[นิยายประหลาด ภาค 2 ตอน 8]จะสร้างนายเป็นชายแท้
"อีกประมาณ 5 กิโลจะถึงค่ายใหญ่ครับ"ลุงสมศักดิ์ขับรถจี๊บขึ้นไปตามแนวป่าโดยมีรามกับเดฟสองหนุ่มนั่งอยู่ที่เบาะหลัง
พวกเขาพักผ่อนกันที่บ้านอาชางแบบเต็มที่เป็นเวลา 3 วัน จนสภาพร่างกายฟิตปั๋ง
แถมยังได้ใช้โซนออกกำลังกายส่วนตัวของอาชางอีกด้วย สภาพจึงผิดกับตอนแรกที่อดนอนแล้วมาที่นี่มากนัก
"ตอนนี้ผมพร้อมเจอผู้กองรามินทร์เลยล่ะครับลุง"
"ครับผมเชื่อว่าพวกคุณฟิต" ลุงหัวเราะเพราะ 3 วันที่อยู่กับอาชาง คนพวกนี้ก็ให้นายน้อยเขาพาคนมาเล่นสนุกจัดเต็มเหมือนกัน
"เล่นสอนอะไรแปลกๆให้นายน้อยของผมซะเยอะเชียวนะครับ"
"ก็เพื่อตัวอาชางเองนั่นแหละครับ"
"ใช่ครับ ท่านดูมีชีวิตชีวามากกว่าก่อนหน้ามากเลย ผมต้องขอบคุณ..."
"เอี๊ยดดด"
ชายแก่เบรกรถจนด้านหลังยกขึ้น สองหนุ่มเกือบหน้าคว่ำมากองข้างหน้า
ด้านหน้ารถคือหมีป่าตัวดำใหญ่ ท่าทางดุดัน
"ทำไมหมีป่ามาอยู่ในเส้นทางวิ่งรถล่ะครับ ปกติผู้กองรามินทร์จะควบคุม.."
"ผมให้มันจับตามองคนแปลกหน้าเอง" ร่างสูงใหญ่เดินออกมาจากข้างทาง
"ลุงมีธุระอะไรถึงได้ขึ้นมาบนนี้ล่ะครับ?"
ชายหนุ่มถาม เขาร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวขาว ผมสั้นรองทรง จมูกเป็นสัน ใบหน้าหล่อเหมือนรูปปั้นหิน
เหมือนนายทหารในอุดมคติที่ออกมาจากยุคกรีกโรมัน เพียงแต่เขาเป็นคนไทย
เขามองไปที่เจ้าหมีก่อนที่มันจะถอยหลังและเดินกลับเข้าป่าไป
"มีคนแบบนี้อยู่ด้วยหรือเนี่ย" เดฟมองรามินทร์อย่างพินิจ
"หึ.." รามินทร์ไม่ค่อยชอบสายตาที่ถูกมองนัก
"สองหนุ่มนี้คือองครักษ์ใหม่ของท่านอาชางน่ะครับ แต่พวกเขายังขาดประสบการณ์อยู่"
"ท่านรามินทร์ช่วยฝึกพวกเขาให้เก่งกาจเหมาะสมได้ไหมครับ"
'ว่าไงนะ'รามคิดในใจ
"สถานการณ์แบบนี้น่ะหรือ?"รามินทร์เลิกคิ้ว
"ใช่ครับ ท่านอาชางไม่สบายใจกับเรื่อง ยักษ์ เป็นอย่างมาก ทราบไหมครับว่ามียักษ์ปรากฏที่ตีนเขา?"
"ว่าไงนะ!?" ชายร่างสูงตกใจแล้วเปลี่ยนสีหน้ากลับ ครุ่นคิด
"พวกผมได้สู้กับยักษ์มาแล้วครับ 2 รุ่ม 1 ถึงจะเอาอยู่" รามพูดแทรกขึ้น
"ก็ไม่แปลกใจนัก ท่าทางอ่อนแอปวกเปียก" รามินทร์เดินมาวนรอบๆรถ
"ผมมีทหารที่ดีกว่าสองคนนี้ ให้พวกเค้ากลับบ้านไปนอนเล่นมือถือเถอะ อย่ามาเสี่ยงเลย" รามินทร์มองมาที่ราม
"คุณพูดเองเออเอง อาชางให้พวกเรามานะอย่าลืม" รามชักจะยัวะ
"คุณไม่ได้ทำงานให้อาชางหรือไง?"
"นั่นมันคนละเรื่องกัน เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในสัญญาจ้าง เชิญกลับไปได้แล้ว" รามินทร์หันหลังกลับ แผ่นหลังดูเหมือนวีรบุรุษนักรบ
"แล้วอีกอย่าง ไม่ชอบใจกลิ่นของพวกมึงเลย"
"เอ๊ะ?" รามกับเดฟดมตัวเอง แม้จะเข้าป่าร้อนจนเหงื่อออก แต่ก็ไม่น่าจะขนาดนั้น
"พวกผู้ชายที่มีกลิ่นของผู้ชายคนอื่นติดตัวเต็มไปหมด ที่นี่เราไม่ต้อนรับ"
"!?" สองหนุ่มตกใจ
"ที่นี่เป็นสนามรบของผู้ชายที่เป็นผู้ชายจริงๆเท่านั้น" รามินทร์เดินดุ่มๆกลับไป
"เดี๋ยวก่อน!" รามตะโกนเรียก
"เราสู้กับพวกยักษ์มาตลอดทางเลย จะมีกลิ่นอะไรติด ก็คงไม่แปลกหรอก ใช้เรื่องแบบนี้ตัดสินกันไม่ได้หรอกมั้ง"
"อย่างนั้นหรือ จะบอกว่ายักษ์มีจำนวนถึง 50-60 เลยหรือ" รามินทร์หันกลับมา ทำหน้าเย้ยหยัน แต่ก็ยังดูหล่อเหลา
60 เป็นจำนวนคร่าวๆของผู้ชายที่รามไปฟันตูดเค้ามา รวมกับที่ค่ายรับน้องด้วย
'ไอ้บ้านี่..' รามกัดฟัน
"เถียงไม่ออกเลยหรือ กลิ่นมันชัดขนาดนี้" รามินทร์โน้มตัวลงมาหาราม เขาสูงใหญ่กว่ามาก
"..." รามได้แต่นิ่ง
"อ่า ไอขอแทรกได้ไหม" เดฟพูดขึ้น
"คือพวกไออยากเรียนรู้วิธีเป็นชายที่แท้จริง ผู้กองช่วยเราได้ไหม"
"ว่าไงนะ?" รามินทร์เลิกสนใจรามแล้วหันมาหาเดฟ
"สอนพวกไอให้แข็งแกร่งและเป็นผู้ชายหน่อย"
"หึ ถ้างั้นต้องยอมรับก่อนว่าพวกมึงเป็นกะเทย"
"กะเทยคืออะไร?"เดฟงง
"คือชีเมล คือเลดี้บอย" รามเริ่มจะโกรธแบบจริงจังแล้ว
"ได้ ยูจะคิดว่าพวกเราเป็นเลดี้บอยก็ได้ แต่ให้พวกเราฝึกด้วยนะ"
"ฮ่าๆๆๆ"รามินทร์หัวเราะลั่น ส่วนเดฟคอยดึงสติรามไว้ไม่ให้โกรธ
"รามยูใจเย็นๆ หัวเราะทีหลังดังกว่า" เดฟกระซิบ
"ไอจะฟัคตูดผู้กองให้ได้ ตอนนี้ทำตามที่เค้าบอกไปก่อน"
"..." รามกำหมัดแน่น
"ทั้งหมดนี้เพื่อสัญญากับอาชาง.. จะให้เราทำอะไรเพื่อให้ได้ฝึกในค่าย ว่ามาเลย" รามบอกกับรามินทร์
"ดี ถ้างั้นลุงให้พวกมันลงรถ แล้วลุงกลับไปได้เลย" เขาหันไปบอกลุงสมศักดิ์
"ผมฝากที่เหลือด้วยนะครับท่านทั้งสอง" ลุงโค้งตัวให้ก่อนจะวนรถไปอีกเส้นและกลับลงไป
"พวกมึงต้องเชื่อฟังกูต่อจากนี้เป็นเวลา 3 เดือน"
รามินทร์ยืนต่อหน้าสองหนุ่มแล้วมองราม
จริงๆแล้วรามก็สูงหล่อหุ่นดี แต่มาตรฐานของผู้กองหนุ่มนั้นช่างสูงเสียดฟ้า ถึงได้มองว่ารามเป็นไอ้จ่อย
"สายตาท่าทางเอาเรื่องนี่ ถ้าอยากอยู่ในค่ายกูจริงๆ กูให้โอกาส"
"เดินขึ้นไปให้ถึงค่ายใหญ่ข้างบนแต่ห้ามใช้ถนนเด็ดขาด"
"ว่าไงนะ คือให้เราแหวกป่าแหวกหญ้าขึ้นไปเรอะ!?"
"ห้ามมีข้อโต้แย้ง ปฏิบัติหรือไสหัวกลับไป"
ผู้กองหนุ่มหันหลังกลับแล้วเดินลิ่วๆไปอย่างชำนาญจนหายลับไป
..................................................................................................
..................................................................................................
ตัดมาที่กรุงเทพ
เกิดเหตุชุลมุนและเป็นประเด็นร้อน เมื่องานแคสติ้งนักแสดงซีรีย์เรื่องใหม่
เกิดเหตุวุ่นวายเพราะมีคนคลั่งอาละวาดในงานและพุ่งเข้าใส่คนที่มาร่วมออดิชั่นคนนึง
ซึ่งผู้เคราะห์ร้ายคนนั้นก็คือ
"เจ็บอะ.." โอ้ตมองผ้าก๊อซที่พันไว้ที่แขน ภายใต้คือรอยข่วนเป็นทางยาวเย็บหลายเข็ม
"ไอ้บ้านั่นมันเป็นอะไรวะ ถึงได้คลั่งมาทำมึง"
"กูก็ไม่รู้"
เรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้กระแสสังคมมาจับตามองซีรีย์เรื่องนี้จนขึ้นเทรนด์ทวิตเตอร์
ภายหลังฝ่ายจัดหาก็โทรมาหาโอ้ตบอกว่าเขาผ่านการแคส แต่อาจจะต้องรอให้แผลหายดีซะก่อน
"ต้องเป็นน้องคนเดียว คนเดียวเลยค่ะ แผลหายไวๆนะคะน้อง" กะเทยนักจัดใส่อรรถรส
"ได้พี่ ผมอยากแสดงเต็มที่แล้ว ขอบคุณมากนะครับ"
โอ้ตวางสายแล้วเดินออกไปสูบบุหรี่ที่ระเบียง
รอตอนต่อไปครับสนุกตื่นเต้นดี ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ผู้กองน่าสนใจมากๆครับ ขอบคุณครับ ผู้กองจะโดนไหม ขอบคุณ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สุดยอด ติดตาม รามต้องโดนเย็ดบ้างนะ ก่อนจะจัดการผู้กองต้องเจอหมีก่อน ขอบคุณมากครับ สนุกดี ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เริ่มตื่นเต่นแบบผจญภัย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ