Snooker ตอนที่ 3 ทหาร
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hanabi เมื่อ 2021-7-29 23:27คำเตือน
เรื่องต่อนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น อ่านเพื่ออรรถรสอย่าได้หาถึงความเป็นจริงแต่อย่างใด อาจมีคำที่หยาบคาย ฉากอนาจาร ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 13 ปี ควรได้รับคำแนะนำ.
หลายวันมานี้คิวกับผมพวกเรามักพากันชักว่าวกับอมควยให้กันก่อนนอน มันเป็นอะไรที่ทำให้พวกเราหลับสนิทอย่างมาก และมันยิ่งทำให้พวกเราสนิทกันมากขึ้น ส่วนในช่วงกลางวันนั้นพวกเราก็เล่นเกมฆ่าเวลา ตกเย็นก็ไปเล่นกับเพื่อนและเด็ก ๆ แถวบ้าน จนวันหนึ่งเพื่อนสนิทที่โรงเรียนผมก็โทรมาหา มันชวนผมไปเที่ยวน้ำตก ผมเองก็เบื่ออยากเจอหน้าเพื่อน ๆ เหมือนกันจึงตกลงทันที
"คิวพรุ่งนี้ไปเที่ยวน้ำตกกัน" ผมรีบบอกน้องชายคนสนิท
"ผมไปได้หรอ" คิวถามกลับทันที
"ไปได้สิ พี่ให้ไปด้วยอยู่แล้ว"
"ไม่ ๆ ผมต้องบอกพ่อแม่ก่อนครับ ถ้าจะไปเที่ยวไหนไกล" คิวพูดแบบนี้ผมเลยเข้าใจ เพราะคิวยังเด็ก พ่อแม่น้องเขาก็ต้องเป็นห่วง
"จริงด้วย พี่ก็ลืม เดี๋ยวให้พ่อขอให้" ผมเลยลงไปด้านล่างบอกพ่อแม่ เรื่องจะพาน้องไปเล่นน้ำตก ไปกับใครบ้างโดยเฉพาะเรื่องที่มีพ่อเพื่อนไปด้วยเป็นคนดูแล
"จะให้พ่อไปส่งบ้าน หนึ่งไหม" พ่อผมถาม เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดงานของพ่อ
"ไม่เอาอะ ผมอยากขี่มอไซค์ไปกันเอง" ผมบอก
"มันอันตรายนะ บ้านหนึ่งอยู่ตั้งไกล" แม่ผมท้วงติงทันที
"ผมจะไม่ซิ่งครับ" ผมรีบบอก
"ก็ได้ แต่ว่าต้องขับดี ๆ ละ เพราะคิวไปด้วย ลูกเขาเป็นอะไรมา พ่อก็ต้องไปทำใช้เขาคืน" พ่อผมพูดติดตลก แต่แม่ผมก็ตีพ่อผมไปทีหนึ่ง ผมก็ได้แต่ยิ้มให้กลับ 2 คนนี้
ไม่นานพ่อผมก็โทรหาเพื่อนเขาหรือก็คือน้าปืนพ่อของคิว พ่อส่งโทรศัพท์ให้ผมคุยกับน้าปืน ผมก็รับปากว่าจะดูแลคิวให้ดี เพราะคิวว่ายน้ำยังไม่เป็น พอคุยเสร็จ พ่อผมก็คุยต่อกับน้าปืนอีกพักใหญ่ ผมก็นั่งรอเพราะจะถามพ่อเหมือนกันว่า น้าปืนกับน้ายุ้ยจะกลับจากเชียงใหม่กันวันไหน เพราะในใจลึก ๆ ผมยังไม่อยากให้คิวกลับบ้าน ยังอยากให้คิวอยู่กับผมไปนาน ๆ
"นุ๊ก น้าปืนมีปัญหาที่เชียงใหม่ พ่อกับแม่ เลยว่าพรุ่งนี้จะไปเชียงใหม่กัน นุ๊กอยู่กับน้องได้ปะ" พ่อถามผมก่อนที่ผมจะได้ถามอะไรอีกฝ่าย
"ได้ โตแล้ว แต่ขอเงินค่าขนมยังชีพไว้ให้ก็พอครับ" ผมรีบบอกถึงปัจจัยยังชีพของผมทันที
" 5 พันก็พอมั๊ง พ่อไปแค่ 2 วัน แล้วพรุ่งนี้ก็อย่ากลับเย็นหรือดึกมากละ มันอันตราย" พ่อผมเตือน
พอการขออนุญาตเรียบร้อยแล้ว ผมก็ไปบอกข่าวดีกับคิวทันที ก่อนจะโทรไปบอกเพื่อนผมว่าจะเดินทางไปยังไง ตอนแรกผมว่าจะไปหามันที่บ้าน แต่มันบอกว่าไปเจอกันที่อุทยานเลย เพราะทางไปน้ำตกในอุทยานนั้นอยู่ระหว่างทางไปบ้านไอ้หนึ่ง พวกเรานัดพบกันที่นั่น 9 โมงเช้า
วันรุ่งขึ้นผมตื่นเช้ากว่าทุกวัน แต่ก็ยังช้ากว่าพ่อแม่ที่พากันออกเดินทางไปเชียงใหม่แล้ว ผมลงมาก็เห็นแบงค์พัน 5 ใบวางไว้ที่ประจำที่ผมมักเจอพวกมัน ผมเลยโทรไปคุยกับพวกเขานิดหน่อย ก่อนจะบอกว่ากำลังจะเดินทาง พ่อผมก็บอกว่าถึงแล้วให้โทรบอกด้วย ผมก็รับปากไป ผมพาคิวขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่งของผมออกไปอย่างเคย แต่ว่าวันนี้ยังเช้ามากทำให้อากาศโดยรอบเย็นกว่าทุกครั้งที่ผมพาคิวออกมา โชคดีที่ผมกับคิวใส่เสื้อคุม มันเลยกันได้ทั้งความหนาวเย็นและแสงแดดอันร้อนแรงที่คงอีกไม่นานก็คงพบเจอ หากแต่ว่าทางไปอุทยานนั้นมันต้องขึ้นเขา เส้นทางจึงเต็มไปด้วยร่มไม้ใหญ่ มันเป็นอะไรที่ผมชอบมาก คิวเองก็เหมือนจะชอบเช่นกัน เพราะเห็นยื่นมือกางออกรับลมเล่น ผมจึงชะลอความเร็วลง ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วเด็กชายคิวคงลงไปกลิ้งบนท้องถนนเป็นแน่ เพราะคิวต้องแบกเป้เสื้อผ้าของพวกเรามาไว้ใช้เปลี่ยนหลังเล่นน้ำด้วย จริง ๆ มันก็แอบหนักอยู่ เพราะในนั้นมีขนมมากมาย
"เกาะดี ๆ ดิคิว" ผมแกล้งบ่นอีกฝ่าย
"ก็อากาศมันดี คิวชอบ"
"พี่ก็ชอบ แล้วระหว่างอากาศกับพี่ คิวชอบอันไหนกว่ากันละ" ผมแกล้งถามไปงั้น
"ฮ่า ๆ ชอบพี่นุ๊กมากกว่าสิ"
"ดีมากน่ารักมากไอ้น้องชาย" ผมที่ได้ยินก็อดอมยิ้มไม่ได้ ไม่นานพวกเราก็มาถึงอุทยาน แน่นอนว่าพวกผมมาถึงก่อนเวลา ที่นี่จึงไม่พบใครเลยนอกจากเจ้าหน้าที่และทหาร
ผมจึงโทรหาเพื่อน พวกนั่นพึ่งออกเดินทางคงอีกพักใหญ่กว่าจะมาถึง ผมเลยตัดสายโทรไปหาพ่อแม่แทน พวกเขาบอกว่าเที่ยง ๆ คงถึงเชียงใหม่ ผมเลยว่าจะหาที่ทางนั่งรอ แต่ในตอนนั้นก็มีพี่ทหารคนหนึ่งเดินเข้ามา
"พวกน้อง ๆ มาทำอะไรกัน พ่อแม่ไม่มาด้วยเหรอ" คงเห็นว่าพวกผมเป็นเด็กอยู่
"จะมาเล่นน้ำตกครับ มีพ่อเพื่อนมาอยู่ครับ แต่ตอนนี้ยังมาไม่ถึงเลยว่าจะรอพวกเขาก่อน"
"ดีแล้วมีผู้ใหญ่มา ถ้ามาแค่พวกน้องพี่คงให้เข้าไปไม่ได้ ป่ามันอันตราย" ทหารบอก
"ครับพี่"
"ตามพี่มาก่อน ไปรอผู้ปกครองตรงนั้น" พี่ทหารชี้นิ้วบอก มันเป็นป้อมด่านตรวจกับสำนักงานเจ้าหน้าพี่ป่าไม้ ไม่ไกลก็มีร้านอาหารเล็ก ๆ 1 ถึง 2 ร้าน
"ไม่เป็นไรครับผมรอตรงนี้ได้" ผมรู้สึกเกรงใจ
"ต้องไป เพราะพี่ไม่ไว้ใจพวกน้อง หากอยู่ ๆ วิ่งเข้าป่าไปกันเอง พี่โดนนายด่าตายเลย" พี่ทหารบอก แต่ก็ไม่ได้ดุว่าอะไร ก่อนจะเดินนำทางพวกผมไป ผมก็พูดไม่ออกเลยจำใจจูงมือน้องชายตามพี่ทหารไปนั่งรอพ่อเพื่อน
ผมนั่งชมนกชมไม้กับคิวไม่นาน ก็มีพี่ทหารอีกคนเดินเข้ามา เขาก็พูดคุยกับเพื่อน ๆ ของเขา แต่ว่าพี่เขาโดดเด่นกว่าทุกคน เพราะพี่เขาขาวมาก ๆ ขาวกว่าผมอีก แถมที่สำคัญหล่อด้วย ระดับพระเอกหนังได้เลย รูปร่างสันทัดกล้ามไม่ได้ใหญ่ แต่ก็สูงเป็นนายแบบได้ ผมกับคิวเลยลืมตัวจ่องมองพี่ทหารอยู่นาน จนพี่เขาสังเกตเห็นพวกผม ก่อนจะยิ้มให้ ทำเอาผมรู้สึกเขินจนหัวใจเต้นเลย คิวเองก็เหมือนกันรีบหันหน้าหนีพี่ทหาร ส่วนผมถึงจะเขิน แต่ก็ไม่ได้รีบหันหนี แต่ยิ้มกลับไปแทน ไม่นานพี่เขาก็เดินมาหา
"ลูกใครนิ ไม่เห็นคุ้นหน้าเลย" พี่เขาคงคิดว่าพวกผมเป็นลูกแม่ค้าหรือเจ้าหน้าที่แถวนี้
"พวกผมจะมาเล่นน้ำตกครับ มาจากที่อื่น" ผมรีบอธิบาย
"อ้าว มากัน 2 คนเองหรอ" พี่สุดหล่อถาม
"เปล่าครับ กำลังรอพ่อเพื่อนกับเพื่อนครับ" ผมรีบบอก พี่ทหารก็ยิ้มให้อีกครั้ง ก่อนจะมองหาที่ทางแล้วนั่งลงใกล้ ๆ พวกผม
"น้อง ชื่ออะไรกันบ้าง บ้านอยู่แถวไหน" พี่ทหารสุดหล่อถาม ผมก็ไม่รู้ว่าจะปกปิดไปทำไม บ้านผมก็ไม่ได้อยู่แถวนี้ เพราะอยู่อีกตำบล
"ผมชื่อสนุ๊กเกอร์ครับ น้องผมชื่อคิว บ้านอยู่..." ผมก็บอกไปตามตรง
"โห นี่ขับรถมากันเองเลยหรอ ขอพ่อแม่แล้วใช่ปะ" พี่ทหารสุดหล่อพูดอย่างไม่ค่อยอยากเชื่อ
"แล้วสิพี่ เห็นแบบนี้ผมโตแล้วนะ" ผมก็บ่นนิด ๆ เพราะไม่ค่อยชอบเวลาคนมองผมเป็นเด็ก
"โตนี่หมอยขึ้นยัง" พี่ทหารได้ทีแซว
"ขึ้นแล้วดิถามได้" ผมก็ไม่ยอมไม่อายอยู่แล้ว
"ไม่เชื่อวะ ให้ดูถึงจะเชื่อ" พี่ทหารก็ไม่ค่อยทะลึ่งเลย
"พี่นี่แม่ง" ผมก็บ่นออกไป ก่อนจะเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วดึงขนหมอยตัวเองออกมา ถึงจะเจ็บหน่อย ๆแต่ก็นำหลักฐานทางนิติเวชฯ ออกมาให้พี่ทหารดูชมได้
"เชี้ย คนจริงวะ ฮ่า ๆ" พี่ทหารหัวเราะก่อนจะเอามือมาลูบหัวผมจนทรงผมเสียทรง
"เองนี่ใจกล้าจริง ๆ ปกติเจอแต่เด็กขี้อาย"
"พี่ชื่อขัน จำไว้ด้วยละ" พี่ทหารบอก
"ขันตักน้ำหรอพี่" ผมได้ทีแซวอีกฝ่าย
"เชี้ย ปากดีอีก ขันติ อะรู้จักปะ" พี่ทหารอดขำกับมุกผมไม่ได้ก่อนจะขยับมาใกล้ผมกับคิวอีกนิด
"เอาเบอร์มา" พี่ทหารบอกผม
"ไม่ให้ได้ปะ" ผมยียวนกลับ
"ไม่ให้ก็ไม่เอาวะ" พี่ทหารทำทีบ่น
"08-XXXX-X595" ผมรีบท่องออกมาแบบไว ๆ
"เชี้ยไวจัด จำไม่ทัน" พี่ขันนำมือถือออกมาก่อนจะ ถามซ้ำแล้วกดเบอร์ผมลงไป
"ยิงมาด้วยดิ ผมจะได้รู้ว่าใครโทรมา ปกติผมไม่รับสายเบอร์แปลกนะ" ผมบอก จากนั้นก็มีเบอร์หนึ่งโทรเข้ามา ผมเลยเมมเก็บไว้ทันที
"ถ้าได้ ไลน์ เฟสบุ๊คด้วยก็จะดีมาก ฮ่า ๆ ๆ เดี๋ยวพี่ลงไปแถวบ้านสนุ๊กจะโทรให้ไปเลี้ยงข้าวนะ" พี่ขันพูดขึ้นมาผมก็รู้ว่าเขาแค่พูดเล่น
"อะไรคนโตกว่าต้องเลี้ยงดิ มีที่ไหนให้เด็กเลี้ยง" จากนั้นพวกเราก็พูดคุยอย่างสนุกสนานจนหลงลืมเวลาไปเลย คิวก็เงียบ ๆ คุยแค่ตอนพี่ขันถามเท่านั้น อาจเพราะคิวเขินอายพี่ขันเลยถามคำตอบคำเสียมากกว่า
"สนุ๊กเรียนที่ไหนอะ" พี่ขันสุดหล่อถามขึ้นมา
"โรงเรียน... อะพี่" ผมบอกชื่อโรงเรียนไป พี่ขันก็แซวทันที
"เชี้ย ลูกคนรวยนิหว่า ไอ้โรงเรียนนี้มันเป็นโรงเรียนคริสไม่ใช่รึ" แน่นอนว่าคนแถวนี้รู้จักโรงเรียนผมดี เพราะมันขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนเอกชนชื่อดังในจังหวัดนี้พอสมควร
"แน่นอน พี่รู้จักพ่อผมไหม พ่อผมชื่อ..." ผมเลยเอ่ยชื่อพ่อออกไป
"เชี้ย ลูกคนใหญ่คนโตนี่หว่า" พี่ขันทำทีตกใจ
"รู้จักจริงอะ" ผมทำทีแซวเพราะดูออกว่าพี่เขาเล่นด้วย
"ใครมันจะไปรู้จักวะ พี่อยู่แต่บนเขา นาน ๆ จะลงไปด้านล่างจะไปรู้จักใครได้" พี่ขันบอก
"พี่ไม่ใช่คนที่นี่หรอ" ผมถาม
"บ้านพี่อยู่กำแพงเพชร" พี่ขันตอบ
"ก็ไม่ไกลนิ" ผมตอบ
"อ่อ ไม่ไกลก็ไม่ไกล แล้วนี่ปกติมาเล่นน้ำที่นี่บ่อยหรอ" พี่ขันถาม
"เคยมาตอนเด็ก ๆ อะ พอโตมาหน่อยก็ไม่ได้มาแล้ว นี่ก็มาเพราะปิดเทอมไม่มีอะไรทำ พอเพื่อนชวนเลยมา" ผมบอกไปตามตรง
"ถ้าชอบก็มาอีกนะ ช่วงนี้พี่ยังประจำอยู่นี่ ถ้ามาอีกจะพาไปดูน้ำตกส่วนใน ที่เขาไม่เปิดให้ชาวบ้านเข้าไปเล่น" พี่ขันบอก
"ฮ่า ๆ พี่ขัน ชวนผมเข้าป่านี่คิดอะไรกับผมเปล่า" ผมได้ทีแกล้งถาม
"คิดไม่ได้ไง ว่าแต่สนุ๊กมีแฟนยัง" พี่ขันทำผมเกือบไปไม่เป็น
"พูดจริงดิ กลัวนะเนี้ย" ผมทำทีตกใจ
"ทำเป็น... ถ้าสนุ๊กไม่ยอมพี่ก็ไม่ทำอะไรหรอก ไม่อยากติดคุก ว่าแต่ยังไม่ตอบเลย มีแฟนยัง" พี่ขันพูดแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
"ยัง ถามทำไม" ผมถาม
"อ่าว ถามเพราะจะจีบไง" พี่ขันพูด
"พี่ไม่มีแฟนหรอ หล่อขาวพระเอก ขนาดนี้" ผมได้ทีแกล้งถาม
"มีเมียแล้ว อยู่ที่บ้าน แต่พี่ชอบเด็กปากดี แนวสนุ๊กมากกว่า" พี่ขันพูดพร้อมยักคิ้วให้ ผมนี่แบบใจเต้นเลย คนอะไรหล่อแล้วมีเสน่ห์อีก
"มีเมียแล้วจะมาจีบผมทำไม" ผมทำทีไม่เข้าใจ
"ฮ่า ๆ กลับไปพี่ก็เลิกกับมันแล้ว มันแอบมีผัวใหม่ ช่างมันเถอะ เปลี่ยนเรื่อง" พี่ขันพูด ผมก็เลยพอเข้าใจ
"อ่อ เปลี่ยนเรื่องก็เปลี่ยนเรื่อง" ผมทำทีบ่น
"ว่าแต่ พี่อยู่นี่ห่างไกลแฟน ว่าเวลาพี่เงี่ยนทำไงอะ ชักว่าวปะ" ผมถามเพราะอยากรู้ว่าคนตรง ๆ แบบนี้จะตอบไง พอพี่ขันได้ยินผมถามก็ยิ้มให้ ก่อนจะโน้มตัวเข้ามากระซิบบอกผมว่า
"สนุ๊กเห็นพี่คนนั้นไหม มันช่วยโม๊คควยให้พี่ เห็นแมน ๆ แบบนั้น มันไล่ดูดควยเพื่อน ๆ ที่ประจำที่นี่หมดทุกคนเลยนะ" ผมที่ได้ยินจำต้องกลืนน้ำลาย ใครจะไปคิดทหารกลางป่าก็หาวิธีปลดปล่อยแบบนี้เหมือนกัน
"ก็ดีพี่" ผมได้แต่ตอบเจื่อน ๆ เพราะก็ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะเรื่องนี้ก็เกินคาดกว่าที่ผมคิดไว้
"เห็นถามเรื่องนี้ สนใจช่วยพี่อีกคนไหมละ แต่ถ้าจะให้ดี มาเป็นแฟนพี่ดีกว่านะ" พี่ขันยอดผมอีกรอบ
"ขอคิดก่อนละกัน" ผมเลยตอบไปกวน ๆ ก่อนจะเห็นว่ามีรถพ่อเพื่อนขับเข้ามาแล้ว
"พี่ขันเพื่อนผมมาแล้ว" ผมหันไปบอก
"อืม แล้วเดี๋ยวก่อนกลับมาหาพี่อีกรอบด้วย อย่าลืมละ" จากนั้นพี่ขันก็เดินแยกกลับไป
ส่วนผมก็เดินไปหาเพื่อนกับพ่อมัน พวกที่มานั้นมีพ่อแม่ของไอ้หนึ่ง กับเพื่อนที่โรงเรียนอีก 2 คน คือ ไอ้ตี๋ กับไอ้หมอก
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากครับ น่ารักน่าลุ้น ขอบใจ ขอบคุณครับ มาต่อไวไวนะฮะ กำลังสนุก กำลังสนุกเลยมาต่อไวๆนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนน่ะ สนุกครับรอๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ