คำสาปรักเลือดขาว ตอนที่ 2
"นี่หนะหรือเจ้าชายรามิน พระอนุชาในประไหมสุหรีแห่งฮัทไซยฺและสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งเวตาล""ใช่ ข้าเอง รามิน"
"เหตุไฉน เจ้าชายจึงไม่เชิญข้านั่ง"
"ข้าหารู้ไม่ว่าท่านอยากนั่งหรืออยากยืน"
"ช่างเจรจา"
"ท่านต้องการอะไรจากเวตาลนคร"
"ข้าต้องการตัวท่านไปอยู่กับข้าที่เกาะฮัทไซยฺในฐานะ"
"เชลยศักดิ์"
"555 ท่านคิดมากไป พระพี่นางท่านเป็นถึงประไหมสุหรีคู่ตั่งทองของพระบิดาข้า เหตุใดข้าจะให้ท่านอยู่
ในฐานะเชลย"
"แล้วถ้าข้าไม่ไปเล่า ท่านจะทำศึกกับเราชาวเวตาลหรือ"
"เจ้าชายคงมิใคร่เห็ฯการนองเลือด พระอุปราชย์ที่มีจิตใจอ่อนโยนเช่นท่านควรอยู่ในฐานะชายาของเรา
มากกว่า ข้าชอบท่านเจ้าชาย....รามิน"
เจ้าชายรามินถึงกับไปต่อไม่ถูก เมื่อเจ้าชายไซญ่าบอชอบต่อหน้าท้องพระโรงว่าราชการ เจ้าชายไซญ่า
จึงทูลต่อพระราชาราเชนธิราชไปว่า.....
"พระองค์ท่านจักยกเจ้าชายรามินให้ข้าได้หรือไม่"
"รามินมีศักดิ์เป็นน้องของข้าหาใช่บุตร ท่านไปทูลขอต่อสมเด็จพระพันปี พระชนนีเองเถิด"
เจ้าชายไซญ่าจึงหันพระองค์ไปทางสมเด็จพระพันปี พระบรมราชชนนีในเจ้าชายรามินเพื่อทูลขอ
"สมเด็จฯ จะทรงพระเมตตาให้ข้าพระบาทได้ดูแลพระราชโอรสพระองค์เล็กของพระองค์ท่านได้หรือไม่
พระเจ้าข้า"
"ถ้าตามกฎมณเฑียรและการป้องกันศึก ข้าและสมเด็จพระราชาธิบดีคงขัดไม่ได้ แต่เรื่องของใจเจ้าชาย
ทรงตรัสถามรามินเองเถิดว่าพร้อมหนรือไม่ที่จะรักเจ้าชาย"
"ไม่ ลูกมิได้มีใจรักผู้ที่เพิ่งเคบพบหน้า ถ้าหากจะไปข้าก็คงไปในฐานะองค์ประกันเฉกเช่นพระพี่นางรัชนียา"
"สักวัน ข้าจะทำให้เจ้าบอกรักข้าให้ได้" เจ้าชายไซญ่าพูดขึ้น และแล้วพระราชโองการก็ประกาศขึ้นว่า.........
"สมเด็จพระอนุชาธิราช เจ้าชายรามินราชกุมาร กรมพระยาออกพระวังหน้า ทรงลาออกจากฐานันดรแห่ง
กรมพระยาออกพระวังหน้า เพื่อทรงเข้าพิธีเษกสมรสกับเจ้าชายไซญ่า แห่งเกาะฮัทไซยฺ ในอีก 7 วันนับจากนี้
และให้คงฐานะเป็นสมเด็จพระน้องยาเจ้าชายรามินราชกุมาร คงฐานะแห่งพระอนุชาสืบต่อไป......"
หลังเสร็จพระราชโองการ ทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับตำหนักของตยเพื่อเตรียมงานพิธีเษกสมรสของเจ้าชาย
ทั้ง 2 พระองค์ ที่ตำหนักเจ้าชายรามิน ทันทีที่เจ้าชายไซญ่าเข้ามาเห็นก็ถึงกับสั่งห้าม......
"หยุดนะ เจ้าทำอันใดเจ้าชายรามิน"
"ท่านจะให้ข้าเข้ารับใช้ในฐานะชายา ข้าก็ต้องทำตามจารีตของเวตาลที่ต้องเขียนหน้า"
"555รามิน ข้าใคร่ยลหน้าของเจ้าแบบที่ไร้เครื่องประทินโฉม พวกเจ้าออกไป"
"ท่านใหญ่เล้าบริวารออกไป"
"หรือเจ้ากับข้าอยาก..........ต่อหน้าเหล่าบริวาร"
"บ้า ใครว่าข้าจะยอมให้ท่าน"
"ก็เจ้าต้องเข้ารับใช้ข้าในคืนนี้ ฉะนั้นคืนนี้ข้ากับเจ้าก็ต้อง......."
"เฮ้ยท่านจะทำอะไรข้า"
เจ้าชายไซญ่าได้อุ้มเจ้าชายรามินขึ้นพร้อมกับเดินพาไปที่เตียงนอนก่อนที่จะวางตัวเจ้าชายรามมินลงนอน
ที่เตียงพร้อมกับนอนทับลงบนตัวจ้าชายรามิน....
"ข้าก็จะ....มอบความเป็นสามีให้ท่านไง"
"อย่า ข้าไม่เคย"
"คนเรามันก็ต้องมีครั้งแรกทั้งนั้นแหละข้าจะทำให้เบาที่สุด"
เจ้าชายไซญ่าเริ่มซุกไซร้และถอดผ้านุ่งของรามินพร้อมกับถอดผ้าโสร่งของตนเองออกจากนั้น ไซญ่าก็เริ่ม
ปฏิบัติการเปิดทางรักให้เจ้าชายรามิน อย่างชำนาญ เพราะเจ้าชายไซญ่าได้มีประสบการณ์กับเจ้าชายจัสมิน
ชายาคนที่ 3 ที่เป็นชายมาเเล้ว
"อย่า อย่า โอ๊ยท่าน อย่า ข้าเจ็บ"
"โอ๊ว โฮ๊ววว ท่าน ท่านบริสุทธิ์มากจริงๆ โอ๊ววว"
"ข้าเจ็บโอ๊ยย ท่านไซญ่า โอ๊ยยพอเถอะข้าเจ็บโอ๊ยยยย"
"อดทนนิดนะ ข้าใกล้แล้ว โอ๊ววววโอ๊ววว เสร็จแล้ว เสร็จแล้วโอ๊ววววววว" ทันทีที่เสร็จกิจเจ้าชายไซญ่าก็ใช้
มือของเขากระทำการกับดุ้นของเจ้าชายรามินจนเจ้าชายรามินเสร็จกิจตาม ทั้งสองลุกขึ้นไปอาบน้ำอีกครั้ง
ที่ห้องสรง
"โอ๊ยยย"
"เป็นอะไรรามิน"
"ข้าแสบอะ"
"555 เป็นปกติซ้ำบ่อยๆเดี๋ยวก็หาย"
"ช้ำชองสิท่านมีชายาเป็นชายอยู่เเล้วด้วยนี่่"
"ท่านรู้ได้ไงรามิน"
"รู้ก็เเล้วกัน"
ทันทีที่เจ้าชายรามินลุกขึ้นจากอ่างสรงเจ้าชายไซญ่าก็ดึงตัวมากอดพร้อมกับพูดว่า...
"จะไปไหน"
"แต่งตัวนอนสิ"
"ใครให้ไป เป็นเมียก็ต้องปรนนิบัติผัวก่อนสิ"
"ท่านจะให้ข้าทำอะไร"
เจ้าชายไซญ่า ชี้นิ้วลงมาที่ท่อนของตนพร้อมกับว่า....
"อมให้ข้าทีสิ"
"บ้า ไม่เอา"
"มันอมได้ ลองสิแล้วจะติดใจ" พูดจบไซญ่าก็จับรามินนั่งลงที่ขอบอ่างจากนั้นก็ค่อยๆยัดท่อน 8 นิ้วเข้า
ไปในปากรามิน จนแตกคาปากรามินอีกครั้ง แล้วทั้งคู่ก็ล้างตัวขึ้นมานุ่งผ้าและเข้านอน
ตลอดช่วงเวลา 7 วันก่อนถึงวันเษกสมรสเจ้าชายไซญ่าก็พยายามพิชิตห้องใจเจ้าชายรามินจนได้ครบ
ทุกห้องไม่ว่าจะการทำงาน การเยี่ยมเยียนประชาชน การถวายงานดูแลสมเด็จพระพันปี และโดยเฉพาะ
อย่างยิ่งงานในห้องนอน ที่ทำให้เจ้าชายรามินต้องร้องขอชีวิตแทบทุกคืน
และในที่สุดวันเษกสมรสของทั้งคู่ก็มาถึงเจ้าชายไซญ่าแต่งตัวตามแบบฉบับพื้นเมืองของตน ส่วนเจ้าชาย
รามินก็แต่งตัวตามแบบราชงศ์เวตาลนคร ทั้งคู่หล่อมากราวกับเทพบุตร ทั้งคู่เข้ารับน้ำสังข์จากสมเด็จพระ-
พันปี พระชนนี และสมเด็จพระราชาธิบดีราเชนธิราช พระเชษฐาของพระองค์
"เจ้าชายไซญ่า"
"พระเจ้าข้า"
"เมืองท่าน ประไหมสุหรีสามารถมีได้ถึง 4 พระองค์ ไม่ว่าท่านจะแต่งตั้งน้องข้าให้อยู่ในตำแหน่งใดท่าน
รับปากกับข้า 2 ข้อได้หรือไม่"
"ว่ามาเถิดท่านพี่ข้ายินดีรับคำขอของท่าน"
"ข้อแรก ไม่ว่ารามินจะทำผิดอันใดห้ามฆ่า ห้ามทำร้าย ให้ส่งตัวกลับมายังเวตาลนครทันที ข้าจะปลดรามิน
ลงเป็นสามัญชนแทนการลงโทษ"
"ข้อสองเล่าท่านพี่"
"ข้อสอง หากรามินต้องตายเพราะความไม่เป็นธรรมเจ้าจะต้องยกเกาะฮัทไซยฺ ให้กับรามินเป็นที่ฝั่งพระศพ
และห้ามพระศพของราชวงศ์ฝั่งที่เกาะ ต้องเผาเฉกเช่นธรรมเนียมของชาวเวตาลนคร"
"ข้าพระบาท ยินดีรับข้อเสนอของสมเด็จพระราชาธิบดีทั้ง 2 ข้อ และขอให้สัตย์กับพระองค์และพระชนนี
ว่าจะรัก และดูแลเจ้าชายรามินให้ดีที่สุดพระเจ้าข้า"
"ขอบพระทัยเจ้าชายไซญ่า"
"ข้า ในฐานะมกุฎราชกุมารแห่งฮัทไซยฺ ขอแต่งตั้งเจ้าชายรามิน ขึ้นเป็นเจ้าชายรามินไซญ่า พระอัครราช-
เทวัญในมกุฎราชกุมารแห่งฮัทไซยฺ"
การสถาปณาแต่งตั้งของเจ้าชายไซญ่าครั้งนี้ นกพิราบสื่อสารได้นำความไปบอกกับรานีจิตตรา รานีถึงกับ
พิโรธเพราะถ้าเจ้าชายแต่งตั้งเป็นอัครชายาหลานสาวที่ตนเตรียมไว้จะไม่สามารถขึ้นเป็นประไหมสุหรีหรือ
พระอัครมเหสีได้ พระชายามัสยาและพระชายาจัสมินต่งก็ดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะถ้ามินตยาเป็นประไหมสุหรี
วังหลังคงวุ่นวายน่าดู
"ท่านประมุข ข้าหายอมไม่ที่เจ้าชายมกุฎราชกุมาร แต่งตั้งเมียประกันขึ้นป็นอัครชายา"
"เจ้า รานีจิตตราคนที่เจ้ากล่าวหานั้นมีศักดิ์เป็นของของประไหมสุหรี เจ้าน่าจะยำเกรงประมุขฝ่ายในบ้างนะ"
"ข้าหาใส่ใจไม่เพค่ะ รานีจิตตราเจ้าลืมไปเเล้วหรือว่า ลูกเจ้ามีอำนาจราชสิทธิ์แต่งตั้งเมียได้โดยชอบธรรม
อย่าลืมสิ"
"แต่ยังไงข้าก็ไม่ยอมที่จะให้เชื้อเครื่อนอกเกาะมาเป็นใหญ่"
"ทุกวันนี้เจ้ายังไม่เป็นใหญ่อีกเหรอ"
"เป็นใหญ่อะไรกันข้าก็เป็นแค่รานีเชกเช่นผู้อื่น"
"เจ้านี่มันยิ่งกว่าบัว 4 เหล่า ลูกเจ้าเป็นถึงมกุฎราชกุมาร มีศักดิ์และสิทธิ์ที่ครองเมืองได้โดยชอบธรรม ข้า
หละมีไหมลูก และที่ข้าไม่มีลูกก็มีใช่ต้องการให้ฝ่ายในสงบหรือ พระชนนีเจ้าของเกาะ"
"เอาหละ พอๆ ทุกคนเตรียมการตอนรับองค์รัชทายาทมกุฎราชกุมารและอัครชายา เตรียมการเษกสมรส
แบบพิธีของชาวเราด้วย""ข้าหายอมไม่"
"ยอมไม่ยอม เจ้าก็ต้องยอม กฎมณเฑียรก็ได้ระบุไว้เเล้วว่าชายาเอกของรัชทายทที่ได้รับการแต่งตั้งจาก
รัชทายาท จะต้องเข้ารับประทานพิธีเษกสมรส"
"นั้นมินตยาก็ต้องได้แต่งด้วย"
"ถ้ามินตยาได้แต่ง ข้าและเจ้าชายจัสตินก็ต้องได้แต่งด้วย"
"เจ้ากล้าดียังไงเป็นแค่ชายา"
"มินตยาก็แค่ชายาเช่นกันนี่พระเจ้าข้า ไม่ได้รับการแต่งตั้งจากอุปราชย์แต่ยังได้แต่งงาน นั้นข้ากับเจ้าหญิง
มัสยาก็มีสิทธิ์เช่นกัน"
"จริงเพค่ะ เจ้าชายจัสตินพูดถูกต้องทุกอย่าง"
"พอๆ คนที่เข้าพีธีเษกสมรสกับไซญ่ามีเเค่เจ้าชายรามินไซญ่า พระอัครราชเทวัญในมกุฎราชกุมารแห่งฮัท-
ไซยฺเท่านั้น ใครรับไม่ได้ก็ลาออกจากฐานันดรไปซะ เสนาวังเตรียมงานให้ข้าด้วย"
"ขอรับท่านประมุข"
ดูท่าเจ้าชายรามินจะเจอศึกใหญ่แล้ว พระพี่นางและเจ้าชายไซญ่าจะช่วยเหลือได้ตลอดเวลาไหมเนี่ย งานนี้
เราต้องมาตามลุ้นกันตอนต่อไปแล้วนะครับ.......
ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รามิน เริงกามแล้ว ชอบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ สนุกๆแต่ชื่อจำยากคับ 555 สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]