ทศกัณฐ์ รักนะนายยักษ์เขี้ยวใหญ่ ตอนที่ 9
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2021-9-15 22:2911.00 น.
"รามครับลุกไหวไหมครับ 11 โมงละครับ" ทศกัณฑ์เอ่ยกระซิบข้างหูพระราม
พระรามจึงตอบกลับว่า "เจ็บอ่ะครับพี่ทศ 11 โมงละ รามอาบน้ำก่อนนะครับ"
พระราม ลุกขึ้นแบบเจ็บๆคงไม่ต้องบอกนะครับว่าเจ็บช่วงไหน ทศกัณฑ์ที่อาบน้ำ
แต่งตัวเสร็จนานแล้ว ก็เตรียมชุดนักศึกษาให้รามในการเรียนปรับพื้นฐานช่วง
บ่าย เมื่อรามอาบน้ำเสร็จ
"ทำอะไรครับพี่ทศกัณฑ์"
"ก็...เตรียมชุดให้เมียไงครับ ชุดนักศึกษา เน็คไทน์ เข็มขัด เข็มคณะ ขาดก็แต่...."
"อะไรครับ พี่ทศ"
"กางเกงใน พี่ไม่รู้เราจะใส่เปิดก้นหรือ...." รามถึงกับเขินหน้าแดงแแล้วพูดไปว่า
"รามหยิบเองดีกว่าครับพี่ทศ" รามพูดจบรีบทาครีมแต่งตัวและเตรียมไปมหาลัย
โดยมีทศกัณฑ์ ขับรถให้นั่งแบบชิวๆไสตล์สองคนผัวเมีย
ที่มหาวิทยาลัย Max University
"เฮ้ยราม ใกล้ถึงยัง เราสมัครเรียนเสร็จเเล้วเดี๋ยวรอเจอที่คณะบัญชีนะ" นักเรียน
หนุ่ม ม.ปลายที่มาสมัครเรียนต่อได้โทรหาราม และหนุ่มคนนี้ก็คือ "ลมหนาว" เหมันต์
อัศวกิจเจริญ เพื่อนของรามอีกคนนั่นเอง และระหว่างนั้นลมหนาวก็รู้สึกหายหนาวทันที
เมื่อรุ่นพี่สุดหล่อมาดขรึมเดินมาชน
"ขอโทษครับน้อง เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"ไม่เป็นไรครับ"
"มาสมัครเรียนต่อเหรอครับ"
"ใช่ครับ"
"แล้วเลือกเรียนคณะอะไรอะ"
"บัญชีครับ"
"อืม ดีดีเลือกคณะที่ชอบจะได้เรียนอย่างมีความสุข"
"แล้วพี่อะครับ"
"ผมเรียนคณะวิศวะปี 2 กำลังจะขึ้นปี 3 คุณก็เข้าปี 1พอดีเลยนี่"
"ครับ" ระหว่างนั้นรุ่นพี่สุดหล่อก็มีสายเข้า
"เอ่ออว่าไงทศ เคเคเดี๋ยวเจอกันที่ตึกวิศวะละกัน กูอยู่ตึกบัญชี"
"มึงรอกูอยู่นั่น กูกำลังไปส่งรามที่ตึกบัญชีเดี๋ยวไปคณะพร้อมกัน"
"เคเค"
เมื่อทศกัณฑ์กับรามมาถึงที่คณะบัญชี
"ราม"
"ลมหนาว เฮ้ยเด็กแว่นเพื่อนรัก นี่พี่ทศกัณฑ์"
"แนะนำแฟนก่อนนะเพื่อน สวัสดีครับพี่ทศกัณฑ์"
"สวัสดีครับ เอ่อรามเดี๋ยวพี่กับไอ้สุริยะไปตึกวิศวะก่อนนะเดี๋ยวเลิกเรียนพี่มารับ"
"ครับพี่ทศ ขับรถรามไปก็ได้นะครับจะได้ไม่ต้องเดินไกล"
"พี่...เกรงใจเราอ่ะอีกอย่างตึกวิศวะก็ตรงข้ามกะตึกบัญชีเดินแปปเดียว"
"นั้นก็แล้วแต่พี่ครับ"
"นั่นสิราม ให้พี่ทศเดินบ้างตัวเริ่มกลมละ" เสียงพิเภกดังขึ้นซึ่งก็มีลักษณ์กับดามาด้วย
"เภก นี่พี่มึงปะ"
"เออ ใช่ พี่ชายขอค่าขนมด้วย 1,000"
"ตลกเดี๋ยวโอนให้ พี่ไปละ ปะสุริยะ เดี๋ยวพวกนั้นบ่นอีก"
"เคเค ไปก่อนนะเด็กแว่น"
สุริยะ หันมาบอกลาลมหนาวโดยเรียกลมหนาวว่าเด็กแว่น ลมหนาวก็....
"ยังไงเพื่อน ปกติพี่สุริยะไม่เคยคุยกับใครนอกจากคนสนิท" ลักษณ์เอ่ยถาม
"นั่นดิ มีอะไบนท้องฟ้าบอกฉันมาเดี๋ยวนี้" สีดาเอ่ยถาม ลมหนาวจึงพูดไปว่า...
"เปล่า แค่พี่เขาเดินมาชนแล้วก็ทักทายขอโทษ ไปเรียนเหอะ เดี๋ยวต้องมาซื้อชุดอีก"
"ปะปะ" ทั้งหมดก็เข้าเรียนปรับพื้นฐานบัญชีเบื้องต้น ส่วนรุ่นพี่อย่างสุริยะดูท่าจะไม่
ค่อยเป็นตัวเองสักเท่าไหร่
ที่ประชุมเตรียมกิจกรรมรับน้องซึ่งปีนี้ 3 คณะต้องเข้าพร้อมกันคือวิศวะ บัญชี และบริหาร
สาขาการตลาด โดยมีพี่วุฒิ รุ่นพี่ปี 3 อดีตหัวหน้าว๊ากปีปัจจุบันที่กำลังจะขึ้นปี4 และต้อง
ส่งไม่ผลัดให้น้องปี 2 ที่กกลังจะขึ้นปี 3
"ที่คุยกันไปมีใครสงสัยอะไรไหมครับ"
"ไม่มีครับพี่วุฒิ ผมและเพื่อนๆเข้าใจอยู่"
"ดี นั้นหัวหน้าทีมว๊ากให้สุริยะ และทศกัณฑ์เป็นรองหัวหน้า"
"หือพี่ ทำไมไม่ให้ทศเป็นหัวหน้าอะคะ" วิพูดขึ้นแบบสงสัย ปีโป้จึงถามวิว่า
"อีเจ๊ อีควาย มึงก็รู้ว่าน้องรามปีหนึ่งต้องเข้ารับน้อง ถ้าทศกัณฑ์เป็นหัวหน้า พวกเรา
โดนรุ่นน้องรับแน่"
"แล้วมึงดูไอ้สุริยะดิ มันนั่งเหม่อตั้งแต่พี่วุฒิพูดละ"
"มันรู้ตัวมันยังหรอกว่าพี่วุฒเลิกมัน" บิ๊กกับฟรอยด์พูดขึ้น
"กูพอรู้ละ เดี๋ยวกูจัดการเอง เหตุเกิดจากคณะบัญชี"
"อะไรว่ะไอ้ทศพลาดข่าว" ปีโป้เอ่ยถาม
"สุริยะ สุริยะ ไอ้สุริยะ" ทศกัณฑ์เรียกอยู่หลายครั้งแต่ดูว่าจะไม่เป็นผล และแล้วทศกัณฑ์
ก็จี้จุดตื่น "ห๊ะ อะไรนะราม น้องแว่นลมหนาวติดอยู่ในลิฟท์ออกไม่ได้"
เมื่อได้ยินสุริยะก็ลุกขึ้นทันที
"เดี๋ยวจะไปไหนท่านพระอาทิตย์"
"ไอ้ทศ ก็เด็กมึงบอกมีคนติดในลิฟท์ไม่ไปช่วยไงว่ะวิดวะนะเว้ย"
"ไปทำไมกูไม่ได้โทรจริง"
"ไอ้ทศ เล่นเตี้ยไรเนี่ย"
"มึงอะเเหละเป็นเตี้ยอะไรเหม่อจุง" วิเอ่ยถาม
"นั่นดิ หรือว่ามึงมีอะไรในใจกับน้องเเว่น" ทศกัณฑ์ย้ำอีกรอบ สุริยะจึงบอกว่า....
"เปล่า กูได้ยินที่พี่วุฒิพูดอยู่ว่าให้กูเป็นหัวหน้าว๊ากและทศกัณฑ์เป็นรอง"
"ดี ที่แยกประสาทได้ เอาหละพี่หวังว่ารับน้องปีนี้พวกน้องที่กำลังจะขึ้นมาเป็นปี 3 และ
เป็นพี่ว๊าก จะไม่ทำให้พวกพี่ผิดหวัง จะโหดจะดุก็ให้อยู่ในขอบเขต อย่าลืมว่ายุคนี้
ถ้าพลาดก็เป็นข่าวไว อีกอย่างวิศวะเรานำทีมว๊าก ฉะนั้นวิศวะปี3จะพลาดไม่ได้ ok
นะครับ และที่สำคัญสอบปลายภาค ต้องผ่านขึ้นปี 3ให้ครบทุกคนนะครับ ขอให้น้องๆ
ของพวกพี่โชคดี"
ตัดมาที่ตึกคณะบัญชี หลังจากเรียนปรับพื้นฐานเสร็จ รามและเพื่อนๆก็พาลมหนาว
ลงมาซื้อชุดนักศึกษาและอุปกรณ์อื่นๆ
"เออ ลมหนาว"
"ว่าไง"
"แล้วนายพักที่ไหนอ่ะ"
"คงมาอยู่หอพักนักศึกษานี่แหละ ไปกลับไม่ไหวหว่ะไกล"
"บ้านก็รวยเป็นถึงลูกเจ้าของธุรกิจผลิตชิ้นส่วนไอที ให้คนขับรถมาส่งก็ได้"
"เฮ้ย ไม่ดีหว่ะลักษณ์"
"ไมอะ"
"เราไม่อยากให้ใครรู้ฐานะ ให้รู้แค่ว่าเราคือนักศึกษาคนหนึ่งและเป็นเเพื่อนกับ
พวกนายทุกคนแค่นี้ก็พอละ"
"อะเค แล้วเรื่องพี่สุริยะคือไงจ๊ะ"
"สีดา ..."
"หรือเเกไม่อยากรู้พิเภก"
"อยากสิ......"
"ว่าไงเม้าท์มา".... ลมหนาวพยายามบ่ายเบี้ยงประเด็นในการตอบคำถามจึงพูด
ขึ้นว่า...
"เฮ้ยไปดูคอนแทคเลนด์กันดีกว่าหว่ะ เบื่อใส่แว่นละ"
"รามเดินไหวเปล่า"
"ไหว เดี๋ยวแล้วทำไมรามจะเดินไม่ไหว"
"ก็ช่วงนี้พี่ทศมารับมาส่งและมีโมเมนท์พักค้าง"
"ยาแก้อักเสบมีเยอะ 555 เอางี้ไว้วันเสาร์หน้าได้ป่ะ รามจะไปเปลี่ยนคอนแทค
ของรามด้วย เหมือนจะสั่นลง" ลักษณ์เลยถามอย่างไวว่า....
"ตาใช่ไหม"
"เออ.."
และแล้วพวกทศกัณฑ์ก็มาที่คณะบัญชี"เป็นไงบ้างครับรามเรียนปรับพื้นฐาน"
"เอ่อ....ก็ พอได้อยู่ครับ"
"ทีน้องละไม่เคยถาม ถามแต่กับแฟน"
"555พิเภกงอนละนั้น เอ่อพี่ทศกัณฑ์วันเสาร์หน้ารามว่าจะไปเปลี่ยนคอนแทค
พี่ทศกัณฑ์ว่างเปล่า"
"ช่วงเย็นได้ไหมครับ เสาร์หน้าพี่มีสอบช่วง 11 โมง และ บ่าย 2"
"ได้ครับพี่ พวกพี่ๆไปด้วยกันนะ"
"พวกน้องไป พวกเจ๊ก็ไปจ้า สอบเสร็จไปจิกผู้ต่อ"
"อีเจ๊ เบาๆมึง"
"หรือมึงจะไม่ไปอีปีโป้"
"ไปสิ พลาดได้ไง"
ระหว่างที่ปีโป้กับวิจิกกันอยู่นั้น สุริยะก็พูดขึ้นว่า....
"เฮ้ยนั้นไปกันนะ วันเสาร์นี้มีงานหว่ะ"
"มีงานไร ไปด้วยกันยกก๊วนนี่แหละมึง เปิดโลกบ้าง"
"ใช่ไอ้บิ๊กพูดถูก ตั้งแต่โดนชะนีเท มึงไม่ค่อยสุงสิงใครเลยนะเพื่อน"
"ไปเถอะสุริยะเดี๋ยววิให้อีโป้จ่าย"
"ไม่เกี่ยงนะสำหรับผู้ คือแบบคือ กูชิว"
"อีโป้ นี่เพื่อน"......
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ผลงานดีงาม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ มาต่ออีกนะ คิดถึง ขอขอบคุณ มาเขียนต่ออีกนะ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]