ไฟรักริษยา EP 4 คืนแรกของการทำงาน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nuttsoy เมื่อ 2021-10-23 21:15ตอนที่ 4 คืนแรกของวันทำงาน
วันนี้ผมกลับบ้านด้วยความผิดหวัง ไร้เรี่ยวแรงจะเดิน ผมเดินขึ้นห้องนอนด้วยความเหนื่อยล้า กะจะนอนให้เต็มอิ่ม เพื่อพรุ่งนี้ได้ตื่นมาสู้กับวันใหม่ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเจอบททดสอบลองเชิงอะไรอีก ผมขึ้นห้องนอน เข้าไปรีบอาบน้ำนอนทันทีดีกว่า พรุ่งนี้จะได้สดใส คืนนี้เป็นคืนแรกของวันทำงานที่ไม่สวยนัก
ผมถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เปิดฝักบัวให้แรงที่สุด ผมถูสบู่ตามเนื้อตัวอย่างละเมียด ไล้ไปตามแขนขา และหน้าอก ถูวน ๆที่หัวนม ไหน ๆ วันนี้ทั้งวันก็เจอแต่เรื่องเครียด ๆ ขอผ่อนคลายบ้างดีกว่า ชักว่าวในห้องน้ำดีกว่า สองมือผมเล่นวนที่หัวนมตัวเอง จินตนาการเอา กล้ามอกเราก็แข็งใช้ได้ ถ้ามีคนมาดูดให้ก็ดี ผมบิดวนอยู่ตรงหัวนม มังกรผมเริ่มผงาดขึ้น สองมือผมถูสบู่สาวว่าวมันมือเชียวครับ หลับตาพริ้มมือซ้ายยังบิดหัวนมอย่างต่อเนื่อง อกแอ่นรับกับฝักบัว ผมชักมันมือชักเข้าออกแรงเร็วขึ้น หน้าตาบูดเบี้ยวเหยเก นานแล้วเหมือนกันแฮะที่ไม่ได้เย็ดใคร สมองผมจินตนาการไปมั่วไปหมด
"ซีดดดซีดดดดซีดดดดซีดดดดซีดดดดซีดดดด" ผมครางในลำคอเบา ๆ แบบเท่ห์ ๆ มือซ้ายบี้หัวนม อีกมือก็ชักไปด้วย ผมชักว่าวโคตรมัน ซักพักผมเกร็งตัวแน่น กล้ามท้องแน่นแข็งเป็นลูกมันขึ้นมา น้ำเงี่ยนมันจ่ออยู่ปากควยแล้ว ผมสาวเข้าไปอีก เท่านั้นแหละครับ น้ำว่าวพรั่งพรูออกไป ไหลปนไปกันน้ำฝักบัว พอเสร็จแล้วก็เบาตัว แต่น้องชายเจ้ากรรมของผมยังไม่ยอมหด ก๊อก ก๊อก ก๊อก มีเสียงเคาะประตู ใครวะ มาได้ผมเดินไปเปิดพอเปิดประตู ใส่ชุดคลุมอาบน้ำครึ่งตัวเดินออกไปภาพที่เห็นคือ พี่ไผ่ใส่ชุดนอน
"คุณเพชร คุณลุงให้มาบอกว่า พรุ่งนี้ตื่นเช้า ๆ ด้วย"
"ครับ พี่ไผ่" พี่ไผ่ก้มมองที่เป้าผม
"ดูท่า น้องชายคุณเพชรกำลังตื่นนะครับ" พี่ไผ่พูดด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม แซวเอาซะแบบนี้ เล่นเอาผมอายไปเลย และพี่ไผ่ก็เดินไป ผมปิดประตูแทบไม่ทัน ควยผมค่อย ๆ หดลง เสร็จแล้วผมก็แต่งตัวนอน บอกตัวเองพรุ่งนี้จะตื่นแต่เช้า จะได้ไม่โดนว่า
................................................................................................................................................................................................................
พี่ไผ่ปิดประตู และลงไปข้างล่างจะเข้าห้องนอนตัวเองที่เรือนคนใช้ แต่แล้วแม่ผมก็เรียกพี่ไผ่
"เดี๋ยว ไผ่อย่าเพิ่งไป คุณลุงเรียกทุกคนประชุมนะ" แม่ผมบอก พี่ไผ่หันไปอย่างงง ๆ นี่กลางคืนแล้วนะ เรียกประชุมอะไรอีก แต่พี่ไผ่ก็เดินไปเข้าห้องประชุมพร้อมแม่ผมพี่ไผ่กับแม่นั่งเก้าอี้ ลุงผมใส่ชุดนอนประชุม
"เอาละ ฉันจะไม่ให้เสียเวลา ตามที่ทุกคนทราบกันดีอยู่แล้วว่าเจ้าเพชรหลานฉันเข้ามาทำงาน เพื่อเป็นการทำให้หลานฉันเป็นนักธุรกิจที่เข้มแข็ง พรุ่งนี้เราจะรับน้องโดยการไม่คุยด้วยกับมันทั้งวัน"
"ไม่แรงไปหรอครับ คุณลุง" พี่ไผ่บอก
"ไม่แรงหรอกจะ การที่จะเป็นคนเก่ง ต้องเก่งทั้งกายและใจด้วย สมองเก่งอย่างเดียว มันไม่เพอร์เฟค เราทุกคนในบริษัท ต่างเจอวิกฤติร้ายมานักต่อนักแล้ว แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี นั่นเป็นเพราะเรามีหัวใจที่เข้มแข็ง"
"ฉันเรียกมาก็เพื่อที่จะบอกให้รู้ไว้"
"แต่การที่อยู่ดี ๆ เราจะไม่คุย มันดูไม่สมจริง ในวันพรุ่งนี้ เราจะตื่นเร็วกว่าปกติครึ่งชั่วโมง ฉันจะเป็นคนตำหนิ และทุกคนก็ไม่ต้องคุยกับเพชรมัน ช่วงเช้า แก เจ้าไผ่ แกต้องเอาเอกสารบัญชีไปให้มันทำ และหลอกล่อให้มันเซ็นให้ได้ ฉันจะดูความละเอียดหลานและเชาว์สิว่าจะมีมากน้อยมั้ย"
"ครับ คุณลุง"
"หลังจากนั้น เราก็ไม่ต้องคุยกับมันอีกเลยไปจนถึงเย็น"
"โห คุณ คุณลุง แต่...."พี่ไผ่ทำท่าเห็นใจคิดว่ามันแรงเกินไปเพราะตนเองก็สงสารคุณเพชรอยู่ไม่น้อย
"ไม่มีแต่ ไผ่ แกอย่าใจอ่อนกับน้องถ้าเป็นห่วงน้อง อยากให้น้องเก่ง เข้มแข็ง แกทำตามที่ฉันบอก แกจำไม่ได้หรอ ตอนแกเข้ามาใหม่ ๆ แกเองก็โดนไม่ใช่น้อย" พี่ไผ่นึกถึงตนเองตอนทำงานใหม่ ๆ ก็โดนรับน้องหนักเหมือนกัน พี่ไผ่จึงเป็นคนละเอียดรอบครอบถึงขนาดนี้ ก็เพราะคุณลุง
"ครับ คุณลุง ตกลงครับ ผมจะทำตามคุณลุง"
"เอาหละ ตกลงตามนี้ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว คืนนี้ก็แยกย้ายกันไปนอน พรุ่งนี้ อย่าลืมตื่นลงมาเร็ว ๆ ละ" ทุกคนแยกย้ายกันขึ้นไปนอน ทุกคนเตรียมใจกับวันพรุ่งนี้ สงสารก็สงสาร แต่เพื่อความก้าวหน้าของเจ้าเพชร ทุกคนยอม เพื่อเพชรจะต้องเป็นนักธุรกิจที่ทุกคนจับตามองให้ได้
............................................................................................................................................................................................................................
ตอนที่ 5 สภาวะกดดัน
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ดราม่า แล้วน้องเพชร ขอบคุณครับ สงสารเพชร ธุรกิจไม่มีคำว่า มิตรแท้แต่คนในครอบครัว ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ รอติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]