น้องภูผา ลูกปะป๋าภู 1 : ลูกน้องพ่อ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Papaรัก เมื่อ 2021-7-4 06:03*ไม่อนุญาตให้ Copyเด็ดขาด*
เหมาะสำหรับผู้ที่ชอบแนวผู้ใหญ่กินเด็กและครอบครัว
สวัสดีครับ ผมชื่อภูผาครับ อายุ 7 ปี เรียนอยู่โรงเรียนชื่อดังโรงเรียนหนึ่งครับ ผมอยู่กับครอบครัว ซึ่งครอบครัวของผมมีกันอยู่ 5 คนครับ มีพ่อภู คุณอาเมฆน้องชายของพ่อภู พี่ภูเขาพี่ชายแท้ของผม และ คนสุดท้ายคือพี่หมอกลูกอาเมฆเป็นลูกที่ลูกของผมเองครับ และมีผมที่เป็นคนที่อายุน้อยที่สุดในบ้าน ถ้าถามว่าแม่ของผมกับอาสะใภ้ของผมไปไหน...ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ตั้งแต่จำความได้ผมก็ไม่เห็นพวกท่านทั้งสองแล้ว เอาล่ะครับ นอกจากผมแล้วทั้งบ้านของผมทุกคนเป็นทหารกันหมดเลยครับ พ่อของผมกับพี่ภูเขาเป็นทหารบก ส่วนอาเมฆและพี่หมอกเป็นทหารอากาศ และพี่ของผมทั้งสองคนตอนนี้ยังเรียนเตรียมอยู่เลยครับ ทำให้ตอนนี้ผมพักอยู่กับพ่อและอาเมฆกันแค่สามคน
พ่อของภูผาเป็นคนที่มีสเน่ห์มาก ทั้งหน้าตาที่คมคาย รอยยิ้มที่ได้รูป และร่างกายที่กำยำ และผิวสี่แทนมีสเน่ห์เพราะว่าพ่อภูเป็นตัวแทนนักกีฬาเพาะกายของกองทัพ เลยทำให้ตัวของภูใหญ่มาก และทำให้เป้าของพ่อภูตุงมากตามไปด้วย แต่ภูผากลับไม่ได้มาจากพ่อเลย เพราะตัวของภูผาออกจะตัวเล็กๆ ตี๋ๆ แล้วก็ขาวจั๊วะเลย พ่อภูเคยบอกว่าเด็กน้อยว่าได้มาจากแม่เต็มๆ แต่เด็กน้อยก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะว่าการที่เขาเป็นอย่างนี้ทำให้เขาได้รับความรักและความทะนุถนอมจากผู้ชายกำยำร่างใหญ่ทั้ง4
พ่อภูอายุ 41 ปี ส่วนคุณอาเมฆอายุ40ปี ทั้งสองมีรูปและหน้าไม่ต่างกัน ถ้าบอกว่าทั้งคู่เป็นแฝดกันก็ยังเชื่อได้ แต่อาเมฆจะสูงกว่าพ่อภูเพียงเล็กน้อย
ภูผา : พ่อคร้าบบบ
พ่อภู : ไงตัวแสบ กลับมาแล้วหรอ
ภูผา : ช่ายยย แถมปิดเทอมแล้วด้วย ภูจะได้พาพ่อเที่ยวแล้วว
อาเมฆ : อ้าวๆ ไอแสบ จะพาแค่พ่อเที่ยวคนเดียวหรอ แล้วอาละ
ภูผา : อาเป็นคนขับรถ
อาเมฆ : ไอแสบนี่ มาให้อาฟัดซะดีๆ
ภูผา : ย๊ากกกก ไม่อ้าววว หนวดอาเมฆจักจี๋
ภูผาวิ่งหนีอาเมฆไปนั่งอยู่บนตักของพ่อ ซึ่งเด็กน้อยก็ลืมไปว่าตอหนวดที่เพิ่งโกนของพ่อจักจี๋ไม่ต่างจากอาเมฆเลย
ภูผา : อ๊ากกก 555 พ่อ !! ภูจักจี๋555555
อาเมฆ : เห้ยๆ ไอภู จับไอแสบไว้ดีๆ
พ่อภูกอดตัวของเด็กน้อยแน่น และใช้ตอหนวดแข็งๆของพ่อค่อยๆไซร้ไปตามลำคอขาวๆ ในภาพตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับยักษ์ที่กอดอุ้มกระต่ายตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขน เพราะพ่อของเด็กน้อยสูงไม่ต่ำกว่า 185 น้ำหนัก 89 ส่วนเด็กน้อย 7 ขวบมันสูงแค่ 121 และมีน้ำหนักเพียง 25 เท่านั้นเอง เวลาพ่อกับอาของเด็กน้อยบอกว่าเล่นกันเบาๆ แต่มันไม่เคยเบาสำหรับตัวเด็กน้อยเลยสักที
หลังจากนั้น อาเมฆก็ไปหยิบหนอนที่อาใช้เลี้ยงนกของเขามา เพราะอะไรงั้นหนะหรอ
ภูผา : ไม่นะ อาเมฆ อยากเข้ามานะ ไม่ อาเมฆ ย๊าาาาาาาาาาาา!!!!!
เพราะเด็กน้อยภูผากลัวมากไงล่ะ
ผม : พ่อปล่อย พ่อปล่อยภูนะ ฮือยออ
พ่อภู : พอได้แล้วไอเมฆ ลูกกูร้องแล้วเนี่ย
อาเมฆ : เออๆ โอ๋ๆ หยุดร้องนะไอแสบ ไม่น่ารักเลยนะเนี่ย
อาเมฆอุ้มภูผาที่ร้องไห้ซบอกพ่ออยู่ไปปลอบ แล้วเขาก็ค่อยๆเดินไปยังหลังบ้าน ซึ่งเป็นที่ตั้งของโต๊ะกินข้าวของบ้าน เมื่อไปถึงขวัญของภูผาที่เสียไปเพราะหนอนก็กลับมา แล้วหันไปสนใจอาหารที่อยู่ในโต๊ะมากกว่า
อาเมฆ : อากับพ่อรู้ว่าในที่สุดเราก็ปิดเทอม อาเลยไปซื้อของกินมาเลี้ยงปิดเทอม เป็นไงน่ากินไหม
ภูผา : //พยักหน้า
พ่อ : งั้นเราขึ้นไปอาบน้ำแล้วรีบลงมาทานกัน ไอแทน!
พี่แทน : ครับนาย
พี่แทนเป็นลูกน้องของภู อายุ 25 เขามีหน้าที่ขับรถไปรับ-ส่งน้องภูผาที่โรงเรียน แล้วก็รถน้ำต้นไม้ กวาดพื้นถูบ้าน งานเล็กๆน้อยๆในบ้านนั่นล่ะ
พ่อ : พาภูผาไปอาบน้ำไป แล้วมึงก็มานั่งแดกด้วยกัน
พี่แทน : รับทราบครับนาย ไปกันเถอะน้องภูผา
ผม : ครับพี่แทน
พี่แทนเป็นคนที่หล่อพอสมควนในสายตาของเด็กน้อย ถึงแม้ว่าหุ่นและความสูงของพี่แทนจะน้อยความพ่อของเขามาก แต่ว่ามัดกล้ามของพี่แทนแน่นและหนาไม่ต่างจากพ่อและอาของเด็กน้อย เด็กน้อยให้พี่แทนนั่งรอเขาอาบน้ำอยู่บนห้องที่เขานอนกับพ่อสองคน จนถึงตอนที่อาบน้ำเสร็จ ภูผาพันผ้าขนหนูผืนใหญ่ตั้งแต่ไหล่ไปจนถึงกัวเข่า แต่จู่ๆผ้าก็ไปเกี่ยวกับประตูห้องน้ำและหลุดต่อหน้าของพี่แทน เผยให้เห็นร่างกายที่ขาวบริสุทธิ์ของเด็กน้อยภูผา ซึ่งพี่แทนก็นั่งรอเด็กน้อยอยู่บนเตียง King Size ของเจ้านายถึงกับหน้าและหูแทนขึ้นมาในทันที
ภูผา : พี่แทนหันไปก่อน!
พี่แทน : ครับๆ!
แล้วเด็กน้อยก๋เอาผาขนหนูมาคลุมตัวของเขาอีกครั้ง
ผม : พี่แทนครับ ผาขอเสื้อผ้าหน่อย
พี่แทน : ...
ผม : พี่แทนครับ
พี่แทน : ...
ผม : พี่แทน!!
พี่แทนที่หันหลีงให้เด็กน้อยอยู่ถึงกับสะดุ้งสะดุ้ง แล้วรีบยืนเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้ให้เด็กน้ยใส่ หลังจากนั้นไม่นานเด็กน้อนก็แต่งตัวจนเสร็จ แล้วรีบเดินออกจากห้องไปหาพ่อกับอาที่นั่งคุยกันรออยู่ที่โต้ะกินข้าว
พ่อ : มาแล้วหรอลูก มานั่งนี่มา//ตบตัก
พ่อภูตบตักของเขาเพื่อเรียกให้เด็ดน้อยไปนั่งตัก แต่เนื่องจากยังมีความงอนจากเมื่อตอนเย็นหลงเหลืออยู่ เขาจึงไม่เดินไปนั่งตักของพ่อ แต่ให้พี่แทนนั่งบนเก้าอี้แล้วก็นั่งบนตักของพี่แทนแทน ซึ่งพ่อภูกับอาเมฆก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วงานเลี้ยงก็เริ่มต้นขึ้น ทั้งข้าวกับข้าว รวมไปถึง กับแกล้มและน้ำเมาของพ่อ อาเมฆ และพี่แทน ซึ่งเด็กน้อยที่แอบชิมไปนิดนึงถึงกับทำหน้าเหยเกแล้ว เพราะเขารู้สึกว่ามันขมมากกก
พวกเขาเลี้ยงกันไปได้สักพักใหญ่ๆครับ จนสักประมาณ5ทุ่มได้ พ่อภูกับอาเมฆก็ขอตัวไปนอนก่อน เพราะแต่ละคนซัดเบียร์ไปไม่ต่ำกว่า 10 ขวบใหญ่ๆ เด็กน้อยแอบคิดในใจนะว่าแค่ปิดเทอม ทำไมถึงเลี้ยงกันอย่างกับเรียนจบ ตอนนี้เหลือแค่ภูผาที่ไม่ดื่มกับพี่แทนที่จะต้องเก็บซากอารยธรรมของพวกเขา แต่พ่อภูชวนให้เด็กน้อยขึ้นห้องนอนด้วยกัน แต่เพราะว่าทุกครั้งที่พ่อภูเมาพ่อของเขาจะเป็นอะไรก็ไม่รู้ ชอบกอดแน่นแล้วก็ไซร้ที่คอของเด็กน้อยเป็นแระจำ แถมยังเอาอะไรแข็งๆมาถูกันของเขาด้วย แล้วพอตื่นเช้ามากางเกงข้างหลังของเด็กน้ยก็ชุ่มไปด้วยน้ำอะไรก็ไม่รู้ เด็กน้อยสงสัยพ่อเมาจนขี้เกียจลุกขึ้นไปฉี่ก็เลยฉี่แตกใส่ก้นเด็กนอย
ภูผา : ไม่เอาอะ พอพ่อชอบฉี่แตกใส่ก้นภู ภูไปนอนกับพี่แทนดีกว่า
พ่อภู : อาๆ พาลูกกูนอนนะเว้ยอย่าพาลูกกูเล่นเกมจนดึก
พี่แทน : ครับนาย
จากนั้นพ่อภูก็เดินเข้าห้องไป บ้านของน้องภูผาเป็นบ้านชั้นเดียว แล้วก็มีสวนเล็กๆพร้อมกับบ้านพักลูกน้องที่พ่อของเด็กน้อยให้คนมาปลูกไว้ ซึ่งตอนนี้ที่แทนก็พักอยู่ที่นั่น เด็กน้อยรอพี่แทนเคลียร์โต๊ะอาหารสักพัก ก่อนที่พี่แทนอุ้มเขาไปนอน เพราะตาของเด็กน้อยกำลังจะปิดให้ได้
พี่แทน : น้องภูนอนก่อนเลยนะครับ พี่แทนขออาบน้ำก่อน เดี๋ยวน้องภูเหม็น
ภูผา : อือ
เด็กน้อยที่ตอนนี้สติเลือนลางลงไปทุกที่ก็ตอบโดยใช้เสียงจากลำคอ และก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย จนสักพักเด็กน้อยก็ตื่นมาอีกทีตอนที่ผมรู้สึกอึดอัดเพราะมีใครบางคนกำลังกอดไซร้ผมอยู่ เขาคิดว่าเขานั้นอุส่าห์หนีจากพ่อของเขามาแล้วยังมาเจอพี่แทนอีก
ภูปา : อือ~...พี่แทนจะทำอะไรครับ
พี่แทน : นะ...น้องภู ตื่นมาทำไมครับ
ภูผา : ก็พี่แทนกอดภูจนอึดอัดไปหมด ภูจะไม่ตื่นได้ยังไงครับ
พี่แทน : อา ขอโทษครับ
จากนั้นพวกเขาก็กลับเข้าสู่สภาวะสงบ แต่ว่าเด็กน้อยก็ยังคิดว่าทำไมพี่แทนถึงชอบเอาไม้แข็งๆมาถูที่ก้นเหมือนพ่อไม่มีผิด ซึ่งเขาก็ไม่สนใจและเปิดประตูเข้าสู่ห้องนิทราอีกครั้ง แต่พี่แทนก็พูดขึ้นมาอีกครั้งนึง
พี่แทน : น้องภูครับ
ภูผา : ครับพี่แทน มีอะไรหรอ
พี่แทน : ท่านภูชอบฉี่ใส่น้องภูจริงๆหรอ
ภูผา : ใช่ครับ ตื่นขึ้นมากางเกงภูเปียกตลอด
พี่แทน : งั้นพี่ขอ...
เด็กโดนลูกน้องของพ่อจับหันหน้าเข้าหาตัว เด็กน้อยมองหน้าแทนสักพักก่อนที่จะสังเกตุว่าพี่แทนไม่มีเสื้อผ้าปกคลุมร่างกายเลยแม้แต่ชิ้นเดียว และสิ่งที่เขาคิดมาตลอดว่ามันคือท่อนไม้แข็งๆแต่ที่จริงแล้วมันคือน้องชายของแทนที่ตอนนี้มันกำลังแข็งและใหญ่มาก
ภูผา : พะ..พี่แทนคะ...อื้อออ!!
ยังไม่ทันที่เด็กน้อยจะพูดอะไร แทนก็ใช้ปากของเขสบดคลึงกับปากเล็กๆของลูกเจ้านาย เขาทั้งเลียเเละกัดริมฝีปากจนเด็กน้อยเจ็บไปหมด พร้อมกับที่เขาใช้มัดกล้ามแขนข้างหนึ่งของเขารัดร่างกายเล็กจนแน่นไปหมด ส่วนอีกข้างเขาก็ใช้เพื่อที่เข้ามาลุกล้ำประตูหลังเล็กที่ยังไม่เคยถูกลุกล้ำมาก่อน
พี่แทน : น้องภู
ภูผา : ...
พี่แทน : พี่ชอบน้องภูนะครับ น้องภูเป็นของพี่นะ
เมื่อแทนพูดจบ เขาแทนก็เริ่มลุกล้ำเข้ามาในปากของร่างเล็ดมากขึ้น จากที่ตอนแรกมีเพียงแค่เลียริมฝีปากเล็ก เขาก็เริ่มที่จะป้อนลิ้นอุ่นๆเข้าไปในนั้น ตอนแรกเด็กน้อยเหมือนจะไม่ยอมแต่สุดท้าย แทนก็ป้อนลิ้นอุ่นๆของเขาเข้าไปในปากเล็กได้ มันเป็นจูบที่นุ่มละมุนแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆที่แทนเคยนอนด้วย จากนั้นแทนก็ถอดเสื้อของเด็กน้อยออกทีล่ะชิ้น จนร่างกายของเด็กน้อยเปื่อยเปล่าไปพร้อมๆกัน พี่แทนก็จับมือเล็กๆนุ่มๆไปวางไว้บนจู๋ยักษ์ของเขา ที่มีขนาด 7.5 นิ้ว
พี่แทน : อ๊าาาา~ นิ่มจังเลยครับน้องภู
ภูผา : อื้อพี่แทน จักจี๋ จู๋พี่แทนมันร้อนอ่ะครับ
พี่แทน : ไม่ใช่จักจี๋ครับ เขาเรียกว่าเสียว แล้วของพี่หนะ เขาไม่เรียกว่าจู๋แล้วครับ:)
ภูผา : งั้น...มันเรียกว่าอะไรล่ะครับ
พี่แทน : อยากรู้งั้นหรอครับ
เด็กได้แต่พยักหน้าด้วยความไร้เดียงสา ทำให้แทนค่อยๆดันตัวูปาให้ขยับลงไปหาจู๋ยักษ์ของเขา
พี่แทน : งั้นน้องภูต้องอมให้พี่จนกว่าพี่จะพอใจนะครับ พี่ถึงจะบอก
ภูผา : ภูอมไม่เป็นนะครับ
พี่แทน : คิดซะว่าเป๋นไอติมแท่งใหญ่นะครับ แล้วก็ค่อยกลืนมันเข้าไป อ่าาาาา~ นั่นแหละครับ อย่าให้โดนฟันนะครับน้องภูของพี่แทน
ด้วยความอยากรู้ ทำให้เด็กน้อยทำตามที่ลูกน้องของพ่อเขาบอกอย่างช้าๆ แต่ด้วยขนาดที่มันมีใหญ่มาก มันทำให้ไม่สามารถอมไอติมอุ่นๆแท่งนั้นได้จนหมด
พี่แทน : อ่าาา พอแล้วครับน้องภู มันเรียกว่าควยครับ
ภูผา : ควยหรอครับ
พี่แทน : ใช่ครับ ควยของพี่ใหญ่ไหมครับ
ภูผา : ใหญ่ครับ อ๊ะ! พี่แทนจะทำอะไรครับ
แทนค่อยๆล้วงล้ำเข้าไปในรูปเล็กๆที่ปิดสนิท อันบ่งบอกว่าไม่เคยมีสิ่งใดล้วงล้ำเขาไปก่อน
พี่แทน : รูน้องภูแน่นมากครับ น้องภูหันหีมาหาพี่หน่อยสิครับ
ภูผา : หีคืออะไรหรอครับ
เด็กน้อยภามด้วยความสงสัย
พี่แทน : หีคือรูทำพี่แหย่อยู่ตอนนี้ไงครับ รีบๆหันมาเร็วครีบ พี่อยากลองชิมหีน้องภูแล้ว
แทนหลอกเด็กน้อยและจัดท่าให้น้องภูผาอยู่บนตัวของเขา และให้ปากของเขาตรงกับรูบริสุทธิ์ที่ยังไม่เคยถูกล่วงล้ำไปก่อน เขาถุยน้ำลายลงไปในรูนั้น แล้วค่อยๆใช้ลิ้นเลียรูนั้นอย่างกระหาย
ภูผา : อ๊ะ! พะ...พี่แทนครับ ภูเสียวมากเลย อื้ออออ พอแล้วววว
พี่แทน : เสียวสิครับถึงจะดี อ๊าาาา หีน้องภูอร่อยมาก พี่กินได้ไม่อยู่เลย
ภูผา : มันเปียกไปหมด อื้ออออ แล้วครับพี่แทน
แทนได้ยินดังนั้นก็ใช้นิ้วกลางของเขาค่อยๆลุกล้ำเข้าไปในรูของลูกเจ้านายจนหมดนิ้ว แต่นิ้วของแทนใหญ่พอที่จะทำให้น้องภูผารู้สึกเจ็บมากจนร้องเสียงดังออกมา
ภูผา : โอ้ย! พี่แทน!! มันเจ็บครับ
พี่แทน : ทนหน่อยนะครับ เเปบเดียวนะ
ภูผา : ไม่! ถ้าพี่แทนไม่หยุดผาจะไปฟ้องพ่อ!
เมื่อเขาได้ยินดังนั้น จากที่เขากำลังจะใส่นิ้วที่สองไปในรูถึงกับรีบหยุดทันทีในทันที
พี่แทน : อย่านะครับน้องภู! ถ้าน้องภูบอกพี่คงซวยแน่เลยครับ
ภูผา : งั้นพี่ภูก็เอาออกไปได้แล้ว!!
พี่แทน : แต่น้องภูครับ ตอนเอาออกมันเจ็บกว่านี้อีกนี้นะครับ พี่รอให้น้องภูหลับแล้วค่อยเอาออกดีกว่า
ภูผา : ก็ได้ครับ แต่พี่แทนต้องเอาออกนะ
พี่แทน : ครับ สัญญา
หลังจากนั้นไม่นานน้องภูผาก็หลับสนิทอยู่บนตัวของเขา แต่แทนที่แช่คานิ้วของเขาไว้ในรูของน้องภูยังไม่หลับ และก็ควยขนาด 7.5 ของเขาก็เช่นกัน เขาเริ่มใช้มืออีกข้างสาวไปที่ควยแข็งปั๋งโดยไว และไม่ลืมที่จะขยับซอยนิ้วที่อยู่ในรูของน้องภูผา โดยที่ตอนนี้หน้าของน้องภูผาอยู่ตรงบริเวณท้องน้อยของเขาพอดี
แทน : อ้าาา น้องภูครับ พี่จะแตกแล้วนะครับ รอกินน้ำควยพี่ได้เลย โอ้ยยยยยย แตกแล้ว แตกแล้วครับ แตกแล้วววว!!
ไม่นานร่างกายของเขาก็กระตุก และพ้นน้ำขาวขุนของเขาที่ถูกเก็บเอาไว้เป็นเวลาหลายวันไปเบอะกับหน้าของเด็กน้อย แทนรู้สึกพอใจอย่างมากแม้จะไม้ได้สอดใส่ควยของเขาเข้าไปในรูของเด็กน้อยผู้เป็นลูกชายของเจ้านายก็ตาม
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อยากได้จัง ชอบๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ แทนช่างกล้า อิอิ เด็กน้อยจริงๆด้วย ต้องรออีกสักหน่อยดีกว่านะ :)
อยากเห็นบทพ่อภูกับพี่แทนด้วยจัง…มันจะเป็นไงน้อ? น้องภูผาเห็นแล้วต้องชอบแน่ๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ มีต่อไหมครับ มันมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ดีงามมม