คุณหนูพีทกับชาวสวน EP 45
ตอนที่ 45 ไม่รัก ก็อย่าร้ายผมกับพี่นนท์นั่งขึ้นรถมา ผมไม่พูดอะไรซักคำ ไม่ใช่ว่าไม่อยากกลับหรือกลัว แต่เป็นเพราะไม่มีอะไรจะคุย ผมเลยได้แต่นั่งเงียบ จนมาถึงบ้าน ผมด้วยความเคยชินก็นั่งข้างหลัง จนรถมันมาจอดหน้าบ้าน
“ไปครับ ลง” ผมก้าวลงจะออกจากรถ” พี่นนท์เอามือมาจับผม
“น้องพีทนี่ จะลงฝั่งนั้นได้ยังงัย ก็เปียกหมดสิ”
“พี่นนท์ ติ๊ดเดียวเอง”
“นิดเดียวก็ไม่ได้ครับ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก ลงอีกฝั่งนึงครับ”
“ครับ ๆ ก็ได้ ก็ได้” ผมพูดแบบขอไปที เสร็จแล้ว ผมก็ลงมา พี่นนท์ก็ลงมาด้วย พื้นแม่งโคตรลื่น ผมลื่นปื้ด พี่นนท์ประครอง
“น้องพีท ระวังหน่อยสิ” ผมแหงนหน้ามองพี่นนท์ มองเข้าไปในตาเห็นแต่ความห่วงใย ผมค่อย ๆ เดินเข้าไปในบ้านกันสองคน
“เดี๋ยวน้องพีทรีบอาบน้ำ และนอนนะ ผ้าเช็ดตัว พี่เอาไว้ให้แล้ว อยู่หน้าห้องน้ำ”
“ครับ โห พี่นนท์ ไม่ต้องเตรียมให้ผมขนาดนี้ก็ได้” ผมบอกกับพี่นนท์ ก็พี่นนท์เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไม่อยากให้วุ่นวายกับเรื่องไร้สาระพวกนี้ ผมก็เข้าไปอาบน้ำ นึกถึงบทเซกเมื่อวานกับไอ้น้องฟอร์กควยก็แข็งขึ้นมา แต่ผมก็ไม่ได้ทำไร รีบอาบ รีบนอนดีกว่า เสร็จก็ออกมา พี่นนท์ ถอดเสื้อรอไว้แล้วครับ สุดยอด เห็นหุ่นงี้แทบละลาย โคตรน่ากิน แน่นไปทุกส่วน แต่ก็อย่างที่บอก ผมอยากเก็บพี่นนท์ไว้ซักคน พี่นนท์เข้าไปอาบน้ำ ผมนั่งคนเดียวข้างนอก หลอนโคตร อยู่ ๆ ก็กลัวผีขึ้นมา ฟ้าก็ร้องดัง บรรยากาศบ้านสวนนี่เวลาน่ากลัวก็น่ากลัวจริง ๆเลยครับ เมื่อไหร่ พี่นนท์จะออกมาซักทีวะ ผมคิด
ก๊อก ก๊อก ก๊อก “พี่นนท์ เร็ว ๆ ดิ”
“อะไรครับ คุณหนู”
“เอาเหอะน่า เร็ว ๆ ไม่ต้องถามมาก” ผมดุกลบเกลื่อน พี่นนท์ออกมาพอดี ผมมองหน้าพี่นนท์
“น้องพีทเป็นไรครับเนี่ย”
“เปล่า”
“เปล่าอะไร หน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย หรือว่า น้องพีท กลัว กลัว”
“อะไรพี่นนท์ กลัวอะไร”
“กลัวผีงัย น้องพีท” พี่นนท์เอามือมาแตะ ผมสดุ้งเฮือกกกกก พี่นนท์ขำกลิ้งเลยครับ
“เฮ้ยยยย อะไรพี่นนท์ แมน ๆ อย่างพีท กลัวอะไร”
“โอเค ครับ ไม่กลัวก็ไม่กลัว งั้นคนเก่งขึ้นนอนก่อนเลยนะครับ พี่ทำงานนิดนึง”
“เอ้ยอะไร ขึ้นนอนด้วยกันดิ” ผมตอบทันควัน พี่นนท์ขำ คิดในใจ เนี่ยนะหรอ ไม่กลัว กลัวชัด ๆ
“พี่นนท์ขึ้นนอนกับพีท แต่พีทไม่ได้กลัวนะ”
“อะครับ ๆๆๆ นอนก็นอน” พี่นนท์กับผมขึ้นนอน พอเข้าไปในห้อง พี่นนท์บอก
“น้องพีท พี่ลืมชุดนอนไว้ข้างล่าง” คนปากแข็งแบบนี้ต้องแกล้งซะให้เข็ด ดูดิ จะยอมรับออกมามั้ย ว่ากลัว
“ไม่ต้อง ๆ และพี่นนท์ นอนทั้งอย่างนี้นะแหละ” ผมรีบบอกไป ไม่อยากให้พี่นนท์ลงล่าง
“นอนทั้งผ้าเช้ดตัวเนี่ยนะ”
“ครับ นั่นแหละ ไม่เป็นไรหรอก”
“กลัวก็บอกมาตรง ๆ เถอะน่า น้องพีท”
“เปล่า กลัว กลัว กลัวที่ไหน ไม่กลัวซักหน่อย” เท่านั้นแหละครับ ไฟดับ พลึบ ผมกอดพี่นนท์แน่น
“ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว พี่นนท์ช่วยพีทด้วย พีทกลัว” ผมตัวงี้สั่นเทาเป็นลูกเจี๊ยบ
“ไหนบอกไม่กลัวงัย คนเก่ง”พี่นนท์บอก
“กลัวดิครับ จริง ๆแล้วพีทกลัวครับ พี่นนท์นอนกับพีทนะ ไม่ต้องไปเอาชุดนอนแล้ว นอนทั้งแบบนี้แหละ ไม่เป็นไรหรอก”
“คร้าบ น้องพีท” พี่นนท์ลากเสียงยาว พี่นนท์ผลักผมนอนลง ผมกอดพี่นนท์แน่น เอาผ้าห่มขึ้นมาห่ม จับกล้ามแข็ง ๆ พี่นนท์ตัวแน่นมากครับ แน่นไปทุกส่วน แต่ผมไม่มีอารมณ์จะคิดเรื่องอย่างว่า และมือผมก็ไปโดนอะไรไม่รู้แข็ง ๆ ตุงๆ ที่อยู่ในผ้าเช็ดตัว ผมคลำๆ
“อะไรอะครับ พี่นนท์ ขาหรอ”ผมถามไปงั้นแหละ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่ามันเป็นควย ไม่ใช่ขา
“ควยครับ”พี่นนท์บอก ผมไม่คิดว่าพี่นนท์จะพูดตรงแบบนี้
“อุ้ย พี่นนท์ พีทขอโทษ”ผมขอโทษจากใจจริง ไม่คิดที่จะล่วงเกินพี่นนท์เลย
“ไม่เป็นไรครับ”จับอีกก็ได้ครับ คุณหนู พี่นนท์คิดในใจ
“น้องพีทอยากหายกลัวมั้ยครับ พี่มีวิธี”พี่นนท์ทำสายตาเจ้าเล่ห์ และยักคิ้วใส่ หันมาทางผม
“อะไรครับ”ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่พีนนท์พูด
“เล่นว่าวงัยครับ คุณหนู” ผมงง ไม่คิดว่าพี่นนท์จะกล้าพูดอีกแล้ว
“มาพี่ช่วย” พี่นนท์เร็วมากเลยครับ ว่าแล้วพี่นนท์ ก็ขึ้นคร่อมตัวผม
“เฮ้ย พี่นนท์ทำไร” ผมงง
“ก็ทำให้คุณหนูหายกลัวงัยครับ” พี่นนท์เร็วมาก เลิกเสื้อยืดผมขึ้นมา และรีบดูดหัวนมผม ผมงี้เสียวจนควยแข็งเยิ้ม พี่นนท์ดูดนมเก่งมากทันทีที่พี่นนท์ลงลิ้น ผมได้แต่หลับตา ลืมไปเลย ว่าเราควรห้ามใจ ปล่อยให้พี่นนท์ดูดหัวนมตามใจชอบ ผมเคลิ้มเลยครับ
“ซีดโอ้ยพี่นนท์ ไม่เล่นครับ” ผมเอามือปัดป้อง พี่นนท์ทำไรไม่รู้ เดี๋ยวผมก็ตูดบานหรอกผมคิด แต่พี่นนท์เอามือผมกดกับที่นอน ตั้งใจดูดนมผมใหญ่เลยทีนี้แม่งโคตรเสียวเลยครับ เก่งจริง ๆ พี่นนท์
“แน่ใจหรอครับ ที่ไม่อยากให้พี่ทำแบบนี้” พี้นนท์ถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว ว่าคุณหนูพีทของเค้าอยากให้ทำแบบนี้นานๆ ทีนี้พี่นนท์ลิ้นออกมา และขบเบา ๆ ตอหนวดพี่นนท์ที่เพิ่งขึ้นทำให้หัวนมผมแข็งเป็นไต แถมครั้งนี้พี่นนท์หยิบน้ำมันมะกอกมาสาวว่าวขึ้นสุดลงสุดยิ่งทำให้แม่งโคตรเสียวกว่าเมื่อกี้อีก อีกมือก็เอามาถูที่รูตูดผม จนผมทนไม่ไหวต้องร้องออกมา
“ซีดดดดด โอ้ย พี่นนท์ ซีดดด พี่นนท์ โอ้ย พี่นนท์ พีทเสียว”ทีนี้พี่นนท์สาวว่าวให้ผมมันมือเลยครับ จนสะโพกผมต้องแอ่นลอยรับมือพี่นนท์”
“ซีดดด โอ้ยพี่นนท์ โอ้ย พี่นนท์ ซีด โอ้ย พี่นนท์ โอ้ย พี่นนท์ ชักเก่งจังเลยครับ เลียนมก็เก่งเสียวยิ่งกว่าผมชักเองอีกครับ”ผมทำเหี้ยอะไรไม่ถูก มือได้แต่จิกที่นอน ตัวงี้ลอยหลังไม่ติดที่นอนเลยครับ พี่นนท์เห็นแบบนั้นเลยอยากให้ผมหลังผมติดที่นอนโดยการเอาลำตัวขึ้นมาทับ ทีนี้ทั้งแรงบดขยี้จากลำตัวแกร่งพี่นนท์ น้ำหงี่ผมเยอะมาก จนจะแตกอยู่แล้ว
“เสียวใช่มั้ยหละครับ เดี๋ยวน้องพีทจะหลับสบาย”พี่นนท์เป็นปกติ อย่างกับเป็นเรื่องธรรมดา
“ซีดดด โอ้ยยย พี่นนท์ ครับ เดี๋ยวน้ำพีทแตก พอก่อน”ผมแม่งไม่ไหวแล้ว
“แตก ก็ปล่อยออกมาเลยครับ”
“ซีดดด โอ้ยยยย พี่นนท์ครับ ซีดดด ไอ้พี่นนท์ พีท พีท ซีดดด พี่นนท์ พีทแตก แตกก แตกแล้ว” น้ำว่าวผมพุ่งเลอะมือพี่นนท์เต็มไปหมดเลยครับ เสร็จแล้วก็หอบแดกสิครับ พี่นนท์เก่งซะขนาดนั้น ผมกอดคอพี่นนท์ จะหอมแก้ม แต่ชะงักไว้ พี่นนท์รู้ใจผม หอมแก้มผมก่อน
“หลับสบายแล้วนะครับคุณหนู” ผมแตกกับพี่นนท์เร็วมาก
“และพี่นนท์ไม่ชักว่าวหรอครับ” พี่นนท์ไม่ตอบ ไม่พอใจที่ผมถามแบบนั้น หนอย ทีเราช่วยชักให้ ทีของเราจะให้เราชักเอง
“พีทช่วยพี่ปะหละ”ผมตัดสิ้นใจถามออกไป
“ยังงัยครับ”ดูสิ น้องพีทจะตอบยังงัย
“นั่นสิ ทำงัยดีนะ” ผมพูดขึ้นมา ผมคิด
“อมให้พี่ที”พี่นนท์บอกความต้องการของตนออกมา ดูสิ น้องพีทจะว่างัย ผมไม่คิดว่าพี่นนท์จะกล้าบอกแบบนี้กับเจ้านาย
“เอิ่มม เอิ่ม “ ผมไม่อยากจะมีอะไรกับพี่นนท์เยอะไปกว่านี้เลยเลือก ที่จะหยุดตัวเอง และอีกอย่าง ของพี่นนท์คงไม่ใช่เล่น ๆ อมไปคับปากแย่ ผมขี้เกียจต้องมาเมื่อยปากก่อนนอน
“ถ้าน้องพีทไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรครับ”พี่นนท์ทำหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ผมเพิ่งเห็น ว่าพี่นนท์โกรธก็วันนี้แหละ เอางัยดีวะกู เอาวะ อมก็อม ผมเลยตัดสินใจตอบไป
“ได้สิครับ ได้ ใครบอกละครับว่าพีทไม่สะดวก ผมกำลังคิดอยู่ต่างหาก ว่าจะทำยังงัยให้พี่นนท์ถูกใจดี” ว่าแล้ว ผมไปดูดหัวนมพี่นนท์ ผมมองเห็นหน้าพี่นนท์มีความสุขมาก หลับตาพริ้มว่าแล้ว ผมก็เอามือไปบิดหัวนมพี่นนท์อีกหนึ่งข้าง พี่นนท์ครางซีดดในลำคอผมทั้งขบทั้งเม้มสุดฝีมือ พี่นนท์นั่งเกร็งหน้าตาบูดเบี้ยวเสียวสุดตีนเลยครับ
“ซีดดดดด โอ้ย ดีครับ ดีครับ คุณหนู อย่างนั้นแหละครับ ซีดดด โม้คควยพี่เลยครับ พี่เสียวจนจะขาดใจอยู่แล้ว” ว่าแล้วผมก็ก้มลงโม้คควยให้พี่นนท์ผมโม้คตั้งแต่ยันโคนให้ลึกสุด ๆ มือก็บี้หัวนมพี่นนท์ไปด้วย พี่นนท์นั่งเกร็ง กล้ามงี้นะเป็นมัดล่ำเลยครับ พี่นนท์ทนไม่ไหวจนต้องเอามือมาจับหัวผม มองผมตลอดเวลา
“เสียวครับ เสียวจังครับ อย่างนั้นแหละครับ” ผมโม้คจนน้ำหงี่พี่นนท์เต็มปากผมเต็มไปหมด ครางซีดซาด นั่งจับหัวผม และพี่นนท์ก็เปลี่ยนจากนั่งเป็นนอนตะแคงและค่อย ๆกระเด้าปากผมช้า ๆ หน้าพี่นนท์บ่งบอกว่าเงี่ยนมาก
“ซีดดดดดด เสียวครับ เยี่ยมครับ คุณหนู” ซักพักพี่นนท์กระเด้ารัวเลยครับ จนผมแทบสำลัก นานมากเลยครับ จนผมเมื่อยกราม พี่นนท์นอนตะแคงกระเด้าปากผมใหญ่เลยครับผมนะแทบสำลัก แต่ต้องกั้นไว้ รับกับควยยาวใหญ่เกินมาตรฐานชายไทย มือได้แต่จับสะโพกพี่นนท์ไว้แน่น
“อ้าฮฮ อ้าฮ อ้าฮฮ โอ้ยยยยย ซีดดดดด ฮ้า” พี่นนท์เกร็งตัวแน่น เท่านั้นแหละครับ น้ำว่าวพี่นนท์พรั่งพลูออกมาจากลำควยอุ่น ๆ น้ำทะลักทะลวงมากเลยครับแทบล้นปากน้ำว่าวพี่นนท์บางส่วนมันไหลออกมาข้างนอกเยอะมากเลยครับ
“คุณหนูกลืนไปเลยครับ” ผมลังเล ไม่เคยกินน้ำว่าวใคร
“หรือจะลงไปบ้วนข้างล่างก็ได้” พี่นนท์ย้ำ ผมเลยตัดสินใจกินน้ำว่าวพี่นนท์ เป็นคนแรกเลยมั้งครับ ที่ผมกินน้ำว่าว ผมเอาหัวไถขึ้นมาบนหมอนผมก็หลับไปในที่สุด
“น้องพีทครับ พี่นนท์รักน้องพีทนะครับ” พี่นนท์กระซิบที่หูผม เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยครับ คำที่อยากบอกมานาน บัดนี้มันได้บอกออกมาแล้ว ผมยังนอนหลับตางง อ้าวหรอ พี่นนท์รักเราหรอ พี่นนท์ลากตัวผมไปนอนบนอก เราสองคนนอนเปลือยกายกันทั้งคืน วันนั้นผมอบอุ่นมากเลยครับปล่อยให้ค่ำคืนมีเพียงผมกับพี่นนท์สองคนเท่านั้น
................................................................................................................................................................................
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมตื่นขึ้นมา เจอพี่นนท์เป็นคนแรก หล่อชิบหายเลย คนไรไม่รู้ ผมไม่อยากรักพี่นนท์แบบคนรัก อยากเก็บไว้เป็นพี่ชายซักคนนึง เพราะมันยืนยาวกว่า แต่ผมก็รักพี่นนท์นะครับ ก็คงจะแบบพี่ชาย ในขณะที่มอง พี่นนท์ตื่นมาพอดี
“อ้าว น้องพีทตื่นแล้วหรอครับ”
“ครับ” ผมบอก พี่นนท์เอามือมาขยี้ตา เห็นหุ่นพี่นนท์นะอยากจะเข้าไปขยี้ หุ่นดี ขาวเหลือง หน้าตาหล่อสุดยอด ตาประกายเจ้าชู้ แม่งอย่างกะนอนกับเทพบุตร แต่อย่าเลย พี่นนท์เป็นพี่ที่ผมไว้ใจที่สุด กลัวว่าถ้าไปเป็นอย่างอื่น ความไว้ใจผมกับพี่นนท์จะน้อยลงไป ผมกลัวความเปลี่ยนแปลง เพราะสถานการณ์ตอนนี้ในสวน ก็มีคนสวนใหม่ๆ เข้ามาเป็นคนของพ่อเลี้ยงทั้งนั้น ไม่รู้จะมาทำไมเยอะแยะ
“พี่นนท์ พี่นนท์ว่าน้ำจะท่วมมั้ย” ผมเปลี่ยนคำพูด ไม่อยากนอนมองหน้าพี่นนท์เฉย ๆ
“ร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ” พี่นนท์บอกและมันก็ร้อยเปอร์เซ็นต์เหมือนกันที่รักคุณหนูพีท พี่นนท์คิด
“งั้นพีทไปแต่งตัวนะครับ”
“ถ้าคุณพีทเหนื่อย ก็ไม่ต้องก็ได้นะครับ เพราะเมื่อวานก็หนักเหมือนกัน วันนี้ที่นี่ก็ไม่มีอะไรแล้ว เหลือเอาส้ม ไปไว้ที่โกดัง”
“ไหวดิครับ ไหว คนงานไหว พีทก็ไหว” ผมรีบไปอาบน้ำแต่งตัว ซักพักพี่นนท์ก็ไปต่อ พี่นนท์อาบออกมาหอมฟุ้งเชียวครับ กลิ่นสบู่ เราแต่งตัวกันง่าย ๆ สบาย ๆ พี่นนท์ใส่เสื้อยืดเก่าๆ บาง ๆ ดูแล้วก็เซกซี่ไปอีกแบบ ตามแบบฉบับพี่นนท์ พอเสร็จผมกับพี่นนท์ออกไปหน้าบ้านเพื่อเตรียมออกไปทำงาน จู่ ๆ ก็มีโทรศัพท์ดังเข้ามาในเครื่องของพี่นนท์
“ครับ พ่อเลี้ยง นนท์ครับ”
“เรียบร้อยครับ” พี่นนท์ได้แต่เป็นฝ่ายบอกพ่อเลี้ยง
“ครับผม ครับ” ว่าแล้วพี่นนท์ก็วางสายจากพ่อเลี้ยง
“อะไรหรอพี่นนท์” ผมบอกกับพี่นนท์
“เดี๋ยวพี่ต้องไปช่วยสร้างบ้านพักชั่วคราวของคนงานเย็นนี้ พ่อเลี้ยงให้ผมส่งคุณพีทที่บ้านก่อน” ผมถอนหายใจ เฮ้อ พ่อเลี้ยงคงกันผมออกห่างจากพี่ชัย
“ผมไปด้วย” ผมอยากเจอกับพี่ชัยนี่ครับ
“คงจะไม่ได้ครับ พ่อเลี้ยงสั่งว่าให้พาคุณพีทกลับบ้าน”
“อะไรก็พ่อเลี้ยงสั่ง พ่อเลี้ยงสั่ง ผมหละเบื่อคำนี้ ทำไมครับ ทำไมต้องทำตัวเป็นพี่แว่นสอง ผมเบื่อ”
“งานแบกไม้ ตอกตะปู คุณหนูทำเป็นหรอครับ พี่ว่า คุณหนูกลับไปช่วยงานคุณแม่ดีกว่า”
“พี่รู้หรอกน่า ว่าน้องพีทอยากเจอพี่ชัย” ผมงี้หน้าซีดเลยครับ
“เอ่ออ ก็ ก็ อะไรกันพี่นนท์ เวลานี้ ต้องช่วยกันสิ” คุณพีทนี่ปากแข็งจัง พี่นนท์คิด
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้ครับ พี่ต้องยืนยันประโยคเดิม ว่าพ่อเลี้ยงสั่ง”
“โห่ พี่นนท์สนิทกับพี่ชัยนะ” ตายห่ากู หลุดออกมาซะเอง
“อันนั้นมันก็อีกเรื่องนึง แต่นี่มันเป็นหน้าที่ของพี่ ถ้าพี่ไม่ทำตามคำพ่อเลี้ยง พี่ก็ตกงานดิคุณพีท คุณพีท พี่จะบอกให้นะ บางทีคุณหนูต้องดูความจำเป็นคนอื่นบ้าง อย่าเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้” พี่นนท์เปลี่ยนสรรพนามผมจากน้องเป็นคุณ เคือง ผมได้แต่ก้มหน้าไม่มองหน้าพี่นนท์ เข้าใจหัวอกลูกจ้างอย่างพี่นนท์ดี หากตกงานจะไปทำที่ไหน พี่นนท์พูดให้ผมได้คิด ก็ผมคิดถึงพี่ชัยนี่ครับ ผมเดินตามพี่นนท์ต้อย ๆ ขึ้นรถกระบะไป บรรยากาศเงียบงันมากเลยครับ พี่นนท์ไม่พูดอะไรซักกะคำ คงโกรธผมมาก
“พี่นนท์ พีทขอโทษ” ผมได้แต่ก้มหน้าบอกพี่นนท์ พูดเสียงแผ่วเบาแบบคนสำนึกผิด พี่นนท์หันมามองผม พี่นนท์นึกเจ็บใจตัวเอง ที่พูดกับคุณพีทแรงเกินไป เพราะใจจริงแล้ว ไม่อยากให้คุณพีทได้ถลำลึกไปกับพี่ชัยไปมากกว่านี้ และไม่อยากให้คุณพีททำผิดไปมากกว่านี้ ความลับของนายชัย มีหลายสิ่งอย่างที่น้องพีทยังไม่รู้ ตนเองรู้อยู่เต็มอกแต่ก็บอกไปไม่ได้ และอีกอย่างตนเองอยากอยู่ใกล้ชิดน้องพีทในช่วงปิดเทอมนี้ให้นานที่สุด พี่นนท์อยากจะเอามือมาตบบ่าเบา ๆ และบอกว่าไม่เป็นไร แต่ก็ไม่ทำ เพราะเดี๋ยวน้องพีทจะได้ใจ จึงได้แต่มอง และหันกลับไป สตาร์ทรถ ปล่อยให้บรรยากาศเงียบเหมือนเดิม
“พี่นนท์เรียกพีทว่าน้องพีทเหมือนเดิมได้มั้ย ไม่ต้องเรียกคุณพีท พีทว่ามันดูห่างเหินเกินไป”ผมจะร้องแล้วครับ เห็นพี่นนท์เย็นชากับผมแบบนี้
“ครับ น้องพีท” พี่นนท์หันมาทางผม เรียกน้องพีท แบบเหมือนโดนบังคับ ผมได้แต่นั่งก้มหน้าแหละครับ ไม่กล้าสบตาพี่นนท์ พี่นนท์ขับรถไปเรื่อย ๆ ไม่พูดอะไรซักคำโคตรอึดอัดเลยครับ
พี่นนท์สนิทกับผมมากพอ ๆ กับพี่ชัย เป็นคนที่คอยอยู่ คอยดูแลผมตอนอ่อนแอทั้งกายและใจ ซึ่งผมก็คิดว่าพี่นนท์ดีกับผมจังเลย ไม่รู้ทำไม ญาติก็ไม่ใช่ พี่น้องก็ไม่ใช่ แต่ดีกับผมม้ากมาก พี่นนท์เป็นคนคุยสนุก ทำให้ผมไม่เครียด เวลาผมเศร้า ๆ พี่นนท์จะคอยพูดกับผมและชวนผมคุย แต่วันนี้ มันเหมือนว่าไม่ใช่พี่นนท์คนเดิม ซึ่งไม่ใช่เพราะใคร ก็ผมนะสิ ดันไปเถียงพี่นนท์เข้า เมื่อถึงที่สวนส้ม ผม พี่นนท์ทำงานกันอย่างจริงจัง ผมไม่เป็นอันได้ทำงาน ได้แต่มองพี่นนท์ แต่พี่นนท์ไม่มองผมเลย ยกหลัวส้มขึ้นรถอยู่นั่นแหละ จนกระทั่งเสร็จ
“ไปครับ คุณพีท” พี่นนท์รีบเดินไปที่รถกระบะ
“ครับ พี่นนท์” ผมเดินต้อย ๆ ตามไปอีกแล้วครับท่าน ปิดประตูรถ พี่นนท์สตาร์ทรถ เพลงเพลิง ก็ไม่เปิด ฆ่ากันให้ตายดีกว่า ไม่ไหวแล้ว เหมือนไม่มีอากาศหายใจ
“พี่นนท์ พี่นนท์ทำไมต้องทำตัวเหินห่างกับพีท ไม่เห็นเหมือนเมื่อวาน”
“เป็นอะไรอีกเนี่ยคุณพีท อย่าทำตัวงี่เง่าได้ปะ” พี่นนท์โกรธ ทำหน้าหงุดหงิดใส่ผม ผมหันไปทางหน้าต่าง น้ำตาไหลออกมา พี่นนท์คิดได้ เลยปลอบใจผม ว่าไม่ควรตะคอกใส่น้องพีท คนที่เค้ารักหลุดปากอีกแล้ว
“โอ๋ ๆๆๆๆๆ ไม่เอานะ น้องพีท ทำเป็นงอนไปได้ ก็งานพี่ยุ่งนี่ครับ วันนี้เรายุ่งทั้งวันเลย วันสุดท้ายของที่นี่แล้วด้วย ไหนจะเตรียมเรื่องส้ม ไหนจะเตรียมคนงาน วันนี้ผมก็ต้องไปเตรียมสร้างบ้าน พี่ไม่มีเวลาคุยกับน้องพีทนี่ครับ นะ หายโกรธนะครับ” ผมไม่หันมา
“อะไรกัน แค่นี้งอน ตุ๊ดปะเนี่ย” พี่นนท์เอามือมาขยี้หัวผม แล้วยิ้ม ผมอมยิ้ม
“และทำไมอยู่ที่สวนส้ม เรียกผมแต่คุณพีท” ผมนึกประเด็นนี้ขึ้นมา
“เรื่องแค่นี้เองหรอ” พี่นนท์ขำ
“ขืนพี่เรียกน้องพีทว่าน้อง คนงานอื่นก็ไม่เคารพน้องพีทสิครับ เดี๋ยวก็จะทำตามกันไปหมด เดี๋ยวเค้าก็เรียกน้องพีทกันหมดทั้งสวนสิครับ” เออวะ ก็จริงแฮะ ผมนี่คิดน้อยจริง ๆ
“น้องพีทนะ พี่ขอเรียกเฉพาะอยู่กันสองคนงัยครับ” สายตาพี่นนท์มองพราวระยิบระยับมาที่ผม แบบเหมือนมีอะไรอยากบอก ผมงี้ขนลุกซู่ จนผมไม่กล้าสบตากับพี่นนท์ ไม่ใช่เพราะกลัวแบบเมื่อเช้า แต่เพราะเขินต่างหาก ว่าแล้ว พี่นนท์ก็ขับรถออกไป รถมันผ่านสวนสักของพี่ชัย เจอพ่อเลี้ยงหน้าบ้านพี่ชัย พ่อเลี้ยงเรียกพี่นนท์ลง พี่นนท์ลงไป
“ฉันบอกแกแล้วงัย ว่า ให้รีบไปส่งเจ้าพีทที่บ้านก่อน และป่านนี้แกยังมาลอยหน้าแถวนี้อีก”
“ผมกำลังจะไปส่งครับ”พ่อเลี้ยงเป็นไรมากเปล่าวะ อ้อมนิดอ้อมหน่อยทำเป็นโกรธ
“อะไรของแก” ผมหมั่นใส้ เลยลงไป
“พ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงว่าอะไรพี่นนท์ ห้ามว่านะ พี่นนท์ก็จะไปส่งผมที่บ้านอยู่นี่งัย”
“ไม่ใช่แกมาหาไอ้ชัยที่นี่หรอ หนอยอุตส่าห์อ้อมรถมาด้านหลัง อย่าคิดนะ ว่าฉันไม่รู้”
“และถ้าผมจะมาแล้วงัย ทำไมหรอ พ่อเลี้ยง ผมเบื่อเต็มทีแล้วนะ อะไร ก็ไม่ได้ ไม่ได้”
“นี่แนะ ปากเก่งนัก”พ่อเลี้ยงตบปากผมพ่อเลี้ยงผลักผม ต่อหน้าคนงานเลยครับ ผมโคตรทั้งอาย ทั้งเจ็บพี่นนท์ได้งง แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะตนเองก็มีสถานะแค่คนสวน
“พ่อเลี้ยงผลักผมทำไมเนี่ย” ผมงง
“ก็แกปากเก่งงัย พีท”ผมหันไปจะลุกขึ้นสู้ วันนี้เป็นงัยเป็นกัน
“คุณพีท ไม่เอาครับ ขึ้นรถ”พี่นนท์เตือนและพาผมขึ้นรถ
“พามันไปขังที ออกมาเพ่นพ่านข้างนอก เบื่อโว้ย มึงจำไว้นะพีท อย่ามาเดินเล่นแถวนี้อีก” ผมงี้โคตรงงเลย อะไรวะ นี่มันบ้านผมนะเนี่ย ผมขึ้นรถ ร้องไห้ใหญ่เลยครับ
“พี่นนท์คอยดูนะ พีทจะฟ้องแม่ ฮือ ฮือ ฮือ” ผมร้องไห้ใหญ่เลยครับ
“คุณพีท ไม่เอาน่า ไม่ร้อง คุณพีทไม่น่าลงไปเลย พ่อกำลังโกรธเรื่องคนงานนะคุณพีท”
“พี่นนท์ พ่อเลี้ยงไม่เหมือนเดิม แม่รักคนเลว” ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ผมร้องไห้ใหญ่เลยครับ
“ที่อยู่บ้านหลังใหญ่อะ เหมือนอยู่ในนรก” ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ผมไม่อยากจะพูดมากกว่านี้ เรื่องเก้า เรื่องอื่น ๆ พ่อเลี้ยงบางทีก็พาเด็กหนุ่มอายุประมาณน้องเก้ามาฟันที่บ้าน ถ้าเด็กไม่ยอม พ่อเลี้ยงก็จะข่มขืน เด็กในสวนหลายคนแล้ว ต้องมาโดนพ่อเลี้ยงข่มขืน โดยเอาเรื่องอุปการะค่าเล่าเรียนมาอ้าง พี่นนท์ได้แต่นั่งเงียบจนถึงบ้าน
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………
“พีท กลับมาแล้วหรอลูก”
“กลับมาแล้วครับ แม่ พ่อเลี้ยง ผลักผม จะต่อยผมด้วย”ผมรีบบอกแม่
“อะไรกันลูก พ่อเลี้ยงเนี่ยนะ ลูกไปทำอะไรให้พ่อเค้าโกรธรึเปล่า”เฮ้อ แม่นะแม่ แทนที่จะฟังผมบ้าง แต่เปล่าเลย
“ขอบใจมากจะนนท์”แม่ผมบอกกับพี่นนท์ ไม่อยากให้พี่นนท์รับรู้เรื่องภายในบ้านพี่นนท์ไหว้แม่ผมและเดินออกไป
“ไหนเล่าให้แม่ฟังสิ”แม่จูงผมมานั่ง ทีนี้แหละ จะบอกให้หมดเลย
“ก็ผมเดินลงไปกับพี่นนท์ เรื่องพี่นนท์โดนว่ามาส่งผมช้า พ่อเลี้ยงว่าพี่นนท์ด้วย ผมไปแก้ตัวให้พี่นนท์”
“อะไรนะพีท พีทไปแก้ตัวให้พี่นนท์”
“ก็พี่นนท์เค้าไม่ผิด”
“พีท ฟังแม่ การที่พีทไปแก้ตัวให้คนงาน พ่อเลี้ยงเค้าเสียหน้ามากรู้มั้ย เค้าคงโกรธลูก เป็นแม่ แม่ก็ไม่พอใจ การที่ลูกมานั่งแก้ตัวให้กับคนงานมันทำให้เสียหน้า”
“แม่อะ แม่ฟังพีทไม่จบอะ และก็ตัดสิน โห่ พีทไม่คุยด้วยและ” ว่าแล้วผม ก็เดินไปที่ครัว ไปหาน้องเก้าดีกว่าอะไรวะ พูดยังไม่ทันจบก็ไม่ฟังกันละ อย่างนี้เล่าไปก็ไม่มีประโยชน์ แม่ก็คงจะเข้าข้างพ่อเลี้ยง
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………
“เป็นไรครับ พี่พีท”น้องเก้าถามผม
“พี่เกลียดพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงนิสัยไม่ดี”
“อะไรหรอพี่พีท”
“พ่อเลี้ยงผลักพี่ กระเด็นเลย วันนี้” ผมก็เล่า เล่า เล่าให้น้องเก้าฟัง น้องเก้าฟังและเข้าใจผม ผมอยู่กับน้องเก้าทั้งวันเลยครับ ซักพักพ่อเลี้ยงก็กลับมา ทันทีที่พ่อเลี้ยงกลับมา พาน้องเฟิร์สมาด้วย ผมเดินออกไปพอดี ลงไปที่ข้างล่าง ตรงที่พ่อเลี้ยงจอดรถ แม่ลงไปด้วย
“ใครกันอีกเนี่ยพ่อเลี้ยง” ผมมองน้องเฟิร์สเดินขึ้นบันไดมากับพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงนี่จริง ๆเลย พาเด็กที่ไหนมาอีกเนี่ย แม่งโคตรสงสารอนาคตเด็ก คนนี้เด็กกว่าคนเก่า ๆ สงสัยจะชอบมาก อายุ ประมาณ 1112 ขวบเอง อะไรวะเนี่ย พ่อเลี้ยง นับวัน
“ก็เด็กในสวน พ่อจะอุปการะนะ เห็นยากจน น่าสงสารนะคุณ เดี๋ยวจะให้อยู่ช่วยงานคุณที่นี่ด้วย”
“อ๋อคะ ดีคะ ดี ชื่ออะไรละจ๊ะ”แม่ผมนี่ไม่ทันความคิดพ่อเลี้ยงเลยจริง ๆ
“เฟิร์สครับ ชื่อเฟิร์ส”น้องเฟิร์สยิ้ม
“ไหว้พี่เค้าสิ เฟิร์ส” น้องเฟิร์สยกมือไหว้ ผมนะ สงสารน้องเค้ามากเลยครับ ไม่อยากให้มาเผชิญชะตากรรมอุบาทก์ เอางัยดีวะ พีท คิดออกแล้ว ต้องทำเป็นเกลียดน้องเค้า น้องเค้าจะได้หนีออกจากบ้านไปเองวิธีนี้แหละ ดีที่สุด
“หวัดดีครับ พี่พีท” น้องเฟิร์สไหว้ผม
“กองไว้ตรงนั้นแหละ และก็จำไว้ด้วย ที่นี่ ไม่ใช่โรงแรม ไม่ใช่ใครจะมาก็ได้” ผมต้องฝืนใจ กัดฟันพูดไปเลยครับ น้องเค้าจะได้ไปจากที่นี่ น้องเฟิร์สหน้าเสียเลยครับแต่ในใจก็สงสารนะ แต่ทำงัยได้หละ ในวิธีนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุด
“พีท ทำไมพูดอย่างนี้กับน้อง”แม่ผมพูด เพราะคาดไม่ถึง แม่ผมโกรธใหญ่
“ใครน้องครับ ผมว่าพ่อกับแม่เข้าใจอะไรผิด ไอ้ขี้ข้าเนี่ยนะหรอ น้องผม”
“พีท ไม่น่ารักเลยนะ”
“ใช่ผมมันไม่น่ารักเท่าเด็กมาใหม่หรอก”
“พีท แม่คิดไม่ถึงเลยนะว่าลูกจะเป็นคนแบบนี้”
“หมั่นไส้ เบื่อ” ผมตะโกนใส่หน้าน้องเฟิร์ส ผมเดินเข้าบ้านไปเลยครับ พอเข้าไปเท่านั้นแหละครับ น้ำตาร่วงเลย เดินเข้าห้องนอน ก๊อก ก๊อก ก๊อกข้างนอกดูเหมือนเข้มแข็ง แต่ภายในอ่อนแอ
“ออกไป” ผมตะโกน
“เก้าเองครับ เก้าเข้าไปนะ”
“เข้ามา”
“พี่พีททำไมพูดกับน้องเฟิร์สเค้าอย่างนั้นละ”
“เก้า พี่ไม่อยากให้น้องเฟิร์สมันอยู่ที่นี่”
“ทำไมละ”
“ถ้าเฟิร์สมันอยู่ที่นี่มันต้องตูดบานโดนพ่อเลี้ยงเย็ดแน่เลย”
“อ่อ ที่แท้ก็เป็นห่วงน้องมัน”
“เออ”
“ผมก็ว่า เอ้ พี่พีทไม่ได้เป็นคนแบบนี้ซักหน่อย เดี๋ยวผมไปบอกเฟิร์สมันให้”
“อย่าเก้า ปล่อยให้มันเกลียดพี่ดีแล้ว มันจะได้หนีออกจากบ้าน กี่คนแล้วที่ต้องเสียความบริสุทธิ์กับพ่อเลี้ยง”
“พี่พีท”น้องเก้ามองหน้าผมเป็นห่วง
“เอาน่าเก้า วิธีนี้ดีที่สุดแล้ว” น้องเก้าพยักหน้า และลงไปข้างล่าง
“เก้าพาเฟิร์สไปที่ห้องทีสิ” พ่อเลี้ยงบอก
“ครับ พ่อเลี้ยง” ว่าแล้วเก้าก็พาเฟิร์สไป
“คุณคะ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” ผู้เป็นแม่จะคุยเรื่องที่พ่อเลี้ยงผลักผม แม่ก็เล่า ๆ ๆๆๆ พ่อเลี้ยงก็แก้ตัว ๆๆๆๆ แต่ในใจคิด เดี๋ยวนี้หัดรายงานหรอ ไอ้เจ้าพีท ร้ายนักนะ เดี๋ยวคอยดู จะสั่งสอนซะให้เข็ดปากมากนัก
………………………………………………………….………………………………………………………………………………
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ ขแบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ พ่อเลี้ยงรู้สึกยังไงกับพีทกันแน่นะ แค่หมั่นไส้หรอแ ขอบคุณ บคุณคับ สนุกมาก ชอบมากๆครับ ขอบคุณครับ ใจมาก ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]