แค่เพื่อนสนิท 7 (เข้าค่ายแข่งฟุตซอล)
*ตอนนี้เป็นตอนอธิบายเรื่องราวเพิ่มเติม อาจจะยาวหน่อยเพื่อปูเรื่องไม่ให้ผู้อ่านงง ยังไม่มีเรื่องเสียวในตอนนี้นะครับในวันนั้นที่พี่แต้ม ( หรือครูแต้มที่เป็นโค้ชพวกไอ้ต้นอ่ะแหละ บ้านแกอยู่ใกล้ ๆ แล้วสนิทกันกับผม ตอนผมอยู่ประถมแกก็มาเป็นคนสอนฟุตบอลช่วยครูที่ประจำโรงเรียนเก่าผม แล้วเคยพาพวกผมไปแข่งด้วย พอผมย้ายเข้า ม.1 แกก็ได้มาเป็นครูสอนที่นี่พอดี เผื่อคนอ่านจะสับสันผมใช้คำเรียกแทนแกว่าครูนะครับ)
ผม : อ้าว สวัสดีครับพี่ มาไงอ่ะครับ
ครูแต้ม : ไงเบส ทำไรอยู่อ่ะว่างป่าว
ผม : ครับว่างแล้วครับ พึ่งเก็บห้องเสร็จ มีอะไรหรอครับ
ครูแต้ม : พอดีพี่ว่าจะขอยืมตัวเบสไปแข่งฟุตซอลด้วยสักนัด 2 นัดได้มั้ย พอดีไอ้ A(จำชื่อไม่ได้) มันรถล้มแล้วต้องพักฟื้นอีกยาว พี่เลยมาลองมาขอคุยกับเราเห็นว่าตอนประถมเราเล่นดี "พอผมฟังแกบอกแล้วจับใจความได้ แน่นอนว่าความคิดผมมันจะต้องหาทางปฏิเสธอย่างแน่นอน ผมคิดว่าผมไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นละอีกอย่างในทีมนั้นก็มีทั้งไอ้ต้นและไอ้พีอีก
ผม : เอ่ออ พอดีผมมีซ้อมดนตรีอยู่นะครับพี่ เลยคิดว่าไม่น่าจะสะดวก
ครูแต้ม : อ้อ พี่ไปคุยกับครูชัยมาเรียบร้อยละ (ครูที่สอนดนตรี) แกบอกว่าให้เอาเอ็งมาใช้งานได้ตามสะดวก ห้ามหนีซ้อมบอลด้วย (.... เจอคำนี้ไปผมอึ้งเลย โดนขอตอนกินเหล้ากันแหง ๆอีกอย่างผมขัดครูชัยไม่ได้ด้วยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ) ระหว่างนั้นแม่ผมก็เดินออกมาดูว่าใครมาด้วยพอดี
แม่ : อ้าวแต้ม ว้าไงจ๊ะ มาหาเจ้าเบสมันหรอ
ครูแต้ม : สวัสดีครับแม่ พอดีจะมายื้มตัวเบสไปซ้อมแข่งฟุตซอลชั่วคราวน่ะครับ
แม่ : เอ้อดีเลย แม่อนุญาต ตอนอยู่ประถมละชอบไปเตะบอลทุกวัน แต้มก็พามันไปแข่งตั้งบ่อย พอขึ้นมัธยมมาไหงอยากเล่นดนตรีซะงั้น เดี๋ยวยังไงแม่ฝากดูแลมันหน่อยละกัน
ครูแต้ม : ได้ครับแม่
ผม : เอ่ออออ... (อ้าปากค้าง) ... ครับ (ไม่ถามความเห็นผมเล้ย)
ครูแต้ม : พรุ่งนี้วันจันทร์ ตอนเย็นก็เตรียมของไปซ้อมด้วย ก็คล้าย ๆ ตอนไปแข่งฟุตบอลตอนประถมแหล่ะไม่ต่างกัน ฝากด้วยนะเบส เดี๋ยวพี่กลับละ ลาแล้วครับแม่
ผม : ครับ . . . " ผมคิดคำตอบนอกเหนือจากคำนี้ไม่ได้แล้วจริง ๆ จนแกกลับไปผมก็ต้องมาคิดมากว่าจะทำยังไงดี ทั้งเรื่องไอ้ต้นรู้เรื่องนี้มั้ย ไอ้พีจะทำตัวยังไงถ้ามีผมอยู่ด้วย แล้วผมจะทำตัวยังไงไม่ให้คนอื่น ๆ รู้ว่าผมคบกับไอ้ต้นแล้วมีปัญหากันกับไอ้พี ผมคิดมากจนนอนไม่หลับทั้งคืนแต่ผมก็ยังไม่ได้บอกเรื่องที่ครูแต้มมาหาให้กับไอ้ต้นรู้
พอวันเปิดเรียน ผมก็เตรียมชุดสำหรับซ้อมมาเก็บไว้ที่ห้องดนตรีและซ้อมดนตรีเฉพาะตอนเช้าจนกว่าจะแข่งเสร็จเพราะตอนเย็นต้องแบ่งเวลาไปซ้อมบอล ทั้งวันนั้นใจผมแทบจะอยู่ไม่สุข กลัวนู่นกลัวนี่ไปหมด แต่ก็ได้แค่ทำใจไหน ๆ พี่แต้มเขาก็เลือกเราแล้ว จนหมดเวลาคาบสุดท้านของวัน ผมเคลียร์งานเสร็จเลยไปเตรียมตัวซ้อมรอที่ห้องพละกับช่วยงานครูแต้ม ก็มีทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง คละ ๆ กันอยู่ในห้อง ส่วนไอ้พีกับไอ้ต้นยังไม่มาน่าจะเรียนไม่เสร็จไม่ก็เห็นว่ายังไม่ถีงเวลาเลยยังไม่มา ครูแต้มก็ได้แนะนำผมให้รู้จักกับทุกคนในห้อง ทุกคนอัธยาศัยดีมากต่างจากที่ผมคิดไว้ว่าชุมนุมนี้มีแต่คนเถื่อน ๆ(ชุมนุมฟุตบอลก็มีครับ แต่อันนั้นคนเถื่อนจริง และมีครูคนอื่นดูแลต่างหาก พวกนั้นจะมีตึกเป็นของตัวเองข้างสนามบอล ส่วนฟุตซอลก็ใช้ห้องพละไว้รวมตัว) ซึ่งผมก็ได้ไปรู้จักกับน้อง ม.1 คนนึง ชื่อแน็ค น้องมันเข้ามาทักผมตอนที่กำลังช่วยครูแต้มพิมพ์รายชื่อ แน็คเป็นหน้าตาดีจนผมสะดุดตา ตัวขาวมาก ถึงตัวจะเล็กพอ ๆ กับผมแต่มีกล้าม พอเรารู้จักกันแล้วน้องมันก็ชวนผมคุยไปเรื่อย
แน็ค : ผมจำพี่ได้ ผมเห็นพี่ออกมาเล่นเพลงชาติตอนเช้าด้วยแหล่ะ
ผม : หรอ ๆ ๆ จำผิดรึป่าว
แน็ค : จำได้ดิพี่ พี่เล่นขลุ่ยฝรั่งยืนข้างหน้าตรงแถวผมเลย
ผม : 555 เขาเรียกว่าฟลูตโว้ยไอ้นี่
แน็ค :นั่นแหล่ะพี่ ๆ ผมฟังพี่เล่นแล้วพี่เล่นเก่งจัง
ผม : ป่าว พี่ลิปซิ้ง (การทำท่าเป่า) ไม่ได้เป่าเลย โม้แล้วอ่ะเรา (ที่จริงก็เป่าจริง ๆ นั่นแหละ แค่แกล้งน้องมัน )
แน็ค : ลิปซิ้งคือไรอ่ะ
ผม : ก็คือการทำท่าว่าทำ แต่ไม่ได้ทำจริง ๆ มั้ง
ครูแต้ม : เฮ้ยไอ้แน็ค มึงอย่าไปกวนพี่เขา ไปเปลี่ยนชุดไปมึง " ครูแต้มที่นั่งข้าง ๆ โต๊ะทำงานผมบ่นน้องแน็ค (รอลุ้นกันนะครับว่าจะมีเรื่องของแน็คต่อมั้ย555)
จนใกล้ถึงเวลาซ้อม ผมมองเห็นไอ้พีผ่านกระจกมาแต่ไกล ( ถึงจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแล้วก็บอกได้ไม่เต็มปาก เพราะมันก็ยังมีเรื่องที่ให้คิดถึงอยู่ตลอด ) พีถอดรองเท้าแล้วเดินเข้าห้องมา โต๊ะคอมที่ผมทำงานก็อยู่ด้านหน้าประตูเลย ผมทำเป็นไม่มองมันตรง ๆ แต่ก็พอรู้ว่าหลังจากมันเข้าห้องมาแล้วมันยืนชะงักเหมือนกำลังตกใจผมอยู่ แต่ก็เข้ามาวางกระเป๋านักเรียนแล้วเดินออกไป ผมก็ทำเป็นว่ากำลังทำงานอยู่ แต่ก็นั่งนิ่งเหมือนกัน พิมพ์อะไรไม่ออก แต่พอผมเห็นไอ้ต้นเข้ามาก็อยากเซอร์ไพร้มัน ผมหมอบที่โต๊ะแล้วใช้หน้าจอคอมฯ บัง ต้นม้นเข้ามาก็สวัสดีครูแต้มพร้อมเดินไปทักทายทุกคน จนเดินมาถึงโต๊ะคอมที่ผมทำงานอยู่
ต้น : เห้ย มาไงเนี่ย " ต้นมันตกใจแต่ก็ทำท่าดีใจต่อ
ผม : มาช่วยพี่แต้มพิมพ์งานเฉย ๆ เดี๋ยวก็ไปละ
ต้น : โห่ววว ไรว้า 'นึกว่ามาเชียร์แฟน' "ต้นมันมากอดคอแล้วกระซิบข้างหูผม
ผม : 'มึงนี่เดี๋ยวคนอื่นก็รู้หรอก'
ต้น : รู้ไรวะ ผช กอดคอกันมันแปลกยังไง
ผม: เออ ๆ ขอทำงานก่อนนะ " ผมบอกมันแต่มันยังไม่หยุดกวน จนครูแต้มไล่มันไปเปลี่ยนชุด
ถึงเวลาครูแต้มก็เรียกนักกีฬามานั่งรวมกัน มีประมาณ 14- 15 คน ( ครูแต้มแกลงแข่ง 2 รายการ รุ่นอายุไม่เกิน14 กับไม่เกิน 16 ) แล้วเรียกผมไปยืนข้างหน้ากับแก
ครูแต้ม : อ่ะนี่ วันนี้เรามีนักกีฬาใหม่ ชื่อไอ้เบส จะมาแทนไอ้ A ชั่วคราว คนนี้นะเว้ยเป็นเด็กปั้นกุตั้งแต่มันอยู่ประถม (พูดไรต่ออย่างยาวจำไม่ได้ แต่พอแกพูดว่าผมจะมาเข้าทีม ผมจับสีหน้าได้อยู่ 2 คน ไอ้พีมันทำหน้าตกใจมาก ๆ ส่วนไอ้ต้นนี่ยิ้มปากจะฉีกถึงหูอยู่ละ555)
ครูแต้ม : อ่ะ วันนี้เบสยังไม่ต้องทำไร ทำงานต่อให้เสร็จ ส่วนพวกมึงไปวิ่งรอ เดี๋ยวกุออกไป(ผมอุตส่าเตรียมชุดมานะ)
พูดเสร็จทุกคนก็พากันออกไปวิ่งแล้วไปหยุดซ้อมที่สนามฟุตซอล ผมก็ทำงานอยู่ในห้องนั้นคนเดียว จนทุกคนซ้อมเสร็จแล้วกลับมา พัก ๆ แล้วก็แยกย้ายกันกลับ ผมก็เตรียมตัวจะกลับแล้วเหมือนกัน
ต้น : โห่ว ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่เห็นเคยบอกเลยว่าเตะบอลเป็น " ต้นโผล่มาด้านหลังแล้วเอามือบีบหลังคอผมเบา ๆ
ผม : ก็ไม่เห็นเคยถามอ่า
ต้น : เดี๋ยว ๆ แล้วกลับไงอ่ะ ค่ำแล้วนะ
ผม : ทันรถรอบสุดท้ายอยู่มั้ง
ต้น : งั้นเดี๋ยวไปส่ง
ผม : ไม่อ่ะ กลับเองได้อยู่ "ระหว่างผมคุยกับต้นในห้อง หางตาผมมันก็ชำเรืองไปเห็นไอ้พีผ่านกระจกกำลังนั่งมองเราคุยกันอยู่ที่ม้าหินอ่อนข้างนอกห้อง
ต้น : ก็อยากไปส่งอะ รอกุปิดห้องก่อนนะ
ผม : ไม่เป็นไร มันไกล
ครูแต้ม : ป่ะเบส กลับกัน " พี่แต้มเดินเข้ามาพอดี
ต้น : อ้าวครูจะไปส่งไอ้เบสมันหรอครับ
ครูแต้ม : เออดิ ขอยืมตัวลูกเขามาซ้อม บ้านเดียวกันด้วยก็ต้องไปส่งด้วยสิวะ
ต้น : ทีผมละไม่เห็นไปส่งบ้างเลย
ครูแต้ม : มึงเอารถมานิไอ้นี่ ปิดห้องให้ด้วย ' พี่แต้มเขาจะขับรถยนต์ไปส่งนักเรียนที่มาซ้อมตอนเย็นทุกวันถ้าไม่มีรถกลับ ส่วนไอ้พีหายไปตอนไหนแล้วก็ไม่รู้
วันต่อ ๆ มา ตอนเช้าซ้อมดนตรี ตอนเย็นก็ไปซ้อมฟุตซอล พี่แต้มจะให้วิ่งรอบโรงเรียนวันละ 4 รอบ ถ้ามีคนมาสายก็เพิ่มรอบละ 1/คน กับซ้อมวิ่งสลับกรวย เป็นช่วงฟิตร่างกายมากกว่าและเป็นอะไรที่เหนื่อยมากกกก! สำหรับผม เพราะไม่ได้วิ่งทีละมาก ๆ แบบนี้ จนถึงวันศุกร์เป็นวันที่ต้องซ้อมลงสนาม ต้นกับผมก็สนิทกันแต่ก็ไม่มีใครสงสัยอะไร พีมันยังไม่คุยกับผมเลยสักคำ ส่วนคนที่สนิทกับผมอีกคนคือน้องแน็คตอนลงสนามครูแต้มแกอยากให้ผมเป็นตัวจริง เล่นแทนไอ้A เลย(แข่งฟุตซอลจะมีนักกีฬา 5 คน( ต้น เอิท พี แซม A กับตัวสำรอง 4 คน ( เป็น ม.1 ทั้งหมด น้องแน็คกับเพื่อน ๆ อีก 3 )) แต่ผมมองว่าผมมาทีหลังน้อง ๆ อีก เลยขอแกว่าจะเป็นตัวสำรองให้ได้ แกเลยขอให้ผมเลือกเลยว่าจะให้ใครไปแทน 555 แน่นอนว่าผมต้องเลือกน้องแน็คอยู่แล้ว น้องมันก็ไม่ขัด คนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยเพราะน้องมันเล่นเก่งจริง ตอนซ้อมครูแต้มก็ซ้อมวางแผน เกมรุก - รับ ถ้าซ้อมเตะก็จะดึงตัวรุ่นพี่มาลงซ้อมกันด้วย ตัวสำรองเองก็ต้องซ้อมหนักเหมือนกัน
พอหลังซ้อมเสร็จทุกคนเก็บของจะแยกย้ายกันกลับบ้าน เหมือนเดิมที่ผมจะต้องกลับกับครูแต้ม แต่ก็มีอีกคนมาขอกลับด้วย
พี : ครู วันนี้ผมไปนอนบ้านยายนะ ไปส่งผมด้วย
ครูแต้ม : เออ ๆ เดี๋ยวไปส่ง แต่รอที่ห้องกันสักแปปได้มั้ยครูไปประชุมเรื่องแข่งนี่แหละ ไม่ถึงชั่วโมงหรอกเล่นคอมอะไรรอได้นะ " ครูแต้มแกหันมาบอกผมด้วย ผมก็ตอบตกลงไป จนนักเรียนกลับหมด เหลือคนนั่งอยู่ในห้อง 3 คน ผม ไอ้พี และพนักงานปิดห้อง (ไอ้ต้น) ต่างคนต่างเงียบไม่ยอมมีใครชวนใครคุย ผมเองก็นั่งแข็งทื่ออยู่ จนมีคนชวนคุย
พี : เห้ยต้น กว่าครูแต้มจะมาเดี๋ยววันนี้กุปิดห้องให้เอง มึงกลับไปก่อนก็ได้นะ
ต้น : ไม่ว่ะ กุยังไม่อยากกลับ อยากอยู่เฝ้าของ
พี : เฝ้าไรวะ พวกกุไม่ขโมยอะไรหรอกกุก็อยู่คนเดียวตั้งบ่อย
ต้น : กุไม่ได้หมายถึงของแบบนั้น " ในใจผม เอาแล้วววววววววว ซวยแล้วกุ้วว" ผมทำตัวไม่ถูก ถ้าลุกหนีดื้อ ๆ แล้วมีใครสักคนตามออกไปแล้วจะเป็นเรื่องแน่ ๆ เลยเลือกเปิดเพลงผ่านคอมแล้วเพิ่มเสียงดัง เวลามันเหมือนจะผ่านไปนานมากกกกก แต่ไม่ถึงชั่วโมงครูแต้มก็กลับมา ปิดห้องเสร็จผมกับพีก็ขึ้นรถ พวกเรานั่งเบาะหลังกัน ต้นมันก็มองดูผมแทบจะทุกการกระทำก่อนที่จะเดินไปที่รถมอไซมัน จนขับรถออกมาหน้าโรงเรียนครูแต้มอยู่ดี ๆ แกนึกไงไม่รู้เห็นว่ามันดึกกว่าทุกวัน แกเลยชวนแวะเลี้ยงข้าวมันไก่พวกผม ผมกับพีก็ไม่ได้ขัดอะไร พอถึงร้านแกก็สั่งให้แล้วออกไปสูบบุหรี่ ทิ้งผมกับไอ้พีให้นั่งที่โต๊ะแบบเงียบ ๆ ผ่านไปสักพักไอ้พีก็เป็นฝ่ายเริ่ม
พี : ไม่เห็นเคยบอกเลยว่าเตะบอลได้ "( ถามคำถามเดียวกับไอ้ต้นเลย)
ผม : ก็พอเล่นได้นิดหน่อย "ผมตอบไปแต่ยังก้มหน้าอยู่
พี : แล้วดนตรีละยังได้ไปซ้อมอยู่ป่าว
ผม :ก็ซ้อมแค่ตอนเช้าเหมือนเดิม
พี : ตั้งแต่เลื่อนชั้นมา แล้วมีเพื่อนใหม่บ้างยัง
ผม : มีแต่ยังไม่สนิท
พี : แล้วคิดไงอยู่ดี ๆ อยากมาเล่นฟุตซอล รึเข้ามาเพื่ออะไรกะนแน่
ผม : อ้าว อะไรวะ กูก็ไม่ได้อยากเล่นแต่พี่แต้มแกขอให้ช่วยกูถึงมา มึงไม่ต้องห่วงกูไม่ได้เข้ามาเพื่อพูดเรื่องของมึงกับกูรึเรื่องอะไรทั้งนั้น มึงสบายใจได้" ผมเริ่มอารมณ์ขึ้น แต่อยู่ ๆ ก็สังเกตเห็นผู้ชายใส่ชุดบอลที่ดูคุ้น ๆ เดินมาที่โต๊ะแล้วทำหน้าบูด
ผม : อ้าวต้น มาไงวะ
ต้น : ครูแต้มโทรชวน แล้วไม่คิดจะชวนกันเลยเนอะดีจัง
ผม : ขอโทษ ๆ นี่มาถึงยังไม่ได้แตะโทรศัพท์เลยเนี่ย สั่งยังเดี๋ยวสั่งให้
ต้น : สั่งกับครูแต้มไว้ละ แล้วคุยไรกันอ่ะ
ผม : ป่าวหรอก ไม่มีไร"ผมสังเกตไอ้พีมันหันหน้าหนียาวเลยรอบนี้ แต่ไม่นานข้าวมันไก่ก็มาเสิร์ฟ ครูแต้มก็กลับมานั่งกิน เสร็จเรียบร้อยแกก็ไปส่งผมกับพีที่บ้าน ดีที่ไม่มีประเด็นต่อ ศ. ส อา. พีมันมักจะไปนอนบ้านยายมันเลยให้ครูแต้มไปส่ง
(ขออนุญาตรวบรัด) ผมก็ไปซ้อมทุก ๆ วันเป็นเดือนกว่า ๆ เพราะถ้าผมได้จริงจังกับอะไรสักอย่างผมก็จะทำอยู่อย่างนั้น ผมสนิทกับทุก ๆ คนไม่ว่าจะรุ่นพี่รุ่นน้องรึรุ่นเดียวกัน โดยเฉพาะน้องแน็ค ถึงขึ้นที่ว่ากอดคอขี่หลัง ผมเองก็ชอบไปลูบหัวน้องแล้วมันก็จะทำหน้าฟินใส่ ต้นมันก็มองแต่เพราะน้องมันก็ทำตัวสนิทกับทุกคนมันเลยไม่น่าคิดไร (แต่ผมคิด555) แต่ก็ยังไม่สนิทกับคนนึง (ไอ้นั่นแหล่ะ) แต่พีมันก็ทำตัวปกติ สนุกสนานร่าเริงเวลาอยู่กับเพื่อน จนถึงวันเข้าค่ายเก็บตัว1 สัปดาห์ก่อนแข่งฟุตซอลเฉพาะรุ่นอายุไม่เกิน 14 พวกผมต้องมานอนโรงเรียนตรงที่พวกไอ้พีเคยนอนแหล่ะ ครั้งนี้ครูแต้มแกพาโค้ชมาช่วยดูแลการฝึกซ้อมแบบเอาเป็นเอาตาย แค่วันแรกกก็ว่าเหนื่อยกว่าซ้อมทุก ๆ วันแล้ว จนถึงเวลาเข้านอนแน่นอนว่าผมต้องเลือกที่ ๆ ติดผนังไว้เพราะไม่ชอบนอนระหว่างกลาง พอเลือกที่ได้แล้ว ไอ้น้องแน็คมันก็หอบข้าวของมาข้าง ๆ ผม
แน็ค : พี่เบส ผมนอนข้าง ๆ พี่นะ
ผม : เอ้อ ได้ ๆ เอาเลย
น้องกับเพื่อนน้องก็หอบของมานอนเรียงกันด้านข้างผม ส่วนไอ้พีนอนอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่นานไอ้ต้นก็เข้ามา ( ผมเน้นย้ำกับต้นแล้วว่าระหว่างเข้าค่ายเราจะไม่แอบไปทำอะไรกันเด็ดขาด มันก็ดูเหมือนจะไม่ยอมแต่ก็ต้องยอม )
ต้น : อ้าว ไหนที่กุล่ะ
ผม : เต็มแล้วอ่ะ ไปนอนต่อน้อง ๆ ดิ
ต้น : หึ กุจะนอนข้างมึง แน็คขยับที่ไปดิ้
แน็ค : โห่วไรพี่ มาทีหลังอ่ะมาแย่งทำไม งั้นคนอื่นก็ต้องขยับต่อ ๆ ไปดิ
ผม : น้องมันมาก่อนก็ได้ที่ก่อน อย่างอแงดินอนที่อื่นจะเป็นไร
ต้น : เออได้ " พูดจบมันก็หยิบหมอน ผ้าห่มแล้วมาแทรกตรงกลางระหว่างผมกับแน็ค
ต้น : ที่นอนก็กว้างกุขอนอนตรงนี้ละกัน " ต้นมันพูดจบก็ห่มผ้าคุมโปง ผมก็ตามใจ แล้วลุกไปอาบน้ำแบบไม่ชวนมัน ผมไปอาบห้องน้ำหลังเล็กริมสุด (ที่ ๆ เคยมีความหลัง 555) คนอื่น ๆ ก็พากันอาบหลังใกล้ ๆ โรงนอนแต่ผมชอบที่นี่มันเงียบดี อาบเสร็จก็ออกมาเห็นแน็คมันมายืนรอหน้าห้องน้ำ
ผม : อ้าว อาบเสร็จแล้วหรอ
แน็ค : อาบเสร็จแล้ว มาอาบคนเดียวไม่กลัวผีหรอ
ผม : ไม่อ่ะ เคยนอนตอนซ้อมดนตรีก็ชอบมาอาบหลังนี้ มันเงียบดี
แน็ค : พี่ไม่กลัวผีจริงอ่ะ คืนนี้พวกผมว่าจะไปเดินเล่นรอบ รร พี่ไปด้วยกันป่าว
ผม : โห ขี้เกียจอ่ะ เดี๋ยวครูแต้มมาแล้วไม่เจอจะเป็นเรื่องนะ
แน็ค : คืนแรกถ้ามีคนมาแกก็ไปกินเหล้ากันจนเมาตลอดอ่ะ รึจริง ๆ แล้วพี่กลัวผี
ผม : กลัวอะไรล่ะ งั้นไปก็ได้ " โดนเด็กมันท้าเลยกลัวเสียหน้า555
ผมเอาของกลับไปเก็บก็เห็นไอ้ต้นนอนคุมโปง (แบบยังไม่อาบน้ำ) ผมก็ไม่อยากปลุก เลยเดินไปกับพวกน้อง ๆ มันเลย เส้นทางที่เดินก็เป็นถนนปกติ แต่มันผ่านป่าของโรงเรียนและไม่มีไฟ แต่ก็มีน้องคนนึงเอาไฟฉายไปด้วย ระหว่างเดินก็พูดคุยกันเรื่องต่าง ๆ นา ๆ จนถึงเรื่องแฟน ผมกลัวมันจะถามลึกเกินเลยตอบว่ายังไม่มี น้องมันก็ทำหน้ายิ้มแปลก ๆ รึยังไงมันมืดมาก เลยถามแน็คกลับมันก็บอกยังไม่มีเหมือนกัน จนเดินกลับมาโรงนอน ต้นมันหายไปแล้ว คนอื่น ๆที่เหลือก็พากันเล่นไพ่รวมถึงไอ้พีด้วย แต่ผมขอตัวมานอนเล่นบนที่นอนข้าง ๆ น้องแน็ค ไม่นานต้นมันก็โผล่มาในสภาพนุ่งแค่ผ้าขนหนูพึ่งอาบน้ำเสร็จ
ต้น : ไปไหนมา
ผม : ไปเดินเล่นกับน้อง ๆ ในโรงเรียนนี่แหละ
ต้น : แล้วทำไมไม่บอก
ผม : ก็เห็นนอนอยู่ แล้วทำไมต้องบอกอ่ะ
ต้น : ก็เรา .... ( พวกน้องก็กำลังฟังมันอยู่ ) ป่าวว " ต้นมันก็ใส่เสื้อผ้าแล้วลงมานอนเล่นโทรศัพท์คั่นตรงกลางระหว่างผมกับแน็ค แล้วมันก็เผลอหลับไปซะดื้อ ๆ พอ 5 ทุ่มก็พากันปิดไฟนอน ก่อนนอนผมก็แอบจับของไอ้ต้นไปหลายรอบเพราะมันไม่ได้ใส่กางเกงในนอน แต่ก็กลัวตัวเองจะผิดคำพูดเองเลยข่มใจนอน แล้วตื่นอีกทีประมาณตี 2 กว่า ๆ อยากลุกไปเข้าห้องน้ำเลยไปแบบงัวเงียไม่ได้ชวนใคร ต้นมันก็นอนแผ่ตัวกินที่สบายใจ ก็แกล้งลูบจับของมันแต่รอบนี้ควยมันค่อย ๆ ตื่นตัวกึ่งแข็งกึ่งอ่อน กลัวมันตื่นละจะเป็นเรื่องเลยลุกไปเข้าห้องน้ำห้องประจำแหล่ะ แต่ด้วยบรรยากาศพาไปมันเลยทำให้นึกถึงครั้งที่ผมทำกับไอ้พีตรงนี้แล้วเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาเลยเลือกห้องน้ำด้านหลังห้องท้ายสุด ปิดประตูเปิดน้ำกลบเสียงแล้วเปิดหนังโป้ ช - ช พร้อมชักว่าว ผมได้อารมณ์ตั้งหน้าตั้งตาทำเลยไม่ได้ระวัง จนผมใกล้จะเสร็จเลยครางเบา ๆ พร้อมเงยหน้าขึ้น เห็นเงาคนแว้บ ๆ (ด้านบนห้องน้ำ ร.ร. มันก็ไม่ได้สูงมาก ปีนดูกันได้แทบทุกห้อง ) ผมค่อนข้างมั่นใจว่าไม่ใช่ผี เลยใส่กางเกงแล้วเปิดประตูออกไป เห็นห้องน้ำที่อยู่ติด ๆ กันล้อคประตูอยู่
ผม : เห้ย รู้นะว่าแอบดู ออกมาซะดี ๆ
: 'ไม่มีเสียงตอบ' ผมแอบคิดในใจและมั่นใจว่าคงเป็นไอ้ต้นแหละ เพราะผมจับควยมันเมื่อกี้มันน่าจะตื่น เพราะคนอื่นคงไม่มาปีนดูกันหรอก
ผม : ถ้านับ 1-3 แล้วไม่เปิดประตูออกมานี่จะไม่อมควยให้นะ 1 " แทบจะทันทีมันก็เปิดประตูออกมา แต่ว่ามันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด
แน็ค : เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะครับ
***มีต่อคร้าบบบ ขอบคุณที่ติดตาม เรื่องมันนานจนอาจจะระลึกชาตินานหน่อย คอมเม้นต์ให้กำลังใจกันได้นะครับ***
ขอบคุณครับ สนุกครับ ติดตาม ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบครับ ยังไงกันแน่ ไม่ชอบพีเลย ขอบคุณ ติดตามครับ ขอบคุณมากครับ เสร็จน้องแน็คแหงๆเลย ติดตามต่อ ขอบคุณ
มากครับ มาเขียนต่ออีกนะ สนุกมากครับ ผิดเป้าหมายซะงั้น
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ