ใครยังไม่เคยอ่านแนะนำ ลองอ่านตอนก่อนๆ ด้วยนะครับ เดี๋ยวงง
อย่างน้อยก็ ep1 ก็ยังดี 5555
และขอบอกว่า ส่วนที่เปิดอ่านให้ฟรี (รวมถึงทุกตอนที่ผ่านมา) ที่บางทีดูยาวจนเหมือนจะจบแล้ว
จริงๆ คือเป็นแค่ส่วนนึงของเนื้อหาในตอนนั้นๆนะครับ บางคนอ่านแค่ส่วนฟรีแล้วคิดว่าจบแล้ว
เนื้อหาเต็มๆ เสียวๆ อยู่ในส่วน Zenny น้าา ยังมีเนื้อหาอีกยาวมากกก ใครที่พลาดตอนก่อนๆ ไปย้อนไปอ่านได้ค้าบ

ตอนก่อนหน้านี้... ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 4.5 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6 ตอนที่ 7


ตอนพิเศษ 8 แมนXแว่น เด็กเรียนกับมาเฟีย (2)
ตอนนี้ยาวมากกก

(แว่นบรรยายนะครับ)
ผมเดินเข้าบ้านตามแม่กับไอ้โรคจิตไป ที่เรียกไอ้โรคจิต ก็เพราะมันโรคจิตน่ะสิครับ
คนบ้าอะไรแก้ผ้าโชว์ควยกลางห้องตอนแรกนึกว่าโดนแกล้ง
แต่พอมือผมไปสัมผัสถูกแท่งลำร้อนๆนั่น ก็รู้สึกได้ว่ามันกระดกใส่มือ มันทั้งแข็งทั้งร้อน
นึกแล้วยังกลัวๆอยู่เลย แล้วก็ไม่รู้มันคิดยังไงของมัน ถึงได้ตื๊อขอไปส่งผม
แถมยังขโมยหอมแก้มผมอีกด้วย นึกแล้วก็โมโหมันครับ ฮึ่ยย !!
เมื่อกลางวันผมก็โมโหที่พวกมันมาดึงผมไปเล่นพิเรนทร์อะไรแบบนั้น คงจะคิดว่าผมเป็นตุ๊ด
แต่ผมก็เจอมาจนชินแล้ว ผมไม่ปฏิเสธว่าผมเองก็ชอบผู้ชาย แต่ออกเปนแนวเกย์มากกว่า
และถึงผมเปนตุ๊ดจริงๆผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกมันถึงต้องคิดว่าตุ๊ดหิวควยกันทุกคน
ไม่ว่าใครจะเพศอะไรแต่ทุกคนก็มีศักดิ์ศรี ไม่ควรโดนใครดูถูก
แต่มันก็เป็นแค่ความคิดในหัวผมเท่านั้น ในชีวิตจริง
ผมก็เป็นแค่ไอ้ตุ๊ดแว่นที่เรียบร้อยและเก่งแต่เรื่องเรียน ไม่ได้มีพลังที่จะไปทำให้ใครชื่นชมนับถือได้
เมื่อกี้ไอ้โรคจิตพึ่งจะโกหกแม่ผมไปว่าจะมานอนบ้านผม
ผมตกใจมากเพราะผมไม่เคยพาใครมาที่บ้านของผมมาก่อนเลย
อาจจะเป็นเพราะนิสัยชอบความเป็นส่วนตัว
ประกอบกับบ้านผมเป็นบ้านที่ค่อนข้างเล็กและไม่มีฐานะ
เมื่อเทียบกับบรรดาลูกคุณหนูคนรวยทั้งหลาย
ผมไม่อยากเจอสายตาดูถูกเหยียดหยามของพวกที่ตัดสินคนจากจำนวนวัตถุที่ครอบครองพวกนั้น
แล้วไอ้โรคจิตนี่ มาบอกว่าจะนอนบ้านผม ผมไม่เคยพูดกับมันเลย รู้แต่ว่าเป็นเพื่อนของไอ้เอ็กซ์
เป็นนักว่ายน้ำของโรงเรียน เป็นที่หมายปองอันดับต้นๆของพวกเก้งกวาง
และก็ได้รุมาว่ามันเปนลูกมาเฟีย คนรวยๆอย่างมัน
บางทีเห็นบ้านผมแล้วมันอาจทนอยู่เกินชั่วโมงไม่ได้ด้วยซ้ำ

ไอ้โรคจิตนั่นหันมายิ้มกวนตีนให้ผม มันเป็นคนผิวเข้มแต่ก็ยอมรับเลยครับว่ามันหล่อจริงๆ
ตาคมๆกับจมูกโด่งเป็นสัน บวกกับร่างกายชวนมอง
หุ่นของมันในเสื้อนักเรียนดูก็รู้เลยล่ะว่ามันคงจะล่ำมาก
เรียวขาที่ยาวแต่ก็ดูแข็งแกร่งไปด้วยกล้ามเนื้อแบบคนที่เล่นกีฬา
กับกางเกงสีน้ำเงินตัดขาสั้นก็ทำให้มันดูดีทุกกระเบียดนิ้ว มันเข้ามาในบ้านแล้วก็หันไปดูโน่นดูนี่
เห็นแล้วอยากจะถีบออกจากบ้านจริงๆครับ
“มากันเหนื่อยๆ ไปอาบน้ำอาบท่ากันก่อนสิลูก แม่จะทำกับข้าวไว้รอนะ
แมนก็ขึ้นไปนอนบนห้องปอนได้เลยนะลูก”
“ไม่ได้นะแม่!”อะไรนะ จะให้มันมานอนห้องผม หัวเด็ดตีนขาดยังไงผมก้ไม่ยอมครับ
ผมไม่เคยให้ใครมาบ้านด้วยซ้ำ ไอ้บ้านี่อยู่ๆก็มาขอนอนโดยพลการ แถมยังจะมานอนห้องผมอีก
“อ่าวยังไงกันลูกคนนี้ ไม่นอนห้องลูกแล้วจะให้นอนที่ไหนละ
บ้านเราก็มีแค่สองห้องนอน”แม่ผมบอก ไอ้แมนมองหน้าผม มันยิ้มสะใจ
ก่อนจะตีหน้าเศร้ากลับไปมองแม่
“ไม่เป็นไรครับแม่ ถ้าปอนเค้ารังเกียจผม ผมนอนโซฟาข้างล่างก็ได้ครับ”ฮึ้ยย ไอ้เหี่ยนี่ โรคจิต
บ้าแล้วยังตอแหลอีก มันทำหน้าทำเสียงเศร้าได้โคตรสมจริงเลยครับ
“ได้ที่ไหนกันละลูก เป็นแขกจะให้นอนโซฟาได้ยังไง เจ้าปอนก็ทำตัวดีๆกับเพื่อนหน่อย
ชวนเค้ามานอนบ้านแล้วจะให้เค้านอนโซฟา ใช้ได้ที่ไหน”อ่าวทำไมกลายมาเป็นผมผิดล่ะครับแม่
ไอ้โรคจิตนี่มันก็กวนตีนจริงๆมันหันมายิ้มใส่ผมอีกแล้ว
“งั้นก็ตามขึ้นมาสิ”หงุดหงิดครับหงุดหงิด ผมเดินกระแทกเท้าขึ้นบันไดไป
ไอ้โรคจิตมันก็เดินตามขึ้นมาแบบสบายๆ พอมาถึงห้องนอนผม ผมเปิดประตูให้มันเดินเข้าไป
จากนั้นผมก็ปิดประตู แล้วก็ด่ามันอย่างหัวเสียทันที
“อะไรของมึงวะเนี่ย อยู่ดีๆจะมานอนบ้านกู ต้องการอะไรจากกู ห๊ะ” ไม่เข้าใจจริงๆครับ
จะมาแกล้งต่อจากเมื่อกลางวันหรือไง
“ทำไมต้องโมโหด้วยวะ รังเกียจกูมากหรือไง”มันตอบผมหน้านิ่งๆ
คุยกับคนบ้านี่ท่าจะไม่รู้เรื่องครับ ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นซะหน่อย

“เปล่าไม่ได้รังเกียจ แต่อยู่ๆก็เข้ามายุ่มย่ามกะกู กูไปทำไรให้มึงรึไง” มันไม่ตอบแต่ก้าวเข้ามาหาผม
เห้ยๆจะทำไรวะ ผมถอยกรูดหนีมันไปจนติดกำแพง
“เห้ย ทำเหี้.. อุ๊บ”แล้มันก็ปิดปากผม ไอ้เหี้ยย มึงจะฆ่าปิดปากกูกลางบ้านเลยมั้ยเนี่ย
ใบหน้าหล่อๆนั่นยื่นมาใกล้ใบหน้าผม
“เรื่องเมื่อกลางวัน กูขอโทด แล้วก็ขอโทดแทนเพื่อนกูด้วย กูรุ้มาว่ามึงไม่ชอบโดนด่าว่าเป็นตุ๊ด”
เห้ยจริงเหรอเนี่ย ไอ้ลูกมาเฟีย ดั้นด้นขอมาส่งผมที่บ้านแค่เพราะจะขอโทดผมนี่นะ
ผมไม่ได้หูฝาดหรือสมองเสื่อมไปแล้วใช่มั้ยครับเนี่ย
“ไม่เป็นไรหรอก กูโดนมาจนชินแล้ว แล้วเรื่องแค่นี้ต้องมาขอนอนบ้านกูเลยรึไง
บอกหน้าโรงเรียนก็จบเรื่องไปแล้ว”ผมตอบ พยายามดันอกมันออกจากตัว
แต่ทำไมอกมันแข็งแบบนี้เนี่ย โอย
“ก็แค่อยากหาบ้านนอน มีปัญหามั้ยละ มึงบอกเองนี่ ว่าไม่ได้รังเกียจกู
งั้นให้กูนอนก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”
“บ้านตัวเองมีทำไมไม่นอน ออกจะใหญ่โต บ้านกูน่ะไม่มีอะไรหรอกนะ
มึงจะนอนได้เหรอ”ผมพูดไปตามจริงครับ ห้องนอนผมคงเท่าแค่ห้องน้ำบ้านมัน
มีแค่เตียงเล็กๆนอนเบียดได้สองคน คอมเล้กๆเครื่องนึงกับโปสเตอร์โดราเอมอนบนผนังแค่นั้นเอง
“ไม่มีอะไรของมึง เตียงก็มี แค่นี้กูก็นอนได้แล้ว ทำเปนพูดงั้นงี้ ที่แท้ก็อยากไล่กูกลับบ้านอะดิ
ไหนบอกว่าไม่เป็นไร แต่ที่แท้มึงก็คงยังเกลียดกู” มันพูดแล้วก้มหน้า อ่าวไอ้เหี้ย
เปนลูกมาเฟียตัวโตๆ เสือกมาทำงอนมันไม่น่ารักเลยครับ ตลกมากกว่า ผมขำออกมาเบาๆ
มันก็จ้องหน้าผมเขม็ง ไอ้เหี้ยนี่บ้าจริงครับ เดี๋ยวงอนเดี๋ยวโมโห อะไรของมันก็ไม่รู้
“ขำเหี้ยอะไร”มันถาม
“ขำควายตัวโตๆกำลังทำงอน”ผมบอก
“ด่ากูเป็นควายเหรอห๊ะ!”แล้วมันก็จับผมอุ้มจนตัวลอย ลอยเลยครับ เห้ย เอาหอมแรกกูไป
เอาอุ้มแรกกูไปด้วย ฮืออ ไอ้บ้า มันโยนผมลงบนเตียงแล้วก็ขึ้นคร่อมผม ก่อนจะ. ก่อนจะ

จี้เอวผมอย่างบ้าคลั่ง
“อ๊ากกก อย่า กูบ้าจี้ 5555” เออดี อยุ่กับคนบ้า ผมบ้าด้วยก็ได้ครับ โอย อย่าจี้กู กูบ้าจี้
จุดอ่อนกูเลย หยุดนะโว้ยย แล้วมันก็ยอมปล่อยผม ผมหอบแฮ่กเลยครับ
แต่มันยังคงคร่อมผมไว้อย่างงั้นแล้วก็จ้องหน้าผมนิ่ง ผมประสานสายตากับมัน
ก่อนจะรู้สึกเขินขึ้นมาอย่างหาสาเหตุไม่ได้
“เออ อยากนอนก้นอนไป ไปอาบน้ำซะ เดี๋ยวแม่รอ”ผมต้องพูดแก้เขินครับ มันยอมลุกจากตัวผม
“ไม่อยากให้แม่รอ ก็อาบน้ำพร้อมกูดิ” มันยิ้มกวนๆให้ผมอีกแล้ว ไอ้เหี้ย โรคจิต บ้า
แล้วยังทะลึ่งอีก ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้มัน
ก่อนจะหันกลับมาเห้นมันกำลังปลดกระดุมเสื้อออกช้าๆ
เห็นกล้ามนมกับซิคแพคชัดกว่าเมื่อกลางวันอีกครับ
แถมยังขนใต้สะดือที่เลื้อยลงไปในกางเกงนักเรียนนั่นอีก
“ไง ซิคแพคกรุสวยอะดิ”มันถอดเสื้อออก
ส่วนผมก็อายจนหน้าแดงที่เผลอไปจ้องหุ่นมันจนเปิดช่องให้มันล้อเอาได้ผมปาผ้าขนหนูใส่หน้ามัน
มันหัวเราะยียวนก่อนที่จะก้มลงปลดเข็มขัดนักเรียน ปลดตะขอกางเกง
รูดซิบแล้วถอดกางเกงลงทันที
“อะ ไอ้เหี้ย
ไอ้โรคจิต”ผมหันหลังให้มันเมื่อเห็นไอ้ท่อนลำยาวๆที่เห็นเมื่อกลางวันขดตัวในกางเกงในสีดำแวบๆ
ทำไมใจผมมันเต้นแรงอย่างงี้ครับ ภาพร่างเปลือยอันแข็งแกร่งของมันผุดขึ้นมาในหัวผม
“อายทำไมวะ เมื่อกลางวันก็เห็นของกูทั้งดุ้นและ กูสิต้องอายมึง”มันบอก
ผมเห็นภาพสะท้อนจากหน้าต่างว่ามันถอดกางเกงในออกแล้ว ผมหลับตาปี๋อย่างอาย
เลือดสูบฉีดขึ้นหน้า
“ไม่อยากเห็นแบบชัดๆเหรอวะ กูแก้ผ้าแล้วนะโว้ย ล่อนจ้อนกว่าเมื่อกลางวันอีก
ควยกำลังแข็งเลยซี้ดด อ่าาา” มันพูดยั่วผม แถมซี้ดปากเบาๆอีก
คำพูดของมันทำเอาควยในกางเกงของผมแข็งขึ้นมาทันที

“พ่องมึงสิ รีบไปอาบน้ำเลย เชี่ย”ผมตะโกนด่ามันโดยยังไม่กล้าหันไป
มันก็หัวเราะอีกครั้งแล้วยอมไปเข้าห้องน้ำแต่โดยดี
ผมหันกลับมาเห็นกางเกงในที่ถอดไว้ของมันก็ทำเอาควยแข็งขึ้นอีก
โอยทำไมผมถึงมีอารมณ์กับมันขนาดนี้ ผมจัดการเอาเสื้อผ้ามันไปใส่ไว้ในตะกร้าให้พ้นสายตา
ระหว่างที่ผมกำลังนั่งสงบสติอารมณ์จนกระทั่งควยของผมมันยอมสงบลง
เลือกเสื้อผ้าที่ตัวใหญ่ๆหน่อยไว้ให้มัน สักพักมันก็เปิดประตูห้องน้ำออกมา
ภาพที่เห็นทำให้น้องชายของผมที่ผมอุตส่าทำให้มันสงบกลับมาแข็งผงาดอีกครั้ง
เรือนร่างแข็งแกร่งของมันกำลังเปลือยท่อนบน
มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวเท่านั้นที่ปกปิดท่อนลำอันเขื่องไว้อยู่
ตามกล้ามอกและซิคแพคของมันเต็มไปด้วยหยดน้ำ หัวของมันเปียกโชกจนผมลู่ลง
มันยกแขนขึ้นเพื่อเช็ดหัวให้แห้ง เผยให้เห็นขนรักแร้ดกดำ
เป็นภาพที่ยั่วอารมผมต่อการเข้าไปดึงผ้าขนหนูที่ขัดไว้หลวมๆนั่นออกเหลือเกิน
ท่อนลำของมันใหญ่จนตุงผ้าขนหนูออกมา
“นะ นี่เสื้อผ้ามึง”ผมเสียงสั่นเลยครับ มันยื่นมือมารับเสื้อไปจากผม
“ขอบใจ”มันพูดก่อนจะสะบัดผ้าเช็ดตัวออก ผมตาลุกวาวกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ท่อนลำสีค่อนข้างคล้ำขนาดใหญ่ห้อยโตงเตงอยู่กลางหว่างขาของมัน
ตรงโคนของมันเต็มไปด้วยขนหมอยอันดกดำ ผมไม่เคยเห็นใครหมอยดกขนาดนี้มาก่อนเลย
มันเอาผ้าขนหนูมาเช็ดตามหว่างขาและลำควยมันโดยไม่สนใจเลยว่าผมจะทั้งเขินทั้งเงี่ยนจนแทบเ
ลือดกำเดากระฉูดขนาดไหน ที่มีหนุ่มหล่อๆมาแก้ผ้าอวดควยน่วมๆอยู่ตรงหน้า
“จ้องใหญ่เลย ชอบน้องกุอะดิ อยากดูใกล้ๆปะละ”อีกแล้ว ผมเผลอมองจนมันล้อได้อีกแล้ว
อยากจะควักลูกตาออกซะจริงๆครับ
ใจสั่งว่าอย่ามองแต่ตามันก้กลอกกลับมาโฟกัสตรงท่อนลำใหญ่ๆนั่นทุกที
มันเดินเข้ามาใกล้ๆผมทั้งที่ยังเปลือยเปล่าอยู่นั่นแหละ ผมยกมือห้ามแล้วเบือนหน้าหนีทันที
“ไอ้เหี้ยมึงโรคจิตรึไงวะ โชว์ควยอยู่ได้”ผมด่าแต่คนบ้าย่อมไม่สะทกสะท้าน