เรื่องเล่าจากชายโรคจิต
ตอนที่ 1 ปฐมบทไม่ทราบว่ามีใครโรคจิตชอบบบผมหรือเปล่านะครับโดยความชอบผมนั้นผมมีความจิตที่ว่า อยากเห็นเพศตรงข้ามโดนยาถ่ายแรงๆจนวิ่งเข้าห้องน้ำไม่ทัน...และนี้คือเรื่องของผมนะครับ
เรื่องที่จะเล่านี้เป็นเรื่องจริงนะครับ
จอย เป็นผูัหญิงสวยแบบบ้านๆคนหนึ่งในมหาลัย และเป็นที่ชอบของใครหลายๆคนร่วมถึงผม จอยนี้จะเป็นคนสนุกเล่นได้กับทุกคน ชอบกวนคนอื่น เหมือนผู้หญิงแก่นแก้วทั่วไป จอยนั้นจะเป็นผู้หญิงชอบแต่งตัวรัดรูป ฟิตเปรี๊ยะ มามหาลัยส่วนมากจะใส่แต่ยีนส์มา ยกเว้นช่วงสอบที่จอยใส่กระโปรงมา
และด้วยการที่จอยชอบแต่งตัวแบบนี้ จึงเป็นเป้าหมายของผมที่อยากจะวางยาถ่ายจอยมาก ความคิดโรคจิตโผล่มาในหัวผมเรื่อยๆอยากจะทำหลายครั้งจนเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น
วันนึ่งหลังสอบเสร็จ พวกผมนัดกันไปเที่ยวที่ร้านอาหารแห่งนึ่งโดยมีจอยไปด้วยกับเพื่อนๆรวมกันแล้ว สามสี่คน โดยที่ผมก็ไปด้วย แล้วไม่รู้อะไรดลใจผมให้ผมพกสลอดไปด้วย โดยตอนพกไปก็ไม่คิดหรอกว่าจะได้แกล้งใคร แค่เอาไปงั้นๆ เพราะเอาตรงๆก็ไม่ค่อยกล้าวางยาใครหรอก กลัวฝ่ายตรงข้ามจับได้แต่วันนั้นก็ได้หยิบไปพอไปเที่ยวกันไปซักพัก เพื่อนๆแต่ละคนก็แยกกันกลับเพราะเริ่มเมา บางคนก็หาคู่ได้เลยพากันกลับ ก็จะเหลือแค่ผมกับจอย ตอนนั้นผับใกล้ปิดแล้ว ผมก็บอกจอยว่า เออจอยเดียวกูไปส่งก็ได้ ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันเรียนกันมาสองปีจะสามปีแล้วเลยไม่คิดอะไรมากจอยเลยยอมให้ผมไปส่ง แต่ระหว่างทาง จอยมันบ่นว่าหิวข้าว หาอะไรกินก่อนดีไหม ผมก็เลยหาร้านอาหาร
แล้วแวะกินข้าวกัน ช่วงที่กำลังจะหาร้านอาหารไม่รู้อะไรดลใจจอยห้มันบอกผมว่ามันจะเปิดห้องนอน เพราะมันดูเวลาแล้วดึกแล้วมันเมาด้วยกินข้าวเสร็จว่าจะนอนเลย ผมเลยว่า เออๆได้ หลังจากเปิดห้องแล้วว ก็แวะหาร้านอาหารซึ่งแวะได้แวะร้านข้าวต้ม
หลังจากสั่งอาหารแล้ว จอยมันขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ไม่รู้อะไรดลใจผมเหมือนกันมันได้จังหวะพอดีมั่งผมเลยหยิบสลอดที่เตรียมมา ใส่ในข้าวต้มจอย จอยออกมาจากห้องน้ำก็กินข้าวต้มเลยเล่นซะหมดถ้วย ตอนนั้นคิดแค่ว่า อีกไม่นาน จอยมันขี้แตกแน่ เพราะผมใส่เยอะพอสมควร แล้วสลอดฤทธิ์มันก็แรงมากอย่างที่รู้กัน แต่พอหลังจากนั้นผมก็มีความคิดไม่อยากเห็นมันขี้แตกแล้วเพราะสงสารแต่ทำยังไงได้ใส่ไปแล้ว เลยรีบบอกมัน ว่าปะ เดียวพากลับห้องไปนอน เพราะกูมันงานแต่เช้า จอยมันก็โอเคๆ ขับรถมาซักพักเจอร้านของชำข้างทาง จอยมันบอก จอดก่อนๆ แวะกินเบียร์ก่อนซักคนละขวดเดียวมันเลี้ยง ผมก็บ่ายเบี่ยง เพราะรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกไม่นาน แต่มันก็บังคับผมมากินกับมันจนได้ กินไปซักพัก สลอดเริ่มออกฤทธิ์ จอยมันเผลอตด ออกมา แพร่ดดด
แล้วมันก็บอกว่า ขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ มันออกมาเอง แล้วจอยมันก็เริ่มเอามือจับท้อง แล้วก็เงียบ ทำหน้าเหมือนปวดท้องสุดๆผ่านไปไม่เกินสองนาที จอยมันสะดุ้งลุกขึ้นพร้อมเอามือจับก้น อุ้ย ชิบหายและ แพร๊ดดด จอยตดอีกที ผมถามเป็นไร มันบอกว่า กลับห้องด่วน ปวดขี้ ผมก็เออๆ ตลอดทาง จอยก็ตดแพร่ดๆ อุ้ยๆโอ้ย ไม่ไหวแล้วรีบๆขับหน่อยบ่นตลอดทาง พอถึงห้องที่เปิดไว้ผมบอกว่า จอยลงไปสิ มันบอกว่าไปส่งกูหน่อย กูขี้แตก เต็มกางเกงในเลย โอ้ยย มาอีกแล้วว แพร่ดดด ผมถามจอยว่ามึงเป็นอะไรเนี่ย จอยบอกว่ากูไม่รู้ กูอั้นไม่ได้เลย ผมก็รัับปากจะไปส่งที่ในห้องจอย ผมลงจากรถมาเห็นสภาพจอยคือ ลองคิดภาพนะครับ ผู้หญิงใส่กางเกงขาสั้นยีนส์นะครับ ฟิตๆขี้แตกเละเทะจนออกมาตรงขอบเอว แถมตรงขาไหลแบบเละเทะมาก ผมก็ประคองจอยเข้าห้องตรงทางเดินนี้ขี้หยดเป็นทางเลยส่วนจอยก็เอามือจับแต่ก้นไว้พร้อมมีเสียง แพร่ดๆ ปู๊ดๆ ปุ๊ง แถบตลอดเวลา จอยบอกว่ามันไหลไม่หยุดเลย ผมก็พาจอยไปห้องจอยก็รีบเข้าห้องน้ำล้างเนื้อล้างตัว ผมโกนบอกจอยว่าจะกลับแล้วนะ จอยก็ตะโกนออกมาบอกว่า อย่าเพิ่งกลับ ดูแลมันก่อนมันขี้ไม่หยุดเลย ผมก็รอจนจอยออกมาจากห้องน้ำ หลังจากจอยออกมา พร้อมกับนุ่งผ้าเช็ดตัวเพราะกางเกงเละเทะหมดแล้ว จอยก็มาบอกผมว่า มึงอย่าไปบอกใครนะกูอาย มึงก็ไม่ต้องไปไหนหรอกนอนกับกูดูแลกูนี้ละ ผมก็รับปากมัน แต่จอยไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นผมควยแข็งมากเพราะสำเร็จตามแผน หลังจากนั้น ไม่รู้เพราะเมาหรืออะไร ผมกับจอยก็เผลอมีอะไรกัน จนเสร็จทั้งคู่ โดยที่จอยนั้นก็ขี้แตกทั้งคืนเหมือนกัน ผ้าเช็ดตัวห้องพักก็เลอะไปหมดจอยมันบอกว่า นุ่งผ้าเช็ดตัวนอนจู่ๆโดนบุกกระทันหันเข้าไม่ทันเลอะเลย เช้ามาผมก็ออกไปหาเสื้อผ้ามาใหม่ให้จอยใส่ แล้วก็ไปส่งมันที่ห้องมันโดยที่คืนนั้นมันละผมไม่เคยพูดเลยว่าเกิดอะไรกันขึ้นบ้างแค่เราสองคนรู้กันก็พอ
..นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมกล้าวางยาถ่ายคนอื่นแล้วก็มีครั้งต่อๆไปถ้าชอบจะมาเล่าให้ฟัง
ขอบคุณ สนุกมากครับ ผมก็คล้ายๆกับคุณ แต่ชอบผู้ชายขี้มากกว่า หึ้ยยยยย….มันมีความสุขตรงไหนหว่า ขอบคุณ ขอบคุณนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบไ ติดใจเลยคราวนี้ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณคับ เคยอ่านแต่วางยาเสียสาว ยาปลุก ยาสลบ นี่เล่นสลอดเลย แปลกดี ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]