื่อน และมองผมไปเรื่อยๆ
ผมจับสังเกตได้อย่างนึงว่าต้าจะชอบมองผมเวลาที่ผมไม่ได้สนใจเค้าและทุกทีที่ผมหันไปมอง ต้าจะหลบตา เหมือนอยากคุยด้วย แต่ไม่กล้าคุย ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรด้วยความเป็นเด็กแต่เซนส์ของมนุษย์เราผมเชื่อว่าถ้ามีคนจ้องมองเรานานๆเราจะรู้สึกได้ว่ามีคนมองเราอยู่และหันไปหาสายตาคู่นั้นได้
พอทุกคนขึ้นจากสระมาเปลี่ยนชุดในห้องน้ำเตรียมจะกลับบ้านเพื่อนบางคนที่ไม่อายก็ถอดแก้ผ้ามันตรงนั้นเลย บางคนอายก็เข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำที่เป็นห้องส้วม ผมเองเปลี่ยนข้างนอกห้องนุ่งผ้าเช็ดตัวเปลี่ยนชุด ส่วนต้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องส้วม เวลาผ่านไปจนทุกคนเปลี่ยนชุดเสร็จก็ทยอยเดินออกกลับบ้านไปกันหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนทำอะไรชักช้า แต่งตัวช้า เอ้อระเหยไปเรื่อยเลยอยู่ในห้องน้ำเป็นคนสุดท้าย
ผมกำลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำสระก็หันมาเห็นห้องส้วมห้องนึงปิดล็อคอยู่ด้วยความสงสัยว่ายังมีใครอยู่อีกหรอผมเลยลองดันประตูเข้าไป ปรากฎว่าห้องล็อค “ใครอ่ะ” มีคนส่งเสียงในห้องตะโกนออกมาจากห้องนั้น “ยูเว้ยๆ ใครอยู่ในนั้นอ่ะ” “เราเอง” ผมจำเสียงได้ว่าเป็นเสียงต้าแล้วต้าก็ขอความช่วยเหลือจากผมว่าให้เข้ามาช่วยหน่อย ต้าเปิดประตูให้ผมเข้าไป
สิ่งที่ผมเห็นคือต้าอยู่ในชุดนักเรียนเรียบร้อยแล้วแต่ยังใส่กางเกงไม่ได้ เห็นกางเกงในสีขาวของมันแว๊บๆ (ในใจผมก็ไม่อยากมองหรอกแต่มันเห็นเอง555) ตะขอกางเกงของต้ามันหลุดออกข้างนึงหลุดแบบกระเด็นออกจากกางเกงเลย รูดได้แต่ซิบแต่เกี่ยวตะขอไม่ได้ แล้วกางเกงที่ต้าใส่มันก็ดูโคร่งๆไซซ์ใหญ่กว่าตัวมันมาก ถ้าไม่ใช้มือจับ กางเกงจะลงมากองกับพื้นทันที (พ่อกับแม่ต้าคงซื้อเผื่อโตละมั้งครับ)แล้วความซวยคือวันนั้นเข็มขัดมันดันหายอีก เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ต้าวุ่นอยู่กับการใส่กางเกงของมัน
ผมก็ช่วยเดินหาเข็มขัดในห้องน้ำ หาในกระเป๋าก็ไม่เจอเดินกลับไปที่ห้องเรียนก็ยังไม่เจออีก เลยเดินกลับมาที่ห้องน้ำสระ ถามต้าว่าวันนี้ใส่เข็มขัดมาป่าวเนี่ยต้าก็ตอบว่าใส่ดิ ไม่ใส่มันหลวม ผมก็พยายามหาแก้ปัญหาแบบซื่อๆ มัวไปวุ่นวายกับขอบๆกางเกง กับเป้ากางเกงมันอยู่นาน หาวิธีทำให้กางเกงต้าไม่หลุด ทำไปทำมาเป้าของต้ามันเริ่มมีอะไรนูนๆแข็งๆ มาดันมือผมที่อยู่แถวตะขอกางเกง ผมเองก็เลยแหย่ต้าไปว่า “เห้ยอะไรแข็งๆ อ่ะ” ต้ามันก็ยิ้มๆแต่ไม่พูดอะไร
จนผมคิดวิธีที่เป็นเส้นผมบังภูเขาได้ว่าเออ ผมก็ใส่เข็มขัดอยู่นี่หน่า ให้ต้ามันยืมไปใส่ก่อนก็ได้ (กางเกงผมพอดีกับเอวไม่ต้องใส่เข็มขัดยังได้เลย) ก็เลยเสียสละเข็มขัดให้ต้ายืมและให้มันมาคืนพรุ่งนี้ต้าก็บอกขอบคุณผมแล้วเอาเข็มขัดผมไปใส่
แต่สิ่งที่ทำให้ผมจำได้ไม่เคยลืมวันที่ผมต้องเปิดเผยหนอนน้อยของผมให้คนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่เห็นเป็นครั้งแรกก็เกิดขึ้นวันนี้แหละจู่ๆ ต้ามันก็พูดว่า “ยู ขอจับจู๋หน่อยได้ป่ะ”
ผมตกใจ เราสองคนอยู่ในห้องส้วมที่ปิดประตูอยู่ ในห้องน้ำสระไม่มีใครอยู่แล้ว
“เห้ย ทำไรวะบ้าป่าว ไม่เอาๆ” ผมตอบปฏิเสธไป
“อ่ะเดี๋ยวให้จับของเราคืน” ต้าบอก
ในใจผมคืออายแหละครับ แต่ต้ามันเสนอมา ผมก็เออ แกล้งมันหน่อยแล้วกัน เมื่อกี้มือผมก็ไปโดนอะไรแข็งๆของต้ามาแล้วต้ามันยังไม่ว่าอะไรเลย แล้วต้าก็ดึงกางเกงกับกางเกงในสีขาวมันลงไปที่ต้นขาต่อหน้าต่อตาเลย (คิดในใจไม่อายเลยหรอวะ)
ภาพแรกที่ผมเห็นมันคือ หนอนน้อยของต้าสีขาว ขาวกว่าสีผิวมันอีกมั้ง ขาวจนเห็นเส้นเลือดฝอยเลย หัวปิดสนิท แข็งชี้โด่ชี้เด่อันกระจิ๊ดเดียว ประมาณ 2 นิ้วได้มั้งครับ (ภาพติดตามาก =_=)ผมก็แกล้งเอามือไปแตะๆ หนอนมันทีสองทีระหว่างนั้นต้าก็เอามือมารูดซิบกางเกงผมลง ไม่พูดพร่ำทำเพลงเลย แล้วเอามือค่อยๆ ล้วงเข้าไปในกางเกงในผมเหมือนกัน แต่ระหว่างนั้นผมก็ตกใจเลยเอามือปัดออก แล้วบอกว่า
“เห้ยยยยยทำไรรรรร” ผมถามด้วยความช็อกและอาย
“ขอจับหน่อยน้า อยากรู้ว่าเป็นไง” ต้าขอ
“แค่จับทีเดียวนะเว้ยห้ามดู” ผมบอก ในใจแค่อนุญาตให้มันจับอย่างที่พูดก็มากพอแล้ว
“อืมๆ” แล้วต้าก็ค่อยๆ เอามือล้วงเข้าไปแหวกกางเกงในออก แล้วใช้มือคลำๆ หนอนน้อยของผม ในสภาพที่รูดซิบกางเกงลงเพียงอย่างเดียว
ต้ามันใช้เวลาจับของผมอยู่นาน ทั้งลูบ คลำ คลึง ล้วงไปจับไข่ทั้งสองข้าง หนอนน้อยของผมจากที่สงบๆ อยู่ ก็เริ่มตื่นตัวสู้มือของต้ามากขึ้นเรื่อยๆ ในใจก็คิดว่าต้ามันคงอยากรู้แหละว่าผมมีเหมือนของมันมั้ย แต่ทำไมของผมมันแข็งอัตโนมัติเลย ไหงบอกจะจับทีเดียว นี่จับแช่เลยนะ ผมคิดในใจ
แรกๆผมโดนจับก็ดิ้นไปดิ้นมาด้วยความจั๊กจี้บวกกับความอาย ไม่เคยให้ใครที่ไหนมาจับของรักของหวงผมเลยแม้กระทั่งพ่อกับแม่ผมเองยังไม่เคยให้จับ (แต่ว่ากล้าแก้ผ้าต่อหน้านะ 555) ต้าบอกให้อยู่นิ่งๆ แล้วจับผมแบบนุ่มนวลขึ้นระหว่างนั้นต้ามันก็ให้ผมจับของมันไปด้วย ผมก็จับเหมือนกับที่ต้ากำลังจับผมอยู่ ต้าจับผมยังไงจับส่วนไหน ผมก็เลียนแบบตาม จนเริ่มรู้สึกว่า เออ รู้สึกดีเหมือนกันนะ มืออุ่นๆนุ่มๆ ของต้ามาถูๆ ไถๆ ก็ไม่ได้แย่ ในนาทีนั้นผมไม่อายละ ก็มันยืนจับของผมมาหลายนาทีแล้ว
ผมมองดูของเจ้าหนอนของต้าก็คงขนาดพอๆ กับผมแหละ ของผมหัวก็ปิดสนิท แต่หนอนน้อยผมไม่ขาววอกแบบมัน ต้าก็ดูนิ่งๆ เหลือบตามองเพดานไปด้วย (คงจินตนาการอยู่มั้งว่าของผมหน้าตาเป็นยังไง) แท่งของทั้งผมทั้งต้าก็ยังแข็งเด่อยู่ไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนลงเลย ผมกับต้าผลัดกันจับหนอนกันอยู่พักนึง
จนมีคนตะโกนเข้ามาในห้องน้ำว่าจะปิดสระแล้ว ผมกับต้าก็ตกใจ (เหมือนทำความผิดกันมาโดนจับได้)เลยหยุดไว้แค่นั้น“โอเค พอแล้วล่ะยูขอบใจ” ต้าบอกขอบคุณผม คงจะหายอยากจับจู๋ผมแล้ว
“เออๆ พรุ่งนี้เอาเข็มขัดมาคืนด้วยนะเค้าไม่มีใส่” เราทั้งสองรีบใส่กางเกง และค่อยๆ ย่องออกจากห้องน้ำทีละคนก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนวันรุ่งขึ้น…
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
น่าติดตามมากเลยครับ ขอบคุงคร้าบ{:5_135:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ รออ่านครับขอบคุณครับ ขอบคุณครับเรื่องน่ารักดีครับรอติดตามตอนต่อๆไปนะครับ ชอบมากครับใสใสดีฮ่าๆ น่าติดตามมากเลยครับ รอตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณ น่าสนใจ รอตอนต่อไปครับ ขอบคุณครับ ลุ้นดี มาต่อด้วยนะคับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณ ขอบคุณมาก ลุ้นระทึกสนุกมากครับ เปลี่ยนใจเเลย
สนุกดี