The School เรียนเพศ เรียนรัก แต่ห้ามรักครู ตอนที่ 1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2022-1-19 06:23ตอน เลขาคนใหม่ของท่าน ผ.อ.
คำชี้แจง นิยายนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการเพื่อความบันเทิง
และผ่อนคลายของผู้อ่านเท่านั้น
เปเปอร์ หนุ่มบัญชีที่เพิ่งเรียนจบ ป.ตรีมาหมาดๆและก็กำลังมองหา
งานทำ เขาได้เข้ามาในเว็บไซต์หางานและก็เจองานที่คิดว่าตัวเอง
น่าจะทำได้
"สวัสดีครับ รับสมัครครูสอนพิเศษใช่ไหมครับ" เปเปอร์ทักแชทไป
ตามลิงค์ และแล้วเขาก็ได้รับการตอบกลับจากแชทที่เขาทักไป
"ใช่ครับ โรงเรียนของเรารับครูสอนพิเศษไม่ทราบว่าคุณจบอะไรมาครับ"
"ผมจบบัญชีบัณฑิตครับ"
"เอ่อ...ของเราเป็นโรงเรียนสามัญชายล้วน คุณจบบัญชีมาจะสอนได้หรือ"
"คณิตพื้นฐานหรือเศรษฐศาตร์ผมพอสอนได้ครับ ผมจบ ม.ปลายมาและ
เรียนต่อ ป.ตรี บัญชี"
"นั้นพรุ่งนี้ เก้าโมงให้คุณมาหาผม ผมจะสัมภาษณ์คุณอีกครั้ง"
"จริงหรือครับ"
"มาแล้วให้แจ้งประชาสัมพันธ์ว่ามาพบคุณพีรวัชร นัดสัมภาษณ์งาน"
ขอบคุณมากๆครับคุณพีรวัชร ผมชยพลหรือเรียกชื่อเล่นเปเปอร์ก็ได้ครับ"
เปเปอร์ปิดแชทและดีใจมากที่เขาจะได้ทำงาน ถึงแม้มันจะไม่ตรงสายวิชา
แต่ก็เอาว่ะ โดยเปเปอร์ไม่รู้เลยว่าบุคคลที่เขาคุยแชทด้วยนั้นคือ ผ.อ. ของ
โรงเรียน
เช้าวันรุ่งขึ้น เปเปอร์แต่งตัวหล่อในชุดกางเกงสแลคเสื้อเชิ้ดสีฟ้าอ่อน
เน็คไทน์สีน้ำเงิน ในลุกหนุ่มออฟฟิศที่น่าขย้ำ เมื่อมาถึงก็เป็นโรงเรียน
เอกชนสามัญขนาดใหญ่ที่มีแต่ชายไบและชาวเกย์ไร้ซึ้งนารี เปเปอร์
คิดในใจ "เอาว่ะเพื่องาน เงิน เรื่องอื่นชั่งมัน" เปเปอร์เดินมาที่ตึกบริหาร
"สวัสดีครับ ติดต่อพบคุณพีรวัชร สัมภาษณ์งานครับ"
"ว้าววววหล่ออะ"
"อีโมจิ น้อยๆหน่อย โรงเรียนไม่ใช่สวนสัตว์"
"แหม่ คุณแม่ เดี๋ยวรูปหล่อเลี้ยวซ้ายขึ้นลิฟท์ไปชั้น 7 ห้อง 701 ค่ะ"
"ขอบคุณครับพี่พี่"
"มารยาทดี ช้างเผือก"
"อีแม่ หนอออกน้อยๆหน่อย"
"อีนี่" โมจิกับบิงโก เกย์สาวสุดแซ่บที่มีงานหลักคอยเต๊าะผู้ทุกคนที่มาติดต่อ
ตึกนี้ ถึงนางจะแรงแต่นางก็ไม่มั่วนะจ๊ะ สามีนางดุมาก หลังจากผ่านดงเกย์รับ
เปเปอร์ก็ไปตามทางที่โมจิบอกจนมาถึงห้อง 701 ห้องผู้อำนวยการและประธาน
บริหารโรงเรียน
"ขออนุญาตครับ"
"เชิญครับเข้ามาได้เลย" ทันทีที่เปเปอร์เดินเข้ามาประตูห้องก็ล็อคอัตโนมัติ
เปเปอร์ตกใจนิดๆแต่ก็คิดว่าคงเป็นระบบความปลอดภัยของห้อง ผ.อ.
"สวัสดีครับคุณพีรวัชร ผมชยพล นันทิกรวานิช มาสัมภาษณ์งานครับ"
"เชิญนั่ง" ทันทีที่สิ้นเสียง เก้าอี้ก็หมุนตัวท่านผ.อ.ให้หันมาพบกับหนุ่มหล่อ
วัย 23 ปี ตาสบตาดังถูกต้องมนต์
"ท่าน ผ.อ. ครับ" เปเปอร์เอ่ยเรียกหลังจากที่ท่าน ผ.อ. มองเขา
"อืม ขอโทษที คุณเคยทำงานที่ไหนมาหรือเปล่า"
"เคยตอนฝึกงานครับ ตอนนี้ยังว่างงานอยู่ถ้าท่านรับผมทำงานผมก็มีงาน"
"55เข้าใจพูดนะเรา ถอดเสื้อผ้าออกเหลือแค่เกงใน ถุงเท้า รองเท้า"
OMGอะไรว่ะเนี่ย เปเปอร์ถึงกับอึ้งและไปไม่ถูก
"ต้องถอดเหรอครับ"
"ครับผม ต้องถอด" เอาว่ะเพื่อให้ได้งานเปเปอร์เองก็พอเดาเหตุการณ์ออก
จึงค่อยๆถอดออกทีละชิ้นจนเหลือเพียงเกงในทรงบิกินี่เล็กๆที่ปกปิดห่อหมก
ปลาช่อนตัวใหญ่ไว้แทบล้นออกมา
"เกงในคุณสวยดีนี่ สีขาวสะอาดตาดี หันหลังสิ"
"ครับ" เปเปอร์ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ร่างกายที่ขาวเนียนราวกับผิวผู้หญิง
ก้นแน่นกลมสวยทรงลูกพีทที่ล้นกางเกงใน มันช่างยั่วยวนตาท่าน ผ.อ.อย่าง
ที่ท่านผ.อ.ต้องการ
"ผิวพรรณคุณดีนนะ เหมือนผิวผู้หญิงเลย นั่งลงสิ"
"ครับ"
"เอาตรงๆนะ คุณไม่เหมาะกังการเป็นครู คุณคุมเด็กไม่อยู่และที่สำคัญ
คุณไม่มีใบวิชาชีพครู มันเสี่ยงถ้าให้คุณไปสอน"
"ผมคงไม่ได้งานใช่ไหมครับ นั้นผมขอ....."
"ใครบอก คุณไม่เหมาะกับครู แต่คุณเหมาะกับตำแหน่งเลขาผมมากกว่า
เห็นไหมว่าโต๊ะเลขาผมว่าง ผมจะรับคุณเข้าทำงานในตำแหน่งเลขาของ
ผมคุณจะทำได้ไหม"
"ได้ครับ ผมจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด"
"นั้นคุณลุกมาหาผม" เปเปอร์มาหา ผ.อ.ที่เก้าอี้ ผ.อ.เอื้อมมือบีบเข้าที่ก้น
"ผ.อ.จะให้ผมทำอะไรให้หรือครับ"
"เล่นเกมส์ ถอดเสื้อผมออกสิ"
"ได้ครับ"
เปเปอร์นั่งคร่อมที่ตัก ผ.อ.พร้อมปลดกระดุมเสื้อออกที่ละเม็ดละเม็ดจนหมด
ก้นแน่นๆ กลมๆบดคลึงกับเป้าจนตูดเปเปอร์รับรู้ได้เลยว่าควยท่านผ.อ.พร้อม
ทำงานแล้ว เมื่อถอดเสื้อออก
"โอ้โห ท่านครับหุ่นท่านดีจัง มีซิกแพค กล้ามเนื้อแน่นมาก"
"ลองทายสิ ว่าผมอายุเท่าไหร่"
"ผมว่า...."
"คิดดีดีนะ ตอบผิดระวังเจ็บตูดนะ"
"ผมอยากเจ็บตูดอยู่พอดีเลยครับท่าน ผมว่าท่านน่าจะ 40 ต้นๆ"
"ผิดครับ ผมอายุ 51 ปี"
"ไม่จริงอ่ะ ท่านยังไม่แก่เลยนะครับ ท่านโกหกผมเปล่า"
ผ.อ.หยิบบัตรประชาชนออกมาให้เปเปอร์ดู
"เชื่อยังว่าผม 51 ปี"
"อายุ 51 แล้วที่ผมนั่งทับอยู่หละครับ 50 เท่าไหร่"
"มา เดี๋ยวผมพาไปดู" ผ.อ.อุ้มเปเปอร์แบบเบามาก ร่างกายที่กำยำและ
ล่ำสันของเปเปอร์ ไม่ใช่อุปสรรคในการอุ้มแม้แต่น้อย
ผ.อ.อุ้มเปเปอร์เข้าไปในห้องพักส่วนตัวภายในห้องทำงาน ในนั้นเป็นห้องปิด
มิดชิด ทันทีที่ร่างของเปเปอร์นอบราบบนที่นอน ผ.อ.ก็บรรเลงรักอย่างดุเดือด
จนร่างกายขาวๆของเป็นเปเปอร์เต็มไปด้วยรอยแดงช้ำมากมาย ก้นซิงๆฟิตๆ
ก็ถูกพรากไปอย่างสมบูรณ์
ในที่สุดเปเปอร์ก็ได้กลายเป็นเมียของท่าน ผ.อ.แต่ว่าจะเป็นเมียคนที่เท่าไหร่
อันนี้เราต้องตามมาดูกันต่อ
"เป็นไงครับเปเปอร์เจ็บไหม"
"เจ็บครับท่าน ท่านคือคนแรกของผม"
"เรียกผมว่าพีก็ได้ไม่ต้องเรียกท่าน"
"ครับคุณพี"
"เรียกพี่พีได้ป่ะ"
"พี่พีคงมีเด็กเยอะสินะครับ"
"6 คน เราคือคนที่ 7"
เปเปอร์ได้ยินก็ถึงกลับอึ้งและเสียใจ
"นั่นแค่เสร็จแล้วจบก็ได้ครับผม ผมไม่อยากมีปัญหา"
"ทำไม ผมรักคุณ 6 คนนั้นก็ไม่มีใครได้เป็นเมียหลวง เมียผมเสียชีวิตไปเมื่อ
2 ปีก่อน ผมก็มีเล็กมีน้อยแต่ก็ไม่คิดเอาใครเป็นใหญ่ แต่ก็ไม่แน่"
"นิสัยคนมีตังค์ เฮ้อ... เอ่อแล้วท่านไม่มีลูกหรือครับ"
"มีคนเดียว ตอนนี้เรียนอยู่ ม.6 ที่นี่"
"แล้วท่านเอาผมเป็นเมีย ลูกชายท่านจะรับได้เหรอครับ"
"ตาพัดเป็นคนมีเหตุผล ผมไม่เคยหวั่นว่าลูกจะขัดใจ ดีสะอีกคุณกับตาพัด
จะได้เป็นเพื่อนกันอายุห่างกันไม่มากน่าจะเข้ากันได้"
"ท่านรู้ไหมว่าท่านสร้างความหนักใจให้ผม"
"นั้นผมห่อนคลายให้คุณอีกยกดีกว่า เดี๋ยวเที่ยงออกไปทานข้าวกับผม"
"ให้ผมเริ่มงานเลยเหรอ"
"ใช่ อยู่ที่ทำงานคุณคือเลขาของผม"
"ครับท่าน โอ๊ยยยท่าน ท่านครับเจ็บครับโอ้ววววท่าน ท่านครับโอ๊ววววววว"
ในที่สุดเปเปอร์ก็ได้เป็นเมียคนที่ 7 ของท่านผ.อ.พีรวัชร หลังจากนี้ไปชีวิต
ของเปเปอร์จะเป็นอย่างไรต่อติดตามต่อได้ในซีรี่ย์เพลิงชายนะครับ
น้ำควยจะแตก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ บรรยายบทรักน้อยไปหน่อย แต่เรื่องน่าสนใจนะคะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับบ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ {:5_136:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ต้องชิงอันดับ 1 คนเดียวเท่านั้น ขอบคุณครับ