[นิยายประหลาด ภาค2 ตอน 22]การประจันหน้า
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย -ken- เมื่อ 2021-8-25 04:24"โพละ"
รามินทร์ฉีดน้ำกามออกมาเป็นครั้งแรก ทะทักทะลายท่วมจนควยลื่นหลุดออกมาจากตูดหนุ่มหล่อ
"แฮ่ก แฮ่ก" รามมีทุกอย่างปนกันทั้งเจ็บทั้งเสียวล้มลงนอนกับพื้น
"มีฤทธิ์แค่นี้เองหรือ ดูท่าใกล้จะพังเสียแล้ว"
"ยัง...หรอก" รามพูดขึ้น
"เดี๋ยวจะคอยดูแล้วกันฮ่าๆ"
"ว่าแต่ชักอยากได้พลังเพิ่มอีกแล้ว เราแวะที่นี่ก่อนแล้วกัน" ด้านหลังของเจ้าผีคือห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่
"ไอ้ผี.."
"ว่าไง?"
"พลังแกไม่เห็นเจ๋งสมกับอยู่มาเป็นพันปีเลย"
"ว่าไงนะ อยากโดนควยอุดปากหรือไงถึงได้ปากดีนัก"
"เอ้าก็จริงนี่นา แกทำให้คนหลับได้ไม่กี่คนเอง ไม่เห็นเจ๋งตรงไหนเลย กูยังทำได้มากกว่าอีก"
"เจ้ากบในกะลา" เจ้าผีวาดมือขึ้น ท้องฟ้ามืดครึ้มมีฟ้าผ่าเปรี้ยงๆ
"มนต์นิทราชั่วกัลป์"มันร่ายคาถา
"ฮ่าๆ ทีนี้คนในสถานที่นั้นราว 1 พันคน และรอบๆนี้ก็หลับไหลหมดแล้ว"
"ไหนอะ"รามมองซ้ายมองขวา
"พาเจ้ากบในกะลานี่ไปดูให้เห็นกับตา" มันสั่งรามินทร์ลากรามไป
"ยินดีต้อนรับผู้มีอุปการคุณ" เสียงอัตโนมัติเมื่อทั้งหมดผ่านประตูของห้าง
"..."รามมองเจ้าผีตอนก้าวเข้าประตูเป็นตัวแรก
"ยามหลับจริงๆด้วย" รามมองซ้ายมองขวา ยามเฝ้าประตูหลับไหล
"แค่นี้เป็นแค่เสี้ยวพลังของผม ลากมันเข้าไป ให้มันสำนึกก่อนผมจะฆ่ามันปิดฉาก"
"ชักจะเบื่อเจ้าสิ่งของไร้ประโยชน์นี่แล้ว" มันยิ้มเย้ยราม
ทั้งหมดเดินมาถึงลานกิจกรรม คนหลายร้อยคนทั้งที่ลานและที่มองจากชั้นบน ทุกคนหลับสนิทหมด บางส่วนหลับคาบันไดเลื่อน
"เห็นหรือยัง"
"ฮึก เห็นแล้วครับ"
"ฮ่าๆ กลัวจนเสียสติร้องไห้ไปเลย"
"จะฆ่าผมจริงๆหรือครับ?"
"ใช่เพราะแกไม่มีพลังแล้วไงล่ะ"
"แต่ว่า ผมอยากจะช่วยท่าน เพื่อชดเชยที่ทำหน้าที่ไม่ดีก่อนตาย"
"หึๆ ผมชอบอะไรแบบนี้ที่สุดเลย คนที่อ้อนวอนต่อหน้าผม"
"ได้ งั้นช่วยพวกยักษ์ จัดการคนหล่อๆที่หลับอยู่ที่นี่ให้ได้มากที่สุด จากนั้นผมจะฆ่าแกให้สมใจ"
"พ่อช่วยผมด้วยนะครับ" เจ้าผีหอมแก้มรามินทร์ เขาเปลี่ยนจากหยุดนิ่งเดินไปหาคนหล่อแถวๆนั้น
"ใช้จมูกพ่อหาคนที่หล่อที่สุดในนี้เลย ฮิฮิ"
"ผมเจอคนหล่อแล้วครับ"รามรายงาน
"ดี จัดการมัน ฮิฮิฮิ"
"กริ๊ก" รามกดแหวนให้เด้งออกมาเป็นคมมีดเล็กๆ เขาเดินเลาะไปตามกองคนที่นอนเรียงราย เอามือสอดไปใต้กระโปรงของสาวสวย บางทีก็แกล้งเจอคนหล่อแล้วจัดการเย็ดตูด
"อา หลัง พลังไหลมาที่ผมมากมาย"
"ผมมีทั้งยักษ์และพ่อ จะตุนพลังไปจนอยู่ได้อีกพันปีเลย"
"แฮร่" เสียงยักษ์เดินไปเดินมา
"มนุษย์พวกนี้เป็นแค่มดปลวกสำหรับท่านเนอะครับ"รามพูดเลียเอาใจ
"ใช่ พวกมันเป็นก้อนกรวดในสายตาผม ยกเว้นพ่อเท่านั้นที่พิเศษ"
"เงียบไว้นะ ลุกขึ้น แล้วทำท่าเหมือนยักษ์ ทำหน้าดุๆ" รามกระซิบบอกหนุ่มคนหนึ่ง
"อื้อ"
"แฮร่" เขาลุกขึ้นยืน ทำท่าเดินเหมือนยักษ์
"ส่งพลังให้ผม.. หือ?"เจ้าผีรู้สึกได้ถึงการขาดของพลัง
"พวกยักษ์เป็นอะไรไป?" ยักษ์เดินมาล้อมเจ้าผี
"ทำให้ทุกคนฟื้นมาเดี๋ยวนี้นะ" ทุกคนโวยวายใส่เจ้าผี รามสับยักษ์กับคนในห้างหมดแล้ว
"ยักษ์ตัวจริงโดนวิชาซอยไวสำนักรามหมดแล้ว อิอิ"
"แก! พ่อฆ่ามันเลย!" มันสั่งรามินทร์ ผู้กองหนุ่มกระโดดเข้าไปหาราม
"แปะ"รามโยนของสีชมพูใส่หน้ารามินทร์ เขานิ่งไป
"เอาไปเลยเอาไปเลย จมูกดีนักดมหอยเข้าไป" เขาโยนกางเกงในสาวใส่รามินทร์ห้าหกตัว
"โฮก" รามินทร์มีพลังเพิ่มแต่ติดกับดักกลิ่นหอม ไม่ขยับไปไหน ควยตั้งโด่
"พ่อ!"
"แกด้วยเอาไปเลย เอาไป!"รามโยนกางเกงในใส่เจ้าผี
"กรี๊ดดดด" เจ้าผีทุรนทุราย
"กรี๊ดดดดดดดด" รามโยนผ้าอนามัยถอดสดใส่เจ้าผีอีกอัน มันนั่งลงกับพื้นกรีดร้อง
"เล่นหนักไปเปล่าวะ แต่ตอนนี้ล่ะ" รามพุ่งเข้าหารามินทร์ กะจะเย็ดตูดรามินทร์แก้ยักษ์
"พ่อช่วยผมด้วย เจ็บไปหมดแล้ว" มันแตะตัวรามินทร์ ใช้พลังที่สำรองไว้ก่อนจะหายแว่บไปกับอากาศ
"ไอ้บ้าเอ๊ยหนีซะได้..อุ๊บ" รามเจ็บตูดเหมือนกัน น้ำรามินทร์ยังคาอยู่
"คุณเป็นอะไรรึเปล่า" สติรามเลือนลางก่อนจะล้มลงเพราะเหนื่อยมากจากการเดินตากแดดหลายกิโล
.................................................................
.................................................................
"ราม ราม!"
"อาชาง...."
"เดฟ" รามมองไปรอบๆ เดฟนอนอยู่เตียงข้างๆเขา พันแผลทั้งตัว
"พี่รามมม"
"เจ๋ง โอ้ต ทุกคนเลย.."
"แก้วด้วย นี่พี่ตายแล้วหรอ"
"ไม่พี่ไม่ตาย ผมดูในวงจรปิดแล้ว พี่สู้กับพวกผีเยอะขนาดนั้น"
"อาชางอยากฟังเรื่องผี" อาชางกับลุงสมศักดิ์เคร่งเครียด
"ได้.." รามเล่าให้ฟังเรื่องเสา เรื่องพลังของผี หน้าที่ของพ่อเขา จนลืมตัวไป
"พี่รามชอบเย็ดตูดคนจริงๆด้วย" เจ๋งกับโอ้ตยืนด้วยกัน
"พี่รามเคยเย็ดพวกผมหรือเปล่า?" ทุกคนรอฟังคำตอบ..
"หึ ไม่ตายทางไหนก็ทางนึงสินะ"
"กระทืบพี่ได้ตามสบายเลย ตามที่เข้าใจนั่นแหละ"
"ผัวะ" เจ๋งเข้ามาซัดรามเป็นคนแรก
"โอ้ตล่ะ แก้ว บอย ชิน กันต์"รามหลับตา
"ผัวะๆๆ "เจ๋งชกรามไม่หยุดแทนส่วนของคนอื่น
"เจ๋งหยุดเถอะ รามเจ็บหนักอยู่แล้วนะ" อาชางเป็นห่วงราม
"ลูกผู้ชายเคลียร์กันด้วยหมัด"เจ๋งตาแดงก่ำ
"แค่นี้ไอ้ชั่วนี่ไม่ตายหรอก แล้วอีกสักพัก.."
"มันก็จะฟื้นขึ้นมาแล้วทุกอย่างจะกลับเป็นปกติ" เจ๋งทุบลงบนอกราม
"ไม่มีพี่แล้วใครจะช่วยคิดแผนปราบผีปราบยักษ์ล่ะ" โอ้ตพูดขึ้น
"ใช่ ตอนที่อยู่บนภูเขาก็เหมือนกัน พูดคำเดียวครูเบิร์ดก็ล้มลงไปเลย"
"ไม่ยอมให้ตายหรอก ใช้สมองชั่วๆนั่นช่วยพวกเราจนถึงที่สุด" เจ๋งพูด ทุกคนเห็นด้วย
"ฮ่าๆ"
"ก่อนอื่นขอนอนสักพักนะ ไม่งั้นตายจริงๆแน่" รามดึงผ้าห่มมาคลุมโปง แอบร้องไห้ออกมา
อย่าทะเลาะกันเลยน้าาาา โป๊ะแตก รามถูกเปิดโปงแล้ว ขอบคุณครับ รามมีแววจะถูกน้องๆเอาคืนมั้ยนะ
ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ร้องไห้ด้วยความซาบซึ้ง? ขอบคุณครับ รามต้องไถ่โทษนะ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ {:5_135:} สนุกคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]