ทศกัณฐ์ รักนะนายยักษ์เขี้ยวใหญ่ ตอนที่ 3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-8-10 23:14"มองอะไรครับพี่ทศกัณฐ์"
"ทำไมทำให้พี่ขนาดนี้ครับ"
"ก็....ไม่รู้สิ เลือดเริ่มจะหยุดละ" ทันใดนั้นตำรวจก็เดินมาที่ทั้งคู่
"เดี๋ยวผมขอเชิญคุณ 2 คนไปให้ปากคำที่โรงพักสะดวกไหมครับ"
"ได้ครับ"
"เชิญครับ"
หลังจากให้การกับตำรวจเสร็จทศกัณฐ์และรามก็ไม่ได้ติดใจเอาความอะไร พวกนั้นก็เลยรอญาติมา
ประกันตัววันจันทร์เพราะนี่วันเสาร์แล้ว รามพาทศกัณฐ์มาทำแผลที่คอนโด โดยทศกันได้โทรบอกกับ
คุณแม่ของเขาไว้แล้ว เมื่อมาถึงคอนโด
"หือ จะตี 4 ครึ่งแล้วหรือเนี่ย มาเดี๋ยวรามทำแผลให้"
"ขอบคุณนะครับ" รามเริ่มทำแผลให้ทศกัณฐ์จนเสร็จเรียบร้อย
"อะนี่ ผ้าขนหนูเดี๋ยวพี่ทศกัณฐ์ไปอาบน้ำที่ห้องน้ำในห้องนอนของรามก็ได้นะครับ"
"เอ่อพี่อาบที่ห้องน้ำทางห้องครัวก็ได้ครับ จะเช้าเเล้วรามได้รีบนอนพัก"
"ไม่เป็นไรครับ พี่รีบไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวรามเตรียมยาลดไข้กับยาแก้อักเสบไว้ให้นะ"
"เอ่อ.... ขอบคุณนะครับราม"
ในระหว่างที่ทศกัณฐ์อาบน้ำอยู่นั้น รามก็เตรียมยาและน้ำพร้อมเสื้อผ้าให้ที่ตรงโซฟาปลายเตียง และ
รีบเก็บรูปทศกัณฐ์ที่แอบทำไว้ลงในกล่องและใส่ลิ้นชักที่โต๊ทำงานอย่างไวก่อนที่ทศกัณฐ์จะมาเห็น
เมื่อทศกัณฐ์อาบน้ำเสร็จก็ออกมาทั้งที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว รามเองก็ยืนมองแบบเขินๆ ตัวล่ำ ร่าง
กำยำ แถมมีซิกแพคอีก ใจสั่นไปหมดเเล้วเนี่ย
"เอ่อ...นี่เสื้อผ้านะครับไม่รู้พี่จะใส่ได้เปล่า เป็นชุดของไอ้พี่หนุมานตัวเขาพอๆกับพี่"
"พี่ชายมาค้างที่นี่บ่อยเหรอครับ"
"เปล่าครับ เขาชอบมาแวะเปลี่ยนชุดที่คอนโดราม"
"อ่อ ๆ"
"นั้นก็อาบน้ำ เอ๊ยแต่งตัวทานยาแล้วนอนที่ห้องนอนรามก็ได้นะ โลชั่น ครีมบำรุงที่โต๊ะแป้งก็ใช้ได้นะครับ"
"55 ทำไมรามไม่กลัวพี่จะปล้ำรามเหรอ"
"ก็กลัวเเหละแต่เชื่อใจ ขอบคุณนะครับที่ปกป้องราม"
"ครับ ด้วยความยินดี พี่ก็ขอบคุณเรานะที่ช่วยพี่"
"ครับ" รามเข้าไปอาบน้ำและจังหวะที่กำลังจะปิดประตูห้องน้ำก็เห็นว่าทศกัณฐ์ดึงผ้าขนหนูออกทำให้
รามเห็นด้านหลังของทศกัณฐ์เต็มๆ ร่างกายขาวมาก้นอวบใหญ่งอนน่าตีสุด ๆ จนรามอาบน้ำไปใช้มือ
ไปด้วยจนถึงจุดสุดยอด รามก็อาบน้ำต่อจนเสร็จพร้อมกับใส่เสื้อผ้าออกมาจากห้องน้ำ เมื่อออกมาก็
ต้องตกใจ
"เฮ้ยพี่ปูผ้านอนทำไมที่พื้น"
"เอ้า ก็เราให้พี่นอนในห้องนอน"
"นอนบนเตียงก็ได้ รามเชื่อใจว่าพี่สุภาพบุรุษพอตัว"
"เออ..."
"ง่วงแล้วขึ้นมานอน เอาหมอนข้างกัน OK."
"555ไหนบอกไว้ใจ"
"ก็ 50 50"
"เออ รามต่อสู้เป็นด้วยเหรอ"
"เอ้าเป็นสิเทควันโดสายดำนะ"
"ถึงว่าดิเล่นซะพวกนั้นอ่วมเลย"
"55 พี่เองก็เก่งเหมือนกัน 5 รุ่ม 1 ยังสู้ได้"
"55 ไม่สู้ก็ตายสิครับ ว่าแต่รามเลือกเรียนคณะอะไรเหรอครับ"
"คณะบัญชีครับ พ่ออยากให้รามมาช่วยงานกิจการ"
"ก็ดีนะ บุคคลิกรามเหมาะกับสายนี้"
"เออ รามถามอะไรได้ไหม"
"ได้ดิ"
"ทำไมพี่ถึงชื่อทศกัณฐ์"
"อ่อ พ่อกับแม่บอกว่าดวงเกิดของพี่มียักษ์คุ้มครอง แต่ตอนเกิดมาก็ตัวใหญ่จ้ำม่ำแต่เด็กอย่างกับ
ลูกยักษ์ พ่อกับเเม่เลยเชื่อตามที่ดูดวงเลยตั้งชื่อพี่ว่าทศกัณฐ์"
"หือ โตมาพละกำลังถึงเหลือเฝือ"
"เออเเล้วทำไมรามจึงชื่อรามเทพหละครับ"
"555ก็ตอนนั้นคุณพ่อไปบนเรื่องธุรกิจกับองค์จตุคราที่นครศรีฯ และคุณแม่ก็เคยไปบนขอพรจาก
พระนารายณ์ให้ได้ลูกเพิ่มอีกสักคน และตอนท้องแม่ชอบอ่านเรื่องรามเกียรติ์ด้วยก็เลยได้ชื่อจาก
พระอาจารย์ที่คุณพ่อเคารพตั้งชื่อให้ว่ารามเทพ"
"ดวงรามคงเเข็งกว่าพี่นะเนี่ย มีดวงพระรามคุ้มครอง"
"55 เออเจ็บเเผลไหม"
"นิดหน่อยครับ"
"นั้นก็นอนเถอะครับทานยาแล้วพักผ่อน ถ้าเป็นอะไรก็เรียกรามได้นะ"
"ขอบคุณนะครับราม เอ่อ....ฝันดีนะครับพระราม"
"ฝันดีเช่นกันครับพี่..ทศกัณฐ์"
ทั้งคู่ต่างนอนหันหน้าเข้าหากันโดนมีหมอนข้างกั้นกลาง 2 ใบ ตาสบตาและหลับไปพร้อมกัน โดยที่มือ
ของทศกัณฐ์กุมมือพระรามไว้อยู่.....
กระทั้งเวลาบ่ายโมงครึ่งรามรู้สึกตัวและตื่นลืมตาก็ถึงกับว๊าว เพราะผ้าห่มมันเลื่อนไปกองที่ปลายเตียง
ทำให้รามเห็นขาขาวๆของทศทศกัณฐ์พร้อมกับกระบอกยักษ์ที่มันตื่นเต็มเกงบ็อกเซอร์ "หือ..หอไอเฟล"
รามแอบยิ้มและคิดในใจ ถึงสิ่งที่ทำลังตั้งชูในกางเกง "แบบนีไม่หอไอเฟลละ นี่มันยอดเขาเอเวอเรสต์ชัดๆ
คนบ้าไรว่ะใหญ่ทั้งตัวใหญ่ทั้งกระบอง ใครได้เป็นผัวสงสัยพังแน่" รามครุ่นคิดก่อนที่จะลุกจากเตียงไป
ล้างหน้าและเตรียมทำอาหารรอทศกัณฐ์ตื่น รามเองก็เเข็งไม่น้อยหน้าแต่คิดว่าทศกัณฐ์หลับก็เลยเดิน
ตั้งๆ เข้าห้องน้ำไปแบบชิวๆ โดยที่พระรามไม่รู้เลยว่า ทศกัณฐ์ตื่นมาเห็นหอนาฬิกาพระรามตั้งแต่เที่ยงแล้ว
ขายาว ขาว เรียวแน่น พร้อมดุ้นขาวหัวชมพูที่โผล่ออกมาข้างขากางเกงบ๊อกเซอร์มันทำให้ทศกัณฐ์
ต้องข่มตาหลับและฝันเอา ถ้ารู้ความจริงกันและกันจะเป็นไงเนี่ย......
"ตื่นแล้วเหรอครับ"
"เห็นพี่เดินละเมอออกมาไง"
"หายดีเเล้วสิกวนTeenได้เเล้วนี่"
"ขอบคุณนะครับที่ดูแลพี่"
"ก็พี่เป็นลูกน้องพ่อรามนี่ มาทานข้าวได้ไปหาหมอฉีดยากันบาดทะยัก"
"เปลี่ยนฉีดยากันไม่ให้ลืมรัก...ลูกชายเจ้านายได้ไหม"
"บ้า เดี๋ยวพี่คนนั้นก็มาแหกอกรามพอดี"
"เออเนอะ อกยิ่งเล็ก ๆ อยู่"
"ชิ ใครจะไปอูมดูมแบบแม่นาง ฑ.มณโฑหน้าขาวหละ"
"555 คิดอะไรกับพี่เปล่าเนี่ย"
"คิด ว่าเมื่อไหร่พี่จะกินข้าวสักทีจะได้ไปหาหมอ"
"หือจริงอะ ว๊าอุตส่าตื่นมาดูหอไอเฟล แบบนีไม่หอไอเฟลละ นี่มันยอดเขาเอเวอเรสต์ชัดๆคนบ้าไรว่ะใหญ่
ทั้งตัวใหญ่ทั้งกระบอง ใครได้เป็นผัวสงสัยพังแน่"
รามถึงกับหน้าแดงและไปต่อไม่ถูก จึงพูดแบบฉุนๆไปว่า
"เอ้าพี่แกล้งหลับเหรอ นั้นพี่ก็........"
"เดินชี้หน้าเข้าห้องน้ำเลยนะหอนาฬิการเมืองนนท์"
"ไอ้พี่บ้า"
ทั้งคู่กินข้าวเช้ากันแบบเขินๆ จากนั้นก็ผลัดกันไปอาบน้ำและรามก็พาทศกัณฐ์ไปฉีดยาทำแผลอีกรอบที่
โรงพยาบาลก่อนพากลับมาส่งที่บ้านของทศกัณฐ์ เมื่อมาถึงบ้าน....
"ทศกัณฐ์ เป็นไงบ้างลูกเจ็บมากไหม แม่ก็เป็นห่วง"
"ไม่เป็นไรครับแม่แผลแค่นี้ไกลหัวใจครับ"
"สวัสดีครับคุณป้า"
"สวัสดีจ้ะ นี่หนูรามลูกชายคนเล็กของพี่สุบรรณใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ไม่ได้เจอซะนานเลย ขอบใจนะลูกที่ช่วยเจ้าทศกัณฐ์"
"ไม่เป็นไรครับคุณป้า พี่ทศกัณฐ์ก็ช่วยป้องกันรามเหมือนกันเอ่อ...เดี่ญวรามขอตัวกลับก่อนนะครับ"
"เดี๋ยวสิราม อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อน"
"นั่นสิลูก ป้าเตรียมกับข้าวไว้หลายอย่างเลย"
"เอ่อ... รามเกรงใจหนะครับคุณป้า"
"เกรงใจทำไมหละ คนกันเองทั้งนั้น" เสียงท่าน ส.ส.ทศพลเดินเข้าบ้านมาพร้อมกับลูกชายคนเล็กพิเภก
"เฮ้ยราม มาบ้านเราถูกได้ไงเนี่ย"
"เอ้าเภกนาย นี่บ้านนาย"
"ใช่บ้านเราเอง"
"เดี๋ยวๆ ไอ้เภก เอ็งรู้จักกับรามด้วยเหรอ"
"รู้สิ เพื่อนร่วมแข่งเทควันโด ตอนที่เภกโดนโกงก็ได้รามนี่แหละช่วยเปิดโปงแผนชั่ว"
"ดีเลย"
"เดี๋ยวดีไรพี่ทศกัณฐ์"
"ก็ดี ที่เอ็งมีเพื่อนดีดี"
"ปะรามเดี๋ยวอยู่ทานมื้อเย็นกับลุงและป้า สุบรรณกับกรรณิการ์คงไม่ว่าอะไร"
"นะเพื่อน ได้ชวนคุยเรื่องเรียนต่อด้วย"
"เออ ได้ได้ ขอบคุณนะครับคุณลุงคุณป้า"
หลังทานข้าวเสร็จรามก็คุยกับพิเภกอยู่สักพักก่อนที่จะขอตัวกลับ
"สรุปเราก็ได้เรียน มหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน ดีใจนะที่ได้เจอนาย"
"ดีใจเหมือนกัน พิเภก นี่ลักษณ์กับดาก็ต้องดีใจแน่ที่รู้ว่านายเรียนคณะเดียวกับพวกเรา"
"โอเค เออเราขอไลน์นายได้ป่ะ"
"ได้ดิ ตั้งกลุ่มเลย"
"เคเค แล้วนี่นายจะกลับเลยเปล่า"
"กลับเลยก็ได้เพิ่งมีเรื่อง กลับคอนโดดึกเดี๋ยวคุณพ่อเทศนาเอา"
"โอเค เพื่อนไว้เจอกัน"
"เคเค"
ทันทีที่รามกลับทศกัณฐ์ก็เข้ามาขอไลน์รามจากน้องชายตัวแสบทันที
"เภกน้องรัก"
"จะเอาไลน์เพื่อนผมว่างั้น"
"แสนรู้จังน้องชาย"
"ปากดีอักษณละ 100 ทั้งหมด 7 อักษร 700 จ่ายสด"
"นี่พี่นะน้อง"
"หือ เงินมาไลน์ไป บาย"
"เภก เภก โอนผ่านเบอร์พร้อมเพย์นะเว้ย"
"คราฟฟฟฟ"
ทันทีที่ได้ไอดีไลน์ ทศกัณฐ์ก็ทักหารามทันที โดยส่งรูปที่รามทำซ่อนไว้ที่กล่องในลิ้นชักพร้อมกับ
ข้อความ....
"แอบรัก แอบคิดถึงเหมือนกันนะครับ"
"พี่เอาไลน์ผมมาจากใคร"
"บังคับพิเภก"
"พี่นี่ นอกจากใช้กำลังแล้วมารยาทเสียอีกแอบลื้อโต๊ะรามเหรอ"
"เปล่า ก็แค่แอบดูว่ามีคนแอบรักแอบคิดถึงอยู่เปล่าพักนี้ใจไม่ค่อยอยู่กับตัว"
"บ้า"
"เป็นแฟนคนบ้าไหมหละ ได้ปีนยอดเขาด้วยนะ"
"ทะลึ่งละ ไม่คุยละจะนอน"
"นอนหรือแอบทำไร"
"นอน"
"55 นั้นก็...ฝันดีนะครับ"
"ชิ... ฝันดีเช่นกันครับ"
หลายวันต่อมา รามก็มามหาลัยอีกครั้งเพื่อเอาหนังสือที่ยืมไปมาคืนโดยมีลักษ์ ดา และพิเภกมาด้วย
เมื่อมาถึงทั้ง 4 คนก็เดินมาที่คณะวิศวกรรมและเจอกับทศกัณฐ์พร้อมเพื่อนๆ พอดี
"พี่ทศกัณฐ์"
"เอ้า มาทำอะไรกัน"
"เดินแบบมั้งครับ" รามตอบกลับแบบกวน ๆ ทศกัณฐ์เลยย้อนศรกลับว่า....
"เดินดีดีนะครับ น้องหอไอเฟล"
"นี่ ..." รามออกอาการเขิน บิ๊กจึงถามกลับว่า...
"เดี๋ยวหอไอเฟลอะไรว่ะทำไมน้องรามหน้าแดงๆ"
"เปล่าเว้ย ..."
"ไม่อะ มึงมีอะไรปกปิด"
"เออ เห็นด้วยกับไอ้บิ๊กนะไอ้ทศ"
"ฝากคืนหนังสือที่ยืมไปด้วยครับ"
"ทำเสร็จแล้วเหรอ"
"เสร็จแล้วครับ"
"ผ่านไหม"
"ผ่านครับ ได้ A"
"นั้นก็ จบ ม.6 แล้วดิ"
"จะจีบเพื่อนผมเหรอพี่" ลักษณ์พูดขึ้นทั้งหมดก็ต่างแซวพระรามและทศกัณฐ์จนทั้งคู่เดินไปห้องสมุด
ด้วยกัน และแล้วอุกาบาตก็พุ่งชนคณะวิศวะเมื่อมณโฑมาหาทศกัณฐ์ที่คณะ
"บิ๊ก ฟรอยด์ ทศกัณฐ์อยู่ไหน"
"ไม่รู้"
"จะไม่รู้ได้ไงก็นาย 2 คนเป็นเพื่อนสนิท"
"ใจเย็นก่อนมณ" วิเอ่ยห้าม
"แล้วนี่ เด็กพวกนี้มาทำไรกันอีกอย่าบอกนะว่าพวกแกเรียนคณะวิศวะ"
"มาหาพี่ทศกัณฐ์" พิเภกพูดขึ้น มณโฑเลยขึ้นทันที
"แกเป็นอะไรกับทศกัณฐ์"
"เป็นอะไรแล้วเกี่ยวไรกับพี่"
"ปากดี แกบอกมานะว่าแกเอาทศกัณฐ์ไปไว้ไหน"
"ในเกงในมั้งครับ"
"แก...."
"หยุดนะมณ" มณโฑง้างมือจะตบพิเภกแต่ทศกัณฐ์มาห้ามทันพอดี
"มันเป็นใครทำไมต้องปกป้อง"
"นี่พิเภก น้องชายผม คุณมาทำไรที่คณะวิศวะ"
"ก็มาหาคุณไง ทำไมเงียบหายไปเป็นอาทิตย์ ไลน์ก็ไม่อ่านโทรไปก็ไม่รับ"
"ผมยุ่ง .."
"ยุ่งหรือว่ามุ่งจะรับน้องใหม่"
"มณ คุณจะเกินไปแล้วนะ"
รามเมื่อได้เห็นอย่างนั้นก็คิดหาอะไรสนุกๆ ทำดีกว่า ขื่นไม่แสดงตัวทศกัณฐ์โดนโแบแน่นอน
"พี่ทศกัณฐ์ ขอบคุณนะครับที่ช่วยสอนโครงงานพี่นี่เก่งจัง"
"ไม่เป็นไรครับ"
"เอ่อ...วันก่อนกับข้าวบ้านพี่ทศกัณฐ์อร่อยดีนะครับ"
"จริงเหรอ อร่อยก็มาอีกได้"
"เดี๋ยว ๆ อะไรนี่ได้เด็กนี่ไปทานข้าวที่บ้านแต่ทำไมทีมณ ทศกัณฐ์ไม่ให้ไป"
"อุ้ย พี่ทศกัณฐ์เพิ่งพาผมไปบ้านคนแรกหรือครับ ขอโทษนะครับพี่มณที่พูดให้อิจฉา"
"อ๊ายยยยแก อีราม"
"พี่ทศกัณฐ์ บ็อกเซอร์ที่ลืมไว้เดี๋ยวรามเอามาให้วันหลังนะครับ หรือว่าพี่ทศกัณฐ์จะไปเอา...ที่ห้องครับ"
"แก อย่าอยู่เลย"
"พี่ทศช่วยด้วยครับ" เอาหละสิพระรามเราก็ร้ายเงียบนะเนี่ย ทศกัณฐ์เอาตัวเข้าบังมณโฑเลยพลาดตบ
เข้าทศกัณฐ์เต็ม ๆ
"ทศกัณฐ์ มณขอโทษ"
"กลับไปมณ อย่าให้ผมต้องโกรธ"
"ไม่ มณไม่กลับ ทศกัณฐ์ มณขอโทษ"
"กลับไป" ทศกัณฐ์พูดด้วยน้ำเสียงดุดันและดัง จนทุกคนตกใจและรู้สึกกลัวมณจึงเดินออกไป ปีโป้กับวิ
ไม่ได้ตามเพราะรู้ว่ามณออกไปกรี๊ตตตตตตตตตตตตตตตต
"เจ็บมากไหมอ่ะพี่ มารับอาวุธแทนรามอีกแล้ว"
"ไม่เป็นไรครับ"
"อะนี่น้ำแข็ง ให้รามประคบให้" วิส่งผ้าเช็ดหน้าที่ห่อน้ำแข็งส่งให้ราม ลักษณ์จึงแซวขึ้นว่า....
"ยังไงครับคุณพระราม"
"อะไร"
"เรื่องบ็อกเซอร์ อย่างบอกนะพระรามแผงศรแล้ว"
"ไอ้บ้า เปล่าไม่มีอะไร หลายคืนก่อนพี่ทศโดนนักเลงทำร้ายและต้นแขนโดนมีด รามก็เลยพาพี่เขาไปทำ.."
"ทำอะไร" พูดพร้อมกัน
"ทำแผล ก็เลยเอาชุดพี่ชายให้พี่ทศใส่ก็แค่นั้น"
"เอ๊ะ แอบคิดอะไรกับพี่ชายเราเปล่าเนี่ย" พิเภกถามกลับ และดาก็พูดต่ออีกว่า...
"เออนั้นดิปกติคอนโด รถยนต์เป็นอะไรที่แกโคตรหวงเลยนะ"
"ก็พี่เขาช่วยป้องกันจนเจ็บตัว"
"เอ๊ะ แล้วเมื่อกี๊ออกตัวล้อไหม้ จนยายมณโฑปรี๊ดแตกหละจ๊ะน้องราม" ปีโป้จี้จุดนี้รามก็....
"เอ่อ...คือ เอ่อ ก็..." ในขณะที่รามกำลังเอ่อ.....ลักษณ์เลยถามตรงไปว่า.....
"สกัดดาวยั่วว่างั้น"
"รามกลับก่อนดีกว่า"
"เอ๊ะ อย่าเพิ่งกลับนั่งลงคุณพระราม"
"อะไรกันเนี่ย"
"แล้วเรื่องไปทานข้าวบ้านทศกัณฐ์"
"อันนี้เรื่องจริง พิเภกอยู่ในเหตุการณ์ อะนี่ครับต้มเเซ่บเครื่องในไม่มีหะัวใจเพราะอยู่ที่ใครบ้างคน"
"ไอ้พิเภก"
"อั๊ยหย่า ทศกัณฐ์จอมดุ มีโมเม้นท์แบบนี้ด้วยเหรอว่ะเพื่อน"
"นั่นดิ ตั้งแต่คบมันมาเพิ่งได้ยินนี่แหละ" วิกับฟรอยด์พูดขึ้น ทั้งคู่ก็หน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญดูท่างานนี้
พระรามกับทศกัณฐ์คงโดนจับตาแน่นอนเลย .......
ขอบคุณครับ {:5_125:}{:5_125:}{:5_125:} {:1_1:}รอรามนะทศ ขอบคุนคับ ขอบคุณมากครับ เพลินเลย ขอบคุณนะครับ โอ๊ย เขินแทนน้องรามเลย {:5_141:} น่ารักดีครับ
ขอบคุณครับ พระราม กินทั้งบ้าน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมาก น่ารักแท้ สนุกมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอออ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2