นิสิตแพทย์ใช้ทุน 1 (2024 Update)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Porschekub เมื่อ 2024-7-6 02:50นิสิตแพทย์ใช้ทุน 1ประสบการณ์เซ็กส์ครั้งแรกของผมเกิดขึ้นเมื่อผมเป็นแพทย์ใช้ทุนอยู่ที่โรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก ซึ่งผมไม่ขอระบุชื่อละกัน เพราะมันเป็นประสบการณ์ที่ค่อนข้างน่าอับอาย ไม่รู้ว่าทุกคนจะมองผมแย่หรือเปล่า แต่ผมก็อยากเล่าเรื่องราวต่อไปนี้ให้ทุกคนได้ฟังนะครับ
ผมชื่อหมอต้น อายุ 24 ปี จบแพทยศาสตร์ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ด้วยความสูง 185 เซนติเมตร ผิวขาวเนียน และใบหน้าหล่อเหลาแบบลูกครึ่งไทย-จีน ผมมักจะเป็นที่สะดุดตาของผู้คนเสมอ ครอบครัวผมค่อนข้างมีฐานะ เพราะคุณปู่เป็นนายช่างเก่าที่อพยพมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ช่วงปฏิวัติวัฒนธรรม
ผมเลือกเรียนแพทย์เพราะอยากช่วยเหลือผู้อื่น และตั้งเป้าจะเป็นหมอประสาท "สมองน่ะ มันเหมือนจักรวาลย่อส่วนเลยนะ" ผมมักพูดแบบนี้ "มีดาวนับล้านดวงเป็นเซลล์ประสาท มีกาแล็กซี่เป็นวงจรความคิด แล้วก็มีหลุมดำเป็นความลับที่ซ่อนอยู่ในจิตใต้สำนึก"
ชีวิตผมดูสมบูรณ์แบบ ทุกคนรอบข้างก็บอกอย่างนั้น ผมมีแฟนสาวชื่อน้องน้ำ เธอเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพฯ เธอสวย ฉลาด และมีรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจผมเต้นรัวทุกครั้งที่มองเห็น
เช้าวันนั้นที่ผมต้องไปใช้ทุนที่โรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่ง น้องน้ำไปส่งผมที่สนามบิน สุวรรณภูมิยังคงคึกคักด้วยเสียงผู้คนเดินทางไปมา ผมยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน มองดูคนรักของผมที่อยู่ข้างๆ
"พี่ต้น น้ำจะคิดถึงพี่มากๆ นะคะ" น้ำพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย ดวงตาของเธอมีแววตาที่เปล่งประกาย
ผมก้มลงมองน้องน้ำ เธอสูงเพียง 160 เซนติเมตร ผิวขาวเนียนละเอียดเหมือนน้ำนม ผมยาวสลวยถึงกลางหลัง และใบหน้าสวยหวานที่ทำให้หัวใจผมอ่อนลงทุกครั้งที่มองเห็น
"พี่ก็จะคิดถึงน้ำนะ แต่พี่จะทำงานให้ดีที่สุด จะได้กลับมาอยู่กับน้ำไวๆ" ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้เธอ น้ำส่ายหน้าพร้อมกับหยุดน้ำตาที่คลอเบ้า
"พี่ต้นรู้ไหม น้ำดีใจที่ได้มีพี่ต้นเป็นแฟน น้ำรู้สึกว่าโชคดีที่สุดในโลก" น้ำพูดต่อ
ผมจับมือน้องน้ำไว้แน่น "พี่ก็รู้สึกแบบนั้น น้ำคือคนสำคัญของพี่ พี่จะดูแลน้ำตลอดไป"
เรากอดกันแน่นที่สนามบิน ไม่มีคำพูดใดๆ ที่จะบรรยายความรักและความห่วงใยที่เรามีต่อกันได้
แม้ว่าเราจะรักกันมากแค่ไหน แต่ผมกับน้ำยังไม่เคยมีเซ็กส์กันเลยสักครั้ง ผมรักษาตัวเองไว้เพื่อเธอ เพราะผมเทิดทูนเธอเหมือนเจ้าหญิงในฝันของผม
เมื่อผมมาถึงโรงพยาบาลชุมชนแห่งนี้ครั้งแรก ทุกคนก็ต้อนรับผมอย่างอบอุ่น พยาบาลหญิงหลายคนในโรงพยาบาลพูดถึงผมกันอย่างชื่นชม
"หมอต้นหล่อจริงๆ นะ สูงยาวเข่าดีเหมือนนายแบบเลย" พยาบาลหญิงในโรงพยาบาลชุมชนพูดกับเพื่อนของเธอ
"ใช่ๆ หล่อมาก แถมยังใจดีอีกด้วย เมื่อวานนี้ช่วยคุณยายคนหนึ่งยกของหนักออกจากรถ" เพื่อนพยาบาลเสริม
"ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมน้องน้ำถึงรักหมอต้นขนาดนั้น เธอคงโชคดีมากที่ได้แฟนเป็นหมอหล่อแบบนี้" พยาบาลอีกคนพูดต่อ
"ก็จริงนะ น้องน้ำสวยมาก หมอต้นก็คงจะดูแลเธออย่างดีแน่ๆ" พยาบาลพูดพร้อมกับยิ้ม
ผมยิ้มรับคำชมเหล่านั้น ด้วยความดีใจและภาคภูมิใจในตัวเอง ความสำเร็จในชีวิตดูเหมือนจะกำลังไปได้สวย ผมเป็นหมอหนุ่มที่มีอนาคตไกล มีแฟนสาวที่น่ารักและมาจากครอบครัวที่ดี ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามแผนที่วางไว้ แต่ผมไม่รู้เลยว่าในอีกไม่กี่วันนั้น ผมจะต้องเจอกับประสบการณ์เซ็กส์ครั้งแรกที่เปลี่ยนผมไปตลอดกาล ประสบการณ์ที่จะทำให้ผมต้องเผชิญหน้ากับด้านที่ซ่อนอยู่ในตัวเอง และทำให้ชีวิตของผมไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
เพื่อน ๆ หลายคนคงพอรู้ว่าแพทย์ใช้ทุนจะอยู่ยุ่งมาก เรียกได้ว่าไม่ค่อยได้มีเวลาไปพบปะสังสรรค์กับใครเขาหรอกครับ วันหนึ่งผมอยู่เวรจนถึงหกโมงเย็น พอถึงคิวยายที่มาตรวจเดินเข้ามาในห้อง เป็นยายเป้า แม่ค้าขายผักตลาดนัดหลังโรงพยาบาล ยายเป้าเป็นหญิงวัย 62 ปี ผิวคล้ำกรำแดด ผมหงอกทั้งหัว รูปร่างค่อนข้างอ้วน มาด้วยอาการเจ็บช่องคลอด
ผมทำการซักประวัติอย่างละเอียด พบว่ายายมีประวัติเป็นเบาหวานและความดันโลหิตสูงมานาน 5 ปี กินยาสม่ำเสมอดี
"ยายครับ มีไข้หรือหนาวสั่นร่วมด้วยไหมครับ?" ผมถามพลางจดบันทึกลงในเวชระเบียน
"ไม่มีจ้ะหมอ แค่เจ็บช่องคลอด แล้วก็มีอะไรไหลๆ ออกมาด้วย" ยายเป้าตอบพลางทำท่าเขินอาย
"แล้วยายปัสสาวะเจ็บหรือแสบขัดไหมครับ?" ผมถามต่อ
"ไม่มีจ้ะ แต่ปัสสาวะบ่อยหน่อย"
ผมพยักหน้ารับฟังและจดบันทึกต่อ "ครับ งั้นเดี๋ยวผมขอตรวจร่างกายยายนะครับ ช่วยขึ้นไปนอนบนเตียงตรวจให้หน่อยครับ"
ผมเริ่มตรวจร่างกายทั่วไปก่อน วัดสัญญาณชีพพบว่าปกติดี ไม่มีไข้ ความดันโลหิต 140/90 mmHg ชีพจร 80 ครั้ง/นาที หายใจ 18 ครั้ง/นาที
"ยายครับ ผมจะขอตรวจภายในนะครับ เพื่อดูว่ามีการติดเชื้อในอุ้งเชิงกรานหรือเปล่า" ผมอธิบายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่จริงจัง
ผมสวมถุงมือและเริ่มตรวจภายใน ขณะที่สอดนิ้วเข้าไปในช่องคลอดของยายเป้า ผมสังเกตเห็นว่ามีสารคัดหลั่งสีเหลืองอมเขียวปริมาณมาก มีกลิ่นเหม็นฉุน ผมพยายามกลั้นหายใจและรักษาสีหน้าให้เป็นปกติ
"ยายครับ ผมจะกดท้องน้อยนะครับ บอกผมถ้ารู้สึกเจ็บ" ผมบอกขณะใช้มืออีกข้างกดบริเวณท้องน้อยของยาย
"โอ๊ย! เจ็บจ้ะหมอ" ยายเป้าร้องออกมาทันทีที่ผมกดเบาๆ
ผมพบว่ามีการอักเสบของปากมดลูกและผนังช่องคลอด มีแผลถลอกเล็กน้อย และมีการหลุดลอกของเยื่อบุผิว ซึ่งเป็นสาเหตุของอาการเจ็บและมีสารคัดหลั่งผิดปกติ
ขณะที่ผมกำลังตรวจอย่างระมัดระวัง ผมสังเกตเห็นว่ายายเป้ามีอาการหายใจเร็วขึ้นเล็กน้อย และมีเสียงครางแผ่วเบาออกมา ผมรู้สึกแปลกใจและอึดอัดเล็กน้อย แต่พยายามรักษาความเป็นมืออาชีพไว้
"ยายครับ ผมจะเก็บตัวอย่างสารคัดหลั่งไปตรวจหาเชื้อนะครับ" ผมบอกพลางใช้ไม้พันสำลีเก็บตัวอย่าง
ขณะที่ผมกำลังจะถอนนิ้วออก ผมรู้สึกว่าช่องคลอดของยายเป้าบีบรัดนิ้วผมแน่นขึ้น ผมตกใจเล็กน้อยและรีบถอนนิ้วออกอย่างนุ่มนวล
"เสร็จแล้วครับยาย ยายลุกขึ้นได้แล้วนะครับ" ผมบอกพลางถอดถุงมือและล้างมือ
หลังจากตรวจเสร็จ ผมบอกยายเป้าให้ลุกขึ้นจากเตียงตรวจ "เสร็จแล้วครับคุณยาย เดี๋ยวหมอจะสั่งยาให้ไปกิน 2 วัน ตอนนี้คุณยายใส่กางเกงได้เลยครับ"
ยายเป้ายิ้มเขินๆ แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นใส่กางเกง แต่ด้วยความที่ขาไม่ดี ยายแกเสียหลักจะล้ม ผมตกใจมากรีบเข้าไปประคองตัวยายเป้าไว้ทันที
"ระวังครับยาย!" ผมร้องพลางโน้มตัวเข้าไปรับ
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มือของยายเป้าคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกงสแล็คสีดำของผมพอดี ผมรู้สึกเหมือนไฟช็อตวิ่งผ่านร่างกาย ตกใจจนแทบกระโดดถอยหลัง แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพ ผมพยายามควบคุมสติและประคองยายไว้
"ขอโทษจ้ะหมอ ยายเสียหลัก" ยายเป้าพูดพลางยิ้มแหยๆ แต่มือยังไม่ยอมปล่อยจากตำแหน่งนั้น
ผมพยายามถามด้วยน้ำเสียงปกติที่สุด "ยายเป็นอะไรหรือเปล่าครับ? ยืนได้ไหม?" ในใจกลับคิดว่า 'นี่ยายแกล้งจับหรือเปล่านะ?' เพราะสังเกตเห็นว่ายายมักจะมองผมด้วยสายตาแปลกๆ มาตั้งแต่ผมเริ่มใช้ทุนที่นี่เมื่อหกเดือนก่อน
แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมรู้สึกว่าอวัยวะส่วนนั้นของผมเริ่มตอบสนองต่อสัมผัสของยายเป้า มันค่อยๆ ขยายตัวจนผมรู้สึกได้ชัดเจน ผมตกใจมาก พยายามดึงตัวออกห่างจากยายอย่างสุภาพที่สุด
"ระวังหน่อยนะยาย" ผมพูดพลางค่อยๆ แกะมือยายออกจากเป้ากางเกง พยายามยิ้มแห้งๆ เพื่อกลบเกลื่อนความเขินอาย
ผมรู้สึกสับสนและอึดอัดเป็นอย่างมาก ทั้งๆ ที่ผมเป็นหมอหนุ่มหน้าตาดี มีแฟนสาวสวยรอแต่งงาน แต่ทำไมถึงได้รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นแบบนี้ ผมพยายามสลัดความคิดนั้นทิ้งไปและจดจ่อกับการจ่ายยาให้ยายเป้า
ผมพยายามไม่แสดงอาการรังเกียจหรือขยะแขยงออกมา แม้ว่าในใจจะรู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ผมพยายามบอกตัวเองว่านี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการตรวจรักษา แต่ก็อดรู้สึกแปลกๆ ไม่ได้
ผมเขียนใบสั่งยาปฏิชีวนะและยาสอดช่องคลอดเพื่อรักษาการติดเชื้อ พร้อมทั้งอธิบายวิธีการใช้ยาอย่างละเอียด ขณะที่ผมกำลังอธิบาย ผมสังเกตเห็นว่ายายเป้ามองมาที่ผมด้วยสายตาแปลกๆ ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
"ยายครับ ถ้าอาการไม่ดีขึ้นภายใน 3 วัน ให้มาพบผมอีกครั้งนะครับ" ผมบอกพลางยื่นใบสั่งยาให้ยาย
ขณะที่ผมกำลังเขียนใบสั่งยา ผมสังเกตเห็นสายตาของยายเป้าที่จ้องมองมาที่ผมอย่างไม่วางตา ผมรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ก็ชินกับสายตาแบบนี้ ตั้งแต่เด็ก ผมมักจะเป็นจุดสนใจของผู้คนรอบข้างเสมอ ไม่ว่าจะเป็นคุณครูที่โรงเรียน เพื่อนร่วมชั้น หรือแม้แต่คนไข้ในโรงพยาบาล
ผมมักจะได้ยินเสียงกระซิบกระซาบของพยาบาลสาวๆ เวลาที่ผมเดินผ่าน "หมอต้นวันนี้หล่อจังเลย" "ดูสิ ผิวขาวจั๊วะ ตาคมเหมือนดารา" ผมพยายามทำเป็นไม่ได้ยินและรักษาความเป็นมืออาชีพไว้เสมอ
แม้แต่คุณลุงที่มาตรวจเมื่อวานก็ยังอดพูดไม่ได้ "หมอครับ ถ้าผมมีลูกสาว ผมจะยกให้หมอเลยนะ หล่อแบบนี้ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว" ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ และเบี่ยงเบนความสนใจกลับไปที่อาการของคนไข้
บางครั้งผมก็รู้สึกว่าความหล่อนี้เป็นภาระ ผมอยากให้คนมองที่ความสามารถมากกว่ารูปลักษณ์ภายนอก ผมพยายามทำงานหนักและศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมอยู่เสมอ เพื่อพิสูจน์ว่าผมไม่ได้มีดีแค่หน้าตา
"เอาล่ะครับยาย นี่ใบสั่งยานะครับ" ผมยื่นกระดาษให้ยายเป้า พยายามรักษาระยะห่างเล็กน้อย เพราะสังเกตเห็นว่ายายพยายามจะเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นเรื่อยๆ
ผมลุกขึ้นยืน ความสูง 185 เซนติเมตรของผมทำให้ดูโดดเด่นในห้องตรวจเล็กๆ นี้ ผมสะบัดผมเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ปรกหน้า แล้วยิ้มให้ยายเป้าอย่างสุภาพ "มีอะไรสงสัยอีกไหมครับ?"
หลังจากจ่ายยาให้ยายเป้าเสร็จ ผมพยายามรีบส่งยายกลับบ้านอย่างสุภาพที่สุด แต่ยายกลับยืนนิ่งมองผมด้วยสายตาที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัด
"หมอจ๋า..." ยายเป้าเอ่ยขึ้นเบาๆ "ยายขอบคุณมากนะที่ช่วยตรวจอย่างละเอียด"นิสิตแพทย์ใช้ทุน
ผมพยักหน้ารับ พยายามรักษาระยะห่าง "ไม่เป็นไรครับ เป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว"
"แต่ว่า..." ยายเป้าชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ "ยายรู้สึกว่าหมอพิเศษกว่าหมอคนอื่นๆ นะ"
ผมรู้สึกหน้าร้อนวูบขึ้นมาทันที พยายามเบี่ยงเบนประเด็น "ครับ... งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว ยายกลับได้เลยนะครับ พักผ่อนเยอะๆ นะครับ"
ยายเป้ายิ้มบางๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องตรวจไป ทิ้งให้ผมยืนงงอยู่คนเดียว
คืนนั้น ผมนอนไม่หลับ ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวนเวียนอยู่ในหัว ทั้งความรู้สึกขยะแขยง แต่ก็มีความตื่นเต้นแปลกๆ ปะปนอยู่ด้วย ผมพยายามบอกตัวเองว่านี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ แต่ลึกๆ ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมร่างกายผมถึงตอบสนองแบบนั้น
ผมนึกถึงน้องน้ำ แฟนสาวที่รอผมอยู่ในกรุงเทพฯ เธอสวย ฉลาด และมาจากครอบครัวดี เราวางแผนจะแต่งงานกันหลังผมใช้ทุนจบ แต่ตอนนี้ ผมกลับรู้สึกสับสนกับตัวเองเหลือเกิน
"เราเป็นบ้าอะไรของเรา..." ผมพึมพำกับตัวเอง มองเงาสะท้อนในกระจก เห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ใครๆ ก็ชื่นชม แต่กลับรู้สึกว่ามันเป็นภาระหนักอึ้งเหลือเกิน
ผมไม่รู้ว่าประสบการณ์วันนี้จะนำพาผมไปสู่อะไร แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นจุดเริ่มต้นของการค้นพบตัวตนที่แท้จริงของผม... ตัวตนที่ซ่อนอยู่ภายใต้ภาพลักษณ์ของหมอหนุ่มที่สมบูรณ์แบบ
(จบตอนที่ 1)
555 น่าสงสาร คุณหมอ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณ จะเก็บเงียบไม่บอกใครเลยครับ
ขอบคุณครับ แก๋ววว มีแบบนี้ด้วย ขอบคุณครับ อยากได้บ้างจัง อยากดูดควยคุณหมอเลย ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับผม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับ. สนุกมากครับ ขอบคุณครับ